Προς εμετική συμφωνία!

του Γιώργου Δελαστίκ

ΠΡΙΝ 11 Ιουλίου 2015

Έσπασε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κάτω από το βάρος των αφόρητων πιέσεων των Γερμανών. Ετοιμάζεται να υπογράψει μια επαίσχυντη συμφωνία με τους δανειστές, τους οποίους εκλιπαρεί γονατιστός για …τρίτο Μνημόνιο! Ζήτησε και πήρε από το λαό ένα περήφανο και αγέρωχο «Όχι» με ποσοστό 63,1%. Το «πούλησε» όμως ο πρωθυπουργός πριν καν περάσει μια βδομάδα! Διαχειρίστηκε το «Όχι» του λαού λες και είχε νικήσει το …«Ναι»! Τώρα το μόνο που απομένει να κάνει ο Τσίπρας είναι να βάλει στην κυβέρνησή του και τον …Σταύρο Θεοδωράκη του Ποταμιού, τον οποίο οι Γερμανοί θέλουν σφοδρότατα να τον αντικαταστήσει στην πρωθυπουργία!

Δεκαεπτά βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αρνήθηκαν να εξουσιοδοτήσουν τον πρωθυπουργό να υπογράψει συμφωνία στη βάση της κατάπτυστης πρότασης της κυβέρνησης, η οποία εξαναγκάστηκε να υποβάλει ως δήθεν … δικές της (!) προτάσεις τους όρους των …Γερμανών! Από τους 17 παραπάνω βουλευτές, 2 είπαν «Όχι», 8 δήλωσαν παρόντες και 7 απείχαν από την ψηφοφορία. Η Πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου και οι δύο υπουργοί Παναγιώτης Λαφαζάνης και Δημήτρης Στρατούλης είναι οι πιο αξιοσημείωτες περιπτώσεις που δήλωσαν «παρών», αρνούμενοι να εξουσιοδοτήσουν την κυβέρνηση να προωθήσει συμφωνία στη βάση της απαράδεκτης από κάθε άποψη πρότασης που υπέβαλε. Το μνημονιακό στρατόπεδο (ΝΔ, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ) έδωσε προθυμότατα τη συγκατάθεσή του, χαιρετίζοντας την προσχώρηση της κυβέρνησης Τσίπρα στις τάξεις τους με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να πάρει με… 251 (!) ψήφους την εξουσιοδότηση που ζητούσε. Μόνο οι 17 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, οι βουλευτές του ΚΚΕ και οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής, από διαφορετική σκοπιά οι βουλευτές του κάθε κόμματος, συναπάρτισαν τους 49 βουλευτές που αντιστάθηκαν να αποδεχθούν ως δήθεν «ελληνική» πρόταση τους όρους και τις απαιτήσεις των Γερμανών – 32 «Όχι», 8 «παρών» και 9 αποχές.





Η στάση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα προκαλεί τεράστια ζημιά. Όχι μόνο στον ίδιο προσωπικά και στον ΣΥΡΙΖΑ, πράγμα που θα ήταν δική τους υπόθεση. Βλάπτει η στάση του Τσίπρα συνολικά την αξιοπιστία της Αριστεράς στη λαϊκή συνείδηση. Την εμφανίζει στην καλύτερη περίπτωση ως δύναμη πολιτικά ανίκανη να εκπληρώσει τις υποσχέσεις και τις δεσμεύσεις της απέναντι στον ελληνικό λαό. Όσο και αν οι άλλες δυνάμεις της Αριστεράς σωστά υπογραμμίζουν τις διαφορές τους από τον ΣΥΡΙΖΑ, η ουσία είναι πως στη συνείδηση του λαού ενσταλάζεται σταδιακά η αντίληψη ως «και οι αριστεροί, σαν τους άλλους είναι. Δώσε τους εξουσία και πάρε τους την ψυχή!» Ξανάρχεται δηλαδή στην επιφάνεια η ολέθρια στάση του ΚΚΕ το 1989, όταν από κοινού με το ρεύμα που μετεξελίχθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ (τότε είχε μετονομαστεί προσωρινά σε ΕΑΡ, εγκαταλείποντας την ονομασία ΚΚΕ εσωτερικού), είχε συνεργαστεί με τη Δεξιά. Αρχικά με την απεχθέστατη ΝΔ του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, σχηματίζοντας την κυβέρνηση Τζαννετάκη (δήθεν για να δικάσουν τον Ανδρέα Παπανδρέου) και στη συνέχεια και με τη ΝΔ και με το ΠΑΣΟΚ σχηματίζοντας την κυβέρνηση Ζολώτα! Ένα τέταρτο του αιώνα αργότερα, ουδέποτε το ΚΚΕ προσέγγισε τα ποσοστά που είχε πριν συμμετάσχει στις κατάπτυστες αυτές κυβερνήσεις Τζαννετάκη και Ζολώτα, για τις οποίες ουδέποτε έκανε αυτοκριτική σε επίπεδο συνεδρίου ή κεντρικής επιτροπής. Περιμένει πρώτα να πεθάνουν από γεράματα όλοι οι πρωταγωνιστές και κατόπιν να κάνει μια υποκριτική αυτοκριτική, η οποία δεν θα έχει απολύτως καμιά πρακτική πολιτική σημασία.

