Η απειλή της Eldorado Gold να μην προχωρήσει στην επένδυση της στις Σκουριές μεταφέρθηκε στην Ελλάδα μέσω δυο δημοσιογράφων, του Τάσου Τέλλογλου στο protagon.gr και της Χρύσας Λιάγγου στην “Καθημερινή”. Τα δυο άρθρα έχουν ολοφάνερα την ίδια πηγή, αφού και τα δύο κάνουν λόγο για “τελεσίγραφο” και αναπαράγουν την ίδια παραπληροφόρηση σχετικά με την απόφαση του ΣτΕ που δήθεν υπάρχει αλλά “δεν έχει καθαρογραφεί”. Ο χρόνος εμφάνισής τους δεν είναι καθόλου τυχαίος και ουσιαστικά προαναγγέλλουν την έλευση στην Αθήνα, την ερχόμενη εβδομάδα, του διευθύνοντος συμβούλου της Kαναδικής πολυεθνικής, κ. Πωλ Ράιτ.

Είναι σαφές ότι το τελεσίγραφο έχει ήδη επιδοθεί στην Ελληνική κυβέρνηση πριν πατήσει το πόδι του στην Ελλάδα ο διευθύνων σύμβουλος. Και το τελεσίγραφο διατυπώνεται ως εξής:

“η Eldorado θα αναστείλει (ή θα παγώσει) τις επενδύσεις της στην Ελλάδα εάν μέχρι τον Μάρτιο δεν λυθούν τα θέματα που συνδέονται με την αδειοδότηση της μονάδας στις Σκουριές».

Ποια είναι τα ανοιχτά θέματα

Εκκρεμεί η έκδοση κάποιων βασικών αδειών και εγκρίσεων, όχι λόγω κάποιας ιδεολογικής εμμονής της σημερινής κυβέρνησης όπως ισχυρίζεται η εταιρεία, αλλά επειδή υπάρχουν σοβαρότατα ζητήματα νομιμότητας και τεχνικής εφαρμογής:

• Έγκριση δόμησης και άδεια δόμησης για το εργοστάσιο εμπλουτισμού των Σκουριών. Όπως έχουμε αναλύσει εδώ, κεφ. 6, η Eλληνικός Χρυσός μέχρι σήμερα δεν πληροί τις προϋποθέσεις για τη χορήγησή τους.
  
  
• Άδεια εγκατάστασης για τους χώρους απόθεσης αποβλήτων Καρατζά και Λοτσάνικου. Για το νομικό θέμα δείτε εδώ κεφ. 8, για το τεχνικό θα ακολουθήσει αναλυτική έκθεση. Πρόκειται για άκρως επικίνδυνες κατασκευές με ανεπαρκή επιστημονική τεκμηρίωση και η αδειοδότηση κατασκευής τους θα ήταν απλά εγκληματική.
  
  
• ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΓΚΡΙΣΗ ΜΟΝΑΔΑΣ ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΙΑΣ ΧΑΛΚΟΥ-ΧΡΥΣΟΥ. Το ΜΕΙΖΟΝ θέμα από το οποίο εξαρτάται το δημόσιο όφελος από την “επένδυση”. Η έγκριση δεν δίνεται γιατί η μέθοδος που περιβαλλοντικά αδειοδοτήθηκε δεν μπορεί να εφαρμοστεί (δείτε εδώ). Η Εldorado μόνο για τους τύπους τη ζητάει αυτή την έγκριση γιατί στην πραγματικότητα ποτέ δεν είχε σκοπό να κατασκευάσει μεταλλουργία χρυσού (δείτε εδώ).
  
  

Η Εldorado Gold αγόρασε (και χρυσοπλήρωσε με 2,5 δισεκατ. δολάρια) τα Μεταλλεία Κασσάνδρας στις αρχές του 2012 πιστεύοντας (;) ότι παραλαμβάνει μια «επένδυση» πλήρως αδειοδοτημένη. Ως πλήρως αδειοδοτημένη την “πούλησε” στους μετόχους της, τα επενδυτικά funds όπως η Blackrock και η Fidelity που τώρα διαμαρτύρονται για την καθυστέρηση των αδειών. Όπως σταδιακά αποδεικνύεται, όλη η αδειοδότηση είναι στον αέρα. Η Ελληνικός Χρυσός, με τη βοήθεια κάποιων μέσα στο ΥΠΕΚΑ, πέτυχε την έγκριση μιας σαθρής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και η ΚΥΑ ΕΠΟ 201745/2011 ενέκρινε πράγματα (μεταλλουργία και φράγματα) που είναι αδύνατον να κατασκευαστούν και να λειτουργήσουν. Και όσες αποφάσεις και να βγάλει το μέχρι σήμερα πρόθυμο ΣτΕ, τα αδύνατα δεν μπορούν να γίνουν δυνατά.

