Η Μαίρη Χρονοπούλου, η μεγάλη σταρ του παλιού ελληνικού κινηματογράφου θα δώσει μία συνέντευξη άνευ όρων στην Τζένη Παντελή την Τετάρτη στις 20.00 στο ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ στην ΕΡΤopen www.ertopen.com

Η κορυφαία Ελληνίδα ηθοποιός με το ξεχωριστό στυλ, την σπουδαία καριέρα και έντονη προσωπική ζωή, διακρίθηκε τόσο σε δραματικούς ρόλους όσο και στο μιουζικαλ. Θα μιλήσει στην συνέντευξη για τις μεγάλες της επιτυχίες στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση αλλά και για την ζωή. Η Μαίρη Χρονοπούλου γεννήθηκε στις 16 Ιουλίου 1933 στην Αθήνα, στο Κολωνάκι. Τα παιδικά της χρόνια τα πέρασε στην Αθήνα και, αποφοιτώντας από το σχολείο, εισήχθη στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου εμφανιζόταν ως μέλος χορευτικών σχημάτων, αλλά λάμβανε μέρος και σε αρχαία δράματα. Μόλις αποφοίτησε από τη σχολή, ξεκίνησε να κάνει πιο αισθητή την παρουσία της στο χώρο του θεάτρου. Μία από τις πρώτες της συνεργασίες υπήρξε , το 1957, με το Ελεύθερο Θέατρο, ενώ έλαβε μέρος σε θεατρικά σχήματα στο Ακροπόλ, στα έργα «Η κυρία» και «Ρομάντζο μιας καμαριέρας», έργα του Σακελάριου-Γιαννακόπουλου.

Στον κινηματογράφο έκανε την πρώτη της εμφάνιση ως βοηθητική ηθοποιός στο έργο του Δημόπουλου «Χαρούμενο ξεκίνημα», παραγωγής Φίνος Φιλμ. Στο έργο αυτό έλαβε μέρος το 1954 ενώ ήταν ακόμη φοιτήτρια στη δραματική σχολή. Έναν χρόνο μετά, το 1958, εμφανίζεται στο κινηματογραφικό έργο του Κακογιάννη, με τίτλο «Το τελευταίο ψέμα», παραγωγής Φίνος Φιλμ, αυτή την φορά όχι ως κομπάρσος, αλλά ως ηθοποιός σε μικρό ρόλο. Έπειτα, κατά την δεκαετία του ’60, και συγκεκριμένα από το 1963 και μετά, αρχίζει να πρωταγωνιστεί σε πολλές ελληνικές ταινίες, όπου συνεργάστηκε με πολλούς δημοφιλείς ηθοποιούς, όπως π.χ. τον Κούρκουλο, τον Παπαμιχαήλ κ.α. Οι ερμηνείες της ήταν εξαιρετικές, γι’ αυτό έγινε πολύ σύντομα δημοφιλής στο ευρύ κοινό. Κάποιες από τις ερμηνείες που ξεχώρισαν και έμειναν ανεξίτηλες στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου ήταν στις ταινίες: «Κόκκινα Φανάρια» του Β. Γεωργιάδη (1963, Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης), «Χωρίς Ταυτότητα» (1963, Φίνος Φιλμ), «Πολύ Αργά για Δάκρυα» του Γ. Δαλιανίδη (1968, Φίνος Φιλμ), «Οι Αδίστακτοι» του Ν. Κατσουρίδη (1965, Σάβας Φιλμ), «Κοινωνία Ώρα Μηδέν» του Ντ. Δημόπουλου (1966, Φίνος Φιλμ), «Η Λεωφόρος του Μίσους» (1968, Φίνος Φιλμ) και «Ορατότης Μηδέν» του Ν. Φώσκολου (1970, Φίνος Φιλμ). Πηγή Εικόνας: Larissanet.gr Πέραν των δραματικών ταινιών που αναφέρθηκαν παραπάνω, συμμετείχε σε τρία μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη, παραγωγής Φίνος Φιλμ, με τίτλο: «Οι Θαλασσιές οι Χάντρες», «Μια Κυρία στα Μπουζούκια» και «Γοργόνες και Μάγκες».

Οι συγκεκριμένες ταινίες έχουν μείνει ανεξίτηλες στη μνήμη του κοινού και ακόμα και σήμερα είναι ευρέως γνωστές, όπως και αντίστοιχα οι ερμηνείες της Μαίρης Χρονοπούλου. Ειδικότερα, στην ταινία «Μια Κυρία στα Μπουζούκια» η ηθοποιός δεν θα εντυπωσιάσει το κοινό μόνο με τις υποκριτικές της ικανότητες και τον τρόπο που ενσάρκωσε τον δυναμικό και εκρηκτικό χαρακτήρα του ρόλου, αλλά και με τις ερμηνείες της στα τραγούδια «Είμαι Γυναίκα του Γλεντιού» και «Του Αγοριού Απέναντι». Όσον αφορά την πορεία της στο θέατρο, ήταν εξίσου υπέρλαμπρη με αυτή του κινηματογράφου, αφού συνεργάστηκε με όλους τους μεγάλους θιάσους στην Αθήνα και είχε την ικανότητα να ερμηνεύει με επιτυχία ρόλους διαφόρων προσωπικοτήτων σε θεατρικά έργα όλων των ειδών.

Το 1972 κατάφερε να δημιουργήσει τον δικό της θίασο, με τον οποίο μεταξύ άλλων ανέβασε τα θεατρικά έργα «Τι Ώρα θα γυρίσεις Πηνελόπη» του Μομ και «Ένα Καυτό Κορίτσι» του Καμπανέλλη. Κατά την περίοδο του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου σημείωσε μοναδικές ερμηνείες σε διάφορα έργα. Υπήρξε η μόνη ηθοποιός του εμπορικού κινηματογράφου, η οποία έλαβε μέρος σε ταινίες του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου. Ξεχωρίζουν οι ερμηνείες της στα έργα «Κυνηγοί» και «Ταξίδι στα Κύθηρα» του Θεόδωρου Αγγελόπουλου. Επίσης, κέρδισε το βραβείο Α’ γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ταινία «Τα παιδιά της Χελιδόνας» του 1987, του Κώστα Βρεττάκου.