Πάνω από μισό εκατομμύριο εργαζόμενοι αναμένουν τον νέο τους μισθό με την αύξηση του κατώτατου μισθού, που όπως ανακοινώθηκε θα είναι κατά 9,4% μεγαλύτερος. Όμως, τελικά, στα «καθαρά, για τους περισσότερους χαμηλόμισθους ιδιωτικούς υπαλλήλους το ποσό θα είναι μικρότερο και θα έχει τελικά αύξηση από 7,4% μέχρι 7,9%, ενώ για τους υπόλοιπους η αύξηση δεν θα ξεπεράσει το 8,6%.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της «Ναυτεμπορικής», οι καθαρές αυξήσεις που προκύπτουν από την αναδιαμόρφωση του κατώτατου μισθού θα είναι «ψαλιδισμένες» λόγω της παρακράτησης φόρου εισοδήματος. Ο λόγος είναι ότι από τη στιγμή που οι μικτές αποδοχές θα αυξηθούν, θα συμπαρασύρουν και τις μηνιαίες κρατήσεις φόρου εισοδήματος επειδή τα ποσοστά των φορολογικών συντελεστών, το αφορολόγητο κλιμάκιο εισοδήματος και λοιπά φορολογικά κλιμάκια παρέμειναν αμετάβλητα.

Τα νέα ποσά στα «καθαρά», με τον νέο υπολογισμό της αύξησης του κατώτατου μισθού, διαμορφώνονται από 1η Απριλίου ως εξής:

 

• Άγαμος χωρίς προϋπηρεσία: 666,85 ευρώ (με ένα παιδί: 669,21 ευρώ, με 2 παιδιά: 671,81 ευρώ, με τρία παιδιά: 671,81 ευρώ)
• Άγαμος με μία τριετία έως το 2012: 727,99 ευρώ (με ένα παιδί: 727,13 ευρώ, με 2 παιδιά: 733,56 ευρώ, με τρία παιδιά: 739 ευρώ)
• Άγαμος με δύο τριετίες έως το 2012: 777,18 ευρώ (με ένα παιδί: 779,53 ευρώ, με 2 παιδιά: 785,96 ευρώ, με τρία παιδιά: 801,68 ευρώ)
• Άγαμος με τρεις τριετίες έως το 2012: 829,9 ευρώ (με ένα παιδί: 832,26 ευρώ, με 2 παιδιά: 838,69 ευρώ, με τρία παιδιά: 854,4 ευρώ)
• Έγγαμος χωρίς προϋπηρεσία: 727,99 ευρώ (με ένα παιδί: 727,13 ευρώ, με 2 παιδιά: 739 ευρώ, με τρία παιδιά: 739 ευρώ)
• Έγγαμος με μία τριετία έως το 2012: 782,42 ευρώ (με ένα παιδί: 784,77 ευρώ, με 2 παιδιά: 791,2 ευρώ, με τρία παιδιά: 806,92 ευρώ)
• Έγγαμος με δύο τριετίες έως το 2012: 840,65 ευρώ (με ένα παιδί: 843,01 ευρώ, με 2 παιδιά: 849,44 ευρώ, με τρία παιδιά: 865,15 ευρώ)
• Έγγαμος με τρεις τριετίες έως το 2012: 899,77 ευρώ (με ένα παιδί: 902,13 ευρώ, με 2 παιδιά: 908,56 ευρώ, με τρία παιδιά: 924,27 ευρώ)

Οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες καλούνται να αντιμετωπίσουν υψηλότερο εργασιακό κόστος, μετακυλώντας το οικονομικό βάρος στα προϊόντα, πριμοδοτώντας έτσι τις ηλεκτρονικές αγορές, οι οποίες καταστρέφουν τις θέσεις εργασίας.

• Δημόσιοι υπάλληλοι: Η ανακοίνωση του κατώτατου μισθού των 780 ευρώ δημιούργησε ενστάσεις από τους εργαζόμενους στο δημόσιο (όπου ισχύει το ενιαίο μισθολόγιο). Είναι η πρώτη φορά που οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα (14 μισθοί) λαμβάνουν υψηλότερες αποδοχές εν σχέσει με το δημόσιο (12 μισθοί).

Σύμφωνα με την παράταξη «Αδέσμευτη Φωνή» της ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ), ο αμοιβές στο δημόσιο υπολείπονται κατά 130 ευρώ.

• Επιδόματα ανεργίας: Το νέο επίδομα ανεργίας διαμορφώνεται στα 479,17€, περίπου στο 60% του βασικού μισθού, από το 80% του τελευταίο μισθού εκάστου εργαζομένου που θα ήταν ένα ποσοστό κάλυψης των στοιχειωδών οικογενειακών αναγκών μετά την απόλυση (σ.σ. έστω και εάν μετά τους πρώτους 6 μήνες αποκλιμακωνόταν σαν κίνητρο εξεύρεσης νέας εργασίας).

Αλλά και με αυτά τα ποσά, ο προϋπολογισμός του ΟΑΕΔ (νυν ΔΥΠΑ) για φέτος προβλέπει την κάλυψη μόλις 182.000 ανέργων κάθε μήνα (προϋπολογισμός 1.348 εκ. ευρώ με 528 ευρώ ανά οικογενειάρχη με ανήλικα/προστατευόμενα τέκνα το μήνα και 7.400 ευρώ το χρόνο). Όταν τον περασμένο μήνα (Φεβρουάριο) οι επιδοτούμενοι άνεργοι ήταν 239.196 άτομα, ενώ το σχετικό κονδύλι φέτος είναι μειωμένο κατά 16εκ. ευρώ εν σχέσει με το 2022.

• Τριετίες: Η κατάργηση των ωριμάνσεων έχει στερήσει έως και 3 τριετίες από τον εργαζόμενο του ιδιωτικού τομέα, ενώ δεν είναι στα «βασικά» και το επίδομα γάμου συν 10% (παραμένει το τέκνων, επιστημονικό, ανθυγιεινό). Άρα, από το 2012 που υιοθετήθηκε η σχετική διάταξη και μέχρι σήμερα οι μισθωτοί χάνουν μέχρι και 40% των αμοιβών τους.

Κατά συνέπεια, όλοι όσοι εντάχθηκαν στην αγορά εργασίας κατά τα τελευταία 20 χρόνια (μετά το 2003) έχουν απώλειες έως και 312 ευρώ (επί του βασικού μισθού).

• Μικροί εργοδότες: Οι μικροί εργοδότες, αποκλεισμένοι από τον τραπεζικό δανεισμό, άρα βρίσκονται και εκτός ΕΣΠΑ ή Ταμείου Ανάκαμψης (κοινή χρηματοδοτική πρόταση με τις τράπεζες) και με τον τζίρο να μετακινείται προς τις μεγάλες αλυσίδες, καλούνται να ανταποκριθούν σε ένα υψηλότερο μισθό, όπου μόνο τα 2/3 του συνολικού κόστους καταλήγει στους απασχολούμενους (και το υπόλοιπο στο κράτος με την μορφή φορολογίας, εισφορών κ.λπ.)