ΑΙΓΑΙΟ - Παραβιάσεις Τουρκίας, παρεμβάσεις ΗΠΑ, σχεδιασμοί ΝΑΤΟ
Κυριακή, 08/05/2016 - 13:00Αναδημοσίευση από rizospastis
Ενα βρωμερό τρίπτυχο απλώνεται στο Αιγαίο το τελευταίο διάστημα, με ευθύνη φυσικά και της ελληνικής κυβέρνησης, όπως και όλων των αστικών κομμάτων και μορφωμάτων, που αποδέχονται τη στοίχιση της χώρας στο ένα ή το άλλο ιμπεριαλιστικό κέντρο, για παζάρεμα μιας καλύτερης γεωστρατηγικής θέσης των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων στο διεθνή ανταγωνισμό τους με άλλα κεφάλαια. Ακριβώς στον τέτοιο ενδοαστικό ανταγωνισμό - και με συγκρούσεις στα νοτιοανατολικά της, στο εσωτερικό της, και στο εσωτερικό της κυβέρνησής της - η Αγκυρα οξύνει το τελευταίο διάστημα την προκλητικότητά της στο Αιγαίο, με συνεχείς παραβιάσεις και παραβάσεις ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Μεταξύ άλλων, οι αμφισβητήσεις της Τουρκίας εστιάζονται στα εξής δικαιώματα της Ελλάδας:
Να έχει εναέριο εθνικό χώρο 10 ναυτικά μίλια, πιέζοντας να της τον περιορίσει στα 6, αυτό αναγνωρίζει και το ΝΑΤΟ, να συντονίζει επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης απ' τον 25ο παράλληλο και ανατολικά, που διχοτομεί το Αιγαίο στη μέση, την ελληνική κυριαρχία σε μια σειρά νησιών (π.χ. Αγαθονήσι, Παναγιά Οινουσσών, Ψέριμος, Φαρμακονήσι, Φούρνοι, Θύμαινα, Σύρνα, Γαύδος, Κουφονήσι κ.ά.), ενώ αμφισβητεί το δικαίωμα ύπαρξης ελληνικών στρατευμάτων σε νησιά του Αιγαίου, κυρίως στα Δωδεκάνησα.
ΝΑΤΟικό «καπέλο»
Ολα αυτά συμβαίνουν και εκδηλώνονται εν πλήρει γνώσει των «μεγάλων συμμάχων» της ντόπιας αστικής τάξης, των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, υπό τα βλέμματα μάλιστα υψηλόβαθμων στελεχών της λυκοσυμμαχίας που υπηρετούν στα πλοία της ΝΑΤΟικής αρμάδας SNMG2, που κατέπλευσε στο Αιγαίο κατόπιν κοινού αιτήματος των κυβερνήσεων Ελλάδας, Τουρκίας και Γερμανίας, επισήμως προς διαχείριση του Προσφυγικού.
Και πώς αλλιώς, εφόσον κινούνται με βάση γνωστές διαταγές της λυκοσυμμαχίας, όπως η «Aegean Policy Guidance» (του 2006) ή το «Luns ruling» (του 1984), που αφορούν το Αιγαίο και επιβάλλουν «ίσες αποστάσεις» της λυκοσυμμαχίας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, όποτε προκύπτει κάποιο ζήτημα στο Αιγαίο.
Ο ίδιος ο γγ του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ, δήλωσε πρόσφατα ότι «υπάρχουν ευαίσθητα ζητήματα στο Αιγαίο Πέλαγος. Γι' αυτόν τον λόγο είχαμε δηλώσει με μεγάλη προσοχή όταν αποφασίσαμε να συμμετάσχουμε, ότι το ΝΑΤΟ θα έχει ευαισθησία σε οποιαδήποτε εθνική θέση, απόφαση που αποτελεί και τη βάση της δράσης μας εξαρχής». Οπερ σημαίνει ευαισθησία και σε «οποιαδήποτε εθνική θέση» προβάλλει η Αγκυρα για να ...μακιγιάρει τις απαράδεκτες αξιώσεις της.
