«Το χρονικό ενός δυσλεκτικού»

του Γιάννη Πάσχου

 

Σκηνοθεσία: Ντίνος Ψυχογιός

2η χρονιά επιτυχίας

Παράταση μέχρι 23 Φεβρουαρίου 2025

 

  “Ας γίνει το παιδί ό,τι θέλει, δεν είναι ανάγκη να μάθει γράμματα!”               

              Μετά τις sold-out περσινές παραστάσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ο καθηλωτικός μονόλογος βασισμένος στην πολυβραβευμένη νουβέλα του Γιάννη Πάσχου, επέστρεψε για δεύτερη χρονιά στο Θέατρο 104 και οι διθυραμβικές κριτικές κοινού και κριτικών, καθώς και τα απανωτά sold-out, οδηγούν σε νέα παράταση μέχρι τις 23 Φεβρουαρίου.

Ο Ντίνος Ψυχογιός σκηνοθέτησε με μαεστρία τον Δημήτρη Μαμιό, σε μια ερμηνεία που δεν άργησε να γίνει talk of the town.

Για πρώτη φορά επιχειρείται θεατρικά, η προσέγγιση ενός θέματος που ακόμα θεωρείται ταμπού αφήνοντας μια επίγευση αισιοδοξίας στο θεατή. Ο συγγραφέας με εξαιρετική διαύγεια καταγράφει τις σκληρές αναμνήσεις του από τα χρόνια που πάλευε με ένα θηρίο που τότε δεν είχε όνομα.

Το έργο αποτελεί καταγραφή της δύναμη ενός ανθρώπου που με πίστη στον εαυτό του οδηγεί την ίδια του τη ζωή εκεί όπου ο ίδιος θέλει. Μέσα από την αφήγηση του ήρωα, μας παρουσιάζεται μια δύσκολη ιστορία ενηλικίωσης με χιούμορ και τρυφερότητα, ρίχνοντας φως σε ένα λεπτό αλλά διαχρονικά σημαντικό ζήτημα.

Ο συγγραφέας δεν ασχολείται με την δυσλεξία ως επιστήμονας αλλά ως άνθρωπος που αγωνίστηκε μια ολόκληρη ζωή για να μπορέσει να “υπάρχει” σε έναν κόσμο αφιλόξενο για νευροδιαφορετικούς.

 

Λίγα λόγια για την υπόθεση:

Ο ήρωας μας μεγαλώνει σε ένα ορεινό χωριό της Ηπείρου. Ονειρεύεται και ανακαλύπτει τον κόσμο σχεδόν όπως κάθε παιδί, μα ένα «λάθος» που κουβαλάει τον στιγματίζει, τον απομονώνει και την ίδια στιγμή τον πεισμώνει. Με όχημα την μοναδική του ματιά για τα πράγματα, το χιούμορ αλλά και την αγάπη των ανθρώπων του, αντιμετωπίζει καταστάσεις που μοιάζουν να συνθέτουν το ψηφιδωτό ενός παράξενου, μαγικού κόσμου. Το παιδί ενηλικιώνεται, αλλά πόσα «λάθη» χωράνε σε ένα κόσμο γεμάτο «σωστούς» ανθρώπους; Θα καταφέρει άραγε να κατακτήσει την πιο ψηλή κορφή της φαντασίας του; Θα μπορέσει να είναι ποτέ σαν όλους τους άλλους;             

 

τρέιλερ https: //www.youtube.com/watch?v=mI6UrP_hzjg

 

Ταυτότητα παράστασης:

Κείμενο: Γιάννης Πάσχος

Σκηνοθεσία: Ντίνος Ψυχογιός

Παίζει ο Δημήτρης Μαμιός

Δραματουργική επεξεργασία: Ελένη Σπετσιώτη

Μουσική: Γιώργος Χριστιανάκης

Σκηνογραφία - Ενδυματολογία: Νίκη Ψυχογιού

Φωτισμοί: Μαριέττα Παυλάκη

Βοηθός Σκηνοθέτη: Σοφία Χατζηευθυμιάδη

Βοηθός Σκηνογράφου: Ζωή Κελέση

Φωτογραφίες: Σπύρος Κούρκουλας, Νίκη Ηλιοπούλου

Τρέιλερ: Σπύρος Κούρκουλας

Επικοινωνία: Γιώτα Δημητριάδη

Συμπαραγωγή: Ο2Ο ΑΜΚΕ.

 

Πληροφορίες:

Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 18:15

Τιμές εισιτηρίων: 15 κανονικό, 12 μειωμένο

Διάρκεια: 80 λεπτά χωρίς διάλειμμα

 

Προπώληση:

https://www.more.com/theater/to-xroniko-enos-dyslektikou-tou-gianni-pasxou-1/

Το βιβλίο “Το χρονικό ενός δυσλεκτικού” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Περισπωμένη.

