Γιάννης Κιμπουρόπουλος

Η νέα φάση ιδιωτικοποίησης του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών («Ελευθέριος Βενιζέλος») δρομολογείται μέσω του νομοσχεδίου που εισήχθη προς ψήφιση στη Βουλή, το οποίο προβλέπει τη διαδικασία εισαγωγής του στο Χρηματιστήριο και την τροποποίηση της σύμβασης που είναι σε ισχύ εδώ και σχεδόν 30 χρόνια (από το 1995).

Με το ίδιο νομοσχέδιο, μόλις δύο άρθρων, κυρώνεται η συμφωνία ελληνικού Δημοσίου και Αεροπορίας Αιγαίου (Aegean) με την οποία η εταιρεία του Ομίλου Βασιλάκη επαναγοράζει τα 10,4 εκατ. μετοχές που απέκτησε το Δημόσιο έναντι της κρατικής ενίσχυσης των 120 εκατ. ευρώ που είχαν δοθεί στην εταιρεία το 2021 για τις ζημιές που υπέστη από την πανδημία και τα λοκντάουν. Με την ολοκλήρωση αυτής της συναλλαγής το Δημόσιο χάνει 35 εκατ. ευρώ, αν και το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών βλέπει μόνο όφελος στη διαδικασία, βάσει όσων αναφέρει στην αιτιολογική του νομοσχεδίου.

Η νέα φάση ιδιωτικοποίησης του «Ελ. Βενιζέλος» ήταν από καιρό δρομολογημένη, αλλά τώρα έχουμε τις λεπτομέρειές της, βάσει της συμφωνίας του Δημοσίου με τους ιδιώτες μετόχους του αεροδρομίου, που υπογράφηκε στις αρχές Δεκεμβρίου και τροποποιεί τη σύμβαση του 1995 για την ανάπτυξη και διαχείρισή του.

Η βασική διάταξη της τροποποιούμενης σύμβασης είναι η κατάργηση του περιορισμού ως προς το ανώτατο ποσοστό συμμετοχής των μετόχων πλην του ελληνικού Δημοσίου (55%). Σήμερα στο «Ελ. Βενιζέλος» το μεγαλύτερο ποσοστό, 30%, το κατέχει το ΤΑΙΠΕΔ. Βάσει της συμφωνίας με τους ιδιώτες μετόχους θα διατεθεί εξ ολοκλήρου στο Χρηματιστήριο. Ποσοστό 25% κατέχει το υπερταμείο που θα διατηρήσει τη συμμετοχή του, 40% (+60 μετοχές) το καναδικό συνταξιοδοτικό PSP Investments (μέσω της Avi Alliance Gmbh και της Avi Alliance Capital Gmbh) και 5% η οικογένεια Κοπελούζου.

Βάσει της συμφωνίας, από το 30% που θα διαθέσει το ΤΑΙΠΕΔ στο Χρηματιστήριο, ένα ποσοστό 10% μπορεί να αποκτήσει το καναδικό επενδυτικό ταμείο, αλλά σε τιμή πάνω από αυτήν που θα διαμορφωθεί κατά τη δημόσια εγγραφή. Που σημαίνει ότι το καναδικό fund θα έχει τον πλήρη έλεγχο (όπως και το μάνατζμεντ, που ήδη ήλεγχε μέχρι τώρα, αλλά βάσει ειδικής συμφωνίας με το Δημόσιο) του σημαντικότερου αεροδρομίου της χώρας, το οποίο κατέγραψε ρεκόρ όλων των εποχών πέρσι, με πάνω από 28 εκατ. επιβάτες, ενώ στο 9μηνο του 2023 ο τζίρος του αυξήθηκε κατά 30% και τα καθαρά κέρδη του κατά 43%. Φυσικά, πέρα από 50%+ 60 μετοχές το καναδικό fund μπορεί να ελέγξει ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό σε συμμαχία με άλλους θεσμικούς επενδυτές που θα συγκεντρώσουν πακέτα μετοχών. Η εισαγωγή στο Χ.Α. αναμένεται τον Φεβρουάριο.

Χρηματιστήριο

Το νομοσχέδιο, και για την ακρίβεια η σύμβαση Δημοσίου-μετόχων που αυτό κυρώνει, προβλέπει ακόμη ότι μετά την εισαγωγή στο Χ.Α. ο γενικός διευθυντής του «Ελ. Βενιζέλος» αναλαμβάνει καθήκοντα διευθύνοντος συμβούλου και ανώτατου εκτελεστικού διευθυντή (CEO) και θα είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου. Πράγμα που στην ουσία αποτελεί ένα βήμα πλήρους αποξένωσης του κράτους από τη διοίκηση του αεροδρομίου, μέσω της εφαρμογής των κανόνων «εταιρικής διακυβέρνησης» (τις παρενέργειές τους τις είδαμε στην περίπτωση των πρώην ΕΛΠΕ), και τον περιορισμό του σε ρόλο εισπράκτορα μερισμάτων από το 20% των μετοχών. Προβλέπει ακόμη ότι η εταιρεία μπορεί να συνάπτει συμβάσεις μεγάλης διάρκειας (μίσθωσης, παραχώρησης κ.λπ.) και με ημερομηνία λήξης μεταγενέστερη από τη λήξη της σύμβασης ανάπτυξης («επικαρπία») του αεροδρομίου, δηλαδή την πεντηκονταετία (με έτος λήξης το 2045), έπειτα από έγκριση του υπουργού Εθνικής Οικονομίας, ο οποίος δεν μπορεί να καθυστερεί αδικαιολόγητα την έγκριση αυτή, εφόσον η ανάγκη υπέρβασης της 50ετίας «πιστοποιείται από ανεξάρτητο χρηματοοικονομικό σύμβουλο, ότι οι εν λόγω συμβάσεις είναι προς όφελος του αεροδρομίου και από τη φύση τους δεν θα μπορούσαν να είναι μικρότερης διάρκειας». Και αυτή η διάταξη έχει μια προφανή αποικιακή χροιά.

