Μια εγκληματική οργάνωση ντυμένη ”πολιτικό κόμμα”
Από την Μαρία Παρέντη
από nostimonimar
Το 1980, ο Νίκος Μιχαλολιάκος- γνωστός ήδη για την εξτρεμιστική, ακροδεξιά στάση του- ιδρύει τη Χρυσή Αυγή. Πρόκειται περί οργανώσεως με έντονο στρατιωτικό χαρακτήρα, η οποία στην αρχή περιορίζεται στην έκδοση ενός ομώνυμου εντύπου και τη μύηση νέων μελών.
Ο ιστορικός χρόνος που επιλέγεται για την ίδρυσή της δεν είναι τυχαίος. Η προβολή του εθνικιστικού και πατριωτικού φρονήματος, πίσω από το οποίο κρύβεται η οργάνωση χαίρει κάποιας αποδοχής, λόγω φλεγόμενου Μακεδονικού ζητήματος αλλά και του γεγονότος ότι η Ελλάδα θα μετατραπεί από χώρα εξόδου μεταναστών σε χώρα εισόδου από αυτή τη δεκαετία.
Το 1982 λοιπόν, ξεκινούν οι πρώτες επιθέσεις της Χρυσής Αυγής σε μετανάστες, αλλά και κάποιες δράσεις που έχουν σκοπό τον εκφοβισμό των αριστερών και αναρχικών. Σε περιοχή του κέντρου, χαράσσεται σβάστικα στο μέτωπο έφηβης από χρυσαυγίτες προς γνώση και συμμόρφωση των υπολοίπων. Η γειτονιά τρομοκρατείται και η αστυνομία κωφεύει.
Τα χρόνια θα περάσουν στρατολογώντας νέα μέλη και δρώντας υπογείως, με μεγάλη προσοχή σε κινήσεις και μυήσεις, επαφές με αντίστοιχες οργανώσεις του εξωτερικού, τήρηση της ιεραρχίας και πίστη στο πρόσωπο του αρχηγού.
Το 1998 ο υπαρχηγός της Χρυσής Αυγής, Αντώνης Ανδρουτσόπουλος γνωστός με το ψευδώνυμο ”Περίανδρος” , θα επιτεθεί με άλλους δέκα χρυσαυγίτες, σε τρία μέλη του Νέου Αριστερού Ρεύματος (ΝΑΡ) στο φοιτητή του Πολυτεχνείου Ηλία Φωτιάδη, στον αδιόριστο φιλόλογο Γιάννη Καραμπατσόλη και στο Δημήτρη Κουσουρή μέλος τότε της συντονιστικής επιτροπής του συλλόγου φοιτητών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και των κεντρικών συμβουλίων της ΕΦΕΕ και της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση (νΚΑ). Σκοπός της επίθεσης είναι η θανατηφόρος σωματική βλάβη. Ο Φωτιάδης ξέφυγε από τύχη, ο Καραμπατσόλης διέφυγε και γύρισε να σώσει τον Κουσουρή, ο οποίος είναι σήμερα ζωντανός από θαύμα. Ο Περίανδρος και οι ”δικοί’ του εγκατέλειψαν το νεαρό φοιτητή αιμόφυρτο, σίγουροι πως είναι νεκρός.
Εφτά χρόνια θα μείνει ασύλληπτος ο Περίανδρος. Το γεγονός έχει σαν αποτέλεσμα την παύση κυκλοφορίας του εντύπου της οργάνωσης και την επίρριψη ευθυνών από πλευράς της στον ίδιο τον Ανδρουτσόπουλο. Ο ρόλος της πολιτικής ηγεσίας και της αστυνομίας αφήνει πολλά έρωτηματικά. Τα τρία θύματα καταθέτουν μήνυση. Η αστυνομία περιορίζεται στο να χτυπήσει το κουδούνι του σπιτιού του Περίανδρου, δίχως καμία έρευνα. Μάλιστα παραπλανά την κοινή γνώμη διαδίδοντας πως ο δράστης έχει διαφύγει στο εξωτερικό. Οι δικηγόροι της πολιτικής αγωγής ερευνούν και απευθύνονται στην πολιτική ηγεσία, η οποία απαντά μετά βεβαιότητος ότι η περίπτωση σχέσεων μεταξύ αστυνομίας και Χρυσής Αυγής είναι απίθανη.
