Στο επίκεντρο του σκανδάλου υποκλοπών μπαίνει και η γειτονική χώρα μετά τις αποκαλύψεις για τις ποικίλες δραστηριότητες του Ταλ Ντίλιαν στη Βόρεια Μακεδονία.
Σε… βαλκανική υπόθεση εξελίσσεται το σκάνδαλο των υποκλοπών και της χρήσης του κακόβουλου λογισμικού Predator, καθώς νέο ρεπορτάζ αποκαλύπτει την εμπλοκή της Βόρειας Μακεδονίας και την αγαστή συνεργασία με ελληνικές υπηρεσίες.
Η δημοσιογραφική έρευνα καταγράφει ότι η Cytrox, εταιρεία που ανήκει στην Intellexa του γνωστού και μη εξαιρετέου Ταλ Ντίλιαν, κατασκεύασε και ανέπτυξε το κατασκοπευτικό λογισμικό στη γειτονική χώρα, ενώ και οι εκεί έρευνες δείχνουν να έχουν βαλτώσει.
Με βάση απόρρητα έγγραφα των μυστικών υπηρεσιών της Βόρειας Μακεδονίας, η Cytrox, με έδρα τα Σκόπια ιδρύθηκε τον Μάρτιο του 2017 ως ανώνυμη εταιρεία από έξι επιχειρηματίας, πέντε από το Ισραήλ (Ντρορ Χαρπάζ, Σαρόν Άντλερ, Αβραάμ Ρουμπινστάιν, Εγιάλ Αβραάμ Ορέν, Αλόν Αραμπόφ) και έναν από την Ουγγαρία (Ρότεμ Φάρκας).
Ως διευθύνων σύμβουλος αναφερόταν ο Ίβο Μαλινόφσκι, ενώ ο πραγματικός δικαιούχος της εταιρείας ήταν ο Meir Shamir, πρώην βετεράνος της πολεμικής αεροπορίας από το Ισραήλ ενώ όλοι τους, σύμφωνα με το δημοσίευμα, έχουν δεσμούς με τον Ταλ Ντίλιαν, επικεφαλής της Intellexa.
Τα αρχεία καταγράφουν ένα εκτενές αποτύπωμα του Ντίλιαν στη γειτονική χώρα, καθώς διεύρυνε τις συμμετοχές του σε άλλες τέσσερις εταιρείες που ήταν εγγεγραμμένες στην ίδια διεύθυνση στα Σκόπια. Καθεμία τους, Cyshark, Cygnet, Cintellexa και Cyberlab είχαν σχέσεις με συνεργάτες του Ντίλιαν και καταχωρίστηκαν μεταξύ του 2017 και του 2020. Ο Αβραάμ Ρουμπινστάιν εμφανίζεται μεταξύ των δικαιούχων ιδιοκτητών στις Cytrox και Cyberlab μαζί με τον Ρότεμ Φάρκας, ενώ ο πατέρας του Φάρκας, Μοσέ, είναι συνιδιοκτήτης της Cyshark μαζί με τον Ίβο Μαλινκόφσκι. Όλοι έχουν επιχειρηματικές διασυνδέσεις με τον Ντίλιαν.
«Ήταν ουσιαστικά μια εταιρεία, όλοι δουλεύαμε στα ίδια γραφεία και όλοι ασχολούμασταν με τις ίδιες εργασίες. Πολλοί από τους εργαζόμενους δεν είχαν ιδέα πόσες εταιρείες ήταν εγγεγραμμένες, απλά γνωρίζαμε ότι δουλεύαμε για την Intellexa. Ο μισθός ήταν καλύτερος από εξαιρετικός, οπότε κανείς δεν νοιαζόταν», δήλωσε στο IRL ένας πρώην εργαζόμενος που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του.
Ο εν λόγω εργαζόμενος επιβεβαίωσε, επίσης, τις σχέσεις με την Ελλάδα σημειώνοντας «εκπαιδεύαμε επίσης τους υπαλλήλους στην Ελλάδα. Όλα ελέγχονταν από εδώ, επειδή το κύριο προϊόν όλων των εργασιών της Intellexa ήταν στα Σκόπια».
Το γραφείο των Σκοπίων επισκέπτονταν συχνά διάφοροι Ισραηλινοί, σύμφωνα με πηγές και στοιχεία της συνοριακής αστυνομίας. Ο υπάλληλος δεν μπορούσε να πει ποιοι ακριβώς ήταν όλοι αυτοί, αλλά γνώριζε έναν άνθρωπο – τον Σαχάκ Σάλεφ. «Ήταν ο κύριος άνθρωπος, τον έστειλαν εδώ από την αρχή οι Ισραηλινοί για να επιβλέπει τις εργασίες της παραγωγής».
Αλλη μια απόδειξη για ενιαίο κέντρο παρακολουθήσεων αποτελεί το γεγονός ότι η Αρτεμις Σίφορντ, πρώην στέλεχος του Facebook, περιλαμβανόταν στη λίστα παρακολουθούμενων από το Predator
Τεράστια επιτυχία. Η ΕΥΠ ανακοίνωσε την περασμένη Πέμπτη ότι η φερόμενη ως «Μαρία Τσάλλα», η οποία από το 2018 είχε ελληνική υπηκοότητα και ταυτότητα, ήταν στην πραγματικότητα η πράκτορας «Irina A.S.», η οποία χρησιμοποιούσε «βαθύ κάλυμμα» μέσω της παραποίησης ατομικών εγγράφων και χρήσης πιστοποιητικών που προέρχονταν από στοιχεία θνησιγενών βρεφών. Λίγη ώρα αργότερα ήρθε και νέα διαρροή από την ΕΥΠ: η συγκεκριμένη πράκτορας εδώ και λίγους μήνες έχει διαφύγει στη Ρωσία. Επομένως προς τι οι διθυραμβικές ανακοινώσεις της ΕΥΠ αναφορικά με το πώς εντόπισε τη δράση μιας πράκτορα, η οποία όμως διέφυγε στο εξωτερικό; Είναι δυνατόν να πανηγυρίζει η ΕΥΠ για το φιάσκο της διαφυγής της πράκτορα;
Μέχρι στιγμής παραμένουν άγνωστοι οι λόγοι των τραγελαφικών διαρροών και ανακοινώσεων της ΕΥΠ. Το μόνο σίγουρο προσώρας είναι ότι η ΕΥΠ επιδιώκει μεταξύ άλλων να πείσει την κοινωνία ότι ο ρόλος της δεν εξαντλείται στην παρακολούθηση πλήθους Ελλήνων πολιτών και θεσμικών παραγόντων επί διακυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη. Εις μάτην όμως. Και αυτό επειδή, σύμφωνα με νέα στοιχεία που φέρνει σήμερα στο φως της δημοσιό-τητας το Documento, η ΕΥΠ παρακολουθούσε Αμερικανίδα πολίτη, η οποία μάλιστα, όπως είχε αποκαλύψει στο παρελθόν η εφημερίδα, είχε επιμολυνθεί με το παράνομο λογισμικό Predator. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει ακόμη μια φορά αυτό που εδώ και μήνες έχει διαφανεί ξεκάθαρα: οι παρακολουθήσεις, είτε πραγματοποιούνταν μέσω της ΕΥΠ είτε μέσω του Predator, είχαν ενιαίο κέντρο. Και το κέντρο αυτό ήταν το Μέγαρο Μαξίμου.
Τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα για την κυβέρνηση, καθώς το Documento προβαίνει σήμερα σε άλλη μια συγκλονιστική αποκάλυψη για το καθεστώς παρακολουθήσεων επί Μητσοτάκη: όλα τα αιτήματα που έχει υποβάλει η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία της ΕΛΑΣ για την παρακολούθηση –αμέτρητων– προσώπων έχουν γίνει δεκτά. Ολα. Ολη η Ελλάδα υπό παρακολούθηση. Αυτή είναι η Ελλάδα του Κυρ. Μητσοτάκη.
Παρακολουθούν τους πάντες εκτός από τον Αγιαβέφε
Ολα αυτά την ώρα που, όπως παραδέχτηκε από το βήμα της Βουλής την περασμένη Παρασκευή ο υπουργός Εσωτερικών Μάκης Βορίδης, δεν είχε ενημερωθεί από την ΕΥΠ για το γεγονός ότι ο Τούρκος υπήκοος Γιασάμ Αγι-αβέφε είχε συλληφθεί στο παρελθόν με πλαστά και ψευδή νομιμοποιητικά έγγραφα τα οποία είχε λάβει από την Greek Mafia. Σύμφωνα με όσα δήλωσε ο υπουργός που έβαλε την υπογραφή του στην τιμητική πολιτογράφηση του Γιασάμ Αγιαβέφε –είχε δοθεί συστατική επιστολή από τον υπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων Αδωνη Γεωργιάδη–, ο Αγιαβέφε έχει λευκό ποινικό μητρώο και «η ενημέρωση από τις αρμόδιες υπηρεσίες δεν αναφέρει τίποτα σχετικό».
Μάλιστα, ο Μ. Βορίδης εξέθεσε ακόμη περισσότερο την ΕΥΠ, καθώς συμπλήρωσε: «Στον φάκελο που εξέτασα εγώ δεν υπήρχε κανένα νεότερο στοιχείο, αλλά και στις απόρρητες εκθέσεις δεν προκύπτει τίποτα επιλήψιμο». Οπως προκύπτει, η τιμητική πολιτογράφηση ενός προσώπου το οποίο καταζητούσε στο παρελθόν η Interpol δεν απασχολούσε την ΕΥΠ. Είχε την προσοχή και… τα αυτιά της στραμμένα αλλού.
Ενιαίο κέντρο ΕΥΠ και Predator
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του Documento, η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) διενέργησε πριν από περίπου ένα μήνα έλεγχο στον πάροχο τηλεπικοινωνίας Vodafone. Σκοπός του ελέγχου ήταν να διαπιστωθεί κατά πόσο η Αμερικανίδα πολίτης Αρτεμις Σίφορντ βρισκόταν υπό παρακολούθηση από την ΕΥΠ. Οπως είναι ήδη γνωστό, η Αρτεμις Σίφορντ είναι πολιτική επιστήμονας και νομικός, έχει εργαστεί μεταξύ άλλων ως μάνατζερ κυβερνοασφάλειας του Facebook, ενώ είναι μέλος στο ευρωπαϊκό κέντρο του αμερικανικού think tank Atlantic Council.
Ο έλεγχος πραγματοποιήθηκε έπειτα από αίτημα που είχε υποβάλει στην ΑΔΑΕ η ίδια η Αρτεμις Σίφορντ, καθώς όπως είχε αποκαλύψει το Documento από τις 13 Νοεμβρίου 2022 περιλαμβανόταν μεταξύ των πολλών προσώπων που βρίσκονταν υπό παρακολούθηση μέσω του παράνομου λογισμικού Predator. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, την Παρασκευή η Αρτεμις Σίφορντ κατέθεσε μήνυση κατά παντός υπευθύνου για την παρακολούθησή της με το Predator. Το γεγονός ότι και η ΕΥΠ την παρακολουθούσε αποδεικνύει με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι το Predator δεν λειτουργούσε για τις υπηρεσίες κάποιων ιδιωτών, όπως είχε δηλώσει στο παρελθόν ο πρωθυπουργός, αλλά για τον ίδιο.
Επιμόλυνση μέσω λινκ για εμβολιασμό
Υπάρχει και χειρότερο: σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του Documento, προκύπτουν πολύ σοβαρά ζητήματα αναφορικά με τον τρόπο που η Αρτεμις Σίφορντ επιμολύνθηκε με το Predator. Οπως προκύπτει, στο κινητό τηλέ-φωνό της δεν στάλθηκε ένα από τα… γνωστά λινκ επιμόλυνσης. Αντιθέτως, της εστάλη ένα λινκ το οποίο προσομοίαζε με τα αυθεντικά λινκ που σχετίζονταν με τον εμβολιασμό, τα οποία εστάλησαν σε όλους τους Ελληνες πολίτες που εμβολιάστηκαν.
Μάλιστα, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του Documento, το συγκεκριμένο λινκ που έλαβε η Αρτεμις Σίφορντ περιείχε πραγματικά στοιχεία αναφορικά με το πότε θα εμβολιαζόταν. Προκύπτουν επομένως εύλογα και αγωνιώδη ερωτήματα: Ποιος ήταν αυτός ο οποίος γνώριζε πότε επρόκειτο να εμβολιαστεί η Αρτεμις Σίφορντ, από τη στιγμή που τα εν λόγω στοιχεία ήταν σε γνώση μόνο του κρατικού μηχανισμού, και συγκεκριμένα μπορούσαν να προέλθουν αποκλειστικά και μόνο από τη βάση ψηφιακών δεδομένων του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης;
Η καταγγελία Ραγκούση στη Βουλή
Στις 26 Ιανουαρίου 2023 ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Ραγκούσης είχε αποκαλύψει από το βήμα της Βουλής ότι «πολίτης του οποίου το κινητό παγιδεύτηκε με Predator δέχτηκε μήνυμα με παραποιημένη τη διεύθυνση emvolio.gov.gr», ο οποίος «αντί να πάρει το κανονικό SMS για το ραντεβού του εμβολιασμού πήρε SMS με Predator… Ο πολίτης πάτησε το link και επιμολύνθηκε». Ως αποτέλεσμα, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ αναρωτήθηκε: «Πώς γνώριζαν οι χειριστές του Predator το αυστηρό προσωπικό δεδομένο του πολίτη», καθώς και «αν υπάρχει ενιαίο κέντρο με το Predator και τη βάση δεδομένων του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης». Μάλιστα, ο Γ. Ραγκούσης είχε κάνει τότε λόγο για «ενιαίο κέντρο διαχείρισης των προσωπικών δεδομένων των πολιτών μέσω του gov.gr και τις άλλες πλατφόρμες με το παράνομο σύστημα και τους εγκεφάλους του Predator».
Από την πλευρά του, ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κυριάκος Πιερρακάκης είχε απαντήσει από το βήμα της Βουλής στις καταγγελίες Ραγκούση ότι μπορεί όντως να έχει υπάρξει διαρροή στοιχείων από την πλατφόρμα emvolio.gov.gr, επιδίδοντας όμως τις ευθύνες της τυχόν διαρροής τους στους… γιατρούς και τους φαρμακοποιούς.