Οσο για το δεύτερο άρθρο του νομοσχεδίου, που κυρώνει τη συμφωνία με την Aegean για επαναγορά των μετοχών που είχε αποκτήσει το Δημόσιο τον περασμένο Νοέμβριο, ασκώντας το δικαίωμα που προέβλεπε ο νόμος για την κρατική ενίσχυση των 120 εκατ. ευρώ το 2021, το ΓΛΚ στην έκθεση που συνοδεύει το νομοσχέδιο δεν βλέπει πρόβλημα στο γεγονός ότι από αυτή την ενίσχυση το κράτος θα πάρει πίσω μόνον 85,4 εκατ. ευρώ.

Aegean

Αντίθετα, στην αιτιολογική του νομοσχεδίου υπάρχει μια τουλάχιστον αμήχανη προσπάθεια τεκμηρίωσης οφέλους του Δημοσίου, με το επιχείρημα ότι το 2021, όταν συμφωνήθηκε το σχέδιο στήριξης της εταιρείας λόγω των ζημιών από την πανδημία, η μετοχή της ήταν στα 5,5 ευρώ έναντι 11,43 ευρώ που είναι η τιμή εξαγοράς (η μέση τιμή στο διάστημα 11 Αυγούστου 2023-3 Νοεμβρίου 2023, όπως προέβλεπε ο νόμος). Με λίγα λόγια, λέει εμμέσως το ΥΠΟΙΚ, να είστε κι ευχαριστημένοι που το Δημόσιο χάνει (ή χαρίζει στην Aegean) 35 εκατ. και όχι 70 και πλέον εκατ. ευρώ. Λες και νομοθέτησε άλλη κυβέρνηση τους σκανδαλώδεις όρους μερικής επιστροφής της κρατικής ενίσχυσης των 120 εκατ. ευρώ, παρά την ισχυρή κερδοφορία της εταιρείας.

Πηγή: efsyn.gr

Πρωταγωνίστρια στο site της NASA ήταν η Αθήνα, στις 10 Δεκεμβρίου, με μία εντυπωσιακή φωτογραφία της από το Διάστημα να επιλέγεται ως  «φωτογραφία της ημέρας».

«Αthens at night» γράφει χαρακτηριστικά ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός, αναφερόμενος στη σχετική αεροφωτογραφία που τράβηξε μέλος του πληρώματος Expedition 67 στις 17 Σεπτεμβρίου 2022, με ψηφιακή φωτογραφική μηχανή Nikon D5 που χρησιμοποιεί εστιακή απόσταση 180 χιλιοστών.

Η φωτογραφία τραβήχτηκε πέρυσι τον Σεπτέμβριο

«Σε αυτή τη φωτογραφία, ο φωτισμός διακόπτεται απότομα στο νότιο άκρο της Αθήνας, όπου η πόλη συναντά τον Σαρωνικό κόλπο. Το βορειοδυτικό άκρο της πόλης εμφανίζει επίσης απότομη πτώση του φωτισμού λόγω της Πάρνηθας. Ομοίως, η έλλειψη φωτισμού μεταξύ της πόλης και του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών οφείλεται στο δύσβατο ανάγλυφο του Υμηττού. Η οροσειρά καλύπτεται από δάση που φιλοξενούν αρχαιολογικούς χώρους και περιοχές αναψυχής» σημειώνει η NASA.

«Τα αρχαία και τα σύγχρονα στοιχεία της Αθήνας έρχονται σε αντίθεση και τη νύχτα. Τα φώτα κίτρινου και πορτοκαλί χρώματος υποδηλώνουν παλαιότερο φωτισμό με νάτριο υψηλής πίεσης. Ο φωτεινός φωτισμός λευκού χρώματος υποδεικνύει περιοχές που φωτίζονται με την πιο πρόσφατη τεχνολογία LED. Μικρές σκοτεινές κηλίδες στην κεντρική περιοχή της πόλης περιβάλλουν ορισμένα από τα σημαντικότερα αρχαία μνημεία του πέμπτου αιώνα π.Χ., όπως η Ακρόπολη, ο Παρθενώνας και ο ναός του Ολυμπίου Διός» επισημαίνει.

Δείτε εδώ τη φωτογραφία σε μεγέθυνση.

Προβλήματα στην υδροδότηση θα παρουσιαστούν αύριο Τετάρτη σε διάφορες περιοχές της Αθήνας σύμφωνα με την ΕΥΔΑΠ. 

Συγκεκριμένα η ΕΥΔΑΠ ανακοινώνει ότι, λόγω απαραίτητων τεχνικών εργασιών σε τροφοδοτικό αγωγό ύδρευσης, που καθίστανται απαραίτητες για την πρόοδο των εργασιών κατασκευής της υπογειοποίησης των γραμμών τρένου της ΕΡΓΟΣΕ, δύναται να παρουσιαστεί πτώση της πίεσης έως και πλήρης διακοπή της παροχής του νερού στα οικοδομικά τετράγωνα που βρίσκονται μεταξύ των οδών:

Δεληγιάννη – Μεγ. Αλεξάνδρου – Κολοκυνθούς – Κεραμικού – Μαραθώνας – Κωνσταντινουπόλεως – Ιωαννίνων – Αγ. Σοφίας – Προποντίδος – Βορείου Ηπείρου – Αγ. Μελετίου – Σωζοπόλεως – Λιοσίων – Ζαχία – Κωνσταντινουπόλεως του Δήμου Αθηναίων

Διάρκεια: από ώρα 09:00 της Τετάρτης 1ης Νοεμβρίου έως τις 18:00 της ίδιας ημέρας

Επισημαίνεται ότι θα καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για την ελαχιστοποίηση της διάρκειας των εργασιών και την ταχύτερη αποκατάσταση της κανονικής λειτουργίας του δικτύου ύδρευσης

Ένα κείμενο της επιτροπής για την ανάδειξη και την υπεράσπιση της Κοινότητας των Προσφυγικών και της συλλογικής της μνήμης

Ο όρος εξευγενισμός (gentrification), που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από την κοινωνιολόγο Ruth Glass (1964) για να περιγράψει την εκτόπιση της εργατικής τάξης από περιοχές του Λονδίνου και την μεταβολή του κοινωνικού του χαρακτήρα, αναφέρεται γενικά στις χωρικές και κοινωνικές διαδικασίες αναδιάρθρωσης υποβαθμισμένων περιοχών της πόλης.

