ΑΠΟΨΕ: LOLA BLAU Μιούζικαλ για μία ηθοποιό και έναν πιανίστα -Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
Η καυστική σάτιρα του διάσημου Αυστριακού καμπαρετίστα Georg Kreisler, παρουσιάζεται από τις 4 Μαϊου και μόνο για 4 παραστάσεις στην Κεντρική Σκηνή του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης, με την Κατερίνα Γιαμαλή στον ομώνυμο ρόλο.
Παραστάσεις
4, 5, 6, 7 Μαϊου 2017 | Ώρα 21.00
Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
Πειραιώς 206 | Τ: 210 341855 | www.mcf.gr
Εισιτήρια: Προπώληση: 8,00€, Γενική είσοδος 12,00€, φοιτητικό, ανέργων 10,00€
video teaser:https://www.youtube.com/watch?v=DpiqHJmBIYE
Απόψε: LolaBlau. Ένα εξαιρετικό όχημα για μία σόλο ηθοποιό και έναν πιανίστα.
H καριέρα μιας νεαρής Εβραίας ηθοποιού, που ξεκινά στη Βιέννη το 1938, λίγες στιγμές πριν την προσάρτηση της Αυστρίας στο Γ΄ Ράιχ. Από την Ελβετία μέχρι την Αμερική και από τα πρώτα της βήματα ως την πραγματοποίηση του ονείρου της να γίνει μία μεγάλη σταρ. Η συνειδητοποίηση της ψευδαίσθησης και η συντετριμμένη επιστροφή της στη μεταπολεμική Βιέννη, για να ανακαλύψει ότι οι άνθρωποι δεν αλλάζουν ποτέ.
Μια ιστορία τρυφερή και σκληρή, ειπωμένη μέσα από 20 τραγούδια καμπαρέ, κωμικά και τραγικά. Τραχιά σκετς, πολιτικά αστεία και μουσικές της εποχής που προσδίδουν ένα ξάφνιασμα ειρωνείας και μια γερή γροθιά στο στομάχι.
Τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα μέσα από τη μικρή ζωή της ηρωίδας.
Το έργο παρουσιάστηκε πρώτη φορά στις 17 Οκτωβρίου 1971
στο Μικρό Θέατρο του προαστίου Josefstadt της Βιέννης
***
Μετάφραση: Κοραλία Σωτηριάδου.
Απόδοση στίχων τραγουδιών Κατερίνα Γιαμαλή – Κοραλία Σωτηριάδου
Σκηνοθεσία: Michael Seibel
Σκηνικά - Κοστούμια: Λαμπρινή Καρδαρά
Επιμέλεια κίνησης: Όλγα Σπυράκη
Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος
Video: Χρήστος Καρτέρης
Επί σκηνής
Lola Blau: Κατερίνα Γιαμαλή
Πιάνο: Τάσος Σπηλιωτόπουλος
Φωνές: Θυρωρός(Κος Νόβακ): Δημήτρης Λάλος
Ξενοδόχος(Κος Φίνι): Χρήστος Σαπουντζής
Σιδηροδρομικός: Α.Π Βαγιανός
Jack Wood,Κονφερασιέ: Γρηγόρης Σταμούλης
Κος Μπέργκερ: Κώστας Καζάκος
Εκφωνητής Δελτίου Ειδήσεων: Βαγγέλης Χαλκιαδάκης
Κος Σμίτ: Michael Seibel
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
O Γκέοργκ Φράντς Κραϊσλερ (1922—2011) γεννημένος στη Βιέννη από Αυστριακούς γονείς μετανάστευσε μαζί με την οικογένειά του εξαιτίας της εβραϊκής του καταγωγής στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής αμέσως μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους Εθνικοσοσιαλιστές το 1938 στην Αυστρία. Το 1943 απέκτησε την Αμερικανική υπηκοότητα, ενώ το 1955 επέστρεψε από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής στην Ευρώπη. Ασχολήθηκε με το θεατρικό είδος της επιθεώρησης και από τα νεανικά του