Είναι λυπηρό να σκέφτεσαι όσα έχει περάσει 10 χρόνια ο τόπος, να αισθάνεσαι αυτό που έρχεται (κρίση, πανδημία, τουρκική επιθετικότητα κ.λπ.) και να διαπιστώνεις ότι το αίτημα της κυριαρχίας της χώρας έχει μείνει εντελώς στα αζήτητα.