 

Τέρας

της Αλεξάνδρας Βουτζουράκη

Σκηνοθεσία: Ραφίκα Σαουίς 

Με την Ιωάννα Αγγελίδη 

Στο θέατρο Μικρό Γκλόρια 

Για 6 μόνο παραστάσεις, κάθε Κυριακή από τις 8 Δεκεμβρίου

 

Μετά την επιτυχημένη πρεμιέρα στο γνωστό Σουηδικό θέατρο Östgötateatern, το Μικρό Γκλόρια παρουσιάζει, σε πανελλήνια πρεμιέρα, το νέο έργο της Αλεξάνδρας Βουτζουράκη «Τέρας», για λίγες παραστάσεις, από τις 8 Δεκεμβρίου. Σκηνοθετεί η Ραφίκα Σαουίς, δημιουργώντας ένα παιχνίδι στο οποίο οι θεατές συμμετέχουν και ορίζουν τους κανόνες. Ερμηνεύει η Ιωάννα Αγγελίδη.

 Η γυναίκα τέρας. Η γυναίκα φτιαγμένη από το πλευρό του Αδάμ-για τον Αδάμ. Η γυναίκα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα που προσδιορίζει την ύπαρξή της με άξονα την αποδοχή της από έναν άντρα-σύντροφο, σύζυγο, εραστή, πατέρα, εργοδότη. Η γυναίκα που νιώθει τυχερή αν επιλέχθηκε από κάποιον και δεν είναι πια «μόνη», που φοβάται μην της «αρπάξει» μια άλλη γυναίκα τον πολύτιμο άντρα, που διαμορφώνει το σώμα της και την ψυχή της για να είναι αρεστή, ελκυστική, αποδεκτή, που πρέπει να απολογείται για τις αποτυχίες και τις επιτυχίες της, για τις επιλογές της και για τις πληγές της. Αυτή είναι η ηρωίδα του Τέρατος. Τέσσερις πτυχές, τέσσερις φωνές, τέσσερις γυναίκες παγιδευμένες σε έναν «ρόλο» που νιώθουν ότι επέλεξαν, που συνεχίζουν να ερμηνεύουν μολονότι τις παγιδεύει σε μια ζωή μέσα στις σκιές και τα σκοτάδια. Τέσσερις γυναίκες που δεν βλέπουν, που φοβούνται να δουν πως ο δρόμος τους οδηγεί σε μια φυλακή. Τέσσερις γυναίκες που με την ιστορία τους ίσως φωτίσουν τα δικά μας αδιέξοδα και μας βοηθήσουν να γυρίσουμε την πλάτη στη δική μας φυλακή...

 Μια παραγωγή του Σουηδικού Θεάτρου Östgötateatern και της Titania Prοductions.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Συγγραφέας: Αλεξάνδρα Βουτζουράκη 
Σκηνοθεσία: Ραφίκα Σαουίς
Επιμέλεια σκηνογραφίας: Μιχάλης Αργυρού 
Φώτα: Νίκος Θετάκης 

Ερμηνεύει η Ιωάννα Αγγελίδη

INFO:
ΜΙΚΡΟ ΓΚΛΟΡΙΑ
Ιπποκράτους 7, Αθήνα 106 79
τηλ. 210 360 0832

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
Κυριακή 8,5,22,29 Δεκεμβρίου 2024 & 5,12 Ιανουαρίου 2025, στις 21.30

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 60 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
18€ κανονικό
15€ μειωμένο (φοιτητικό/ανέργων/ΑμεΑ/παιδιά άνω των 12)
15€ Ατέλεια ΣΕΗ από το ταμείο του θεάτρου

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ
TICKET SERVICES
Εκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39
Τηλεφωνικά: 210 7234567
Online: www.ticketservices.gr
 

Επικοινωνία-Προβολή στα ΜΜΕ
Ανζελίκα Καψαμπέλη

ΜΙΚΡΟΣ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ

Ευμολπιδών 13, Αθήνα

 

«Ο Σαίξπηρ ζει στο καταφύγιο» 

Κάθε Σάββατο και Κυριακή

 

Στον Μικρό Κεραμεικό παρουσιάζεται με επιτυχία ο μονόλογος ρέκβιεμ, εμπνευσμένος από το ομώνυμο έργο του Γιώργου Σκούρτη «Ο Σαίξπηρ ζει στο καταφύγιο».

Ο καταξιωμένος κινηματογραφικός σκηνοθέτης Νίκος Γραμματικός των μεγάλων επιτυχιών («Βασιλιάς», «Απόντες», «Μήδεια Κρείσσων των εμών βουλευμάτων», «Νυχτολούλουδα» κ.ά. και ο ηθοποιός Θοδωρής Ζουμπουλίδης (Teo Alexander) μετά από μια εικοσαετή πορεία σε διεθνείς και ελληνικές παραγωγές, αναζητούν καταφύγιο… στον Μικρο Κεραμεικό.

«Ο Σαίξπηρ ζει στο καταφύγιο» αποτελεί μία φωνή αγωνίας ενός αποσυρμένου από τα εγκόσμια θεατρικού συγγραφέα, αλλά παράλληλα συνενώνει και το παραλήρημα όλων των ανθρώπων που βρίσκονται σε ένα προσωπικό και υπαρξιακό τέλμα.

Αποτελεί την ομπρέλα κάτω από την οποία κρύφτηκαν οι σκέψεις και τα λόγια απόγνωσης όλων των ανθρώπων που δεν τους χώρεσε το σύστημα και δεν χωρέσαν ούτε και εκείνοι σε αυτό. Ανθρώπων που ένωσαν τις φωνές τους, που πάλεψαν μέσα σε σκότη και έρεβη για να βγουν από το ατομικό τους καταφύγιο και να περπατήσουν, αν όχι στο φως, τουλάχιστον στη δική τους χαραυγή.

