Η φωτογραφία ενός 9χρονου Παλαιστίνιου, ακρωτηριασμένου και από τα δύο χέρια καθώς προσπαθούσε να ξεφύγει από ισραηλινή επίθεση στην Γάζα, παίρνει το πρώτο βραβείο του World Press Photo 2025.
Η φωτογραφία ανήκει στην Παλαιστίνια φωτογράφο Σαμάρ Ελούφ και τραβήχτηκε για τους New York Times. Είναι ένα πορτρέτο του Μαχμούντ Αζούρ, ο οποίος διακομίσθηκε σε νοσοκομείο της Ντόχα αφού η έκρηξη του ξερίζωσε το ένα χέρι και ακρωτηρίασε το άλλο.
«Ενα από τα δυσκολότερα πράγματα, όπως μου εξήγησε η μητέρα του Μαχμούντ, είναι ότι, όταν ο Μαχμούντ κατάλαβε ότι τα χέρια του έχουν ακρωτηριαστεί, η πρώτη φράση που της είπε ήταν: “Και πώς θα σε αγκαλιάζω;”», δήλωσε η Σαμάρ Ελούφ.
Η φωτογράφος κατάγεται από την Γάζα και μεταφέρθηκε επίσης εκτός της Γάζας τον Δεκέμβριο 2023. Εκτοτε κάνει τα πορτρέτα βαριά τραυματισμένων από τον πόλεμο Παλαιστινίων που έχουν εγκατασταθεί στην Ντόχα.
«Είναι μια σιωπηλή φωτογραφία, που ωστόσο μιλά δυνατά. Διηγείται την ιστορία ενός αγοριού, αλλά και ενός μεγαλύτερου πολέμου που θα σημαδέψει τις μελλοντικές γενιές», δήλωσε η Ζουμάνα Ελ Ζέιν Χούρι, εκτελεστική διευθύντρια του World Press Photo.
Η κριτική επιτροπή του βραβείου που επαίνεσε την σύνθεση της φωτογραφίας, την προσοχή στον φωτισμό και το θέμα της που δίνει λαβή για σκέψη και κυρίως για τα θέματα που αφορούν το μέλλον του Μαχμούντ.
Τώρα το αγόρι μαθαίνει να παίζει με το τηλεφωνό του, να γράφει και να ανοίγει τις πόρτες με τα πόδια του, λέει η κριτική επιτροπή του World Press Photo 2025.
«Ο Μαχμούντ έχει ένα πολύ απλό όνειρο: θέλει να βάλει τεχνητά χέρια και να ζήσει μια ζωή σαν οποιοιδήποτε άλλου παιδιού», γράφουν σε ανακοίνωσή τους οι διοργανωτές του World Press Photo.
Ο Δήμος Θέρμης παρουσιάζει την έκθεση φωτογραφίας με τίτλο "Ο Αθέατος Ρόλος της Γυναίκας Μέσα στον Χρόνο", στο πλαίσιο του προγράμματος για την «Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά του Δήμου Θέρμης», σε καλλιτεχνική επιμέλεια Greek Instagramers Events.Η έκθεση αποτελεί μια μοναδική συλλογή οπτικών αφηγήσεων που φωτίζουν τη ζωή και τις εμπειρίες των γυναικών στις δεκατέσσερις κοινότητες του Δήμου.
Η έκθεση και το ομώνυμο φωτογραφικό λεύκωμα που την συνοδεύει, είναι αποτέλεσμα της πρωτοβουλίας που υλοποιήθηκε μέσα από εργαστήρια δια βίου μάθησης και συλλογικές δράσεις, στις κοινότητες του Δήμου Θέρμης. Στο πλαίσιο αυτής της δράσης, "ζωντάνεψαν" και αποτυπώθηκαν φωτογραφικά εκφράσεις και παραδόσεις, ήθη, έθιμα, μουσικές, χοροί και στιγμιότυπα της καθημερινότητας, πολύτιμα στοιχεία που μεταδίδονται από γενιά σε γενιά, αλλά συχνά δεν καταγράφονται. Οι αφηγήσεις των γυναικών ανέδειξαν πτυχές της ζωής τους που παραμένουν αθέατες, από τις καθημερινές τους δραστηριότητες μέχρι τους ρόλους τους σε σημαντικά τοπικά έθιμα και κοινωνικές δομές. Μέσα από την δράση αυτή, δημιουργήθηκε ένα περιβάλλον αλληλεπίδρασης και ενδυνάμωσης, όπου οι γυναίκες όλων των ηλικιών μοιράστηκαν βιώματα και ιστορίες, συμβάλλοντας στη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Οι αφηγήσεις τους αποτυπώθηκαν σε φωτογραφικά ντοκουμέντα, αποδίδοντας το συναίσθημα, τη ζωντάνια και την ατμόσφαιρα μιας διαχρονικής πραγματικότητας, μέσα από τον φακό της Αθηνάς Ακώνη, του Παναγιώτη Μπατατόλη και του Θανάση Ράπτη.
Η έκθεση θα φιλοξενηθεί στο Φουαγιέ του Βασιλικού Θεάτρου Θεσσαλονίκης, με τα εγκαίνια να πραγματοποιούνται την Παρασκευή 28 Μαρτίου, στις 19:00. Στο πλαίσιο των εγκαινίων, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος θα παρουσιάσει το θεατρικό δρώμενο "Σαν έρθω στο φως" από τους ηθοποιούς της παράστασης «Θελεστίνα», μια πρωτοβουλία του Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ, Αστέριου Πελτέκη.
Η πρωτοβουλία της συλλογικής δράσης ανήκει στη Διεύθυνση Παιδείας, Νεολαίας, Δια Βίου Μάθησης και Απασχόλησης του Δήμου Θέρμης και τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας. Μέσα από τις φωτογραφίες, οι επισκέπτες θα ανακαλύψουν τον συχνά αόρατο, αλλά καθοριστικό ρόλο των γυναικών στην κοινωνία και την ιστορία του τόπου.
Ιδιαίτερη αναγνώριση αποδίδεται στα Τοπικά Συμβούλια, τους πολιτιστικούς συλλόγους, τα Κ.Α.Π.Η., τη Δημοτική Επιτροπή Ισότητας (ΔΕΠΙΣ) και όλους τους τοπικούς φορείς που συνέβαλαν στην υλοποίηση της έκθεσης, σε όλες τις γυναίκες που μοιράστηκαν τις ιστορίες τους, καθώς και στα μέλη του Συμβουλίου Νέων του Δήμου Θέρμης για τη βοήθειά τους.
Η δράση αυτή αποτελεί μέρος των συνεχών πρωτοβουλιών του Δήμου Θέρμης για την ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς και την ενίσχυση της τοπικής ταυτότητας.
