Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΒΑΝ ΙΛΙΤΣ με τους Γιώργο Γαλίτη & Θανάση Κουρλαμπά ταξιδεύει στη ΚΡΗΤΗ

Η εταιρία θεατρικών παραγωγών A PRIORI παρουσίασε σε Πανελλήνια Πρώτη το 2018 τη φιλοσοφική νουβέλα του Λέοντος Τολστόι   « Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΒΑΝ ΙΛΙΤΣ» σε θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη.
Η παράσταση παρουσιάστηκε με επιτυχία για δύο χρονιές στο θέατρο Αλκμήνη και συνεχίζει την καλλιτεχνική της πορεία. Πρώτος σταθμός της 3ης της χρονιάς η Κρήτη.

Ηράκλειο 11-12 Ιουνίου, Κηποθέατρο Μάνος Χατζιδάκις

Ρέθυμνο 14 Ιουνίου στις 21.00,θέατρο Ερωφίλη Φορτέτζα

Οι ηθοποιοί Γιώργος Γαλίτης και Θανάσης Κουρλαμπάς ξετυλίγουνόλη την υποκριτική τους γκάμα επί σκηνής, τόσο σε κωμικό όσο και σε δραματικό επίπεδο, ενσαρκώνοντας όλους τους ρόλους της νουβέλας, σ’ ένα θεατρικό παιχνίδι το οποίο, αντιμάχοντας τον τίτλο, σφύζει από Ζωή.

«Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς» βασίζεται σε ΑΛΗΘΙΝΟ ΓΕΓΟΝΟΣ.Στον θάνατο του δικαστή Ιβάν Ιλίτς Μετσνίκοφ, όπωςτονδιηγήθηκεστον ίδιο τονΤολστόιημητέρατουαποθανόντος. Παρ’ όλοπουδενείναιαπόταπιογνωστά, συγκαταλέγεταιαπόφιλοσόφουςκαιλογοτέχνες,σταπιοσημαντικάκαιπιοώριμαέργατου Τολστόι.

Πληροφορίες παράστασης

ΔΕΥΤΕΡΑ 14 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021 στις 21.00

ΡΕΘΥΜΝΟ - ΘΕΑΤΡΟ ΕΡΩΦΙΛΗ (ΚΑΣΤΡΟ ΦΟΡΤΕΤΖΑ)

 

Προπώληση 12€

ΓΙΑ ΑΠΟΦΥΓΗ ΣΥΝΩΣΤΙΣΜΟΥ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΠΡΟΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 20 ΛΕΠΤΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ.

Διάρκεια παράστασης

80’ (χωρίς διάλειμμα)