Το 2005 ο Περίανδρος θα παραδοθεί και θα δικαστεί ένα χρόνο αργότερα. Τα πρωτοκλασάτα μέλη της οργάνωσης δε θα εμφανιστούν στο δικαστήριο. Συνήγοροι υπεράσπισης του «Περίανδρου» ήταν ο Γιάννης Ηρειώτης, ο Θανάσης Μαντάς και ο ο αδερφός του αρχηγού της Χρυσής Αυγής, Τάκης Μιχαλόλιας, που προσπάθησε με κάθε τρόπο να απομονώσει την πράξη αποσυνδέοντας την οργάνωση από την υπόθεση. Αυτή θα είναι η πρακτική της Χρυσής Αυγής για κάθε εγκληματική της δράση.
Ο Ανδρουτσόπουλος καταδικάστηκε ομόφωνα για τρεις απόπειρες ανθρωποκτονίας-χωρίς κανένα ελαφρυντικό σε 21 χρόνια κάθειρξης. Στο δεύτερο βαθμό η ποινή μειώθηκε σημαντικά (12ετία) καθώς το κατηγορητήριο άλλαξε και αναγνωρίστηκε μόνο η επίθεση κατά Κουσουρή ως απόπειρα ανθρωποκτονίας. Ο Περίανδρος δε δέχτηκε κανένα μάρτυρα υπεράσπισης από τη Χρυσή Αυγή, αφήνοντας να εννοηθεί πως ο ίδιος τιμωρήθηκε και χρεώθηκε πράξεις και εντολές άλλων. Έχοντας εκτίσει τα 3/5 της ποινής αποφυλακίστηκε και αποσύρθηκε.
Θα περάσουν μερικά χρόνια ύποπτης αλλά συνήθους σιγής και όταν οι συγκυρίες θα ευνοήσουν η οργάνωση θα κάνει την επανεμφάνισή της. Θα είναι το 2009 λοιπόν, όταν η περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα θα γίνει ορμητήριο της Χρυσής Αυγής. Με προκάλυμμα την προστασία των κατοίκων από τους αλλοδαπούς και την διατήρηση της ελληνικότητας των εμπορικών καταστημάτων, οι χρυσαυγίτες θα συστήσουν ”επιτροπές κατοίκων”, τάγματα εφόδου και θα αρχίσουν τις δολοφονικές και ρατσιστικές επιθέσεις.
Το 2010 θα κερδίσουν μια έδρα στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων και αυτή θα είναι η αρχή μιας μεγάλης ντροπής. Στις εθνικές εκλογές του 2012 το ναζιστικό μόρφωμα ενδεδυμένο το μανδύα του πολιτικού κόμματος θα περάσει την πόρτα του ελληνικού Κοινοβουλίου με ποσοστό 6,97 %, το οποίο θα διατηρήσει και στις επόμενες τρεις εκλογικές διαδικασίες παρά το γεγονός ότι το Σεπτέμβριο του 2013 και μετά από σωρεία επιθέσεων και εγκληματικών πράξεων, που κορυφώθηκαν με τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα, εισαγγελικές έρευνες στοιχειοθέτησαν την κατηγορία της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης και συνελήφθησαν από την αντιτρομοκρατική υπηρεσία ο αρχηγός της οργάνωσης, βουλευτές και στελέχη της
Ετούτη την ώρα διεξάγεται η πολύκροτη δίκη της Χρυσής Αυγής που ξεκίνησε στις 20 Απριλίου του 2015. Ο ιστορικός αυτός δικαστικός αγώνας δυστυχώς δεν καλύπτεται από καμία κάμερα. Σε αυτήν εδώ τη στήλη χρέος μας είναι η δική σας ενημέρωση, αλλά και η καταγραφή της ιστορίας.