Η καλλιτεχνική επιμέλεια της έκθεσης και του λευκώματος έγινε από την Έλλη Αγιαννίδη (www.elliagiannidi.com) και τον Γιώργο Βέργαδο (www.vergados.gr), ιδρυτές της φωτογραφικής και social media κοινότητας Greek Instagramers Events (www.grevents.gr).
Θέμα: «Με το βλέμμα σ’ένα στίχο» | Έναρξη Διαγωνισμού: Παρασκευή 7 Μαρτίου 2025
Ο IANOS, για όγδοη συνεχή χρονιά, διοργανώνει Διαγωνισμό Διηγήματος και Φωτογραφίας με θέμα, αυτή τη φορά, το «Με το βλέμμα σ’ έναν στίχο».
Όταν διαβάζεις ή ακούς ένα ποίημα, ένα τραγούδι (λαϊκό, δημοτικό, μαντινάδα, κ.ά.),έναν ύμνο, ή ακόμη ένα δικό σου ποίημα, ξεχωρίζεις στίχους που σε αγγίζουν και σε συγκινούν ιδιαίτερα.
Κάποιος στίχος σού ψιθυρίζει τα μυστικά για να ξετυλίξεις μια περιπέτεια πάθους, μια περιγραφή παθών, μια ιστορία έρωτα, πόνου ή χαράς, γράφοντας ένα διήγημα.
Άλλος στίχος σού δίνει αφορμή, με μια πολύχρωμη εικόνα ή μια πολύσημη μεταφορά, να φανταστείς τόπους, τοπία, πρόσωπα, πράγματα και εποχές για να αισθητοποιήσεις φωτογραφίζοντας τον χρόνο της ομορφιάς.
Άλλωστε, ο ποιητικός λόγος αναφέρεται αλληγορικά στην πραγματικότητα και την ίδια τη ζωή, συμπυκνώνει νοήματα και συναισθήματα και τρέφει φαντασία. Τότε έρχεται η ώρα της έμπνευσης, που μέσα από συνειρμούς ανακαλούνται στη μνήμη βιώματα και συναντούν όνειρα.
Άφησε λοιπόν, τον εαυτό σου ανοιχτό στην έκπληξη και τη μαγεία της ποίησης και, με τη δύναμη της γραφής και το καθαρό σου βλέμμα, αποτύπωσε την έμπνευσή σου σ’ ένα διήγημα ή σε μια φωτογραφία.
Καλή επιτυχία!
Διονύσης Καρατζάς
(Η αποστολή της φωτογραφίας ή του διηγήματος θα συνοδεύεται φυσικά από τον στίχο που ενέπνευσε τον διαγωνιζόμενο).
Πρόκειται για μια δράση που δίνει κάθε χρόνο την ευκαιρία σε εκατοντάδες ανθρώπους να εκφραστούν, να γράψουν, να φωτογραφίσουν.
Έναρξη Διαγωνισμών Παρασκευή 7 Μαρτίου και λήξη Τετάρτη 7 Μαΐου 2025
Ένα διήγημα έως 400 λέξεις σε αρχείο μορφής word.
Ο τίτλος του αρχείου πρέπει να είναι της μορφής: επώνυμο_όνομα_τίτλος διηγήματος με λατινικούς χαρακτήρες (π.χ papadopoulos_nikos_titlos_diigimatos)
Στο ίδιο αρχείο, κάτω από το διήγημα, θα πρέπει να ακολουθεί ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμα του συγγραφέαέως 100 λέξεις.
Κάθε συμμετέχων/ούσα στον Διαγωνισμό μπορεί να συμμετάσχει μόνο με ένα διήγημα στον Διαγωνισμό Διηγήματος και μόνο με μια φωτογραφία συμμετοχή στον Διαγωνισμό Φωτογραφίας.
Ανακοίνωση νικητών:
Οι νικητές θα ανακοινωθούν το Φθινόπωρο του 2025 μέσω ειδικής εκδήλωσης.
Βραβεία
Το παμψηφεί άριστο διήγημα κερδίζει το βραβείο «Μάνος & Λιλή Ελευθερίου» που συνοδεύεται από το χρηματικό ποσό των χιλίων (1.000) ευρώ, δωρεά της Λιλής Ελευθερίου.
To δεύτερο διήγημα θα κερδίσει μια δωρεάν συμμετοχή σε όποιο Σεμινάριο Δημιουργικής Γραφής του ΙΑΝΟΥ επιθυμεί (περιόδου Φθινόπωρο 2024).
Τα 50 καλύτερα διηγήματα θα κυκλοφορήσουν σε μία ειδική συλλεκτική συλλογή διηγημάτων των Εκδόσεων IANOS.
Τα 10 καλύτερα διηγήματα θα διαβαστούν τη βραδιά ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων.
** Όλοι οι συμμετέχοντες στον διαγωνισμό διηγήματος δικαιούνται την έκπτωση που δικαιούνται οι φοιτητές, οι άνεργοι και οι παλιοί μας μαθητές στα προσεχή εαρινά και φθινοπωρινά σεμινάρια του ΙΑΝΟΥ.
Μια φωτογραφία μεγέθους τουλάχιστον 2480 x 3508 pixels, ανάλυσης 300dpi και διάστασης minimum Α4, σε αρχείο μορφής jpg.
Ο τίτλος του αρχείου πρέπει να είναι της μορφής: επώνυμο_όνομα_τίτλος φωτογραφίας_photo με λατινικούς χαρακτήρες (π.χ. papadopoulos_nikos_titlos_fotografias_photo)
Ένα βιογραφικό σημείωμα (έως 100 λέξεις) σε αρχείο μορφής word.
Ο τίτλος του αρχείου πρέπει να είναι της μορφής: επώνυμο_όνομα_τίτλος_φωτογραφίας_cv με λατινικούς χαρακτήρες (π.χ. papadopoulos_nikos_titlos_fotografias_cv)
Κάθε συμμετέχων/ούσα στον Διαγωνισμό μπορεί να συμμετάσχει μόνο με ένα διήγημα στον Διαγωνισμό Διηγήματος και μόνο με μια φωτογραφία συμμετοχή στον Διαγωνισμό Φωτογραφίας.
Βραβεία
Οι 100 καλύτερες φωτογραφίες θα εκτεθούν ψηφιακά στα social media του ΙΑΝΟΥ και θα βρίσκονται καρφιτσωμένες στη σελίδα μας στο Facebook για 30 ημέρες από την ημέρα της ανακοίνωσης κι έπειτα.
Οι 30 καλύτερες φωτογραφίες θα εκτεθούν στο cafe του ΙΑΝΟΥ (Σταδίου 24) για 30 ημέρες από την ημέρα της ανακοίνωσης. Μετά το πέρας της έκθεσης θα δοθούν στους νικητές.
Οι 30 καλύτερες φωτογραφίες θα αποτελέσουν επίσης το περιεχόμενη ειδικής φωτογραφικής έκδοσης του ΙΑΝΟΥ με πρόλογο του Διονύση Καρατζά
Οι 10 καλύτερες φωτογραφίες θα κερδίσουν από ένα βραβείο.
