Για πόνους στο στήθος, σπασμούς, προβλήματα αναπνοής, εγκεφαλικά και καρδιακά επεισόδια, ψυχιατρικά περιστατικά και απόπειρες αυτοκτονίας, τραυματισμοί, εγκαύματα, ηλεκτροπληξία...
Περισσότερες από 1.400 φορές έχουν κληθεί ασθενοφόρα στις αποθήκες της Amazon στη Βρετανία, τα τελευταία πέντε χρόνια, όπως αποκάλυψε ο Observer.
Τα κέντρα της Amazon στο Ντάνφερμλαϊν και το Μπρίστολ είχαν τις περισσότερες κλήσεις ασθενοφόρων στη Βρετανία, με 161 και 125 σε όλη την περίοδο αντίστοιχα. Το 1/3 των μηνυμάτων από την υπηρεσία ασθενοφόρων της Σκωτίας στον ιστότοπο της Amazon στο Ντάνφερμλάιν αφορούσε πόνους στο στήθος, ενώ καταγράφηκαν άλλα μηνύματα για σπασμούς, εγκεφαλικά επεισόδια και προβλήματα αναπνοής.
Τα ασθενοφόρα έχουν κληθεί στην Amazon του Μάνσφιλντ 84 φορές από το 2019. Περισσότερο από το 70% αυτών των κλήσεων αφορούσαν τους πιο σοβαρούς τύπους περιστατικών – που ονομάζονται κατηγορία 1 και 2, που συχνά μπορεί να σχετίζονται με απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις όπως καρδιακές προσβολές ή εγκεφαλικά.
Απόπειρες αυτοκτονίας ή άλλα σοβαρά ψυχιατρικά περιστατικά καταγράφηκαν σε κέντρα της Amazon στο Μπόλτον, στο Τσέστερφιλντ, στο Μάνσφιλντ, στο Ράγκλεϊ, στο Λονδίνο και σε πολλά άλλα.
Περιστατικά που σχετίζονται με εγκυμοσύνες ή αποβολές για εργαζόμενες σε βάρδιες καταγράφηκαν επίσης σε διάφορες τοποθεσίες, όπως και τραυματισμοί καθώς και ύποπτα καρδιακά επεισόδια. Άλλα περιστατικά περιλάμβαναν εργαζόμενους που εκτέθηκαν σε οξέα και επικίνδυνα αέρια, υπέστησαν ηλεκτροπληξία ή σοβαρά εγκαύματα σε σημαντικό μέρος του σώματός τους.
Ενώ οι πληροφορίες αφορούσαν περισσότερους από 30 χώρους εργασίας της Amazon, οι υπηρεσίες ασθενοφόρων δεν κατέγραψαν πλήρη δεδομένα για σημαντικό αριθμό των εν λόγω τοποθεσιών, πράγμα που σημαίνει ότι τα στοιχεία είναι πιθανό να είναι υποεκτιμημένα.
«Δεν συμβιβαζόμαστε με τα καθημερινά εργοδοτικά εγκλήματα», τονίζει σε ανακοίνωσή του ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, μετά το περιστατικό του θανάτου εργαζόμενου σε αποθήκη του Σκλαβενίτη, και μιας εργαζόμενης λιπόθυμης, με συμπτώματα θερμοπληξίας στο Μασούτη.
Αναλυτικά η ανακοίνωση του Συλλόγου:
Μέσα σε διάστημα λίγων ημερών μετράμε ένα συνάδελφο, εργαζόμενο στο Σκλαβενίτη, νεκρό και μια συναδέλφισσα, εργαζόμενη στο Μασούτη, να φεύγει από τη δουλειά λιπόθυμη, με συμπτώματα θερμοπληξίας. Εργαζόμενοι και οι δύο στις αποθήκες των αντίστοιχων καταστημάτων. Αποθήκες με ελλιπή εξαερισμό, καθόλου κλιματισμό και απουσία ακόμα και των πιο στοιχειωδών μέτρων για την υγεία και την ασφάλεια των συναδέλφων.
Εκπρόσωποι του σωματείου μας, που πραγματοποίησαν παρεμβάσεις στα συγκεκριμένα καταστήματα διαπίστωσαν για ακόμα μία φορά αυτά που εδώ και καιρό καταγγέλλουμε. Συνθήκες εργασίας τραγικές, εργασιακοί χώροι-παγίδες θανάτου με ευθύνη κυβέρνησης και εργοδοσίας.
Στην αποθήκη που εργαζόταν ο άτυχος συνάδελφος στο Σκλαβενίτη η θερμοκρασία ξεπερνάει τους 40 βαθμούς, τα κλιματιστικά ακόμα και μία εβδομάδα μετά το θάνατό του παραμένουν στα κουτιά τους και δεν έχουν τοποθετηθεί! Οι συνάδελφοί του συνεχίζουν να δουλεύουν στον ίδιο χώρο χωρίς να έχει παρθεί κανένα μέτρο. Στην υπόγεια αποθήκη του Μασούτη, που λειτουργεί και το e-shop του, οι συνάδελφοι εργάζονται δίχως κλιματισμό και εξαερισμό, με έντονη δυσοσμία, με κατσαρίδες να αλωνίζουν και ανυπόφορο θόρυβο από τα μηχανήματα που λειτουργούν στον ίδιο χώρο.