Με την εξέλιξη της διαδικασίας, οι τιμές γης αυξάνονται και δημιουργούνται υπεραξίες με αποτέλεσμα οι παλαιότεροι και πιο αδύναμοι, οικονομικά και πολιτικά, πληθυσμοί να εκτοπίζονται και τη θέση τους καταλαμβάνουν μεσαία και ανώτερα κοινωνικά στρώματα (Smith 1986). Πρόκειται για τις συστηματικές πολιτικές που ακολουθούνται από την άρχουσα τάξη με κύριο στόχο την οικονομική εκμετάλλευση του κτηριακού αποθέματος.

Το φαινόμενο αυτό, αν και άργησε να έρθει στην Ελλάδα, αποτυπώνεται πλέον έντονα στο αστικό τοπίο της Αθήνας με εμφανείς τις μεταβολές στην κοινωνική σύσταση του πληθυσμού με την απομάκρυνση ασθενέστερων οικονομικά νοικοκυριών, τις αλλαγές στις αρχιτεκτονικές ποιότητες και στη χρήση γης, καθώς και με μία επίπλαστη ανάπτυξη που εξυπηρετεί μόνο  το εγχώριο και ξένο κατασκευαστικό και τουριστικό κεφάλαιο.

Ο εξευγενισμός απειλεί να αλλάξει ολοκληρωτικά το προφίλ της πόλης, μετατρέποντας κάθε δημόσιο και ελεύθερο χώρο σε επιχειρηματική και τουριστική ζώνη, ενώ παράλληλα το στεγαστικό έχει γίνει μείζον πρόβλημα σε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της με Αirbnbs, ξενοδοχεία και υπηρεσίες αποκλειστικά για τουρίστες να την κατακλύζουν. Η κλιμάκωση της εμπορευματοποίησης της στέγης οδηγεί τα ενοίκια σε δυσθεώρητα ύψη, ενώ δεν γίνεται καμία επένδυση προς τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων, μιας και το «προϊόν» απευθύνεται κυρίως σε τουρίστες που δεν ενδιαφέρονται για την βελτίωση της καθημερινής ζωής. 

Η πολιτική αυτή αυξήθηκε ακόμη περισσότερο σε ένταση και έκταση το 2014 με την ένταξη της Αθήνας στο πρόγραμμα του δικτύου των 100 Ανθεκτικών πόλεων του ιδρύματος Rockfeller. Οι βασικοί πυλώνες όπως αυτοί ορίζονται για το δρόμο προς την ανθεκτικότητα είναι η ανάπτυξη μιας νέας ταυτότητας της Αθήνας, μιας πόλης, «δυναμικής», «συναρπαστικής» και «ανοικτής σε όλους». Σύμφωνα με τα παραπάνω, με τον όρο ανοιχτή σε όλους, δε νοούνται προφανώς οι κάτοικοι, οι μετανάστες, οι φτωχοί που ζουν, βάλλονται από και αντιδρούν στις αντιδραστικές πολιτικές που εφαρμόζονται, αλλά οι τουρίστες που θα απολαύσουν το νέο πρόσωπο μιας πόλης που υπόσχεται διασκέδαση και ασφάλεια, μακριά από την πραγματικότητα της φτώχειας, της καταπίεσης και έλλειψης δικαιοσύνης που γεννά την «κοινωνική αναταραχή» όπως χαρακτηρίζονται οι αγώνες για καλύτερες συνθήκες ζωής.

Tη νέα συνθήκη πλαισιώνουν αντιδραστικοί νεοφιλελεύθεροι σχεδιασμοί, στόχος των οποίων δεν είναι μόνο η οικονομική εκμετάλλευση της γης αλλά και ο εκτοπισμός συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων. Πολλά είναι τα παραδείγματα όπου δημόσιος χώρος παραδόθηκε προς εκμετάλλευση σε εταιρίες, urban developers και κάθε λογής επενδυτές, αποκλείοντας τους κατοίκους από την πρόσβαση και αξιολογώντας τις προτάσεις και παρεμβάσεις τους ως ανεπιθύμητες και επικίνδυνες. Η πλατεία Εξαρχείων, η ανάπλαση του Λόφου του Στρέφη, η ανάπλαση Δρακόπουλου, η ανάπλαση της Πανεπιστημίου, η παραχώρηση σε ιδιωτική χρήση μέρους του Πεδίου του Άρεως και πολλές άλλες «αναπλάσεις»... 

Μείζον θέμα στο δημόσιο λόγο της πόλης -τόσο από την απερχόμενη αλλά και τη νεοεκλεχθείσα Δημοτική Αρχή- αποτελεί φυσικά και «το έργο της Διπλής Ανάπλασης», η οποία περιλαμβάνει την ανάπλαση των προσφυγικών της λεωφόρου Αλεξάνδρας μαζί με τη διπλή ανάπλαση στο Βοτανικό και το πάρκο Γουδή. Το έργο δρομολογήθηκε και με τη σύσταση το 2018 της εταιρείας-μορφώματος «Ανάπλαση ΑΕ».

