Η Φιλιώ Μανωλιουδάκη στο φιλόξενο στούντιο του ertopen.com

Φιλιώ Μανωλιουδάκη στο ertopen.com: «Θα έχουμε για πάντα τη Σαγκάη»




Τρία χρόνια από το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και λίγες μέρες μετά την 6η θέση στο Ευρωπαϊκό, η πολίστρια της Εθνικής έδωσε μία επετειακή συνέντευξη…


Η Φιλιώ Μανωλιουδάκη, βρέθηκε στο στούντιο του ertopen.com και την εκπομπή της ΕΡΑ ΣΠΟΡ, «Παιχνίδι είναι…» με τη Σεβαστή Βρακατσέλη και το Γιώργο Πετρίδη. Η αθλήτρια της εθνικής ομάδας πόλο των Γυναικών, σε μία επετειακή συνέντευξη, ακριβώς τρία χρόνια μετά από την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στη Σαγκάη, μίλησε για της ανεξίτηλες μνήμες της και τη φετινή 6η θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Βουδαπέστης.
Τέλος, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο μέλλον της στον Ολυμπιακό και την Εθνική, αλλά και τους στόχους της αντίστοιχα.

H συνέντευξη της Φιλιώς Μανωλιουδάκη στην ΕΡΑ ΣΠΟΡ (ertopen.com):

Σαν σήμερα 29 Ιουλίου το 2011 είχατε κάνει το «χρυσό» ταξίδι στην Σαγκάη, που αλλού θα ταξίδευες στο κόσμο αν έμπαινες τώρα σε ένα αεροπλάνο;
Αυτό έχει δύο όψεις. Αν πήγαινα σαν Φιλιώ, θα πήγαινα κάπου προς Βαρκελώνη ή Ιταλία. Ας πούμε τη Φλωρεντία. Αν πήγαινα με ομάδα, μάλλον ξανά στην Σαγκάη.

Ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και η Ινγκριντ Μπέργκμαν στο φινάλε της ταινίας «Καζαμπλάνκα» έλεγαν πως «θα έχουμε για πάντα το Παρίσι…». Φαίνεται πως τα κορίτσια της Εθνικής θα έχουν για πάντα στην καρδιά τους τη Σαγκάη. Ποια είναι τα συναισθήματα εκείνης της διοργάνωσης;
Όλες οι στιγμές που ζήσαμε τότε, μένουν ανεξίτηλες και δεν περιγράφονται. Νομίζω ότι είναι κάτι που θα έχουμε να το λέμε χρόνια και είμαστε όλες υπερήφανες που ήμασταν μέλη εκείνης της ομάδας για 3-4 χρόνια και εύχομαι να ξαναζήσουμε τέτοιες στιγμές. Όμως, εκείνο το χρυσό μετάλλιο ήταν τότε ό,τι ωραιότερο μπορούσε να συμβεί.

Μετά τις δύο ασημένιες επιτυχίες στις δύο τελευταίες διοργανώσεις, τα συναισθήματα ήταν πιο έντονα φέτος;
Ακριβώς, αν και δυστυχώς για μας, έχουμε φτάσει στην απέναντι όχθη και νιώθουμε πάρα πολύδυσαρεστημένες, γιατί στα τελευταία δύο ευρωπαϊκά ήμασταν σε κάποιο σκαλί του βάθρου, όμως φέτος τερματίσαμε έκτες και ήταν λίγο διαφορετική η κατάσταση.

Τι παραπάνω έπρεπε να γίνει, ώστε να φτάσει η Ελλάδα να έχει ένα καλύτερο πλασάρισμα από την 6η θέση;
Νομίζω ότι μας στοίχισε πάρα πολύ το γεγονός ότι κατά την διάρκεια της προετοιμασίας δεν είχαμε παιχνίδια και τουρνουά. Λάβαμε μέρος μόνο σε ένα και αυτό ήταν περίπου πριν ένα μήνα. Στα παιχνίδια μπορείς να βρεις τον εαυτό σου και νομίζω ότι αυτό ήταν ένα μεγάλο μειονέκτημά μας. Σαφώς, το ότι έχει γίνει μια ανανέωση και χρειάζεται χρόνο η ομάδα για να ξαναδέσει και νομίζω ότι το μέλλον είναι μπροστά μας. Όλοι πρέπει να έχουμε υπομονή πάνω από όλα στους εαυτούς μας και να έχουμε και πίστη στην ομάδα και οι καλύτερες μέρες θα ξαναέρθουν.