Όλοι καταλαβαίνουμε ότι, αν σε αυτές τις συνθήκες προστεθεί η εντατικοποίηση, οι πιέσεις για να βγει η δουλειά, τα σερί 6ήμερα, τα ωράρια και προγράμματα λάστιχο, δε μπορούμε να μιλάμε για ατυχήματα αλλά για συνειδητά εργοδοτικά εγκλήματα.
Η οργή μας ξεχειλίζει όταν μαθαίνουμε ότι ο άτυχος συνάδελφός μας στο Σκλαβενίτη ψυχορραγούσε πάνω από δύο ώρες μέσα στην αποθήκη του καταστήματος, περιμένοντας να έρθει το ασθενοφόρο! Όταν μια εβδομάδα μετά το τραγικό γεγονός, ο διευθυντής του συγκεκριμένου καταστήματος, σε ερώτηση μας για το τι έγινε να μας λέει ότι “έφυγε από τον χώρο εργασίας χωρίς τις αισθήσεις του αλλά όχι νεκρός, περιμένουμε ενημέρωση από τους οικείους του”.
Αναρωτιόμαστε αν έχει δηλωθεί ο θάνατος του συνάδελφου ως εργατικό ατύχημα και αν έχουν τηρηθεί όλες οι διαδικασίες που προβλέπονται για τέτοια περιστατικά ή αν η εργοδοσία περιμένει να ενημερωθεί πρώτα από τους οικείους του άτυχου συναδέλφου.
Στην περίπτωση πάντως της συναδέλφισσας από το Μασούτη, που λιποθύμησε και έφυγε με συμπτώματα θερμοπληξίας, η εργοδοσία δεν μπήκε καν στο κόπο να καλέσει ασθενοφόρο.
Δεν συμβιβαζόμαστε με τα καθημερινά εργοδοτικά εγκλήματα, την κρατική και εργοδοτική ασυδοσία που λογαριάζουν ως κόστος την προστασία της ζωής μας
Το 2024 δεν μπορεί να δουλεύουμε χωρίς κλιματισμό και εξαερισμό, μέσα σε τρώγλες, με απουσία ακόμα και των πιο στοιχειωδών μέτρων για την υγεία και την ασφάλεια μας.
Δεν μπορεί ο γιατρός εργασίας και ο τεχνικός ασφαλείας να είναι μόνο στα χαρτιά.
Από τον Απρίλη έχουμε κάνει αίτημα στην Επιθεώρηση Εργασίας για ελέγχους σε συγκεκριμένα καταστήματα και με συγκεκριμένα ζητήματα όπως τα παραπάνω και ακόμα περιμένουμε να ολοκληρωθούν οι έλεγχοι και να παρθούν μέτρα.
Δεν μπορούμε να δουλεύουμε 10ωρα και 12ώρα, 6ήμερα, με ό,τι ωράρια και προγράμματα θέλει η εργοδοσία. Δεν ανεχόμαστε από κανένα εργοδότη, περιφερειακό, διευθυντή και προϊστάμενο να μας φωνάζει και να μας προσβάλλει.
Με το σωματείο μας, με τους συναδέλφους μας, σε κάθε κατάστημα, σε κάθε αποθήκη ορθώνουμε το ανάστημα μας και διεκδικούμε μέτρα υγείας και ασφάλειας, αυξήσεις στους μισθούς μας, το 8ωρο -5ήμερο, να μην δουλεύουμε τις Κυριακές. Κάνουμε την οργή μας αγώνα για να σταματήσουμε να μετράμε νεκρούς, σακατεμένους και εξουθενωμένους συναδέλφους. Δεν αφήνουμε σε χλωρό κλαρί κυβέρνηση και εργοδοσία. Αυτούς που μας κάνουν την ζωή μαύρη για να θησαυρίζουν μια χούφτα παράσιτα.
Τις επόμενες μέρες το Σωματείο θα συνεχίσει τις παρεμβάσεις στα συγκεκριμένα καταστήματα και όπου άλλου χρειαστεί καταγγέλλοντας τα συγκεκριμένα τραγικά περιστατικά και απαιτώντας να παρθούν όλα τα μέτρα για την υγεία και την ασφάλεια των συναδέλφων μας. Καλούμε όλους τους συναδέλφους να απευθυνθούν στο Σωματείο, να οργανώσουμε από κοινού αυτή την πάλη.
Θα πραγματοποιήσουμε παρέμβαση στην Επιθεώρηση Εργασίας για να γίνουν άμεσα όλοι οι απαραίτητοι έλεγχοι για τις συνθήκες που λιποθύμησε η συναδέλφισσα στο Μασούτη και κατέληξε ο συνάδελφός μας στο Σκλαβενίτη.
Την Δευτέρα 29 Ιουλίου, 7μμ προχωράμε σε παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το κατάστημα Σκλαβενίτη (Φυλής 217) στο Καματερό.
