ΤΑ ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΑ ΟΡΙΑΤΟΥ…ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

«If you miss the train I'm on,

 you will know that I am gone
You can hear the whistle

blowahundredmiles»

Κατά μήκος της μεγάλης «διαίρεσης» (Along the great divide) μέσα από το κάτοπτρο ενώνοντας θραύσματα  πλησιάζω τα κοντινά όρια του …σύμπαντος. Όταν βλέπω ταινίες του Πρέμινγκερ νοιώθω αυτή την διαπέραση στον χρόνο ,την συμμετρία ,τις αναμνήσεις να έρχονται από το μέλλον. ΄Ετσι πλησιάζω τα …κοντινά όρια του σύμπαντος, βρίσκω το δίκιο του Λάο Τσε(« Όταν τα άκρα ενός πύρινου κύκλου  ενωθούν οι τροχιές των ανθρώπων θα συναντηθούν»)

Πίσω λοιπόν από κάποια εύθραυστα όρια εκεί που η επαφή μας με μια εχθρική κουλτούρα είναι άκρως επικίνδυνη:

Σε είδα πέρσι ή άραγε πρόπερσι στο «Μαρίενμπαντ».Γιατί ο χρόνος συστέλλεται, γιατί κινδυνεύουν άμεσα από τον κόσμο του Πρέμινγκερ οι μη εξοικειωμένοι. Τα ανθρώπινα όρια και ο τίτλος Don΄t look now (Μετά τα μεσάνυχτα)Μην κοιτάζεις τώρα γιατί αν δείς τον εαυτό σου κατοπτρικά θα πανικοβληθείς ,θα αναρωτηθείς  δεν θα γνωρίζεις κάν αν είσαι εσύ ή η αντανάκλασή σου η πιθανά ένα πλάνο μέλλοντος ( forward plan) .

Το κατ΄ έξοχή επιδραστικό κινηματογραφικό σύμπαν του ΄Οττο Πρέμινγκερ εικονοποιεί τις δικές μας παραισθήσεις ,την ευφορία της ουτοπίας και ιδίως την επικίνδυνη άποψη πως ο « άλλος» βρίσκεται στα νώτα μας(για να θυμηθώ την ρήση του Μπάρτ  πως ο «άλλος» δεν είναι ποτέ απέναντί μας»).Απαιτείται τόλμη και κουράγιο για να παρακολουθήσεις τις ταινίες του Ευρωπαίου Πρέμινγκερ, ιδίως γιατί, όταν θα αποφασίσεις να ανέβεις στο τρένο του χρόνου ,θα το έχεις ήδη χάσει. Και για να θυμηθούμε το αγαπημένο τραγούδι «Κι αν χάσεις το τρένο θα πρέπει να γνωρίζεις πως εγώ βρίσκομαι ήδη πάνω του».Το τρένο, το όχημα, η  χρονομηχανή, οι μυστηριώδεις «12 πίθηκοι».Το αναπάντητο ερώτημα: Που ήσουν πέρσι;  Στο «Μαρίενμπαντ»; Δεν γνωρίζω, δεν ξέρω.

Στους « ΄Αγγελους στο βούρκο» (Fallenangel) η συμμετρία του κατόπτρου, τα θραύσματα της παραβατικής επιθυμίας ισοφαρίζουν το χαίνον τραύμα της απόστασης, παραίσθησης και πραγματικότητας. Ναί ,ο Πρέμινγκερ ακολούθησε τα χνάρια του Κλουζώ αλλά δεν θα υπήρχε «Δεσμώτης του ιλίγγου»αν δεν υπήρχε Πρέμινγκερ .

Σημείωση: Για την καλύτερη ενημέρωσή σας δείτε «Πέρσι στο Μαρίενμπαντ» του Αλέν Ρεναί ,«Μετά τα μεσάνυχτα» του Νίκολας Ρέγκ, «Δεσμώτης του ιλίγγου» του ΄Αλφρεντ Χίτσκοκ, « Το κοράκι»  και  « Οι  Διαβολογυναίκες» του Ανρύ  Ζώρζ  Κλουζώ, «Ασανσέρ για δολοφόνους» του Λουί Μάλ, «Ο κόκκινος κύκλος» του Ζάν Πιέρ Μέλβιλ, «Οι 12 πίθηκοι» του Τέρι Γκίλιαμ, «Από την ταράτσα»(μικρού μήκους του Κρίς Μαρκές), για αρχειοθετικούς λόγους το «Along the great divide» του Ραούλ Γουόλς.Οι στίχοι της αρχής του κειμένου είναι από το αγαπημένο τραγούδι «500 miles).