Η τρίτη δόση των μέτρων για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, ύψους 748 εκατ. ευρώ, βρίσκεται στην ατζέντα της σημερινής συνεδρίασης του Eurogroup, το οποίο θα αποφασίσει αν θα εγκρίνει την εκταμίευσή της. Στη συνεδρίαση, η οποία θα πραγματοποιηθεί το απόγευμα (16.30 ώρα Ελλάδας) μέσω βιντεοδιάσκεψης, το Eurogroup θα εξετάσει την έκτη έκθεση ενισχυμένης εποπτείας για την Ελλάδα που κατάρτισε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και έδωσε στη δημοσιότητα στις 20 Μαΐου.

Η έκθεση της Κομισιόν διαπίστωνε ότι «λαμβάνοντας υπόψη τις έκτακτες συνθήκες από την έξαρση του κορονοϊού, η Ελλάδα έχει λάβει τα αναγκαία μέτρα για να επιτύχει τις προβλεπόμενες συγκεκριμένες μεταρρυθμιστικές δεσμεύσεις». Η δόση των 748 εκατ. ευρώ αφορά τη μεταφορά των κερδών που είχαν κεντρικές τράπεζες της Ευρωζώνης από ελληνικά ομόλογα και την άρση της προσαύξησης του περιθωρίου επιτοκίου που είχε αποφασισθεί για ορισμένα δάνεια που είχε πάρει η Ελλάδα από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF).

Στη συνέχεια, το Eurogroup θα συνεδριάσει σε διευρυμένη σύνθεση - υπουργοί Οικονομικών όλων των χωρών της ΕΕ - για να συζητήσει σχετικά με την οικονομική κατάσταση στην ΕΕ και τα μέτρα στήριξης της ανάκαμψης της οικονομίας της.

ΑΠΕ

Τη στιγμή που για τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών η πανδημία προκαλεί περικοπές και εργασιακή ανασφάλεια, για τους ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών η έκτακτη συνθήκη σηματοδοτεί την απαλλαγή υποχρεώσεων ύψους 21 εκατ. ευρώ, η οποία θα συνοδευτεί και με διαφημιστικά έσοδα από τα 11 εκατ. ευρώ για την καμπάνια «Μένουμε Σπίτι».

Σύμφωνα με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που δημοσιεύτηκε στις 30/3, η Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας & Ενημέρωσης, που πέρασε υπό την εποπτεία της Προεδρίας της Κυβέρνησης και του Στέλιου Πέτσα, εξαιρεί τους ιδιοκτήτες των καναλιών από την υποχρέωση καταβολής της ετήσιας δόσης ύψους 3,5 εκατ. ευρώ για τις άδειες. 

Με δεδομένο ότι υπάρχουν 6 κάτοχοι άδειας παρόχου περιεχομένου ψηφιακής τηλεοπτικής ευρυεκπομπής, τότε το
συνολικό ποσό που δεν θα εισπράξει το Δημόσιο ανέρχεται στα 21 εκατ. ευρώ.

 






«Η πρώτη δόση καταβάλλεται εντός δεκαπέντε (15) ημερών από την ανακήρυξη του υπερθεματιστή σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 13 του ν. 4339/2015, καθεμία δε από τις επόμενες δόσεις καταβάλλεται μέχρι τις 15 Οκτωβρίου κάθε ημερολογιακού έτους, εξαιρουμένου του ημερολογιακού έτους 2020, εντός του οποίου δεν καταβάλλεται οιαδήποτε δόση» προβλέπεται στην ΠΝΠ, ενώ άγνωστο είναι τι μέλλει γενέσθαι. «Το υπολειπόμενο, κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας, ποσό τιμήματος κάθε άδειας καταβάλλεται από τον υπερθεματιστή σε ισόποσες δόσεις» προστίθεται στο ίδιο άρθρο χωρίς καμία διευκρίνιση για το αν οι καναλάρχες γλίτωσαν άπαξ δια παντός αυτό το ποσό.