Τα προβλήματα με τις άδειες που έχει τώρα η εταιρεία οφείλονται στη έωλη και μη εφαρμόσιμη ΑΕΠΟ, κάποια από τα πάμπολλα κενά της οποίας επεσήμαναν πρόσφατα οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος με τις Πράξεις Βεβαίωσης Παράβασης για την Ολυμπιάδα και τις Μαύρες Πέτρες. Η «χρυσή επένδυση» βρίσκεται σε αδιέξοδο, με αποκλειστική ευθύνη των  επικεφαλής της Ελληνικής εταιρείας και της λογικής τους «ας πάρουμε την έγκριση και μετά θα κάνουμε ότι θέλουμε…». Η Eldorado ας πρόσεχε τις επενδυτικές της επιλογές και τους συνεργάτες της.

Μπορούν όλα αυτά τα προβλήματα να λυθούν με μιας, στην περίπτωση που η κυβέρνηση υποκύψει στον εκβιασμό; Γνώμη μας είναι πως όχι γιατί είναι πολλά και πολύ σοβαρά. Εαν όμως παρθεί η πολιτική απόφαση ότι αυτή η “επένδυση” θα προχωρήσει παρά το όργιο ανομίας, τότε η «κατασκευή νομιμότητας» από τις προηγούμενες κυβερνήσεις που δικαίως το κίνημα καταγγέλλει, θα ωχριά μπροστά στην “κατασκευή νομιμότητας” που θα δούμε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Είναι επιτρεπτή η αναστολή της επένδυσης;

Kαι φτάνουμε στο “δια ταύτα”: ο κ. Ράιτ απειλεί να “αναστείλει” ή να “παγώσει” την επένδυση της εταιρείας του στην Ελλάδα. Μπορεί να το κάνει αυτό;

Η “επένδυση” της Eldorado στη Χαλκιδική ρυθμίζεται αποκλειστικά από τη σύμβαση μεταβίβασης των Μεταλλείων Κασσάνδρας που κυρώθηκε με το νόμο 3220/2004. Το άρθρο 3 της σύμβασης ορίζει τις υποχρεώσεις της Αγοράστριας (Ελληνικός Χρυσός), μεταξύ των οποίων η υλοποίηση επενδυτικού σχεδίου για την ανάπτυξη των Μεταλλείων Κασσάνδρας και την κατασκευή – λειτουργία Εργοστασίου Μεταλλουργίας Χρυσού εντός των προθεσμιών που θα καθορισθούν από τις διοικητικές άδειες και εγκρίσεις που θα λάβει. Και το άρθρο 4 ορίζει ότι η μη εκπλήρωση από οποιοδήποτε μέρος των υποχρεώσεων που απορρέουν από τη σύμβαση συνιστά λόγο καταγγελίας αυτής και αναστροφής της μεταβίβασης.

Με άλλα λόγια, η μεταλλευτική ιδιοκτησία είναι υπό την αίρεση της συμμόρφωσης της εταιρείας με τις συμβατικές της υποχρεώσεις. Η Ελληνικός Χρυσός / Eldorado δεν δικαιούται να αναστείλει την “επένδυση” και να την ξαναρχίσει όταν εκείνη επιθυμεί, όταν π.χ. θα υπάρχει μια ευνοϊκότερη κυβέρνηση ή ανάκαμψη στις τιμές των μετάλλων. Τίποτα τέτοιο δεν προβλέπει η σύμβαση. Είναι δε υποχρεωμένη η εταιρεία να επιμείνει να λάβει τις άδειες που υπολείπονται δια της νόμιμης οδού και αυτό περιλαμβάνει να κατατεθούν και να εγκριθούν αληθείς μελέτες…

Υπάρχει απόφαση του ΣτΕ;

Πλήρης συμφωνία μεταξύ των άρθρων του Τέλλογλου και της Λιάγγου: “Στις 2 Νοεμβρίου η ολομέλεια του ΣτΕ προχώρησε στην ακύρωση της απόφασης του Πάνου Σκουρλέτη, αλλά η απόφαση δεν έχει καθαρογραφεί”.

