Την ανακοίνωση έκανε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο καλλιτεχνικός της πράκτορας. «Η Άννα έφυγε χθες σε νοσοκομείο του Παρισιού από καρκίνο. Ήταν μια καλλιτέχνης με ελεύθερο πνεύμα, μοναδική», δήλωσε ο Λοράν Μπαλαντρά, σύμφωνα με τον οποίο, η ηθοποιός πέθανε στην αγκαλιά του συζύγου της, του Αμερικανού σκηνοθέτη Ντένις Μπέρι.

Γαλλίδα δανικής καταγωγής, η ηθοποιός με το χλωμό πρόσωπο και τα μεγάλα γαλαζόγκριζα μάτια, που έπασχε από καρκίνο, είχε γίνει γνωστή κυρίως για τους ρόλους της στις ταινίες του Ζαν-Λικ Γκοντάρ, του οποίου υπήρξε σύντροφος και μούσα τη δεκαετία του 60 και μαζί του γύρισε επτά φιλμ.

Μερικές από τις σπουδαιότερες συνεργασίες της με τον «πατριάρχη» της Νουβέλ Βαγκ ήταν το Le Petit Soldat (1960), το Une femme est une femme (η κυρία θέλει έρωτα, 1961), το Vivre sa vie (1962) και το Alphaville (1965). Μάλιστα, με το «Η κυρία θέλει έρωτα» η Καρίνα κέρδισε την Αργυρή Άρκτο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου. 

Το 1972, η πρωτοπόρος του Γαλλικού Νέου Κύματος ίδρυσε εταιρεία παραγωγής για το δικό της σκηνοθετικό ντεμπούτο, με το Vivre ensemble (1973), το οποίο προβλήθηκε στο 26ο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ των Κανών. Το 2008 είχε σκηνοθετήσει επίσης το γαλλο-καναδικό φιλμ Victoria. 

Εκτός από τον κινηματογράφο, η Καρίνα είχε δουλέψει και ως τραγουδίστρια, κάνοντας καριέρα, κυρίως στο πλευρό του Σερζ Γκενσμπούρ. Ως τραγουδίστρια θα γνωρίσει μεγάλη επιτυχία το 1967 με το «Sous le soleil exactement» του Γκενσμπούρ, ένα τραγούδι από το μιούζικαλ «Anna» του Πιερ Κοραλνίκ.

Η Άννα Καρίνα είχε ασχοληθεί και με τη συγγραφή, εκδίδοντας πολλά μυθιστορήματα

«Σήμερα, ο γαλλικός κινηματογράφος έμεινε ορφανός. Χάνει έναν από τους θρύλους του», έγραψε στο Twitter ο υπουργός Πολιτισμού Φρανκ Ριστέρ. Η γαλλική Σινεματέκ (Ταινιοθήκη) εξέφρασε την «τεράστια θλίψη» της.

Στη μνήμη των σινεφίλ, η Άννα Καρίνα θα διατηρήσει την εικόνα μιας ενζενί, ιδιαίτερα με αυτή την καλτ ατάκα: «Τι μπορώ να κάνω; Δεν ξέρω τι να κάνω...» («Ο τρελός Πιερό», 1965).

Πέρασε την παιδική της ηλικία στη Δανία, ανάμεσα σε μια απόμακρη μητέρα, μια γιαγιά που πέθανε πολύ νωρίς και έναν παππού που τον λάτρευε και διατήρησε μέχρι τέλους την ευθραυστότητά της.

Ανήλικη ακόμη φθάνει στο Παρίσι, με τη φιλοδοξία να γίνει ηθοποιός. Πολύ γρήγορα θα ξεκινήσει σταδιοδρομία μοντέλου. Το πραγματικό όνομά της ήταν Χάνε Καρίν Μπάγερ, αλλά «ξαναβαφτίστηκε» Άννα Καρίνα από τη σχεδιάστρια μόδας Κοκό Σανέλ.

Ο Γκοντάρ την εντοπίζει σε μια διαφήμιση και της προτείνει έναν μικρό ρόλο στο «Με κομμένη την ανάσα» (A bout de souffle) με την Τζιν Σίμπεργκ και τον Ζαν-Πολ Μπελμοντό, ρόλο τον οποίο αρνείται.

Θα την ξανακαλέσει μερικούς μήνες αργότερα, για τον κύριο ρόλο στο "Petit soldat" («Μικρός στρατιώτης»), μια ταινία για τον πόλεμο της Αλγερίας, η οποία θα απαγορευθεί. Στη διάρκεια των γυρισμάτων γεννιέται ένα ειδύλλιο ανάμεσά τους, το οποίο θα διαρκέσει πολλά χρόνια.

Επί δέκα χρόνια η Άννα Καρίνα δεν σταματά να γυρίζει ταινίες, αλλά παραμένει η αγαπημένη ηθοποιός του Γκοντάρ. Ούτε ο Σαμπρόλ, ούτε ο Τριφό - άλλοι σκηνοθέτες της νουβέλ βαγκ - θα καταφέρουν να την πείσουν να γυρίσει ταινίες μαζί τους. «'Ημουν η γυναίκα του Ζαν-Λικ. Αυτό τους προκαλούσε χωρίς αμφιβολία κάποιο φόβο», θα πει αργότερα.