Διαβάστε μετά το δημοσίευμα του naxostimes.gr αποσπάσματα της ομιλίας της Εισαγγελέως Πρωτοδικών Νάξου Πόπης Παπανδρέου, στην ημερίδα της ΠΦΠΟ με θέμα «Προστασία, ευζωία και κακοποίηση των ζώων συντροφιάς, ιπποειδών και παραγωγικών. Νομοθετικό πλαίσιο και προοπτικές»
Του Άκη Αξαόπουλου για την ιστοσελίδα naxostimes.gr
Tα επιχειρήματα και τις αντιρρήσεις των κτηνοτρόφων για το παστούρωμα των ζώων κατέρριψε η Εισαγγελέας Πρωτοδικών Νάξου Πόπη Παπανδρέου, κατά την διάρκεια της ημερίδας με θέμα «Προστασία, ευζωία και κακοποίηση των ζώων συντροφιάς, ιπποειδών και παραγωγικών. Νομοθετικό πλαίσιο και προοπτικές» που πραγματοποιήθηκε χθες στο Δημοτικό Θέατρο «Ιάκωβος Καμπανέλλης» στο Δημαρχείο της Νάξου.
Είχε προηγηθεί η πραγματοποίηση της ίδιας ημερίδας το απόγευμα του Σαββάτου στο Πολιτιστικό Κέντρο του Συλλόγου Φιλωτιτών στο Φιλώτι.
«Βαρύτατη κακοποίηση των ζώων»
Η κα Παπανδρέου υποστήριξε ότι οι κτηνοτρόφοι θα πρέπει να αφήσουν πίσω τους την πατροπαράδοτη μεν, αλλά πλέον αποδεδειγμένα επίπονη πρακτική του παστουρώματος, καθώς πρόκειται για βαρύτατη κακοποίηση των ζώων και διώκεται ποινικά.
«Από την στιγμή που είναι ποινικό αδίκημα, θα εφαρμοστεί ίσα για όλους τους πολίτες ο νόμος. Το αν θα επιλέξει ο καθένας από εσάς να συνεχίσει να παραβιάζει τον νόμο, φυσικά είναι δική του απόφαση. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι έχουμε αντεπιχείρημα έναντι του νόμου ότι αυτό είναι ένα έθιμο και μία πρακτική και δεν κάνουμε κάτι κακό» ανέφερε στη συνέχεια η κα Παπανδρέου, η οποία δεν δέχθηκε την άποψη που διατυπώθηκε ότι οι εναλλακτικές λύσεις που μπορούν να αντικαταστήσουν την «παστούρα» είναι κοστοβόρες.
Σημειώνεται ότι η δίωξη για το αδίκημα του παστουρώματος κινείται αυτεπάγγελτα, δηλαδή δεν απαιτείται προηγούμενη καταγγελία. Ο Εισαγγελέας μπορεί να παρέμβει αυτεπαγγέλτως, με οποιονδήποτε τρόπο πληροφορηθεί διάπραξη συγκεκριμένου εγκλήματος που προβλέπεται στον οικείο νόμο. Το ίδιο οφείλει – και είναι υποχρεωμένη – να πράξει και η Αστυνομία, καθώς και οι αρμόδιες λιμενικές αρχές και οι αρμόδιοι διοικητικοί υπάλληλοι που είναι επιφορτισμένοι με την τήρηση της νομοθεσίας. Επίσης, η Αστυνομία είναι υποχρεωμένη να επιβάλλει και τα προβλεπόμενα διοικητικά πρόστιμα, τα οποία είναι ανεξάρτητα από τις ποινές.
Εφόσον δε, υπάρχουν οι προϋποθέσεις, τηρείται κανονικά η αυτόφωρη διαδικασία, που σημαίνει την άμεση σύλληψη και παραπομπή του υπαιτίου, όσο και την άμεση εκδίκαση της υπόθεσης από το αρμόδιο ποινικό δικαστήριο.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΟΜΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΗΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ ΤΗΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ ΝΑΞΟΥ
…ο άνθρωπος έχει αναντίρρητα ηθική υποχρέωση να σέβεται όλα τα ζώα και να λαμβάνει σοβαρά υπόψη του το γεγονός ότι τα ζώα υποφέρουν και θυμούνται, είναι έξυπνα, έχουν συναισθήματα και επιπλέον αποτελούν συμβιωτικό κύκλο με τους ανθρώπους,συμβάλλοντας στην ποιότητα ζωής τους, με αποτέλεσμα να έχουν ιδιαίτερη αξία για την κοινωνία και να αποτελούν αναντικατάστατα στοιχεία των φυσικών συστημάτων του πλανήτη μας.
