Οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται στη Γαλλία ενάντια στον αντεργατικό νόμο
Μανώλης Κοζαδίνος
Οι μεγάλες διαδηλώσεις και η γενική απεργία που έγιναν την Πέμπτη 15 Σεπτέμβρη, στη Γαλλία, φανερώνουν τη θέληση των γάλλων εργαζόμενων και της νεολαίας να μην αποδεχτούν τα τετελεσμένα που επιβάλλει με αυταρχικό τρόπο η σοσιαλφιλελεύθερη κυβέρνηση Ολάντ-Βαλς.
Παρίσι, 16 Σεπτέμβρη 2016
Οι διαδηλώσεις αυτές έγιναν με αίτημα να καταργηθεί ο αντεργατικός νόμος που επικύρωσε μέσα στις διακοπές, στις 4 Αυγούστου, ο γάλλος πρόεδρος. Ο νόμος αυτός υιοθετήθηκε με παράκαμψη του γαλλικού Κοινοβούλιου, με χρήση του διαβόητου άρθρου 49-3 του γαλλικού Συντάγματος, που προβλέπει την κύρωση νόμων χωρίς κοινοβουλευτική συζήτηση ή έγκριση, με μόνη απόφαση του υπουργικού Συμβούλιου και εφόσον δεν εγκριθεί από το Κοινοβούλιο πρόταση μομφής. Πρέπει να σημειωθεί πως η κυβέρνηση Ολάντ έχει προσφύγει 3 φορές στο άρθρο 49-3 γιατί σημαντικός αριθμός βουλευτών του κυβερνητικού «Σοσιαλιστικού» κόμματος είναι αντίθετοι στον αντεργατικό νόμο και η κοινοβουλευτική καταψήφισή του θα ήταν πολύ πιθανή.
Ο νόμος αυτός που έχει το όνομα «Ελ Κομρί», της υπουργού Εργασίας, προβλέπει ελαστικοποίηση του ωραρίου εργασίας, θέσπιση ανώτατων ορίων αποζημιώσεων για αδικαιολόγητη απόλυση, περιορισμούς στο δικαίωμα απεργίας και στο συνδικαλισμό, κυρίως όμως, την υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών, κάτι που αποτελεί ρήξη με τη γαλλική νομική παράδοση και αποδόμηση δικαιωμάτων που είχαν κερδηθεί ήδη από το 1936. Αναπαράγει τη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία και πρακτική που εκφράζεται ήδη από τους αντεργατικούς νόμους Πέετερς στο Βέλγιο, « JobsAct » στην Ιταλία, Χάαρτς στην Γερμανία και φυσικά, από όλες τις μνημονιακές αντεργατικές ρυθμίσεις που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα και που προβλέπεται να χειροτερέψουν με τα μέτρα που ετοιμάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Στις 15 Σεπτέμβρη έγιναν διαδηλώσεις σε όλες τις μεγάλες και σε πολλές μικρές πόλεις της Γαλλίας. Η κινητοποίηση οργανώθηκε από κοινού από 4 εργατικές συνομοσπονδίες (CGT, FO, FSU, SUD-Solidaires) καθώς και από ομοσπονδίες φοιτητών και μαθητών (UNEF, UNL, FIDL). Η συμμετοχή στις διαδηλώσεις ήταν πολύ μεγαλύτερη από εκείνη στις διαδηλώσεις της 5ης Ιούλη. Είναι πολύ σπάνιο στη Γαλλία ένα διεκδικητικό κίνημα να συνεχίζεται με ένταση μετά την παύση των θερινών διακοπών. Από τότε που έχει ξεκινήσει το κίνημα ενάντια στον νόμο «Ελ Κομρί» έχουν γίνει στην Γαλλία 16 (δέκα έξη) γενικές απεργίες και κύματα διαδηλώσεων. Στο Παρίσι η διαδήλωση ήταν ιδιαίτερα σημαντική αν και οι αρχές είχαν φροντίσει να την περιορίσουν στην διαδρομή Βαστίλλη-Ρεπουμπλίκ μέσα σε ασφυκτικό κλειό δυνάμεων καταστολής και να υποχρεώσουν τους διαδηλωτές σε έρευνες αποσκευών. Πολλά πούλμαν μετέφεραν κόσμο από όλες τις γωνιές της μείζονος παρισινής περιοχής, που έχει πληθυσμό περίπου 15 εκατομμυρίων. Πρέπει να σημειωθεί η έντονη και μαζική συμμετοχή σε όλες τις κινητοποιήσεις της νεολαίας, που νοιώθει πως οι ρυθμίσεις που επιβάλλονται από το νόμο θα υποθηκεύσουν ακόμη περισσότερο το ήδη δυσοίωνο μέλλον της. Επίσης, η συγγένεια του κινήματος απεργιών-διαδηλώσεων-καταλήψεων με το κίνημα πλατειών «Ολονύχτιος ξεσηκωμός» (« Nuit Debout ») που και αυτό εξακολουθεί μετά τη θερινή παύση. Πέρα από το αίτημα για κατάργηση του αντεργατικού νόμου τα συνδικάτα ζητούν: τη θέσπιση εβδομάδας 32 ωρών, επαναφορά του όριου συνταξιοδότησης στα 60, αύξηση του κατώτατου μισθού και των κοινωνικών επιδομάτων.
