Αντεπίθεση των Εργαζομένων: Θέσεις για το συνέδριο του Εργατικού κέντρου Αθήνας (ΕΚΑ)
Να τελειώνουμε με τα μνημόνια και τους υποστηρικτές τους!
Να οργανώσουμε του εργαζόμενους και τα Συνδικάτα
–Η ελληνική καπιταλιστική οικονομία είναι χρεοκοπημένη, σε κωματώδη κατάσταση, διασωληνωμένη εδώ και πολύ καιρό. Μια ματιά στους βασικούς δείκτες, αρκούν για να δείξουν την κατάσταση:
Το Α.Ε.Π. στο διάστημα 2008–2015 μειώθηκε πάνω από 25,5 Η ανεργία έχει εκτοξευτεί και πλέον αρχίζει να μην «καταγράφεται» ενώ τα πραγματικά της ποσοστά είναι περίπου στο 30% με σημαντικά υψηλό το ποσοστό στις γυναίκες και στα πιο παραγωγικά στρώματα.
Η φτώχεια και οι ανισότητες αυξάνονται δραματικά. Το τμήμα του πληθυσμού που ζει κάτω από τα επίσημα όρια της φτώχειας υπερδιπλασιάστηκε από το 2009, ενώ αυξήθηκε και η απόλυτη φτώχεια και η λεγόμενη «ακραία αποστέρηση». Η θηλιά του δημόσιου, του συλλογικού (των ασφαλιστικών ταμείων) και ιδιωτικού χρέους αυξάνει διαρκώς και έχει ξεπεράσει κατά πολύ το 1 τρις Ευρώ.
Όλα αυτά μέσα σε ένα διεθνές περιβάλλον, οικονομικό, πολιτικό και γεωστρατηγικό (Συρία, Ουκρανία, Μ. Ανατολή κ.λπ.) που εκρήγνυται διαρκώς, με την παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία να βρίσκεται στα πρόθυρα νέας κρίσης χειρότερης από του 2007-09. Και η Ε.Ε. συνεχίζει να αποτελεί το επίκεντρό της κρίσης χωρίς κανένα σημάδι ανάκαμψης και με τις μισές οικονομίες χρεωκοπημένες ή στα πρόθυρα της χρεωκοπίας.
Το 3ο ΜΝΗΜΟΝΙΟ – Τέρας είναι η καταστροφή μας
Μια «εν λευκώ επιταγή» που θα σβήνεται και θα ξαναγράφεται, με το αίμα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων (αγρότες, ελεύθεροι επαγγελματίες, μικροί και μεσαίοι μαγαζάτορες, έμποροι κ.α.), σύμφωνα με τις «αξιολογήσεις»/απαιτήσεις των ιμπεριαλιστών Ευρωζώνης/ΕΕ/ΔΝΤ αφού είναι καταδικασμένο να αποτυγχάνει (όπως και τα προηγούμενα), στους επίσημα διακηρυγμένους στόχους του περί ανάπτυξης, σταθερότητας κ.λπ.
Στο δρόμο αυτό, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ αφού ψήφισε στις 8/05 τα βάρβαρα μέτρα του νέου ασφαλιστικού και φορολογικού, κακαρίζει για τη «συμφωνία» στο Γιούρογκρουπ της Δευτέρας 9/5, προσπαθώντας να πουλήσει στον ελληνικό λαό το παραμύθι ότι έρχεται η σταθερότητα και ακόμα έξοδος από τα Μνημόνια! Στην πραγματικότητα, συμφώνησαν να κάνουν ακόμα χειρότερο το 3ο Μνημόνιο–Τέρας, να το μετατρέψουν σε ένα 4ο, νέο Μνημόνιο χωρίς ημερομηνία λήξης. Συμφώνησαν στην ολοκλήρωση του μνημονιακού εγκλήματος σε βάρος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Για να πιαστεί ο εξωφρενικός στόχος του πλεονάσματος 3,5% το 2018, συμφωνήθηκε ο διαβόητος «κόφτης», δηλαδή ο «αυτόματος μηχανισμός περικοπής δαπανών», που προβλέπει αυτόματες μειώσεις δαπανών, δηλαδή μισθών, συντάξεων, δαπανών για την υγεία, παιδεία, κοινωνική ασφάλιση κ.λπ., σε λουκέτα οργανισμών/υπηρεσιών σε περίπτωση που υπάρχουν αποκλίσεις απ’ τους στόχους.
Όλα αυτά δεν θα χρειάζεται καν να ψηφιστούν στη Βουλή, αλλά θα ενεργοποιούνται με απλό Προεδρικό Διάταγμα. Αυτό είναι το όνειρό τους: Μνημόνια στον «αυτόματο πιλότο», χωρίς να κινδυνεύουν με «ατυχήματα» και «διαταραχές» ούτε καν από τις σαπισμένες κοινοβουλευτικές διαδικασίες τους – και κυρίως να περιθωριοποιήσουν πλήρως κάθε δυνατότητα των εργατικών και λαϊκών μαζών να επηρεάζουν τις εξελίξεις με την αντίσταση και τον αγώνα τους.