Ένα έργο βαθιά διαχρονικό που ανεβαίνει για πρώτη φορά στο θεατρικό σανίδι, μέσα από το οποίο ο καθένας μας θα αναγνωρίσει τις στιγμές της ζωής του εκείνες που η λοξοδρόμηση, η οπισθοχώρηση και η ηττοπάθεια μπορεί να κυριάρχησε, αλλά το πείσμα για πάλη και ζωή παρέμεινε αήττητο.

 

Trailer παράστασης:

https://vimeo.com/1016783027/f59b757940

 

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία: Νίκος Γραμματικός

Κείμενο: Γιώργος Σκούρτης

Επιμέλεια κειμένου: Νίκος Γραμματικός, Θοδωρής Ζουμπουλίδης

 

Πρωταγωνιστεί ο Θοδωρής Ζουμπουλίδης

Βοηθός Σκηνοθέτη: Ευτυχία Φράγκου

Φωτισμοί: Βασίλης Κλωτσοτήρας

Σκηνικά: Μαρία Φιλίππου

Ηχητική επεξεργασία – Stage Manager: Γιάννης Ανδριάς

Φωτογράφος: Αντώνης Τσούλος

Νομικός Σύμβουλος: Φοίβος Στρουγγάρης

Υπεύθυνη Παραγωγής & Κείμενα Προγράμματος: Ευτυχία Φράγκου

 

Σε παραγωγή «Εὐ Παραγωγές»

Διάρκεια: 100 λεπτά

 

Προπώληση εισιτηρίων:

https://www.ticketservices.gr/event/o-shakespeare-zei-sto-katafygio/?lang=el 

Υπεύθυνος επικοινωνίας: Αντώνης Κοκολάκης

H

παράσταση

 

«Η μάνα αυτουνού…

Έλλη Ζάχου Ταχτσή»

συνεχίζεται έως και τον Ιανουάριο του 2025

στο 

θέατρο 

Eν Αθήναις

Κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 17:45

 

    Ο μονόλογος της Κικής Μαυρίδου, «Η μάνα αυτουνού… Έλλη Ζάχου Ταχτσή», βασισμένος στη ζωή της μητέρας του Κώστα Ταχτσή, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Λάσκαρη, με τη Ράνια Σχίζα στον ομώνυμο ρόλο, μετά και τη φετινή θερμή ανταπόκριση από κοινό και κριτικούς και τα απανωτά Sold Out, συνεχίζεται έως και τον Ιανουάριο του 2025, κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 17:45, στο Θέατρο ‘Εν Αθήναις (Ιάκχου 19 Γκάζι, τηλ 2130356472).

 

Βραβείο Γυναικείας ερμηνείας στα Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης από την Kulturosupa.gr.

Βραβείο κοινού καλύτερης παράστασης στα Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης

(Υποψηφιότητα και για βραβείο καλύτερου Πρωτότυπου Κειμένου και καλύτερης Μουσικής)

1ο Βραβείο Γυναικείας ερμηνείας στα θεατρικά βραβεία κοινού του All4fun. 

(Υποψηφιότητα και για βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου νεοελληνικού έργου και καλύτερης Μουσικής)

Βραβείο καλύτερου μονολόγου της χρονιάς και γυναικείας ερμηνείας από τη σελίδα των θεατρόφιλων “Ζω ένα Δράμα”

 

    Η παράσταση έκανε πρεμιέρα στο θέατρο VAULT τον Μάρτιο του 2022 και παρουσιάστηκε για 3 σεζόν στην Αθήνα, στον Πολυχώρο VAULT (σεζόν 2021-22 & 2022-23) και στο Θέατρο Εν Αθήναις (σεζόν 2023-24) ) καταγράφοντας από την αρχή συνεχόμενα Soldout και παρατάσεις, αλλά και αξιοσημείωτα σχόλια από κοινό και κριτικούς. Ταξίδεψε σε άλλες 12 πόλεις και παρουσιάστηκε με την ίδια επιτυχία στην Πειραματική Σκηνή του ΘΟΚ στην Κύπρο (3 παραστάσεις), στη Θεσσαλονίκη (10 παραστάσεις), στο ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων, στην Πάτρα (4 παραστάσεις), τη Δράμα, την Καρδίτσα (2 παραστάσεις), το Αγρίνιο, την Κόρινθο, την Κατερίνη, την Ξάνθη (2 παραστάσεις), την Καβάλα και την Λαμία. Τη φετινή σεζόν 2024-25 συνεχίζεται για 4η χρονιά στο θέατρο Εν Αθήναις. 

     Είναι μία από τις εννέα παραστάσεις του θεατρικού project «Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ... ». Ένα θεατρικό φεστιβάλ μονολόγων, με εμπνευστή και καλλιτεχνικό διευθυντή τον Δημήτρη Καρατζιά, που φέρνει επί σκηνής μάνες σπουδαίων Ελλήνων ανδρών. Ένα Φεστιβάλ αφιερωμένο στη μνήμη της Χρύσας Σπηλιώτη. 

