Εισαγωγικό σχόλιο απο την κλασσικοπερίπτωση 

 Για το Νίκο και τη Βασιλική ότι καλό και να σκεφτώ ή να θυμηθώ και πάλι λίγο θα είναι, αφού τόσο στο δίχρονο κοινό μας αγώνα, όσο και μετά που είδαμε να "αναβιώνει" η σχέση εργασίας μας αλλά όχι η ΕΡΤ όπως την ονειρευτήκαμε, οι δύο αυτοί συνάδελφοι και συναγωνιστές τίμησαν όσο μπορούσαν (κι όσο δεν μπορούσαν)  και για όσο καιρό τους επέτρεψε το σύστημα,την υπόσχεση που δίναμε ΟΛΟΙ στον λαό όταν απέναντι απο τα ΜΑΤ φωνάζαμε "Η ΕΡΤ θα μείνει ανοιχτή, θα είναι η φωνή του κάθε αγωνιστή".

Ήδη απο το Νοέμβριο ξέραμε ότι η διοίκηση "στα πλαίσια του πλουραλισμού και της ενημέρωσης" δεν είχε την πρόθεση να αφήσει τους δύο αυτούς δημοσιογράφους, να  ενημερώνουν  με έναν τρόπο που δεν  ήταν και δεν είναι αρεστός στους σκηνοθέτες της  real politik  και κυρίως σε όσους  διαχειρίζονται  τα  νέας παραλαβής  ιδεολογικά πλυντήρια της  "νέας" δημόσιας  τηλοψίας.

Τι κι αν οι μετρήσεις  τηλεθέασης έδιναν  σημαντικό προβάδισμα  της "πρωινής ενημέρωσης"  έναντι  όλων των  άλλων  εκπομπών.
Τι κι αν ο ελληνικός λαός  έδειχνε  ότι  θέλει να έχει  στους δέκτες  του  αυτού του είδους την ενημέρωση  απαξιώνοντας  σχεδόν όλο το υπόλοιπο πρόγραμμα;

Αν ο στόχος  ήταν  μόνο  η αύξηση των ποσοστών τηλεθέασης , τότε δεν είχαν παρά να  κάνουν και στις  άλλες εκπομπές  αυτό  που έκανε  ο Αγγελίδης και η Χαϊνά στη δική τους κερδίζοντας κάθε μέρα  όλο και πιό πολύ την εμπιστοσύνη του κόσμου. Και η  "συνταγή" αυτής της  επιτυχίας  δεν ήταν  καθόλου δύσκολη αφού δεν είχε παρά μόνο δύο συστατικά , την αγάπη στο κοινό και την αφτιασίδωτη αλήθεια.

Όπως όμως όλα δείχνουν , στη "νέα" ΕΡΤ δεν πρέπει να υπάρχουν εκπομπές που θα  αφήνουν τον τηλεθεατή να διαχειρίζεται αισθητικά και πολιτικά τη δική του βούληση  χρησιμοποιώντας ανόθευτα και πρωτογεννή υλικά, η δική μουθ ευχή είναι να  διαψευσθώ  σε  όλα τα επίπεδα της δικής μου εκτίμησης για το μέλλον της ΕΡΤ και των συναδέλφων μου.

Παρακάτω με τιμή αναδημοσιεύω  ένα κείμενο που ανάρτησε  ο συνάδελφος και συναγωνιστής  Νίκος Αγγελίδης  στο χρονολόγιο της σελίδας του στο facebook:

Nikos Angelidis

5 ώρες · 


Η ζωή μας στριφογυρίζει γύρω από κύκλους σαν παλιό κινηματογραφικό φιλμ που φοβόμαστε μην ξεφύγει από το καρούλι και κοπεί στη μέση.

Ένας κύκλος της ζωής μου, από τους πιο έντονους, ολοκληρώνεται αύριο Παρασκευή 15 του Γενάρη.

Κλείνει...

Παραμένουν όμως ανοικτοί οι "λογαριασμοί" με την κοινωνία...

Από τις 11 του Ιούνη που άνοιξε αυτός ο σύντομος... κύκλος, πάλεψα με όλες μου τις δυνάμεις, χωρίς δεύτερη σκέψη και χωρίς διαπραγμάτευση... για να δώσουμε στους συμπολίτες μας αυτό που τους αξίζει. Μια δική τους φωνή...

Από μικρό παιδί έτσι ονειρευόμουνα αυτό το ρημαδιασμένο "επάγγελμα" που έχει
μετατραπεί σε Εφιάλτη των μικρών, των αδύναμων, των κατατρεγμένων...

Θέλω να σας εκμυστηρευτώ πως όλο αυτό το διάστημα, δεν ένιωσα ούτε μισό λεπτό ντροπή για αυτό που έκανα.

Ολοκληρώνοντας αυτό το όμορφο ταξίδι, θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συνεργάτες της Πρωινής Ενημέρωσης της ΕΡΤ (6-8).

Ευχαριστώ τους φίλους συνεργάτες, που "καδράριζαν" πρωι πρωι την κάμερα, πατούσαν κουμπιά, έφτιαχναν ρεπορτάζ, κρατούσαν μικρόφωνα, συντόνιζαν το πλατό, έδιναν οδηγίες στο αφτί μας, μάζευαν κασέτες, έβαφαν τα μούτρα μας και χτένιζαν τα μαλλιά μας, κουβαλούσαν καφέδες, χαρτιά και νερά και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς...

Να ξέρετε πως αυτοί που δεν βλέπετε στο γυαλί κάνουν τη διαφορά.

Θα ήταν τιμή μου μια ημέρα αν αντιστρέφονταν οι όροι και έκανα εγώ την δουλειά τους... Έστω και αν δεν κατάφερνα να τους προσφέρω την ίδια σιγουριά που μου πρόσφεραν εκείνοι με χαόγελο.

Να ευχηθώ στον Γιάννη Δάρρα και τον Γιώργο Δαράκη που αναλαμβάνουν από την Δευτέρα 18 Γενάρη την παρουσίαση της πρωινής ζώνης, καλή δύναμη και επιτυχίες.

Ευχαριστώ όλους εσάς που γνωρίζω μέσα από έναν άψυχο τηλεοπτικό δέκτη, γιατί μας αγκαλιάσατε με πραγματική ζεστασιά και αγάπη. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ...

Σας υπόσχομαι ότι θα τα ξαναπούμε...

Νίκος Αγγελίδης