Σάββατο 20 Μαρτίου, στις 19:30

 

Το Εθνικό Θέατρο ολοκληρώνει τον κύκλο των παραγωγών του στην Κεντρική Σκηνή για τη φετινή θεατρική περίοδο, με την κωμωδία του Δημητρίου K. Βυζάντιου, Βαβυλωνία, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα.

Η Βαβυλωνία γράφτηκε το 1836 και ανήκει στο είδος του «λαϊκού θεάτρου» (ηθογραφίας), όπου ο συγγραφέας αποτυπώνει ανάγλυφα μέσα από μια γλωσσική «βαβυλωνία» (γλωσσική/διαλεκτική ποικιλομορφία) το χρώμα και την εικόνα της κοινωνίας της πρώτης ελληνικής πρωτεύουσας κατά τη μετεπαναστατική περίοδο.

Η Βαβυλωνία μας μεταφέρει ως άλλη μηχανή του χρόνου πίσω στο 1827 και στην καρδιά του κοσμοπολίτικου Ναυπλίου, καθέδρας της ελληνικής κυβέρνησης, αμέσως μετά τη νίκη των συμμαχικών δυνάμεων στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου.  Η χαρμόσυνη είδηση αποτελεί την αφορμή για το γλέντι που θα στηθεί μεταξύ ρωμιών που βρίσκονται στο Ναύπλιο προερχόμενοι από διάφορα μέρη του ελληνισμού. Το ευτυχές γεγονός θα γιορτάσουν στη λοκάντα (πανδοχείο) του μισέ Μπαστιά, ένας Ανατολίτης (μικρασιάτης), ένας Μωραΐτης, ένας Χιώτης, ένας Κρητικός, ένας Αρβανίτης, ένας Κύπριος κι ένας λογιότατος (πρωτευουσιάνος).

Το γλέντι κορυφώνεται, το κρασί ρέει άφθονο, αλλά καθώς ο καθένας μιλάει το δικό του τοπικό γλωσσικό ιδίωμα, η ασυνεννοησία μεταξύ τους δεν θα αργήσει να καταλήξει σε σύγκρουση. Η λέξη «κουράδια» που θα ξεστομίσει ο Κρητικός στον Αρβανίτη θα προξενήσει τη μοιραία παρεξήγηση ανάμεσα στους δύο θαμώνες. Ο μεθυσμένος Αρβανίτης θα πυροβολήσει τον Κρητικό, και το σκάνδαλο θα ξεσπάσει. Η υπόθεση θα φτάσει στην αστυνομία, και η παρέμβαση του Ζακυνθινού αστυνόμου που θα προσπαθήσει να εξακριβώσει αν ο τραυματισμός είναι κάζο πενσάτο (εκ προμελέτης) ή ατσιντέντε (κακή στιγμή), θα επιτείνει την ασυνεννοησία εφόσον και αυτός μιλάει το δικό του γλωσσικό ιδίωμα και αδυνατεί να καταλάβει τα λόγια των άλλων. Καθώς η ανάκριση δεν πετυχαίνει να διαλευκάνει την υπόθεση, όλοι οι ήρωες κλείνονται στη φυλακή. Ωστόσο η «Διοίκηση» που έχει λάβει γνώση του περιστατικού, δίνει χάρη στους φυλακισμένους και οι κρατούμενοι απελευθερώνονται. Το έργο τελειώνει όπως άρχισε: με τους Έλληνες να γλεντούν τη νίκη αφήνοντας  πίσω τα «εμφύλια» τραύματα και τις διαφορές τους.

Ο σκηνοθέτης της παράστασης σημειώνει: Δεν είναι τυχαίο που η «Βαβυλωνία», έργο γραμμένο το 1836, παίζεται τόσο συχνά και θα παίζεται σίγουρα και στο μέλλον.