 

ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ 

    Η Έλλη Ζάχου Ταχτσή, μητέρα του σπουδαίου μεταπολεμικού λογοτέχνη Κώστα Ταχτσή, υπήρξε μια ανυπόταχτη γυναίκα, που το μόνο που ήθελε, ήταν να ζήσει ελεύθερη και να αγαπηθεί. Ατύχησε και στα δύο. Υπέκυψε στη σκληρότητα της εποχής της και έγινε πιο σκληρή από αυτήν.

   «Η μάνα αυτουνού». Προσφώνηση απαξιωτική, ειρωνική, σαρκαστική, μα τόσο οικεία, τόσο γνώριμη. Ειπωμένη υπαινικτικά και πάντοτε χαμηλόφωνα. Σχεδόν ψιθυριστά. Από αυτούς τους ψίθυρους που είναι μαχαιριές στην καρδιά. Που καμιά φορά όμως γίνονται και φονικά. «Ο γιος αυτηνής», ο Κώστας Ταχτσής, δολοφονήθηκε. Όπως «δολοφονείται» σ’ αυτόν τον κόσμο, ότι απειλεί να ξεσκεπάσει την υποκρισία του. 

    «Η μάνα αυτουνού», από τα λιγότερα φωτισμένα πρόσωπα στον κυρίως αυτοβιογραφικό συγγραφικό κόσμο του Κώστα Ταχτσή. Στον οποίο βασίστηκε για να γράψει και το σημαντικότερο έργο του. Το «Τρίτο Στεφάνι». Που αποτελεί, πέρα από μια καταγραφή κι ένα ξεμασκάρεμα της αγίας ελληνικής οικογένειας. Κι αν το «Τρίτο Στεφάνι» ταυτίζεται με την ίδια την Ελλάδα, η ιστορία της μητέρας του, ταυτίζεται με όλα τα κρυμμένα μυστικά, που κρατάμε καλά κλειδωμένα σε σκονισμένα μπαούλα, στοιβαγμένα στα υπόγεια της ψυχής μας.

 

ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ : 

 

… “Χειμαρρώδες και από σκηνικής άποψης άκρως λειτουργικό, όπως αποδεικνύεται, το έργο της Κικής Μαυρίδου ευτυχεί σε μία εξίσου θερμή απόδοση, που υπογράφει σκηνοθετικά ο Βαγγέλης Λάσκαρης και ερμηνεύει η Ράνια Σχίζα. Η ηθοποιός, σε μία πραγματικά σπουδαία στιγμή, δίνει σάρκα και οστά σε μια γυναίκα που πάλεψε να ξεφύγει από τις νόρμες της εποχής, που ήταν θύμα και θύτης, που διεκδίκησε την ελευθερία και την ανεξαρτησία της με πολύ βαρύ αντίτιμο. Η ερμηνεία της είναι καθηλωτική”… Τώνια Καράογλου (Αθηνόραμα) 

…“Αξιοσημείωτη παράσταση, συνταρακτικό, δυνατό και περιεκτικό κείμενο που ξεχωρίζει για την αλήθεια του, σκηνοθετική προσέγγιση ξεκάθαρα αφαιρετική, που εστίασε στην δύναμη του κειμένου και την ερμηνευτική δεινότητα της ηθοποιού, που το απογείωσε με τη συγκινητική ερμηνεία της. Η Ράνια Σχίζα πήρε στους ώμους της το βάρος όλης της παράστασης και ανταποκρίθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Μαγνήτισε τα βλέμματα και την προσοχή των θεατών σε όλη την διάρκεια της παράστασης και κέρδισε επάξια ένα θερμότατο χειροκρότημα”…Άννια Κανακάρη (kulturosupa.gr)

… “Η Ράνια Σχίζα σε μία μοναδική παράσταση. Σκληρή, αδάμαστη, ένα αγρίμι σε έναν μονόλογο ασύλληπτα σύγχρονο. Πραγματικά σπουδαία ηθοποιός, μία τραγική φιγούρα επί σκηνής του θεάτρου Vault”… Νόρα Ράλλη (Εφημερίδα Των Συντακτών)

…«Ο μονόλογος της Κικής Μαυρίδου, κάτω από τις σκηνοθετικές οδηγίες του Βαγγέλη Λάσκαρη, ξεδιπλώνεται συγκλονιστικά επί σκηνής από τη Ράνια Σχίζα»… Βίλλυ Καλλίγα (Athens Voice)

…«Με την αισθητική της σκηνικής λιτότητας ο Λάσκαρης έδωσε χώρο και ανάσα στον λόγο. Η Μαυρίδου έγραψε ένα κείµενο ζωντανό, δυνατό και στο βάθος του αληθινό. Η Ράνια Σχίζα σε ένα καθηλωτικό αποτέλεσµα που διαταράσσει και ξεπερνά τη σκηνική στατικότητα. Ο λόγος αποκτά κίνηση και ζωή, το κλειστό µπαούλο «ανοίγει» και «αδειάζει» σαν ψυχή εξοµολογούµενη, σαν συνείδηση που αναζητά δικαίωση.»… Κώστας Β. Ζήσης (Εφημερίδα Documento)