Για ακόμα μια φόρα θέλουμε να εκφράσουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στους οικείους και στους συναδέλφους του αδικοχαμένου συναδέλφου μας και καλή ανάρρωση στη συναδέλφισσα.
«Μεγάλη δημοσιότητα δόθηκε στην ανακοίνωση των Σούπερ Μάρκετ LIDL ότι από 1η Μαρτίου 2024 καθιερώνεται για τους εργαζόμενους των καταστημάτων κατώτατος μισθός στα 1.050 ευρώ (μεικτά) για τους άγαμους και 1.200 ευρώ για τους έγγαμους. Αυτό που ξέχασαν να αναφέρουν οι δημοσιογράφοι είναι ότι η LIDL καταργεί το 8ωρο και αυτός ο μισθός αντιστοιχεί σε 9ωρο και σε ελάχιστους εργαζόμενους» αναφέρει η Πρωτοβουλία εργαζομένων σε Εμπόριο και στα Σουπερμάρκετ.
«Η LIDL όμως δεν αναθεωρεί μόνο όπως βολεύουν τα κέρδη της το ωράριο εργασίας των συναδέλφων, που βιώνουν τις γνωστές συνθήκες σύγχρονης δουλείας, με την ακραία ενταντικοποίηση, τον πολλαπλό ρόλο (από γέμισα ραφιών μέχρι ταμίας κλπ), την κυριαρχία των 4ωρων ώστε να λιώνεις στη δουλειά, επιπλέον αλλάζει και το Ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων. Η Διοίκηση ενημέρωσε ότι από 3/4/2024, η Έναρξη λειτουργίας των καταστημάτων για τον πελάτη θα γίνεται από τις 7.45 π.μ. (αντί για τις 8.00 π.μ) από τη Δευτέρα έως το Σάββατο. Ενώ το κλείσιμο των καταστημάτων το Σαββάτο θα γίνεται στις 21.00 μ.μ. αντί για τις 20.00 μ.μ. που ισχύει μέχρι τώρα. Ταυτόχρονα καταργεί την Αργία της Καθαρής Δευτέρας» προσθέτει η ανακοίνωση και συνεχίζει:
«Το πρώτο που αντιλαμβάνεται κανείς είναι ότι η πολυδιαφημισμένη αύξηση του μισθού από τη LIDL είναι πολύ μικρότερη αφού αντιστοιχεί σε περισσότερες ώρες εργασίας. Η Εταιρεία αποσπά μεγαλύτερη Υπεραξία από τον εργαζόμενο, κάνει μεγαλύτερο τζίρο, τελικά θα έχει μεγαλύτερα κέρδη!
Η αλλαγή του Ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων της LIDL θα συμπαρασύρει και τις υπόλοιπες αλυσίδες ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ να κάνουν το ίδιο, χωρίς να σημαίνει νέες προσλήψεις και αυξήσεις στους μισθούς ή βελτίωση των σχέσεων εργασίας, παρά μόνο επέκταση των 4ωρων-6ωρων και κάποιες υπερωρίες την περίοδο των Γιορτών.
Οι εργαζόμενοι θυσιάζονται στον ανταγωνισμό των Ομίλων, λιώνουν και συντρίβονται για να κάνουν οι αλυσίδες καλύτερο τζίρο και να έχουν μεγαλύτερα κέρδη. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο παραμύθι από την ταύτιση με τον καλό μας ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ ή τον ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ, αφού όσο περισσότερο μας εκμεταλλευτούν τόσο περισσότερο ισχυροποιούνται στον μεταξύ τους ανταγωνισμό.
Η αυθαιρεσία και η μετατροπή της ζωής μας σε λάστιχο δεν είναι προνόμιο της LIDL. O Όμιλος Σκλαβενίτη που έχει τη φήμη του φιλεργατικού, πλέον προσλαμβάνει με συμβάσεις οι οποίες προβλέπουν 6ημερη-6ωρη εργασία, καταργώντας το 8ωρο και εξαφανίζοντας το Ρεπό. Κάθε μέρα πουλμανάκι του Σκλαβενίτη πηγαίνει σε καταυλισμό προσφύγων και παίρνει Παλαιστίνιους νεαρούς εργάτες για να δουλέψουν με σύμβαση μιας (1) ημέρας 12ωρο στις αποθήκες του Ομίλου.
Αλλά ούτε στα ΒΑΖΖΑΡ υπάρχει 8ωρο. Εκεί εργάζεσαι 6ημερο-7ωρο και τις δύο επιπλέον ώρες που προκύπτουν τις κάνεις 20λεπτα διαλείμματος καθημερινά. Έτσι γράφει η Σύμβαση γιατί στην πραγματικότητα δεν επιτρέπεται το διάλειμμα, το οποίο αν το ζητήσεις θα απολυθείς!