Ένα έργο λαϊκό και όχι λαϊκότροπο που αναφέρεται σε μία πολύ κρίσιμη και ανασφαλή περίοδο της Ελληνικής ιστορίας: Στην προσμονή της ελευθερίας με τη ναυμαχία του Ναυαρίνου και την πιθανότητα της δημιουργίας  για πρώτη φορά ενός Ελληνικού κράτους.

Αυτή την κομβική ιστορική στιγμή ο Δημήτριος Κ. Βυζάντιος την καταγράφει μέσα από τις ζωές των απλών ανθρώπων. Στη Βαβυλωνία δεν υπάρχουν «ήρωες» και «σπουδαίοι» άνθρωποι που έμειναν στην Ιστορία. Υπάρχουν μόνο άνθρωποι. Απλοί. Που κανείς δεν τους θυμάται. Που νιώθουν σε κενό, στην απόλυτη αβεβαιότητα, για ό,τι πρόκειται να συμβεί. Γιορτάζουν την ελευθερία που τους τάζουν, γλεντούν, πίνουν, μεθούν, αγαπιούνται, τραγουδάνε  και θυμούνται. Και εκεί που η ονειρική Ουτοπία του «μαζί» εγκαθίσταται, τα τραύματα, ο εγωϊσμός και η εμφυλιακή μανία ανατρέπουν τα πάντα. Το γλέντι γίνεται εφιάλτης και η πύλη για την ανεξέλεγκτη εξουσία ανοίγει διάπλατα.

Η φυλακή είναι η κατάληξη του γλεντιού και η στέρηση της ελευθερίας είναι το αποτέλεσμα της γιορτής για την έλευσή της.

Η Ελλάδα είναι η Βαβυλωνία.

Αυτή η ευλογημένη χώρα με τον ήλιο της και τα κοινωνικά σκοτάδια. Με τα γλέντια και τους εμφύλιους. Με αυτή τη μεσογειακή ψυχή που είναι γεμάτη πάθος και αντιφάσεις, θάλασσα και γκρεμούς.

Αυτή την Ελλάδα  σατιρίζει ο Βυζάντιος με πηγαίο χιούμορ, πολλή αγάπη και έντονη κριτική ματιά.

Και το κάνει με επιτυχία.

Γι’ αυτό η Βαβυλωνία είναι ένα σπουδαίο έργο που παίζεται και θα παίζεται σίγουρα και στο μέλλον.