Οπως είχε χαρακτηριστικά δηλώσει ο Κυρ. Πιερρακάκης: «Με βάση αυτό που κατάλαβα από την καταγγελία, αυτό που αναφέρατε έχει να κάνει με κάποιο μήνυμα που έχει ληφθεί από πολίτη. Το header αυτών των μηνυμάτων μπορεί κάποιος να το παραποιήσει… Θα σας πω πως υπάρχουν εκατοντάδες τρόποι να μπορέσει κάποιος να αποκτήσει αυτά τα προσωπικά δεδομένα. Χαρακτηριστικότερο όλων είναι ότι στο Εθνικό Σύστημα Εμβολιασμού έχουν πρόσβαση 40.000 φαρμακοποιοί, γιατροί και ΚΕΠ. Αυτή είναι η αρχιτεκτονική του συστήματος και είναι ομοειδής με άλλων χωρών. Τι να πω για τον ισχυρισμό ότι οι άνθρωποι του gov.gr είναι άνθρωποι του Predator; Οι άνθρωποι που το δούλεψαν αυτό το σύστημα δεν είναι όλοι Νέα Δημοκρατία. Είναι από όλο το πολιτικό σύστημα». Μάλιστα.
Οσα αποκαλύπτει σήμερα το Documento φαίνεται ότι καθιστούν ξεκάθαρο πλέον το πώς δρούσε το συγκεκριμένο κύκλωμα υπό τις οδηγίες του Μαξίμου. Η ΕΥΠ έθετε, όπως είναι ήδη γνωστό, σε επισύνδεση χιλιάδες πρόσωπα. Σε πλείστες περιπτώσεις μάλιστα οι επίμαχες επισυνδέσεις είχαν μακρά διάρκεια και ανανεώνονταν συνεχώς ανά δίμηνο μέσω των σχετικών διατάξεων, τις οποίες υπέγραφε (βροχηδόν!) η εισαγγελέας της ΕΥΠ Βασιλική Βλάχου. Με αυτό τον τρόπο οι κοινοί χειριστές ΕΥΠ και Predator μπορούσαν να έχουν γνώση αναρίθμητων προσωπικών δεδομένων του εκάστοτε θύματος παρακολούθησης. Στην περίπτωση –τουλάχιστον– της Αρτέμιδος Σίφορντ, ένα από αυτά τα προσωπικά δεδομένα αφορούσε το πότε θα εμβολιαζόταν. Κάπως έτσι έφτασε στο κινητό της τηλέφωνο το λινκ επιμόλυνσης.
«Θεέ μου, τι μπορεί να είδαν και να πήραν;»
Οταν το Documento είχε αποκαλύψει ότι η Αρτεμις Σίφορντ συμπεριλαμβανόταν στη μεγάλη λίστα εκείνων που επιμολύνθηκαν από το παράνομο λογισμικό παρακολούθησης Predator, η ίδια είχε γράψει ένα εκτενές άρθρο το οποίο δημοσιεύτηκε από την εφημερίδα «Καθημερινή». Σύμφωνα με όσα έγραψε τότε μεταξύ άλλων η Αρτεμις Σίφορντ: «Ημουν και εγώ λοιπόν στην περίφημη λίστα. Θυμίζω ότι το Predator δεν είναι μόνο σύστημα παρακολούθησης κλήσεων, αλλά δίνει έλεγχο στην κάμερα και το μικρόφωνο – δηλαδή δυνατότητα ηχογράφησης, λήψης video και φωτογραφιών, ακόμη και των πιο ιδιωτικών και προσωπικών στιγμών ενός θύματος, της οικογένειάς του και των παιδιών του. […] Για αυτό και η χρήση τέτοιων λογισμικών είναι χαρακτηριστικό απολυταρχικών καθεστώτων. Το εύρος της συζήτησης για τον ρόλο τους σε δημοκρατικά καθεστώτα κυμαίνεται από επικλήσεις για απόλυτη απαγόρευση μέχρι επιχειρήματα ότι θα πρέπει να επιτρέπεται η χρήση τους κάτω από προσεκτικούς ελέγχους ενάντια σε σοβαρούς εγκληματίες, ξένους πράκτορες εχθρικών δυνάμεων και τρομοκράτες». Κάτι που είναι προφανές ότι δεν συμβαίνει στην Ελλάδα.
Παράλληλα, η Αρτεμις Σίφορντ επισήμανε σε ό,τι αφορά την παρακολούθησή της: «Οταν βγήκε η λίστα της πρώτης Κυριακής δεν την πολυπίστεψα. Δεν προερχόταν από πηγές που προσωπικά διαβάζω ή εμπιστεύομαι […] Οταν είδα το όνομά μου στη δεύτερη λίστα, πάγωσα. Γιατί εμένα; […] Το δεύτερο συναίσθημα είναι ο τρόμος. Μπορεί η Ελλάδα να μην είναι Ανατολική Γερμανία, αλλά ο φόβος, η ανημποριά και η μοναξιά που αισθάνεται κάποιος που βρίσκει τον εαυτό του σε μια τέτοια θέση θυμίζει μαρτυρίες από πολίτες απολυταρχικών καθεστώτων. Θεέ μου, τι μπορεί να είδαν και να πήραν; Θα χρησιμοποιήσουν κάτι στο μέλλον για να με εκβιάσουν; Αραγε ποιος ήταν εκεί και τι έκανε όταν πιθανώς παρακολουθούσε τις πιο προσωπικές στιγμές μου; […] Μετά έρχεται ο θυμός. Δεν νοείται τέτοια πράγματα να συμβαίνουν στη χώρα μας – μια δυτική δημοκρατία, με τα προβλήματά της μεν, αλλά με ισχυρή δημοκρατική παράδοση. Σήμερα μπορεί να είσαι εσύ, αύριο μπορεί να είναι ο καθένας…».
Και συνέχιζε: «Ακούς για εφόδους που δεν έγιναν ποτέ και για κατεστραμμένα επίσημα αρχεία. Διαβάζεις άφωνη ότι το κράτος αφαίρεσε το δικαίωμα που είχαν οι πολίτες στην ενημέρωση για πιθανή επισύνδεση εκεί πάνω που βγήκε το πρώτο θύμα, και τώρα αρνείται να το επαναφέρει πριν περάσει τριετία. Εκεί κάπου αποπροσανατολίζεσαι. Μα τι έγινε το κράτος δικαίου, με όλα τα κουσούρια του, στο οποίο νόμιζες ότι μεγάλωσες; Πού είναι οι φωνές που στηρίζουν την αλήθεια, τα προσωπικά δικαιώματα και τη Δικαιοσύνη, πέρα από κομματικά ένστικτα, είτε αυτοπροβολής είτε αυτοπροστασίας; Και περιμένεις να έρθει επιτέλους το αίσθημα της ελπίδας. […] Οτι ο πρωθυπουργός θα πράξει το αυτονόητο και θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του ώστε κανένας εμπλεκόμενος στην υπόθεση να μην παραμείνει πάνω από τον νόμο…».