Επιπλέον, η ΠΝΠ ορίζει ότι οι ιδιοκτήτες των έξι ιδιωτικών καναλιών «δεν πρόκειται να καταβάλουν οιαδήποτε δόση τιμήματος άδειας εντός του ημερολογιακού έτους 2020, το ποσό των πενήντα χιλιάδων (50.000) ευρώ για κάθε άδεια που δεν θα αποδοθεί στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (Ε.Σ.Ρ.), θα επιμερισθεί αναλογικά στις επόμενες ετήσιες δόσεις που θα καταβάλλει έκαστος υπερθεματιστής και θα προσαυξάνει αναλογικά το ετησίως αποδιδόμενο στο Ε.Σ.Ρ. ποσό των πενήντα χιλιάδων (50.000) ευρώ». Το ζήτημα εν προκειμένω δεν είναι μόνο ότι οι ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών γλιτώνουν επιπλέον 50.000 ευρώ έκαστος, αλλά ότι προβλέπεται ρητά η προσαύξηση του εν λόγω ποσού για τις δόσεις των επόμενων χρόνων, κάτι που δεν αποσαφηνίζεται για τα 21 εκατ. ευρώ που πρέπει συνολικά να εισπράξει το Δημόσιο για τις άδειες.

«Δίνουν 30 εκατ. ευρώ στις ιδιωτικές κλινικές και τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα για τα τεστ, διπλασιάζουν την τιμή των ιδιωτικών κλινών ΜΕΘ ενώ αποδεσμεύουν 11 εκατ. ευρώ για ενημερωτικά μηνύματα και παράλληλα δεν εισπράτουν τα 21 εκατ. ευρώ από τα κανάλια για τις άδειες. Έτσι δημιουργούνται τα δημοσιονομικά κενά...» σχολιάζουν με νόημα πηγές της αξιωματικής αντιπολίτευσης....

 


















περισσότερα στο documentonews.gr 

Μετά τους αναγκαίους συμψηφισμούς και τους απαραίτητους ελέγχους τους οποίους πραγματοποίησαν οι αρμόδιες υπηρεσίες του Οργανισμού Προνοιακών Επιδομάτων Κοινωνικής Αλληλεγγύης, η εκκαθάριση της τελευταίας πληρωμής για το 2018 ολοκληρώθηκε.

Είχα την τύχη να εκπαιδεύομαι οικονομολόγος κατά τη διάρκεια της Οικονομικής Κρίσης, της πολιτικής αστάθειας και των ατελείωτων Eurogroup. Να δω ελπίδες να χτίζονται και να γκρεμίζονται, επιχειρήσεις να προσπαθούν αλλά να κλείνουν, την ανεργία να εκτοξεύεται, τις προβλέψεις να γίνονται χειρότερες, και ταυτόχρονα τις υποσχέσεις να γίνονται μεγαλύτερες. Την Πέμπτη 15 Ιουνίου είδα άλλη μία συμφωνία για την Ελλάδα.

Μετά την ψήφιση των πρόσφατων δημοσιονομικών μέτρων, για μεταρρύθμιση της φορολογίας εισοδήματος και του συνταξιοδοτικού συστήματος μετά την λήξη του τρέχοντος προγράμματος, η Ελλάδα ΄΄κέρδισε΄΄ την εκταμίευση της επόμενης δόσης και μια πιο συγκεκριμένη διατύπωση για την αναδιάρθρωση του χρέους. Πιο συγκεκριμένα, ανακοινώθηκε με σαφήνεια ότι μετά την λήξη του προγράμματος, τον Αύγουστο του 2018, θα εφαρμοστεί μια δέσμη μέτρων για την αναδιάρθρωση του Ελληνικού Χρέους. Πιθανά τέτοια μέτρα θα ήταν μια επέκταση των ωριμάνσεων των δανείων ή μια παράταση της περιόδου χάριτος ως και για 15 χρόνια. Πάντως, η συγκεκριμενοποίηση και ποσοτικοποίηση των μέτρων αυτών θα γίνει στο μέλλον, βάση των εκθέσεων βιωσιμότητας του Χρέους. Ακόμα, αναφέρεται πως αν καταστεί απαραίτητο, θα ληφθούν επιπλέον μέτρα για το χρέος στο μέλλον. Το πιο σημαντικό όμως κομμάτι αυτής της συμφωνίας είναι η οριστικοποίηση των μελλοντικών δημοσιονομικών στόχων της χώρας. Η Ελλάδα καλείται να δημιουργεί πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2022 και στη συνέχεια περίπου 2% μέχρι το 2060. Το μόνο θετικό κομμάτι σε αυτό το μέρος της συμφωνίας, είναι η αποδοχή της πρότασης για αποπληρωμή του Χρέους ανάλογη με την απόδοση της Ελληνικής Οικονομίας. Έτσι, η εξυπηρέτηση του Χρέους δεν θα μπορεί να υπερβαίνει το 15% του ΑΕΠ μεσοπρόθεσμα και το 20% στο μέλλον.