                                                                                                                                                 Γιάννης Κακλέας

Tαυτότητα παράστασης                                                                                                   

Σκηνοθεσία - Γιάννης Κακλέας 

Σκηνικά - Σάκης Μπιρμπίλης, Γιάννης Κακλέας 

Φωτισμοί - Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Σάκης Μπιρμπιλης

Μουσική σύνθεση, μουσική επιμέλεια - Μαρίζα Ρίζου

Κίνηση - Αγγελική Τρομπούκη

Κοστούμια - ΗλένιαΔουλαδίρη

Βίντεο - Μιχάλης Κλουκίνας 

Βοηθός σκηνοθέτη - Καλλιόπη Γερακιανάκη 

Βοηθός σκηνογράφου - Νατάσα Τσιντικίδη

Βοηθός ενδυματολόγου - Ιωάννα Καλαβρού

Μουσική διδασκαλία - Μελίνα Παιονίδου

Επιστημονικός σύμβουλος - Στέφανος Καβαλλιεράκης

Δραματολόγος Παράστασης - Εύα Σαραγά

Διανομή

Ανατολίτης - Ιεροκλής Μιχαηλίδης 

Πελοποννήσιος - Θοδωρής Σκυφτούλης

Χίος - Γιάννης Κότσιφας 

Κρής - Κώστας Αποστολάκης 

Αλβανός - Κώστας Μαγκλάρας

Κύπριος - Δημήτρης Φουρλής

Λογιότατος - Θανάσης Δήμου 

Τζουμερκιώτης - Λάμπρος Κτεναβός

Ξενοδόχος Χιος - Μιχάλης Βαλάσογλου 

Αστυνομικός Επτανήσιος - Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος

Γραμματεύς της Αστυνομίας - Πάνος Ζυγούρος 

Στρατιώτες - Κωνσταντίνος Ζωγράφου, Σπύρος Κυριάκος 

Κανέλλα - Νίκη Λάμη

Γαρούφω - Κωνσταντίνα Τάκαλου

Ιατρός αμαθής - Κωνσταντίνος Γαβαλάς

Μουσικός επί σκηνής - Παναγιώτης Κωστόπουλος 

Η απευθείας μετάδοση θα είναι διαθέσιμη στη σελίδα: livestream.n-t.gr  με αγορά ηλεκτρονικού εισιτηρίου (κωδικού πρόσβασης).

Στη σελίδα προπώλησης εισιτηρίων θα είναι διαθέσιμο για ηλεκτρονική αγορά το πρόγραμμα της παράστασης σε ψηφιακή μορφή.

Στην παράσταση υπάρχει δυνατότητα επιλογής ελληνικών υπότιτλων.

Τιμή εισιτηρίου: 8€
Ώρα έναρξης: 19:30

Φωτογράφος παράστασης:  Σταύρος Χαμπάκης

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου στις 17:00

Το εβδομαδιαίο ραντεβού του Εθνικού Θέατρου την ερχόμενη εβδομάδα είναι με τους μικρούς του φίλους, απευθείας από την Κεντρική Σκηνή, με το συναρπαστικό έργο του Μάικλ Μορπούργκο, Πιστεύω στους μονόκερους, το οποίο παρουσιάζεται σε διασκευή Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη και σκηνοθεσία Σοφίας Βγενοπούλου. 

Το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει στη σκηνή την ιστορία ενός σπουδαίου παραμυθά που συναρπάζει δίνοντας στα παιδιά φωνή, φτερά στη φαντασία τους, και ανάβει τη φλόγα της ελπίδας στην καρδιά τους. Γιατί σε κάθε κρίση, η ελπίδα και η δύναμη που προσφέρει η φαντασία είναι το πιο ισχυρό όπλο.

Το έργο Πιστεύω στους μονόκερους αφηγείται την ιστορία ενός παιδιού, του Θωμά, που, εντελώς αιφνίδια και παρά τη δυσπιστία του, ανακαλύπτει στο κατώφλι ενός πολέμου το πιο ασφαλές καταφύγιο, το πιο προσωπικό λημέρι όλων μας: τη φαντασία και τις ιστορίες που αυτή γεννάει. Μέσα από τα βιβλία ένας νέος κόσμος, μια νέα αλήθεια ανοίγεται μπροστά του. Αντιλαμβάνεται την ελπίδα, το θάρρος και την έμπνευση που κρύβουν οι ιστορίες, αξιοποιεί τα «δώρα» της δημιουργίας, γίνεται πιο δυνατός και βρίσκει εν τέλει την απαιτούμενη πίστη για να ορθώσει γενναία το δικό του ανάστημα: στη λαίλαπα του πολέμου να αντιτάξει τη φωτιά που καίει μέσα του. 

 