… τα τελευταία χρόνια τα ζώα, πέραν της παραδοσιακής θεώρησής τους αποκλειστικά ως αντικειμένων ιδιοκτησίας, ως παραγόντων κινδύνου και (πιο πρόσφατα) ως μέρους του φυσικού περιβάλλοντος, αντιμετωπίζονται πλέον (σε ευρωπαϊκό τουλάχιστον επίπεδο) ως όντα αυτοτελώς χρήζοντα έννομης προστασίας, ως φορείς προστατευτέας ζωής, σωματικής ακεραιότητας κ.λπ., οι οποίοι πάντως είναι απαραίτητοι μεταξύ άλλων και για την ποιότητα του φυσικού περιβάλλοντος και, κατ΄ επέκταση, για την ποιότητα ζωής όλων των ανθρώπων (φορέων του ανθρώπινου είδους). Ήδη δε στο άρθρο 1 περ. α΄ του Ν. 4039/2012 ως «Ζώο» νοείται «κάθε έμβιος οργανισμός, που συναισθάνεται και κινείται σε ξηρά, αέρα και θάλασσα ή οποιοδήποτε άλλο υδατικό οικοσύστημα ή υγροβιότοπο».
Βασικό νομοθέτημα που ρυθμίζει τα της απονομής της δικαιοσύνης στο πεδίο της προστασίας των ζώων οποιουδήποτε είδους είναι ο Ν. 4039/2012, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει. … Θα σταθώ σε τρία βασικά εγκλήματα εις βάρος των ζώων που απαντώνται συχνότερα στην πράξη…. Κατά το άρθρο 16 περ. α΄ Ν. 4039/2012 προβλέπεται ότι «[…] απαγορεύεται ο βασανισμός, η κακοποίηση, η κακή και βάναυση μεταχείριση οποιουδήποτε είδους ζώου, καθώς και οποιαδήποτε πράξη βίας κατ΄ αυτού, όπως ιδίως η δηλητηρίαση, το κρέμασμα, ο πνιγμός, το κάψιμο, η σύνθλιψη και ο ακρωτηριασμός […]», ενώ κατά την παρ. 2 του άρθρου 20 του ίδιου ως άνω Νόμου ορίζεται ότι: «Οι παραβάτες των διατάξεων των … παρ. α΄ και β΄ του άρθρου 16 τιμωρούνται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή από πέντε χιλιάδες (5.000) έως δεκαπέντε χιλιάδες (15.000) ευρώ». H διάταξη του άρθρου 16 παρ. α΄ ν. 4039/2012 αφορά ρητά σε οποιοδήποτε είδος ζώου. Συνεπώς περιλαμβάνει όλα τα είδη ζώων, μεταξύ των οποίων και τα ζώα συντροφίας, τα ζώα εργασίας, τα ιπποειδή και τα παραγωγικά, ενώ περαιτέρω το άρθρο 20 παρ. 2 Ν. 4039/2012 ορίζει την κύρωση προκειμένου για την παράβαση των πρωτευόντων κανόνων που το άρθρο 16 του ιδίου νόμου θέτει, εκ των οποίων προκύπτουν εξ αντιδιαστολής τα νόμιμα όρια της ανθρώπινης συμπεριφοράς προς τα ζώα εν γένει (όχι μόνο «συντροφιάς») με το ανωτέρω περιεχόμενο, αλλά πρωτίστως και διότι αφορά σε «φλέγον» (περιβαλλοντικής και κοινωνικής ηθικής) και επίκαιρο ζήτημα.
… ο βασανισμός και ιδίως η βάναυση κακοποίηση των ζώων, συνιστά προδήλως μια ακραία και ιδιάζουσα αντικοινωνική συμπεριφορά, η οποία εγείρει το κοινό περί δικαίου αίσθημα ολοκληρωτικά και σε τέτοιο βαθμό, που απαιτείται πλέον για αποκατάσταση της διασάλευσης της έννομης τάξης η επιβολή της προσήκουσας εξατομικευμένης ποινής. Προς την κατεύθυνση αυτή, ο νομοθέτης προβλέπει την επιβολή ποινής φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους (1-5 έτη) και αθροιστικά χρηματική ποινή από 5.000 έως 15.000 ευρώ για την ακραία αυτή μορφή βίας, αποτυπώνοντας στην ουσία το μέγεθος της κοινωνικοηθικής απαξίας που η ποινική αντίδραση προσδίδει στην εν λόγω εγκληματική πράξη….