Η πραγματικότητα είναι ότι η «είδηση» αυτή που κυκλοφόρησε στις 2 Νοεμβρίουδιαψεύστηκε, την ίδια κιόλας μέρα, με δελτίο τύπου από τον ίδιο τον πρόεδρο του ΣτΕ κ. Σακελλαρίου. Απόφαση μέχρι σήμερα δεν υπάρχει και είναι απορίας άξιο πως “έγκυροι” δημοσιογράφοι δέχονται να αναπαράγουν ψεύδη.

Ο Τέλλογλου φαίνεται να γνωρίζει ακόμα και το σκεπτικό της ανύπαρκτης απόφασης:

«Το Συμβούλιο Επικρατείας απέρριψε τα επιχειρήματα που έθεσε η κυβερνητική διοίκηση, αποδεχόμενο ότι ήταν στην διακριτική ευχέρεια της εταιρείας ο τρόπος με τον οποίο θα αποδεικνυόταν η περιβαλλοντικά ανεκτή –ως πρός τις τιμές μέτρησής της –μέθοδος».

Η παραπάνω διατύπωση αποδεικνύει το ψεύδος της υποτιθέμενης «απόφασης». Εαν το ΣτΕ, σε οποιαδήποτε υπόθεση, αποφανθεί ότι είναι στη «διακριτική ευχέρεια» του  διοικούμενου να τηρεί ή όχι τις αποφάσεις της Διοίκησης, αυτό δεν θα είναι τίποτα λιγότερο από ένα δικαστικό πραξικόπημα.

Πρέπει να σημειωθεί ότι ακόμα και την απόφαση του ΣτΕ προσπαθεί με εκβιαστικό τρόπο να επηρεάσει η εταιρεία. Μόλις πριν από δυο εβδομάδες στέλεχος της εταιρείας δήλωσε επισήμως, ενώπιον του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, πως:

«αν η απόφαση είναι αρνητική για την ίδια αυτό θα σημαίνει την οριστική ακύρωση του επενδυτικού της σχεδίου».

Ούτε λίγο ούτε πολύ η εταιρεία επισείει ως φοβέρα το σταμάτημα της «επένδυσης» εαν υποχρεωθεί να τηρήσει τους όρους των εγκρίσεων που έλαβε – οι οποίοι τέθηκαν ακριβώς για να προστατευτεί το δημόσιο συμφέρον από την πιθανότητα οι «επενδυτές» να είναι απατεώνες...

Και το κίνημα;

Δεν θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε ότι το πρόβλημα με τη συγκεκριμένη “επένδυση” δεν είναι η νομιμότητα, είναι η καταστροφή. Η νομιμότητα παραχαράχθηκε για να συγκαλυφθεί το έγκλημα εναντίον του τόπου, αλλά ακόμα και αυτή η νόθα νομιμότητα καταπατήθηκε βάναυσα από την εταιρεία. Το κίνημα κατά της εξόρυξης, εμείς που κατηγορηθήκαμε ως τρομοκράτες και εγκληματίες, αναδείξαμε τα προβλήματα νομιμότητας της επένδυσης και παραδώσαμε όλη τη σχετική τεκμηρίωση στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, με τελικό και μοναδικό στόχο να σταματήσει έστω και τώρα η καταστροφή. Το αμέσως επόμενο διάστημα – και σίγουρα πριν τη λήξη του τελεσιγράφου της εταιρείας – θα γίνουν νέες αποκαλύψεις σχετικά με τις δραστηριότητες της εταιρείας στη Χαλκιδική. Αν το Υπουργείο υποχωρήσει στον ανήθικο εκβιασμό, δεν θα έχει καμία δικαιολογία και κανένα φύλλο συκής.

Ο αγώνας για να φύγει η Eldorado συνεχίζεται σε όλα τα επίπεδα.