Δεδομένου ότι η Αρτεμις Σίφορντ είναι Αμερικανίδα πολίτης, το Documento απευθύνθηκε στην πρεσβεία των ΗΠΑ θέτοντας μεταξύ άλλων το ερώτημα αν το γεγονός της παρακολούθησής της «είναι σε γνώση σας, αν έχετε προχωρήσει σε οποιαδήποτε ενέργεια ή αν προτίθεστε να το κάνετε το αμέσως επόμενο διάστημα». Η πρεσβεία των ΗΠΑ δεν έδωσε κάποια απάντηση. Αντίστοιχα, το Documento προσπάθησε να επικοινωνήσει και με την Αρτέμιδα Σίφορντ, αλλά αυτό δεν κατέστη δυνατό.
Νέες λεπτομέρειες για την απόπειρα παγίδευσης του κινητού του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη με το παράνομο λογισμικό καταγραφήςPredator έρχονται στο φως της δημοσιότητας.
Από τη Θεσσαλονίκη η απόπειρα παγίδευσης του κινητού του Ανδρουλάκη;
Όπως μεταδίδει η Καθημερινή, τα ίχνη του λογισμικού οδηγούν στη Θεσσαλονίκη, καθώς το επίμαχο μήνυμα εστάλη από υπηρεσία μαζικών αποστολών sms, ενώ τα στοιχεία ενδέχεται να οδηγήσουν και στην αποκάλυψη της ταυτότητας των αποστολέων.
Τα συγκεκριμένα στοιχεία προέκυψαν από την έρευνα της Αρχής Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) για την παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη. Σύμφωνα με τα ευρήματα, το γραπτό μήνυμα προέρχεται από ελληνικό κινητό που φέρεται να ανήκε σε γυναίκα που δεν έχει σχέση με την δημόσια ζωή ή την πολιτική σκηνή. Το μήνυμα εστάλη στις 28 Ιουνίου, ενώ η ίδια φέρεται να δήλωσε άγνοια όταν ρωτήθηκε σχετικά.
Η διαδικασία που ακολουθήθηκε ήταν άρση απορρήτου στο κινητό της, πράγμα που επιβεβαίωσε ότι η συγκεκριμένη σύνδεση δεν είχε στείλει ποτέ sms στον Νίκο Ανδρουλάκη. Το επίμαχο γραπτό μήνυμα διαπιστώθηκε ότι εστάλη από εταιρεία call center με έδρα τη Θεσσαλονίκη.
Το δημοσίευμα αναφέρει επίσης ότι η συγκεκριμένη εταιρεία παρέχει σειρά υπηρεσιών, ανάμεσά τους και η μαζική αποστολή γραπτών μηνυμάτων για εμπορικούς και όχι μόνο σκοπούς.
Η έρευνα της ΑΔΑΕ, εξάλλου, διαπίστωσε ότι προκειμένου να κάνει χρήση των υπηρεσιών της, ο αποστολέας του παγιδευμένου μηνύματος έπρεπε να εγγραφεί στην ιστοσελίδα της εταιρείας με ένα όνομα, ένα email κι έναν αριθμό κινητού τηλεφώνου.
Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες, για τη διεύθυνση email ο αποστολέας επέλεξε πάροχο με έδρα την Ελβετία, την υπηρεσία κρυπτογραφημένης αλληλογραφίας Proton Mail, ενώ εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως χρησιμοποίησε πιστωτική κάρτα για την πληρωμή, καταβάλλοντας σε δύο διαδοχικές ημέρες 20 και 5 ευρώ αντίστοιχα.
Η εφημερίδα σημειώνει ότι κάθε sms χρεώνεται 0,50 ευρώ, κι έτσι εξάγεται το συμπέρασμα ότι τις ημέρες που έλαβε το μολυσμένο μήνυμα ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο αποστολέας έστειλε αρκετά γραπτά μηνύματα μολυσμένα με Predator.
Η Ημέρα Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων στάθηκε αφορμή για τη Finos Film να δημοσιεύσει ένα βίντεο με "άρωμα"... παρακολουθήσεων.
"Η διαχρονικότητα του... παρακολουθείν" αναφέρεται στη λεζάντα του βίντεο, με πρωταγωνιστή τον Θανάση Βέγγο, που δείχνει απόσπασμα από την ταινία "Η Λίζα και η άλλη" του 1961, με πρωταγωνιστές την Αλίκη Βουγιουκλάκη, τον Λάμπρο Κωνσταντάρα και τον Θανάση Βέγγο μεταξύ άλλων.
"Εγώ κύριε Γαβριήλογλου όχι πως θέλω να σας κολακέψω, αλλά έχω ανακαλύψει τον τρόπο του παρακολουθείν από το πολύ παρακολουθείν και έχω ένα σύστημα παρακολουθήσεως, ώστε ουδείς παρακολουθoύμενος, μπορεί να αντιληφθεί, ότι παρακολουθείται", αναφέρει στο απόσπασμα ο Θανάσης Βέγγος με τον χαρακτηριστικό τρόπο του.
«Θα το πω απλά, πολίτης του οποίου το κινητό παγιδεύτηκε με Predator δέχθηκε μήνυμα με λογισμικό αυτό με παραποιημένη τη διεύθυνση gov.gr», αποκάλυψε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ, Γιάννης Ραγκούσης στη σημερινή συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής για την πρόταση μομφής που κατέθεσε η αξιωματική αντιπολίτευση για το σκάνδαλο υποκλοπών.
Συγκεκριμένα, ο τομεάρχης Πολιτικής Προστασίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έφερε στο «φως» μια καταγγελία πολίτη ο οποίος «δέχτηκε SMS με παραποιημένη από το Predator διεύθυνση που παραπέμπει στη διεύθυνση emvolio.gov.gr». Μάλιστα, όπως κατήγγειλε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, το SMS έφτασε από την πλατφόρμα στο κινητό του πολίτη, λίγες ημέρες πριν τον ραντεβού που είχε κλείσει για τον εμβολιασμό του.
«Δηλαδή την ώρα που περίμενε SMS υπενθύμισης του εμβολίου αντί να πάρει το κανονικό SMS πήρε το μολυσμένο με το Predator. Πως γνώριζαν το ραντεβού; Γιατί βεβαίως όπως καταλαβαίνουμε ο πολίτης πάτησε το λινκ και επιμολύνθηκε το κινητό του», συμπλήρωσε ο βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Συνεπώς, ο Γιάννης Ραγκούσης συμπέρανε με βάση τα παραπάνω: «Προκύπτει ενιαίο κέντρο διαχείρισης στις πλατφόρμες gov.gr με το σύστημα παρακολούθησης Predator και με έδρα το Μαξίμου».
Στη διάρκεια της τοποθέτησής του αναφέρθηκε επίσης στις καταγγελίες για την εταιρεία Majoritas η οποία υποστηρίζει στο σάιτ της ότι βοήθησε το 2019 τη ΝΔ να κερδίσει τις εκλογές αξιοποιώντας τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών για να χειραγωγήσει τις πολιτικές και εκλογικές τους προτιμήσεις.
Μήνυση στην Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Αθηνών υπέβαλε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ - Κίνηματος Αλλαγής Γιώργος Καμίνης, ως «εξ αντανακλάσεως» θύμα υποκλοπής από τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες.
