Αυτοί που δεν λένε πολλά, αυτοί που μιλούν λίγο, αυτοί είναι που κάνουν τα πιό μεγάλα  σε έναν αγώνα.
Ένας απο αυτούς ήταν και ο Κώστας Κοπιτάς, ο συνάδελφος, ο φίλος, ο συναγωνιστής στον δίχρονο αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ και των χιλιάδων αλληλέγγυων.

Σήμερα ο Κώστας έφυγε  απο κοντά  μας  το ίδιο αθόρυβα, όσο και τότε  που έδινε  όσο κανείς άλλος τον εαυτό του για βγεί στον αέρα  "η φωνή του κάθε αγωνιστή"  απο την ertopen, την ΕΡΤ3 και τους περιφερειακούς σταθμούς της αυτοδιαχειριζόμενης  ελεύθερης και πάντα πολιορκημένης ΕΡΤ.

Αυτός ο χαμογελαστός  ήρεμος και πολύτιμος  φίλος συναγωνιστής και συνάδελφος, δεν θα είναι πιά  κοντά μας, δεν θα φωτίζει με την παρουσία του τις γκρίζες γωνιές του αγώνα μας για  πραγματικά δημόσια και ελεύθερη ραδιοτηλεόραση.
Αυτού του  αγώνα  που  ξεκινήσαμε μαζί  το 2013 και που πρέπει να συνεχίσουμε  γιατί το χρωστάμε και σε εκείνον αλλά και στους άλλους 19 συντρόφους μας που  δεν πρόλαβαν να τον δούν να δικαιώνεται.

Ήταν μόλις 43 χρονών  και  ενώ  δεν πρόλαβε  να ζήσει  τις  χαρές  που του χρώσταγε η ζωή,κατάφερε όμως να προσφέρει όσα  δεν καταφέραμε πολλοί απο μάς που έχουμε τα διπλά του χρόνια.

Μας άφησε πίσω για να σκεφτούμε πόσα  έπρεπε να είχαμε κάνει, πόσα δεν έχουμε κάνει   το πως  και το γιατί μερικοί  πετάξαμε  στο σκοτάδι  της λήθης όσα εκείνος με τον καθημερινό του αγώνα φώτιζε για να φαίνονται σε μας και στον κόσμο.

Καλό  ταξίδι στο καλύτερο παιδί της ΕΡΤ.

Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ 

ΥΓ: Η κηδεία του θα γίνει αύριο 31/12/2015 στο  κοιμητήριο της  Αργυρούπολης  στις 3 το μεσημέρι ενώ απο το Ραδιομέγαρο  θα φύγει πούλμαν περίπου στις 13.30









klassikoperiptosi.blogspot.gr