Σε ηλικία 86 ετών έφυγε από τη ζωή, το απόγευμα της Δευτέρας, η Βούλα Ζουμπουλάκη. Η καλή ηθοποιός τα τελευταία χρόνια είχε αποσυρθεί από την καλλιτεχνική και κοινωνική ζωή, ενώ τον τελευταίο χρόνο αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας, έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη.

Γεννημένη το 1929 στο Κάιρο, αλλά με καταγωγή από την Τήνο, σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, στη Σχολή Μονωδίας του Εθνικού Ωδείου και στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το ντεμπούτο της θα κάνει το 1950 στην Εθνική Λυρική Σκηνή (Ο χορός των μεταμφιεσμένων), ενώ την ίδια χρονιά θα εμφανιστεί και στο θέατρο, στον θίασο Κοτοπούλη, παίρνοντας μέρος στο έργο του Σέριφ Μις Μέιμπελ, σε σκηνοθεσία του κατοπινού συζύγου της Δημήτρη Μυράτ.

Στη μακρά θεατρική της καριέρα θα ερμηνεύσει δεκάδες ρόλους του κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου, έως το 1958 με τον θίασο Κοτοπούλη, από το 1959 έως το 1968 ως πρωταγωνίστρια στον θίασο του Δημήτρη Μυράτ και μετέπειτα, μέχρι τον θάνατο του συζύγου της (1990), στον θίασο Μυράτ-Ζουμπουλάκη, που στεγαζόταν στο Θέατρο Αθηνών.

Οι εμφανίσεις της στον κινηματογράφο και την τηλεόραση υπήρξαν φειδωλές. Πρωτοεμφανίστηκε στην Στέλλα του Μ. Κακογιάννη, ερμηνεύοντας τον ρόλο της Αννέτας και ερμηνεύοντας το «Εφτά τραγούδια θα σου πω», καθώς και σε εννέα ακόμη ταινίες.

Η Βούλα Ζουμπουλάκη τιμήθηκε με το Α' Βραβείο Φεστιβάλ Λισσαβώνας (1964), Α' Έπαθλο Μ. Κοτοπούλη (καλύτερης ηθοποιού) το 1961 και Β' Έπαθλο το 1965, Α' Βραβείο ηθοποιίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1966), ενώ το 1966 της απενεμήθη ο Χρυσός Σταυρός Ευποιίας. Το 1990 απέσπασε Βραβείο Β' γυναικείου ρόλου κινηματογραφικών Κρατικών Βραβείων Ποιότητος ΥΠΠΟ, ενώ βραβείο για τη συνολική προσφορά της στην τέχνη του θεάτρου και του κινηματογράφου από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης της απονεμήθηκε το 2014.

H κηδεία της Βούλας Ζουμπουλάκη θα γίνει την Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου από το Α' Νεκροταφείο στις 16.00.