Στον ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ υπάρχει πλήθος 4ωρων-6ωρων εργαζόμενων, που μετακινούνται σε άλλα καταστήματα ανάλογα τις ανάγκες της εταιρείας, ενώ οι υπερωρίες πολλαπλασιάζονται τις Γιορτές που αυξάνει η πελατεία. Σε όλα τα καταστήματα, σε όλες τις αλυσίδες ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις στο προσωπικό, η ενταντικοποίηση χτυπά κόκκινο, τα ατυχήματα είναι συνεχή, ενώ οι εργαζόμενοι είναι “σημαδεμένοι” με προβλήματα στη μέση, στα γόνατα κλπ.
ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ
Το να σκύβουμε το κεφάλι, να διαπραγματευόμαστε ατομικά μήπως και μας δώσουν καλύτερη θέση και προαγωγή, μήπως και μας δώσουν λίγες ώρες εργασίας όποτε τους βολεύει, δεν οδηγεί πουθενά.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ
Η Επέκταση του Ωραρίου λειτουργίας του LIDL πρέπει να Μπλοκαριστεί. Απαιτούμε Υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης με αύξηση του μισθού, με πραγματικές αυξήσεις που να αντιστοιχούν στις ανάγκες μας. Δεν είναι δυνατόν για ένα παλίοσπιτο να δίνεις ενοίκιο 600 ευρώ, φώτα-τηλέφωνα-κοινόχρηστα-θέρμανση να είναι στα ουράνια και να σου μένουν ελάχιστα ευρώ για να αγοράσεις τα είδα χειρότερης ποιότητας για να βγάλεις το μήνα. ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
Να μας δώσουν πίσω όλες τις τριετίες και τα χρήματα που αντιστοιχούν.
Καμιά ελαστική μορφή απασχόλησης ‒ Να γίνουν επιτέλους προσλήψεις προσωπικού.
Συνάδελφοι πρέπει να αγωνιστούμε μέσα από τα Σωματεία. Να κάνουμε πέρα τους εργοδοτικούς συνδικαλιστές που τα έχουν βρει με τα αφεντικά και να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Πρέπει να ενωθούμε. Απέναντι μας έχουμε την εργοδοσία, την κυβέρνηση και την ΕΕ. Μόνο με τον συλλογικό αγώνα, οργανωμένο από τα κάτω μπορούμε να Αντισταθούμε και να διεκδικήσουμε Υπερήφανα να εργαστούμε και να ζήσουμε ως άνθρωποι».
Οι εργάτες από τη Βιρμανία που παρήγαγαν τα τζιν της F&F για την Tesco στην Ταϊλάνδη αναφέρουν ότι ήταν παγιδευμένοι κυριολεκτικά σε καταναγκαστική εργασία, δουλεύοντας 99 ώρες την εβδομάδα για παράνομα χαμηλές αμοιβές σε άθλιες συνθήκες, όπως διαπίστωσε έρευνα της Guardian.
Η Tesco αντιμετωπίζει μια αγωγή-ορόσημο στο Ηνωμένο Βασίλειο από 130 πρώην εργαζόμενους στο εργοστάσιο ενδυμάτων VK (VKG), οι οποίοι την μηνύουν για υποτιθέμενη αμέλεια και αδικαιολόγητο πλουτισμό. Οι εργαζόμενοι κατασκεύαζαν τζιν ρούχα F&F για ενήλικες και παιδιά για το ταϊλανδέζικο υποκατάστημα της Tesco μεταξύ 2017 και 2020.
Η Tesco δήλωσε ότι τα ενδύματα πωλούνταν μόνο στην αγορά της Ταϊλάνδης, αν και η Guardian έχει δει εικόνες με ετικέτες γραμμένες στα αγγλικά σε ρούχα που ήταν φτιαγμένα εκεί. Τα κέρδη από τις πωλήσεις στην Ταϊλάνδη επέστρεφαν στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Πιστεύεται ότι είναι η πρώτη φορά που μια βρετανική εταιρεία απειλείται με αγωγή στα αγγλικά δικαστήρια για ένα ξένο εργοστάσιο ενδυμάτων στην αλυσίδα εφοδιασμού της, το οποίο δεν της ανήκει.
«Άγρια δύση» για τα δικαιώματα των εργαζομένων
Το εργοστάσιο βρίσκεται στο Mae Sot, μια πόλη στα σύνορα με τη Μιανμάρ που βασίζεται στη βιρμανική μεταναστευτική εργασία και η οποία θεωρείται ως «άγρια δύση» για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Η αγωγή υποστηρίζει ότι η Tesco θα έπρεπε να γνωρίζει ότι η περιοχή ήταν διαβόητη για την εκμετάλλευση.
Η Guardian διερεύνησε τους ισχυρισμούς των πρώην εργατών του εργοστασίου και πήρε συνέντευξη από 21 από αυτούς στο Mae Sot. Αυτοί είπαν κάποια πολύ συγκεκριμένα πράγματα:
· Πληρώνονταν με μόλις 3 λίρες την ημέρα για να εργάζονται από τις 8 π.μ. έως τις 11 μ.μ. με μόλις μία ημέρα ρεπό το μήνα.
