«Έφυγε» ο Κώστας Μουρσελάς
Σε ηλικία 85 ετών πέθανε χθες βράδυ ο διακεκριμένος πεζογράφος και θεατρικός συγγραφέας, Κώστας Μουρσελάς. Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη στις 17:00 από το νεκροταφείο της Κηφισιάς.
Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή η δημοσιογράφος, Ελένη Γκίκα, με ανάρτησή της στο Facebook στην οποία έγραψε μεταξύ άλλων το εξής: «Γλυκός και τρυφερός σαν παιδί. Ο καλύτερος φίλος που θα μπορούσες να έχεις».
Η περίφημη σατιρική σειρά «Εκείνος κι εκείνος» με τον Βασίλη Διαμαντόπουλο και τον Κώστα Μιχαλακόπουλο, σε πνεύμα αντίστασης μέσα στη δικτατορία και αργότερα το μυθιστόρημα του «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά» επίσης στην τηλεοπτική του μεταφορά, τον έκαναν αγαπητό στο ευρύ κοινό.
Μερικοί τίτλοι γνωστών θεατρικών έργων του είναι: «Ω! τι κόσμος μπαμπά!», «Ενυδρείο», «Μαχαίρι στο κόκαλο», «Οι φίλοι», «Το αυτί του Αλέξανδρου», «Η κυρία δεν πενθεί», «Επικίνδυνο φορτίο», «Το δίκανο», «Ημιτελής συνουσία».
Οι πωλήσεις του εμβληματικού μυθιστορήματος «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά» (1990) ξεπέρασαν συνολικά τις διακόσιες χιλιάδες αντίτυπα και μεταφράστηκε στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, τουρκικά και εβραϊκά.
Ακολούθησαν διηγήματα, νουβέλες, καθώς και το μυθιστόρημα «Το παιχνίδι των τεσσάρων» που το συνέγραψε με τους Π. Τατσόπουλο, Γ. Σκούρτη και Α. Σουρούνη.
Το 2000 εξέδωσε το μυθιστόρημα «Κλειστόν λόγω μελαγχολίας», που ξεπέρασε τις σαράντα χιλιάδες αντίτυπα και μεταφράστηκε στα τουρκικά. Τελευταίο του βιβλίο είναι η συλλογή διηγημάτων «Ο πόθος καίει τα σωθικά»
Έχει γράψει, ακόμη, αισθητικά δοκίμια, καθώς και πολλές επιφυλλίδες δημοσιευμένες στην εφημερίδα «Τα Νέα», στη στήλη «Κουβεντιάζοντας».
Ο Μουρσελάς γεννήθηκε στον Πειραιά το 1932. Το 1951, πρωτοετής φοιτητής της Νομικής, συλλαμβάνεται ως στέλεχος της ΕΠΟΝ και δικάζεται από έκτακτο στρατοδικείο της εποχής (υπόθεση Μπελογιάννη).
Σπούδασε νομικά, αλλά λίγο πριν πάρει την άδεια δικηγόρου εγκατέλειψε τη δικηγορία και διορίστηκε ως δημόσιος υπάλληλος μέχρι το 1969, οπότε τον απέλυσε η Χούντα.
Έκτοτε αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά και επαγγελματικά πια στο γράψιμο. Για χρόνια σπούδαζε βιολί, που το διέκοψε όταν άρχισε να τον ελκύει το θέατρο.
Έργα του παίχτηκαν από θιάσους του Ελεύθερου Θεάτρου, από το Εθνικό Θέατρο, από το Θέατρο Τέχνης, από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, από Δημοτικά Θέατρα, καθώς και από θιάσους του εξωτερικού (Γαλλία, Γερμανία, Κύπρος).
Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή η δημοσιογράφος, Ελένη Γκίκα, με ανάρτησή της στο Facebook στην οποία έγραψε μεταξύ άλλων το εξής: «Γλυκός και τρυφερός σαν παιδί. Ο καλύτερος φίλος που θα μπορούσες να έχεις».
Η περίφημη σατιρική σειρά «Εκείνος κι εκείνος» με τον Βασίλη Διαμαντόπουλο και τον Κώστα Μιχαλακόπουλο, σε πνεύμα αντίστασης μέσα στη δικτατορία και αργότερα το μυθιστόρημα του «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά» επίσης στην τηλεοπτική του μεταφορά, τον έκαναν αγαπητό στο ευρύ κοινό.
Μερικοί τίτλοι γνωστών θεατρικών έργων του είναι: «Ω! τι κόσμος μπαμπά!», «Ενυδρείο», «Μαχαίρι στο κόκαλο», «Οι φίλοι», «Το αυτί του Αλέξανδρου», «Η κυρία δεν πενθεί», «Επικίνδυνο φορτίο», «Το δίκανο», «Ημιτελής συνουσία».
Οι πωλήσεις του εμβληματικού μυθιστορήματος «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά» (1990) ξεπέρασαν συνολικά τις διακόσιες χιλιάδες αντίτυπα και μεταφράστηκε στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, τουρκικά και εβραϊκά.
Ακολούθησαν διηγήματα, νουβέλες, καθώς και το μυθιστόρημα «Το παιχνίδι των τεσσάρων» που το συνέγραψε με τους Π. Τατσόπουλο, Γ. Σκούρτη και Α. Σουρούνη.
Το 2000 εξέδωσε το μυθιστόρημα «Κλειστόν λόγω μελαγχολίας», που ξεπέρασε τις σαράντα χιλιάδες αντίτυπα και μεταφράστηκε στα τουρκικά. Τελευταίο του βιβλίο είναι η συλλογή διηγημάτων «Ο πόθος καίει τα σωθικά»
Έχει γράψει, ακόμη, αισθητικά δοκίμια, καθώς και πολλές επιφυλλίδες δημοσιευμένες στην εφημερίδα «Τα Νέα», στη στήλη «Κουβεντιάζοντας».
Ο Μουρσελάς γεννήθηκε στον Πειραιά το 1932. Το 1951, πρωτοετής φοιτητής της Νομικής, συλλαμβάνεται ως στέλεχος της ΕΠΟΝ και δικάζεται από έκτακτο στρατοδικείο της εποχής (υπόθεση Μπελογιάννη).
Σπούδασε νομικά, αλλά λίγο πριν πάρει την άδεια δικηγόρου εγκατέλειψε τη δικηγορία και διορίστηκε ως δημόσιος υπάλληλος μέχρι το 1969, οπότε τον απέλυσε η Χούντα.
Έκτοτε αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά και επαγγελματικά πια στο γράψιμο. Για χρόνια σπούδαζε βιολί, που το διέκοψε όταν άρχισε να τον ελκύει το θέατρο.
Έργα του παίχτηκαν από θιάσους του Ελεύθερου Θεάτρου, από το Εθνικό Θέατρο, από το Θέατρο Τέχνης, από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, από Δημοτικά Θέατρα, καθώς και από θιάσους του εξωτερικού (Γαλλία, Γερμανία, Κύπρος).