Στο κείμενο του Eurogroup αναφέρεται, πολλαπλές φορές, η λέξη ανάπτυξη. Λογικό, αφού πλέον έχει γίνει κοινή πίστη όλων πως αυτή είναι ο μόνος τρόπος να ξεφύγουμε από τα δεινά που έχουν φέρει στη χώρα η οικονομική κρίση και οι δεκαετίες κακής διαχείρισης των δημοσίων οικονομικών της. Ορθό. Το λογικό ερώτημα είναι λοιπόν, πως η παραπάνω συμφωνία επηρεάζει την όποια αναπτυξιακή δυναμική της Ελληνικής Οικονομίας;

            Η οικονομική πολιτική που ασκείται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα επικεντρώνεται στην προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων από το εξωτερικό, που θα έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση της εγχώριας παραγωγής και των εξαγωγών, της ρευστότητας και τελικά του ΑΕΠ της χώρας. Σε συνδυασμό με την μεγαλύτερη δυνατή μείωση των εξόδων της χώρας και τη μεταρρύθμιση των συστημάτων κοινωνικής προστασίας (συνταξιοδοτικό, ασφαλιστικό), η χώρα θα καταστεί ικανή να αποπληρώσει τα χρέη της και να αναδιανείμει ό,τι περισσέψει, σε μια προσπάθεια εξομάλυνσης των τεράστιων κοινωνικών προβλημάτων που έχουν δημιουργηθεί όλα αυτά τα χρόνια.

Το μεγαλύτερο εμπόδιο σε αυτό το σχέδιο είναι τα άπιαστα ποσοστά πρωτογενών πλεονασμάτων που η Ελλάδα καλείται να παράγει για τα επόμενα 42 χρόνια! Η διαρκής πολιτική λιτότητας, που αναμένεται να επιβληθεί για όλο αυτό το χρονικό διάστημα, δεν συμβαδίζει με την οικονομική μεγέθυνση μιας χώρας, όπως έχει αποδειχθεί πολλαπλές φορές στην παγκόσμια οικονομική ιστορία. Η αύξηση του ΑΕΠ μιας οικονομίας απαιτεί τη συγκρότηση ενός παραγωγικού προτύπου που δεν θα βασίζεται εξολοκλήρου μόνο σε ένα τομέα παραγωγής, αλλά στην πλήρη εκμετάλλευση των παραγωγικών δυνατοτήτων της. Απαιτείται η συγκρότηση μιας παραγωγικής βάσης που θα δημιουργήσει καινοτόμες επιχειρήσεις και προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας, τα οποία θα αυξήσουν τις εξαγωγές, μειώνοντας ταυτόχρονα τις εισαγωγές και την εξάρτηση από αυτές. Η βελτίωση του επιπέδου παραγωγής, θα μειώσει την ανεργία και θα αυξήσει περεταίρω την εγχώρια ζήτηση, έχοντας πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα στην μεγέθυνση του ΑΕΠ. Έτσι γίνεται εφικτή, τόσο μία αναδιανομή του πλούτου, που θα διόρθωνε τα ακραία κοινωνικά φαινόμενα που έχουν εμφανιστεί, όσο και η κάλυψη των υποχρεώσεων της χώρας προς τους διεθνείς πιστωτές.

Για να γίνει εφικτό όμως το παραπάνω θα πρέπει να γίνουν στοχευμένες επενδύσεις, που ο ιδιωτικός τομέας δεν είναι διατεθειμένος να κάνει. Επιπλέον, είναι αναγκαία η αποτελεσματική χρησιμοποίηση όλου του δυνατού ανθρωπίνου κεφαλαίου, η κατασκευή των κατάλληλων υποδομών και η αύξηση της ρευστότητας. Και αν κάνουμε τη υπόθεση πως το τελευταίο θα ικανοποιηθεί, από την υπόσχεση του Eurogroup για στήριξη της Ελλάδας στην έξοδο στις διεθνείς αγορές, σε όλα τα υπόλοιπα μπαίνει ως τροχοπέδη η απαίτηση για άπιαστα πρωτογενή πλεονάσματα. Αυτά, είναι η πραγματική αιτία του «BrainDrain», της απάνθρωπης φορολογικής επιβάρυνσης νοικοκυριών και επιχειρήσεων, των μειωμένων επενδύσεων, της μηδαμινής εγχώριας ζήτησης, των χαμηλών ρυθμών μεγέθυνσης του ΑΕΠ και ως ένα βαθμό της πολιτικής αστάθειας. Και ενώ το μέτρο για την σύνδεση της αποπληρωμής του Χρέους με την απόδοση της Οικονομίας είναι θετικό, το μόνο που πραγματικά θα καταφέρει θα είναι η μείωση της επίδρασης του Χρέους στον Οικονομικό Κύκλο. Σημαντικό, αλλά όχι ικανό από μόνο του για να προωθήσει την ανάπτυξη της Ελληνικής Οικονομίας.