· Λεπτομερή αρχεία που κρατούσαν οι προϊστάμενοι και τα οποία είδε η Guardian δείχνουν ότι η πλειοψηφία των εργαζομένων αμείβονταν με λιγότερες από 4 λίρες την ημέρα και μόνο ανάλογα με το πόσο μπορούσαν να βγάλουν. Ο κατώτατος μισθός στην Ταϊλάνδη ήταν τότε 7 λίρες για ένα 8ωρο.
· Έπρεπε να δουλεύουν όλη τη νύχτα για 24 ώρες τουλάχιστον μία φορά το μήνα για να εκπληρώσουν μεγάλες παραγγελίες της F&F και να εξαντλούνται τόσο πολύ που κοιμόντουσαν στα τραπέζια ραψίματος.
· Κάποιοι ανέφεραν σοβαρούς τραυματισμούς- ένας άνδρας περιέγραψε ότι έκοψε το χέρι του μεταφέροντας μια επικίνδυνα βαριά μηχανή, απαιτώντας 13 ράμματα. Ένας άλλος είπε ότι έχασε την άκρη του δείκτη του δακτύλου του αφού το έκοψε σε μια μηχανή κουμπιών ενώ έφτιαχνε τζιν σακάκια F&F.
· Πολλοί είπαν ότι τους φώναζαν και τους απειλούσαν οι διευθυντές του εργοστασίου αν δεν συνέχιζαν να εργάζονται υπερωρίες και να εκπληρώσουν τους στόχους.
· Περισσότεροι από δώδεκα από τους εργάτες που ερωτήθηκαν είπαν ότι το εργοστάσιο άνοιξε τραπεζικούς λογαριασμούς γι’ αυτούς και στη συνέχεια κατέσχεσε τις κάρτες και τους κωδικούς πρόσβασης, ώστε να φαίνεται ότι πληρώνονταν με τον κατώτατο μισθό, ενώ πλήρωναν πολύ λιγότερα σε μετρητά.
· Οι περισσότεροι εργαζόμενοι βασίζονταν στη VKG για τη μεταναστευτική τους κατάσταση και ορισμένοι είπαν ότι τα μεταναστευτικά τους έγγραφα κρατούνταν από το εργοστάσιο, αφήνοντάς τους σε κατάσταση δουλεία.
· Τα καταλύματα του εργοστασίου εντός του συγκροτήματος αποτελούνταν από δωμάτια με τσιμεντένια δάπεδα για να κοιμηθούν και βρώμικο νερό από λίμνη σε κουβά για να πλυθούν. Οι εργαζόμενοι λένε ότι τα περισσότερα δωμάτια δεν είχαν πόρτα, παρά μόνο μια κουρτίνα.
Η Tesco δήλωσε ότι η προστασία των δικαιωμάτων όλων στην αλυσίδα εφοδιασμού της είναι απολύτως απαραίτητη και ότι αν είχε εντοπίσει τότε σοβαρά ζητήματα όπως αυτά, θα είχε τερματίσει αμέσως τη σχέση της με την VKG.
Κανείς δεν είδε το κόκκινο πανί
Η Tesco άρχισε να χρησιμοποιεί το εργοστάσιο το 2017, παρά το γεγονός ότι η δική της αρχική επιθεώρηση εντόπισε τομείς μη συμμόρφωσης που, σύμφωνα με τους ειδικούς, θα έπρεπε να είχαν αποτελέσει κόκκινο πανί.
Η Tesco δεν συμμετείχε στην καθημερινή λειτουργία του εργοστασίου πέρα από τον καθορισμό και τον έλεγχο των προτύπων και την τοποθέτηση παραγγελιών. Σε μια πρωτοποριακή κίνηση, ωστόσο, οι εργαζόμενοι στην εφοδιαστική αλυσίδα της Tesco επιδιώκουν να θέσουν την Tesco προ των ευθυνών της, επειδή φέρεται να μην τους προστάτευσε.
Η Tesco πραγματοποίησε κέρδη 2,2 δισ. λιρών το 2020, το τελευταίο έτος που η ταϊλανδέζικη επιχείρησή της χρησιμοποίησε την VKG.
Η Win Win Mya, 53 ετών, η οποία δήλωσε ότι πληρωνόταν περίπου 3 λίρες την ημέρα για να σκουπίζει τα αποκόμματα υφασμάτων από το δάπεδο του εργοστασίου, δήλωσε: «Μας πήραν αυτό το κέρδος. Αυτοί το έχουν ήδη, αλλά εμείς δεν έχουμε τίποτα».
Οι ειδικοί σε θέματα εργασίας λένε ότι οι μεγάλες μάρκες ρούχων, όπως η F&F, αναθέτουν σκόπιμα την παραγωγή των ρούχων και τον έλεγχο των εργοστασίων σε εξωτερικούς συνεργάτες για να αποφύγουν την ευθύνη και τη φθορά της φήμης τους, διατηρώντας παράλληλα τις τιμές φθηνές και προστατεύοντας τα κέρδη τους.