Βραβεία των 10 καλύτερων φωτογραφιών
1o Βραβείο: Μια δωροεπιταγή αξίας 500 ευρώ (για φωτογραφικό εξοπλισμό) από το κατάστημα φωτογραφικών ειδών Ι. & Β. ΓΕΡΑΜΑΣ ΟΕ [Εμ. Μπενάκη 34, Αθήνα].
2ο βραβείο: Ένα εξάμηνο σεμινάριο φωτογραφίας από την iFocus (αξίας 450 ευρώ).
3ο βραβείο: Ένα τρίμηνο σεμινάριο φωτογραφίας από την iFocus (αξίας 250 ευρώ).
4ο, 5ο, 6o, 7ο Βραβείο: Μια ειδική εκτύπωση σε κάδρο 30 Χ 45 με ματ τζάμι από την iFocus Foto Gallery.
8ο, 9o & 10ο Βραβείο: Φωτογραφικό λεύκωμα από τις Εκδόσεις ΤΟΠΙΟ.
Σύμφωνα με την εφημερίδα στη φωτογραφία αυτή καταγράφεται το δεύτερο βαγόνι το Intercity 62 να έχει πάρει φωτιά. Δίπλα απεικονίζεται ο μετασχηματιστής του τρένου με τα έλαια σιλικόνης, ο οποίος παραμένει ανεπηρέαστος από τις φλόγες. Ειδικοί που επεξεργάστηκαν τη συγκεκριμένη φωτογραφία εκτιμούν πως αυτό είναι απόδειξη πως οι εκρήξεις προκλήθηκαν από άλλο φορτίο.
Το ρεπορτάζ αναφέρει πως η εν λόγω φωτογραφία βρίσκεται στα χέρια των δικαστικών Αρχών και αποτελεί μέρος της δικογραφίας.
Φωτογραφία από την εμπορική αμαξοστοιχία | Πηγή: Real News
Τα βίντεο και η απάντηση από τους πραγματογνώμονες
Τα βίντεο αυτά κατατέθηκαν περίπου δύο χρόνια μετά την τραγωδία –προκαλώντας εύλογα ερωτήματα– κι ενώ οι αρμόδιες αρχές είχαν κάνει γνωστό ότι δεν υπάρχει τέτοιο υλικό για την εμπορική αμαξοστοιχία, επειδή έχει καταστραφεί. Επίσης, τα βίντεο ήρθαν στο φως τη στιγμή που κλιμακώνεται η οργή κατά της κυβέρνησης, η οποία κατηγορείται για συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών, όπως καταγράφεται τόσο στους δρόμους, όσο και στις δημοσκοπήσεις.
Υπενθυμίζεται επίσης ότι δεν έχει επιβεβαιωθεί η γνησιότητα των βίντεο.
Η δημοσιοποίηση των βίντεο προκάλεσε αντιδράσεις, με την τεχνική ομάδα του Ειδικού Πραγματογνώμονα Τεχνικού συμβούλου του Συλλόγου Τέμπη 2023, Βασίλη Κοκοτσάκη, να εγείρει σοβαρά ερωτήματα σχετικά με την αξιοπιστία του νέου υλικού.
Σε αυτό το πλαίσιο αυτό, λοιπόν, ο Β. Καπερνάρος προχώρησε σε διευκρινίσεις για το πώς ήρθε στο φως το εν λόγω υλικό. Όπως υποστηρίζει, τα βίντεο εντοπίστηκαν πρόσφατα, έπειτα από «ενδελεχέστερη έρευνα» που έκανε η ίδια η εταιρεία. Αναφέρει επίσης ότι τα βίντεο τραβήχτηκαν από 2 σημεία «τα οποία δεν ζητήθηκαν ποτέ και δεν αποτελούν Σιδηροδρομικό Σταθμό».
«Ό,τι ζητήθηκε από τις αρμόδιες αρχές, δόθηκε σε άμεσο χρόνο 2 ή 3 ημερών», υποστηρίζει εξάλλου ο κ. Καπερνάρος και σημειώνει ότι τα καταγραφικά των καμερών είναι ρυθμισμένα στις 15 ημέρες εγγραφής. Αναφέρει εξάλλου πως η εταιρεία κατέβαζε και χορηγούσε εντός αυτών των 15 ημερών, μόνο τα βίντεο που ζητούσαν οι αρμόδιες αρχές, τονίζοντας ότι «δεν ζητήθηκε τίποτα που να αφορά την εμπορική αμαξοστοιχία στο συγκεκριμένο 15νθήμερο».
Οι διευκρινίσεις του Β. Καπερνάρου
«Σημαντικά σημεία του ιστορικού διαχείρισης του αποδεικτικού υλικού από πλευράς της εταιρείας security ‘Interstar”»
1. Ό,τι ζητήθηκε από τις αρμόδιες αρχές, δόθηκε σε άμεσο χρόνο 2 ή 3 ημερών ανάλογα του όγκου δεδομένων των βίντεο ή το γεωγραφικό σημείο από το οποίο έπρεπε να συλλέξουμε τον σκληρό δίσκο του αντίστοιχου καταγραφικού καμερών. Δεν υπήρξε ποτέ καμία καθυστέρηση, πόσο μάλλον 1,5 ή 2 ετών όπως κυκλοφόρησε στις ειδήσεις.
2. Τα καταγραφικά των καμερών είναι ρυθμισμένα βάσει της νομοθεσίας, στις 15 ημέρες εγγραφής. Στη συνέχεια γίνεται επανεγγραφή πάνω από το υπάρχον υλικό. Τα καταγραφικά είναι περιουσία του ΟΣΕ και χωρίς νομική εντολή, δεν επιτρέπεται να γίνει καμία τροποποίηση στη ρύθμιση αυτή, ή εξαγωγή βίντεο.
3. Η εταιρία κατέβαζε και χορηγούσε εντός των 15 ημερών, ΜΟΝΟ τα βίντεο που ζητούσαν οι αρμόδιες αρχές και τα οποία εκείνο το χρονικό διάστημα (από τις 28/02/23 και μέχρι και 15 μέρες μετά), αφορούσαν αποκλειστικά και μόνο την επιβατική αμαξοστοιχία. Δεν ζητήθηκε τίποτα που να αφορά την εμπορική αμαξοστοιχία στο συγκεκριμένο 15νθήμερο.
4. Παρ’ όλα αυτά, όπως πρόσφατα διαπιστώθηκε, εντός του ανωτέρω 15νθημέρου και συγκεκριμένα στις 02/03/23 και 09/03/23, χειριστής του Επιχειρησιακού Κέντρου της εταιρίας, κατέβασε 3 βίντεο από 2 σημεία τα οποία δεν ζητήθηκαν ποτέ και δεν αποτελούν Σιδηροδρομικό Σταθμό. (Διευκρινίζεται ότι όλα τα βίντεο τα οποία ζητήθηκαν από την εταιρία, αφορούσαν τα αποκλειστικά και μόνο σημεία των Σιδηροδρομικών σταθμών και όχι άλλες εγκαταστάσεις).
