Κλείνει το ένα από τα δύο off-shore κέντρα κράτησης προσφύγων της Αυστραλίας
Το ένα από τα δύο «Γουαντάναμο» προσφύγων που διατηρεί η Αυστραλία στα νησιά Ναουρού και Μάνους πρόκειται να κλείσει όπως ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός της Παπούα Νέας Γουινέας Πίτερ Ο Νιλ, στην οποία ανήκει το Μάνους, μετά τη συνάντηση του με τον Αυστραλό υπουργό Εσωτερικών Πίτερ Ντάτον.
Πρόκειται για το off-shore κέντρο κράτησης στο νησί Μάνους της Παπούα Νέας Γουινέας, το οποίο όπως και το κέντρο του Ναουρού, διαχειρίζονται ιδιώτες για λογαριασμό της αυστραλιανής κυβέρνησης.
Στο Ναουρού τον περασμένο Ιούνιο ζούσαν 442 πρόσφυγες (τα τρία τέταρτα των οποίων είναι άνδρες) και στο Μάνους 854 άνδρες.
Ωστόσο ο Ο Νιλ δήλωσε ότι το κέντρο κράτησης του Μάνους δεν θα κλείσει αμέσως. «Μια σειρά από επιλογές που έχουν προχωρήσει πρέπει να αρχίσουν να υλοποιούνται και είναι σημαντικό ότι αυτή η διαδικασία δεν θα είναι εσπευσμένη αλλά θα διεξαχθεί με προσεκτικό τρόπο» είπε.
«Θα πρέπει, επίσης, να λαμβάνει υπόψη τα συμφέροντα του λαού της Παπούα Νέα Γουινέα και την ευημερία των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων» πρόσθεσε ο ίδιος (στη φωτογραφία ο Πίτερ Ο Νιλ).
(Πολλοί φοβούνται ότι οι πρόσφυγες που θα φύγουν από το Μάνους θα μετακινηθούν στο νησί Ναουρού στον Ειρηνικό)
Η Αυστραλία στέλνει τους αιτούντες άσυλο που φθάνουν στη χώρα με πλοίο προς τα off-shore κέντρα κράτησης στα νησιά Μάνους και Ναουρού στον Ειρηνικό.
Ακόμη και εκείνοι που διαπιστωμένα και πέραν πάσης αμφιβολίας είναι πραγματικοί πρόσφυγες δεν επιτρέπεται να εγκατασταθούν στην Αυστραλία.
Και η ζωή για τους εκατοντάδες πρόσφυγες που κρατούνται στα off-shore κέντρα κράτησης της Αυστραλίας είναι εξαιρετικά σκληρή και η αλήθεια αυτή συγκαλύπτεται, όπως δείχνουν πάνω από 2.000 έγγραφα που έφερε στο φως της δημοσιότητας, την περασμένη εβδομάδα, ο «Guardian».
Πρόκειται για αναφορές συμβάντων με πρωταγωνιστές τους φρουρούς και το προσωπικό στο κέντρο κράτησης προσφύγων στο Ναουρού, τη μικρή νησιωτική χώρα που βρίσκεται μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα από την Αυστραλία.
Περίπου οι μισές (το 51,3%) από τις 2.116 αναφορές περιγράφουν συμβάντα με θύματα ανήλικους, αν και τα παιδιά αποτελούσαν μόλις το 18% των κρατουμένων στο κέντρο προσφύγων την περίοδο 2013-2015.
Οι περιγραφές είναι συγκλονιστικές. Μιλούν για φρουρό που άρπαξε ένα αγόρι και απείλησε να το σκοτώσει. Συμπεριφορές εκ μέρους του προσωπικού στο κέντρο που συνιστούν σεξουαλική επίθεση σε ανήλικους (έχουν αναφερθεί επίσημα τουλάχιστον επτά παρόμοια περιστατικά).