Αν πιστέψουμε πως το ερώτημα της παραμονής ή όχι στην Νομισματική Ένωση έχει σταματήσει να είναι το κυρίαρχο, για την κυβέρνηση τουλάχιστον μοιάζει να έχει απαντηθεί πλήρως, τότε θα πρέπει να επικεντρωθούμε στη δημιουργία των βέλτιστων όρων ανάπτυξης και ύπαρξης της Ελλάδας μέσα στην Ένωση. Να ακολουθήσουμε τις οικονομικές πολιτικές που θα επανεκκινήσουν την Ελληνική Οικονομία και σταδιακά θα την κάνουν να φτάσει σε παρόμοια ταχύτητα με αυτές της Κεντρικής Ευρώπης. Αυτό εξάλλου, θα έπρεπε να είναι και το κύριο μέλημα της ίδια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που έχει αρχίσει να πληρώνει βαριά το τίμημα των ιδεολογικών εμμονών της και της δημιουργίας οικονομιών πολλών ταχυτήτων στο εσωτερικό της. Αυτή πρέπει να είναι η προτεραιότητα της Κυβέρνησης σε κάθε Eurogroup και όχι η Πολιτική διαχείριση του αποτελέσματος στο εσωτερικό της χώρας. Μια υπόσχεση για τη διαχείριση του χρέους δεν είναι αρκετή για να πάρει η Ελληνική παραγωγική μηχανή μπροστά και αν αρκεστούμε σε αυτή τα προβλήματα της χώρας απλά θα συνεχιστούν και διογκωθούν στο μέλλον. Ευτυχώς για την Ελλάδα, το μεγαλύτερο της πρόβλημα είναι πως αυτή, όπως και όλες οι προηγούμενες, δεν θα είναι η τελευταία συμφωνία. 

Αλέξανδρος Πάστρας - Οικονομολόγος

Θέμης Τζήμας


Τρεις σκηνές απεικονίζουν με γλαφυρότητα τα χτεσινά αποτελέσματα του Eurogroup: η πρώτη είναι του Τόμσεν να προσπαθεί να δικαιολογήσει στους δημοσιογράφους υπό ποια έννοια υπάρχει συμφωνία για το χρέος με στοιχειώδεις όρους σοβαρότητας. Η δεύτερη είναι του Τσακαλώτου να μην παραχωρεί συνέντευξη τύπου, αλλά να φεύγει με μια δήλωση που δεν έβγαζε κανένα νόημα, χωρίς να δεχτεί ερωτήσεις.

Και η τρίτη είναι η αγωνία της εκφωνήτριας του εκτάκτου δελτίου ειδήσεων της ΕΡΤ, παρά τα όσα μετέφερε ο ανταποκριτής του σταθμού στις Βρυξέλλες, να πείσει ότι εκταμιεύεται η δόση και ότι υπήρξε συμφωνία για το χρέος.



Σε αυτήν την κωμικοτραγική κατάσταση ταιριάζει γάντι ο τίτλος “Βατερλώ”. Η κυβέρνηση αφού έφερε όσα εγκληματικά και αντισυνταγματικά όλοι γνωρίζουμε τα δύο τελευταία σαββατοκύριακα, είχε φτιάξει κλίμα επικείμενου θριάμβου σχετικά με το χρέος ενόψει Eurogroup. Επρόκειτο ούτως ή άλλως για φτηνή επικοινωνιακή τακτική, αφού το χρέος ήταν και παραμένει δευτερεύον ζήτημα για την ελληνική οικονομία και κοινωνία, όπως και προνομιακό πεδίο του αντιπάλου. Ωστόσο και σε αυτό ακόμη,  το στημένο παιχνίδι, ταπεινώθηκε. Όχι μόνο δεν πήρε τίποτα για το χρέος, αλλά δεν πήρε ούτε και τη δόση, παρά την καθεστωτική, μιντιακή προπαγάνδα περί του αντιθέτου.