Πρόκειται για σχέδια και πολιτικές που προβλέπουν την «ανάπλαση» της περιοχής, με ξεκάθαρους στόχους την οικονομική εκμετάλλευση αυτού του φιλέτου στο κέντρο της Αθήνας για λογαριασμό των εγχώριων και ξένων οικονομικών ελίτ, την υποβάθμιση της περιοχής και της ποιότητας της ζωής των κατοίκων των Αμπελοκήπων, την εκτόπιση τους και παράλληλα τον τερματισμό ενός σημαντικού κέντρου αγώνα, της κοινότητας που ζει και αγωνίζεται στη γειτονιά των Προσφυγικών 13 χρόνια τώρα και τους χαλάει σε πολλαπλά επίπεδα τα σχέδια. Μιας γειτονιάς που αντιστέκεται, οργανώνεται με τους δικούς της όρους, αγωνίζεται και διεκδικεί το χώρο που της ανήκει.

Μοναδική απάντηση στα υποκριτικά αφηγήματα, την τρομοκρατία του κράτους και στην υποβάθμιση της ζωής μας μέσω του εξευγενισμού και «των αναπλάσεων» αποτελεί η αυτοοργάνωση των κατοίκων, που πολύ απλά είναι η οργάνωση, η προστασία και η βελτίωση της ζωής συλλογικά και «από τα κάτω».

Η αυτοοργάνωση αποτελεί μια δυναμική αντίδραση απέναντι στην κοινωνία της καπιταλιστικής νεωτερικότητας που αλλοτριώνει, αποξενώνει, ευτελίζει και αποδυναμώνει τον άνθρωπο. Η πραγματική απελευθέρωση από κρατικούς φορείς και από λογικές ανάθεσης βρίσκεται σε συλλογικότητες και σε κοινότητες αγώνα που λειτουργούν με γνώμονα την αλληλεγγύη, την ισότητα, την αυτοδιάθεση των μελών τους και την κοινοκτημοσύνη των πόρων και των δομών.

Πρόκειται για κοινότητες που συγκροτούνται βάσει ενός κοινού πολιτικού πλαισίου, μιας κοινής αισθητικής κι ενός κοινού οράματος. Κοινότητες που λαμβάνουν αποφάσεις σε γενικές συνελεύσεις που λειτουργούν με όρους οριζοντιότητας και αποφασίζουν συλλογικά με όρους πλειοψηφίας, χωρίς όμως να αποκλείουν και τις ισχυρές μειοψηφίες. Οι αυτοοργανωμένες αυτές κοινότητες αποτελούν τον θεμέλιο λίθο του ριζοσπαστικού ελευθεριακού κινήματος και εκφράζουν την συλλογική ευθύνη και την δέσμευση των αγωνιζόμενων μελών για κοινωνική εμπλοκή και αγώνα στο εδώ και στο τώρα.   

Μία τέτοια κοινότητα είναι τα Προσφυγικά της Αλεξάνδρας. Για πολλά χρόνια, πριν ξεκινήσει να αυτοοργανώνεται (2010), μαφίες υπενοικίαζαν τα σπίτια, διακινούσαν και παρήγαγαν ναρκωτικά, λυμαίνονταν τη γειτονιά, με την αστυνομία να πηγαινοέρχεται καθημερινά για την είσπραξη του μεριδίου της στα κέρδη. Αυτή, ήταν η αρχική συνθήκη που πυροδότησε την αντίδρασή των κατοίκων των Προσφυγικών, μαζί με την επικείμενη καταστολή που θα εξαπέλυε το κράτος προκειμένου να ελέγξει και να εκμεταλλευτεί τη γειτονιά και τα σπίτια, ως ένα μεγάλο «φιλέτο» στο κέντρο της πόλης. Μοναδικός τρόπος επιβίωσης ήταν οι κάτοικοι να ενωθούν και να συλλογικοποιηθούν.

Οραματιστήκαν μια κοινότητα όπου οι άνθρωποι ζουν μαζί, τα σπίτια είναι κοινά και δεν ανήκουν σε κάποιες, οι αποφάσεις παίρνονται συλλογικά, τα μέλη αλληλοστηρίζονται και παλεύουν μαζί σε έναν κοινό δρόμο. Φανταστήκαν μια αυτόνομη κοινότητα όπου μπορούν να επιβιώσουν παράγοντας τροφή και συντηρώντας υλικοτεχνικά τη γειτονιά, όπου τα παιδιά αυτομορφώνονται μέσα στην κοινότητα ώστε να αντιμετωπίσουν και να υπερνικήσουν τις προβληματικές του σχολείου. Μία κοινότητα όπου δεν υπάρχει βία και τα προβλήματά λύνονται με όρους που βασίζονται στη συμπερίληψη, στην οριζοντιότητα, στην αποδοχή. Φανταστήκαν πολλά και αποφάσισαν να πραγματοποιήσου τα φανταστικά τους σχέδια…

Πώς όμως από τη φαντασία περνάς στην πράξη; «Πώς το φαντασιακό γίνεται ρεαλιστικό»; Οι απαντήσεις δεν είναι εύκολες γιατί χρειάζεται μια αντιπρόταση απέναντι στο ήδη υπάρχον. Η αυτοοργάνωση όμως, με έναν τρόπο φυσικό βρίσκει τον δρόμο της κι έτσι οι απαντήσεις στριφογύριζαν διαρκώς γύρω από τις λέξεις «δομές» και «υποδομές». 

Μετά από 13 χρόνια συλλογικής δράσης, πράξης και αυτοοργάνωσης φτάνουμε στο σήμερα. Στην ύπαρξη μιας ζωντανής αυτοοργανωμένης κοινότητας, όπου ζουν και συνυπάρχουν αρμονικά περίπου 27 διαφορετικές εθνικότητες. Μέσα σε αυτό το πολύμορφο μωσαϊκό, καταφέρνουν να οργανώνουν τις συνελεύσεις τους, συναποφασίζουν για όλα τα θέματα, συζητούν, και συνεργάζονται για τους κοινούς τους σκοπούς και μια κοινή προοπτική. Παράλληλα η γειτονιά συμμετέχει σε αγώνες που δίνονται λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά ή στην άλλη άκρη της γης, αναγνωρίζοντας ότι οι αγώνες είναι κοινοί.