Και η κατρακύλα δε σταματά εκεί:
Για την «επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης» και της νέας «συμφωνίας», (μέχρι το νέο Γιούρογκρουπ στις 24/5) η κυβέρνηση «νομοθετεί» :
– Δημοσιονομικά μέτρα, δηλαδή έμμεσους φόρους ύψους 1,8 δις ευρώ, που θα ενεργοποιηθούν από 1η Ιουνίου – φέρνοντας κύμα αυξήσεων σε είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.
– Απελευθέρωση της πώλησης στους «γύπες» των funds πρακτικά όλων των δανείων, όχι μόνο των «κόκκινων» αλλά και των ενήμερων (δηλ. που εξυπηρετούνται κανονικά).
– Νέο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων (διάρκειας 99 χρόνων!), δηλαδή αχαλίνωτου ξεπουλήματος όλης της δημόσιας περιουσίας που φτιάχτηκε με τον ιδρώτα και το αίμα του ελληνικού λαού. Ένα ταμείο αποικιοκρατικού χαρακτήρα, από τα πέντε μέλη του οι δανειστές ορίζουν τα δύο και τον πρόεδρο!
«Νόμος είναι το συμφέρον του δανειστή, του εργοδότη, και του τραπεζίτη»
Το 3ο και 4ο Μνημόνιο για να εφαρμοστούν, θα πρέπει να μπει ταφόπλακα σε ό,τι έχει μείνει όρθιο από τα πολιτικά δικαιώματα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Έτσι, στα σχέδιά τους είναι η επαναφορά του κράτους έκτακτης ανάγκης (Ματ, διώξεις συνδικαλιστών και εργαζομένων κ.τ.λ.) με ακόμη πιο σκληρούς όρους από αυτό της Σαμαροβενιζελικής «κυβέρνησης» και ο νέος αντιαπεργιακός νόμος με την αλλαγή του ν.1264 που θα περιορίσει δραστικά το δικαίωμα του συνδικαλισμού και της απεργίας.
Τα Μνημόνια, είναι για αυτούς η επιβολή ενός νέου καθεστώτος οικονομικού, κοινωνικού και πολιτικού, σε όλη την Ευρώπη. Εκεί αποσκοπεί και το σχέδιο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, δηλαδή στην επιβολή μια στρατηγικής/ιστορικής σημασίας ήττα για την Εργατική Τάξη. Χαρακτηριστικές για την κατάσταση που ετοιμάζουν είναι αποφάσεις δικαστηρίων σε βάρος εργαζομένων και Σωματείων (αποφάσεις Αρείου Πάγου για εργατικά ατυχήματα που αναγνωρίζουν συνυπαιτιότητα του εργαζόμενου, ΣΜΕΘ, εργαζομένων στον «ΚΑΦΕΝΑΙ/Μυρσίνη» κ.ά.)
Να τελειώνουμε άμεσα με τα Μνημόνια, με τους παλιούς και νέους υπηρέτες τους πριν μας αποτελειώσουν
Ο Τσίπρας και η παρέα του, αφού μεταλλάχτηκαν, μετατρέποντας το μεγαλειώδες και ταξικό «ΟΧΙ» των εργαζομένων, της νεολαίας και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, σε «ΝΑΙ», αφού υφάρπαξαν την ψήφο του ελληνικού λαού στις εκλογές «εξπρές» της 20ης Σεπτέμβρη, προχωρούν με γοργούς ρυθμούς, στην υλοποίηση των δεσμεύσεων προς Ε.Ε.-ΔΝΤ και την εφαρμογή του 3ου και σκληρότερου μνημονίου. Ψηφίζουν τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα το ένα μετά το άλλο, κόντρα και ενάντια στη θέληση και στις ανάγκες των εργαζομένων.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, συνεχίζει το «έργο» της της προηγούμενης σε ακόμη χειρότερο βαθμό, με την μορφή παρωδίας, με το Success Story No 2. Μας κοροϊδεύουν, μας αραδιάζουν ένα σωρό ψέματα, για «ηπιότερη διαχείριση» του 3ου/4ου μνημονίου, για σκληρή διαπραγμάτευση και άλλα παραμύθια… Προσπαθούν να παρουσιαστούν ως οι «εγγυητές της κοινωνικής δικαιοσύνης», ότι «συγκρούονται με τα συμφέροντα», ενώ είναι οι ίδιοι οι πιο καλοί εκφραστές των «συμφερόντων», οι συνεργοί στα σκάνδαλα, στη σαπίλα και την παρακμή.