5. Τις τελευταίες εβδομάδες υπήρξε ενδελεχέστατη έρευνα για το θέμα σε σχέση με τη σύνθεση και το φορτίο της εμπορικής αμαξοστοιχίας η οποία βγήκε στη δημοσιότητα. Η Διοίκηση της εταιρίας τόσο λόγω της επικαιρότητας όσο και σε συνέχεια της λανθασμένης ονομασίας του σημείου που είχε περιληφθεί στην σχετική παραγγελία του Εφέτη Ανακριτή, για τη χορήγηση των σκληρών δίσκων από τον Σιδηροδρομικό Σταθμό Θεσσαλονίκης αντί του Εμπορευματικού Σταθμού (όπως εκ των υστέρων διαπιστώθηκε ότι εννοούσαν και όπως προκύπτει και από τη σχετική αλληλογραφία), έδωσε ρητή εντολή να ερευνηθούν όλοι οι υπολογιστές καθώς και οι 889 κάμερες του Επιχειρησιακού Κέντρου που χρησιμοποιούνται για την απομακρυσμένη λήψη αρχείων, μήπως τυχόν και υπάρχει κάποιο επιπλέον αρχείο καταγραφής σχετικό με την υπόθεση του δυστυχήματος των Τεμπών, το οποίο ενδεχομένως δεν έχει ζητηθεί από τις αρχές που διενεργούν την ανάκριση.
Κατά την έρευνα αυτή βρέθηκαν τα τρία αρχεία (βιντεοληπτικό υλικό) τα οποία προέρχονται από κάμερες, υλικό από τις οποίες ουδέποτε μας ζητήθηκε και από κανέναν και απεικονίζουν καθαρά τη διέλευση της εμπορικής αμαξοστοιχίας με κατεύθυνση από Θεσσαλονίκη προς Αθήνα, λίγο πριν τη σύγκρουσή της με την επιβατική αμαξοστοιχία. Η εταιρία άμεσα δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της και με δική της πρωτοβουλία, παρέδωσε στον Εφέτη Ανακριτή όλα όσα ήδη είναι γνωστά ως παραδοθέντα στη Δικαιοσύνη, σε σχέση με την έρευνα που διεξάγεται».
Ζητήματα νομιμότητας και εγκυρότητας εγείρει η ομάδα Κοκοτσάκη
Ο Βασίλης Κοκοτσάκης και οι συνεργάτες του Dr Παπαδάκης Μανόλης, Καθηγητής αναλυτικών μαθηματικών Πανεπιστημίου Χιούστον με εξειδίκευση στην ανάλυση βίντεο-εικόνας και ήχου και ο Μάρκος Χρυσός -Διπλωματούχος Χημικός Μηχανικός, εξέδωσαν μια εκτενέστατη ανακοίνωση, στην οποία εγείρουν ερωτήματα σχετικά με την χρονική εμφάνιση των βίντεο καθώς και με την προέλευση, καθώς όπως αναφέρουν οι σκληροί δίσκοι από τις κάμερες ασφαλείας έχουν κατασχεθεί από τις ανακριτικές αρχές αρχές από το καλοκαίρι του 2023.
Στη συνέχεια ο κ. Παπαδάκης, σύμφωνα πάντα με την ανακοίνωση, προέβη σε μια πρώτη εξέταση των τελευταίων βίντεο (που κυκλοφόρησαν στα ΜΜΕ και βρίσκονται στα χέρια των ανακριτικών αρχών) και παραθέτει μια σειρά στοιχείων που αμφισβητούν την γνησιότητά τους.
Αναλυτικά η ανακοίνωση
«Σχετικά με βίντεο το οποίο δημοσιεύτηκε την 7/2/2025 σε επιλεγμένα μέσα ενημέρωσης έχουμε να παρατηρήσουμε:
-Σύμφωνα με το 643/26-9-23 έγγραφο της εταιρείας security interstar προς τον κύριο Ανακριτή , η εταιρεία κάνει γνωστό ότι δεν υπάρχουν βίντεο από την άφιξη αναχώρηση και κίνηση της εμπορικής αμαξοστοιχίας στους Σταθμούς από Θεσσαλονίκη μέχρι τον τόπο δυστυχήματος , διότι τα αρχεία δεν ζητήθηκαν έγκαιρα με αποτέλεσμα οι σκληροί δίσκοι να επανεγγραφούν.»
«Κατόπιν αυτών ο Ανακριτής προέβη στην κατάσχεση των σκληρών δίσκων και ανέθεσε σε εξειδικευμένο εργαστήριο του εξωτερικού την εργασία ανάκτησης των αρχείων , προσπάθεια που ουσιαστικά απέβει άκαρπη. Οι δίσκοι αυτοί από το Καλοκαίρι 2023 παραμένουν στην διάθεση των ανακριτικών αρχών.
Την 7/2/2025 μέσω δικηγόρου των Αθηνών δόθηκε βίντεο το οποίο ισχυρίζεται ότι δείχνει την εμπορική αμαξοστοιχία σε τούνελ λίγο πριν την σύγκρουση.
Πέραν των ερωτημάτων που προκύπτουν πώς η εταιρεία ανέκτησε αρχεία από σκληρούς δίσκους που είναι κατασχεμένοι και πέτυχε αυτό που εξειδικευμένα εργαστήρια δεν πέτυχαν και αφού τα είχε γιατί δεν τα προσκόμιζε τόσο καιρό στην κύρια ανάκριση ,στην οποία προφανώς θα κληθεί να τα δικαιολογήσει και να αποδείξει την αυθεντικότητα των αρχείων αλλά και την μέθοδο ανάκτησης, η ομάδα μας απέστειλε το δημοσιευμένο υλικό στο εργαστήριο του κ.Παπαδάκη στις ΗΠΑ και μέχρι να έχουμε πρόσβαση σε αυτό που υποβλήθηκε στην ανάκριση , προέβει στις παρακάτω παρατηρήσεις από την πρώτη εξέταση:
Dr Emanuel Papadakis
«Eχουμε δύο βίντεο που υπό κανονικές συνθήκες καταγραφής δεν μπορεί να είναι μόνον 33 λεπτά το καθένα. Λογικά και υπό φυσιολογικές συνθήκες πρέπει να είναι τμήματα καταγραφών μεγαλύτερης διάρκειας.
Γιατί λοιπόν δίδονται στη δημοσιότητα δύο βίντεο μόνο 33 λεπτών;
Ο κ. ανακριτής τι έχει;
Αφού ο κ. Καπερναρος διαρρέει στη δημοσιότητα 2 βίντεο γιατί δε διαρρέει την ολότητα των καταγραφών εκείνης της ημέρας από τις 8 το βράδυ έως τα μεσάνυχτα για να μπορούμε να επιβεβαιώσουμε τη γνησιότητα τους βλέποντας και άλλους συρμούς που διήλθαν μπροστά από τις κάμερες πριν το ατύχημα.