χρόνια κέρδιζε τα προς το ζην ως ποιητής, συνθέτης και ερμηνευτής επιθεωρησιακών έργων. Όμως, εναντιωνόταν στον χαρακτηρισμό του δημιουργού και τραγουδιστή θεατρικών επιθεωρήσεων, όπως και σε αυτόν του Αυστριακού πολίτη: «Σε καμία περίπτωση δεν είμαι Αυστριακός. Από το 1943 είμαι Αμερικανός υπήκοος, μολονότι ο Κλίντον ποτέ δεν μου ευχήθηκε και δεν με συνεχάρη στα γενέθλιά μου.» Η καριέρα του ξεκίνησε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 έγινε δημοφιλής στον γερμανόφωνο χώρο με τα τραγούδια του όπως Tauben vergiften(Φόλα στα περιστέρια), Der Tod, das muss ein Wiener sein(Ο θάνατος πρέπει να είναι Βιεννέζος) καιWie schön wäre Wien ohne Wiener(Πόσο όμορφη θα ήταν η Βιέννη χωρίς τους Βιεννέζους). Με το βαθυστόχαστο, μαύρο χιούμορ του και με τα λεκτικά του αστεία διαμόρφωσε και σφράγισε ως ερμηνευτής και δημιουργός αρκετών έργων τη γερμανόφωνη μουσική επιθεώρηση της εποχής του.Τα θέματα που απασχολούσαν τον Kreisler αφορούσαν σε καταστάσεις που έπρεπε και ο ίδιος να αντιμετωπίσει και από τις οποίες πολλές φορές είχε πληγεί: Ο Εθνικοσοσιαλισμός, η μεταπολεμική πολιτική αποκατάσταση ή η απουσία της, η προσφυγιά, ο διωγμός και η πολιτιστική μικρόνοια. Σε αυτό το πλαίσιο βρίσκεται και η συνεχής δηκτική και κριτική αντιπαράθεσή του με τη γενέτειρά του τη Βιέννη σε συνάρτηση με το αίσθημα του απάτριδος.Το 1996 συνέταξε μία ανοιχτή επιστολή με αποδέκτη τους πολιτικούς εκπροσώπους της Αυστρίας, στην οποία κατέγραψε τις θέσεις του και τα αισθήματά του σχετικά με τον πολιτιστικό αποκλεισμό του.
Παραστάσεις
4, 5, 6, 7 Μαϊου 2017 | Ώρα 21.00
Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
Πειραιώς 206 | Τ: 210 341855 | www.mcf.gr
Εισιτήρια: Προπώληση: 8,00€, Γενική είσοδος 12,00€, φοιτητικό, ανέργων 10,00€
video teaser:https://www.youtube.com/watch?v=DpiqHJmBIYE
Απόψε: LolaBlau. Ένα εξαιρετικό όχημα για μία σόλο ηθοποιό και έναν πιανίστα.
H καριέρα μιας νεαρής Εβραίας ηθοποιού, που ξεκινά στη Βιέννη το 1938, λίγες στιγμές πριν την προσάρτηση της Αυστρίας στο Γ΄ Ράιχ. Από την Ελβετία μέχρι την Αμερική και από τα πρώτα της βήματα ως την πραγματοποίηση του ονείρου της να γίνει μία μεγάλη σταρ. Η συνειδητοποίηση της ψευδαίσθησης και η συντετριμμένη επιστροφή της στη μεταπολεμική Βιέννη, για να ανακαλύψει ότι οι άνθρωποι δεν αλλάζουν ποτέ.
Μια ιστορία τρυφερή και σκληρή, ειπωμένη μέσα από 20 τραγούδια καμπαρέ, κωμικά και τραγικά. Τραχιά σκετς, πολιτικά αστεία και μουσικές της εποχής που προσδίδουν ένα ξάφνιασμα ειρωνείας και μια γερή γροθιά στο στομάχι.
Τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα μέσα από τη μικρή ζωή της ηρωίδας.
Το έργο παρουσιάστηκε πρώτη φορά στις 17 Οκτωβρίου 1971
στο Μικρό Θέατρο του προαστίου Josefstadt της Βιέννης
***
Μετάφραση: Κοραλία Σωτηριάδου.
