#kolastirio
Κολαστήριο Κορυδαλλού: Η κυβέρνηση πού θα δικαστεί;
Λουκάς Σταμέλλος
Το «νοσοκομείο» κρατουμένων των Φυλακών Κορυδαλλού δεν θα μπορούσε να έχει πιο εύστοχο προσωνύμιο απ’ αυτό που επέλεξαν οι ίδιοι οι κρατούμενοι: Κολαστήριο.
Η λειτουργία που επιτελεί είναι ακριβώς αυτή, ο κολασμός, η σωματική τιμωρία, ο βασανισμός του ασθενούς κρατούμενου. Κι ακόμα, η απειλή του κολασμού για τους υγιείς κρατουμένους και κρατούμενες που μπορεί μια μέρα επίσης να νοσηλευτούν εκεί.
Το ελληνικό κράτος έχει καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και για τις συνθήκες στο Κολαστήριο.
Οι κρατούμενοι κοινοποίησαν στο Twitter φωτογραφίες του «νοσοκομείου» τον Φεβρουάριο του 2014 και από τότε έγινε ευρύτερα γνωστό το τί συμβαίνει εκεί. Χάρη σε αυθόρμητες καμπάνιες που έτρεξαν στα σόσιαλ μήντια το θέμα ανέβηκε στην επικαιρότητα και έφτασε να σηκωθεί και από κάποια κυρίαρχα ΜΜΕ.
Η τότε κυβέρνηση εν πολλοίς αδιαφόρησε, πέρα από κάποιες δηλώσεις και από την μεταφορά των οροθετικών κρατουμένων στο λεγόμενο «παράρτημα»: μια πτέρυγα των γυναικείων φυλακών όπου οι οροθετικοί «νοσηλεύονται» χωρίς ουσιαστική ιατρική επίβλεψη από τον Νοέμβριο του 2014. Η διοίκηση των φυλακών επέβαλε, μάλιστα, πειθαρχικές κυρώσεις σ’ αυτούς που είχαν αναρτήσει τις φωτογραφίες στο διαδίκτυο.
Μετά την ανάληψη της κυβέρνησης από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Παρασκευόπουλος επισκέφθηκε το Κολαστήριο τον Φεβρουάριο και υποσχέθηκε ότι θα διορθωθούν τα προβλήματα: τόσο η νομοθεσία για την αποφυλάκιση ασθενών με υψηλό ποσοστό αναπηρίας, όσο και οι συνθήκες υγιεινής, η έλλειψη ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, η έλλειψη ασθενοφόρου και η ένταξη του ΝΚΚ στο ΕΣΥ.
Ο «νόμος Παρασκευόπουλου» πέρασε τελικά και προβλέπει αποφυλάκιση υπό όρους όσων κρατουμένων έχουν ποσοστό αναπηρίας πάνω από 67% . Όπως όμως καταγγέλλουν οι κρατούμενοι στο Κολαστήριο, οι αρμόδιες εισαγγελικές αρχές του Πειραιά δεν εφαρμόζουν την νομοθεσία, καθώς είναι στην διακριτική τους ευχέρεια. Είναι σαν να μην υπάρχει, δηλαδή.
http://unfollow.com.gr/wp-content/uploads/2015/12/kolastirio-768x513.jpg 768w, http://unfollow.com.gr/wp-content/uploads/2015/12/kolastirio-900x601.jpg 900w, http://unfollow.com.gr/wp-content/uploads/2015/12/kolastirio-924x617.jpg 924w, http://unfollow.com.gr/wp-content/uploads/2015/12/kolastirio-700x467.jpg 700w, http://unfollow.com.gr/wp-content/uploads/2015/12/kolastirio-250x167.jpg 250w, http://unfollow.com.gr/wp-content/uploads/2015/12/kolastirio.jpg 960w" sizes="(max-width: 960px) 100vw, 960px" style="outline: none; max-width: 100%; height: auto; display: block; margin: 16px auto;">
Παράλληλα, οι συνθήκες στο Κολαστήριο παρέμειναν άθλιες, ενώ δεν πραγματοποιήθηκε και καμία από τις δεσμεύσεις που αποτελούν συναρμοδιότητα και του υπουργείου Υγείας. Έτσι, στις 16 Νοεμβρίου οι ασθενείς κρατούμενοι ξεκίνησαν νέες κινητοποιήσεις, αρχικά με αποχή από τα φάρμακα και, από τις αρχές Δεκεμβρίου, με απεργία πείνας όσων έχουν την δυνατότητα. Το θέμα ανέβηκε ξανά στα σόσιαλ μήντια και σε κάποια ΜΜΕ.
Πριν λίγες μέρες, επισκέφτηκε το Κολαστήριο ο γ.γ. κ. Ευτύχης Φυτράκης. Είπε στους κρατουμένους ότι «δεν φταίει το υπουργείο» για τις υφ’ όρους απολύσεις, καθώς «η δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη» και ότι «δεν μπορεί να γίνει άλλη βελτίωση της σχετικής νομοθεσίας».
Στον λογαριασμό του Κολαστηρίου στο Twitter γράφουν: «Εμείς είμαστε φυλακή επειδή παραβήκαμε τον νόμο. Αυτοί;»
Και δεν μπορώ παρά να θυμηθώ το απόσπασμα από τους Αθλίους του Ουγκώ:
[… ο επίσκοπος…] Άκουσε μια μέρα το ακόλουθο περιστατικό:
Ένας φουκαράς, που αγαπούσε τη γυναίκα του και το παιδί του, αναγκάστηκε να φτιάξει, πάνω στην απόγνωσή του – δεν μπορούσε να τα βγάλει πέρα -, κίβδηλα νομίσματα.
Η ποινή για τους παραχαράκτες, την εποχή εκείνη, ήταν θάνατος. Η γυναίκα του πιάστηκε από την αστυνομία, γιατί το πρώτο κίβδηλο νόμισμα του συζύγου της θέλησε να το κυκλοφορήσει αυτή. Οι αποδείξεις, ως εκείνη τη στιγμή, ήταν μόνο εναντίον της. Απ” αυτή εξαρτιόταν και η σύλληψη του άντρα της. Όμως αρνήθηκε να κάνει αποκαλύψεις για να ελαφρύνει τη θέση της. Ο εισαγγελέας, βλέποντας την επιμονή της, κατάφερε με διάφορα τεχνάσματα να την πείσει πως ο άντρας της την απατούσε. Αυτή τότε, πληγωμένη από ζήλεια, τα είπε όλα. Η θέσι του παραχαράκτη ήταν πολύ κρίσιμη, γιατί θα δικαζόταν σε λίγο μαζί με τη συνένοχό του.
Όλοι σχολίαζαν το περιστατικό. Ο επίσκοπος δεν έλεγε τίποτα. Στο τέλος ρώτησε:
– Και πού θα δικαστούν οι δυο αυτοί;
– Στο κακουργιοδικείο.
– Κι ο εισαγγελέας πού θα δικαστεί; ρώτησε πάλι ο επίσκοπος.