Στις αρχές Δεκεμβρίου στο ταριχευτήριο της Ιατρικής Σχολής, ο συνάδελφός μας Οδυσσέας Βογιατζής, συμβασιούχος επί 12 χρόνια σ’ ένα περιβάλλον με ιδιαίτερα επικίνδυνα και τοξικά χημικά (φαινόλη και φορμόλη), σε συνθήκες ολοσχερούς έλλειψης μέτρων προστασίας, έπαθε ένα πολύ σοβαρό ατύχημα που έθεσε σε κίνδυνο την ίδια του τη ζωή.

Τα ανύπαρκτα μέτρα προστασίας του εργαζόμενου στο ταριχευτήριο συμπληρώνονταν από την έλλειψη προσωπικού, που προέκυψε από συνταξιοδοτήσεις και αποχωρήσεις χωρίς νέες προσλήψεις, καθώς οι μνημονιακές δεσμεύσεις επέβαλλαν τη μείωση δαπανών σε όλο το δημόσιο. Οι περικοπές στο προσωπικό συνοδεύονταν από περικοπές στα κονδύλια για συντήρηση και καθαριότητα, με συνέπεια άλλες δεξαμενές ταρίχευσης να είναι εκτός λειτουργίας και άλλες να υπολειτουργούν ενώ ο όγκος εργασίας (πτώματα προς ταρίχευση) αυξανόταν.

Η Διοίκηση του ΕΚΠΑ κάλυπτε την έλλειψη προσωπικού με μη εκπαιδευμένο «εθελοντή» και με τη χρήση ακατάλληλων εργαλείων. Σ’ αυτό το εφιαλτικό σκηνικό, με τις αναθυμιάσεις από τα τοξικά χημικά να δημιουργούν αποπνικτική ατμόσφαιρα και τις ανύπαρκτες συνθήκες ασφάλειας, το «ατύχημα» ήταν θέμα χρόνου.

Ο συνάδελφός Οδυσσέας νοσηλεύθηκε στο νοσοκομείο Γεννηματά, με εγκαύματα σε πρόσωπο και σώμα από τα επικίνδυνα χημικά που διοχετεύονταν στα πτώματα για την ταρίχευση από ακατάλληλη αντλία. Μόνο η τύχη τον προστάτευσε από την κατάποση του τοξικού υλικού και την καταστροφή ζωτικών οργάνων. Οι κίνδυνοι όμως από τις μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις από την έκθεσή του στα επικίνδυνα χημικά και τα εγκαύματα παραμένουν.

Το ΕΚΠΑ όχι μόνο δεν ανέλαβε τις ΕΥΘΥΝΕΣ του έναντι του εργαζόμενου, αλλά τον ΑΠΕΛΥΣΕ κιόλας. Το αίτημά του να αποκατασταθούν ασφαλείς συνθήκες εργασίας, τιμωρήθηκε με απόλυση που τον οδηγεί σε οικονομική ασφυξία, εκβιάζοντας την αξιοπρέπειά του.

Οι αρμόδιοι αρνούνται να συνομιλήσουν μαζί του, επειδή κατέθεσε αγωγή για να προασπίσει τα δικαιώματά του. Φαίνεται, ότι αυτοί μιλάνε με εργαζόμενους μόνο όταν απεμπολούν τα δικαιώματά τους.

Είναι σαφές ότι ευθύνες για το εργατικό ατύχημα έχουν όχι μόνο οι άμεσοι προϊστάμενοί του αλλά η Διοίκηση του ΕΚΠΑ συνολικά. Είναι σαφές ότι θα έχουν ευθύνες για οποιοδήποτε εργατικό ατύχημα συμβεί στο μέλλον αφού αδιαφορούν για τη ζωή και τις συνθήκες εργασίας των εργαζόμενων. Τα αφεντικά είναι ΙΔΙΑ σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα: Το μόνο που τα ενδιαφέρει είναι τα συμφέροντά ΤΟΥΣ. Να συνεχίζει να ρέει χρήμα στα ταμεία τους…

• ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ επιλογή είναι η μείωση του κόστους μέσω της ΜΗ τήρησης των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας.
• ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ επιλογή είναι το να ΠΑΙΖΟΥΝ με τις ζωές χιλιάδων εργαζομένων και φοιτητών κάθε μέρα.
• ΔΙΚΗ  ΤΟΥΣ επιλογή είναι τα πολυτελή γραφεία και τα κόκκινα χαλιά όταν εργαζόμενοι δουλεύουν κάτω από κυριολεκτικά εφιαλτικές συνθήκες.

Το μόνο που ενδιαφέρει το ΕΚΠΑ είναι να μην πλήττεται η δημόσια εικόνα του. Για αυτό το μόνο μέλημά του είναι, όχι η αποκατάσταση του εργαζόμενου, αλλά η σιωπή και η απόλυσή του…

Συνάδελφοι,

ένα χρόνο μετά το πολύνεκρο ατύχημα που συγκαλύφθηκε από την κυβέρνηση και την εργοδοσία στα Ελληνικά Πετρέλαια δεν θα επιτρέψουμε να συμβεί το ίδιο και στο Πανεπιστήμιο.

• ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΜΕΣΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ
• ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΟΥ ΤΩΡΑ, ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ ΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
• ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΧΩΡΟ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΦΟΙΤΗΣΗΣ
• ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΟΥ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ
• ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΘΕΣΗ ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΕΡΓΑΣΙΑΣ & ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Καλούμε σε σύσκεψη για τη δημιουργία επιτροπής αλληλεγγύης στο συνάδελφο, τη Δευτέρα, 23/5, στις 6 μ.μ., στο ΕΚΑ (3ης Σεπτεμβρίου 48β, 2ος όροφος).



Πρωτοβουλία για τη δημιουργία επιτροπής αλληλεγγύης