Ο τρόπος που έχει αυτοοοργανωθεί η κοινότητα βασίζεται στην κάλυψη των αναγκών που προκύπτουν. Για παράδειγμα, όταν τα παιδιά της γειτονιάς έχουν ανάγκη για ενισχυτικά μαθήματα ή για δημιουργική απασχόληση, η δομή του παιδικού στεκιού έρχεται να καλύψει αυτές τους τις ανάγκες. Υπάρχει ανάγκη για φαγητό, η δομή λογιστικού φροντίζει να έχει η κοινότητα φαγητό. Πάνω σε αυτήν την λογική και βάση έχουν χτιστεί οι διάφορες δομές και υποδομές μέσα στα 13 χρόνια ύπαρξης της κοινότητας (παιδικό στέκι, φούρνος, δομή αυτομόρφωσης, γυναικεία δομή, παιδικός κινηματογράφος, συλλογική κουζίνα και πολλές άλλες).

Στη γειτονιά των Προσφυγικών συμβαίνει και αναπτύσσεται λοιπόν κάτι δυνατό και ελπιδοφόρο, που καλούμαστε τώρα όλες να το γνωρίσουμε και να το αγκαλιάσουμε. Εκεί, ανάμεσα στους δύο ογκόλιθους της κρατικής εξουσίας, τη ΓΑΔΑ και το Εφετείο, κυοφορείται ένας άλλος κόσμος. Μια αυτοοργανωμένη κοινότητα που, σαν αγριόχορτο, ζει, ανθίζει και δημιουργεί.

Εντός και ανάμεσα των κτηρίων των Προσφυγικών αναπτύσσεται μια γειτονιά η οποία παραμένει αλώβητη από τα φαινόμενα κοινωνικής ένδειας και αποξένωσης, την οποία βιώνουμε και καλούμαστε να επιβιώσουμε καθημερινά οι κάτοικοι της μεγαλούπολης. Μία απελευθερωμένη κοινότητα από το μέλλον η οποία αποτελεί μια αχτίδα ζωής μέσα στον αστικό ιστό. Ένα πολύμορφο μωσαϊκό ανθρώπων που συμβιώνουν πραγματικά, υπενθυμίζοντας μας ότι μόνο μέσα από ειλικρινείς, μαχητικές σχέσεις αλληλεγγύης, μπορούμε να αντιταχθούμε στην αδηφάγα μηχανή του κέρδους που με πρόσχημα τις αναπλάσεις και την αύξηση του κεφαλαίου των λίγων ουσιαστικά μας αποκόπτει από το δικαίωμα στη ζωή.

Η γειτονιά αυτή κινδυνεύει. Και μαζί της η ελπίδα για έναν άλλον κόσμο. Ήρθε η ώρα να κάνουμε το χρέος μας! Εμείς από τα κάτω! Στο εδώ και στο τώρα!

Φωτογραφίες: Μάριος Λώλος

Πηγή: 2020mag.gr

Πριν από λίγες μέρες ανακοινώθηκε ότι κρίθηκε διατηρητέα η χρήση του κινηματογράφου Αστορ στην οδό Σταδίου.

Με ανακοίνωση του στα σόσιαλ μίντια ο Ανδρέας Κονταράκης υπεύθυνος της λειτουργίας του σινεμά άστορ και ιδιοκτήτης της εταιρείας διανομής Weirdwave, μάθαμε το καλό νέο ότι η η χρήση του κινηματογράφου Αστορ της οδού Σταδίου κρίθηκε διατηρητέα. Η είδηση έγινε δεκτή με ανακούφιση και χαρά από τον κινηματογραφικό χώρο. Θα ήταν βέβαια ακόμη πιο ευχάριστη αν τα καλά μαντάτα αφορούσαν και το άλλο σημαντικό και ιστορικό σινεμά της περιοχής, το Ιντεάλ που θα λειτουργήσει κανονικά μέχρι τον Δεκέμβριο αλλά από το νέο έτος, το μέλλον του κρίνεται αβέβαιο. 

Πάντως για το Άστορ, που βρίσκεται επί της Σταδίου 28 στο ακίνητο που να είναι ιδιοκτησίας του ΕΦΚΑ, τα νέα είναι ευχάριστα καθώς πριν από λίγες μέρες με απόφαση του υφυπουργού Περιβάλλοντος, Νίκου Ταγαρά, κηρύχθηκε διατηρητέα η χρήση του ως κινηματογράφου. Σημειώνεται ότι το Άστορ στεγάζεται σε ένα κτίριο με μακρά ιστορία, συνδεδεμένο με την 7η τέχνη, καθώς το σινεμά λειτουργεί από το 1908 ως κινηματογραφική αίθουσα, ενώ από το 1947 έχει την ίδια διαμόρφωση. Πρόσφατα ανακαινίστηκε (2015) και λειτουργεί υπό τη νέα διεύθυνση της εταιρείας διανομής WeirdWave. Ο υπεύθυνος λειτουργίας του Άστορ και διανομέας της Weird Wave Ανδρέας Κονταράκης στην συνομιλία που είχαμε μας μετέφερε την ικανοποίηση του για το ευχάριστο γεγονός εκφράζοντας και την έκπληξη του που η απόφαση του υφυπουργού Περιβάλλοντος, Νίκου Ταγαρά όπως δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης είχε την επισήμανση πως «η απόφαση ελήφθη με τη σύμφωνη γνώμη της WeirdWave». Στην ερώτηση μας για τη συγκεκριμένη πτυχή μας εξήγησε τα εξής: Την τελευταία μέρα που ο ΕΦΚΑ έκανε ένσταση στην απόφαση του Υπουργείου Περιβάλλοντος για τη χρήση του Άστορ, οι Μπάμπης και Ανδρέας Κονταράκης ανταπάντησαν λίγο πριν εκπνεύσει η προθεσμία  καθώς είχαν δικαίωμα να παρουσιάσουν τα αιτήματα τους. Με μια σειρά επιχειρημάτων που βασιζόταν σε εκτιμήσεις των αρχιτεκτόνων του ίδιου του υπουργείου που όχι μόνο ενίσχυαν τη δική τους θέση για τη διατήρηση του χώρου του κινηματογράφου ως έχει (με έμφαση στο ότι δεν εμποδίζει την ανέγερση του ξενοδοχειακού κτιρίου όπως μάλλον θα συμβεί) αλλά και τη δημιουργία υπεραξίας – χάρη στην παρουσία του σινεμά-  του νέου κατασκευαστικού χώρου κέρδισαν, όπως φαίνεται, τη συνέχιση λειτουργίας του ιστορικού σινεμά. Και αυτό είναι ένα καλό νέο για την πόλη μας.