Έχει τα πλήρη βίντεο ο κ. ανακριτής ή έχει ότι ανέβηκε στο YouTube;
Δε γίνεται να σώζεται μόνο τμήμα των βίντεο; Τα βίντεο πριν αρχίζουν να διαγράφονται από τον σκληρό δίσκο παραμένουν σωσμένα στην ολότητά τους.
Ο συρμός φαίνεται να έχει τη σύνθεση της 63503 αλλά οι λαμαρίνες στα τρία πρώτα βαγόνια δε φαίνεται να εξέχουν ή να είναι προσδεμένες με σύρματα όπως ήταν στον συρμό που συμμετείχε στην σύγκρουση . Μέσα στο τούνελ θα γυαλίζανε στο φως τα σύρματα.
«Τα μεταφερόμενα ελάσματα είχαν προσδεθεί, ως ορίζονται από τα διεθνή πρότυπα, με δεσμίδες τεσσάρων συνεστραμμένων συρμάτων πάχους 5mm, ανοπτημένου όλκιμου σιδήρου, σε κατά πλάτος διπλό πέρασμα προ της ασφάλισης(περίπλεξης). Συνεπώς, με οκτώ (8) σύρματα ανά πρόσδεση και σε κατά μήκος αποστάσεις μικρότερες των τριών (3) μέτρων( Εκθεση Μπαρτζόπουλου)»
Δεν έχουμε φωτογραφίες των δύο καμερών.
Οι κάμερες φαίνεται να είναι σχετικά χαμηλά στο ύψος των δύο έως 2,5 μέτρων το πολύ. Τέτοια τοποθέτηση είναι αντισυμβατική γιατί οι κάμερες τοποθετούνται πλησιέστερα προς την οροφή και μάλιστα ώστε να έχουν μεγάλο οπτικό πεδίο. Το πεδίο της ν. 5 είναι εξαιρετικά περιορισμένο.
Επίσης οι κάμερες στηρίζονται γενικά σε τοίχο για να αποφεύγεται να η χρήση επιπρόσθετης κολώνας – στηρίγματος που στο τούνελ μέσα δε μπορείς να την τοποθετήσεις εύκολα λόγω στενότητας.
Απαιτούνται φωτογραφίες των καμερών και στατικές όψεις από τις ίδιες τις κάμερες για να μπορούμε να αποφανθούμε με μεγαλύτερη ασφάλεια για το τι βλέπουμε.
Επίσης η ονομασία των καμερών είναι αντισυμβατική γιατί θα περίμενε κανείς να αναγράφεται η τοποθεσία της κάμερας και όχι κάτι ασαφές όπως κάμερα 5 λες και πρόκειται για κάμερες μίνι μάρκετ.
Συγκρίνετέ την με την ονομασία των καμερών της ΠΑΘΕ.
Επίσης η ονομασία των καμερών στα βίντεο αυτά δεν ταιριάζει με τον τρόπο που ονοματίζει η εταιρεία τις κάμερες στον επιβατικό σταθμό ΘΣΝ (Δέστε την έκθεση Μπατζόπουλου -Βασιλακου για το περιεχόμενο των σκληρών δίσκων).
Εν κατακλείδι χωρίς να γνωρίζουμε πώς εξήχθησαν αυτά τα βίντεο από τους δίσκους που τα περιείχαν και πού βρίσκονταν αυτοί οι δίσκοι όταν έγινε αυτή η ανάκτηση στοιχείων, δεν μπορούμε να αποφανθούμε για τη γνησιότητα των βίντεο αυτών.
Η χρονοσήμανση δεν αποτελεί απόδειξη γιατί τα καταγραφικά μπορεί να ρυθμισθούν να αναγράφουν οποιαδήποτε ώρα και μέρα ανεξαρτήτως από την πραγματική ημερομηνία και ώρα και κάποιος μπορεί να γυρίσει βίντεο σε μεταγενέστερο χρόνο και να το χρονοσημάνει για προγενέστερο χρόνο και ημερομηνία».
Ακρόπολη: το σήμα κατατεθέν της Αθήνας και όλης της Ελλάδας. Είναι το πολυφωτογραφημένο αρχαίο μνημείο της χώρας και η ιστορία της ισχυρό «κίνητρο» για την έλευση τουριστών από κάθε γωνιά του κόσμου. Όσοι πάλι αδυνατούν να την επισκεφθούν, θαυμάζουν το σπουδαίο αυτό δημιούργημα των αρχαίων Ελλήνων, που χρονολογείται από τον 5ο αιώνα π.Χ., από φωτογραφίες και ιστορικά βιβλία.
Ωστόσο, πάντα τραβούν το ενδιαφέρον οι φωτογραφίες από το παρελθόν, οι οποίες εκτός από το λαμπρό μνημείο δείχνουν και την παλιά Αθήνα.
Το exploringgreece εξασφάλισε την παλιότερη φωτογραφία της Ακρόπολης, η οποία τραβήχτηκε πριν από 181 χρόνια από τον καλλιτέχνη Josepf-Filibert Girault de Prangey το 1842.
Ποιοτικά μπορεί να μην είναι σαν αυτές που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε από την Ακρόπολη, αλλά αυτή η εικόνα έχει άλλη μαγεία, αφού μας μεταφέρει σε μια άλλη εποχή, στην παλιά Αθήνα.
Η παλαιότερη φωτογραφία της Ακρόπολης πριν 181 χρόνια
Ένα ιστορικό ντοκουμέντο από την Ακρόπολη: Η παλαιότερη φωτογραφία της χρονολογείται το 1842.
Η παλαιότερη σωζόμενη, λοιπόν, φωτογραφία της Ακρόπολης έχει τραβηχτεί από τον Λόφο των Νυμφών και το Αστεροσκοπείο.
Φωτογράφος ήταν ο ζωγράφος ο Josepf-Filibert Girault de Prangey. Διδάχτηκε από τον εφευρέτη της Δαγκεροτυπίας Louis Daguerre. Η φωτογραφία τραβήχτηκε το 1842 μετά την απελευθέρωση του ελληνικού κράτους.
Η καταστροφή και η ανασυγκρότηση της Αθήνας
Η εικόνα της Αθήνας αλλά και της Ακρόπολης ήταν πολύ διαφορετική. Η δεύτερη πρωτεύουσα του νέου ελληνικού κράτους είχε υποστεί σοβαρότατες καταστροφές.
Ιδιαίτερα στο διάστημα της ενδεκάμηνης πολιορκίας της από τον Κιουταχή – μεταξύ Ιουνίου 1826 και Μαΐου 1827. Η τουρκική φρουρά αποχώρησε οριστικά από το φρούριο της Ακρόπολης την 31η Μαρτίου 1833.