Κουμπώνει με άλλα σχέδια
Παραπέρα, μια σειρά δηλώσεων και κινήσεων των ΝΑΤΟικών αποδεικνύουν στην πράξη ότι η ανάπτυξη εδώ της SNMG2 έρχεται και κουμπώνει με άλλες δυνάμεις της λυκοσυμμαχίας που ελέγχουν όλο το δίαυλο από Μαύρη Θάλασσα έως Ανατολική Μεσόγειο, τον οποίο διασχίζουν ρωσικά πολεμικά για να φτάσουν στη Συρία.
Διόλου τυχαία, ήδη από τα μέσα Απρίλη η SNMG2 συγκρότησε την υποομάδα SNMG - TU2 με βασικό κορμό της την καναδέζικη φρεγάτα «FREDERICTON»και την ιταλική «ALISEO», οι οποίες έφυγαν από το Αιγαίο και αναπτύχθηκαν στη Μαύρη Θάλασσα, όπου ενσωματώνοντας πλοία του βουλγαρικού, του ρουμανικού και του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού διεξάγουν «αεροναυτικά γυμνάσια», κινητοποιώντας στην πράξη κι άλλες δυνάμεις της λυκοσυμμαχίας στη Μαύρη Θάλασσα, στην κόντρα με Μόσχα.
Ο Στόλτενμπεργκ, με δηλώσεις και υπονοούμενά του πρόσφατα, στο Συμβούλιο των υπουργών Αμυνας της ΕΕ, ουσιαστικά επιβεβαίωνε ότι η ανάπτυξη της SNMG2 στο Αιγαίο διασυνδέεται με τις ναυτικές επιχειρήσεις «Active Endeavour» του ΝΑΤΟ και «Euronav Med SOPHIA» της ΕΕ που επιχειρούν στη Μεσόγειο, το δε Αιγαίο παίζει κομβικό ρόλο στους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς. Διαβεβαίωνε, μάλιστα, ότι αναλυτικότερες αποφάσεις θα ληφθούν στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ τον Ιούνη και στην αντίστοιχη του ΝΑΤΟ τον Ιούλη, ώστε να εμβαθύνει η διασύνδεση, με πρόσχημα τις προσφυγικές ροές από Ασία και Αφρική.
Συνδέεται με Ρωσία
Αλλά και γενικά για τη σημασία της Μεσογείου, άρα και του Αιγαίου, στους σχεδιασμούς του ευρωατλαντικού άξονα, είναι ενδεικτικά όσα έλεγε πρόσφατα ο Στόλτενμπεργκ στην «Καθημερινή»:
«(...) πάντοτε έχει στρατηγική σημασία η Μεσόγειος για το ΝΑΤΟ, διότι πρόκειται ακριβώς για την περιοχή όπου βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τη βία στη Συρία. Και όπου επίσης βλέπουμε αύξηση της στρατιωτικής δύναμης της Ρωσίας στην Ανατολική Μεσόγειο, με ναυτικές δυνάμεις, αλλά επίσης και με τη ναυτική βάση στη Συρία. Εχουμε, λοιπόν, αναταραχή και αστάθεια στη Βόρεια Αφρική και ιδιαίτερα στη Λιβύη, και φυσικά την προσφυγική και μεταναστευτική κρίση που συνδέονται με αυτές. Ολα αυτά, λοιπόν, λαμβάνουν χώρα στη Μεσόγειο.
Ολα αυτά τα στοιχεία έχουν καταστήσει τη Μεσόγειο, εδώ και καιρό, θάλασσα με στρατηγική σημασία για το ΝΑΤΟ. Γι' αυτό και είναι σημαντικό που το ΝΑΤΟ αναπτύσσει τη ναυτική στρατηγική του. Αυτό θα είναι ένα από τα ζητήματα που θα συζητήσουμε, καθώς προετοιμαζόμαστε για τη Σύνοδο στη Βαρσοβία και γι' αυτόν το λόγο εξετάζουμε συνεχώς πώς μπορούμε να έχουμε παρουσία στη Μεσόγειο, κάτι που είναι εξαιρετικά χρήσιμο»...