Απόδοση στίχων τραγουδιών Κατερίνα Γιαμαλή – Κοραλία Σωτηριάδου
Σκηνοθεσία: Michael Seibel
Σκηνικά - Κοστούμια: Λαμπρινή Καρδαρά
Επιμέλεια κίνησης: Όλγα Σπυράκη
Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος
Video: Χρήστος Καρτέρης
Επί σκηνής
Lola Blau: Κατερίνα Γιαμαλή
Πιάνο: Τάσος Σπηλιωτόπουλος
Φωνές: Θυρωρός(Κος Νόβακ): Δημήτρης Λάλος
Ξενοδόχος(Κος Φίνι): Χρήστος Σαπουντζής
Σιδηροδρομικός: Α.Π Βαγιανός
Jack Wood,Κονφερασιέ: Γρηγόρης Σταμούλης
Κος Μπέργκερ: Κώστας Καζάκος
Εκφωνητής Δελτίου Ειδήσεων: Βαγγέλης Χαλκιαδάκης
Κος Σμίτ: Michael Seibel
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
O Γκέοργκ Φράντς Κραϊσλερ (1922—2011) γεννημένος στη Βιέννη από Αυστριακούς γονείς μετανάστευσε μαζί με την οικογένειά του εξαιτίας της εβραϊκής του καταγωγής στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής αμέσως μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους Εθνικοσοσιαλιστές το 1938 στην Αυστρία. Το 1943 απέκτησε την Αμερικανική υπηκοότητα, ενώ το 1955 επέστρεψε από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής στην Ευρώπη. Ασχολήθηκε με το θεατρικό είδος της επιθεώρησης και από τα νεανικά του χρόνια κέρδιζε τα προς το ζην ως ποιητής, συνθέτης και ερμηνευτής επιθεωρησιακών έργων. Όμως, εναντιωνόταν στον χαρακτηρισμό του δημιουργού και τραγουδιστή θεατρικών επιθεωρήσεων, όπως και σε αυτόν του Αυστριακού πολίτη: «Σε καμία περίπτωση δεν είμαι Αυστριακός. Από το 1943 είμαι Αμερικανός υπήκοος, μολονότι ο Κλίντον ποτέ δεν μου ευχήθηκε και δεν με συνεχάρη στα γενέθλιά μου.» Η καριέρα του ξεκίνησε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 έγινε δημοφιλής στον γερμανόφωνο χώρο με τα τραγούδια του όπως Tauben vergiften(Φόλα στα περιστέρια), Der Tod, das muss ein Wiener sein(Ο θάνατος πρέπει να είναι Βιεννέζος) καιWie schön wäre Wien ohne Wiener(Πόσο όμορφη θα ήταν η Βιέννη χωρίς τους Βιεννέζους). Με το βαθυστόχαστο, μαύρο χιούμορ του και με τα λεκτικά του αστεία διαμόρφωσε και σφράγισε ως ερμηνευτής και δημιουργός αρκετών έργων τη γερμανόφωνη μουσική επιθεώρηση της εποχής του.Τα θέματα που απασχολούσαν τον Kreisler αφορούσαν σε καταστάσεις που έπρεπε και ο ίδιος να αντιμετωπίσει και από τις οποίες πολλές φορές είχε πληγεί: Ο Εθνικοσοσιαλισμός, η μεταπολεμική πολιτική αποκατάσταση ή η απουσία της, η προσφυγιά, ο διωγμός και η πολιτιστική μικρόνοια. Σε αυτό το πλαίσιο βρίσκεται και η συνεχής δηκτική και κριτική αντιπαράθεσή του με τη γενέτειρά του τη Βιέννη σε συνάρτηση με το αίσθημα του απάτριδος.Το 1996 συνέταξε μία ανοιχτή επιστολή με αποδέκτη τους πολιτικούς εκπροσώπους της Αυστρίας, στην οποία κατέγραψε τις θέσεις του και τα αισθήματά του σχετικά με τον πολιτιστικό αποκλεισμό του.