…«Συγκλονιστική η Σχίζα θριαμβεύει στην παράσταση. Μια ερμηνεία απ’ αυτές που δεν ξεχνάς. Η Μαυρίδου δίνει ένα πολύ δυνατό κείμενο και ο Λάσκαρης με τη Σχίζα το απογειώνουν. Ανήκει στις παραστάσεις της χρονιάς»… Αλέξανδρος Στεργιόπουλος (gazzetta.gr)

    «Δεν έχω ξαναδεί τέτοιο χειροκρότημα. Είχα χρόνια να δω τέτοια παράσταση»… Δημήτρης Γιαγτζόγλου (parapolitika.gr) 

… “Ένα δυνατό και περιεκτικό κείμενο που κρύβει επίμονη και διεισδυτική έρευνα, ρεαλιστική απεικόνιση γεγονότων, αλλά και μια πλούσια παλέτα ανθρώπινων συναισθημάτων, έντονων, καθημερινών, αναγνωρίσιμων. Η εξαιρετική Ράνια Σχίζα δίνει μια από τις πιο ολοκληρωμένες θεατρικές ερμηνείες των τελευταίων χρόνων”… Γιώργος Χριστόπουλος (Free Press Η Πόλη Ζει)

… “Η Σχίζα με το λεπτό πινέλο της ερμηνείας της ζωγραφίζει, για 80 λεπτά, κάθε συναισθηματική εναλλαγή της μητέρας του Κώστα Ταχτσή, σε μια παράσταση που αφού σφιχταγκαλιάστηκε από κοινό και κριτικούς, πήρε τη μία παράταση μετά την άλλη”…Γεωργία Καρκάνη (marieclaire.gr)

… “Ένας συναρπαστικός μονόλογος, σκηνοθεσία με μετρό και λιτότητα, εύστοχη μουσική και μια συγκλονιστική ερμηνεία από τη Ράνια Σχίζα δημιούργησαν μια παράσταση που γοητεύει με την απλότητα και συγκινεί με την αλήθεια της”… Σμαρώ Κώτσια (theatrikaprogrammata.gr)

… “Ο Λάσκαρης σκηνοθετεί με απίστευτη δεξιοτεχνία την Ράνια Σχίζα που δίνει μια καθηλωτική ερμηνεία, ένα ρεσιτάλ ερμηνείας, ένα μάθημα υποκριτικής. Μια ερμηνεία που κανείς θεατής δεν θα ξεχάσει ποτέ. Μια σπουδαία ηθοποιός σε μια σπουδαία παράσταση, με εξαιρετικούς φωτισμούς και εξαίσια μουσική.”… Βίβιαν Μητσάκου (Theatre Project 365)

… “Κείμενο αριστουργηματικό με τη Ράνια Σχίζα να δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας”… Μάριαμ Νίκου (koitamagazine.gr)

…“ο σκηνοθέτης εμπιστεύεται το έργο και την Ράνια Σχίζα, βάζοντας στο επίκεντρο της αφαιρετικής του σκηνοθεσίας την ερμηνεία της. Και εκείνη τον δικαιώνει με μια ερμηνεία αληθινή και σπαρακτική”…Ιωάννα Βαρδαλαχάκη  (clickatlife.gr)

… “Η Ράνια Σχίζα, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Λάσκαρη, ερμηνεύει με τρόπο συγκλονιστικό τον μονόλογο της Μαυρίδου. Το παρατεταμένο χειροκρότημα στο τέλος επισφραγίζει με τον καλύτερο τρόπο αυτή την καλοδουλεμένη ομαδική προσπάθεια”… Δέσποινα Δημητριάδου (a8inea.com)

… “Από τους συγκλονιστικότερους γυναικείους μονολόγους που έχω δει μέχρι σήμερα. Συγκλονιστική μουσική - κέντημα από τον Μάνο Αντωνιάδη”…Θοδωρής Κανδύλης (sinwebradio.com)

… “Εξαιρετική η Ράνια Σχίζα, που μαγνητίζει τον θεατή σε κάθε δευτερόλεπτο της ερμηνείας της.”… Δημήτρης Μπαμπούλης (tvxs.gr)

… “Ένας συγκλονιστικός μονόλογος, με μια Σχίζα σε ένα αξέχαστο ρεσιτάλ ερμηνείας που δικαίως σπάει ταμεία”… Πάνος Τουρλής (koukidaki.gr)

…«Ο Λάσκαρης σκηνοθετεί με απίστευτη μαεστρία τη Σχίζα, που δίνει μια ατόφια και αληθινή ερμηνεία. Αξίζει να «αγκαλιάσουμε» τέτοια έργα που αφυπνίζουν συνειδήσεις και αφήνουν τόσο δυνατά συναισθήματα»…Θάνος Ξανθός (tetragwno.gr)

…«H Ράνια Σχίζα μετατρέπεται στη μάνα του Ταχτσή και είναι σα να κάνει το τρίτο στεφάνι μόνη της! Δείτε το!»…  Νίκος Ελευθερίου (kalitheasi.gr, patrinorama.gr)

… «Η Ράνια Σχίζα ίσως στην καλύτερη ερμηνεία της. Παράσταση που έχει μεστό και αληθινό λόγο, ένας μονόλογος που εκτινάσσεται με την αποκαλυπτικότητα του»… Γιάννης Γαβρίλης (reformer.gr)