Κλειστά θα είναι το Σάββατο 15 Ιουλίου όλα τα Πάρκα αρμοδιότητας της Περιφέρειας Αττικής για προληπτικούς λόγους εξαιτίας του καύσωνα και του υψηλού κινδύνου πυρκαγιάς.

Συγκεκριμένα με εντολή του Περιφερειάρχη Αττικής Γιώργου Πατούλη για λόγους ασφάλειας και περιορισμού του κινδύνου πυρκαγιάς, αύριο Σάββατο 15 Ιουλίου από τις 9 το πρωί και για 24 ώρες, κλειστά θα είναι όλα τα πάρκα και τα άλση αρμοδιότητας της Περιφέρειας.

Ειδικότερα πρόκειται για το Πάρκο Τρίτση, το Πεδίον του Άρεως, το Λόφο Φινοπούλου και το Αττικό Άλσος.

Για τους ίδιους λόγους, αναβάλλονται και οι πολιτιστικές εκδηλώσεις της Περιφέρειας που έχουν προγραμματιστεί για αύριο το βράδυ στο θέατρο του Αττικού Άλσους, «Κατίνα Παξινού».

Για τη λειτουργία των Πάρκων την Κυριακή 16 Ιουλίου θα υπάρξει ενημέρωση με νεότερη ανακοίνωση της Περιφέρειας και αφού αξιολογηθούν τα νεότερα μετεωρολογικά δεδομένα.

Ο GABRIELE POSO ΣΤΗΝ ΤΑΡΑΤΣΑ TOY OLYMPIAS

ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΟΝΑΔΙΚΟ DJ SET!
 

Το Σάββατο, 15 Ιουλίου 2023, ο Gabriele Poso, κρουστός, πολυοργανίστας και συνθέτης,
έρχεται στο Olympias Rooftop Bar από το Lecce της Ιταλίας
για ένα πολυσυλλεκτικό dj set με tropical beat και afro house ρυθμούς.
 

 

 Σάββατο, 15 Ιουλίου 2023, μετά τις 21:00.
 Είσοδος Ελεύθερη

 Olympias Rooftop Bar / Athinas 57, Athens, Greece
 +30 2103248507

GABRIELE POSO Bio
 

Ένας αληθινός πολυοργανίστας, ο Ιταλός Gabriele βρήκε ιδιαίτερη συγγένεια με τα κρουστά σε νεαρή ηλικία,
σπουδάζοντας στο Πουέρτο Ρίκο και την Κούβα.
Ο Gabriele Poso γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 1978 στη Σαρδηνία, στην καρδιά της Μεσογείου,
αλλά μεγάλωσε στο Λέτσε, την πρωτεύουσα του Σαλέντο.
Νωρίς στην παιδική του ηλικία, δημιούργησε μια βαθιά σύνδεση με τη μουσική και ένιωσε ότι γεννήθηκε πραγματικά
όταν ανακάλυψε τη συλλογή βινυλίων της οικογένειάς του που αποτελείται από μουσική τζαζ, σόουλ και αφρολατινικής μου

...

Η νέα ξεκαρδιστική κωμωδία του Γιώργου Ηλιόπουλου που συναντιέται ξανά με τον Γιάννη Δρακόπουλο για πρώτη φορά μετά τα θρυλικά Σφηνάκια. 
Μαζί τους σε αυτό το ξεκαρδιστικό ταξίδι και ο Κωνσταντίνος Γαβαλάς!

Τρεις κολλητοί φίλοι που η φιλία τους κρατά χρόνια ερωτεύονται ταυτόχρονα την ίδια γυναίκα!
Ένα απίστευτο ταξίδι ίντριγκας, δολιοφθοράς κι ανατροπών  μέχρι αυτός ο αγώνας 
να αναδείξει έναν και μόνο έναν νικητή.
Υπάρχει στα αλήθεια “φιλία” ή πάει περίπατο όταν η καρδιά αναλαμβάνει τον έλεγχο;
Μέχρι που μπορούν να φτάσουν ή καλύτερα μέχρι που μπορούν να κατρακυλήσουν 
τρεις αιώνιοι κολλητοί για να κερδίσουν την καρδιά μιας γυναίκας;
Άραγε ποιος θα είναι ο νικητής…

Κείμενο / Σκηνοθεσία 
Γιώργος Ηλιόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη 
Μαρία Πολυχρόνη
Ενδυματολόγος
Σοφία Δριστέλα
Σκηνικά
Τερέζα Καζιτόρη
Φωτογραφίες
Αντώνης Συμεωνάκης
Επικοινωνία
Άντζυ Νομικού

Παίζουν
Κωνσταντίνος Γαβαλάς
Γιάννης Δρακόπουλος
Γιώργος Ηλιόπουλος

Παραγωγή
LifeWorks Productions – Ιωάννης Τρουλλινός

Viva.gr
https://www.viva.gr/tickets/theater/mexri-telikis-ptwseos-kalokairini-periodeia-2023/

Ποικίλες εκδηλώσεις και εικαστικά δρώμενα που πραγματοποιούνται στην πόλη από πολιτιστικούς οργανισμούς, γκαλερί και φορείς, δίνουν το έναυσμα στο κοινό που αγαπά τον πολιτισμό να ψυχαγωγηθεί με ελεύθερη είσοδο.