Αμερικανικός δάκτυλος
Ακριβώς προκειμένου να προωθηθούν ενεργά οι συνολικότεροι σχεδιασμοί των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή, έχουμε το τελευταίο διάστημα και μια σειρά κλιμακούμενων αμερικανικών παρεμβάσεων, τόσο προς ενίσχυση της ΝΑΤΟικής παρουσίας στο Αιγαίο, όσο και για να καταλήξουν Αθήνα και Αγκυρα σε κάποιους συμβιβασμούς, απαραίτητους για την υλοποίηση των τέτοιων σχεδίων.
Π.χ., πριν από μερικές βδομάδες, ο μόνιμος εκπρόσωπος των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ,Ντάγκλας Λουτ, επισκέφτηκε τον Ελληνα ομόλογό του στις Βρυξέλλες, Μιχ. Διάμεση, προκειμένου να τον ενημερώσει ότι οι Αμερικανοί θέλουν να «συνεισφέρουν» στη ΝΑΤΟική «δραστηριότητα» στο Αιγαίο, αρχικά με ένα πλοίο που θα συμμετάσχει στις ΝΑΤΟικές περιπολίες.
Στην αμερικανική «προσφορά» εντάσσεται και η παραχώρηση αερόστατων επιτήρησης, τα οποία θα ίπτανται αγκυροβολημένα σε ελληνικά νησιά, στραμμένα προς τις τουρκικές ακτές. Υποτίθεται ότι θα δίνουν, ηλεκτρονικά, εικόνα κινήσεων δουλεμπορικών σκαφών και πλοιαρίων που θα αποπλέουν από τις τουρκικές ακτές, στις δυνάμεις Ελλάδας, Τουρκίας και Frontex, ώστε να επεμβαίνουν και να διακόπτουν την πορεία τους προς Ελλάδα...
Πρόκειται για παραμύθι. Τέτοιες δυνατότητες ανίχνευσης υπάρχουν - όπως επιβεβαιώνουν αρμόδιοι παράγοντες - ήδη, στα πλοία του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, όπως υπάρχουν και στα πλοία του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού, και δεν χρειάζονται παραπέρα μέσα. Τα αερόστατα των Αμερικανών στόχο έχουν να αναπτυχθούν εδώ ως πρόσθετα μέσα αεράμυνας, σε σύνδεση με τις συστοιχίες «Patriot» που οι ΝΑΤΟικοί έχουν ήδη μεταφέρει στην Τουρκία για «προστασία» της από τα ρωσικά μαχητικά.
Ακολούθησε, την Τρίτη, ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην Ουάσιγκτον με την εξής δήλωση: «Ενθαρρύνουμε την Ελλάδα και την Τουρκία να συνεργαστούν για τη διατήρηση σχέσεων καλής γειτονίας και τη σταθερότητα στο Αιγαίο προς όφελος της ευρύτερης περιοχής».
Βάζουν και προϋποθέσεις...
Επιπλέον, σύμφωνα με πληροφορίες, ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα, Ντ. Πιρς, επισκέφθηκε τον γγ του υπουργείου Εξωτερικών, Δ. Παρασκευόπουλο, και του ανέγνωσε κείμενο τριών σημείων - προϋποθέσεων προκειμένου να δράσει «αποτελεσματικά» η ΝΑΤΟική ναυτική δύναμη SNMG2. Λέγεται ότι στον ίδιο ακριβώς χρόνο ο Αμερικανός πρέσβης στην Αγκυρα διάβασε το ίδιο κείμενο στον ομόλογο του Δ. Παρασκευόπουλου στο τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, Φ. Σινιρλίογλου.
-- Ως πρώτη προϋπόθεση περιγράφεται ότι πρέπει τα μέσα των Ελλήνων και των Τούρκων που διατίθενται στη SNMG2 να αποχωρήσουν από την περιοχή επιχειρήσεων και να ασχοληθούν με άλλες δραστηριότητες της δύναμης, όπως ελλιμενισμό στη Μαύρη Θάλασσα. Εκεί όπου, όπως είδαμε, είναι ήδη δύο φρεγάτες της SNMG2 συγκροτώντας υποομάδα της. Στη SNMG2 είναι ενσωματωμένες σήμερα η φρεγάτα «ΣΠΕΤΣΑΙ» και οι κανονιοφόροι «ΑΗΤΤΗΤΟΣ» και «ΚΡΑΤΑΙΟΣ», για τις οποίες ανοίγεται νέο πεδίο ανάμειξης στις ενδοϊμπεριαλιστικές κόντρες, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και με βάση την αμερικανική πρόταση, με δεδομένη την πρεμούρα της κυβέρνησης να εμπλακεί στους τέτοιους σχεδιασμούς, με στόχο τη γεωστρατηγική αναβάθμιση του εγχώριου κεφαλαίου.