Η υπόθεση, την οποία έχει αναλάβει η Leigh Day, αμφισβητεί τη δομή της εξωτερικής ανάθεσης. Ο Oliver Holland, ο δικηγόρος των εργαζομένων, δήλωσε: «Η υπόθεση αυτή είναι μια πολύ σημαντική υπόθεση: «Η Tesco είναι μία από τις πιο κερδοφόρες εταιρείες του Ηνωμένου Βασιλείου και οι πελάτες μας ισχυρίζονται ότι αποκομίζουν τεράστια κέρδη μέσω της εξωτερικής ανάθεσης της παραγωγής, μέσω των εργαζομένων που αμείβονται με πολύ χαμηλούς μισθούς, δουλεύουν υπερβολικά πολλές ώρες και κάτω από άθλιες συνθήκες.
»Υποστηρίζεται ότι όλα αυτά γίνονται αποκλειστικά για το κέρδος των εταιρειών στο Ηνωμένο Βασίλειο και για να μπορούν οι καταναλωτές να αγοράζουν πολύ φθηνά ρούχα. Ρούχα που κοστίζουν τόσο λίγο όσο τα ρούχα της F&F είναι πιθανό να προκαλούν ζημιά κάπου στην αλυσίδα εφοδιασμού και αυτό είναι που είδαμε σε αυτή την περίπτωση».
Εκδόθηκε αγωγή
Έχει εκδοθεί αγωγή στο Ανώτατο Δικαστήριο και αναμένεται να επιδοθεί το νέο έτος. Αντιμέτωπη με νομικές αγωγές είναι και η Ek Chai, η οποία ήταν το ταϊλανδέζικο υποκατάστημα της Tesco, μέχρι να πωληθεί στον όμιλο Charoen Pokphand τον Δεκέμβριο του 2020.
Η αγωγή έχει επίσης ασκηθεί κατά των ελεγκτών, της Intertek. Οι δικηγόροι πιστεύουν ότι αυτή είναι η πρώτη φορά που ένας κοινωνικός ελεγκτής εμπλέκεται σε αυτού του είδους την αγωγή.
Η Intertek Ταϊλάνδης επιθεωρούσε τακτικά το εργοστάσιο, αλλά δεν εντόπισε σοβαρά ζητήματα μέχρι τον Ιούλιο του 2020, όταν οι εργαζόμενοι λένε ότι αποκάλυψαν τις συνθήκες που επικρατούσαν. Οι εργαζόμενοι δήλωσαν ότι το εργοστάσιο είχε ειδοποιηθεί για τους ελέγχους και ότι οι διευθυντές της VKG τους καθοδήγησαν να πουν ψέματα.
Η καταδικαστική έκθεση ελέγχου διαπίστωσε ότι εννέα από τους 26 ερωτηθέντες εργαζόμενους δήλωσαν ότι δεν πληρώνονταν με ημερομίσθιο ή τον κατώτατο μισθό, ότι εργάζονταν τις Κυριακές και ότι φοβόντουσαν να μιλήσουν. Είπε επίσης ότι ένας εργαζόμενος ανέφερε ότι του πήραν την κάρτα ΑΤΜ και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν μπορούσε να επαληθεύσει αν το εργοστάσιο συμμορφωνόταν με τις ώρες εργασίας, τους μισθούς και τις παροχές, λόγω των ασυνεπειών στα αρχεία της VKG.
Η Tesco παρέλαβε το πακέτο ελέγχου τον Αύγουστο του 2020, ωστόσο η VKG παρέμεινε προμηθευτής μέχρι να πουλήσει την Ek-Chai τον Δεκέμβριο του 2020. Η Tesco δήλωσε ότι ανέλαβε αμέσως έρευνα και αποφάσισε να αποχωρήσει από τον προμηθευτή, αλλά δεν κατάφερε να το πράξει πριν από την πώληση της επιχείρησης.
Καλύτερες συνθήκες; Απολύεσαι!
Τον Αύγουστο του 2020 απολύθηκαν 136 εργαζόμενοι της VKG, κάτι που, όπως είπαν, συνέβη αφού ζήτησαν καλύτερες αμοιβές και συνθήκες στον απόηχο του ελέγχου. Προσπάθησαν να λάβουν αποζημίωση απευθείας από το εργοστάσιο.
Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, οι εργαζόμενοι κατέθεσαν μήνυση στο τμήμα προστασίας και πρόνοιας της εργασίας της Ταϊλάνδης. Ισχυρίστηκαν ότι δικαιούνταν απλήρωτους μισθούς που αποτελούνταν από πλήρεις μισθούς δύο ετών, μισθούς για εργασία κατά τις παραδοσιακές αργίες, αμοιβή για υπερωρίες, επίδομα αδείας και εβδομαδιαία αμοιβή για ημέρες ανάπαυσης. Όμως το τμήμα διέταξε μόνο την καταβολή της αποζημίωσης απόλυσης και της αποζημίωσης προειδοποίησης.
Στη συνέχεια, η υπόθεση πήγε στο εργατικό δικαστήριο της Ταϊλάνδης, το οποίο κατέληξε στο ίδιο συμπέρασμα. Τίποτα δεν έχει καταβληθεί και οι εργαζόμενοι αναμένεται να καταθέσουν σύντομα έφεση. Οι περισσότεροι εναποθέτουν τώρα τις ελπίδες τους στην αγγλική υπόθεση.