Ιδού πέντε ευκαιρίες να περάσουμε όμορφα και δωρεάν την Τρίτη 20 Ιουνίου.

Διάλεξη ''Ο δημιουργικός παλμός του Μίκη Θεοδωράκη''

Ο Θεοδωράκης δημιούργησε μια σειρά από αισθητικούς, ηθικούς, συναισθηματικούς και πολιτικούς δεσμούς, ανάμεσα στον ίδιο και τον ακροατή του, που περιλαμβάνει πολύ περισσότερα από μια άμεση ικανοποίηση ή μια επιφανειακή απόλαυση. Δημιούργησε έργα που συνδύαζαν συναίσθημα και σκέψη, Έρωτα και Θανάτο, αρμονία και χάος.

Η παρουσίαση αυτή θα εξετάσει χαρακτηριστικά της δημιουργικής παραγωγής και της προσωπικότητας του Θεοδωράκη από ψυχολογική, νευροεπιστημονική και ψυχαναλυτική σκοπιά, ενώ θα προταθούν ιδέες για το τι κάνει τη μουσική του τόσο σαγηνευτική, συναρπαστική και βαθιά ουσιαστική για τους ακροατές του. Ομιλητής: Σπύρος Ορφανός, καθηγητής στο Μεταδιδακτορικό Τμήμα Ψυχοθεραπείας και Ψυχανάλυσης του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και μελετητής της μουσικής του Μίκη Θεοδωράκη.

• Η διάλεξη θα πραγματοποιηθεί στα Αγγλικά. Θα ακολουθήσει μουσικό μέρος: Λίνα Ορφανού, φωνή / Τατιάνα Παπαγεωργίου, πιάνο. Στις 19:00. Μουσική Βιβλιοθήκη "Λίλιαν Βουδούρη", Πέτρου Κόκκαλη 1, Αθήνα.

Το Μουσείο Ακρόπολης κλείνει 14 χρόνια λειτουργίας

Στις 20 Ιουνίου 2023 το Μουσείο Ακρόπολης κλείνει 14 χρόνια λειτουργίας και είναι η πρώτη χρονιά φέτος που την ημέρα των γενεθλίων του δεν θα είναι παρών ο αείμνηστος Καθηγητής Δημήτριος Παντερμαλής, ο οποίος υπηρέτησε ως Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού Ανέγερσης Νέου Mουσείου Ακρόπολης από το 2000 έως το 2019 και ως Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Μουσείου Ακρόπολης από το 2009 έως το 2022. Πέρα από το έργο ζωής του, που ήταν το Μουσείο Ακρόπολης, ο Δημήτριος Παντερμαλής ήταν ο άνθρωπος που ανέδειξε τον αρχαιολογικό χώρο του Δίου. Η αγάπη του για το Δίον και η σύνδεσή του με τους κατοίκους του ήταν βαθιά.

Με την ευκαιρία των γενεθλίων του Μουσείου Ακρόπολης την Τρίτη 20 Ιουνίου 2023, τιμώντας τη μνήμη του αείμνηστου Προέδρου του, το Μουσείο προσκαλεί την Ορχήστρα Νέων Δίου να προσφέρει στους επισκέπτες του δωρεάν ένα μουσικό αφιέρωμα στην μελοποιημένη ελληνική ποίηση, στον προαύλιο χώρο του στις 9 μ.μ. Η πολυμελής ορχήστρα αποτελείται από νέα παιδιά, κυρίως μαθητές και φοιτητές, με κοινό χαρακτηριστικό την καλλιτεχνική δεξιοτεχνία, το μεράκι και το ταλέντο τους. Την ορχήστρα διευθύνει ο μαέστρος Νίκος Πατρής.

Συμμετέχουν ο Βασίλης Λέκκας, ο Γεράσιμος Ανδρεάτος, η Ζωή Παπαδοπούλου και ο Μπάμπης Βελισσάριος. Την βραδιά παρουσιάζει ο Αλέξης Κωστάλας. Την ημέρα αυτή, οι εκθεσιακοί χώροι του Μουσείου θα είναι ανοιχτοί από τις 9 το πρωί έως τις 12 μεσάνυχτα με κανονικό εισιτήριο. Τις ίδιες ώρες θα λειτουργεί και το εστιατόριο του δευτέρου ορόφου με θέα στην φωτισμένη Ακρόπολη.

Εθνικό Ωδείο Νέας Σμύρνης

Το Εθνικό Ωδείο ιδρύθηκε το 1926 από το μουσουργό Μανώλη Καλομοίρη και μια ομάδα προσωπικοτήτων από τον ευρύτερο μουσικό και καλλιτεχνικό χώρο. Σκοπός του Εθνικού Ωδείου δεν ήταν μόνο η κατάρτιση μουσικών αλλά η προσέλκυση και καλλιέργεια νέου ακροατηρίου.