-- Ως δεύτερη «προϋπόθεση» τέθηκε το ότι πρέπει η δραστηριότητα της SNMG2 να μην εμποδίζεται με το πρόσχημα πως υφίστανται θέματα εδαφικών διεκδικήσεων. Αλλη μια πτυχή που στην πράξη κάνει σκόνη τα επιχειρήματα της κυβέρνησης ότι τάχα με το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο διασφαλίζονται τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, ενώ στο τέλος βρίσκεται η Αθήνα να πρέπει να αναλάβει δεσμεύσεις ότι δε θα... εγείρει εδαφικές αξιώσεις, ενόσω τουρκικά αεροσκάφη και πλοία προχωρούν συνεχώς σε παραβιάσεις σε αέρα και θάλασσα.
-- Ως τρίτη «προϋπόθεση» που έθεσαν οι ΗΠΑ αναφέρεται ότι θα πρέπει να ανταλλάσσονται σύμφωνα με τις προβλεπόμενες διαδικασίες διαβαθμισμένες πληροφορίες. Ηδη, η ελληνική κυβέρνηση, διά στόματος αρμόδιου υπουργού, Π. Καμμένου, έχει δώσει πλείστες όσες διαβεβαιώσεις σε ΝΑΤΟ και ΕΕ ότι μπορεί να παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στη συγκέντρωση και διαβίβαση πληροφοριών, κομβικό ζήτημα στην υλοποίηση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών του ευρωατλαντικού άξονα. Ενδεικτικά, ο Ελληνας ΥΕΘΑ έλεγε πρόσφατα σε συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου: «Η Ελλάδα (...) θα συνεργαστεί (...) προκειμένου να ενισχυθεί η απόφαση του ΝΑΤΟ για τη δημιουργία μιας υπηρεσίας πληροφοριών στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Η Ελλάδα θα αποτελέσει την πρώτη χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ που δημιουργεί αυτή τη στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών» προς έλεγχο των προσφυγικών ροών και των τζιχαντιστών.
Η απάντηση του λαού
Σε κάθε περίπτωση, οι ΗΠΑ, έχοντας αντικειμενικά «το πάνω χέρι», παρεμβαίνουν σε ένα βρωμερό ενδοαστικό παζάρι, πάνω στο ποιος καλύπτει τι στο Αιγαίο, ένα δούναι και λαβείν όπου μετέχει και η ελληνική κυβέρνηση, συνολικά η εγχώρια αστική τάξη, οπωσδήποτε με τις επιμέρους αντιθέσεις των διαφόρων τμημάτων της, επιδιώκοντας κέρδη από το μοίρασμα των αγορών που εξασφαλίζονται πάντα με το αίμα των λαών.
Ολοι αυτοί οι σχεδιασμοί και εξελίξεις, σε όλο το φλεγόμενο τόξο από Μαύρη Θάλασσα έως Μεσόγειο, δείχνουν ότι οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί ολοένα οξύνονται, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους λαούς και τον ελληνικό λαό ιδιαίτερα, καθότι, αντικειμενικά, βρίσκεται στο επίκεντρο των τέτοιων επικίνδυνων εξελίξεων και σχεδιασμών.
Γι' αυτό και πρέπει, άμεσα, να δυναμώσει την οργανωμένη πάλη του ενάντια στο κεφάλαιο, που τον εμπλέκει βαθύτερα στους επικίνδυνους ανταγωνισμούς, την πάλη ενάντια στην εξουσία του και τις διακρατικές συμμαχίες του, με προοπτική τη δική του, εργατική - λαϊκή εξουσία, και την αποδέσμευσή του από ΕΕ και ΝΑΤΟ.
Θ. Μ.