ΣΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΩΝ ΚΑΜΠΩΝ ΜΕ ΒΑΜΒΑΚΙ

Dans la solitude des champs de coton

Σκηνοθεσία:

Κώστας Ζάπας

Μετάφραση:

Δημήτρης Δημητριάδης

 

«… Γι’ αυτόν τον λόγο σάς πλησιάζω, παρά την ώρα που είναι η ώρα όπου κανονικά ο άνθρωπος και το ζώο ρίχνονται άγρια ο ένας πάνω στο άλλο, πλησιάζω, εγώ, εσάς, με τα χέρια ανοιχτά και τις παλάμες στραμμένες προς εσάς, με την ταπεινότητα εκείνου που προσφέρει απέναντι σε εκείνον που αγοράζει, με την ταπεινότητα εκείνου που κατέχει απέναντι σε εκείνον που ποθεί…»

 

Πρεμιέρα, για το αριστουργηματικό θεατρικό έργο «Στη μοναξιά των κάμπων με βαμβάκι» του Γάλλου συγγραφέα Μπερνάρ-Μαρί Κολτές, στις 8 Οκτωβρίου, στον Τεχνοχώρο Cartel, στις 9 μμ.  

Η παράσταση ανεβαίνει σε μετάφραση Δημήτρη Δημητριάδη και σκηνοθεσία Κώστα Ζάπα και θα παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στις 9 μμ, μέχρι και τις 29 Ιανουαρίου 2019.

Πρόκειται για ένα από τα πιο σημαντικά διεθνώς θεατρικά έργα του Κολτές, o οποίος ανανέωσε όσο κανείς το σύγχρονο Γαλλικό και διεθνές θέατρο.

Σε μια συνέντευξή του στην COLETTE GODARD ο Κολτές είχε πει για τη «μοναξιά των κάμπων με βαμβάκι»: «Στην αρχή είχα σκεφτεί να φέρω αντιμέτωπους έναν τραγουδιστή των μπλουζ κι έναν πανκ. Δύο απόψεις για τη ζωή εντελώς αντίθετες, κι αυτό είναι που έχει σημασία. Όταν η απόσταση ανάμεσα σε δυο πρόσωπα είναι τόσο μεγάλη, τι μένει; Η διπλωματία, δηλαδή η γλώσσα. Συνομιλούν ή αλληλοσκοτώνονται. Άρα λοιπόν συνομιλούν, όμως το ότι αλληλοπροσεγγίζονται δεν οφείλεται στο ότι εγκιβωτίζονται ο ένας μέσα στον άλλον. Όταν είδα την ταινία του Τζάρμους «Στην παγίδα του νόμου», αναγνώρισα τον εαυτό μου στις σχέσεις του Tom Waits και του John Lurie, που χωρίς να το θέλουν έχουν βρεθεί μαζί. Αυτό που συμβαίνει ανάμεσά τους είναι κάτι το μυστηριώδες, σαν ένας αγώνας πυγμαχίας. Βάζουν δυο ανθρώπους πάνω σ’ ένα ρινγκ κι αυτοί πρέπει ν’ αγωνιστούν και να νικήσουν. Δυο πρόσωπα που δεν γνωρίζουν το ένα το άλλο, χτυπιούνται μέχρι θανάτου μπροστά στο κοινό, ζουν πράγματα που υπερβαίνουν το ερωτικό πάθος. Απέναντι στον αντίπαλο, απογυμνώνονται, υποφέρουν όπως ποτέ άλλοτε. Αυτοί οι άνθρωποι, σε τελευταία ανάλυση, δεν έχουν φτάσει στον πάτο. Είναι δυνατοί. Δεν έχουν πλέον ούτε αυταπάτες, ούτε πίστη. Πράγμα που τους επιτρέπει να έχουν ασύλληπτες φιλοδοξίες, τρελές αλλά πολύ συγκεκριμένες ελπίδες. Εμείς θέλουμε την υπέρβαση, εδώ ακριβώς στην επίγεια ζωή. Την υπέρβαση για μία και μόνο στιγμή. Τη θυσία για ένα άμεσο αποτέλεσμα. Έτσι είναι τα θεατρικά μου πρόσωπα, τους ανεβαίνει η αδρεναλίνη, και ορμούν, έστω κι αν δεν πιστεύουν στο αποτέλεσμα.»