Όπως εξηγεί σε ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, ο πολύ στενός του φίλος, Γιάννης Αναστασάκος, με τον οποίο επικοινωνεί τακτικά και μέσω κινητού τηλεφώνου, αναφέρεται στις λίστες των παρακολουθούμενων από την ΕΥΠ προσώπων, που έχουν δει το φως της δημοσιότητας το τελευταίο διάστημα.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει μεταξύ άλλων, ερμηνεύοντας την κίνησή του ο κ. Καμίνης, «υπό κανονικές συνθήκες, η αποκάλυψη ενός σκανδάλου τόσο μεγάλου εύρους θα εξωθούσε την Πολιτεία να εξαντλήσει τάχιστα τα περιθώρια για τη διαλεύκανσή του. Δυστυχώς, σήμερα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο: η κυβέρνηση μετέρχεται όλα τα μέσα προκειμένου να υποβαθμίσει τη βαρύτητα της υπόθεσης και να αποτρέψει πάση θυσία την αποκάλυψη της αλήθειας.
Μπροστά σε αυτή την πρωτοφανή αντιθεσμική συμπεριφορά, όσοι νιώθουν πως πλήττονται προσωπικά από τις υποκλοπές έχουν χρέος να θυμίζουν και να υπενθυμίζουν στους κυβερνώντες πως δεν θα επιτρέψουν η υπόθεση αυτή να ξεχαστεί».
Κλιμάκιο της ΑΔΑΕ επισκέφθηκε την εταιρεία τηλεπικοινωνιών Cosmote, όπου και διαπιστώσε την παρακολούθηση του Γ. Κύρτσου και του Τ. Τέλλόγλου από την ΕΥΠ, ύστερα από αίτημα που είχαν καταθέσει οι ίδιοι στην Αρχή. Κατά την διενέργεια του ελέγχου, ωστόσο, η ΑΔΑΕ αντιμετώπισε δυσκολίες τις οποίες φαίνεται να επέφερε ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ισίδωρος Ντογιάκος, που αξιολόγησε τον έλεγχο ως παράνομο και προσπάθησε να τον σταματήσει.
Σύμφωνα με πηγές που επικαλείται το Euractiv, κλιμάκιο της ΑΔΑΕ επισκέφθηκε την Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου την εταιρεία τηλεπικοινωνιών Cosmote.
Η ΑΔΑΕ διενεργούσε έλεγχο μετά από αιτήματα που υπέβαλαν ο ευρωβουλευτής Γιώργος Κύρτσος και ο δημοσιογράφος Τάσος Τέλλογλου, οι οποίοι ήθελαν να μάθουν αν παρακολουθούνται από την ΕΥΠ.
Σύμφωνα με το Eurativ ο έλεγχος επιβεβαίωσε ότι και οι δύο ήταν υπό παρακολούθηση από την ΕΥΠ, αλλά οι σαφείς λόγοι και πάλι δεν αποκαλύφθηκαν καθώς οι επισυνδέσεις γίναν για λόγους «εθνικής ασφάλειας». Μάλιστα τονίζεται πως «η ανεξάρτητη αρχή αντιμετώπισε δυσκολίες κατά τη διενέργεια του ελεγκτικού ελέγχου».
Αυτές τις δυσκολίες φαίνεται να τις επέφερε ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ισίδωρος Ντογιάκος, αξιολογώντας τον έλεγχο ως παράνομο. «Αρκετές πηγές επιβεβαίωσαν ότι ο νομικός σύμβουλος της εταιρείας, μετά από συνεννόηση με τον διευθύνοντα σύμβουλο, επιχείρησε να σταματήσει τον έλεγχο αμφισβητώντας την αρμοδιότητα της αρχής» τονίζει το Euractiv.
«Οι εκπρόσωποι της ΑΔΑΕ αντέδρασαν επικαλούμενοι τη συνταγματική τους αρμοδιότητα και επέμειναν στον έλεγχο. Η εταιρεία τους ενημέρωσε ότι θα επικοινωνήσει με τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ισίδωρο Ντογιάκο, για οδηγίες. Οι εκπρόσωποι της ΑΔΑΕ ενημερώθηκαν τότε ότι η διαδικασία είναι παράνομη».
Οι εκπρόσωποι της ΑΔΑΕ φέρονται να επέμειναν στη διενέργεια του ελέγχου και συνέχισαν.
Στην Ανατολική Γερμανία, κατά την κομμουνιστική περίοδο, ο φωτογράφος Σίγκφριντ Βίτενμπεργκ, ένιωθε ότι ήταν πιο ασφαλές το να βγάζει φωτογραφίες από το να κριτικάρει το καθεστώς με λόγια -αλλά μέχρι εκεί.
Το Υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας (πιο γνωστό ως Στάζι) κράτησε τον Βίτενμπεργκ υπό επιτήρηση από το 1972 μέχρι και σχεδόν τη μέρα που το ίδιο έπαψε να υπάρχει. Η τελευταία αναφορά στον φάκελό του, η οποία αφορούσε κάποιες φωτογραφίες που είχε εκθέσει από την ερειπωμένη πόλη του Ρόστοκ, είχε ημερομηνία 27 Νοεμβρίου 1989, δηλαδή σχεδόν τρεις βδομάδες μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Ο ίδιος το γνωρίζει αυτό γιατί υπέβαλε αίτηση για να δει τον φάκελο του το 1999. Έχοντας ανακαλύψει τις ταυτότητες των πληροφοριοδοτών του, έκανε ειρήνη με έναν από αυτούς -τον οποίο είχε εκβιάσει η Στάζι- και διέκοψε τις σχέσεις του με τους υπόλοιπους.
“Από τότε που καθάρισα το παρελθόν μου, νιώθω ελεύθερος”, λέει ο 69χρονος στον Guardian. “Έγινα πιο ανοιχτός, πιο χαρούμενος, πιο ζεστός -και επιτυχημένος”.
ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΞΕΡΟΥΝ ΠΟΙΟΣ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ
Παρόμοιες ιστορίες έχουν να αφηγηθούν πολλοί πρώην πολίτες της Ανατολικής Γερμανίας, γι' αυτό μια νέα μελέτη στο περιοδικό Cognition έχει προκαλέσει έκπληξη. Ο ιστορικός Ντάγκμαρ Έλερμπροκ, του Τεχνικού Πανεπιστημίου της Δρέσδης, και ο ψυχολόγος Ραλφ Χέρτβιγκ του Ινστιτούτου Max Planck για την Ανθρώπινη Ανάπτυξη στο Βερολίνο, αναφέρουν ότι η πλειονότητα των ανθρώπων για τους οποίους η Στάζι διατηρούσε αρχεία δεν τα έχει καν ανοίξει.
Αρχεία της Στάζι που έχουν διασωθεί. AP Photo/Frank Jordans AP
Αυτό το εύρημα έχει αγγίξει ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο σημείο των Γερμανών. Όπως συμβαίνει και στις υπόλοιπες χώρες, κάποια πράγματα μερικά κράτη προτιμούν να τα αφήσουν να χαθούν στη λήθη.
