του Πέτρου Διακάτου

Τι και αν λοιπόν το μουντιάλ θα διεξαχθεί στην Βραζιλία, όπου το ποδόσφαιρο είναι θρησκεία, τι και αν το μουντιάλ είναι γιορτή, για τους Βραζιλιάνους η υγεία και η εκπαίδευση έρχεται σε πρώτη μοίρα για αυτούς με το σύνθημα: “Δεν θέλουμε γήπεδα, θέλουμε υγεία και εκπαίδευση” να είναι το κυρίαρχο στις διαδηλώσεις, που έχουν ξεκινήσει σχεδόν με την ανάληψη της διοργάνωσης από την χώρα τους.

Τι και αν η ανάληψη τού μουντιάλ δημιούργησε νέες θέσεις εργασίας, κυρίως στον κατασκευάστικο τομέα για την ανέγερση νέων σταδίων ή την ανακατασκευή αυτών που υπήρχαν, τα υπέρογκα χρήματα που δαπανήθηκαν για αυτά, σε συνδυασμό με το κατά πόσο θα μπορέσουν να τα συντηρήσουν, μετά το τέλος της διοργάνωσης θεωρούνται από τους διαδηλωτές σπατάλη χρήματος. Μια σπατάλη που θεωρήθηκε πολυτέλεια όταν την ίδια στιγμή αρκετοί από αυτούς ζούν σε φαβέλες σε συνθήκες εξαθλίωσης, στερούμενοι βασικές ανάγκες, όπως η εκπαίδευση και υγεία.

Όχι, οι Βραζιλιάνοι δεν τρελάθηκαν, μπορεί να αγαπούν το ποδόσφαιρο και να το θεωρούν θρησκεία αλλά, όταν αυτό έρχεται σε σύγκρουση με την ίδια τους την ζωή, τότε το ποδόσφαιρο περνά σε δεύτερη μοίρα…