Ως κακοποίηση των ζώων, ειδικότερα, ορίζεται οποιαδήποτε, μη κοινωνικά αποδεκτή, ανθρώπινη συμπεριφορά που προκαλεί άσκοπη ταλαιπωρία, αγωνία, φόβο, πόνο, τραυματισμούς μέχρι και τον βίαιο θάνατο ενός ζώου. Η κακοποίηση των ζώων διακρίνεται σε σωματική και συναισθηματική, ανάλογα με το αν βλάπτεται η σωματική υγεία ή η συναισθηματική ευεξία των ζώων, αν και σε πρακτικό επίπεδο η διάκριση μπορεί να είναι δύσκολη μερικές φορές, γιατί οι πράξεις σωματικής κακοποίησης, ειδικά όταν γίνονται κατ’ εξακολούθηση, έχουν σοβαρή επίδραση και στη συναισθηματική υπόσταση των ζώων.
… Πράξεις ενεργητικής σωματικής κακοποίησης έχουν καταγραφεί σε όλα τα είδη των ζώων (συντροφιάς, παραγωγικά, άγριας πανίδας), αλλά συχνότερα αφορούν σε σκύλους και γάτες, αλλά και ιπποειδή. Ως συνηθέστερες μορφές ενεργητικής σωματικής κακοποίησης-βίαιης θανάτωσης έχουν αναφερθεί κυρίως οι εξής: Χρήση δηλητηρίων (φόλες), πρόκληση τραυματισμών με κάθε είδους μέσο, πρόκληση ασφυξίας και πνιγμού, θερμικά ή χημικά εγκαύματα. … Μορφή ενεργητικής σωματικής κακοποίησης συνιστά, μεταξύ άλλων, και ο περιορισμός της φυσιολογικής κίνησης (δραστικός και μη ιατρογενής). Στην τελευταία αυτή περίπτωση εντάσσεται το λεγόμενο «παστούρωμα» του ζώου, ήτοι το δέσιμο με σχοινί των δύο ομοπλάγιων άκρων του…
…Η παθητική κακοποίηση των ζώων, η οποία αναφέρεται και ως παραμέληση, αρχίζει από το σημείο που παραβιάζονται οι συνθήκες ευζωίας –όπως προσδιορίζονται με επιστημονικά κριτήρια για κάθε ζωικό είδος– και είναι ουσιαστικά η αποτυχία του ανθρώπου (οφειλόμενη σε αδιαφορία, αδυναμία ή άγνοια) να καλύψει τις βασικές σωματικές και συναισθηματικές ανάγκες των ζώων, με αποτέλεσμα αυτά να υφίστανται σοβαρή και παρατεταμένη ταλαιπωρία.
… Η δίωξη των ανωτέρω εγκλημάτων κινείται κατά κανόνα αυτεπάγγελτα. Συνεπώς, όταν περιέλθει σε γνώση της κατά τόπο αρμόδιας Αστυνομικής Αρχής η τέλεση ή απόπειρα τέλεσης των αξιόποινων ως άνω πράξεων ή παραλείψεων, ως και οποιαδήποτε συναφής πληροφορία-καταγγελία, απ’ όπου κι αν προέρχεται —συμπεριλαμβανομένου και του διαδικτύου— αναφορικά με περιστατικά βασανισμού, κακοποίησης, εγκατάλειψης, κακής και βάναυσης μεταχείρισης οποιουδήποτε είδους ζώου, καθίσταται υποχρεωτική και απαρέγκλιτη η τήρηση της αυτόφωρης διαδικασίας, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις του νόμου, καθόσον κρίνεται επιτακτική και αναγκαία για τον κολασμό των εγκλημάτων αυτών τόσο η άμεση σύλληψη και παραπομπή του υπαιτίου, όσο και η εκδίκαση της όλης υπόθεσης από το αρμόδιο ποινικό δικαστήριο.
