Από τη Δώρα Ξυπολιά*

Ο Υπουργός Παιδείας εξαγγέλλει απολύσεις συναδέλφων… πάντα στα πλαίσια του «ειλικρινούς εθνικού διαλόγου» για την Παιδεία! Την Παρασκευή 8 Απρίλη γνωστοποίησε στις ομοσπονδίες καθηγητών και δασκάλων ότι προτίθεται να εναρμονιστεί με τις αποφάσεις του ΣτΕ, να επικυρώσει το νόμο Διαμαντοπούλου (Ν. 3848/10) επί τω χείρω και παρέδωσε στα μέλη των ΔΣ των ομοσπονδιών ένα αντιεκπαιδευτικό σχέδιο προσλήψεων αναπληρωτών εκπαιδευτικών.

Α. Το σχέδιο νόμου που παρουσιάστηκε ΔΕΝ καταργεί το νόμο 3848/10 αλλά καταργεί όλες εκείνες τις μεταβατικές διατάξεις που δρούσαν ενισχυτικά στους συναδέλφους με προϋπηρεσία:

καταργείται η μοριοδότηση των δυσπρόσιτων περιοχών

καταργείται η μέτρηση προϋπηρεσίας πέρα των 60 μηνών

τροποποιείται η προσμέτρηση μορίων λόγω εξετάσεων ΑΣΕΠ πριμοδοτώντας όχι μόνο τον διαγωνισμό του 2008 αλλά και του 2006 και μάλιστα αθροιστικά πράγμα που δεν προβλεπόταν στο Ν. 3848/10

καταργείται η δέσμευση μη υλοποίησης του νόμου 3848/2010 έως την δημιουργία νέου διαγωνισμού και καταργούνται όλες οι ρυθμίσεις που αφορούν τους διορισμούς !!!! με ποσοστώσεις συναδέλφων που είχαν συμπληρώσει μήνες προϋπηρεσία και ενισχύει την «αξιολόγηση» τυπικών προσόντων με την εμμονή στη βαθμολογία πτυχίου.

Σήμερα, καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες εκπαιδευτικοί που εργάζονται σε όλα τα μέρη της Ελλάδας και έχουν διαλύσει προσωπική ζωή και οικογενειακούς προγραμματισμούς στο αγώνα επιβίωσης και συσσώρευσης μοριοδότησης για ένα κομμάτι ψωμί, για τη διεκδίκηση μόνιμης και σταθερής εργασίας. Πολλοί από αυτούς τους συναδέλφους γνωρίζουν ότι δεν θα έχουν δουλειά την επόμενη χρονιά αν υλοποιηθούν οι «προτάσεις» του υπουργείου Παιδείας.

Ο κυνισμός του υπουργού μάς ξεπερνά όλους

Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του σχεδίου του, μας «εξήγησε» ότι μόνο οι 2.500 συνάδελφοι της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης θα... επηρεαστούν αρνητικά!!! Έχουν περάσει 3 χρόνια από την μαύρη μέρα που ο τότε υπουργός κ.Αρβανιτόπουλος έβγαζε σε διαθεσιμότητα τους καθηγητές τεχνικής εκπαίδευσης και έλεγε και αυτός ότι μόνο 2.500 εκπαιδευτικοί θα βγουν σε διαθεσιμότητα!!! Ο σημερινός υπουργός έχει επιλέξει να συνεχίσει το «έργο» των Διαμαντοπούλου – Αρβανιτόπουλου άλλωστε είναι όλα προδιαγεγραμμένα και υπογεγραμμένα από την κυβέρνηση. Είναι μνημονιακή δέσμευση η πιστή τήρηση των επιταγών του ΟΟΣΑ στην εκπαίδευση.

Μνημονιακή δέσμευση είναι και η μείωση του μισθολογικού κόστους των εργαζομένων, άρα και των εκπαιδευτικών. Η αναγνώριση των 60 μηνών ως ανώτατη προϋπηρεσία μειώνει το μισθολογικό κόστος των συναδέλφων αναπληρωτών. Υπάρχουν συνάδελφοι αναπληρωτές με άνω των 100 μηνών αναγνωρισμένης προϋπηρεσίας. Το υπόλοιπο των μηνών που τους διαγράφει το υπουργείο δωρίζεται στους δανειστές. Το μνημόνιο επιβάλλει την ανθρωποθυσία, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και την χαμηλά αμειβόμενη εργασία.

Β. Ο υπουργός εμπαίζει τους εκπαιδευτικούς με τις δήθεν προθέσεις του για 20.000 διορισμούς στην εκπαίδευση. Ο υπουργός αποδέχεται τις μνημονιακές δεσμεύσεις, τη βούληση των θεσμών και την απαγόρευση των δανειστών, δεν δίνει στη δημοσιότητα την περιβόητη πρότασή του προς το κουαρτέτο, ενώ προδιαγράφει το ασφυκτικό πλαίσιο, ορίζοντας σαν μοναδική υποχρέωση του, το διορισμό των διοριστέων του ΑΣΕΠ του 2008, όποτε και εάν αφήσουν οι θεσμοί και εφόσον η αξιολόγηση επιτευχθεί και το πρόγραμμα βγει. Δηλαδή, ακόμα κι αυτοί οι λιγοστοί διορισμοί μπορούμε να πούμε ότι δεν θα γίνουν.