Όπως η Βρετανία για παράδειγμα που δεν έχει ακόμη αντιμετωπίσει τη βία που επικράτησε στις πρώην αποικίες της ή η Γαλλία που αγωνίζεται να “χωνέψει” τα όσα έκανε στον πόλεμο της Αλγερίας.
Καθώς η πανδημία αρχίζει να σβήνεται από τη μνήμη μας και η ιστορία να χρησιμοποιείται ως όπλο στην Ουκρανία, η μελέτη τροφοδότησε μια ευρύτερη συζήτηση σχετικά με το πώς οι κοινωνίες αντιμετωπίζουν τα τραύματα του παρελθόντος και τον ρόλο που παίζουν τα άτομα σε αυτήν την αντιμετώπιση. “Δεν δικαιολογώ τη σκόπιμη άγνοια”, λέει ο Χέρτβιγκ, “αλλά θέλω να την κατανοήσω”.
Ο ίδιος είχε ακούσει πολλές ιστορίες σαν αυτή του Βίτενμπεργκ, αλλά έχει ακούσει και κάποιες διαφορετικού τύπου. Όταν ο πρώην καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας, Χέλμουτ Σμιτ, είπε για το αρχείο της Στάζι, το 2002, “η ενστικτώδης αντίδρασή μου θα ήταν να κάψω οτιδήποτε αδιάβαστο”, εξέφραζε την άποψη της πλειοψηφίας της δυτικογερμανικής πολιτικής ελίτ την εποχή της επανένωσης.
Επιπροσθέτως, ο συγγραφέας Γκίντερ Γκρας αρνήθηκε δημοσίως να δει το αρχείο του με την αιτιολογία ότι θα ανακάλυπτε τις ταυτότητες των πληροφοριοδοτών του, αλλά όχι και αυτό που τους παρακίνησε (τελικά υποχώρησε, αλλά μόνο αφού είχαν πια διαγραφεί τα ονόματα).
ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΣΤΑΖΙ
Ο Χέρτβιγκ και ο Έλερμπροκ ρώτησαν τους υπαλλήλους που δουλεύουν εκεί που σήμερα διατηρείται στο αρχείο της Στάζι, ποιο ήταν το ποσοστό των ανθρώπων που ήξεραν ότι βρίσκονται μέσα στα αρχεία τους και πήγαν να τα δουν. Η απάντησή τους ήταν: “Τι εννοείτε; Όλοι έχουν έρθει να δουν το αρχείο τους!”, λέει ο Χέρτβιγκ. Αυτό, αν και φαινόταν απίθανο να ισχύει, οι ερευνητές κατάλαβαν γιατί οι υπάλληλοι μπορεί να αισθάνονταν έτσι. Κανείς δεν ξέρει ακριβώς πόσα αρχεία υπάρχουν -μόνο ότι αρχικά ήταν τόσα πολλά που υπολόγιζαν ότι θα γέμιζαν ένα ράφι σχεδόν 111 χιλιομέτρων!
Αρχεία της Στάζι φωτογραφημένα το 2011. AP Photo/Michael Sohn, file AP
Μία από τις τελευταίες ενέργειες της Στάζι ήταν να καταστρέψει μεγάλο μέρος του συστήματος διαχείρισης και εύρεσης των αρχείων της, μαζί με πολλά απ’ αυτά τα αρχεία. Αλλά αν δεν γνωρίζουμε πόσοι φάκελοι υπάρχουν, τότε δεν γνωρίζουμε και πόσοι άνθρωποι δεν τα έχουν δει ακόμα -μόνο πόσοι το έχουν κάνει.
Οι Χέρτβιγκ και Έλερμπροκ υπολόγισαν ότι αν όλοι οι πολίτες της Ανατολικής Γερμανίας που πίστευαν ότι η Στάζι είχε φακέλους για τους ίδιους είχαν κάνει αίτηση για να τους δουν, τότε θα υπήρχαν περίπου πέντε εκατομμύρια αιτήσεις από τότε που άνοιξε το αρχείο το 1991. Στην πραγματικότητα όμως αυτό το έκαναν γύρω στα δύο εκατομμύρια άνθρωποι, πράγμα που σημαίνει ότι περίπου τρία εκατομμύρια άνθρωποι επέλεξαν σκόπιμα την άγνοια.
Αφότου διαφήμισαν το πρότζεκτ τους στον Τύπο και έπεισαν περίπου 150 άτομα που δεν είχαν δει τους φακέλους τους να εμφανιστούν, χρησιμοποίησαν έναν συνδυασμό συνεντεύξεων και ερωτηματολογίων για να εξετάσουν τους λόγους. Είδαν, λοιπόν, ότι οι λόγοι διέφεραν, αλλά ο πιο συνηθισμένος ήταν το γεγονός ότι ότι οι άνθρωποι προτιμούσαν να μην γνωρίζουν ποιοι συνάδελφοι, φίλοι ή συγγενείς τους είχαν “καρφώσει”. Και συν αυτό ότι φοβόνταν ότι δεν θα μπορούσαν να εμπιστευτούν κανέναν ξανά.
Για τον Βόλκερ Χόφερ, ο οποίος διευθύνει το αρχείο της Στάζι στο Ρόστοκ, όσοι συμβουλεύονταν τα αρχεία τους σχεδόν πάντα το έβρισκαν ως μια απελευθερωτική εμπειρία -ειδικά αν είχαν διωχθεί ως αποτέλεσμα της κατασκοπείας της υπηρεσίας. Την ίδια στιγμή πιστεύει ότι είναι και ένα απαραίτητο βήμα για τη Γερμανία στο σύνολό της, μια προσπάθεια να καταλάβει τη βαθιά ουσία της δικτατορίας ώστε να προλάβει μία μελλοντική.
Αυτές τις μέρες, ο Βίτενμπεργκ εκθέτει τις φωτογραφίες του και ενημερώνει τα παιδιά για την κομμουνιστική περίοδο -συχνά υπό τη δυσφορία των δασκάλων τους, θα πει στον Guardian. "Οι μεμονωμένες συζητήσεις είναι περίπλοκες και ιδιωτικές", λέει ο Χέρτβιγκ, και μπορούν να αλλάξουν με την πάροδο του χρόνου -ειδικά με την αλλαγή των γενεών. Έτσι εξελίσσεται η συλλογική μνήμη και τα κεφάλαια που κάποτε είχαν καταπιεστεί επιστρέφουν στη δημόσια συνείδηση. Η σκόπιμη άγνοια και η λήθη δεν είναι το ίδιο πράγμα -γιατί για να ξεχάσεις κάτι πρέπει να το έχεις γνωρίσει εξαρχής.
"Η λήθη όμως μπορεί να είναι και μια συλλογική στρατηγική", λέει. Ήταν πιθανώς η στρατηγική που προτιμούσαν από παλιά οι κοινωνίες προκειμένου να προχωρήσουν πέρα από το τραύμα τους. Ωστόσο, σπάνια αυτό δούλευε.