Λίγα ακόμη λόγια για την υπόθεση του έργου…

Ο εντεκάχρονος Θωμάς δεν γνωρίζει πολλά για τον πόλεμο που μαίνεται στη χώρα του και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτό που γνωρίζει με σιγουριά είναι ότι μισεί το διάβασμα, τα βιβλία, τις βιβλιοθήκες και ο,τιδήποτε τον κρατάει μακριά από τις αγαπημένες του βόλτες στο βουνό. Όταν η μητέρα του τον αναγκάζει να επισκεφθεί τη βιβλιοθήκη της μικρής τους πόλης, θα γνωρίσει μια διαφορετική βιβλιοθηκάριο που θα τον κάνει να λατρέψει τις ιστορίες και τα βιβλία και, προ πάντων, την Αργυράννα και τον μαγικό της μονόκερο. Αυτή η γνωριμία θα του αλλάξει τη ζωή. Ο Θωμάς θα ανακαλύψει το νόημα της φιλίας αλλά και τη γοητεία ενός παιδικού έρωτα. Θα βρει τη δύναμη να ξεπεράσει τη φυσική του συστολή και θα βιώσει μαζί με άλλα παιδιά της πόλης του πρωτόγνωρες εμπειρίες. Η παρέα των μικρών φίλων θα βρει καταφύγιο στον κόσμο της φαντασίας. Κι όταν η αγαπημένη του βιβλιοθήκη κινδυνεύσει –θύμα κι αυτή της ωμότητας του πολέμου–, ο Θωμάς και η παρέα του θα διακινδυνεύσουν τη ζωή τους για να τη σώσουν, για να αντιληφθούν στο τέλος το νόημα της περιπέτειας τους: «ακόμα κι αν χαθεί το νήμα, μπορούμε το ξαναβρούμε. Τα κτήρια μπορούν να τα καταστρέψουν, τα όνειρά μας όμως όχι!».

 

Μάικλ Μορπούργκο

Ο Μάικλ Μορπούργκο, ο πολυβραβευμένος συγγραφέας του οποίου η παιδική ηλικία στιγματίστηκε από τον πόλεμο, είναι ένας από τους σπουδαιότερους παραμυθάδες της εποχής μας. Με περισσότερα από 130 βιβλία για παιδιά, έχει σημειώσει τεράστια επιτυχία, αποκτώντας διεθνή φήμη και αναγνώριση· μάλιστα, το 2006 τιμήθηκε με τον τίτλο ευγενείας Sir,  για την προσφορά του στα γράμματα. Ανάμεσα στα δεκάδες έργα του που έχουν διασκευαστεί για το θέατρο, την όπερα, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, ξεχωρίζει το  Άλογο του πολέμου (War Horse), η θρυλική παράσταση του Εθνικού Θεάτρου της Αγγλίας που αποτελεί μέχρι σήμερα την πιο επιτυχημένη παραγωγή του.

Η απευθείας μετάδοση θα είναι διαθέσιμη στη σελίδα livestream.n-t.gr  με αγορά ηλεκτρονικού εισιτηρίου (κωδικού πρόσβασης).

Θα ακολουθήσουν νέες απευθείας μεταδόσεις των παραστάσεων του Εθνικού Θεάτρου σε ημερομηνίες που θα ανακοινωθούν προσεχώς. Οι παραστάσεις πραγματοποιούνται με αυστηρή τήρηση των κανόνων και πρωτοκόλλων υγιεινής για τους θιάσους που παίρνουν μέρος σε αυτές.

Τιμή εισιτηρίου: 8€
Ώρα έναρξης: 17:00

Ταυτότητα παράστασης

Διασκευή από το πρωτότυπο, στίχοι: Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης

Σκηνοθεσία: Σοφία Βγενοπουλου

Σκηνικά: Τίνα Τζόκα

Κοστούμια, μαριονέτες, ειδικές κατασκευές: Δέσποινα Μακαρούνη

Μουσική: Άγγελος Τριανταφύλλου

Στίχοι τραγουδιών:Τζούλια Διαμαντοπούλου

Κίνηση: Σταυρούλα Σιάμου       

Φωτισμοί: Βασίλης Παπακωσταντίνου

Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Αμαλία Τσεκούρα

Βοηθός σκηνογράφου: Άννα Ζούλια

Δραματολόγος παράστασης: Μαρία Καρανάνου

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Ασημίνα Αναστασόπουλου        Μητέρα, Μαίρη

