Σύμφωνο «συμβίωσης» με την ποινικοποίηση των διαδηλώσεων
Από το Γιώργη Χρήστου
Πέρασε «στα μουλωχτά» με το Ν.4356/2015 για το σύμφωνο συμβίωσης των ομόφυλων ζευγαριών («Σύμφωνο συμβίωσης, άσκηση δικαιωμάτων, ποινικές και άλλες διατάξεις»). Η κυβέρνηση, στοάρθρο 27 του ανωτέρω νόμου, έκανε νόμο του κράτους – ποινικοποίησε τις διαδηλώσεις. Και μάλιστα, το κατάφερε αυτό, αφού με «επικοινωνιακά τερτίπια» έριξε όλο το βάρος της στα δικαιώματα των ομόφυλων ζευγαριών, τη στιγμή που «αποψίλωνε» με το άρθρο 27 εργασιακά κεκτημένα - δικαιώματα, όπως αυτό της διαδήλωσης.
Αναφέρεται στο άρθρο 27:
Το άρθρο 292 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
Αρθρο 292
1. Όποιος με πρόθεση παρεμποδίζει τη λειτουργία κοινόχρηστης εγκατάστασης που εξυπηρετεί τη συγκοινωνία και ιδίως αυτοκινητοδρόμου, σιδηροδρόμου, αεροπλάνου, λεωφορείου, ταχυδρομείου ή τηλεγράφου που προορίζονται για κοινή χρήση τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα (1) έτος.
2. Αν η πράξη της παραγράφου 1 είχε σημαντική διάρκεια επιβάλλεται φυλάκιση μέχρι τρία (3) έτη».
Βέβαια, θα πει κάποιος πως στο άρθρο 28 του ιδίου νόμου αναφέρεται πως:
Στο άρθρο 298 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται εδάφιο β' ως εξής:
«Το δικαστήριο, όσον αφορά τα πλημμελήματα του άρθρου 292 ή την πράξη του άρθρου 431, δύναται να απαλλάξει το δράστη από την ποινή, εφόσον η παρεμπόδιση είχε ασήμαντη διάρκεια ή ο δράστης τέλεσε την πράξη για την προάσπιση ευρύτερου κοινωνικού συμφέροντος».
Και εδώ έρχεται το ερώτημα; Πότε και ειδικά στα μνημονιακά χρόνια οι διαδηλώσεις αναγνωρίστηκαν δικαστικά ότι γίνονται για την προάσπιση του ευρύτερου κοινωνικού συμφέροντος;
Μήπως, για παράδειγμα, δεν έχουν καταδικαστεί πολίτες του κινήματος «Δεν πληρώνω»;
Μήπως δεν κατηγορήθηκαν για τρομοκρατία κάτοικοι της Χαλκιδικής, που αντιδρούν στην εξόρυξη χρυσού;
Μήπως δεν έχουν καταδικαστεί εργαζόμενοι για καταλήψεις και διαδηλώσεις που έγιναν ενάντια στις μνημονιακές, βάρβαρες πολιτικές; Μήπως δε βλέπουμε στις διαδηλώσεις τον ασφυκτικό κλοιό των ΜΑΤ, που με την πρώτη ευκαιρία χτυπούν;
Πέρασε «στα μουλωχτά» με το Ν.4356/2015 για το σύμφωνο συμβίωσης των ομόφυλων ζευγαριών («Σύμφωνο συμβίωσης, άσκηση δικαιωμάτων, ποινικές και άλλες διατάξεις»). Η κυβέρνηση, στοάρθρο 27 του ανωτέρω νόμου, έκανε νόμο του κράτους – ποινικοποίησε τις διαδηλώσεις. Και μάλιστα, το κατάφερε αυτό, αφού με «επικοινωνιακά τερτίπια» έριξε όλο το βάρος της στα δικαιώματα των ομόφυλων ζευγαριών, τη στιγμή που «αποψίλωνε» με το άρθρο 27 εργασιακά κεκτημένα - δικαιώματα, όπως αυτό της διαδήλωσης.
Αναφέρεται στο άρθρο 27:
Το άρθρο 292 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
Αρθρο 292
1. Όποιος με πρόθεση παρεμποδίζει τη λειτουργία κοινόχρηστης εγκατάστασης που εξυπηρετεί τη συγκοινωνία και ιδίως αυτοκινητοδρόμου, σιδηροδρόμου, αεροπλάνου, λεωφορείου, ταχυδρομείου ή τηλεγράφου που προορίζονται για κοινή χρήση τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα (1) έτος.
2. Αν η πράξη της παραγράφου 1 είχε σημαντική διάρκεια επιβάλλεται φυλάκιση μέχρι τρία (3) έτη».
Βέβαια, θα πει κάποιος πως στο άρθρο 28 του ιδίου νόμου αναφέρεται πως:
Στο άρθρο 298 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται εδάφιο β' ως εξής:
«Το δικαστήριο, όσον αφορά τα πλημμελήματα του άρθρου 292 ή την πράξη του άρθρου 431, δύναται να απαλλάξει το δράστη από την ποινή, εφόσον η παρεμπόδιση είχε ασήμαντη διάρκεια ή ο δράστης τέλεσε την πράξη για την προάσπιση ευρύτερου κοινωνικού συμφέροντος».
Και εδώ έρχεται το ερώτημα; Πότε και ειδικά στα μνημονιακά χρόνια οι διαδηλώσεις αναγνωρίστηκαν δικαστικά ότι γίνονται για την προάσπιση του ευρύτερου κοινωνικού συμφέροντος;
Μήπως, για παράδειγμα, δεν έχουν καταδικαστεί πολίτες του κινήματος «Δεν πληρώνω»;
Μήπως δεν κατηγορήθηκαν για τρομοκρατία κάτοικοι της Χαλκιδικής, που αντιδρούν στην εξόρυξη χρυσού;
Μήπως δεν έχουν καταδικαστεί εργαζόμενοι για καταλήψεις και διαδηλώσεις που έγιναν ενάντια στις μνημονιακές, βάρβαρες πολιτικές; Μήπως δε βλέπουμε στις διαδηλώσεις τον ασφυκτικό κλοιό των ΜΑΤ, που με την πρώτη ευκαιρία χτυπούν;