Το "Opera House" της Λειψίας το 1966. AP Photo/Walter Lindlar AP
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ
Η “μόδα” τώρα είναι η αντιμετώπιση του παρελθόντος, η αλήθεια και η συμφιλίωση σύμφωνα με το πρότυπο της επιτροπής που δημιούργησε η Νότια Αφρική το 1996 για να ερευνήσει την περίοδο του απαρτχάιντ. Αλλά αυτή η προσέγγιση έχει τα δικά της προβλήματα, λέει ο ιστορικός Μάρτιν Τζέι από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϋ. Το να δοθούν αποζημιώσεις, μπορεί για κάποιος να μοιάζει σαν να τραβάνε μία κόκκινη γραμμή με το παρελθόν, αλλά για κάποιους άλλους είναι σαν να τη γλιτώνουν οι θύτες.
“Αν καταβληθούν οι αποζημιώσεις, τότε οι θύτες καθαρίζουν;”, αναρωτιέται στη βρετανική εφημερίδα. “Μπορούν τότε να πουν: “Πληρώσαμε για αυτό που κάναμε, οπότε σκάσε, σταμάτα να μας ενοχλείς;’”.
Ο Καναδάς υιοθέτησε το μοντέλο αλήθειας και συμφιλίωσης για να αντιμετωπίσει τις ιστορικές αδικίες εναντίον των ιθαγενών κατοίκων του, αλλά η προσέγγισή του έχει αποδειχθεί αμφιλεγόμενη. Το 2020, κατά τη διάρκεια μιας αντιπαράθεσης μεταξύ της αστυνομίας και των ακτιβιστών που ισχυρίστηκαν ότι η κυβέρνηση προσπαθούσε να περάσει έναν αγωγό φυσικού αερίου με το έτσι θέλω μέσα από κλεμμένες γαίες των ιθαγενών, γεννήθηκε ένα σύνθημα: “Η συμφιλίωση είναι νεκρή”. Αυτό το σύνθημα έχει φτάσει να συμβολίζει μια αίσθηση μεταξύ των ιθαγενών στον Καναδά και αλλού, ότι αν συγχωρήσεις και ξεχάσεις, θα είσαι πάντα θύμα.
"ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ"
Παρομοίως, στην Ιρλανδία, ορισμένοι πιστεύουν ότι η διατήρηση στη ζωή των τραυματικών αναμνήσεων είναι ο μόνος τρόπος για να προκαλέσουν την πολιτική αλλαγή. Το 2018, ο γεωγράφος Τζόζεφ Ρόμπινσον του Πανεπιστημίου Maynooth συνόδευσε βετεράνους του Συντάγματος Άμυνας του Ulster σε μέρη κατά μήκος των ιρλανδικών συνόρων, όπου είχαν επιζήσει από τη βία της δεκαετίας του ‘80. Παρατήρησε τότε ότι μιλούσαν για τους σημερινούς κατοίκους σαν να ήταν μπροστά τότε σε όλη αυτήν τη βία, αγνοώντας ουσιαστικά όλες τις δεκαετίες που είχαν περάσει από τότε.
Ο Ρόμπινσον το ονομάζει αυτό “παράταση του παρελθόντος”. Διατηρούν του παρελθόν ζωντανό στο παρόν σε μια προσπάθεια να διατηρήσουν τη φωνή τους στη συλλογική συνομιλία. Αναπόσπαστο στοιχείο της συγγραφής της ιστορίας είναι μια διαπραγμάτευση για το πού τελειώνει το παρελθόν και πού αρχίζει το παρόν, όπως διαπιστώνει ένα φιλόδοξο ερευνητικό πρόγραμμα στη Γαλλία.
Το πρότζεκτ “13 Νοεμβρίου” παρακολουθεί την εξέλιξη των ατομικών και συλλογικών αναμνήσεων των τρομοκρατικών επιθέσεων του 2015 στο Παρίσι σε ένα τεράστιο τμήμα του γαλλικού πληθυσμού. Όταν ξεκίνησε η δίκη των κατηγορουμένων δραστών, τον Σεπτέμβριο του 2021, οι έξι επιθέσεις -που έγιναν σε διαφορετικές τοποθεσίες στην πόλη- είχαν συμπυκνωθεί σε δύο στη συλλογική μνήμη: η μία ασαφής, το Παρίσι και η άλλη ακριβής, ο συναυλιακός χώρος του Μπατακλάν. Αλλά η εκτεταμένη κάλυψη της δίκης στον Τύπο, η οποία βασίστηκε σε μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων, θύμισε στους ανθρώπους ξεχασμένες λεπτομέρειες -συμπεριλαμβανομένων και των άλλων τοποθεσιών.
Ενδιαφέρον έχει και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται και το μετατραυματικό στρες (PTSD), το οποίο χαρακτηρίζεται από παρεμβατικές, τραυματικές αναμνήσεις. AP Photo/Christophe Ena, File AP
Ο ιστορικός Ντενίς Πεσανσκί, ένας από τους του υπεύθυνους του πρότζεκτ, λέει ότι παρακολουθούν μια ιστορική αφήγηση να χτίζεται σε πραγματικό χρόνο: μια διαπραγμάτευση μεταξύ ατομικών και συλλογικών μαρτυριών που, όπως προβλέπει, θα σταθεροποιηθεί τελικά σε κάποια συναίνεση.
Ενδιαφέρον έχει και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται και το μετατραυματικό στρες (PTSD), το οποίο χαρακτηρίζεται από παρεμβατικές, τραυματικές αναμνήσεις. “Το τρέχον πρότυπο φροντίδας για το PTSD περιλαμβάνει την προσπάθεια ενημέρωσης της τραυματικής μνήμης με την εισαγωγή νέων πληροφοριών που μειώνουν την αίσθηση του τραυματισμού”, λέει η Τζένιφερ Γουάιλντ, πειραματική ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Αλλά η πρόσφατη δουλειά της με εργαζόμενους στον τομέα της υγείας που έχουν τραυματιστεί από την πανδημία του Covid-19 την έκανε να αναρωτηθεί αν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να επιταχυνθεί η ανάρρωση ενός ασθενούς.
Το “update” της μνήμης μπορεί να βοηθήσει, λέει, αλλά “αυτό που οι άνθρωποι βρήκαν πραγματικά χρήσιμο είναι να σπάσουν τη σύνδεση με το παρελθόν”. Εφαρμόζοντας τις ιδέες της στα θύματα της Στάζι και με την προειδοποίηση ότι δεν έχει συνεργαστεί προσωπικά μαζί τους, ισχυρίζεται ότι είναι λογικό ένα άτομο χωρίς τραυματικές αναμνήσεις να μη νιώθει καμία επιθυμία να δει τα αρχεία τους. Ωστόσο, αν είχαν εμμονή με το παρελθόν, ένα ταξίδι στα αρχεία θα μπορούσε να τους βοηθήσει “έχοντας όμως κατά νου τους αντικειμενικούς λόγους για τους οποίους κάποιος μπορεί να τους πρόδωσε και γιατί η κατάσταση σήμερα είναι διαφορετική”.
ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΑΜΝΗΣΙΑΣ
Στο βιβλίο του, “Forgetting: the Benefits of Not Remembering”, ο νευρολόγος και ειδικός για τη νόσο Αλτσχάιμερ, Σκοτ Σμολ, από το Πανεπιστήμιο Columbia γράφει ότι σύντομα θα ξεχάσουμε μεγάλο μέρος της πανδημίας, κάτι που θα είναι καλό για την ψυχική μας υγεία. Εξηγεί πώς η επιστήμη της λήθης έχει υποστεί επανάσταση την τελευταία δεκαετία. Η λήθη δεν θεωρείται πλέον απλώς ως ελαττωματική ανάμνηση, αλλά ως μια διαδικασία που υποστηρίζεται από διακριτούς μοριακούς μηχανισμούς.