…«Η σκηνοθεσία του Λάσκαρη, λιτή και διακριτική, καθοδήγησε μια πολύ καλή ηθοποιό να αναδείξει με τον καλύτερο τρόπο ένα εξαιρετικό κείμενο. Η Σχίζα μας χάρισε μια συγκλονιστική ερμηνεία. Η υπέροχη μουσική του Μάνου Αντωνιάδη λειτουργεί καταλυτικά και θεραπευτικά. Πρέπει να τη δουν ΟΛΟΙ αυτή την παράσταση»… Λένα Σάββα (θέατρο.gr)

…«Το κείμενο ξεχειλίζει από αυθεντικό συναίσθημα και μία σπάνια αλήθεια, ρέει ασταμάτητα με διαδοχικές εικόνες μιας αλλοτινής εποχής και συναισθήματα χαρμολύπης. Η Ράνια Σχίζα αφηγείται με βάθος ψυχής, ωριμότητα και συνέπεια, ισορροπώντας αξιέπαινα από τις πιο δραματικές ως τις πιο ανάλαφρες στιγμές του έργου. Έίναι λίγες οι φορές που βιώνει κάποιος μια ερμηνεία τόσο ολοκληρωμένη. Mία δυνατή παράσταση που σε απορροφά από την αρχή έως το τέλος, χάρη στο καλογραμμένο κείμενο, την υποβλητική ατμοσφαιρική και ουσιαστική σκηνοθετική της λιτότητα και την ατόφια ερμηνεία της Ράνιας Σχίζα”… Ντίνα Καρρά (Only Theatre)

… “Ευφυής σκηνοθεσία και ίσως η πιο σημαντική ερμηνεία που έχω βιώσει όλα αυτά τα χρόνια που παρακολουθώ θέατρο…Η Σχίζα μεταμορφώνει αυτόν τον συγκλονιστικό μονόλογο στον ρόλο της ζωής της.”… Μαριλένα Παππά (Θεατρο.gr)

… “Η Σχίζα ενσαρκώνει την Ταχτσή με τρόπο μοναδικό, ψυχή τε και σώματι. Καθηλωτική. Συγκλονιστική πραγματικά. Ίσως να είναι ο ρόλος της ζωής της. Μία καθόλα άρτια παράσταση που συγκινεί και καθηλώνει. Την προτείνω ανεπιφύλακτα!”… Παναγιώτης Α. Πετρόπουλος (Art Magazino)

     «Εξαιρετική παράσταση. Η Σχίζα, κατέθεσε την ψυχή της και απέδειξε πόσο σπουδαία ερμηνεύτρια είναι. Συγκλονιστική σκηνική παρουσία. Μας θύμισε την μαγεία του θεάτρου και της υποκριτικής. Όλα της τα εκφραστικά μέσα ήταν σε απόλυτο συγχρονισμό με τον ρόλο. Μην τη χάσετε!»…Λένια Παλαιολόγου (Pasta Flora Online Magazine)

…«Ένα κείμενο γεμάτο λυρισμό που μας συντάραξε... ο Λάσκαρης έφερε ένα άρτιο αποτέλεσμα επί σκηνής, με το μέτρο και την απλότητα που αρμόζει σε ένα κείμενο με τέτοια δυναμική. Η πηγαία ερμηνεία της χαρισματικής ηθοποιού Ράνιας Σχίζα μας καθήλωσε. Η αισθαντική ατμόσφαιρα της παράστασης ολοκληρωνόταν μέσα από την εξαιρετική μουσική που υπογράφει ο ταλαντούχος Αντωνιάδης. Από τις σπάνιες θεατρικές συγκυρίες»… Έλενα Γαζγαλή (All4Fun)

…«Η ερμηνεία της Σχίζα στο ρόλο της Ταχτσή δεν μπορεί να ξεχαστεί. Δεν γίνεται να ξεχαστεί. Στο Vault συντελείται μία αποκάλυψη, ένας άθλος. Ο μονόλογος που έγραψε η Μαυρίδου θα αφήσει για πάντα το σημάδι του στην καρδιά των θεατών που θα έχουν την τύχη να απολαύσουν τη συγκλονιστική ερμηνεία της Σχίζα που μέχρι το τέλος της παράστασης έχει αναδείξει και μία ακόμη πλευρά της. Αυτή της δασκάλας. Γιατί η ηθοποιός δεν ερμηνεύει απλά, διδάσκει υποκριτική»… Αντώνης Μπούμπας (Urban Life)

… “Μία πραγματικά συναρπαστική παράσταση που αξίζει να  δούμε ξανά και ξανά μέχρι να την εμπεδώσουμε”…Κωνσταντίνος Μπούρας - κριτικός θεάτρου (fractalart.gr)

… “Μια μεγαλειώδης ερμηνεία μονολόγου, από τις καλύτερες που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια. Μια ερμηνεία που αξίζει να παιχτεί πολλές φορές και να γραφτεί με πελώρια γράμματα στη θεατρική μας ιστορία”…Ειρήνη Αϊβαλιώτου (catisart.gr)

..."Μοναδική Ράνια Σχίζα"... Ναταλί Χατζηαντωνίου (Στο Κόκκινο)

… “Ωραία, ζεστή, δυνατή παράσταση!”… Πόπη Αρωνιάδα (Γράφειν /grafei.wordpress.com)