Ο Κώστας Ζάπας γράφει στο σκηνοθετικό του σημείωμα «Ενας Πελάτης κι ένας Ντίλερ. Μια συναλλαγή. Δύο άντρες. Δύο πολεμιστές. Δύο σύμβολα ενός κόσμου πριν την έλευση του πολιτισμού, όπου επικρατούσαν τα ένστικτα. Αλλά κι ενός μετα-πολιτισμού που έρχεται και είναι το ίδιο ακραίος, ενστικτώδης, ακαριαίος. Δύο αρχέγονοι άνθρωποι που όμως καθρεφτίζουν την σύγχρονη κοινωνία όσο κανείς.»

Ερμηνεύουν: ο Δημήτρης Γεωργαλάς, πρωταγωνιστής του Πατρίς Λεκόντ στην ταινία «Το κορίτσι στην γέφυρα» με τους Βανέσα Παραντί και Ντάνιελ Οτέιγ και ο νεαρός ηθοποιός Θάνος Κώτσης.

Η παράσταση είναι μια συμπαραγωγή του κινηματογραφικού παραγωγού Γρηγόρη Αθανασίου της Minus Pictures Films και της Ομάδας Cartel.

Η μετάφραση είναι του συγγραφέα και μεταφραστή Δημήτρη Δημητριάδη. Τα σκηνικά και τα κοστούμια υπογράφει η Μαρία Καραθάνου, πρόσφατα βραβευμένη για την δουλειά της στο κινηματογραφικό φεστιβάλ AIFF.  Τους φωτισμούς της παράστασης έχει σχεδιάσει ο διευθυντής φωτογραφίας Μιχάλης Μπούρης. Βοηθός παραγωγής η Ελλη Τσιτσιπά. Το sound design επιμελήθηκε ο Ηλίας Φλάμμος. Φωτογραφίες Στέφανος Κοσμίδης.

Χορηγοί επικοινωνίας της παράστασης το Γαλλικό Ινστιτούτο της Ελλάδας και η Γαλλική Πρεσβεία στην Ελλάδα καθώς και οι Εκδόσεις Αγρα, από τις οποίες κυκλοφορεί και το ομώνυμο θεατρικό έργο του Κολτές.

Συγγραφέας Bernard-Marie Koltes

Είναι ένας από τους σημαντικότερους και ευρέως παιγμένους γάλλους θεατρικούς συγγραφείς. Αναδύθηκε αμέσως ως η πιο χαρακτηριστική και δραματική φωνή που ανανέωσε το γαλλικό και το διεθνές θέατρο.Ο Μπερνάρ-Μαρί Κολτές, γεννημένος σε μια μεσοαστική οικογένεια στο Μετζ το 1948, ανακαλύπτει για πρώτη φορά τη μαγεία του θεάτρου στα 20 χρόνια του, συγκλονισμένος από την ερμηνεία της ηθοποιού Μαρί Καζαρές στη Μήδεια. Τα έργα του Κολτές είναι από τα πλέον γνωστά και ο ίδιος βρίσκεται ανάμεσα στους πιο δημοφιλείς θεατρικούς συγγραφείς του κόσμου, έχοντας δει όλα τα δημιουργήματά του να ανεβαίνουν επί σκηνής. Πέθανε το 1989 στο Παρίσι.