Συντελεστές

Μετάφραση από τα ρωσικά: Παύλος-Νίκος Στεφάνου

Θεατρική διασκευή/Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη

Σκηνικά/Κοστούμια:Νίκος Κασαπάκης

Πρωτότυπη μουσική: Γιάννης Οικονόμου

Κίνηση: Χριστίνα Φωτεινάκη

Σχεδιασμός φωτισμών: Χριστίνα Θανάσουλα

Φωτογραφίες/Γραφιστική επιμέλεια: GRIDFOX

Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού

Παραγωγή: APRIORIκαι LifeWorksProductions

Παίζουν

ΘανάσηςΚουρλαμπάς& Γιώργος Γαλίτης

FacebookPages

https://www.facebook.com/apriori11/

&

https://www.facebook.com/ivanilits/


Σημείωμα σκηνοθέτριας

Πρέπει να είναι… 10 χρόνια… περίπου ναι, τόσα έχουν περάσει απ’ όταν πρωτοδιάβασα αυτό το αριστούργημα. Το είχα βρει ανάμεσα σε κάτι βιβλία της θείας μου και το «έκλεψα» με μαεστρία. Παρ’ ότι δεν έχω καλή μνήμη, θυμάμαι έντονα τη στιγμή που διάβασα το συγκεκριμένοβιβλίο. Ήταν νύχτα και ήμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου, στο πατρικό μου. Είχε ησυχία. Όταν διάβασα και την τελευταία λέξη, το έκλεισα, έμεινα λίγο στη σιωπή και στο σκοτάδι και αναρωτήθηκα -πέραν από αυτά που ένιωσα τα οποία είχαν τεράστιο όγκο για να καταφέρω να αποκρυπτογραφήσω- τι είχα μόλις δει! Ναι, πολύ σωστά! Δεν είχα διαβάσει τον Θάνατο του Ιβάν Ιλίτς, τον είχα δει! Κι όχι μόνο! Τον είχα ζήσει! Η υπέροχη πένα του Τολστόι μπόρεσε, όχι μόνο να μου δημιουργήσει εικόνες, αλλά να με κάνει συμπαίκτη. Ήμουν εκεί,σε όλα όσα συνέβησαν σ’ αυτόν τον άνθρωπο… τον Ιβάν Ιλίτς. Μα αυτό το έργο είναι θέατρο! Είναι πιο θέατρο κι απ΄ το θέατρο! Το έκλεισα. Δεν ήταν τότε η ώρα του να το κάνω κάτι. Δεν μπορούσα τότε να το κάνω κάτι. Μετά, όπως συμβαίνει δυστυχώς κάποιες φορές, χαθήκαμε. Πέρασαν τα χρόνια, ξέχασα τον τίτλο, ξέχασα την υπόθεση, ξέχασα και τον συγγραφέα (συγνώμη Μέγα Τολστόι, μα αυτή είναι η αλήθεια). Θυμόμουν μόνο την απόχρωση του εξώφυλλου, ένα περίεργο όνομα κι ένα πόμολο. Α! Και μια κουρτίνα! Κι έναν θάνατο… Τον Θάνατο. Τα τελευταία χρόνια άρχισα να το αναζητώ επίμονα. Το έψαξα πάρα πολύ, σφούγγιζα το μυαλό μου να βρω μία έστω μικρή πληροφορία για κάτι… Κάτι! Δυστυχώς τίποτα. Ρώτησα πολλούς, περιέγραψα όπως-όπως την ιστορία (είχε ξεθωριάσει κι αυτή, παρ’ όλο που το συναίσθημα ήταν το ίδιο έντονο μέσα μου όπως εκείνη τη νύχτα), έψαξα στο ίντερνετ… αλλά τι να βρεις με μια κουρτίνα, ένα πόμολο κι έναν θάνατο. Η Πίστη όμως μετακινεί βουνά κι εγώ πίστευα βαθιά μέσα μου ότι θα το βρω, ότι θα με βρει! Και με βρήκε. Αυτό με βρήκε ναι! Μετά από 10 χρόνια. Εγώ απλώς κάτι έψαχνα για τον αγαπημένο Ντοστογιέφκσι… να ‘ναι καλά! Και να ‘μαστε τώρα εδώ, με τον Γιώργοκαι τον Θανάση, να σκαλίζουμε αυτή την υπέροχη ιστορία. Να γελάμε… να κλαίμε… να φοβόμαστε… να αγαπάμε! Αυτά κι άλλα τόσα, μέσα απ’ τον Θάνατο του Ιβάν Ιλίτς. Ένας απλόςθάνατος ενός απλού ανθρώπου, όπως τον περιγράφουν. Για μένα… ένας ύμνοςστη Ζωή και στον Θάνατο.

Σημείωμα μεταφραστή

Ο Τολστόι στη νουβέλα του «Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς» ξεσκεπάζει το αξιοθρήνητο κενό της ζωής αυτής (και υπάρχουν, σαν κι αυτή, μυριάδες, μυριάδων). Με τις κωμικές φιλοδοξίες της, τις φτωχές ικανοποιήσεις του εγωισμού που δεν προσπορίζουν καμία σχεδόν ευχαρίστηση, την ανία και την αηδία του υπαλληλικού σταδίου, τις παραχωρήσεις που πληγώνουν και οργίζουν και τέλος τη μόνη αληθινή ευτυχία, τη χαρτοπαιξία! Και η γελοία αυτή ζωή κινδυνεύειαπό μια αιτία ακόμα πιο γελοία…Μετά ακολουθεί… το ψέμα της ασθένειας, το ψέμα του γιατρού, το ψέμα της οικογένειας… το ψέμα της ζωής.Ο Ιβάν Ιλίτς θρηνεί για την απομόνωση του και τον εγωισμό των ανθρώπων. Υποφέρει φρικτά ως την ημέρα που συνειδητοποιεί ότι ολόκληρη η περασμένη ζωή του ήταν ένα ψέμα. Αλλά το ψέμα αυτό, ακόμη και τούτη την ύστατη ώρα, μπορεί να το επανορθώσει.

Υπεύθυνη Επικοινωνίας της παράστασης

Άντζυ Νομικού

6932 25 80 73

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.