Γιάννης Εγγλέζος                             Σκυλος Τζακ, δέντρο, Φάνης

Βασίλης Καλφάκης                         Θωμάς

Αλέξης Κωτσόπουλος                    Ταχυδρόμος

Νικόλας Παπαδομιχελάκης        Πατέρας, συμμαθητής

Τζένη Παρασκευαΐδου                  Σκυλίτσα Λούσι, δέντρο, Στέλλα

Κατερίνα Πατσιάνη                        κα Τζούλια, Γιαγιά, Μάνος

Καλλιόπη Σίμου                                              κα Καίτη, δέντρο, Δασκάλα, Λούνα

Γιώργος Σκαρλάτος                        Δήμαρχος, δέντρο, Βίκτωρας

Στρατής Χατζησταματίου            Σκύλος, δέντρο, Στρατής, πυροσβέστης

Χριστίνα Χριστοδούλου               κα Ελένη, Δέντρο, συμμαθήτρια, Αργυράννα

Μουσικοί επί σκηνής (αλφαβητικά): Μενέλαος Μωραΐτης - τούμπα, Σπύρος Νίκας - σαξόφωνο, Βασίλης Παναγιωτόπουλος – πιάνο, πλήκτρα, τρομπόνι

 

Φωτογράφος παράστασης: Πάτροκλος Σκαφίδας

Το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Κεντρική Σκηνή, το ανυπέρβλητο αριστούργημα του Ζωρζ Φεντώ, Η κυρία του Μαξίμ, σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου.

Πολλοί είναι οι αθώοι που περνάνε διά πυρός και σιδήρου στα εξωφρενικά πεπρωμένα που επινόησε ο Φεντώ· το αρχέτυπο, ωστόσο, είναι ο δύσμοιρος ο κύριος Πετιπόν, ο οποίος ξυπνά στο σπίτι του έπειτα από ένα ξενύχτι στο καμπαρέ «Μαξίμ». Ο ίδιος δεν θυμάται τίποτα από τη χθεσινή βραδιά, στο κρεβάτι του όμως βρίσκεται μια νεαρή χορεύτρια από τα μπαλέτα του «Μαξίμ». Η φάρσα τίθεται σε κίνηση και η ζωή του γίνεται άνω-κάτω μέσα σε ένα λεπτό. Οι άπειροι χαρακτήρες του έργου μπλέκονται σε ατελείωτες συγχύσεις, παρεξηγήσεις και αναποδιές! Λίγο πριν από την… έκρηξη, ο δαιμόνιος συγγραφέας ξεμπλέκει τις μαριονέτες του, αλλά όχι προτού ο Πετιπόν έχει υποφέρει ένα πραγματικό μαρτύριο, δυσανάλογα βαρύ για το αθώο λάθος του.

Το έργο έκανε την πρώτη πρεμιέρα του στις 17 Ιανουαρίου 1899 στο  Théâtre des Nouveautés, και σημείωσε θρίαμβο. Επισκέπτες της Διεθνούς Έκθεσης του 1900 ήρθαν στο Παρίσι τόσο για την ίδια την έκθεση όσο και για να μη χάσουν την Κυρία του Μαξίμ!

Έχουν αποκαλέσει τον Φεντώ μοναδικό κληρονόμο της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Ο ίδιος δήλωνε πως «για να γράψεις ένα καλό βωντβίλ, παίρνεις την τραγικότερη δυνατή κατάσταση και προσπαθείς να αποκαλύψεις την μπουρλέσκ πλευρά της». Αντίθετα, όμως, από την τραγωδία, ο Φεντώ δεν αναγνωρίζει στον άνθρωπο τραγικό  μεγαλείο. Είναι στο τέλος όσο ασήμαντος και μηδαμινός ήταν στην αρχή, και συνεχίζει να παραπατάει στο χείλος του τίποτα.