Σκηνοθέτης Κώστας Ζάπας

Η ταινία του «Μικρές ελευθερίες» χρηματοδοτήθηκε από την εταιρία παραγωγής του Λαρς φον Τριερ ZENTROPA. Χαρακτηρίστηκε ως «ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους διεθνείς σκηνοθέτες του σινεμά του δημιουργού» ( Cineuropa), o Guardian τον θεωρεί ως «έναν από τους πρωταγωνιστές της ελληνικής νέας κινηματογραφικής γενιάς», η γαλλική L'Humanite αναφέρει τον Κώστα Ζάπα ως «την ελληνική εξαίρεση» και η λατινοαμερικανική Pagina/12 τον χαρακτήρισε ως «την πιο εκρηκτική φλέβα το εξαίρετου νέου ελληνικού κινηματογραφικού κύματος». "Ο Κώστας Ζάπας, φέρνει αντιμέτωπη την ελληνική κοινωνία με τις πραγματικά εφιαλτικές της πράξεις - τις πράξεις που κανένας δεν τολμά να αναφέρει" όπως σημειώνεται στην μονογραφία των εκδόσεων I.B.Tauris, Realism in Greek cinema. Ενώ για το έγκριτο αμερικανικό Cinema Journal το έργο του Κώστα Ζάπα συγκρίνεται με το έργο των Antonin Artaud και Jonas Mekas. Σε μια σε εκ βαθέων ανάλυση του διενή τύπου η ταινία «Η Ανταρσία της Κόκκινης Μαρίας» συγκρίνεται τιμητικά με το έργο των Jack Smith, Russ Meyer, John Waters, Andy Warhol καθώς και του Gregg Αράκι. Το 53ο TIFF παρουσίασε ένα αφιέρωμα στον Κώστα Ζάπα, προβάλλοντας όλες τις ταινίες του. Οι ταινίες του έχουν παρουσιαστεί σε διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ με εξαιρετικές κριτικές και έχουν διανεμηθεί εκτός Ελλάδας. Εχει επίσης δημοσιεύσει δύο μυθιστορήματα, "Μπλε Καρδιά" (Εκδόσεις Κέδρος, 2001) και "Φράνκενστάιν REC" (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2014)

Μεταφραστής Δημήτρης Δημητριάδης

Ο Δημήτρης Δημητριάδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944. Σπούδασε θέατρο και κινηματογράφο στις Βρυξέλλες απ' το 1963 ώς το 1968. Εκεί έγραψε το 1966 το πρώτο θεατρικό του έργο, "Η τιμή της ανταρσίας στην μαύρη αγορά", το οποίο ανέβασε ο Patrice Chereau το 1968 στο Theatred' Aubervilliers, στο Παρίσι. Το 1978 εκδόθηκε το "Πεθαίνω σαν χώρα", το πρώτο του πεζογράφημα, κ.ά. Παράλληλα ασχολήθηκε συστηματικά με τη μετάφραση πεζογραφημάτων των JeanGenet, GeorgesBataille, Witold Gombrowicz, Maurice Blanchot, Gerardde Nerval, Balzac, Bernard-MarieKoltes, καθώς και τη μετάφραση θεατρικών έργων των Μολιέρου, Ευρυπίδη, J. Genet, G. Courteline, TennesseeWilliams, Σαίξπηρ για διάφορα θέατρα.

ΣΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΩΝ ΚΑΜΠΩΝ ΜΕ ΒΑΜΒΑΚΙ

Συντελεστές:

Συγγραφέας  Μπερνάρ-Μαρί Κολτές

Σκηνοθεσία Κώστας Ζάπας

Μετάφραση Δημήτρης Δημητριάδης

Σκηνικά – κοστούμια  Μαρία Καραθάνου

Φωτισμοί Μιχάλης Μπούρης

Βοηθός παραγωγής Ελλη Τσιτσιπά

Sound design Ηλίας Φλάμμος

Φωτογραφίες Στέφανος Κοσμίδης

Σχεδιασμός αφίσας: Βασίλης Τίκος

Παραστάσεις: Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 9 μμ

Διάρκεια: 75΄

Τιμές εισιτηρίων:

12 ευρώ γενική είσοδος, 8 ευρώ μειωμένο, 5 ευρώ για ανέργους.

