του Θωμά Σίδερη

«Τα ιερά λείψανα εισήλθαν κρυφά στο Λαϊκό Νοσοκομείο» – απόσπασμα από ρεπορτάζ εφημερίδας.

Η Ελλάδα βιώνει την ύστερη μεσαιωνική εμπειρία της και τούτο αποδεικνύεται ποικιλοτρόπως και όχι μόνο από το ανωτέρω κείμενο. Και η Ορθόδοξη Εκκλησία της χώρας μας έχει συμβάλει τα μέγιστα στην εμπειρία αυτή.Γιατί, τι πιο αισχρό από το να πουλάς ελπίδα σε έναν καρκινοπαθή τελικού σταδίου; Όχι, δεν είναι παρηγοριά. Ίσως, λέω ίσως, και να αποτελεί ποινικό αδίκημα ετούτο το εμπόριο. Τι πιο αποκρουστικό να υπονοείς σε έναν μελλοθάνατο πως λίαν συντόμως θα γίνει μια χούφτα κόκαλα, με την ευγενική υπενθύμιση όμως πως όλα τα κόκαλα δεν είναι ίδια – μερικά μπορεί να είναι και αγιασμένα επειδή έτσι αποφάσισε μια ομάδα επιτηδείων που επένδυσε στο εμπόριο της ελπίδας ανά τους αιώνες.

Είναι η ίδια Εκκλησία που έκλεινε πονηρά το μάτι στην Αθανασία του Αιγάλεω, που σφύριζε αδιάφορα στις φιλοχουντικές δηλώσεις του (μακαριστού) Χριστόδουλου και που απέστρεφε αλλού το βλέμμα της όταν γινόταν λόγος για το μέγεθος της περιουσίας της και τη διαχείριση των οικονομικών της.

Είναι η ίδια Εκκλησία που προσπάθησε να πουλήσει την αγιότητα της μούμιας του Βησσαρίωνα, αλλά χωρίς επιτυχία. Είναι η ίδια η Εκκλησία που μερικοί εκπρόσωποί της ευλόγησαν τη δράση ναζιστικής οργάνωσης, μιας οργάνωσης που οι εμπνευστές της έστειλαν στα κρεματόρια εκατομμύρια ανθρώπους. Είναι η ίδια η Εκκλησία που, κάνοντας το χατίρι των ζηλωτών του τριπτύχου «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών», αγιοποίησε τον γέροντα Παΐσιο. Εξάλλου, όλο και κάποιες περισσότερες χιλιάδες βιβλίων θα πουληθούν με τις προφητείες του γέροντα.

Η Εκκλησία της Ελλάδας επιστράτευσε το βαρύ πυροβολικό της (η Αγία Βαρβάρα θεωρείται προστάτιδα του πυροβολικού), σε μια χώρα όπου εκτός από την οικονομία και η λογική σκέψη έχει βαρέσει κανόνι. Αυτό που μένει τώρα, είναι να ρευστοποιηθεί η “επίσκεψη” των ιερών λειψάνων. Τέτοιες ενέργειες όμως ακυρώνουν και την όποια συμβολή της Εκκλησίας στην αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.