Τριάντα περιστατικά αυτοτραυματισμού παιδιών και πολλές δεκάδες άλλα προειδοποιήσεων από παιδιά ότι θα αυτοτραυματιστούν και πολλές απόπειρες αυτοκτονίας από ενήλικους κρατούμενους.
Μία έγκυος έβαλε τα κλάματα όταν της είπαν ότι θα πρέπει να γεννήσει στο κέντρο, ενώ άλλες άκουγαν ότι «είναι γραμμένες σε λίστα» και ότι οι φρουροί τις περιμένουν μόλις βγουν για να τις αφήσουν έγκυες.
Σε μία τρίτη γυναίκα που είχε πέσει θύμα σεξουαλικής επίθεσης στο κέντρο, εργαζόμενοι στο κέντρο είπαν ότι «οι βιασμοί στην Αυστραλία είναι πολύ συχνοί και μένουν ατιμώρητοι». Οδηγοί, τέλος, επιχείρησαν να φωτογραφίσουν κρατούμενες για να αυνανίζονται με τις φωτογραφίες τους ή τους ζήτησαν να κάνουν σεξ με ανταλλάγματα.
Η εικόνα που περιγράφουν οι αναφορές είναι ανθρώπων που ζουν απελπισμένοι και αβοήθητοι στη μέση του ωκεανού, σε ένα μικροσκοπικό νησί, το οποίο πρακτικά το συντηρεί η κυβέρνηση της Αυστραλίας- με περίπου 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια τον χρόνο- για να μην ενοχλείται από την παρουσία τους.
Λίγοι μπορούν να πάρουν άδειες για να βγουν από το κέντρο και, αν το καταφέρουν, είναι υπό επιτήρηση. Πού να πάνε όμως και πώς να φύγουν από ένα νησί που περιτριγυρίζεται από τον ωκεανό;
Από την άλλη πλευρά, όπως γράφει ο «Guardian», υπάρχουν σοβαρά ερωτήματα για το πόση πληροφόρηση φτάνει στις αρχές για τις συνθήκες κράτησης. Υπήρχαν προειδοποιητικά σημάδια και αναφορές για τις οποίες η κυβέρνηση της Αυστραλίας δεν απάντησε ποτέ, γράφει το δημοσίευμα.
αναδημοσίευση από insideoutborders
Πρόκειται για το off-shore κέντρο κράτησης στο νησί Μάνους της Παπούα Νέας Γουινέας, το οποίο όπως και το κέντρο του Ναουρού, διαχειρίζονται ιδιώτες για λογαριασμό της αυστραλιανής κυβέρνησης.
Στο Ναουρού τον περασμένο Ιούνιο ζούσαν 442 πρόσφυγες (τα τρία τέταρτα των οποίων είναι άνδρες) και στο Μάνους 854 άνδρες.
Ωστόσο ο Ο Νιλ δήλωσε ότι το κέντρο κράτησης του Μάνους δεν θα κλείσει αμέσως. «Μια σειρά από επιλογές που έχουν προχωρήσει πρέπει να αρχίσουν να υλοποιούνται και είναι σημαντικό ότι αυτή η διαδικασία δεν θα είναι εσπευσμένη αλλά θα διεξαχθεί με προσεκτικό τρόπο» είπε.
«Θα πρέπει, επίσης, να λαμβάνει υπόψη τα συμφέροντα του λαού της Παπούα Νέα Γουινέα και την ευημερία των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων» πρόσθεσε ο ίδιος (στη φωτογραφία ο Πίτερ Ο Νιλ).
(Πολλοί φοβούνται ότι οι πρόσφυγες που θα φύγουν από το Μάνους θα μετακινηθούν στο νησί Ναουρού στον Ειρηνικό)
Η Αυστραλία στέλνει τους αιτούντες άσυλο που φθάνουν στη χώρα με πλοίο προς τα off-shore κέντρα κράτησης στα νησιά Μάνους και Ναουρού στον Ειρηνικό.