… “Μια παράσταση που ευχαριστηθήκαμε πολύ. Κατ΄ αρχήν με το πολύ ωραίο κείμενο της Μαυρίδου αλλά και με την εξαιρετική ερμηνεία της Σχίζα”…Νίκος Μουρατίδης (nikosonline.gr)

… “Κοφτερό κείμενο, αξιόλογη μουσική, σκηνοθεσία με αδιαφιλονίκητη ποιότητα και σκηνική καλαισθησία, χωρίς υπερβολές και ανούσιες μοντερνιές, καθηλωτική ερμηνεία. Ό,τι και να γράψει κανείς, θα είναι λίγο, μπροστά στη δυναμική της αυθεντικής ερμηνείας της εξαιρετικής Ράνιας Σχίζα. Μια παράσταση που ανήκει σε εκείνες τις θεατρικές στιγμές που αφήνουν αναλλοίωτο το στίγμα τους… Ζωή Τόλη (enetpress.gr)

… “Ένας αξιόλογος μονόλογος για τη διαφορετικότητα. O Βαγγέλης Λάσκαρης, αξιοποιώντας με αφοσίωση το κείμενο της Μαυρίδου, το αφήνει να ακουστεί καθαρά, στήνοντας μια μινιμαλιστική παράσταση. Η Ράνια Σχίζα, επιλογή ιδανική, ξεδιπλώνει έναν ολοκληρωμένο χαρακτήρα και ταυτόχρονα ένα πλήρες υποκριτικό ταλέντο”… Νίκος Ρουμπής (debop.gr) 

… “Κείμενο ολοζώντανο, ουσιαστική σκηνοθεσία, και μια Σχίζα υπέροχη, που τήρησε το μέτρο με θαυμαστή ακρίβεια και δεν γλίστρησε σε υπερβολές, συναισθηματισμούς, ευκολίες. ”…Γιώργος Κομνηνάκης (Θεατρο.gr)

..."Υπέροχη ερμηνεία, συγκλονιστικός μονόλογος"... Μαρία Θανασούλια (Στο Κόκκινο)

…“Ποτέ δεν ξαναείδα τέτοιο χειροκρότημα και ανταπόκριση του κοινού σε μία παράσταση. Ένας μονόλογος από τους καλύτερους που έχω δει μέχρι τώρα, που θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνεται ως μάθημα στις δραματικές σχολές”…Χρύσα Κατσιματιδου (streetradio.gr)

…“Η μάνα αυτουνού αποτελεί μια από τις σπάνιες θεατρικές συγκυρίες όπου το κείμενο, η σκηνοθεσία, η ερμηνεία (η Ράνια Σχίζα, σε μια από τις κορυφαίες ερμηνείες της θεατρικής Αθήνας), ακόμη και ο ίδιος ο χώρος, συνεργάζονται σε απόλυτη αρμονία προς όφελος της μυσταγωγίας”… Μάνος Θηβαίος (urbanlife.gr)

… “Με μία πραγματικά συγκλονιστική ερμηνεία η Ράνια Σχίζα, ανέδειξε στο μέγιστο βαθμό το εξαιρετικό κείμενο της Κικής Μαυρίδου. Μια από τις καλύτερες παραστάσεις της σεζόν”… Γιάννης Κόκκου (paraliaka.gr) 

… “Μία παράσταση πέντε αστέρων, από τις καλύτερες της τελευταίας δεκαετίας! Μία κατάθεση ψυχής και μία ανεπανάληπτη ερμηνεία από την Ράνια Σχίζα που θα συζητιέται για χρόνια, ένα κείμενο που σπάει κόκκαλα και μία εμπνευσμένη σκηνοθεσία του άξιου Βαγγέλη Λάσκαρη. Δείτε το!”… Βασίλης Παπαβασιλείου (cosmopoliti.com)

… Συγκλονιστική η ερμηνεία της Ράνια Σχίζα. Μέσα σε 90 λεπτά και καθισμένη σε ένα μπαούλο με μόνο σύμμαχο το φως κατέθεσε την ψυχή της. Ένα συνολικό αποτέλεσμα που υπενθυμίζει την αξία του θεάτρου στη ζωή μας. Μια παράσταση αληθινή όσο και η ίδια η ζωή. Μόνη μας προτροπή να μην την χάσετε!”… Οι συντάκτες του Free Press Εξώστης

... “Αυτός ο μονόλογος, χειμαρρώδης, αποκαλυπτικός και απολαυστικός για το κοινό δίνει την ευκαιρία στη Ράνια Σχίζα, που διαθέτει δεινή υποκριτική ικανότητα, συγκλονιστική σκηνική παρουσία και μέγιστη μεταδοτικότητα, να γράψει άλλη μια επιτυχία στο ενεργητικό της.”…Παύλος Λεμοντζής (kavalawebnews.gr )

… “Η Κική Μαυρίδου έδωσε φωνή στη μάνα του Κώστα Ταχτσή, την Έλλη Ζάχου-Ταχτσή επιτρέποντας τη διερεύνηση της προσωπικότητάς της και την πολυτάραχη σχέση της με τον γιο της. Η ερμηνεία της Ράνιας Σχίζα έγινε το talk of the town μεταξύ κοινού και κριτικών”… Κάτια Σωτηρίου (mytheatro.gr)

