Αρχαιολόγοι στην Πομπηία ανακάλυψαν τα λείψανα μιας εγκύου χελώνας που αναζήτησε καταφύγιο στα ερείπια ενός σπιτιού, το οποίο καταστράφηκε από σεισμό το 62 μ.Χ. και καλύφθηκε από ηφαιστειακή τέφρα και βράχους κατά την έκρηξη του Βεζούβιου.

Η χελώνα του Χέρμαν μήκους 14 εκατοστών και το αυγό της ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια ανασκαφών σε μια περιοχή της αρχαίας πόλης που, αφού ισοπεδώθηκε από τον σεισμό, ανοικοδομούνταν για την κατασκευή δημόσιων λουτρών, δήλωσαν την Παρασκευή αξιωματούχοι. Η Πομπηία καταστράφηκε στη συνέχεια μετά την ηφαιστειακή έκρηξη το 79 μ.Χ.

Δες μέσα σε 1' πόσα μπορείς να εξοικονομήσεις στην ασφάλεια του αυτοκινήτου σου!σύγκριση ανάμεσα σε 27 ασφαλιστικές εταιρίες

Οι αρχαιολόγοι υποψιάζονται ότι η χελώνα, ενός είδους που είναι κοινό στη νότια Ευρώπη, αναζήτησε καταφύγιο στα ερείπια ενός σπιτιού που είχε υποστεί πολύ σοβαρές ζημιές από τον σεισμό για να ξαναχτιστεί, σύμφωνα με δημοσίευμα της Guardian.

Ο διευθυντής του αρχαιολογικού πάρκου της Πομπηίας, Gabriel Zuchtriegel, δήλωσε ότι το γεγονός ότι το ζώο είχε ακόμη το αυγό της υποδηλώνει πως πέθανε πριν βρει ένα ασφαλές, φιλόξενο μέρος για να γεννήσει.

«Αυτό μας επιτρέπει να σκεφτούμε την Πομπηία σε αυτή τη φάση μετά τον σεισμό αλλά και πριν από την έκρηξη, όταν πολλά σπίτια ανοικοδομούνταν, ολόκληρη η πόλη ήταν ένα εργοτάξιο και προφανώς κάποιοι χώροι ήταν τόσο αχρησιμοποίητοι που τα άγρια ζώα μπορούσαν να περιφέρονται, να μπαίνουν και να προσπαθούν να γεννήσουν τα αυγά τους», είπε.

Οι ανασκαφές στο τμήμα των λουτρών Stabiane της Πομπηίας διεξάγονται από το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, το Πανεπιστήμιο Napoli L'Orientale και το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης παράλληλα με τον αρχαιολογικό χώρο της Πομπηίας.

Οι επιστήμονες κατάφεραν να αποκωδικοποιήσουν (αλληλουχίσουν) το πρώτο πλήρες γονιδίωμα ανθρώπου, ο οποίος είχε πεθάνει στην Πομπηία της Ιταλίας μετά την έκρηξη του ηφαιστείου του Βεζούβιου το 79 μ.Χ. Προηγουμένως είχαν «διαβαστεί» μόνο μικρά τμήματα μιτοχονδριακού DNA από ανθρώπους και ζώα της κατεστραμμένης Πομπηίας.

Οι ερευνητές από την Ιταλία, τη Δανία, τις ΗΠΑ και τη Βραζιλία, με επικεφαλής τους Γκαμπριέλε Σκοράνο και Σερένα Βίβα των πανεπιστημίων της Κοπεγχάγης και του Σαλέντο (Λέτσε), αντίστοιχα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Scientific Reports», ανέλυσαν τους σκελετούς δύο ατόμων (ενός άνδρα 35-40 ετών και μίας γυναίκας άνω των 50 ετών) που είχαν ανακαλυφθεί στον Οίκο του Τεχνίτη στην Πομπηία και από τους οποίους ελήφθησαν δείγματα DNA. Τελικά κατέστη δυνατό να γίνει ανάγνωση του πλήρους γονιδιώματος μόνο του άνδρα.

Γενετικές ομοιότητες με τους σύγχρονους κατοίκους της κεντρικής Ιταλίας

Η σύγκριση με DNA από 1.030 άλλους αρχαίους σκελετούς και 471 σύγχρονους Δυτικοευρωπαίους δείχνει ότι το DNA του άτυχου άνδρα της Πομπηίας είχε μεγαλύτερες ομοιότητες με εκείνο των σύγχρονων κατοίκων της κεντρικής Ιταλίας και όσων ζούσαν στην Ιταλία κατά τη ρωμαϊκή αυτοκρατορική περίοδο. Επίσης, το γενετικό υλικό του έχει γονίδια που συνήθως βρίσκονται στη Σαρδηνία. Ακόμη, βρέθηκαν ενδείξεις ότι ο άνδρας είχε προσβληθεί από ένα βακτήριο που προκαλεί φυματίωση.

Οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι στο μέλλον θα κατορθώσουν να «διαβάσουν» το πλήρες γονιδίωμα και άλλων σκελετών της Πομπηίας, ρίχνοντας έτσι περισσότερο φως στη γενετική ιστορία και στις ζωές του πληθυσμού της.

Εντοπίστηκε επιγραφή που μαρτυρεί ότι παρουσιάζονταν έργα και στα ελληνικά στην αρχαία ρωμαϊκή πόλη

Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν έναν καλοδιατηρημένο σκελετό σε έναν τάφο στην Πομπηία που ρίχνει νέο φως στις τελετουργίες ταφής και τις πολιτισμικές δραστηριότητες στην αρχαία ρωμαϊκή πόλη, δήλωσαν σήμερα αξιωματούχοι.

 

Ο σκελετός του άνδρα, που μοιάζει να είναι μεταξύ 60 και 70 ετών, βρέθηκε σε έναν τάφο που χρονολογείται από τις τελευταίες δεκαετίες της Πομπηίας, προτού καταστραφεί από την έκρηξη του ηφαιστείου του Βεζούβιου το 79 π.Χ.

ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΟΥ ΣΚΛΑΒΟΥ MARCUS VENERIUS SECUNDIO.

 

 

Μια επιγραφή αναφέρει πως ο άνδρας ήταν ο Μάρκους Βενέριους Σεκούντιο και κάνει μια αναφορά σε θεατρικές παραστάσεις στην Πομπηία στα ελληνικά - είναι η πρώτη φορά που οι αρχαιολόγοι έχουν βρει στοιχεία που αποδεικνύουν πως εκεί παρουσιάζονταν έργα στα ελληνικά, εκτός από τα λατινικά.

«Το ότι οργανώνονταν παραστάσεις στα ελληνικά είναι απόδειξη της ζωντανής και ανοικτής πολιτισμικής ατμόσφαιρας που χαρακτήριζε την αρχαία Πομπηία», δήλωσε ο Γκάμπριελ Τσουχτρίγκελ, διευθυντής του Αρχαιολογικού Πάρκου της Πομπηίας.

 

Το πάρκο ανέφερε σε μια ανακοίνωση πως είναι ένας από τους πιο καλοδιατηρημένους σκελετούς που βρέθηκαν στην τοποθεσία και πως δείχνει στοιχεία μερικής μουμιοποίησης, με τρίχες και ένα αφτί να φαίνονται ακόμη πάνω στο κρανίο. Βρέθηκαν επίσης δύο τεφροδόχοι στην περίφραξη του τάφου.

 

Οι ενήλικες αποτεφρώνονταν συνήθως στην πόλη εκείνη την εποχή, άρα η ταφή του Μάρκους Βενέριους θεωρείται πολύ ασυνήθιστη.

Οι αρχαιολόγοι ερευνούν το ενδεχόμενο ο άνδρας να είχε ταριχευθεί πριν από την ταφή. Είναι γνωστό ότι στην ταρίχευση χρησιμοποιούνταν ορισμένα υφάσματα και οι αρχαιολόγοι έχουν βρει τεμαχίδια που θα μπορούσαν να είναι από ύφασμα στο σημείο.
 
Στον τάφο του βρέθηκε επίσης ένα γυάλινο δοχείο με το όνομα μιας γυναίκας, της Novia Amabilis - πιθανώς η σύζυγος του Secundio.

Οι αρχικές εξετάσεις δείχνουν ότι πέθανε σε ηλικία περίπου 60 ετών.

Ο Secundio ήταν σκλάβος και θεματοφύλακας του αρχαίου ναού της Αφροδίτης της Πομπηίας. Αφού απελευθερώθηκε, προσχώρησε στις τάξεις των Augustales, μιας ανώτερης ομάδας ιερέων που ήταν υπεύθυνοι για την λατρεία του αυτοκράτορα. Το γεγονός ότι θάφτηκε σε τάφο αποδεικνύει ότι κατάφερε να αποκτήσει μια καλή κοινωνική και οικονομική θέση.

Οι ανασκαφές στην περιοχή της νεκρόπολης Porta Sarno είναι ένα κοινό έργο του αρχαιολογικού πάρκου της Πομπηίας και του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου της Βαλένθια.

Δεκάδες νέες ανακαλύψεις, συμπεριλαμβανομένων λειψάνων ανθρώπων και ζώων που σκοτώθηκαν κατά την έκρηξη του Βεζούβιου, ανακαλύφθηκαν τα τελευταία χρόνια στο Regio V, μια τεράστια περιοχή του αρχαιολογικού πάρκου που δεν έχει ακόμη ανοίξει πλήρως για το κοινό.