Ο σκηνοθέτης Θωμάς Μοσχόπουλος σημειώνει: Κοινωνική υποκρισία. Απονεκρωμένες καταπιεστικές συμβάσεις. Δυσλειτουργικοί γάμοι. Απιστία. Εξαπάτηση. Ενοχή. Άγχος. Αναζήτηση ταυτότητας. Καταπιεσμένη σεξουαλικότητα. Χάσμα μεταξύ κοινωνικών τάξεων. Αλλοτρίωση μέσω του χρήματος. Εκμετάλλευση. Χειραγώγηση. Εκδίκηση. Βία. Πορνεία. Σεξισμός. Φαλλοκρατία. Και άγχος πάλι και πάλι άγχος. Άγχος και φόβος απώλειας. Και άλλος φόβος απώλειας. Πολύς φόβος απώλειας και θανάτου.  Με μία πρόχειρη καταγραφή θεμάτων που εμφανίζονται στην δραματουργία του Ζώρζ Φεντώ και συγκεκριμένα στο αριστούργημά του Η Κυρία του Μαξίμ θα μπορούσε να διαπιστώσει κανείς ότι συσσωρεύεται εδώ άφθονο υλικό για να δομηθεί ένα ή και περισσότερα δράματα, από εκείνα που απασχολούσαν, γοήτευαν -ή ακόμα σόκαραν - το κοινό στο πέρασμα μεταξύ 19ου και 20ου αιώνα, καθώς και τη μετέπειτα δραματουργία. Και όντως δεν είναι λίγα τα παραδείγματα έργων που αποσκοπώντας στη συγκίνηση και τον προβληματισμό του κοινού σε αυτά ακριβώς τα θέματα επικεντρώνονται. Όχι όμως ο Φεντώ. Εκείνος ούτε να συγκινήσει προσπαθεί ούτε και να προβληματίσει. Δεν έχει καμία εμπιστοσύνη σε μια «συγκινησιακά εκλεπτυσμένη» ανθρώπινη φύση. Δεν θεωρεί κανέναν άνθρωπο ούτε ακριβώς αθώο ούτε ακριβώς θύμα. Θα υπέθετε κανείς πως  η άποψη που είχε για το είδος μας είναι πως πρόκειται για ένα σμάρι δαιμόνιων επιβιωτικών ζώων που θορυβούν ασταμάτητα και έχουν ειδικευτεί στο να διαφεύγουν διαρκώς με κόλπα και πανουργία από τους κινδύνους που τους επιφυλάσσει η χαμηλή θέση τους στην τροφική αλυσίδα. Ο άνθρωπος ούτε διορθώνεται, ούτε προβληματίζεται , ούτε και νοιάζεται ιδιαιτέρως για κάτι άλλο πέρα από τον εαυτούλη του. Οι «υψηλές αξίες» είναι απλώς ένα τέχνασμα που έχει εφευρεθεί για να χειραγωγούν οι λίγοι πανούργοι τους πολλούς αφελείς. Ο Φεντώ δεν νοιάζεται για «ευαισθησίες». Είναι πολύ ευφυής για κάτι τέτοιο. Και όπως είχε γράψει ο συμπατριώτης του Ρακίνας κάποιους αιώνες πριν, «Η τραγωδία αποτείνεται  στο συναίσθημα, η κωμωδία στην ευφυΐα». Οπότε, με τα θέματα που άλλοι θα συναισθηματολογούσαν ο Φεντώ κατασκευάζει ανελέητες κωμωδίες: Μηχανές που συνθλίβουν κάθε σοβαροφάνεια και κομπορρημοσύνη. Που κονιορτοποιούν ακόμα και την παραμικρή βεβαιότητα του όποιου «νοήματος» που  ο άνθρωπος μπορεί να υιοθετεί ως παρηγοριά μέσα στο υπαρξιακό κενό του. Ο άνθρωπος του Φεντώ δεν μαθαίνει από τα λάθη του. Απλώς τα επαναλαμβάνει μέχρι τελικής πτώσης. Ο Κάρλ Μάρξ είχε γράψει «Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Αρχικά ως τραγωδία. Κατόπιν ως φάρσα». Αυτούς λοιπόν τους φαρσικούς φαύλους κύκλους της ζωής αποτυπώνει και ο Φεντώ επιτρέποντας ως μόνο νόημα μέσα σε αυτόν τον παράδοξο υπαρξισμό του το να γελάμε με τα χάλια μας, προετοιμάζοντας σχεδόν την ρήση του Σ. Μπέκετ, «Μπροστά σου το χειρότερο ώσπου να αρχίσεις να γελάς» .

