Αγάπη (ή φαντάσματα ενός Μη Τόπου). Εκδοχή #2 στο Μπάγκειον

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

ΚΑΘΕ ΠΕΜΠΤΗ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, ΣΑΒΒΑΤΟ ΣΤΙΣ 20.15 και

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΙΣ 18.15

ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΗ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020

Μετά την επιτυχία της πρώτης παρουσίασης και την ενθουσιώδη υποδοχή κριτικών και κοινού, η Αγάπη (ή Φαντάσματα ενός Μη Τόπου) επιστρέφει στην Ομόνοια, στο κτίριο του  Μπάγκειου Ξενοδοχείου, για να διερευνήσει και πάλι τις διαδρομές της αγάπης μέσα από τη συνομιλία εικαστικών, θεατρικής πρακτικής-περφόρμανς και λογοτεχνίας.

Το καλλιτεχνικό εγχείρημα Αγάπη (ή φαντάσματα ενός Μη Τόπου) είναι μια διαδραστική, work in progress παράσταση και εικαστική έκθεση μαζί, που αναπτύσσεται στο χώρο του Μπάγκειου κτιρίου, από την είσοδο, σε όλο τον τρίτο όροφο του κτιρίου και στη διαδρομή προς αυτόν, στην Πλατεία Ομονοίας.  Φιλοδοξεί να δημιουργήσει μια «θραυσματική πόλη αγάπης», ένα έργο και συγχρόνως μια πλατφόρμα πειραματισμού που θα εξελίσσεται και θα αναδιατάσσεται με το χρόνο, συνδέοντας τον ενδιάμεσο, εφήμερο και πορώδη χαρακτήρα της Πλατείας Ομονοίας με ένα άχρονο σύμπαν αισθημάτων.

Ηθοποιοί, χορευτές-περφόρμερ, εικαστικοί, μουσικοί, συγγραφείς κ.ά. γίνονται οι δημιουργοί μιας «πόλης» από τα «θραυσματικά υλικά της αγάπης»:

τον μετεωρισμό και την απουσία της αγάπης, τη συνεχή κι απεγνωσμένη αναζήτησή της, την πληρότητα, σωματική και ψυχική, που φέρνει η αγάπη, τις αισθήσεις που ενεργοποιεί η αγάπη, την εξάντληση και το πέρας της αγάπης, αλλά και την κατασκευή του υποκειμένου και του φύλου μέσα από την αγάπη, την ταξική και πολιτισμική παράμετρο του συναισθήματος.

 

Χαράσσονται έτσι διαδρομές μέσα στο κτίριο που μας οδηγούν σε μια υπαρξιακή καταβύθιση και διατυπώνουν ερωτήματα πάνω στην πολιτική και κοινωνική διάσταση της Αγάπης, αποκαλύπτοντας τις πολλαπλές προβολές και τη διαχειριστική χρήση της, τις κατασκευές και την αντιστροφή της έννοιας που φτάνει μέχρι τον εκφυλισμό της.

Αποτελεί η αγάπη ως υπαρξιακό δομικό υλικό της ζωής μας ουτοπία; Είναι ένα τοπίο σε έναν μη τόπο; Είναι πέρα από το χρόνο; Είναι εμπειρία; Είναι μια διαμεσολάβηση αισθημάτων; Είναι η απουσία της; Είναι μια απάτη; Μια κατασκευή; Ένα κάλεσμα; Μια κραυγή; Είναι εκ Θεού; Είναι βαθιά ανθρώπινη; Είναι δύναμη; Είναι αδυναμία; Είναι εγωιστική; Είναι απροϋπόθετη; Είναι σκληρή; Είναι πόνος; Είναι πληρότητα; Έχει κοινωνική διάσταση; Τι σημαίνει αγαπώ; Τι σημαίνει δρω με αγάπη; Είναι μια «ιδανική πολιτεία»;

Η Αγάπη (ή Φαντάσματα ενός Μη Τόπου) είναι μια έκθεση σύγχρονης τέχνης και συγχρόνως μια παράσταση που στηρίζεται στη φόρμα του devised theatre. Τα καλλιτεχνικά έργα απλώνονται σε όλο το χώρο του κτιρίου ή σε μέρος αυτού, και δημιουργούν μια υπαρξιακή διαδρομή, λειτουργώντας ταυτόχρονα ως αυτόνομα εικαστικά έργα αλλά και ως τοπόσημα γύρω από τα οποία αναπτύσσεται η επίδραση-διάδραση των περφόρμερ και των υπόλοιπων στοιχείων της παράστασης. Έτσι, τα έργα μετουσιώνονται-μεταμορφώνονται σε δομικά δραματουργικά στοιχεία της παράστασης και αποτελούν ένα ακόμα στοιχείο της αφήγησης.

Η παράσταση αντλεί υλικό από κλασικά και σύγχρονα κείμενα της παγκόσμιας λογοτεχνίας και φιλοσοφίας όπως: Μπερνάρ Μαρί Κολτές, Τζόρτζιο Αγκάμπεν, Αντόνιο Νέγκρι, Ίταλο Καλβίνο, Πολ Ρικέρ, Χάνα Άρεντ, Τζελαλεντίν Ρουμί, Σάρα Κέην, Χ. Λ. Μπόρχες, Απόστολος Παύλος, Άσμα Ασμάτων, Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, Νίκου Γ. Πεντζίκη, Κώστα Κωστάκου, Σάββα Μιχαήλ, Σταύρου Ζουμπουλάκη, Ιωάννη Χρυσοστόμου, Μαρίνας Τσβετάγιεβα, Χέρμαν Μελβίλ, όπως και από προσωπικές αφηγήσεις κ.ά.

Συντελεστές – Καλλιτέχνες

Ιδέα -Σύνθεση-Σκηνοθεσία- Επιμέλεια: Ελένη Καλαρά

Σύμβουλος δραματουργικής σύνθεσης: Μάριος Χατζηπροκοπίου

Σύμβουλος επιμέλειας έκθεσης: Θεόφιλος Τραμπούλης

Σκηνική επιμέλεια χώρου, κοστούμια: Kenny MacLellan

Σχεδιασμός ήχου: Ελένη Καβούκη

Video: Παναγιώτης Ευαγγελίδης

Επιμέλεια κίνησης: Μυρτώ Δελημιχάλη

Σχεδιασμός φωτισμού: Χάρης Δάλλας

Βοηθός Σκηνοθέτη: Μυρτώ Δελημιχάλη

Υπεύθυνος παραγωγής: Σταμάτης Τσιμπίδης

Βοηθός παραγωγής: Δώρα Κόχυλα

 

Οπτική ταυτότητα: The Birthdays Design

Φωτογραφίες παράστασης: Παναγιώτης Ευαγγελίδης, Δημήτρης Συρανίδης

 

Ηθοποιοί-χορευτές/περφόρμερ:  Ηλίας Βογιατζηδάκης, Μυρτώ Δελημιχάλη, Ελένη Καλαρά, Νίκος Καμόντος, Βαγγέλης Παπαδάκης, Ευαγγελή Φίλη, Χάρης Φραγκούλης, Κατερίνα Φωτιάδη, Αλεξάνδρα Χασάνη.

Εικαστικοί:  Μαργαρίτα Αθανασίου, Αντώνης Αντωνίου, Μανώλης Δασκαλάκης-Λεμός, Γιάννης Ισιδώρου, Αλεξία Καραβέλα, Χριστίνα Κατσάρη, Καρολίνα Κρασούλη,  Άννα Λάσκαρη, Κυριακή Μαυρογεώργη, Βασίλης Παπαγεωργίου.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ –ΕΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ

Προγραμματισμένη Πρεμιέρα & εγκαίνια: Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2019

έως τέλη Ιανουαρίου 2020

Ημέρες παραστάσεων: Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο: 20.15

Κυριακή: 18.15

Αυστηρή ώρα προσέλευσης: 20.00.και 18.00 αντίστοιχα

Διάρκεια παράστασης: 120 λεπτά

Μπάγκειον Ξενοδοχείο

(3ος όροφος και η διαδρομή από την είσοδο έως αυτόν), στην Ομόνοια.