Χαρακτηριστικό είναι ότι ο αντιβασιλέας Georg Maurer, ο οποίος έφτασε στην Αθήνα το 1833 κατά τη διάρκεια της πρώτης επίσκεψης του Όθωνα, έγραφε:
«Η Αθήνα που πριν από τον Απελευθερωτικό Πόλεμο αριθμούσε περίπου 3.000 σπίτια, τώρα δεν είχε ούτε 300. Τα άλλα είχαν μεταβληθεί σε έναν άμορφο σωρό από πέτρες».
Η εικόνα της Αθήνας άλλαξε σημαντικά και καθοριστικά μετά την άφιξη του αρχιτέκτονα, πολεοδόμο και επιχειρηματία Σταμάτη Κλεάνθη και του Σούμπερτ.
Τον Νοέμβριο του 1831 οι δύο αρχιτέκτονες εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα και αμέσως έφεραν την αλλαγή. Έβαλαν στα σχέδια τη συστηματική τοπογράφηση της πόλης συντάσσοντας στη συνέχεια την πολεοδομική τους πρόταση, εν όψει της πιθανής εγκατάστασης εκεί της πρωτεύουσας του νεοσύστατου κράτους.
Μια αλήθεια που πολλοί δεν γνωρίζουν
Αθηναίοι, Έλληνες και ξένοι τουρίστες μπορεί να έχουν επισκεφθεί πολλές φορές την Ακρόπολη και το μουσείο.
Αυτό όμως που δεν ξέρουν πολλοί είναι ότι πολλά τμήματα του γλυπτού διακόσμου, του επιστυλίου και των φατνωμάτων της οροφής έφεραν γραπτό διάκοσμο με κόκκινο, μπλε και χρυσό χρώμα.
Ο Παρθενώνας, δηλαδή, δεν είχε πάντα αυτό το λευκό χρώμα που βλέπουμε σήμερα αλλά ήταν ντυμένος με ζωηρά χρώματα σε διάφορα μέρη του.
Extra: Αν είσαι τουρίστας… πώς να πας στην Ακρόπολη
Ο πιο εύκολος τρόπος να πάει κανείς στην Ακρόπολη ή στο μουσείο της Ακρόπολης είναι το Μετρό.
Η γραμμή Μ1 με στάση στο Θησείο, η γραμμή Μ2 με την ομώνυμη στάση Ακρόπολη και η γραμμή Μ3 με στάση στο Μοναστηράκι είναι οι τρεις επιλογές.
πού κάνουν τραμπάλα στις ταράτσες ετοιμόρροπων σπιτιών
Εξάρχεια Πατήσια Μεταξουργείο Μέτς.
Κάνουν ότι λάχει.
Πλασιέ τσελεμεντέδων και εγκυκλοπαιδειών
φτιάχνουν δρόμους και ενώνουν ερήμους…
Κατερίνα Γώγου, Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
Graffiti is one of the few tools you have if you have almost nothing.
And even if you don't come up with a picture to cure world poverty
you can make someone smile while they're having a piss.
Banksy, Banging, Your Head Against a Brick Wall
Ο Εικαστικός Κύκλος ΔΛ παρουσιάζει την Τρίτη 4 Ιουνίου 2024 την νέα ατομική έκθεση του Νίκου Λεοντόπουλου με τίτλο «XΑΡΧΕΙΑ».
«Η νέα ενότητα έργων του Νίκου Λεοντόπουλου, πέρα από την έκπαγλη παραβατική ομορφιά που μαεστρικά αποκαλύπτει, πυροδοτεί ταυτόχρονα έναν καινούριο τρόπο θέασης στα γενναία λουλούδια και τα επίτοιχα πυροτεχνήματα της πόλης», σημειώνει η επιμελήτρια της έκθεσης και Ιστορικός τέχνης Ίρις Κρητικού.
«Φωτογραφίζοντας με πάθος, παραδίδοντας μια άρτια ιστορική καταγραφή και αισθητική αναζήτηση, ο Λεοντόπουλος, σε συνέχεια των αξέχαστων «Λιπασμάτων» του, ιχνηλατεί και επανασυστήνει ένα οικείο αστικό αθηναϊκό τοπίο που υφαίνεται και ξηλώνεται σιωπηλά, που άλλοτε ξεψυχά και άλλοτε πάλλεται, που ακροβατεί ανάμεσα στη δυστοπία και τη φαντασμαγορία.
Ετοιμόρροπα και ανακαινισμένα βανδαλισμένα νεοκλασικά, πολυκατοικίες μεσοπολέμου με ευγενείς εισόδους και από καιρό χαμένα κοσμητικά γλυπτά μέλη, δαντελωτά εμπορικά σκέπαστρα και στριφογυριστές σκάλες υπηρεσίας, αποχρωματίζονται σταδιακά μπροστά στον φακό, αφήνοντας τόπο, υφή και ήχο στις ζοφερές εκρήξεις και τις μικρές πυρκαγιές των χρωμάτων, στους περιπετειώδεις ελισσόμενους λαβυρίνθους και τις συναρπαστικές μονοκονδυλιές των σχημάτων που σαν οργιώδεις κισσοί αγκαλιάζουν επίμονα την ιστορία των δρόμων και των κτηρίων, ακυρώνοντας χωρίς κρότο τη νενομισμένη της μνήμη. Επανεκκινώντας την με έναν λυγμό.»
Βιογραφικό σημείωμα
Ο Νίκος Λεοντόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα.
Είναι πτυχιούχος της Σχολής Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών του ΤΕΙ Αθήνας με μεταπτυχιακά σε Computer Graphics και στην Εκπαίδευση Ενηλίκων.
Έχει εργαστεί για πολλά χρόνια σε μεγάλες Διαφημιστικές Εταιρείες και Ατελιέ Γραφικών Τεχνών. Υπήρξε καθηγητής εφαρμογών στη Σχολή Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών στο ΤΕΙ Αθήνας και εισηγητής σεμιναρίων Γραφιστικής σε ΙΕΚ και Διαφημιστικές Εταιρείες.
Υπήρξε μέλος της Ομάδας Διαμόρφωσης Προγράμματος Σπουδών στη δημιουργία του μεταπτυχιακού προγράμματος «Γραφικές Τέχνες – Πολυμέσα» του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου και έχει συγγράψει τα βιβλία της «Προεκτύπωσης» που αναφέρονται στο χρώμα και την επεξεργασία εικόνας για το ίδιο Πρόγραμμα. Επίσης ήταν Καλλιτεχνικός Επιμελητής των εκδόσεων του Ε.Α.Π.
Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια Φωτογραφίας και ασχολείται επαγγελματικά πολλά χρόνια κυρίως με τη διαφημιστική φωτογραφία.
Διατηρεί Διαφημιστικό Γραφείο και ήταν εκδότης του πολιτιστικού περιοδικού «Εποχές».