Ακόμη και εκείνοι που διαπιστωμένα και πέραν πάσης αμφιβολίας είναι πραγματικοί πρόσφυγες δεν επιτρέπεται να εγκατασταθούν στην Αυστραλία.
Και η ζωή για τους εκατοντάδες πρόσφυγες που κρατούνται στα off-shore κέντρα κράτησης της Αυστραλίας είναι εξαιρετικά σκληρή και η αλήθεια αυτή συγκαλύπτεται, όπως δείχνουν πάνω από 2.000 έγγραφα που έφερε στο φως της δημοσιότητας, την περασμένη εβδομάδα, ο «Guardian».
Πρόκειται για αναφορές συμβάντων με πρωταγωνιστές τους φρουρούς και το προσωπικό στο κέντρο κράτησης προσφύγων στο Ναουρού, τη μικρή νησιωτική χώρα που βρίσκεται μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα από την Αυστραλία.
Περίπου οι μισές (το 51,3%) από τις 2.116 αναφορές περιγράφουν συμβάντα με θύματα ανήλικους, αν και τα παιδιά αποτελούσαν μόλις το 18% των κρατουμένων στο κέντρο προσφύγων την περίοδο 2013-2015.
Οι περιγραφές είναι συγκλονιστικές. Μιλούν για φρουρό που άρπαξε ένα αγόρι και απείλησε να το σκοτώσει. Συμπεριφορές εκ μέρους του προσωπικού στο κέντρο που συνιστούν σεξουαλική επίθεση σε ανήλικους (έχουν αναφερθεί επίσημα τουλάχιστον επτά παρόμοια περιστατικά).
Τριάντα περιστατικά αυτοτραυματισμού παιδιών και πολλές δεκάδες άλλα προειδοποιήσεων από παιδιά ότι θα αυτοτραυματιστούν και πολλές απόπειρες αυτοκτονίας από ενήλικους κρατούμενους.
Μία έγκυος έβαλε τα κλάματα όταν της είπαν ότι θα πρέπει να γεννήσει στο κέντρο, ενώ άλλες άκουγαν ότι «είναι γραμμένες σε λίστα» και ότι οι φρουροί τις περιμένουν μόλις βγουν για να τις αφήσουν έγκυες.
Σε μία τρίτη γυναίκα που είχε πέσει θύμα σεξουαλικής επίθεσης στο κέντρο, εργαζόμενοι στο κέντρο είπαν ότι «οι βιασμοί στην Αυστραλία είναι πολύ συχνοί και μένουν ατιμώρητοι». Οδηγοί, τέλος, επιχείρησαν να φωτογραφίσουν κρατούμενες για να αυνανίζονται με τις φωτογραφίες τους ή τους ζήτησαν να κάνουν σεξ με ανταλλάγματα.
Η εικόνα που περιγράφουν οι αναφορές είναι ανθρώπων που ζουν απελπισμένοι και αβοήθητοι στη μέση του ωκεανού, σε ένα μικροσκοπικό νησί, το οποίο πρακτικά το συντηρεί η κυβέρνηση της Αυστραλίας- με περίπου 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια τον χρόνο- για να μην ενοχλείται από την παρουσία τους.
Λίγοι μπορούν να πάρουν άδειες για να βγουν από το κέντρο και, αν το καταφέρουν, είναι υπό επιτήρηση. Πού να πάνε όμως και πώς να φύγουν από ένα νησί που περιτριγυρίζεται από τον ωκεανό;
Από την άλλη πλευρά, όπως γράφει ο «Guardian», υπάρχουν σοβαρά ερωτήματα για το πόση πληροφόρηση φτάνει στις αρχές για τις συνθήκες κράτησης. Υπήρχαν προειδοποιητικά σημάδια και αναφορές για τις οποίες η κυβέρνηση της Αυστραλίας δεν απάντησε ποτέ, γράφει το δημοσίευμα.
αναδημοσίευση από insideoutborders