*Το σκίτσο είναι του Κάρλος Λατούφ
από nostimonimar
Το 1980, ο Νίκος Μιχαλολιάκος- γνωστός ήδη για την εξτρεμιστική, ακροδεξιά στάση του- ιδρύει τη Χρυσή Αυγή. Πρόκειται περί οργανώσεως με έντονο στρατιωτικό χαρακτήρα, η οποία στην αρχή περιορίζεται στην έκδοση ενός ομώνυμου εντύπου και τη μύηση νέων μελών.
Ο ιστορικός χρόνος που επιλέγεται για την ίδρυσή της δεν είναι τυχαίος. Η προβολή του εθνικιστικού και πατριωτικού φρονήματος, πίσω από το οποίο κρύβεται η οργάνωση χαίρει κάποιας αποδοχής, λόγω φλεγόμενου Μακεδονικού ζητήματος αλλά και του γεγονότος ότι η Ελλάδα θα μετατραπεί από χώρα εξόδου μεταναστών σε χώρα εισόδου από αυτή τη δεκαετία.
Το 1982 λοιπόν, ξεκινούν οι πρώτες επιθέσεις της Χρυσής Αυγής σε μετανάστες, αλλά και κάποιες δράσεις που έχουν σκοπό τον εκφοβισμό των αριστερών και αναρχικών. Σε περιοχή του κέντρου, χαράσσεται σβάστικα στο μέτωπο έφηβης από χρυσαυγίτες προς γνώση και συμμόρφωση των υπολοίπων. Η γειτονιά τρομοκρατείται και η αστυνομία κωφεύει.
Τα χρόνια θα περάσουν στρατολογώντας νέα μέλη και δρώντας υπογείως, με μεγάλη προσοχή σε κινήσεις και μυήσεις, επαφές με αντίστοιχες οργανώσεις του εξωτερικού, τήρηση της ιεραρχίας και πίστη στο πρόσωπο του αρχηγού.
Το 1998 ο υπαρχηγός της Χρυσής Αυγής, Αντώνης Ανδρουτσόπουλος γνωστός με το ψευδώνυμο ”Περίανδρος” , θα επιτεθεί με άλλους δέκα χρυσαυγίτες, σε τρία μέλη του Νέου Αριστερού Ρεύματος (ΝΑΡ) στο φοιτητή του Πολυτεχνείου Ηλία Φωτιάδη, στον αδιόριστο φιλόλογο Γιάννη Καραμπατσόλη και στο Δημήτρη Κουσουρή μέλος τότε της συντονιστικής επιτροπής του συλλόγου φοιτητών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και των κεντρικών συμβουλίων της ΕΦΕΕ και της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση (νΚΑ). Σκοπός της επίθεσης είναι η θανατηφόρος σωματική βλάβη. Ο Φωτιάδης ξέφυγε από τύχη, ο Καραμπατσόλης διέφυγε και γύρισε να σώσει τον Κουσουρή, ο οποίος είναι σήμερα ζωντανός από θαύμα. Ο Περίανδρος και οι ”δικοί’ του εγκατέλειψαν το νεαρό φοιτητή αιμόφυρτο, σίγουροι πως είναι νεκρός.
Εφτά χρόνια θα μείνει ασύλληπτος ο Περίανδρος. Το γεγονός έχει σαν αποτέλεσμα την παύση κυκλοφορίας του εντύπου της οργάνωσης και την επίρριψη ευθυνών από πλευράς της στον ίδιο τον Ανδρουτσόπουλο. Ο ρόλος της πολιτικής ηγεσίας και της αστυνομίας αφήνει πολλά έρωτηματικά. Τα τρία θύματα καταθέτουν μήνυση. Η αστυνομία περιορίζεται στο να χτυπήσει το κουδούνι του σπιτιού του Περίανδρου, δίχως καμία έρευνα. Μάλιστα παραπλανά την κοινή γνώμη διαδίδοντας πως ο δράστης έχει διαφύγει στο εξωτερικό. Οι δικηγόροι της πολιτικής αγωγής ερευνούν και απευθύνονται στην πολιτική ηγεσία, η οποία απαντά μετά βεβαιότητος ότι η περίπτωση σχέσεων μεταξύ αστυνομίας και Χρυσής Αυγής είναι απίθανη.