Είναι Καλλιτεχνικός Διευθυντής στην Ελληνική Φωτογραφική Εταιρεία
Έχει κάνει τρεις ατομικές εκθέσεις σε γκαλερί στην Αθήνα και έχει πάρει μέρος σε περισσότερες από 40 ομαδικές εκθέσεις.
t:+30 210 3646818, e: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Η Αθήνα γνωρίζει την Πιερία, μέσα από ένα Φωτογραφικό Οδοιπορικό στη Φύση και τα Προσκυνήματα
Η Ιερά Μητρόπολη Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος, η Περιφερειακή Ενότητα Πιερίας, ο Πιερικός Οργανισμός Τουριστικής Ανάπτυξης και Προβολής (ΠΟΤΑΠ) σε συνεργασία με το Νομισματικό Μουσείο Αθηνών και την φωτογραφική κοινότητα «Greek Instagramers Events» ετοίμασαν μια πολυθεματική έκθεση φωτογραφίας, με θέμα «Εν Ολύμπω: Φωτογραφικό Οδοιπορικό στη Φύση και τα Προσκυνήματα της Πιερίας» και την οποία θα παρουσιάσουν στο Νομισματικό Μουσείο, επί της οδού Πανεπιστημίου 12, στην Αθήνα.
Οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν το φυσικό πλούτο του Ολύμπου, του παγκόσμιου μνημείου φύσης και πολιτισμού, τον πεδινό και παραθαλάσσιο ορίζοντα, τα προσκυνήματα και τους λατρευτικούς χώρους, τα ιστορικά και αρχαιολογικά μνημεία, τα εθιμικά των κατοίκων και τις παραγωγικές τους δράσεις.
Τα έργα της έκθεσης προέκυψαν από το φωτογραφικό οδοιπορικό που βίωσαν 25 προσκεκλημένοι φωτογράφοι της κοινότητας «Greek Instagramers Events» στο πλαίσιο της δράσης «#My_Olympus_Riviera» με σκοπό την τουριστική προβολή και την ανάδειξη των μοναδικών ομορφιών που προσφέρει η περιοχή της Πιερίας.
Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τη Δευτέρα 27-5-2024, με ωράριο λειτουργίας, Δευτέρα και Τετάρτη τις ώρες 8:30 έως 15:30 και Πέμπτη έως Κυριακή τις ώρες 8:00 έως 20:00. Την ημέρα Τρίτη κλειστά.
Η καθόλα αξιόλογη πρωτοβουλία υλοποιείται με την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και την υποστήριξη του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού.
Η δυαδική αυτή έκθεση φωτογραφίας θα φιλοξενηθεί στο T.A.F. / the art foundation από την Πέμπτη 16 Μαΐου ως το Σάββατο 1 Ιουνίου 2024. Το Photonet είναι Χορηγός Επικοινωνίας!
Η έκθεση φωτογραφίας είναι εμπνευσμένη από τη διαχρονικότητα ενός εγκαταλελειμμένου χώρου – τόπου ο οποίος εσωκλείει τη διήγηση ανθρώπινων ιστοριών. Ουσιαστικά παρουσιάζει το «ψυχογράφημα» ενός εγκαταλελειμμένου χώρου μέσω του «εννοιολογικού πλαισίου» και της «ντοκιμαντέρ καταγραφής».
Ο χώρος είναι ένας τόπος συνάντησης με την εκάστοτε πραγματικότητα που τον περιέχει. Κάθε τόπος είναι ένας μοναδικός κόσμος. Οικείος ή ανοίκειος, με νοσταλγική ατμόσφαιρα, ηχοτοπία ή με την ταυτότητα μιας μνήμης είναι αναμφισβήτητα υποκειμενικά αντιληπτός αλλά υπαρκτός για όποιον βρίσκεται μέσα σε αυτόν. Ωστόσο η εξιστόρησή του ενέχει τον «κοσμοχώρο» της ανθρώπινης «αιώρησης».
Η Φωτογραφική Έκθεση “Forsaken Places” έχει ως στόχο να επικοινωνήσει το συνδυασμό φωτογραφικού ντοκιμαντέρ και εννοιολογικής φωτογραφίας προκειμένου ο/η θεατής/τρια να αναβιώσει τις συνθήκες των εγκαταλελειμμένων χώρων αλλά συγχρόνως να διευρύνει τη σκέψη του στην έννοια της «εγκατάλειψης». Η απόδοση του έργου έχει νεωτεριστικό χαρακτήρα που επιτρέπει την πολυεπίπεδη αναγνωστικότητά του. Η εστίαση στο ανθρώπινο στίγμα, η διεισδυτική οπτική και η αφαιρετικότητα είναι μερικά από τα στοιχεία που συνθέτουν την αισθητική των κάδρων.
Ελισσάβετ Ευσταθίου
Επειδή πρόκειται για δυαδική έκθεση, οι φωτογράφοι Υπατία Κορνάρου και Ελισσάβετ Ευσταθίου διαφοροποιούνται μέσα από το προσωπικό ύφος της καλλιτεχνικής τους ταυτότητας. Το κοινό τους σημείο είναι οι «τόποι συνάντησης».
Για την ολοκλήρωση του έργου πραγματοποιήθηκε ένα Φωτογραφικό Οδοιπορικό σε διάφορα σημεία της Ελλάδας – συγκεκριμένα σε χώρους και δομές που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία της χώρας και πλέον δεν λειτουργούν.
Λόγω της επικινδυνότητας του εγχειρήματος, γεννήθηκε η επιθυμότητα να επικοινωνηθεί κι ένα επιπλέον κοινωνικό μήνυμα που αφορά την «γυναικεία δημιουργικότητα – πρωτοβουλία».
Υπατία Κορνάρου
Οι φωτογραφίσεις ξεκίνησαν από τον Ιανουάριο του 2023 και ολοκληρώθηκαν τον Μάρτιο του 2024. Διανύθηκαν συνολικά 5.179 χιλιόμετρα σε πάνω από 20 διαφορετικά σημεία της Ελλάδας, όπως ενδεικτικά αναφέρονται: Πτολεμαΐδα, Καστοριά, Πάτρα, Αίγιο, Ερμιόνη, Θήβα, Μέθανα, Μεγαλόπολη, Ελευσίνα, Λαύριο, Σαλαμίνα, Μεγάλο Πεύκο. Οι λήψεις έχουν πραγματοποιηθεί σε μια μεγάλη ποικιλία χώρων. Ο φωτογραφικός φακός έχει εισχωρήσει σε εργοστασιακές μονάδες παραγωγής πρώτων υλών, σε κτίρια ψυχιατρικών κλινικών μέχρι και σε εργατικές κατοικίες βιομηχανικής ζώνης μεταλλείων.
Στην κεντρική αίθουσα του χώρου θα φιλοξενείται η έκθεση “Forsaken Places” και στη μικρή αίθουσα θα προβάλλεται θεματικό video art.