Τι να κάνουμε:
Δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από τους γραφειοκράτες νενέκους της Γ.Σ.Ε.Ε (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ), που 3 χρόνια τώρα ήταν άφαντοι, που με την στάση τους στο Δημοψήφισμα άλλαξαν συνολικά στρατόπεδο και συντάχθηκαν με τον συρφετό του «Μένουμε Ευρώπη», που ούτε θέλουν ούτε μπορούν πλέον να δημιουργήσουν αγώνες και γεγονότα, που δεν οργανώνουν πότε την αντίσταση των εργαζομένων. Αυτό δε σημαίνει ότι κάποιες Ομοσπονδίες ή Εργατικά Κέντρα δεν είναι (εν δυνάμει όμως) σε διαφορετική τροχιά ή δεν μπορούν να δώσουν μάχες
Δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από το ΠΑΜΕ, που με το πρόγραμμά του, τη διασπαστική τακτική του, δεν μπορεί πλέον να υπερασπίσει ούτε ένα στοιχειώδες δικαίωμα των εργαζομένων.
Να ξανανοίξουμε άμεσα έναν νέο κύκλο αγώνων για μην εφαρμοστεί το 3ο και 4ο Μνημόνιο
Σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά, στα σχολεία/σχολές: Πρέπει να ξαναπιάσουμε το νήμα από εκεί που το αφήσαμε το 2012, σπάζοντας αυτό το επιφανειακό κλίμα, της αδράνειας, του φόβου και της απογοήτευσης, μετατρέποντάς τα σε οργή και αγανάκτηση, σε οργανωμένη πάλη στην πράξη. Πρέπει να πάρουμε τις «τύχες» μας στα χέρια μας. Πρέπει να ριχτούμε άμεσα στην μάχη σπάζοντας τις διάφορες αυταπάτες και τις λογικές της ανάθεσης.
Δεν είμαστε μόνοι μας! Οι μόνοι σύμμαχοί μας, οι ευρωπαίοι εργαζόμενοι που είναι τώρα στην μάχη, που αντιστέκονται στα ίδια βάρβαρα μέτρα, όχι μόνο στη Γαλλία αλλά σε Φιλανδία, Βέλγιο Γερμανία, κ.τ.λ.
Αγώνες για το σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων και την εθνικοποίηση των εργοστασίων και των τομέων-κλειδιά της οικονομίας (τράπεζες, ενέργεια, συγκοινωνίες, τηλεπικοινωνίες) κάτω από εργατικό έλεγχο.
Για την υπεράσπιση των δημοκρατικών-συνδικαλιστικών μας δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Όπως αποδεικνύεται καθημερινά, ούτε ένα από τα παραπάνω δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς την Κατάργηση των μνημονίων, την Διαγραφή όλου του Χρέους, την Έξοδο της χώρας από το Ευρώ και την Ε.Ε και την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα.
Αγώνες με σχέδιο, με ενότητα και οργάνωση στους χώρους της δουλειάς
Να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις, δημιουργώντας σε κάθε χώρο δουλειάς τις δικές μας μορφές οργάνωσης (επιτροπές αγώνα και αλληλεγγύης) ώστε να αρχίσουμε να αντιστεκόμαστε και να διεκδικούμε. Να αγωνιστούμε με μαχητικές μορφές πάλης (απεργίες, παραστάσεις διαμαρτυρίας, καταλήψεις, αυτοδιαχείριση) υπερασπιζόμενοι τα δικαιώματά μας, βαδίζοντας χωρίς συμβιβασμούς, πηγαίνοντας τους αγώνες μέχρι τέλους.
Να ανασυγκροτήσουμε – ενισχύσουμε τα Συνδικάτα μας αναλαμβάνοντας εμείς οι ίδιοι αυτή την υπόθεση, ξεπερνώντας τις συνδικαλιστικές γραφειοκρατικές ηγεσίες.
–
Να παλέψουμε για:
-
Αυξήσεις στους μισθούς με βάση τις ανάγκες μας!Επιβολή πληρωμής των μισθών, των Δώρων και επιδομάτων
-
Δημόσια – δωρεάν Παιδεία, Υγεία, Κοινωνική Ασφάλιση για όλους
-
Επίδομα ανεργίας, χωρίς προϋποθέσεις,ίσο με το βασικό μισθό καθόλη την διάρκεια της ανεργίας. Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους
-
Εθνικοποίηση των επιχειρήσεων που κλείνουν ή χρεοκοπούν, κάτω από εργατικό έλεγχο
-
Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης! Επαναφορά του αφορολογήτου – Βαριά φορολογία στο κεφάλαιο
-
Γενναίο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για, να βρουν δουλειά οι άνεργοι
-
Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών, σύνορα ανοιχτά, ίσα δικαιώματα για όλους – Να πέσει ο φράχτης του Έβρου
ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