Αν μπορούσες να αλλάξει κάτι τώρα τι θα ήταν αυτό;
Πολλά θα άλλαζα. Θεωρώ ότι το πρώτο θα ήταν να προσπαθήσω εγώ από την μεριά μου να εμψυχώσω περισσότερο τις συμπαίκτριες μου, που ίσως τελικά να μην είχαμε το απαιτούμενο πάθος.

Ποια είναι η ραδιοφωνική σου εμπειρία; Θα ασχολιόσουν ποτέ σε επαγγελματικό επίπεδο;
Η εμπειρία μου είναι, άλλες 2-3 φορές που έχω βρεθεί σε στούντιο, σε τέτοιες στιγμές μετά από επιτυχίες αλλά και αποτυχίες. Νομίζω όμως, πως δεν μου πάει αρκετά αυτό.Δεν νομίζω να άλλαζα επάγγελμα. Αυτό που κάνω το αγαπώ και το λατρεύω. Δεν έχω σκεφτεί ακόμα αν θα άλλαζα πόστο. Νομίζω ότι θα μου άρεσε όταν τελειώσω την καριέρα μου να παραμείνω στο άθλημα.

Ποιο είναι το μέλλον σουστηνεθνική ομάδα;
Σίγουρα έχει μέλλον η ομάδα, αν και δεν εγώ είμαι και μικρή τώρα. Αρκεί σαν αθλητής να μένεις στο επίπεδο που θες, ώστε να μπορείς να είσαι αξιόλογος και μάχιμος. Όταν έρθει αυτή η στιγμή και πιστεύω θα την καταλάβω, θα σταματήσω. Τώρα για το άλλο πόστο, θα μου άρεσε να συνεχίσω, γιατί αν έχεις περάσει κάποια πράγματα στην δουλειά σου, τότε ξέρεις ακριβώς τι χρειάζεται να πεις και χωρίς να είσαι οπωσδήποτε προπονητής.

Τι σε «τραβάει» περισσότερο, η προπονητική ή κάτι άλλο;
Δεν το έχω σκεφτεί ακόμα. Ενδιαφέρον θα ήταν να ασχοληθώ δημοσιογραφικά με το θέμα και θα μπορούσα να προβάλλω περισσότερο το άθλημά μας, διότι δεν ασχολούνται και τόσοι πολλοί με αυτό. Ωστόσο, δεν έχω σκεφτεί ακόμα τι θα ήθελα να κάνω μετά.

Τι θα διόρθωνες στη Φιλιώ, από τη θέση του προπονητή;
Θα άλλαζα το σουτ και νομίζω ότι θα μπορούσα και πολλά αλλά και λίγα παράλληλα. Ίσως και από το κολύμπι. Δεν θα άλλαζα όμως, το πάθος που έχω όταν παίζω.

Πόσο διαφορετικό είναι το πόλο κάτω από την επιφάνεια του νερού;
Καμία σχέση. Υπήρχε και παιχνίδι νομίζω, πρέπει να έπαιζε η Ρουμανία ή η Γερμανία, όπου δύο κοπέλες βγήκαν με αίματα. Παλιά φορούσαμε μέχρι και διπλό μαγιό γιατί σκιζόταν, αλλά τώρα πια όχι γιατί είναι καλύτερη η ποιότητα.

Ποια είναι η στήριξη του κόσμου ανεξαρτήτου βάθρου ή όχι;
Όλοι οι αθλητές και το λέω με μεγάλη σιγουριά, θέλουμε να κάνουμε τους Έλληνες υπερήφανους. Όταν μας έστειλαν μήνυμα ότι «δεν πειράζει κορίτσια, μας κάνατε υπερήφανους», η δικιά μου απάντηση ήταν ότι μακάρι να καταφέραμε να σας κάνουμε να νιώσετε χαρά έστω και ένα λεπτό. Σίγουρα, ο αθλητής είναι αυτός που στεναχωριέται πρώτος.