Προπώληση: www.viva.gr

Τόπος: Τεχνοχώρος Cartel (Μικέλη 4 & Αγ. Άννης Βοτανικός -Στάση μετρό Ελαιώνας- τηλ. 693 989 8258)

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ

23 Οκτωβρίου 2017





Το ψυχολογικό θρίλερ, με τίτλο «Υπόγειο» ανεβαίνει στον Τεχνοχώρο Cartel από τις 23 Οκτωβρίου 2017, σε σκηνοθεσία Θάνου Περιστέρη. Στους ρόλους των δύο μυστηριωδών ανδρών ο Θοδωρής Τσουανάτος και ο Θάνος Περιστέρης.Τη μετάφραση υπογράφει η Μαρία Χατζηεμμανουήλ.



Πρόκειται για ένα έργο που επιχειρεί μια κατάδυση στην άβυσσο της ανθρώπινης ψυχής, με την υπογραφή του Ζουζέπ Μαρία Μπενέτ ι Ζουρνέτ, τον πατέρα του σύγχρονου καταλανικού θεάτρου («Δυο γυναίκες χορεύουν» «Πώς να το πω»).



Η ΥΠΟΘΕΣΗ

Στο «Υπόγειο », μια φαινομενικά τυχαία συνάντηση δύο ανδρών εξαιτίας ενός παρ’ ολίγον δυστυχήματος, εξελίσσεται αρχικά σε μια πολιτισμένη φιλική συζήτηση με θέμα την αγάπη και την αναζήτηση της απόλαυσης. Καταλήγει όμως στην εκ βαθέων εξομολόγηση του ενός, ο οποίος ψάχνει να βρει την εξαφανισμένη γυναίκα του προς τον άλλον, ο οποίος δηλώνει ψυχολόγος. Το «παιχνίδι» του θύτη και του θύματος, είτε διαδραματίζεται μπροστά στον θεατή, είτε περιγράφεται από τα δύο πρόσωπα του έργου (όλα τα πρόσωπα που εμπλέκονται στην υπόθεση του έργου ανάγονται τελικά στο μοντέλο «θύτης-θύμα»), που οδηγεί σε μια κατάδυση στην άβυσσο της ανθρώπινης ψυχής, σε μια επώδυνη κάθαρση.

Οι αναφορές στα βασανιστήρια απηχούν σαφώς τον πόλεμο του Ιράκ, τον συγγραφέα όμως απασχολεί κυρίως ένας άλλος πόλεμος. Αυτόν που έχει ως αντίπαλο… το τέρας που κρύβεται μέσα στον καθένα μας.



….Οι ήρωες του Μπενέτ ι Ζουρνέτ, από τον Μπασίρ τού Περιγραφή τοπίου, ως την Εκείνη του Πόθου και τον άντρα που ψάχνει τη γυναίκα του στο Υπόγειο, βασανίζουν και βασανίζονται, είναι θύτες και μαζί θύματα ενός αγώνα ανελέητου –είτε αυτός λέγεται έρωτας, είτε εξουσία, είτε πόλεμος- η στάση τους όμως απέναντι στη ζωή, ο τρόπος με τον οποίο χειρίζονται τις καταστάσεις, είναι πάντα αποτέλεσμα της επιλογής τους. Δεν υπάρχουν εδώ θεοί που χρησιμοποιούν τον άνθρωπο ως «σκεύος εκλογής», δεν υπάρχει μοίρα, άφευκτο πεπρωμένο, γι’ αυτό και δεν υπάρχει δικαιολογία, ελαφρυντικό, άφεση. Οι ήρωες του Μπενέτ ι Ζουρνέτ φαίνεται κάποιες φορές πως είναι θύματα, ποτέ όμως δεν είναι αθώοι, γι’ αυτό και δεν μπορούν να ελπίζουν στη δικαιοσύνη, μόνο στην κάθαρση. Μια κάθαρση που έρχεται είτε ως αποδοχή της αλήθειας και επώδυνη συμφιλίωση με τον εαυτό τους (Πόθος), είτε ως ψυχικός και σωματικός ακρωτηριασμός (Περιγραφή τοπίου), είτε ως κάθοδος στο αμφίσημο Υπόγειο, συντροφιά με τις Ερινύες τους. Η κόλαση, δεν είναι τελικά οι άλλοι….