Ταϊλανδοί εμπειρογνώμονες και δικηγόροι σε θέματα εργασίας πιστεύουν ότι η υπόθεση της Ταϊλάνδης απέτυχε εν μέρει επειδή η VKG βασίστηκε σε εκθέσεις ελέγχου που συνέταξε η Intertek, τις οποίες θεωρούν ελλιπείς, καθώς μέχρι το 2020 ανέφερε ότι η VKG είχε συμμορφωθεί με την εργατική νομοθεσία.
Ο Ντέιβιντ Γουέλς, διευθυντής του Κέντρου Αλληλεγγύης της Ταϊλάνδης, δήλωσε ότι τα δικαστήρια τείνουν να παίρνουν το μέρος των εργοδοτών και ότι το Mae Sot ήταν «η άγρια δύση της παγκόσμιας αλυσίδας εφοδιασμού».
Ο Γουέλς είπε ότι το Mae Sot χαρακτηρίζεται από αδύναμο κράτος δικαίου, κακούς μισθούς και συνθήκες εργασίας, καμία πρόσβαση σε συνδικάτα και ένα μεταναστευτικό εργατικό δυναμικό «με ελάχιστη έως καθόλου νομική προστασία».
Οι αρχές γνωρίζουν τι συμβαίνει
Ο Χαρίτ Μισίτ, δικηγόρος που εκπροσώπησε τους εργάτες στα δικαστήρια της Ταϊλάνδης, αγωνίζεται στα δικαστήρια για εργατικές υποθέσεις εδώ και 42 χρόνια. Ο ίδιος δήλωσε: «Οι αρχές γνωρίζουν τι συμβαίνει, αλλά κάνουν τα στραβά μάτια. Τα δικαστήρια στην Ταϊλάνδη πρέπει να αναλάβουν δράση και να κάνουν περισσότερα. Αυτό που βλέπω εδώ και πάρα πολύ καιρό είναι ότι οι εργοδότες κάνουν κατάχρηση του συστήματος».
Εκπρόσωπος της Tesco δήλωσε: «Η προστασία των δικαιωμάτων όλων όσοι εργάζονται στην αλυσίδα εφοδιασμού μας είναι απολύτως απαραίτητη για τον τρόπο με τον οποίο δραστηριοποιούμαστε επιχειρηματικά. Προκειμένου να διατηρήσουμε τα αυστηρά μας πρότυπα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, εφαρμόζουμε μια ισχυρή διαδικασία ελέγχου σε όλη την αλυσίδα εφοδιασμού μας και στις κοινότητες όπου δραστηριοποιούμαστε. Οποιοσδήποτε κίνδυνος παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι εντελώς απαράδεκτος, αλλά στις πολύ σπάνιες περιπτώσεις που εντοπίζονται, φροντίζουμε να διασφαλίσουμε ότι αντιμετωπίζονται κατάλληλα και ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι ελευθερίες των εργαζομένων γίνονται σεβαστά.
»Οι ισχυρισμοί που επισημαίνονται στην παρούσα έκθεση είναι απίστευτα σοβαροί και αν είχαμε εντοπίσει τέτοια ζητήματα κατά τη στιγμή που συνέβησαν, θα είχαμε τερματίσει αμέσως τη σχέση μας με τον συγκεκριμένο προμηθευτή. Καταλαβαίνουμε ότι το εργατικό δικαστήριο της Ταϊλάνδης επιδίκασε αποζημίωση στους εμπλεκόμενους και θα συνεχίσουμε να παροτρύνουμε τον προμηθευτή να επιστρέψει στους εργαζόμενους τους μισθούς που τους οφείλονται».
Ο Sirikul Tatiyawongpaibul, διευθύνων σύμβουλος της VKG, χαρακτήρισε τους ισχυρισμούς «φήμες» και δήλωσε ότι θα πρέπει να παρουσιαστούν στο δικαστήριο και ότι δεν μπορούν να σχολιαστούν, δεδομένης μιας υπόθεσης που βρίσκεται σε εξέλιξη στα εργατικά δικαστήρια της Ταϊλάνδης.
«Οι κανόνες και οι κανονισμοί της εταιρείας είναι σύμφωνοι με την εργατική νομοθεσία της Ταϊλάνδης, με την απασχόληση και τις συνθήκες εργασίας σύμφωνα με τους όρους που καθορίζονται από το τμήμα προστασίας και πρόνοιας της εργασίας και τους πελάτες … Η εταιρεία έχει πολεμήσει την υπόθεση με γεγονότα και δεν σκοπεύει να διακόψει τις δραστηριότητές της. Είναι απαραίτητο για την εταιρεία να διεκδικήσει δικαιοσύνη στο πλαίσιο της δικαστικής διαδικασίας της Ταϊλάνδης».