Για τη μεν δόση, αυτό που αποφασίστηκε ήταν ότι η πρώτη υπό - δόση θα εκταμιευθεί μόνο αν ψηφιστούν και άλλα μέτρα. Ποια είναι αυτά τα “ασήμαντα” υποτίθεται μέτρα; πρώτον, ποινική ασυλία για τους Έλληνες και ξένους αξιωματούχους του υπέρ - ταμείου εκποίησηςτου δημοσίου πλούτου. Γνωρίζοντας πολύ καλά τι πρόκειται να κάνουν και έχοντας πλούσια εμπειρία από τις αποικίες της δύσης - επίσημες ή ανεπίσημες - οι “δημοκράτες” Ευρωπαίοι της διαφάνειας και του κράτους δικαίου υποτίθεται, θέλουν προκαταβολικά να διασφαλίσουν τους δικούς τους από όποια μελλοντική κίνηση της όποιας δικαιοσύνης για τη μεγάλη ληστεία εις βάρος της χώρας.

Δεύτερον, θέλουν νέες περικοπές στις συντάξεις, είτε υπό τη μορφή αναδρομικής επιστροφής του ΕΚΑΣ, είτε με γρηγορότερη περικοπή του. Είναι τόσο ιταμή η συμπεριφορά τους ώστε δε χαρίζουν τίποτα στους τοποτηρητές τους που παριστάνουν την κυβέρνηση.Τρίτον, ολοκληρωτικό ξεπούλημα του ιδιωτικού χρέους. Και τέταρτον άμεσες ιδιωτικοποιήσεις, ακόμα και αν τις ερευνά η δικαιοσύνη. Ο ντροπιαστικός κύκλος κατάλυσης της δημοκρατίας θα ολοκληρωθεί με τον ακρωτηριασμό μετά τη Βουλή και την εκτελεστική λειτουργία και αυτής της κολοβής δικαιοσύνης, που δε θα μπορεί να αγγίξει ποτέ τους ντόπιους αξιωματούχους των αποικιοκρατών, εν μέσω έναρξης του γενικού ξεπουλήματος.

Από μόνες τους αυτές οι “τεχνικές λεπτομέρειες” θα δικαιολογούσαν ένα καθαρό όχι. Ωστόσο- και αυτή είναι η άλλη μεγάλη ήττα των κυβερνητικών τακτικισμών - οι “εταίροι” μας γνωρίζουν καλά ότι μια τόσο γονατισμένη κυβέρνηση θα τα περάσει όλα. Δε διαθέτει πια την ελάχιστη αξιοπρέπεια  ούτε την παραμικρή στρατηγική ώστε να ορθώσει οποιαδήποτε αντίσταση, ακόμα και τώρα που η απειλή του Brexit, η όποια αλλαγή συσχετισμών στην ΕΕ και οι γερμανικές εκλογές θα καθιστούσαν μια νέα ελληνική κρίση μεγάλο πονοκέφαλο για την καγκελάριο και την ηγεσία της ΕΕ.

Στην παλιά και νέα διαπλοκή τα λεφτά

Επιπλέον δε, η ίδια η δόση θα εκταμιευθεί τμηματικά. Δηλαδή αφού ψηφίσουμε και τα νέα μέτρα, θα δοθούν τα χρήματα που θα πάνε πρωτίστως και πάλι στους δανειστές, υπό μορφή αποπληρωμής ομολόγων. Κατόπιν, μήνα το μήνα θα γίνεται εκταμίευση για τα χρήματα που υποτίθεται ότι θα κατευθυνθούν στην αγορά- στην πραγματικότητα ήδη τα συναρμόδια υπουργείαετοιμάζονται να τα μοιράσουν στην παλιά και νέα διαπλοκή - και μόνο υπό ασφυκτικό έλεγχο. Συμπίπτουν δε, αυτές οι εκταμιεύσεις με την έναρξη της δεύτερης αξιολόγησης.