Παράλληλα, με δηλώσεις του υφυπουργού παιδείας επισημοποιείται η διαπίστωση ότι τα σχολεία θα αδειάσουν από εκπαιδευτικούς, καθώς ήδη έχουν ξοδευτεί το 50% των κονδυλίων ΕΣΠΑ για προσλήψεις αναπληρωτών και δεν υπάρχει καμία βούληση για αύξηση των δαπανών για την παιδεία.Αυτονόητα θα ανατραπούν οι εργασιακές σχέσεις όλων των εκπαιδευτικών, θα καταπατηθούν περαιτέρω τα μορφωτικά δικαιώματα για να επιτευχθεί ο στόχος του υπουργού για άνοιγμα των σχολείων το Σεπτέμβρη χωρίς κενά (;).

Γ. Η παλαιότερη τοποθέτηση του υπουργείου «θέλουμε αλλά δεν μπορούμε» μετατρέπεται στο ότι «είναι πολιτική μας επιλογή». Έχουν αποφασίσει να είναι «σύννομοι» υλοποιώντας τις μνημονιακές επιταγές. Το υπουργείο επικαλείται το Σύνταγμα και τους νόμους, αλλά δεν μας απαντάει πόσο σύννομη και συνταγματική είναι η κυβέρνηση που ψηφίζει μνημόνια σε ένα βράδυ που καταστρέφουν ανθρώπινες ζωές, που εκποιούν δημόσια περιουσία, που καταργούν εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα και πόσο σύννομη και συνταγματική ήταν όταν ψήφιζε την καταστρατήγηση της συνθήκης της Γενεύης. Ο υπουργός Παιδείας έχει την πολιτική βούληση να στείλει στην ανεργία εκπαιδευτικούς και να αδειάσει τα σχολεία αλλά δεν έχει την ανάλογη βούληση να δώσει τέλος στην αδιοριστία και τον εμπαιγμό χιλιάδων αδιόριστων εκπαιδευτικών.

Δ. Τα μέλη των ΣΥΝΕΚ – ΔΑΚΕ της πλειοψηφίας της ΟΛΜΕ αναγνωρίζουν το επιχείρημα περί «νομιμότητας» του υπουργείου, δυστυχώς… Ψάχνουν να βρουν νομικίστικα τερτίπια για να αλλάξουν προς το «καλύτερο» την πρόταση του υπουργείου. Αναγνωρίζουν τον μονόδρομο των μνημονίων και φτιάχνουν το δικό τους «παράλληλο πρόγραμμα» που θα μετατρέψει τους 60 μήνες σε 84, βλέποντας το δέντρο και χάνοντας τον τυφώνα που θα εξαφανίσει το δάσος. Δημιουργούν αποπροσανατολισμό του εκπαιδευτικού κινήματος, ενισχύουν τον «ειλικρινή εθνικό διάλογο» του υπουργείου (;) και δίνουν το φύλλο συκής που χρειάζεται ο υπουργός για να συνεχίσει το επικοινωνιακό του παιχνίδι.

Οι συνθήκες είναι συνθήκες πολέμου και άγριας επίθεσης στα εργασιακά δικαιώματα

Οι συνθήκες απαιτούν οργάνωση, συσπείρωση και αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Απαιτείται αποκάλυψη των μνημονιακών στοχεύσεων και επιλογών και στο χώρο της εκπαίδευσης. Απαιτείται ο συντονισμένος αγώνας ενάντια σε αυτές τις πολιτικές και ευθεία αντιπαράθεση με όσους τις υλοποιούν και τις υπηρετούν. Απαιτείται η διαμόρφωση αιτημάτων και διεκδικήσεων που θα συγκροτήσουν το εκπαιδευτικό κίνημα και θα το καταστήσουν δυνατό να ακυρώσει αυτές τις επιλογές.

Σήμερα, το εργατικό-λαϊκό κίνημα καλείται να απαντήσει στην σφοδρότερη νεοφιλελεύθερη επίθεση των τελευταίων χρόνων, της ασφαλιστικής κατεδάφισης, της νέας φοροληστείας των εισοδημάτων, του εργασιακού μεσαίωνα, των πλειστηριασμών των σπιτιών μας, της πώλησης της δημόσιας περιουσίας, της προσφυγικής τραγωδίας και της καταστρατήγησης της εθνικής μας κυριαρχίας. Το εκπαιδευτικό κίνημα πρέπει να ενώσει τις δυνάμεις του με τους εργαζόμενους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, με ανέργους, νεολαίους, συνταξιούχους και να βάλει το δικό του στίγμα με απεργίες και καταλήψεις στον αντιμνημονιακό αγώνα:

ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

ΜΑΖΙΚΟΙ ΜΟΝΙΜΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ

ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ – ΕΕ – ΔΝΤ
ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΟΣΟΙ ΤΙΣ ΥΛΟΠΟΙΟΥΝ


* Η Δώρα Ξυπολιά είναι μέλος ΔΣ της ΟΛΜΕ και στέλεχος του ΜΕΤΑ.



αναδημοσίευση από το ergasianet