Το 2005 ο Περίανδρος θα παραδοθεί και θα δικαστεί ένα χρόνο αργότερα. Τα πρωτοκλασάτα μέλη της οργάνωσης δε θα εμφανιστούν στο δικαστήριο. Συνήγοροι υπεράσπισης του «Περίανδρου» ήταν ο Γιάννης Ηρειώτης, ο Θανάσης Μαντάς και ο ο αδερφός του αρχηγού της Χρυσής Αυγής, Τάκης Μιχαλόλιας, που προσπάθησε με κάθε τρόπο να απομονώσει την πράξη αποσυνδέοντας την οργάνωση από την υπόθεση. Αυτή θα είναι η πρακτική της Χρυσής Αυγής για κάθε εγκληματική της δράση.
Ο Ανδρουτσόπουλος καταδικάστηκε ομόφωνα για τρεις απόπειρες ανθρωποκτονίας-χωρίς κανένα ελαφρυντικό σε 21 χρόνια κάθειρξης. Στο δεύτερο βαθμό η ποινή μειώθηκε σημαντικά (12ετία) καθώς το κατηγορητήριο άλλαξε και αναγνωρίστηκε μόνο η επίθεση κατά Κουσουρή ως απόπειρα ανθρωποκτονίας. Ο Περίανδρος δε δέχτηκε κανένα μάρτυρα υπεράσπισης από τη Χρυσή Αυγή, αφήνοντας να εννοηθεί πως ο ίδιος τιμωρήθηκε και χρεώθηκε πράξεις και εντολές άλλων. Έχοντας εκτίσει τα 3/5 της ποινής αποφυλακίστηκε και αποσύρθηκε.
Θα περάσουν μερικά χρόνια ύποπτης αλλά συνήθους σιγής και όταν οι συγκυρίες θα ευνοήσουν η οργάνωση θα κάνει την επανεμφάνισή της. Θα είναι το 2009 λοιπόν, όταν η περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα θα γίνει ορμητήριο της Χρυσής Αυγής. Με προκάλυμμα την προστασία των κατοίκων από τους αλλοδαπούς και την διατήρηση της ελληνικότητας των εμπορικών καταστημάτων, οι χρυσαυγίτες θα συστήσουν ”επιτροπές κατοίκων”, τάγματα εφόδου και θα αρχίσουν τις δολοφονικές και ρατσιστικές επιθέσεις.
Το 2010 θα κερδίσουν μια έδρα στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων και αυτή θα είναι η αρχή μιας μεγάλης ντροπής. Στις εθνικές εκλογές του 2012 το ναζιστικό μόρφωμα ενδεδυμένο το μανδύα του πολιτικού κόμματος θα περάσει την πόρτα του ελληνικού Κοινοβουλίου με ποσοστό 6,97 %, το οποίο θα διατηρήσει και στις επόμενες τρεις εκλογικές διαδικασίες παρά το γεγονός ότι το Σεπτέμβριο του 2013 και μετά από σωρεία επιθέσεων και εγκληματικών πράξεων, που κορυφώθηκαν με τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα, εισαγγελικές έρευνες στοιχειοθέτησαν την κατηγορία της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης και συνελήφθησαν από την αντιτρομοκρατική υπηρεσία ο αρχηγός της οργάνωσης, βουλευτές και στελέχη της
Ετούτη την ώρα διεξάγεται η πολύκροτη δίκη της Χρυσής Αυγής που ξεκίνησε στις 20 Απριλίου του 2015. Ο ιστορικός αυτός δικαστικός αγώνας δυστυχώς δεν καλύπτεται από καμία κάμερα. Σε αυτήν εδώ τη στήλη χρέος μας είναι η δική σας ενημέρωση, αλλά και η καταγραφή της ιστορίας.
*Το σκίτσο είναι του Κάρλος Λατούφ