Το έργο το έχουμε ξαναδεί: η δεύτερη αξιολόγηση θα καθυστερεί, οι δόσεις παρατύπως μεν, δε θα εκταμιεύονται δε, υπό μορφή πίεσης για τη δεύτερη αξιολόγηση, η οικονομία θα σέρνεται και έτσι η κυβέρνηση θα υπογράψει ό,τι άλλο της ζητήσει το ΔΝΤ. Όπως στους ναρκομανείς, η δόση γίνεται το απόλυτο εργαλείο ευτελισμού και υποταγής, ωθώντας ολοένα πιο κοντά στο θάνατο.

Στο δε θέμα του χρέους, έχουμε συνδυασμό των χειρότερων στοιχείων: αρκούντως προβοκατόρικα, ο επικεφαλής του ESM φρόντισε να τονίσει στη συνέντευξη τύπου, πως ό,τι πιο συγκεκριμένο κέρδισε η κυβέρνηση είναι μια επανάληψη των υποσχέσεων του 2012!
Κατά τα άλλα δόθηκαν αόριστες υποσχέσεις που πάνε για το 2018 και πιο μετά, με την προϋπόθεση ότι μέχρι τότε θα πουλάμε και ότι θα παίρνουμε και άλλα μέτρα. Επιπλέον δε, συμφώνησαν όλοι- κατά το ΔΝΤ- ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο ωστόσο δεν αποφάσισαν τίποτα ουσιαστικό επ' αυτού. Όπως χαρακτηριστικά ρώτησε τον Π. Τόμσεν ένας ξένος δημοσιογράφος, χωρίς φυσικά να λάβει απάντηση, πώς είναι δυνατό να υποστηρίζουν ότι τα μέτρα για το χρέος, που συμφώνησαν να συζητήσουν κάποια στιγμή στο μέλλον, είναι επαρκή για τη βιωσιμότητα του χρέους, όταν δεν υπάρχει ποσοτικοποίησή τους;

Το μόνο στο οποίο συμφώνησαν είναι ότι χωρίς ΔΝΤ δεν υπάρχει πρόγραμμα- άλλο ένα Βατερλώ της κυβέρνησης, που θα έδιωχνε το ΔΝΤ- και ότι η Ελλάδα θα είναι σε ασφυκτική επιτήρηση εις το διηνεκές. Η κυβέρνηση δηλαδή όχι μόνο δεν έδιωξε το ΔΝΤ, όχι μόνο δεν μπόρεσε να πετύχει έναν έστω ανεκτό συνδυασμό των απόψεων Γερμανίας και ΔΝΤ για το χρέος της χώρας αλλά επιπλέον επαναβεβαίωσε τη θέση της χώρας ως ομήρου και του ΔΝΤ και των Ευρωπαίων και μάλιστα υπό το χειρότερο δυνατό συνδυασμό πολιτικών. Δεν κατόρθωσε ούτε καν μια ανατροπή του παραλογισμού για πρωτογενή πλεονάσματα στο διηνεκές.

Το χειρότερο όμως δεν είναι το χθεσινοβραδινό κυβερνητικό Βατερλώ. Αν επρόκειτο μόνο περί αυτού ή αν οφειλόταν μόνο στην κυβερνητική αναξιοπιστία,  όπως υποστηρίζει η ΝΔ θα ήταν μικρό το κακό. Τα όσα συμβαίνουν, γίνονται επειδή ακριβώς η κυβέρνηση είναι αξιόπιστη. Δηλαδή πρόθυμη να κάνει τα πάντα για να μείνει η χώρα στο Ευρώ και για να αποδείξει ότι δε θα αποτολμήσει ποτέ, κανενός είδους διαπραγμάτευση. Από τη Γαλλία των διαταγμάτων έως την Ελλάδα χωρίς Βουλή, κυβέρνηση και δικαιοσύνη, η Ευρωζώνη απαιτεί φτώχεια, ανεργία, νεοφιλελευθερισμό και ποτέ μα ποτέ δημοκρατία. Αυτή είναι η αλήθεια που κυβέρνηση και αντιπολίτευση, όπως όλοι οι συνένοχοι εγκληματίες, επιδιώκουν να κρύψουν.