Η έντονη παρουσία των δυνάμεων καταστολής είχε βέβαια το αντίθετο αποτέλεσμα από το προβαλλόμενο ως επιδιωκόμενο, καθώς βίαια επεισόδια ξέσπασαν σε πολλές πόλεις με μερική ευθύνη των ένστολων: 19 άτομα τραυματίστηκαν και πάλι, ενώ έγιναν 62 συλλήψεις και 19 κρατήσεις. Ένας διαδηλωτής τραυματίστηκε σοβαρά στο μάτι από αστυνομική κροτίδα, ενώ τα μέσα δημοσιεύουν αρκετές φωτογραφίες αιμόφυρτων διαδηλωτών. Ένας οπλίτης των δυνάμεων καταστολής υπέστη έγκαυμα από μολότοφ και μεταφέρθηκε με ελικόπτερο. Οι δυνάμεις καταστολής έριξαν χημικά και μέσα στο μετρό, του οποίου είχαν αποκλείσει τις εξόδους με κίνδυνο να δημιουργηθεί επικίνδυνος πανικός. Ευτυχώς, την τελευταία στιγμή, οι εργαζόμενοι του μετρό άνοιξαν τις εξόδους διαφυγής και έτσι αποφεύχθηκαν τα χειρότερα.
Τα συνδικάτα σκοπεύουν τώρα να συνεχίσουν τον αγώνα δικαστικά καθώς και μέσα στις επιχειρήσεις. Η προσφυγή στο Συνταγματικό Δικαστήριο δεν ελπίζεται πως θα αποφέρει κάτι θετικό, καθώς είναι γνωστό πως οι δικαστές του κρίνουν συστηματικά με βάση τις νεοφιλελεύθερες απόψεις. Η προσφυγή στη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας προβάλλεται ως δυνητικά ευνοϊκότερη, ενώ υπάρχουν βάσιμες ελπίδες πως σε πολλές περιπτώσεις τα τοπικά εργατοδικεία («Les Prud'hommes») θα αγνοήσουν το νέο νόμο στις αποφάσεις τους και θα στηριχτούν στις διεθνείς συμβάσεις. Ο νόμος «Ελ Κομρί» θα αρχίσει ουσιαστικά να εφαρμόζεται όταν εκδοθούν τα αντίστοιχα διατάγματα. Τα συνδικάτα και ειδικά η CGT, κρίνουν πως οι τοπικοί αγώνες μέσα στις επιχειρήσεις είναι επίσης σημαντικοί, καθώς εκεί θα καθοριστούν τελικά οι συνθήκες δουλειάς των εργαζόμενων. Τέλος Νοέμβρη θα γίνουν εκλογές εργατικών εκπροσώπων στις μικρές επιχειρήσεις (TPE) , χώρος στον οποίο το φιλοκυβερνητικό συνδικάτο CFDT που αποδέχεται τον αντεργατικό νόμο έχει σχετική επιρροή. Τα αποτελέσματα αυτών των εκλογών θα είναι μερικός δείκτης του συνολικού κλίματος στην Γαλλία.