Εκπρόσωπος της Intertek δήλωσε: «Ως υπεύθυνη επιχείρηση, λαμβάνουμε πολύ σοβαρά υπόψη τα θέματα που θίγονται στην αλληλογραφία σας. Σημειώνουμε επίσης ότι τα θέματα αυτά αποτελούν επί του παρόντος αντικείμενο νομικών διαδικασιών στην Ταϊλάνδη και την Αγγλία και, ως εκ τούτου, δεν είμαστε σε θέση να σχολιάσουμε όσο οι διαδικασίες αυτές βρίσκονται σε εξέλιξη».
Το παρακάτω βίντεο είναι από ένα brand στην Ταϊλάνδη που κατασκευάζει ρούχα από ρετάλια -Μια καλή περίπτωση μέσα στο χάος του fast fashion
«Η αυξημένη τουριστική κίνηση σε συνδυασμό με την έλλειψη προσωπικού έχει μετατρέψει τον αερολιμένα σε μια εργασιακή αρένα που οι εργαζόμενοι παλεύουν καθημερινά για την επιβίωση», επισημαίνει, προσθέτοντας ότι «από τις καταγγελίες των εργαζομένων που φτάνουν καθημερινά στο σωματείο μας αλλά και από αυτά που έχουμε διαπιστώσει ιδίοις όμμασι από τις περιοδείες της ένωσης, δεν είναι να απορεί κανείς γιατί υπάρχουν άδειες θέσεις εργασίας».
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την Ένωση: «Ο κλιματισμός του αεροδρομίου υπολειτουργεί ή δεν λειτουργεί για αρκετές ώρες της ημέρας, με αποτέλεσμα ειδικά τις θερμές ημέρες το καλοκαιριού να δημιουργείται μια αποπνικτική ατμόσφαιρα στους ενιαίους χώρους του αερολιμένα και μάλιστα σε συνθήκες έντονου συνωστισμού έως και χιλιάδων ανθρώπων. Μάλιστα, είδαμε μέχρι και ατομικά ανεμιστηράκια μπροστά στους κισέδες των εταιρειών για να αντέξουν οι εργαζόμενοι τη ζέστη, ενώ την προηγούμενη εβδομάδα ήρθαν και καταγγελίες για …κοριούς στο ίδιο πόστο. Επίσης, λόγω της μη συντήρησης του εξοπλισμού του αεροδρομίου ήρθε καταγγελία από συναδέλφους ότι τους χτύπησε το ρεύμα (!!!) από τους ιμάντες που μεταφέρουν τις βαλίτσες στον χώρο του διαχωρισμού των αποσκευών.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες εργασίας και με εργαζόμενους που καλύπτουν δυο και τρία πόστα, οι ίδιοι καλούνται να δουλέψουν σπαστό ωράριο ακόμα και "τρίσπαστο" προκειμένου να βγει η δουλειά χωρίς να έχουμε φτάσει ακόμα στο πικ της σεζόν. Κερασάκι στην τούρτα η αύξηση στο κόμιστρο της στάθμευσης που αναγκάζει τους εργαζόμενους να δίνουν το 1/10 του μισθού τους στη Δημοτική Επιχείρηση ΔΕΠΑΝΑΛ προκειμένου να μην παρανομούν».
«Είναι τεράστιες οι ευθύνες των μεγάλων εταιρειών επίγειας εξυπηρέτησης και των λοιπών εταιρειών που δραστηριοποιούνται και εφαρμόζουν τέτοιες συνθήκες. Τεράστιες επίσης είναι οι ευθύνες της κυβέρνησης αλλά και οι ευθύνες του αερολιμενάρχη Ηρακλείου που όχι μόνο επιτρέπει τέτοιες συνθήκες στον χώρο ευθύνης του, αλλά συστηματικά αντιδρά επιθετικά σε κάθε υπόδειξη του σωματείου για αυτή την κατάσταση», υπογραμμίζει επίσης η Ένωση.
Καλεί τους εργαζόμενους «να μη συμβιβαστούν με αυτή την κατάσταση. Να έρθουν τώρα σε επαφή με το σωματείο μας, την Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου και να βάλουμε μαζί φρένο στην εργοδοτική ασυδοσία. Τώρα είναι η ώρα για αγώνα και πάλη για υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας που θα κατοχυρώνουν τους εργαζόμενους απέναντι σε τέτοια ζητήματα, μετά το πέρας της σεζόν θα είμαστε απλά μερικοί ακόμη αριθμοί που οι περισσότεροι εξ αυτών θα μείνουν έξω και από το ταμείο ανεργίας». {902.gr]
Συγκεκριμένα, όπως εξομολογείται, αναγκάστηκε για τρεις ολόκληρους μήνες να κοιμάται στο αυτοκίνητο, καθώς το κατάλυμα που της παραχώρησε η επιχείρηση που εργαζόταν ήταν χωμένο σε σπηλιά, γεμάτο υγρασία, με έπιπλα φαγωμένα από τα ποντίκια. Επιπλέον, μπάνιο έκανε στις ντουζιέρες της παραλίας και πολλές φορές κοιμόταν στις ξαπλώστρες.