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση - Σκηνοθεσία:  Θωμάς Μοσχόπουλος

Σκηνικά: Ευαγγελία Θεριανού

Κοστούμια: Κλαιρ Μπρέισγουελ

Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Κίνηση: Σοφία Πάσχου

Βοηθός σκηνοθέτη: Ρωμανός Μαρούδης

Βοηθός σκηνογράφου: Ελλη Παπαδάκη

Βοηθός ενδυματολόγου: Κυρράνα Γκιόκα

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Θανάσης Αλευράς, Στέλλα Αντύπα, Αφροδίτη  Αντωνάκη, Κωνσταντίνος Αρνόκουρος, Μελίνα Βαμπούλα, Ηλιάνα Γαϊτάνη, Θανάσης Δήμου, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Έμιλυ Κολιανδρη, Κώστας Κορωναίος, Αυγουστίνος Κουμουλος, Πέλλα Μακροδημήτρη, Αθηνά  Μουστάκα, Ελπίδα Νικολάου, Άννα Πατητή, Πέτρος Σκαρμέας, Γιώργος Τζαβάρας, Κώστας Φιλίππογλου, Γιάννης Φιλίππου, Δημήτρης  Φουρλής, Γαλήνη Χατζηπασχάλη

Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος

Φωτογράφος παράστασης: Πάτροκλος Σκαφίδας

• Η χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική κατά τη διάρκεια της παράστασης

Η αγορά εισιτηρίων για τις παραστάσεις θα πραγματοποιείται  στα σημεία πώλησης του δικτύου της Ticket Services:
www.ticketservices.gr και tickets.public.gr

Τηλ. κέντρο: 210 72 34567
Καταστήματα Public
Εκδοτήριο εισιτηρίων: Πανεπιστημίου 39  (εντός στοάς Πεσμαζόγλου) Αθήνα

Το ταμείο στο κτίριο Τσίλλερ από 21/10 θα είναι ανοιχτό  Τετάρτη με Κυριακή 9:30-21:00

Οι συναλλαγές θα πραγματοποιούνται αποκλειστικά με χρέωση κάρτας

Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη με Κυριακή στις  19:30

Τιμές εισιτηρίων: 25€ (Διακεκριμένη ζώνη), 18€ (Α΄ Ζώνη), 15€ (A΄Εξώστης)

Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη:  18€ (Διακεκριμένη ζώνη), 15€ (Α΄Εξώστης)

Κάθε Παρασκευή:   18€ (Διακεκριμένη ζώνη), 13€ (Α΄ Εξώστης)

Ειδικές τιμές: Φοιτητικό-Νεανικό 10€ (εκτός διακεκριμένης ζώνης)

Ανω 65 ετών 10€ (κάθε Τετάρτη)

Κάρτα ανεργίας 5€ (κάθε Τετάρτη και Πέμπτη)

ΑΜΕΑ 5€ και συνοδός 5€ (καθημερινά & Σαββατοκύριακο)

Πολύτεκνοι 10€ (καθημερινά & Σαββατοκύριακο)

Το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει το αριστούργημα του Χένρικ Ιψεν «Πέερ Γκυντ», στην Κεντρική Σκηνή, σε νέα μετάφραση Γιώργου Δεπάστα, σκηνοθεσία Δημήτρη Λιγνάδη, με τον ίδιο στον ομώνυμο ρόλο και ένα θίασο εξαιρετικών ηθοποιών σε μια παράσταση που ακροβατεί ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία.



