Τη συμμετοχή του στην πανελλαδική στάση εργασίας από τις 7.00 το πρωί μέχρι τις 15.00 των εργαζομένων στα νοσοκομεία, την Τετάρτη 1η Φλεβάρη, ανακοίνωσε το Σωματείο εργαζομένων στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου (ΠΑΓΝΗ).
Στο πλαίσιο της στάσης, διοργανώνει συγκέντρωση στις 12 στην 7η ΥΠΕ.

Διεκδικεί να πληρωθούν εδώ και τώρα τα δεδουλευμένα στους εργαζομένους στα πλυντήρια, να σταματήσουν η σκλαβιά των εργαζομένων από τους εργολάβους και οι ατομικές συμβάσεις.

Σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους!!!

Σε ανακοίνωσή του το σωματείο αναφέρει: «Δεν άργησε το σωματείο εργαζομένων να επιβεβαιωθεί για την εκτίμησή του ότι το μοναδικό σύγχρονο αίτημα για τους εργαζόμενους με ελαστικές σχέσεις εργασίας στην καθαριότητα, σίτιση, πλυντήρια, γιατρούς, νοσηλευτές, διοικητικούς υπαλλήλους, εργαζόμενους στην τεχνική υπηρεσία είναι:
Η σταθερή και μόνιμη δουλειά με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα.

Η κατάσταση που βιώνουν καθημερινά οι ασθενείς και οι εργαζόμενοι διαψεύδει την κυβερνητική προπαγάνδα περί αναβάθμισης των δημόσιων νοσοκομείων και περί στήριξης των εργαζομένων σε αυτά.

Τα προβλήματα παραμένουν οξυμένα. Για άλλη μία φορά οι εργαζόμενοι στα πλυντήρια είναι απλήρωτοι από τον εργολάβο (χρωστά το μισθό Δεκέμβρη και το επίδομα αδείας του 2016). Επίσης, σε εργαζομένη στην καθαριότητα, στο αίτημά της για 6 μήνη άδεια μητρότητας, τόσο ο ΟΑΕΔ όσο και η διοίκηση του νοσοκομείου απάντησαν αρνητικά! Η αιτιολογία αφορούσε το γεγονός ότι η άδεια εγκυμοσύνης δεν προβλέπεται από τη σύμβαση (με σύμβαση έργου η οποία προπαγανδίστηκε μάλιστα σαν εξαιρετικά ριζοσπαστική και φίλο-εργατική κίνηση από την πλευρά της συγκυβέρνησης), παρότι η πλειοψηφία των εργαζομένων σε καθαριότητα και σίτιση είναι γυναίκες!

Και τα δυο παραπάνω γεγονότα αποδεικνύουν ότι ο κεντρικός κυβερνητικός στόχος - σύμφωνος και με τις ευρωπαϊκές οδηγίες - ήταν και είναι η διεύρυνση των ελαστικών πάμφθηνων εργαζομένων σε όλο το Δημόσιο που θα οδηγήσει στην κατάργηση της μονιμότητας και την εξασφάλιση για τα δημόσια νοσοκομεία με φθηνό εργατικό δυναμικό, με κουτσουρεμένα δικαιώματα, χωρίς την επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού προκειμένου να στηριχθεί η ανταγωνιστικότητα. Έτσι από την αυθαιρεσία και τρομοκρατία των εργολάβων πήγαμε στο αίσχος των ατομικών συμβάσεων.

Απαιτούμε:

Να πληρωθούν άμεσα τα δεδουλευμένα των συναδέλφων!
Να δοθεί άδειά λοχείας στη συναδέλφισσα!
Να μονιμοποιηθούν όλοι οι επικουρικοί, οι συμβασιούχοι, οι εργαζόμενοι στην παιδοψυχιατρική και οι εργολαβικοί εργαζόμενοι!
Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους και κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας!».