Παναγιώτης Καλφαγιάννης: “Ανίερο και αφύσικο μέτωπο απέναντι μου”
«Η δύναμη δεν έρχεται μέσα από τη νίκη. Ο αγώνας είναι που δίνει δύναμη.Συνάδελφοι και συναδέλφισσες ,
Όταν αντιμετωπίζεις αξεπέραστες δυσκολίες, κι εσύ αποφασίζεις να μην εγκαταλείψεις.
Αυτή είναι η δύναμη.»(Mahatma Gandhi)
Σας εύχομαι χρόνια πολλά και καλές γιορτές σε όλους γιατί η ψυχή μας, είναι το μόνο πραγματικό δικό μας, και δεν πρέπει να την χάσουμε.
Μετά και από τον δεύτερο γύρο θα ήθελα άλλη μια φορά να σας ευχαριστήσω για την στήριξη σας.
Από την αρχή γνώριζα τη δυσκολία του εγχειρήματος και το ανίερο και αφύσικο μέτωπο απέναντι μου, όπως και άλλοι ήταν βέβαιοι γι’ αυτό και που με προέτρεψαν να μην είμαι υποψήφιος γιατί είμαι μικρός και το σύστημα θα με συντρίψει, αν δεν το έκανα όμως θα ήμουν πιο μικρός άλλα και ρίψασπις. Θεωρώ όμως πως στα δύσκολα δεν πρέπει να κρυβόμαστε, να είμαστε αδρανείς, να καθόμαστε στη βολή μας και να αφήνουμε άλλους να εκτίθενται. Δεν το έχω κάνει ποτέ και ούτε θα το κάνω. Εκπροσώπηση εκ του ασφαλούς ποτέ δεν επεδίωξα και το γνωρίζετε όλοι.
Από την πρώτη στιγμή του νόμου 4324/2015 δήλωσα (και στη Βουλή) ότι θα τον αντιπαλέψω / ουμε- όσα άρθρα του κρίνουμε ότι είναι ενάντια στους εργαζόμενους (οικονομικό-ΓΚΠ-προϋπηρεσία- ασφάλιση κλπ ) καθώς και για τις διαδικασίες και τους αποκλεισμούς στους εκπροσώπους των εργαζομένων.
Είμαι διατεθειμένος πέρα από προσωπικές συμπάθειες ή όχι να συνεργαστώ με οποιονδήποτε για το καλό του συνόλου των εργαζομένων και να καταθέσω την όποια εμπειρία μου που κρίνεται χρήσιμη όχι από υποχρέωση αλλά από την πίστη μου διαχρονικά, ότι αν οι εργαζόμενοι στις διεκδικήσεις τους είναι ενωμένοι και ενημερωμένοι με προσήλωση στο στόχο μόνο όφελος μπορεί να προκύψει.
Ο συμβιβασμός με το λίγο και το εφικτό δε δίνει ελπίδα για αξιοπρεπείς όρους εργασίας και αμοιβής, δε δίνει ελπίδα για μια δημόσια ραδιοτηλεόραση που λειτουργεί στον ανταγωνισμό χωρίς όπλα, να γίνει η ΕΡΤ της κοινωνίας, η ΕΡΤ της καρδιάς μας, σε αντίθετη περίπτωση είναι μεγάλη οπισθοχώρηση, είναι μια ήττα για τους εργαζόμενους, είναι μια ήττα για τη ζωή και είναι αναστρέψιμη.
Μας αξίζει ένα καλύτερο μέλλον και ατομικό και εργασιακό και πέρα από τις ευχές, όλοι μαζί πρέπει να αγωνιστούμε και θα αγωνιστούμε γι’ αυτό.
Συνεχίζουμε…