Ποιες είναι οι επόμενες διοργανώσεις;
Είναι το Σούπερ Καπ με τον Ολυμπιακό, το οποίο έρχεται πριν τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, τον Νοέμβριο. Είναι ένα αρκετά δύσκολο παιχνίδι εναντίον της Σαμπατέλ, όμως αν γίνει στην έδρα μας πιστεύω θα έχουμε αρκετά μεγάλο πλεονέκτημα γιατί θα έχουμε και την τεράστια υποστήριξη του κόσμου. Νομίζω ότι έχουμε μία ομάδα άκρως ανταγωνιστική για να την αντιμετωπίσουμε στα ίσα. Δεν υπολογίζω όμως την Σαμπατέλ σαν αμελητέα ποσότητα. Η ομάδα απαρτίζεται από αθλήτριες που κατέκτησαν το Ευρωπαϊκό προχθές.

Που ανεβαίνει ο πήχης, σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο;
Στόχος να κρατήσουμε τα κεκτημένα δηλαδή το πρωτάθλημα και νομίζω ότι θέλουμε φέτος να τα πάμε καλά και στο Τσάμπιονς Καπ. Όσον αφορά το εθνικό επίπεδο, έχουμε το Παγκόσμιο στο Καζάν και λογικά κατά την διάρκεια της χρονιάς θα έχουμε και WorldLeague. Ως στόχος είναι η Ολυμπιάδα, να καταφέρω να πάω και γενικά να ξαναέρθει η ομάδα εκεί όπου ανήκει και αξίζει να βρίσκεται.

Αν άλλαζες άθλημα έστω και για λίγο, τι θα δοκίμαζες;
Κοίτα, δοκίμασα λίγο μπάσκετ. Αλλά δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να το συνεχίσω πάνω από 10 μέρες. Μου αρέσει να το βλέπω και ευχαριστήθηκα που έπαιξα μια φορά, όμως μέχρι εκεί. Πάλι στο πόλο θα γυρνούσα. Όταν ξεκίνησα το πόλο, είχα δοκιμάσει και άλλα αθλήματα, όπως ποδόσφαιρο, μπάσκετ και βόλεϊ, αλλά με την πισίνα κόλλησα. Δεν θα δοκίμαζα και κάτι άλλο στα αθλήματα του νερού. Μου αρέσει η μπάλα στο άθλημα.

Και συμπλήρωσε: «Σε ένα ατομικό άθλημα απαιτείται να είσαι πολύ συγκεντρωμένος και είναι πολύ δύσκολο. Όλοι όσοι κάνουν ατομικά αθλήματα το περνάνε αυτό. Αλλά για μένα, ξέρω ότι θέλω να έχω κάποιον να με βοηθάει και να βοηθάω ψυχολογικά».

Τι υπερτερεί σε μια περίπτωση «αναποδιάς»;
Νομίζω υπερτερεί το να συσπειρωθεί άμεσα η ομάδα. Γιατί καμιά φορά, περιμένεις να τα κάνει όλα ο σταρ της ομάδας αλλά νομίζω ότι όταν είσαι πραγματική ομάδα, τότε όλοι συσπειρώνονται και παίζουν πολύ καλύτερα.

Θα ξαναζούσες κάποιο παιχνίδι;
Δεν υπάρχει κάποιος αγώνας που βλέπω συνέχεια. Θεωρώ ότι ο αγώνας στον τελικό του LenTrophy, ειδικά το τελευταίο 8λεπτο, θα καθόμουν εύκολα να το παρακολουθήσω και πάλι και να τον ξαναζήσω, παρόλο που ήμασταν τρομερά κουρασμένες μετά. Νομίζω, ότι φέτος γενικά ήταν μια χρονιά με πολλά ανάμεικτα συναισθήματα και όχι ένα τόσο θετικό πρόσημο για την εθνική, όμως από αυτό μπορούμε να βγούμε πιο δυνατές.

Τι είναι παιχνίδι για εσένα;
Παιχνίδι είναι… το ίδιο το πόλο, που όλα τα παιχνίδια τα ζω με την ψυχή μου και εύχομαι να συνεχίσω να τα ζω έτσι, όπως επίσης και η ζωής είναι ένα παιχνίδι.



Τελευταία τροποποίηση στις Παρασκευή, 14/06/2013 - 23:54