Συνακόλουθα, προβλέπεται η δυνατότητα με εντολή του αρμόδιου εισαγγελέα να αφαιρεθεί προσωρινά ή οριστικά το ζώο συντροφιάς ή ζώο άλλης κατηγορίας από την κατοχή του παραβάτη των διατάξεων του άρθρου 5 παράγραφος 1 περιπτώσεις α`, β` και γ` και του άρθρου 16 και να παραδοθεί το ζώο στο καταφύγιο αδέσποτων ζώων του αρμόδιου Δήμου ή σε ενδιαφερόμενη φιλοζωική εταιρεία ή σωματείο. Αν η μεταχείριση του ζώου είναι ιδιαίτερα σκληρή και βάναυση και προκάλεσε ιδιαίτερο πόνο ή φόβο στο ζώο, η αφαίρεση είναι οριστική. Ο εισαγγελέας μπορεί, επίσης, με διάταξή του να απαγορεύσει την απόκτηση άλλου ζώου από τον παραβάτη (άρθρο 19 παρ. 1 Ν. 4039/2012). Η προσωρινή αφαίρεση του ζώου δύναται να διαρκέσει μέχρι την έκδοση έγγραφης διάταξης ή παραγγελίας του αρμόδιου Εισαγγελέα, είτε για την άρση της προσωρινής αφαίρεσης και την απόδοσή του στον ιδιοκτήτη του, είτε για την οριστική αφαίρεσή του. Στη συνέχεια, αφού παρέλθει εύλογο χρονικό διάστημα από την προσωρινή αφαίρεση του ζώου, η επιληφθείσα Αστυνομική Αρχή υποβάλλει συμπληρωματική αναφορά προς τον αρμόδιο Εισαγγελέα, κάνοντας σχετική μνεία για την εξέλιξη της κατοχής και της κηδεμονίας του.
Επιπροσθέτως, προς εξασφάλιση της δημόσιας ειρήνης και ευταξίας, της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος και της απρόσκοπτης κοινωνικής διαβίωσης των πολιτών, η Ελληνική Αστυνομία ορίζεται ως μία από τις συναρμόδιες Υπηρεσίες για την εφαρμογή της κείμενης νομοθεσίας για την προστασία των ζώων εν γένει και κατά κύριο λόγο για την βεβαίωση των σχετικών παραβάσεων που διαπιστώνει κατά την άσκηση των ελεγκτικών της καθηκόντων.
Προς τούτο το αστυνομικό προσωπικό, εφόσον διαπιστώσει ότι συντρέχουν οι προβλεπόμενες από τον εφαρμοστέο κανόνα δικαίου πραγματικές και νομικές προϋποθέσεις για την εφαρμογή του, είναι υποχρεωμένο να προβεί στη βεβαίωση των σχετικών πα¬ραβάσεων και στην επιβολή των οικείων διοικητικών κυρώσεων (πρόστιμα), χωρίς ωστόσο η αρμοδιότητα αυτή να ενέχει οποιοδήποτε στοιχείο δυνη¬τικής κρίσης και εκτίμησης ή πολύ περισσότερο να επαφίεται στη διακριτική του ευχέρεια, καθόσον συνιστά επιτακτική και δέσμια υποχρέωσή του. Όταν δε τα ίδια πραγματικά περιστατικά στοιχειοθετούν ποινικό αδίκημα και συγχρόνως διοικητική παράβαση, η διοικητική διαδικασία είναι αυτοτελής και ανεξάρτητη σε σχέση με την ποινική…
Στις αγροτικές περιοχές της Χώρας μας παρατηρούνται οι ακόλουθες πρακτικές: Σκύλοι αφήνονται μόνιμα δεμένοι σε βαρέλια (βαρελόσκυλα), ενώ ακολουθείται η απαράδεκτη και απαρχαιωμένη μέθοδος του «παστουρώματος» των ιπποειδών εργασίας και των παραγωγικών ζώων…
Στις περιπτώσεις ύπαρξης μόνιμα δεμένων ζώων, των οποίων η φυσική και όρθια στάση εμποδίζεται, μη εξασφαλίζοντας την απαραίτητη για την υγεία και ευζωία τους άσκηση, υπάρχει παράβαση της διάταξης γ΄παρ. 1 του άρθρου 5 του Ν. 4039/2012 περί μη τήρησης των κανόνων ευζωίας και ως εκ τούτου οι αστυνομικές Υπηρεσίες οφείλουν να προβούν άμεσα στις σύννομες ενέργειες (αναζήτηση του ιδιοκτήτη/δράστη, σχηματισμός δικογραφίας, βεβαίωση διοικητικών προστίμων, επανέλεγχος μετά από εύλογο χρονικό διάστημα για την διακρίβωση συμμόρφωσης ή μη του ιδιοκτήτη και της υγείας του ζώου).
