
Γάζα / Ηρωίδα ενός ντοκιμαντέρ για τις Κάννες, δολοφονήθηκε από τον ισραηλινό στρατό
Παρασκευή, 18/04/2025 - 16:39Η Παλαιστίνια φωτογράφος Φατιμά Χασούνα, 25 ετών, σκοτώθηκε στις 16 Απριλίου σε ισραηλινή αεροπορική επιδρομή στη Γάζα, μαζί με πολλά μέλη της οικογένειας της.
Αναγνωρισμένη για τη δουλειά της, ήταν η πρωταγωνίστρια ντοκιμαντέρ που έχει προγραμματιστεί να προβληθεί στο Φεστιβάλ των Καννών τον Μάιο.
Το ντοκιμαντέρ που έχει τίτλο “Put Your Soul on Your Hand and Walk” («Βάλε την ψυχή σου στο χέρι σου και περπάτα») βασίζεται στις συνομιλίες μέσω Zoom μεταξύ της Χασούνα και της σκηνοθέτιδας Σεπιντέχ Φαρσί που διήρκεσαν περίπου έναν χρόνο. Η Χασούνα είναι «τα μάτια» της Φαρσί στη Γάζα, παρέχοντας φωτογραφικό υλικό για την καθημερινή ζωή και τον πόλεμο.
Η Χασούνα παρουσίαζε τη δουλειά της στο Instagram, προσελκύοντας πάνω από 25.000 ακόλουθους. Με θάρρος και αποφασιστικότητα, κατέγραφε τη φρίκη των βομβαρδισμών στη Γάζα, αψηφώντας τους κινδύνους. Είχε επιζήσει από μια τραγική επίθεση τον Ιανουάριο του 2024, η οποία στοίχισε τη ζωή σε δώδεκα συγγενείς της.

Εξόριστη στη Γαλλία από το 1984, η σκηνοθέτης Σεπιντέχ Φαρσί (η οποία το 2023 δημιούργησε την ταινία κινουμένων σχεδίων ‘Η Σειρήνα’) ήρθε σε επαφή με τη νεαρή Παλαιστίνια την επομένη της 7ης Οκτωβρίου, όταν οι βομβαρδισμοί μαίνονταν στη Γάζα.
‘«Είχα πάει το Κάιρο για να περάσω τα σύνορα στη Ράφα, αλλά ήταν ήδη αδύνατο να μπω στη Γάζα. Άρχισα να βιντεοσκοπώ Παλαιστίνιους πρόσφυγες και ένας από αυτούς, ο οποίος καταγόταν από την ίδια γειτονιά με τη Φατιμά, μου είπε:
“Έχω μια υπέροχη φίλη φωτογράφο, πρέπει να επικοινωνήσεις μαζί της”. Η πρώτη βιντεοκλήση μεταξύ μας περιλαμβάνεται στην ταινία. Της ζήτησα να μου μιλήσει για την καθημερινότητά της, πώς επιβιώνει, τι κάνει με λεπτομέρειες».

Η Φαρσί περιγράφει μια θαρραλέα νεαρή γυναίκα, πρόθυμη να τρέξει στους τόπους των σφαγών για να φωτογραφίσει, παρά τον κίνδυνο μιας δεύτερης ισραηλινής επίθεσης στο ίδιο σημείο.
«Κάποτε μου έστειλε φωτογραφίες με ένα παιδί σε μία βρύση, ο οποίος φαινόταν να καθαρίζει ανθρώπινη σάρκα. Μου είπε ότι επρόκειτο για τα απομεινάρια της οικογένειας του παιδιού. Είχαμε ανταλλαγές σαν κι αυτή. Μου είπε: ‘Πρέπει να τραβήξω αυτές τις εικόνες ώστε να μείνουν στην ιστορία και στη συνέχεια εναπόκειται στους ανθρώπους να επιλέξουν αν θα τις κοιτάξουν ή όχι’…. αναρωτιόμουν αν θα την έχανα, αν θα απαντούσε στο τελευταίο μήνυμα. Υπήρχαν διακοπές, μια φορά αναγκάστηκε να φύγει μετά τη διαταγή βίαιας εκκένωσης της γειτονιάς».
Κάποιες φορές, εξαντλημένη από την καθημερινή της ζωή κάτω από τις βόμβες, ζητούσε από τη Φαρσί να της στέλνει φωτογραφίες με τις γάτες και τα ταξίδια της, επειδή αυτό τη βοηθούσε να τα βγάλει πέρα.

Η Φατιμά αποδέχτηκε την πρόσκληση για τις Κάννες αλλά ορκιζόταν ότι θα επιστρέφει πάντα στη Γάζα. «”Η ισραηλινή κατοχή θέλει να μας εξοντώσει, να πάρει τη γη μας”, έλεγε, “θέλουν να φύγουμε και εμείς θα μείνουμε, δεν πρόκειται ποτέ να φύγω από τη Γάζα’’».
Η Φατιμά Χασούνα έβγαζε διαφορετικές φωτογραφίες πριν από τον πόλεμο. Έγραφε επίσης ποίηση. Η σκηνοθέτης την περιγράφει ως ένα άτομο γεμάτο φως, «μια ήρεμη δύναμη με την αίσθηση ότι ζει κανείς το πεπρωμένο του, που συχνά συναντάς στους Παλαιστίνιους».
Όπως πολλοί κάτοικοι της Γάζας, δεν είχε φύγει ποτέ από τον θύλακα και φωτογράφιζε κυρίως τη γειτονιά της και τους ανθρώπους γύρω της. Γεννημένη σε μια μεσοαστική οικογένεια, κόρη ενός οδηγού ταξί, ονειρευόταν να ταξιδέψει.
Μόλις δύο ημέρες πριν τη δολοφονία της, η σκηνοθέτης είχε ξεκινήσει τις διαδικασίες για τη βίζα που θα επέτρεπε στη Φατιμά να παρευρεθεί στο φεστιβάλ .