Λίγα λόγια για την εκδήλωση στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακοιάννης: Ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος, Πλάτων, είχε πει "Η μουσική είναι ένας ηθικός κανόνας. Δίνει ψυχή στο σύμπαν, φτερά στη σκέψη, απογειώνει τη φαντασία, χαρίζει χαρά στη λύπη και ζωή στα πάντα". Σε αυτή την καλοκαιρινή βραδιά με θέμα την ελληνική μουσική θα ακουστούν ορισμένες από τις γνωστότερες μελωδίες της ελληνικής μουσικής ιστορίας, από την παραδοσιακή, την έντεχνη αλλά και τη λαϊκή μουσική.

Θα παρουσιαστούν έργα σπουδαίων δημιουργών, όπως ο Μ. Καλομοίρης, ο Ν. Σκαλκώτας, ο Ν. Χατζηαποστόλου, ο Α. Μπαλτάς, ο Μ. Χριστοδουλίδης, ο Α. Αργυρού, ο Μ. Πλέσσας, ο Λ. Μαχαιρίτσας, ο Α. Ιωαννίδης και ο Μ. Βαμβακάρης κ.α. Φυσικά, δεν θα μπορούσαν να λείπουν έργα Κύπριων δημιουργών ή έργα που σχετίζονται με την Κύπρο. Συμμετέχουν μουσικά σύνολα με σπουδαστές και καθηγητές του Ωδείου, τόσο από το κλασικό όσο και από το σύγχρονο τμήμα, καθώς και η παιδική και η μεικτή χορωδία του.

Παρουσίαση τιμητικού τόμου "Άγγελος. Αφιέρωμα στον Άγγελο Δεληβορριά"

Το Μουσείο Μπενάκη οργανώνει εκδήλωση για την παρουσίαση του συλλογικού τόμου "Άγγελος. Αφιέρωμα στη μνήμη του Άγγελου Δεληβορριά", που είναι αφιερωμένος στη μνήμη του παλαιού διευθυντή του Μουσείου Μπενάκη Άγγελου Δεληβορριά (1937-2018).

Ο τόμος συγκεντρώνει 24 ανέκδοτα κείμενα του επιστημονικού προσωπικού του Ιδρύματος. Τα κείμενα του τόμου εστιάζουν σε αντικείμενα ή αρχεία από τις μουσειακές συλλογές, ή σε δραστηριότητες τις οποίες διακονεί το Μουσείο, απηχώντας, ως προς την ποικιλία των θεμάτων τους, το πολιτιστικό και ιστορικό εύρος των τεκμηρίων του παρελθόντος, που φυλάσσονται στο Μουσείο Μπενάκη και στα παραρτήματά του. Το βιβλίο κυκλοφορεί στην εκδοτική σειρά του περιοδικού του Μουσείου Μπενάκη, του εντύπου δηλαδή του οποίου ο τιμώμενος υπήρξε ο ιδρυτής. Τρίτη 20/06/2023, ώρα 19:30.

Στην εκδήλωση θα μιλήσουν οι:

• Ειρήνη Γερουλάνου, πρόεδρος της Διοικητικής Επιτροπής του Μουσείου Μπενάκη
• Alexandre Farnoux, καθηγητής Ελληνικής Αρχαιολογίας στο πανεπιστήμιο Paris-Sorbonne (Paris IV) και Ιστορίας στο πανεπιστήμιο του Στρασβούργου, πρώην διευθυντής της Γαλλικής Σχολής Αθηνών
• Παντελής Μπουκάλας, ποιητής, συγγραφέας, αρθρογράφος, μεταφραστής, επιμελητής κειμένων
• Μάρια Διαμάντη, υπεύθυνη σύνταξης του περιοδικού.

New Religion, True Religion, Bigger than the Pope

Στην γκαλερί Allouche Benias παρουσιάζεται ατομική έκθεση του Tyrell Winston με τίτλο "New Religion, True Religion, Bigger than the Pope".

O Tyrrell Winston (γεν. 1985, Καλιφόρνια) είναι καλλιτέχνης που ζει και εργάζεται ανάμεσα στο Ντιτρόιτ και στο Μπρούκλιν. H δουλειά του είναι αποτέλεσμα μιας διαδικασίας συλλογής, ταξινόμησης και μετατροπής απορριφθέντων αντικειμένων. Ο Winston ανέπτυξε μια παθιασμένη συνήθεια συλλογής αντικειμένων από τους δρόμους του Μανχάταν και του Μπρούκλιν, ωθούμενη από την επιθυμία του να εξυπηρετεί το κοινό, να εξετάζει τα αντικείμενα και να διατηρεί την ενέργεια που ενέχουν. Κύριο θέμα στη δουλειά του Winston είναι η παρουσίαση αντικρουόμενων αντικειμένων με σκοπό την εξερεύνηση του συμβολισμού τους. Συνδυάζοντας αυτά τα στοιχεία, εμβαθύνει σε θέματα ελπίδας και απελπισίας, αναγέννησης και ανανέωσης, ζωτικότητας και απερισκεψίας.

To 1997 η εφημερίδα L’Equipe ανακήρυξε τον Jordan "μεγαλύτερο από τον Πάπα" μετά από ένα αγώνα μπάσκετ με τους Chicago Bulls πριν την αγωνιστική περίοδο στο Παρίσι. Σήμερα οι αθλητές και οι διασημότητες αποτελούν τους νέους θεούς. Η αθανασία φαίνεται πιο απτή από ποτέ, επομένως ποιανού τα επιτεύγματα θα θυμόμαστε αύριο;

Ένα από τα γνωστότερα έργα του Winston περιλαμβάνει επιτοίχια γλυπτά από μπάλες του μπάσκετ με αναφορές στην έννοια της ενσωματωμένης ιστορίας και στο πώς μπορεί να αφαιρεθεί από ένα αντικείμενο το παρελθόν του.

• Allouche Benias Gallery / Κανάρη 1, Σύνταγμα, τηλ.: 2103389111/Τρ.-Παρ.: 11 π.μ. - 7 μ.μ., Σαβ.: 11 π.μ. - 5 μ.μ. Είσοδος ελεύθερη - Έως 22/07.