Σε συγκεκριμένες, μάλιστα, περιπτώσεις (λ.χ. όταν το μόνιμο δέσιμο έχει προκαλέσει πληγές στο σώμα του ζώου), συντρέχει και παραβίαση του άρθρου 16 περ. α΄ σε συνδ. με το άρθρο 20 του Ν. 4039/2012 περί κακοποίησης (ενεργητική σωματική κακοποίηση), εγκλήματα που συρρέουν αληθινά, με συνέπεια να επιβάλλονται στον κατηγορούμενο από το ποινικό δικαστήριο δύο ποινές (μία για κάθε πράξη) και εν τέλει να σχηματίζεται μια συνολική ποινή εις βάρος του για αμφότερες τις ως άνω πράξεις.
Ειδικά δε για τα ιπποειδή πρέπει να επισημανθούν αναλυτικότερα τα εξής: … Αποτελεί κοινή παραδοχή ότι τα ιπποειδή είναι ζώα που τους αρέσει η βοσκή και είναι φτιαγμένα να χαίρονται την ελευθερία της φύσης. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως είναι φτιαγμένα να ζουν χωρίς καμία προφύλαξη, δεμένα μέρα και νύχτα, χωρίς να έχουν πρόσβαση σε κάποια σκιά, ακόμα και φυσική, χωρίς να έχουν επαρκή τροφή και νερό, γεγονός που δεν συντρέχει όταν τους δίνεται νερό μόνο μία φορά την ημέρα γιατί τότε μπορεί κάποιος να πάει στο χωράφι, χωρίς να έχουν ελευθερία κίνησης που είναι απαραίτητη όσο είναι το φαγητό.
Ήδη στο άρθρο 1 περ. β΄ του Ν. 4039/2012 όπου δίδεται ο ορισμός της «ευζωίας» αναφέρεται ότι «ευζωία είναι το σύνολο των κανόνων, που πρέπει να εφαρμόζει ο άνθρωπος στα ζώα, αναφορικά με την προστασία τους και την καλή μεταχείριση τους, έτσι ώστε να μην πονούν και υποφέρουν, την παραμονή τους σε χώρο στεγνό, καθαρό και προστατευμένο από τις καιρικές συνθήκες, χωρίς να είναι μόνιμα δεμένα και διαβιούντα εντός ακατάλληλων κατασκευών (π.χ. μεταλλικών), τη φροντίδα για ιατρική περίθαλψη και χορήγηση κατάλληλης τροφής και νερού, την καθημερινή άσκηση ή τον περίπατο τους και γενικά τη μέριμνα για σεβασμό της ύπαρξης τους».
Η πρακτική του «παστουρώματος» των ζώων (εργασίας και παραγωγικών), συνιστά παραβίαση των κανόνων ευζωίας τους, η οποία δύναται υπό προϋποθέσεις να θεωρηθεί και ως κακοποίηση, επισύροντας βαρύτατες ποινικές και διοικητικές κυρώσεις, οι οποίες μπορεί να φτάσουν και μέχρι του ποσού των 30.000 ευρώ.
Ήδη δε έχει εκδοθεί σχετικά από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η υπ’ αριθ. 1837/108300 από 2-8-2018 Εγκύκλιος για την προστασία των ιπποειδών εργασίας, κατά την οποία η αρμόδια υπηρεσία προβαίνει στις ακόλουθες συστάσεις για την καλή διαβίωση των ιπποειδών εργασίας, μεταξύ των οποίων αναφέρεται ότι …«είναι απαραίτητη η διασφάλιση της ελευθερίας κινήσεων, ώστε τα ιπποειδή να εκδηλώνουν τη φυσιολογική τους συμπεριφορά», ενώ, περαιτέρω, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές για την ευζωία των ιπποειδών εργασίας του Παγκόσμιου Οργανισμού για την Υγεία των Ζώων, στις οποίες γίνεται ρητώς και σαφώς παραπομπή από την παραπάνω Εγκύκλιο του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, προβλέπεται, μεταξύ άλλων, ότι τα ζώα εργασίας (μεταξύ των οποίων εντάσσονται και τα ιπποειδή και τα παραγωγικά), δεν πρέπει να δένονται συνεχώς.