(Μαρία Χατζηεμμανουήλ)





Λίγα λόγια για το συγγραφέα

Ο Ζουζέπ Μαρία Μπενέτ ι Ζουρνέτ γεννήθηκε στη Βαρκελώνη το 1940 Είναι ένας από τους γνωστότερους τηλεοπτικούς σεναριογράφους της Ισπανίας. Έχει γράψει περίπου 40 θεατρικά έργα πολλά από τα οποία έχουν βραβευτεί και μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες. Η θεματική των έργων του περιστρέφεται γύρω από την πατρίδα του, τον σύγχρονο δυτικό κόσμο, αλλά και τον άνθρωπο και τον ψυχισμό του. Το 2010 τιμήθηκε με το βραβείο MAX για τη συνολική προσφορά του στο θέατρο και, το 2013, με το Μεγάλο Βραβείο των Καταλανικών Γραμμάτων που, για πρώτη φορά στα 45 χρόνια της ιστορίας του, απονεμήθηκε σε θεατρικό συγγραφέα.



Σημείωμα σκηνοθέτη

Πως είναι άραγε να χάνεις κάτι που σου ανήκει. Να ψάχνεις κάτι που το έχεις δεδομένο όπως μια γυναίκα, μια χώρα, μια πατρίδα; Κι αν κάποιος άλλος τελικά στο είχε πάρει μέχρι που θα έφτανες για να το φέρεις πάλι πίσω. Θα κατέβαινες στο υπόγειο χωρίς να ξέρεις σίγουρα ότι είναι εκεί. Θα ταπεινωθείς για να γυρίσει πίσω σε σένα. Εσύ φταις, το ξέρεις ότι φταις. Γι’ αυτό είσαι εκεί... (Θάνος Περιστέρης)



ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ



Συγγραφέας: Ζουζέπ Μαρία Μπενέτ ι Ζουρνέτ
Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ
Σκηνοθεσία: Θάνος Περιστέρης

Βοηθοί σκηνοθέτη: Ερμής Περιστέρης, Χριστίνα Παπαγιάννη

Κίνηση: Αγγέλα Πατσέλη

Κοστούμια: Δημήτρης Ορδουλίδης

Μουσική: Γ. Α

Φωτογραφία: Anny Icon

Video προβολή – trailer : Νίκος Τριανταφύλλου





Παίζουν: Θοδωρής Τσουανάτος, Θάνος Περιστέρης,



INFO



Ημέρες και ώρες παραστάσεων :     

Δευτέρα &Τρίτη :21:00
Διάρκεια παράστασης: 80’ χωρίς διάλειμμα



Τιμές εισιτηρίων:

ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ: 10 ευρώ

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΜΕΣΩ viva.gr: 8 ευρώ

Ατέλειες, άνεργοι, πολύτεκνοι: 5 ευρώ

Μέχρι τις 23/10/2017, ημέρα έναρξης των παραστάσεων οι τιμές εισιτηρίων είναι 5 ευρώ.



Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ ΚΑΤΩ ΤΩΝ 15 ΕΤΩΝ.

ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 31 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2017 ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ


Υπεύθυνος παραγωγής - παράστασης: Θάνος Περιστέρης



Cartel - Τεχνοχώρος: Αγίας Άννης και Μικέλη 4, Αιγάλεω 122 41
Πρόσβαση στο χώρο του θεάτρου: μετρό Ελαιώνας & 6 λεπτά περπάτημα ή ελεύθερο κ άνετο πάρκινγκ.



Video trailer

https://youtu.be/XlWE_KxV0Js