πηγή tvxs

«Ο πιο μισητός θεσμός σήμερα στην Ευρώπη είναι η τρόικα, γράφει σε άρθρο της με τίτλο “50 χρόνια τρόικα“, η εφημερίδα Handelsblatt και επισημαίνει:

«Η τρόικα εποπτεύει τα πακέτα βοήθειας στις χώρες που επλήγησαν από την οικονομική κρίση και ελέγχει την εφαρμογή των ριζικών μεταρρυθμίσεων, που είναι προϋπόθεση για την οικονομική στήριξη. Το Δεκέμβριο η Ιρλανδία κατέφερε να ολοκληρώσει το πρόγραμμα. Χρειάστηκε όμως το δεκανίκι της επιμήκυνσης αποπληρωμής των πιστώσεων σε περισσότερα από 20 χρόνια και την δεκαετή αναστολή καταβολής των τόκων. Παρόμοιες είναι οι ρυθμίσεις που προβλέπονται για την Πορτογαλία, ενώ στην περίπτωση της Ελλάδας η επιμήκυνση θα ξεπεράσει τα 30 χρόνια. Στο τραπέζι βρίσκεται ακόμα και το ενδεχόμενο μιας επιμήκυνσης, που θα αγγίζει τα 50 χρόνια.Για να διασφαλιστεί ωστόσο η βιωσιμότητα του χρέους, Ελλάδα και Πορτογαλία θα πρέπει να αυξήσουν τους ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης. Την ίδια στιγμή θα πρέπει να δοθεί μια νέα προοπτική ιδίως στους νέους, έτσι ώστε να μην θεωρούν ότι για τα επόμενα 30 χρόνια ο μόνος στόχος θα είναι η αποπληρωμή πιστώσεων και τόκων».

Πηγή DW

Παρά τις πρόσφατες ενθαρρυντικές προγνώσεις της Κομισιόν για την ελληνική οικονομία, το Βερολίνο φέρεται να έχει συμφιλιωθεί με την ιδέα να χρηματοδοτεί η ΕΕ για πολλά χρόνια ακόμη την Ελλάδα.

Νέα σενάρια για τις προοπτικές αντιμετώπισης του ελληνικού προβλήματος είδαν στο τέλος της περασμένης εβδομάδας το φως της δημοσιότητας μέσω του γερμανικού τύπου. Μία συνέντευξη του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στην οικονομική επιθεώρηση Wirtschaftswoche επιβεβαίωσε τα γερμανικά σχέδια για την χορήγηση ενός τρίτου πακέτου οικονομικής βοήθειας προς την Αθήνα προκειμένου να καλυφθούν τα χρηματοδοτικά κενά που αντιμετωπίζει η χώρα.

Ακολούθησε δημοσίευμα του Der Spiegel, για τα σχέδια του Βερολίνου αναφορικά με την αντιμετώπιση του ελληνικού χρέους. Το περιοδικό επικαλείται εσωτερικό έγγραφο του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, στο οποίο γίνεται επίσης λόγος για ένα «τρίτο πακέτο», το οποίο θα απαιτηθεί προκειμένου να ξεπεράσει τον χρηματοδοτικό σκόπελο η Ελλάδα. Στο εν λόγω έγγραφο υπάρχουν και αναφορές σε ενδεχόμενο κούρεμα του ελληνικού χρέους, επισημαίνει το Der Spiegel, ενώ χθες το Reuters μας μετέφερε επιστολή του υφυπουργού Οικονομικών Στέφεν Κάμπετερ προς τους γερμανούς βουλευτές, στην οποία γίνεται λόγος για «συντονισμένη βοήθεια ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας σε διμερές επίπεδο». Μερικές ημέρες πριν ήταν η έκθεση της Bundesbank που έφερε στην συζήτηση για τις προοπτικές της «ευρωκρίσης» την «εφάπαξ εισφορά» των ευπόρων πολιτών προτού μια προβληματική χώρα απευθυνθεί στους εταίρους της για να ζητήσει οικονομική βοήθεια.

Τα «μεταρρυθμιστικά συμβόλαια» του Βερολίνου

Η συζήτηση για το ελληνικό πρόβλημα, μερικούς μόνον μήνες πριν από τις ευρωεκλογές του Μαΐου, από τη μία πλευρά, τροφοδοτεί ελπίδες για ενδεχόμενη ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, που είναι το ζητούμενο για την Αθήνα, ενώ από την άλλη πλευρά προκαλεί σύγχυση αναφορικά με τα πραγματικά σχέδια των δανειστών. Το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών, πάντως, έσπευσε να διαψεύσει τα σενάρια περί «κουρέματος» του χρέους και ταυτόχρονα να τοποθετήσει στα «μέσα του έτους» την απόφαση για ένα τρίτο πακέτο βοήθειας προς την Αθήνα, το οποίο σύμφωνα με τα δημοσιεύματα θα θέτει ως όρο προς την ελληνική πλευρά την επίσπευση της εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων.