Αυτό μπορεί να μην αρέσει στους ειδικούς της δημόσιας υγείας που θέλουν απελπισμένα να θυμόμαστε την πανδημία προκειμένου να αποφύγουμε μία μελλοντική. Ωστόσο, το πιθανότερο είναι ότι πολλοί από εμάς θα ξεχάσουμε, ή θα επιλέξουμε την άγνοια και στη συνέχεια εν αγνοία μας, θα ξαναγράψουμε την ιστορία απ’ την αρχή.
Η είδηση γίνεται γνωστή μέσα από ένα σύντομο σχόλιο – αναφορά από τη στήλη του Mικροπολιτικού στα «Νέα», το οποίο κάνει σοβαρή αίσθηση, καθώς αναφέρει ότι σύμφωνα με πληροφορίες ήταν υπό παρακολούθηση έχοντας λάβει το κακόβουλο link, ακόμα και η Ντόρα Μπακογιάννη, αλλά και τα παιδιά της η Αλεξία Μπακογιάννη και ο Δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης.
Τι γράφει στη στήλη του ο Μικροπολιτικός γράφει για την παρακολούθηση Ντόρας, Κώστα και Αλεξία Μπακογιάννη
«Από διασταυρωμένες πηγές προκύπτει η πληροφορία ότι στα κινητά που ήταν υπό παρακολούθηση, συμπεριλαμβάνονται αυτά της Ντόρας, της Αλεξίας και του Κώστα Μπακογιάννη. Φαίνεται, δηλαδή – σύμφωνα με πληροφορίες πάντα – να είχαν λάβει και ενεργοποιήσει κακόβουλα link με sms από το γνωστό λογισμικό. Με αποτέλεσμα να μπουν κι αυτοί σε αυτόν τον κυκεώνα. Εφόσον η πληροφορία αυτή ισχύει, μιλάμε για κάτι πάρα πολύ λυπηρό. Ειδικά αν συνυπολογίσει κανείς το γεγονός ότι υπάρχουν δεσμοί αίματος που ενώνουν αυτή την οικογένεια με ένα από τα φερόμενα ως κεντρικά πρόσωπα της υπόθεσης αυτής, τον Γρηγόρη Δημητριάδη. Αν και εφόσον ισχύει αυτό – το τονίζω – καταδεικνύει, δυστυχώς, ότι δεν υπήρχαν ούτε τα στοιχειώδη όρια σε αυτή την ιστορία. Η αλήθεια μένει να αποδειχθεί, βέβαια, από την έρευνα των Αρχών».
Συνέχεια αποκαλύψεων με τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη να βρίσκεται σε όλο και δεινότερη θέση. Ποιοι πρωτοκλασάτοι υπουργοί και ποια ανώτατα στελέχη της ΕΥΠ ήταν στο στόχαστρο σύμφωνα με τη νέα λίστα που φέρνει στη δημοσιότητα η εφημερίδα Documento.
Δεν έχουν τέλος οι αποκαλύψεις στο σκάνδαλο των υποκλοπών που βυθίζει ολοένα και περισσότερο την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Πρωτοκλασάτοι υπουργοί, ανώτατα στελέχη της ΕΥΠ, δημοσιογράφοι, επιχειρηματίες μέχρι και… Μητροπολίτης βρίσκεται στη λίστα «νούμερο 2» των παρακολουθήσεων (predator), που φέρνει στη δημοσιότητα η εφημερίδα Documento.
Ο Κώστας Βαξεβάνης, στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter, το πρωί του Σαββάτου, δίνει συνέχεια στην «καταιγίδα» που πλήττει το Μαξίμου αναφέροντας πως «στη νέα λίστα (...) υπάρχουν υπουργοί, φίλες της Μαρέβας, ακόμη και στελέχη της ΕΥΠ».
Σύμφωνα με το Documento
υπό παρακολούθηση μεταξύ άλλων ήταν:
Ο υπουργός Επικρατείας, Γιώργος Γεραπετρίτης
Ο υπουργός Επικρατείας, Άκης Σκέρτσος
Ο αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Νίκος Παπαθανάσης
Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης
Ο Α’ υποδιοικητής της ΕΥΠ, Βασίλης Γκρίζης
Η πρώην διευθύντρια του κλιμακίου της ΕΥΠ, Αγγελική Ρούσσου
Ο διευθυντής του γραφείου του πρωθυπουργού στη Βουλή Μιχάλης Μπεκίρης
Ο διευθυντής του γραφείου Τύπου του υπουργείου Εργασίας, Νίκος Σιγάλας
Η συνεργάτιδα του Κυριάκου Μητσοτάκη από το 2014, Ελίνα Κυπραίου
Το μέλος του ΔΣ της εφημερίδας «Καθημερινή», Χρήστος Αγραφιώτης
Η δημοσιογράφος του Ant1 Μαρία Σαράφογλου
Ο ιδιοκτήτης του καναλιού Epsilon, Φίλιππος Βρυώνης
Ο εκδότης και δημοσιογράφος αναφέρει (editorial) μάλιστα πως η λίστα «αποδεικνύει αυτό που υπήρχε ως υποψία. Το δίχτυ των συνακροάσεων, ήταν ουσιαστικά το δίχτυ προστασίας του καθεστώτος (...)» και «η διαστροφική πολιτικά και επικίνδυνη θεσμικά πρακτική με τον αδιαμφισβήτητο πλέον εντολέα, δεν άφηνε έξω από το πεδίο ενδιαφέροντος τα προσωπικά θέματα, τα οποία απ ό,τι φαίνεται- έτσι τουλάχιστον ισχυρίζονται τα βαθιά λαρύγγια του Mitsotakis_gate-, χρησιμοποιούνταν για προσωπικούς εκβιασμούς και χειραγώγηση των άτακτων υπουργών».
Βυθίζεται στο σκάνδαλο των υποκλοπών
Όπως σημειώνει στο σημερινό της ρεπορτάζ η «Εφ.Συν.», ο πρωθυπουργός βρίσκεται όλο και σε δεινότερη θέση καθώς εδώ και τρία χρόνια δημιούργησε ένα υπερσυγκεντρωτικό σύστημα εξουσίας, το κατ’ ευφημισμόν «επιτελικό κράτος» του οποίου η συνοχή πλέον έχει εμφανώς διαρραγεί.
Μετά και τις τελευταίες αποκαλύψεις για το σκάνδαλο των υποκλοπών -το οποίο το μέγαρο Μαξίμου ήθελε διακαώς να εξαφανίσει από την επικαιρότητα, αλλά αυτό και διάπλατα ανοιχτό παραμένει και αναζωπυρώνεται διαρκώς-, ο Κυρ. Μητσοτάκης είναι ακόμα πιο εκτεθειμένος και στο εσωτερικό της χώρας και στο εξωτερικό και βάλλεται πανταχόθεν, έχοντας πια πάρα πολλά μέτωπα ανοιχτά.