Στον ίδιο χώρο της έκθεσης φωτογραφίας “Forsaken Places” θα περιέχεται και μια έκθεση με εγκαταλελειμμένα αντικείμενα. Η παράλληλη δραστηριότητα της έκθεσης έγκειται στην επιθυμία των καλλιτεχνών να μεταφέρουν στο/στη θεατή/τρια μέρος της ατμόσφαιρας των εγκαταλελειμμένων τόπων.
Ελισσάβετ Ευσταθίου
Κατά την διάρκεια της έκθεσης, θα φιλοξενηθούν οι εξής εκδηλώσεις :
Σάββατο 18 Μαΐου 2024 στις 20:30 – Performance «Το Ταξίδι της Ανάσας» από την Νίκη Ζαχαρή
Πέμπτη 23 Μαΐου 2024 στις 18:30 – Ανοιχτή συζήτηση με τον οργανισμό Women On Top Προσκεκλημένη: Έλλη Αγιαννίδη, Φωτογράφος – Ιδρυτικό μέλος της Φωτογραφικής Ομάδας Greek Instagramers Events. Συντονίστρια: Πηνελόπη Θεοδωρακάκου, Συνιδρύτρια του WoT – Υπεύθυνη Προγραμμάτων Ενδυνάμωσης & Εκπαιδευτικών Παρεμβάσεων
Υπατία Κορνάρου
Θερμές ευχαριστίες για την αδειοδότηση φωτογράφησης εγκαταλελειμμένων κτιρίων
Στη Διοίκηση του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής (στο Δαφνί) και στην Προϊσταμένη παραϊατρικών επαγγελμάτων κ. Βασιλική Γιαννούλη.
Στη Διοίκηση του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής «Δρομοκαΐτειο», στον Πρόεδρο, κ. Αντώνιο Χλωρό και στη Διευθύντρια Ιατρικής Υπηρεσίας – Ψυχίατρο κ. Ιωάννα Φωτάρα
Στον Οργανισμό Λιμένος Πάτρας και στον κ. Σταύρο Αντύπα, Διευθυντή Ανάπτυξης & Εκμετάλλευσης,
Στο Δήμο Αιγιαλείας και στην κ. Μαρία Σταυροπούλου, Αντιδήμαρχο Διοίκησης – Διαχείρισης Δημοτικής Περιουσίας
Η φωτογραφία της Παλαιστίνιας που κρατά στην αγκαλιά της το σαβανωμένο σώμα της ανιψιάς της που σκοτώθηκε σε ισραηλινή επιδρομή στην Γάζα τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο του World Press Photo.
Η φωτογραφία ανήκει στον φωτορεπόρτερ του Reuters Μοχάμεντ Σάλεμ (Mohammed Salem) και δείχνει την Ινάς Μαάμαρ να νανουρίζει το άψυχο σώμα της πεντάχρονης ανιψιάς της, της Σάλι, που σκοτώθηκε μαζί με την μητέρα και την αδελφή της από ισραηλινό πύραυλο που χτύπησε το σπίτι τους στο Χαν Γιούνες τον Οκτώβριο.
EPA/MOHAMMED SALEM / HANDOUT
Ο Μοχάμεντ Σάλεμ βρισκόταν στο νοσοκομείο Νάσερ του Χαν Γιούνες στις 17 Οκτωβρίου όταν είδε την 36χρονη Ινάς Αμπού Μαάμαρ στο νεκροτομείο να κρατά σφιχτά στην αγκαλιά της το σώμα του νεκρού κοριτσιού τυλιγμένο σε σάβανο.
Η φωτογραφία τραβήχτηκε 10 ημέρες μετά την έναρξη του πολέμου στην Γάζα.
«Ηταν μία δυνατή και θλιβερή στιγμή και αισθάνθηκα ότι η εικόνα συνόψιζε με την ευρεία έννοια αυτό που συνέβαινε στην Λωρίδα της Γάζας», δήλωσε ο Μοχάμεντ Σάλεμ, αναφέρεται στην ανακοίνωση του World Press Photo.
«Οι άνθρωποι βρίσκονταν σε σύγχυση, έτρεχαν από το ένα μέρος στο άλλο με αγωνία για να μάθουν για την τύχη των αγαπημένων τους και πρόσεξα αυτήν την γυναίκα που κρατούσε το σώμα του κοριτσιού και δεν το άφηνε».
Ο Μοχάμεντ Σάλεμ είναι Παλαιστίνιος, 39 ετών, και εργάζεται για το Reuters από το 2003. Εχει κερδίσει και το βραβείο του World Press Photo του 2010.
«Είναι μία πραγματικά βαθιά συγκινητική εικόνα...Οταν την δεις, με κάποιον τρόπο δεν σου φεύγει από το μυαλό», δήλωσε η πρόεδρος της κριτικής επιτροπής του Βραβείο Φιόνα Σιλντς.
Το βραβείο People’s Choice στον διαγωνισμόWildlife Photographer of the Yearκέρδισε ο Βρετανός ερασιτέχνης φωτογράφος Nima Sarikhani, ο οποίος απαθανάτισε μια πολική αρκούδα να κοιμάται κουλουριασμένη σε ένα κομμάτι πάγου.
Ο φωτογράφος απαθανάτισε την αρκούδα στο αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ της Νορβηγίας.
«Η συναρπαστική και συγκλονιστική φωτογραφία του Sarikhani μας επιτρέπει να δούμε την ομορφιά και την ευθραυστότητα του πλανήτη μας», δήλωσε ο διευθυντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας δρ Douglas Gurr για τη νικητήρια φωτογραφία του διαγωνισμού Wildlife Photographer of the Year.
Η εικόνα μιας μισοκοιμισμένης πολικής αρκούδας πάνω σε ένα κομμάτι πάγου κέρδισε το βραβείο στο Wildlife Photographer of the Year
Ο Sarikhani κατάφερε να τραβήξει την απίστευτη φωτογραφία μετά από τρεις ημέρες αναζήτησης για πολικές αρκούδες μέσα από πυκνή ομίχλη στα ανοιχτά του αρχιπελάγους Svalbard της Νορβηγίας.
Σύμφωνα με τους διοργανωτές, περισσότερα από 75.000 άτομα ψήφισαν στον διαγωνισμό. Πρόκειται για αριθμό ρεκόρ.
Η συγκεκριμένη φωτογραφία επελέγη από μια σύντομη λίστα 25 εικόνων, οι οποίες ξεχώρισαν μεταξύ 50.000 συμμετοχών.
Το βραβείο Wildlife Photographer of the Year απονέμεται από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου.
Πέρα από το «Ice Bed», ξεχώρισαν ακόμη τέσσερις φωτογραφίες, μεταξύ των οποίων η «χαρούμενη χελώνα» («The happy turtle») του φωτογράφου Tzahi Finkelstein.
Και οι πέντε εικόνες θα εκτίθενται στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου έως τις 30 Ιουνίου.
