Τρεις μακρινοί γαλαξίες συγκρούονται σε μια νέα εκπληκτική εικόνα που κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA.

Αυτή η κοσμική συντριβή είναι γνωστή ως τριπλή συγχώνευση γαλαξιών, όταν δηλαδή τρεις γαλαξίες πλησιάζουν αργά και διαλύουν ο ένας τον άλλον με τις ανταγωνιστικές βαρυτικές τους δυνάμεις. Συγχωνεύσεις όπως αυτές είναι συχνές σε όλο το σύμπαν και όλοι οι μεγάλοι γαλαξίες – συμπεριλαμβανομένου του δικού μας, οφείλουν το μέγεθός τους σε βίαιες συγχωνεύσεις όπως αυτή.

Όσο χαοτικές και αν φαίνονται, τέτοιες συγχωνεύσεις αφορούν περισσότερο τη δημιουργία παρά την καταστροφή. Καθώς τα αέρια από τους τρεις γειτονικούς γαλαξίες συγκρούονται και συμπυκνώνονται, στο κέντρο του νέου ενοποιημένου γαλαξία συγκεντρώνεται μια τεράστια θάλασσα υλικού από την οποία θα προκύψουν νέα αστέρια.

Τα υπάρχοντα αστέρια εν τω μεταξύ, θα επιβιώσουν από τη σύγκρουση ως επί το πλείστον αλώβητα. Ενώ η βαρυτική διελκυστίνδα μεταξύ των τριών γαλαξιών θα διαστρεβλώσει τις τροχιές πολλών υπαρχόντων άστρων, υπάρχει τόσος πολύς χώρος μεταξύ τους που σχετικά λίγα από αυτά είναι πιθανό να συγκρουστούν, αναφέρει το Live Science.

Σμήνος γαλαξιών

Το σμήνος γαλαξιών που ονομάζεται IC 2431 και βρίσκεται σε απόσταση περίπου 681 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Καρκίνου, σύμφωνα με τη NASA. Οι αστρονόμοι εντόπισαν τη συγχώνευση χάρη σε ένα επιστημονικό πρόγραμμα πολιτών με την ονομασία Galaxy Zoo το οποίο κάλεσε περισσότερους από 100.000 εθελοντές να ταξινομήσουν εικόνες 900.000 γαλαξιών που είχε καταγράψει το τηλεσκόπιο Hubble και δεν είχαν ποτέ εξεταστεί διεξοδικά.

Το πρόγραμμα αυτό κατάφερε μέσα σε 175 ημέρες αυτό που θα χρειαζόταν χρόνια για να πετύχουν οι αστρονόμοι, σύμφωνα με τη NASA, και η πρωτοβουλία έχει ήδη οδηγήσει σε μια σειρά από παράξενες και συναρπαστικές ανακαλύψεις, όπως αυτή.

Η μελέτη των γαλαξιακών συγχωνεύσεων μπορεί να βοηθήσει τους αστρονόμους να κατανοήσουν καλύτερα το παρελθόν και το μέλλον του γαλαξία μας. Ο γαλαξίας μας πιστεύεται ότι έχει καταβροχθίσει περισσότερους από μια ντουζίνα γαλαξίες τα τελευταία 12 δισεκατομμύρια χρόνια, συμπεριλαμβανομένης της συγχώνευσης που ονομάστηκε «Λουκάνικο της Γαίας», όπως είχε αναφέρει προηγουμένως το Live Science.

Εν τω μεταξύ, ο γαλαξίας μας φαίνεται να βρίσκεται σε τροχιά συνένωσης με τον κοντινό γαλαξία της Ανδρομέδας σε περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια από τώρα. Η συγχώνευση θα αλλάξει εντελώς τον νυχτερινό ουρανό πάνω από τη Γη, αλλά πιθανότατα θα αφήσει το ηλιακό σύστημα αλώβητο, σύμφωνα με τη NASA.

O σεισμογράφος του στατικού ρομποτικού γεωλογικού εργαστηρίου InSight της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) ανίχνευσε τους τρεις μεγαλύτερους έως τώρα σεισμούς στον Άρη, από τους οποίους ο ένας είχε, μάλιστα, διάρκεια μιάμισης ώρας.

Οι πρώτοι δύο σεισμοί είχαν ισχύ 4,1 και 4,2 βαθμούς, ενώ ο τρίτος -που σημειώθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου κατά την 1.000 ή αρειανή μέρα του InSight- ήταν 4,2 βαθμών και διήρκεσε σχεδόν 90 λεπτά. Υπολογίστηκε ότι συνέβη σε μεγάλη απόσταση 8.500 χιλιομέτρων από το InSight, πράγμα που τον καθιστά επίσης τον πιο μακρινό σεισμό που έχει εντοπιστεί έως τώρα, όπως ανακοίνωσε η NASA. Το προηγούμενο ρεκόρ κατείχε ένας αρειανός σεισμός 3,7 βαθμών από το 2019.

Στόχος να μάθουμε περισσότερα για το εσωτερικό του Άρη

Το InSight (Interior Exploration using Seismic Investigations, Geodesy and Heat Transport) έφθασε κοντά στον ισημερινό του Άρη τον Νοέμβριο του 2018 και έκτοτε μελετά το εσωτερικό τού γειτονικού πλανήτη με τα όργανά του, μεταξύ των οποίων ένας σεισμογράφος. Οι επιστήμονες χρησιμοποιούν τα σεισμικά κύματα, καθώς αυτά ταξιδεύουν διαμέσου του φλοιού, του μανδύα και του πυρήνα του πλανήτη, για να μάθουν περισσότερα πράγματα για το εσωτερικό του Άρη.

Εν τω μεταξύ, οι επιστήμονες της NASA προβληματίζονται επειδή αρειανή σκόνη έχει αρχίσει να συσσωρεύεται πάνω στους ηλιακούς συλλέκτες του InSight, μειώνοντας έτσι την τροφοδοσία του σε ενέργεια, με συνέπεια να καθίσταται αναγκαία κατά περιόδους η διακοπή λειτουργίας ορισμένων οργάνων του, αλλά -τουλάχιστον προς το παρόν- όχι του σεισμογράφου.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ορισμένοι -ιδίως ο ένας- από τους επτά «γήινους» εξωπλανήτες, που περιφέρονται γύρω από το κοντινό άστρο Trappist-1 και οι οποίοι ανακαλύφθηκαν φέτος τον Φεβρουάριο, είναι πιθανό να διαθέτουν ατμόσφαιρα εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις, που βασίζονται σε προσομοιώσεις σε ηλεκτρονικό υπολογιστή. Αν αυτό όντως συμβαίνει -και προς το παρόν οι επιστήμονες δεν έχουν τρόπο να το επιβεβαιώσουν- τότε αυξάνει η πιθανότητα να έχει αναπτυχθεί κάποια μορφή ζωής όλο αυτό το διάστημα που οι συνθήκες ευνοούν κάτι τέτοιο.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Τσουανφέι Ντονγκ του Πανεπιστημίου Πρίνστον και της NASA, εκτιμούν ότι, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, οι εξωτερικοί πλανήτες του συστήματος -που είναι μακρύτερα από το άστρο τους και τον καταστροφικό για την ατμόσφαιρα ηλιακό «άνεμό» του- είναι ικανοί να έχουν διατηρήσει την ατμόσφαιρά τους επί δισεκατομμύρια χρόνια, πράγμα που τους καθιστά δυνητικά κατοικήσιμους.









ΑΠΕ