Σε καταστάσεις όπου απαιτείται το προσωρινό δέσιμο των ποδιών, οι χειριστές των ζώων θα πρέπει να εξασφαλίζουν επαρκή απόσταση μεταξύ των δύο ταλαντευόμενων ποδιών, ώστε να επιτρέπουν στο ζώο εργασίας να σταθεί και να κινείται χωρίς κίνδυνο τραυματισμού.Όταν είναι απαραίτητη η προσωρινή πρόσδεση, τα ζώα εργασίας θα πρέπει να μπορούν να ξαπλώνουν και, εάν είναι δεμένα σε εξωτερικούς χώρους, να γυρίζουν και να περπατούν. Η θέση πρόσδεσης πρέπει να είναι απαλλαγμένη από εμπόδια που μπορεί να εμπλέκουν τον ιμάντα πρόσδεσης. Επαρκές νερό και τροφή πρέπει να παρέχεται• αν είναι απαραίτητο, πρέπει να μετακινηθούν τα ζώα σε περιοχές που παρέχουν σκιά ή καταφύγιο.
Οι φοράδες δεν πρέπει να είναι δεμένες κοντά σε άλογα. Οι φοράδες που πρόκειται να θηλάσουν ή είναι μαζί με το πουλάρι δεν πρέπει να προσδεθούν. Ο εξοπλισμός που χρησιμοποιείται για την πρόσδεση πρέπει να σχεδιάζεται για το σκοπό αυτό. Τα τμήματα του εξοπλισμού που έρχονται σε επαφή με το δέρμα δεν πρέπει να είναι κατασκευασμένα από υλικό που προκαλεί πόνο ή τραυματισμό…
… Επί τη βάση των παραπάνω δεδομένων, οι αρμόδιες αρχές —και συγκεκριμέναοι υπάλληλοι της Ελληνικής Αστυνομίας, της Δασικής Υπηρεσίας, των Τελωνείων, των Σταθμών Υγειονομικού Κτηνιατρικού Ελέγχου (ΣΥΚΕ), του Λιμενικού Σώματος-Ελληνικής Ακτοφυλακής και οι ιδιωτικοί φύλακες θήρας των κυνηγετικών οργανώσεων (άρθρο 1 παρ. 1 περ. ιδ΄ Ν. 4039/2012 ως ισχύει)— καλούνται για την εντατικοποίηση των σχετικών επιθεωρήσεων και την εφαρμογή των διατάξεων του Ν. 1197/1981, ενώ επισημαίνεται ρητά ότι σε περίπτωση κακοποίησης ζώων εργασίας ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 16 του Ν. 4039/2012, όπως ισχύειμε την υποχρέωση επιβολής των προβλεπόμενων κυρώσεων.
… Τέλος, πρέπει να αναφερθεί και μια έτερη πρακτική, η οποία ακολουθείται στη Νήσο Νάξο και συνιστά κακοποίηση ζώων, κατ’ άρθρο 16 περ. α΄σε συνδ. με άρθρο 20 παρ. 2 Ν. 4039/2012, με την έννοια που εκτέθηκε ανωτέρω, τιμωρούμενη ποινικά με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον 1 έτους και χρηματική ποινή 5.000-15.000 ευρώ, αλλά και με υψηλά διοικητικά πρόστιμα.
Η εν λόγω παράνομη πρακτική, αναφερόμενη ως «έθιμο» στην τοπική κοινωνία, που απαντάται κυρίως στα χωριά Κινίδαρος και Γαλήνη της Νάξου, συνίσταται στο ανέβασμα των γαϊδουριών στις ταράτσες. Έτσι, σύμφωνα με το εν λόγω «έθιμο» το οποίο συνιστά αξιόποινη πράξη αυτεπαγγέλτως διωκόμενη, κάθε παραμονή Πρωτομαγιάς, συνήθως τη νύχτα, οι κάτοικοι ανεβάζουν τα γαϊδούρια του χωριού, δεμένα με σκοινιά στην κοιλιά και στα πόδια, στις ταράτσες των σπιτιών και τα κατεβάζουν με τον ίδιο τρόπο την Πρωτομαγιά, οδηγώντας τα έπειτα στις κεντρικές πλατείες των χωριών για να τα ζευγαρώσουν. Τούτη η παράνομη πρακτική συνιστά κακή και βάναυση μεταχείριση των συγκεκριμένων ζώων, χάριν τέρψεως των πολιτών, τιμωρούμενη με βαρύτατες ποινικές κυρώσεις και διοικητικά πρόστιμα…
Πηγή Π.Φ.Π.Ο. Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία
