Τσαλακώστε τη μούρη σας!

Της Λέλας Κεσίδου, δημοσιογράφου της ελεύθερης ΕΡΤ3
Θεσσαλονίκη 11 Ιουνίου 2014
 
Μέσα από την προσωπική σου εμπειρία είναι αλήθεια ότι καταλαβαίνεις και νοιώθεις τον «άλλον». Ο «άλλος», ένα χρόνο πριν ήταν ο άνεργος που σεβόμουν, συμπονούσα και υπερασπιζόμουν μέσα από τη ραδιοφωνική συχνότητα του 102fm EΡT3, ανελλιπώς. Από σήμερα, 11 Ιουνίου ανήκω και εγώ στους «άλλους» και μάλιστα είμαι στον κατάλογο με τους μακροχρόνια άνεργους, παρέα με 2650 συναδέλφους μου της ΕΡΤ, που μας «μαύρισαν»» τη ζωή μαζί με το μαύρο αυτής της μέρας. Δε νοιώθω θύμα με την έννοια της παθητικής στάσης, κάθε άλλο. Δυνάμωσα. Θύμωσα πολύ, αλλά δυνάμωσα. Όχι μόνο από την ανεργία, όχι μόνο από το αυτοτροφοδοτούμενο και ετεροτροφοδοτούμενο πείσμα. Δυνάμωσα, γιατί με έβαλαν σε αναγκαστικό ξεσκαρτάρισμα. Δεν υπάρχουν φίλοι και συγγενείς από την παρέα ή τη βιολογία που ντε και καλά, εξ αιτίας του τίτλου είναι μαζί σου. Μπορεί να στέκονται τυχαία δίπλα σου, δεν είναι όμως μαζί σου. Γιατί πώς γίνεται να μην έχουν ρωτήσει πώς τα βγάζεις πέρα με την ανεργία; Πώς μπορώ να βοηθήσω; Εδώ κάνεις σπουδή στην υποκρισία, που κινείται σε πολλά επίπεδα. Η απάντηση θα μπορούσε να είναι δε ρωτώ για να μη σε προσβάλω. Ψέμα δε ρωτάς για να μην αναλάβεις ευθύνη και δράση. Δε ρωτώ γιατί ξέρω ότι είσαι περήφανη και δε θα δεχόσουν βοήθεια. Το κάνεις γιατί δεν θέλεις πραγματικά να βοηθήσεις. Αν ήθελες θα έβρισκες τον τρόπο να βοηθήσεις χωρίς να με προσβάλεις. Δε ρωτώ γιατί μου διέφυγε. Βρε παιδί μου είσαι άνεργη και δε σου φαίνεται! Ίσως αν είχα χάσει 15 κιλά ( όχι πως δεν πρέπει ) και κυκλοφορούσα ρακένδυτη να μην τους διέφευγε. Πολύ περισσότερο αν είχα ύφος και συμπεριφορά επαίτη, που περιμένει το ξεροκόμματο. Δεν περιμένω ξεροκόμματο από κανέναν, αλλά δικαίωση. Έχω δίκαιο επί 2650 φορές. Αυτό μου δίνει δύναμη. Όπως μου δίνουν δύναμη και παράδειγμα οι καθαρίστριες του υπουργείου οικονομικών, που το ανάστημα τους δεν το υπολόγισαν οι τσάροι και την πάτησαν. Ολόκληρη η κοινωνία ηθικά και η δικαιοσύνη θεσμικά είναι μαζί τους στουρνάρια Στουρνάρες και αυτό δεν αλλάζει.

Η επίδειξη της κρατικής πυγμής σπάει τα μούτρα της μπροστά στο αφοπλιστικό και περιεκτικό ερώτημα. Αφού τις δικαίωσε η δικαιοσύνη, γιατί δεν εφαρμόζουν τα νόμιμα; Γιατί ακριβώς αυτό κάνουν. Παρανομούν θεσμικά και ηθικά με τόσο τεράστιο θράσος και αήθεια που βλέπουμε μόνο μέρος του όλου τέρατος. Είναι μπροστά μας γιγάντιο και δεν το χωράει το μάτι μας. Αν μπορούσαμε λίγο να ανοίξουμε την οπτική μας γωνία, να απομακρυνθούμε και να δούμε πόσο συντονισμένα παίζει το τέρας τον τερατώδη ρόλο του, θα το είχαμε συντρίψει προ πολλού. Δεν υπάρχει τίποτα τυχαίο. Για παράδειγμα δεν υπάρχουν ανόητες εκπομπές, που προάγουν την υποκουλτούρα. Η υποκουλτούρα είναι εργαλείο του τέρατος, δημιουργεί εγκεφαλική χρονοκαθυστέρηση, παράσιτα στις «εγκεφαλικές συχνότητες» και άρα χειραγωγημένους πολίτες.


Υπάρχουν ακόμα γνωστοί που με ρωτούν. Μα καλά γιατί έκλεισαν την ΕΡΤ3, εμείς αυτήν βλέπαμε. Ένα χρόνο μετά δεν κατάλαβαν ότι έκλεισε ολόκληρη η ΕΡΤ με το «νόμο», δηλαδή παράνομα και ότι η ΕΡΤ3 εκπέμπει έναν ολόκληρο χρόνο χωρίς διακοπή.
Κουβαλούσα μαζί μου για πολύ καιρό την τελευταία μου μισθοδοσία και την φιγουράριζα μπροστά στους ξερόλες, τα αυτόκλητα φερέφωνα του Κεδίκογλου, όταν εννοούσαν ότι ήμουν ιερή αγελάδα. 1339 ευρώ μηνιαίες αποδοχές μετά από 27 χρόνια εργασίας στην ΕΡΤ με περισσότερες από 10 χιλιάδες ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές. Βαρέθηκα όμως και άφησα τη μισθοδοσία να «αναπαύεται» στο σπίτι μου. Δεν έχω ανάγκη πια να πείσω κανένα μ΄ αυτόν τον τρόπο. Η καινούργια μου γνώση μου υπαγορεύει να μην καταναλώνω ενέργεια άστοχα. Κατάλαβα όμως και κάτι άλλο πιο σημαντικό. Όταν σου καλλιεργούν το φόβο μέσα από διάφορες διαδικασίες εμφανείς και αφανείς, μασκαρεμένες συνήθως, χάνεις δύναμη και ενέργεια. Όλον αυτόν το χρόνο, που έχασα την αμειβόμενη εργασία μου, γιατί συνεχίζω να εργάζομαι χωρίς αμοιβή, όπως και πολλοί συνάδελφοί μου, πήρα ένα μεγάλο δώρο. Όχι παχυλή αποζημίωση, όπως διατυμπάνισαν, αυτήν δεν την κατέβαλαν ολόκληρη ποτέ, ως όφειλαν. Το δώρο είναι η αφοβία. Και εκεί είναι το «κλειδί». Μαζί μ΄ εμένα οι συνάδελφοί μου, οι καθαρίστριες, δημοτικοί αστυνομικοί και τόσοι άλλοι που τους κατήργησαν την εργασία εν μία νυκτί με τις περίφημες ΚΥΑ που «άλλαξαν τα φώτα» στο Σύνταγμα της χώρας. Όλοι αυτοί έζησαν στο πετσί τους την ξευτίλα αυτής της συμμορίας των απατεώνων, που φωνασκούν επί 5 χρόνια τώρα να μας πείσουν ότι δουλεύουν για τη σωτηρία της χώρας. Η χώρα εκτός από έκταση έχει ανθρώπους. Η συγκεκριμένη μετράει 1,5 εκατομμύριο άνεργους, 2,5 εκατομμύρια ανασφάλιστους, 6 χιλιάδες αυτοκτονίες και 9 εκατομμύρια δυστυχείς πολίτες. Επίσης η συγκεκριμένη χώρα, οι αντάρτες την τραγούδησαν και την είπαν «στολίδι του ουρανού», ξεπουλάει κοψοχρονιά οικόπεδα, σπίτια , χωράφια σε ξένους, αγαθά που αποκτήθηκαν από μεροκαματιάρηδες και γίνεται ταχύτατα αποικία στην κυριολεξία. Τέτοια κλοπή γίνεται αυτήν τη στιγμή. Κλοπή ολκής! Κατάπιαμε αμάσητο το πλαίσιο που μας πλάσαραν, όταν ήμασταν αραχτοί στην επίφαση της ευμάρειας ξαπλωτοί στις πολυθρόνες. Το πλαίσιο είναι η ελεύθερη οικονομία. Τι θα πει ελεύθερη οικονομία ακριβώς; Θα πει δουλεύω για να με εκμεταλλεύεσαι και να με καταργείς όποτε θέλεις. Ποιός είσαι εσύ «το πλαίσιο» που δεν μπορώ να αλλάξω; Η αλήθεια είναι και φαίνεται, ότι δεν υπάρχουν πολλοί που θέλουν να το ανατρέψουν ουσιαστικά, γιατί πάσχουν από το σύνδρομο της ιδρυματοποίησης. Αν τον βγάλουν το φυλακισμένο από τη φυλακή του φοβάται, δεν μπορεί να διαχειριστεί την ελευθερία του. Υπάρχουν όμως, όχι όσοι θα έπρεπε, αυτοί που ξεπέρασαν το σύνδρομο και αν και γνωρίζουν ότι η ανατροπή έρχεται από την πλειοψηφία σε μία κοινοβουλευτική δημοκρατία, επιμένουν, ενοχλούν, και υπενθυμίζουν. Δεν τους αφήνουν σε χλωρό κλαρί τους υπερασπιστές του «πλαισίου». Αυτό κάνουν οι εργαζόμενοι- άνεργοι της ελεύθερης ΕΡΤ ένα χρόνο τώρα. Ενοχλούν, ξεσκεπάζουν, δίνουν φωνή και δυναμώνουν. Δεν έχει τόση σημασία ο αριθμός των συμμετεχόντων, αν και χρειάζονται όλοι. Σημασία έχει η δύναμη και το πείσμα τους.


Όχι η 11η Ιουνίου δεν είναι μνημόσυνο, όπως πολλοί «ρεαλιστές» έσπευσαν να πουν. Είναι ανασύνταξη


Η συγκυβέρνηση ένα χρόνο μετά το μαύρο που έριξε σε εργαζόμενους και ενημέρωση, ξεβρακώθηκε πλήρως. Έπρεπε να την πάνε «μέσα» για προσβολή δημοσίας αιδούς. Ούτε καινούργιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας δημιουργήθηκε, ούτε οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ πήραν παχυλές αποζημιώσεις, ούτε δημόσιες ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες υπάρχουν, αφού ξεπουλήθηκαν στη Digea. Τόσο δίκαια και κυρίως θεσμικά ορθά συνέβησαν όλα.

Είναι ξεβράκωτοι, δεν έχουν σχέδιο για καμία δημόσια ραδιοτηλεόραση. Ο χρόνος της αναμονής τελείωσε, το πείραμα δεν πέτυχε με την

ΕΡΤ3 και 15 περιφερικούς σταθμούς ανοιχτούς να εκπέμπουν από το ertopen και τη ΝΕΡΙΤ να εκπέμπει νεκροζώντανη στο κύτταρο.

 

Τα μόνο εφικτό σχέδιο είναι η επαναλειτουργία της ΕΡΤ. Ας το παραδεχτούν και ας το εφαρμόσουν, αφού ζητήσουν μία ταπεινή συγγνώμη από τους 2650 απολυμένους, τις οικογένειές τους , κυρίως από τα παιδιά των απολυμένων και από όλους τους έλληνες που τους στέρησαν την έγκυρη ενημέρωση. Ας τσαλακώσουν τη μούρη τους είναι ο μόνος τρόπος να το σώσουν!

Τελευταία τροποποίηση στις Παρασκευή, 14/06/2013 - 23:54