Ουδέποτε η Αριστερά συνήλθε από τις κυβερνήσεις Τζαννετάκη και Ζολώτα στη συνείδηση του λαού μας. Δεν το γράφουμε όμως αυτό επειδή μας έπιασε …νοσταλγία για το παρελθόν και τα μοιραία λάθη της Αριστεράς και του ΚΚΕ, αλλά επειδή νέα συμφορά απειλεί την Αριστερά, μια καταστροφή που θα απειλήσει την ίδια της την ύπαρξη. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ υπογράψει τελικά το τρίτο Μνημόνιο, για το οποίο γονυπετής ικετεύει τους Γερμανούς ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, θα εδραιωθεί στη συνείδηση των Ελλήνων ότι οι αριστεροί στην εξουσία είναι σαν τους δεξιούς και τους πασόκους, ανεξάρτητα αν οι ίδιοι οι αριστεροί ισχυρίζονται ότι έχουν μεταξύ τους διαφορές, πράγμα το οποίο φυσικά είναι αληθέστατο, αλλά αδιάφορο για τον κόσμο. Πρώτο Μνημόνιο το 2010 με πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου. Δεύτερο Μνημόνιο με πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά το 2012 και τρίτο Μνημόνιο το 2015 με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα, αυτό θα μείνει στη συνείδηση του λαού μας. Σε τι διαφέρουν επομένως το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ; Το Κέντρο, η Δεξιά, η Αριστερά;

Εκτός από τους 17 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που διαφώνησαν και αρνήθηκαν με τον ένα ή τον άλλο ή τον τρίτο τρόπο να στηρίξουν την κατάπτυστη επιλογή Τσίπρα να μετατρέψει το «Όχι» του λαού σε «Ναι» της κυβέρνησης στους όρους των Γερμανών, συνέβη και κάτι άλλο, αρκετά σημαντικό. Δεκαπέντε, ναι 15, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψαν κείμενο με το οποίο δηλώνουν ότι ψήφισαν «Ναι» στη Βουλή αναγκαστικά! Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι αυτοί οι αριστεροί βουλευτές θα ψηφίσουν «Ναι» και στη σίγουρα επαίσχυντη συμφωνία, όταν αυτή θα έρθει στη Βουλή, με όλες τις προσθήκες που επίτηδες θα κάνουν οι Γερμανοί για να εξευτελίσουν εντελώς τον Αλέξη Τσίπρα.

Το Βερολίνο δεν ξεχνά ποτέ. Αν ο Αλέξης Τσίπρας νομίζει ότι επειδή προσκύνησε τους Γερμανούς, αυτοί θα τον αφήσουν στην εξουσία, είναι πολύ βαθιά νυχτωμένος. Το γράφουμε και το ξαναγράφουμε ότι θα τον ανατρέψουν οπωσδήποτε οι Γερμανοί τον Τσίπρα. Θα τον έχουν γελοιοποιήσει όμως πρώτα ώστε να φύγει περιφρονημένος από τον ελληνικό λαό, ξεφτιλισμένος, όχι σαν το παλικάρι που αντιστάθηκε στους Γερμαναράδες, αλλά ως αυτός που τελικά υπέκυψε στο συσχετισμό δυνάμεων.
Τελευταία τροποποίηση στις Κυριακή, 12/07/2015 - 20:03