 

Εισιτήρια:

12,00 ευρώ, μειωμένο/ ατέλεια 7,00 ευρώ

Προπώληση: viva.gr

Απαραίτητη η τηλεφωνική κράτηση: 694 7632298

 

 

 

 

 

 

 

 
   

ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΜΑΣ

--«…αυτή τη δουλειά με τις πολλές περφόρμανς, τα ωραία κείμενα, τους εξαιρετικούς ηθοποιούς, που φτιάχνουν με «θραύσματα της αγάπης», θαύματα, μη τη χάσετε. Μέσα στα δωμάτια του παλιού ξενοδοχείου, μέσα στα ξέφτια των ανθρώπων, μια εμπειρία που μου θύμισε σε προθέσεις και ένταση τον Εθνικό Ύμνο του Μαρμαρινού. Εδώ έχει πάει ακόμα πιο πέρα, πιο ψηλά, το πράγμα. Στο τέλος μετά από ένα λυτρωτικό τρυφερό χορό, ρίξτε μια ματιά από το παράθυρο, από ψηλά στη ξεχαρβαλωμένη πλατεία Ομονοίας και όλα θα πάρουν άλλο νόημα».

Αργυρώ Μποζώνη, δημοσιογράφος και κριτικός

-- «Η Αγάπη στο Μπάγκειον είναι ένα πάμπλουτο φτωχό θέατρο, teatro povero, στο οποίο οι θεατές περπατούν μες στη φαντασμαγορία της πόλης και στις μικρές εκρήξεις αισθημάτων και υπάρξεων στις αίθουσες του τρίτου ορόφου, είναι υπερδραματικά ταμπλώ βιβάν στον μαγικό ακάλυπτο, ψίθυροι και τριγμοί μαρμάρων, είναι μια περικύκλωση της αγάπης: είναι δυνατόν να συμβεί; ποιον αγαπούμε; ποιος μας αγάπησε; μας χάιδεψε; μας θέλησε και μας συχώρεσε; Το poltergeist της αγάπης μάς στοιχειώνει, όπως το Μπάγκειον το στοιχειώνουν μποέμ, χορεύτριες, ηθοποιοί, πότες, χαμένες ψυχές, περαστικοί, πλάνητες και πλανεμένοι».

Νίκος Ξυδάκης, δημοσιογράφος, πρώην αρχισυντάκτης πολιτιστικού στην Καθημερινή της Κυριακής, πρώην υπουργός Πολιτισμού

-- «Αν αγαπήσαμε αυτή την παράσταση ένα τσακ περισσότερο από τις υπόλοιπες, όχι μονάχα για τις εξαίρετες ερμηνείες ή για την πλήρη συμμετοχή της γεύσης, της όσφρησης και της αφής, αλλά κυρίως γιατί πρόκειται για ένα μίγμα τεχνών, ένα εγχείρημα συνομιλίας/ συνύπαρξης του θεάτρου, της λογοτεχνίας, των εικαστικών τεχνών, της κινητικής περφόμανς, της μουσικής με όλα αυτά να συνυπάρχουν και αναδομούνται όπως τα υφάσματα ξαναγεννιούνται μέσα από το πλέξιμο των γιαγιάδων, και αν αυτό δεν είναι ο ορισμός της μεταμοντέρνας τέχνης του σήμερα, τι είναι;»

Arts4

-- «Την ώρα που το devised theatre βαδίζει ολοταχώς προς τον ακαδημαϊσμό, μια δεμένη ομάδα από ηθοποιούς, χορευτές, εικαστικούς, περφόρμερς, δημιουργεί ένα σκηνικό γεγονός αφοπλιστικής ευθύτητας και γοητείας. Δύο μαγικές ώρες σε ένα συναρπαστικό χώρο…»

Γιώργος Βουδικλάρης, δημοσιογράφος και κριτικός, Artivist

Τελευταία τροποποίηση στις Παρασκευή, 14/06/2013 - 23:54