Η συνάρτηση μεταρρυθμίσεων και νέας οικονομικής βοήθειας, που επιδιώκει το Βερολίνο θεωρείται ως μια προσπάθεια της γερμανικής κυβέρνησης να «περάσει» τα «μεταρρυθμιστικά συμβόλαια» που πρότεινε η καγκελάριος Μέρκελ κατά την πρόσφατη σύνοδο κορυφής της ΕΕ και τα οποία συνάντησαν ισχυρές αντιδράσεις στους κόλπους του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Και όπως σημειώνει η Berliner Zeitung: «Με τα μεταρρυθμιστικά συμβολαιάκια του ο Σόιμπλε επιδιώκει, όχι τόσο να προλάβει εσωτερικά προβλήματα για την κυβέρνηση του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά ενόψει ευρωεκλογών, αλλά περισσότερο να αποτρέψει ενδεχόμενες αναταράξεις στις χρηματαγορές». Η εφημερίδα υπενθυμίζει ότι «λίγο πριν από τις εκλογές θα πρέπει να εξοφληθούν ελληνικά ομόλογα ύψους περίπου δέκα δισ. ευρώ. Είναι προς το συμφέρον, λοιπόν, των Ευρωπαίων να αποφύγουν μια συζήτηση για την ελληνική στενωπό».

Süddeutsche Zeitung: «Ζητούμενο είναι να πάρει κανείς τους Έλληνες από το χέρι»

Στο πλαίσιο της επίσπευσης των μεταρρυθμίσεων εντάσσεται και η «βοήθεια σε διμερές επίπεδο για την ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας». Όπως αναφέρεται στο έγγραφο του υπουργείου Οικονομικών, «επειδή οι Έλληνες δεν τα καταφέρνουν με τις δικές τους δυνάμεις να εφαρμόσουν τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις, είναι αναγκαία η αλλαγή παραδείγματος» στο πεδίο της πολιτικής διάσωσης και μάλιστα «από τα ποσοτικά στα ποιοτικά κέντρα βάρους». Με λίγα λόγια, «ζητούμενο είναι να πάρει κανείς τους Έλληνες από το χέρι», παρατηρεί η Süddeutsche Zeitung, ερμηνεύοντας τη νέα γραμμή του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών.

Σύμφωνα με το έγγραφο, το οποίο επικαλείται η γερμανική εφημερίδα, το Βερολίνο θέλει να προσφέρει στήριξη στην Αθήνα, όχι μόνο στο ζήτημα της συγκρότησης μιας Αναπτυξιακής Τράπεζας στα πρότυπα της γερμανικής KfW, αλλά να συμβάλει στη δημιουργία ενός δικτύου ταμιευτηρίων που θα δραστηριοποιούνται σε περιφερειακό επίπεδο. Στόχος της γερμανικής κυβέρνησης είναι να στηρίξει την ανάπτυξη μιας αποτελεσματικής φορολογικής διοίκησης, αναφέρει η εφημερίδα και προσθέτει ότι το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να αντλήσει η Ελλάδα εφέτος κεφάλαια από τις αγορές. Η επιτυχία του εγχειρήματος δεν είναι εγγυημένη, παρατηρεί η Süddeutsche Zeitung, προσθέτοντας: «Για τον λόγο αυτόν οι αποφάσεις αναφορικά με τις εναλλακτικές λύσεις, δηλαδή ένα τρίτο πακέτο στήριξης, δεν μπορούν να ληφθούν πριν από τα μέσα του έτους».

Συμπέρασμα: Παρά την κινητικότητα στο γερμανικό υπουργείο Οικονομικών και τα σχέδια για ένα τρίτο πακέτο, παρά την νέα σεναριολογία για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, οι τελικές αποφάσεις παραπέμπονται επισήμως για το διάστημα μετά τις ευρωεκλογές. Στο μεταξύ, όμως, το Βερολίνο θα δώσει έμφαση στην εφαρμογή των ελληνικών μεταρρυθμίσεων που εκκρεμούν, αναμένοντας παράλληλα καλά αποτελέσματα από τα στοιχεία της Eurostat για την Ελλάδα. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα λύσει τα χέρια του Σόιμπλε και δεν αποκλείεται να επισπεύσει θετικές για την Αθήνα εξελίξεις.

Πηγή DW