Ο Χώρος Πολιτισμού & Αλληλεγγύης «Καλλίπολις» και οι εκδόσεις «Εύμαρος» παρουσιάζουν το βιβλίο τής Ειρήνης Ζαχαρία «Ημερολόγιο Κατοχής 1941 - 1943», την Τετάρτη 25 Οκτωβρίου στις 7.30μμ, στον Χώρο του «Καλλίπολις» /Καλλιπόλεως 33, Ελληνικό (200 μέτρα από τον τερματικό σταθμό του μετρό).

Για το βιβλίο θα μιλήσουν:

Χάρης Αθανασιάδης, Ιστορικός, Καθηγητής Ιστορίας Εκπαίδευσης στο Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Έλλη Μαρμαρά, Εκπαιδευτικός - Μεταφράστρια (κόρη της συγγραφέως)

Πέτρος Κακολύρης, υπεύθυνος Εκδόσεων Εύμαρος

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Το «Ημερολόγιο Κατοχής 1941 -1943» της Ειρήνης Ζαχαρία μάς μεταφέρει εικόνες από την πραγματικότητα της εποχής μέσα από τα μάτια μιας νεαρής κοπέλας που ζει στην Αθήνα.

Η Ειρήνη Ζαχαρία (νεαρή τότε τραπεζική υπάλληλος οργανωμένη στην αντίσταση) καταγράφει εμπειρίες της καθημερινής ζωής της πόλης μέσα στην πιο σκληρή κατοχική περίοδο, καθώς και γεγονότα του πολέμου όπως φτάνουν σ’ εκείνην από εκπομπές του απαγορευμένου ραδιοφώνου και από στόμα σε στόμα. Με τον λιτό και προσωπικό της τρόπο μας βάζει στην ατμόσφαιρα της ταραγμένης εποχής της.

Ο ιστορικός Μενέλαος Χαραλαμπίδης, στον εξαιρετικό πρόλογό του, σημειώνει:

«...Πώς ήταν να ζεις στην κατοχική Αθήνα; Πώς ήταν να ζεις στην πρωτεύουσα ενός κράτους που για πρώτη φορά μετά τη δημιουργία του βρισκόταν κάτω από ξένη στρατιωτική κατοχή; Πώς άλλαξε η καθημερινότητα των ανθρώπων όταν βρέθηκαν μόνοι, εγκαταλελειμμένοι από την πολιτική, στρατιωτική και πνευματική τους ηγεσία, απέναντι στην τρομοκρατία των δυνάμεων κατοχής;

Επτά δεκαετίες μετά, το ημερολόγιο της Ειρήνης Ζαχαρία μάς δίνει την ευκαιρία να σκεφτούμε αυτή την τραγική περίοδο. Μια περίοδο που άφησε το βαρύ της αποτύπωμα στην ελληνική κοινωνία, καθορίζοντας τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις για αρκετές δεκαετίες μετά τη λήξη του πολέμου.

Η Ειρήνη Ζαχαρία συγκέντρωνε τα κύρια χαρακτηριστικά που την καθιστούσαν κατάλληλη παρατηρήτρια όσων διαδραματίζονταν στην κατοχική Αθήνα. Γεννήθηκε στην πρωτεύουσα το 1917, ήταν δηλαδή 24 ετών όταν άρχισε η Κατοχή, συνεπώς βρισκόταν σε μια ηλικία όπου μπορούσε να έχει πλήρη αντίληψη των γεγονότων. Προερχόταν από μεσοαστική οικογένεια και είχε λάβει υψηλή μόρφωση, λαμβάνοντας υπόψη τα τότε δεδομένα αναφορικά με το επίπεδο της γυναικείας εκπαίδευσης. Εργαζόταν στην Κτηματική Τράπεζα της οδού Πανεπιστημίου και άρα είχε καθημερινή επαφή με τη ζωή στο κέντρο της πόλης. Όλα αυτά συνδυαζόμενα με τη σχέση που είχε με την εαμική Αντίσταση, της επέτρεψαν να έχει μια ολοκληρωμένη εικόνα για την κατοχική Αθήνα.

Το ημερολόγιό της, όπως και κάθε ημερολόγιο, αποτελεί μια κωδικοποιημένη παρουσίαση της κατοχικής πραγματικότητας. Οι εγγραφές καλύπτουν δύο χρόνια. Ξεκινούν στις 31 Δεκεμβρίου 1941 και ολοκληρώνονται στις 17 Δεκεμβρίου 1943. Οι εγγραφές του 1942 είναι πιο πυκνές, ενώ αυτές του 1943 χαρακτηρίζονται από μεγάλα χρονικά κενά...»