Ο Πέερ Γκυντ, το δραματικό ποίημα του  Ίψεν, γραμμένο το 1867 κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ιταλία, είναι εμπνευσμένο και διαποτισμένο από τα λαϊκά Νορβηγικά παραμύθια (ο ίδιος ο Πέερ Γκυντ άλλωστε είναι κι ήρωας λαϊκού παραμυθιού).

Ο Πέερ Γκυντ παλεύει με το όνειρο και τον πειρασμό επιμένοντας με το πείσμα μικρού παιδιού να ζήσει τη ζωή του «ως αυτοκράτωρ του εαυτού του» μέχρι να συνειδητοποιήσει ότι σε όλη του τη ζωή υποκρινόταν ότι είναι κάποιος άλλος.

Μετά από την οδυνηρή συνειδητοποίηση της ματαιότητας της περιπλάνησης του, βρίσκει την αναγνώριση στην αγκαλιά της ιδανικής συντρόφου, της γυναίκας που τον αγάπησε για αυτό που ήταν και που τον περίμενε ως το τέλος.



Ο ίδιος ο Ιψεν προόριζε το δραματικό αυτό ποίημα για ανάγνωση και όχι για σκηνική παρουσίαση όμως τελικά ενέδωσε στις πιέσεις να το προσαρμόσει για το θέατρο (δέκα χρόνια μετά την κυκλοφορία του) και το έργο αναγνωρίστηκε ως αριστούργημα της σκανδιναβικής λογοτεχνίας.



Το Εθνικό Θέατρο παρουσίασε τον «Πέερ Γκυντ» το 1935 (σκηνοθεσία Δημήτρης Ροντήρης και Αλέξης Μινωτής στον ομώνυμο ρόλο) και το 2002 (σκηνοθεσία Βασίλης Νικολαϊδης και Λάζαρος Γεωργακόπουλος στον ομώνυμο ρόλο).



Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας

Δραματουργική επιμέλεια: Ελένη Γκίνη

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Λιγνάδης

Σκηνικά – Κοστούμια: Απόλλων Παπαθεοχάρης

Μουσική: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος

Επιμέλεια κίνησης:

Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

Βοηθός σκηνοθέτης: Αναστασία Διαμαντοπούλου

Βοηθός σκηνογράφου: Σωτήρης Μητσούλας



Διανομή:

Μιχάλης Αφολαγιάν, Στεφανία Γουλιώτη, Ιερώνυμος Καλετσάνος, Δημήτρης Λιγνάδης, Δημήτρης Μοθωναίος, Νάνσυ Μπούκλη, Ζωή Μυλωνά, Πάνος Παπαδόπουλος, Κατερίνα Πατσιάνη, Βαγγέλης Ρωμιός, Γιούλικα Σκαφίδα, Σπύρος Τσεκούρας, Γιάννης Τσουμαράκης, Γιωργής Τσουρής



Φωτογράφος παράστασης: Πάτροκλος Σκαφίδας



Πληροφορίες για τα Μ.Μ.Ε.   210.5288164, 210.5288111



ΣΤΗΛΗ ΘΕΑΜΑΤΩΝ

ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ-ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ», Αγίου Κωνσταντίνου 22-24, τηλ. 210.5288170-171, 210.7234567 (μέσω πιστωτικής κάρτας) και στο www.n-t.gr.  



κρατήσεις για συλλόγους: 210.5288178



Ημέρες και ώρες παραστάσεων

Από Τετάρτη έως και Κυριακή στις 20:00



Τιμές εισιτηρίων: 22€, 17€, 10€ (φοιτητικό), κάτοχοι κάρτας ΟΑΕΔ 5€

                               κάθε Τετάρτη και Πέμπτη ενιαία τιμή 15€

Παρασκευή ενιαία τιμή 13€