… “Αυτή η πολυβραβευμένη παράσταση έχει κλείσει ήδη θέση στην κατηγορία «θρυλικές παραστάσεις που συμπληρώνουν το παζλ του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου». Και όπως γίνεται πάντα στους μονολόγους που «τα σπάνε» ιδού η ευκαιρία να ανακαλύψετε τι είδους χορταστικό ερμηνευτικό πολυεργαλείο είναι η Ράνια Σχίζα”… Δημήτρης Πάντσος (popaganda.gr) 

… “Η Σχίζα προσφέρει πραγματικά το 100% της ψυχής της κρατώντας καθηλωμένο το κοινό και συγκινώντας το βαθιά, ερμηνεύοντας τον σπουδαίο μονόλογο της Μαυρίδου”…Μαρίνα Αποστόλου (theatrikesapopseis) 

… “Η Σχίζα σε μία σπαρακτική, συγκλονιστική, καθηλωτική, συγκινητική ερμηνεία. Απλή και λιτή σκηνοθεσία , μας μεταφέρει σε μια άλλη εποχή, η μουσική υπόκρουση σε αγγίζει από την πρώτη κιόλας νότα και με έναν ασύλληπτα εναρμονισμένο φωτισμό”… Θωμαή Βούλγαρη (Θεατρο.gr) 

… “Σπαρακτικές σκηνές που απέδωσε με αλήθεια και ουσία η καταπληκτική Σχίζα. Η σκηνοθεσία, η πρωτότυπη μουσική σύνθεση και ο φωτισμός απογείωσαν την παράσταση”…Μαρία Μαρή (in2life.gr)

… “Από τις πιο όμορφες αφηγήσεις επί σκηνής. Από τις πιο όμορφες εξιστορήσεις των τελευταίων είκοσι και πλέον ετών”… Κώστας Κουλής (Keysmash.gr) 

… “Ένα εξαιρετικό θεατρικό κείμενο, μια απόλυτα επιτυχημένη σκηνοθετική γραμμή και  μια υπερταλαντούχα ηθοποιός, η οποία δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας που πρέπει να διδάσκεται στις δραματικές σχολές, αποτελούν τη μαγική συνταγή της επιτυχίας”…Μαίρη Γκαζιάνη (now24.gr)

… “Συγκλονιστικό κείμενο, σκηνοθετική μαεστρία, χαρισματική μουσική και μια εκπληκτική Ράνια Σχίζα, που με την ερμηνευτική της δεινότητα και μια αφάνταστη ποικιλία εκφραστικών μέσων, καταφέρνει να αφυπνίσει συνειδήσεις και να ενεργοποιήσει πολύ δυνατά συναισθήματα”…Δανάη Μαρίτσα (Εφημερίδα ΘΕΣΣΑΛΙΑ)

… “Μία από τις καλύτερες θεατρικές παραστάσεις του σύγχρονου θεάτρου της τελευταίας δεκαετίας. Γιατί δεν χρειάζονται πολλά πράγματα για να κάνεις καλό θέατρο πέραν από ένα εξαιρετικό κείμενο, μία καλή -έως συγκλονιστική- ερμηνεία, ένα λιτό σκηνικό, μία μεστή σκηνοθεσία και μία ατμόσφαιρα που να βασίζεται σε όλα όσα προαναφέραμε”…Ράνια Παπαδοπούλου (culturepress.gr)

… “Η γραφή της Μαυρίδου υποδειγματική. Αιχμηρή, σύγχρονη, ρέουσα. Μέσα από την υπέροχη ερμηνεία της Ράνιας Σχίζα προβάλλεται ένα μωσαϊκό προσώπων, στιγμών, δεδομένων. Ένα χρονικό που γίνεται ημερολόγιο, στοχασμός. Η αξιοθαύμαστη αυτή ηθοποιός συγχωνεύει το παρελθόν με το παρόν, όχι στείρα, στεγνά αλλά με μία αντανάκλαση από τους μαιάνδρους της μνήμης στη μαγεία της γραφής.”… Εύα Νικολαΐδου (Εφημερίδα των Συντακτών, efsyn.gr / 902.gr)

… “Αν δε βλέπετε μια θεατρική έξοδο μόνος ως ψυχαγωγία, αλλά ως Αγωγή Ψυχής, κι αν θέλετε να βγαίνετε από μια θεατρική παράσταση ταρακουνημένα από την γνώση και το συναίσθημα που σας πρόσφερε, τότε διαλέξτε μία από τις τέσσερις θεατρικές παραγωγές του Vault : Έλλη Ζάχου Ταχτσή, Μαρίκα Νίνου, Αγγέλικα Νίκλη Σολωμού και Ιοκάστη Γιουξουάν. Και τα τέσσερα έργα προσφέρουν την θεατρική μέθεξη μέσα από τις δυναμικές ερμηνείες των τεσσάρων πρωταγωνιστριών τους, αλλά και την καλή θεατρική δουλειά συγγραφέων, σκηνοθετών, σκηνογράφων, μουσικών και των υπολοίπων ερμηνευτών και συντελεστών κάθε παράστασης χωριστά!”… Ελένη Σπανοπούλου (Εφημερίδα Kontra news / kontranews.gr)

… “Η Ράνια Σχίζα, στην καλύτερη – θα λέγαμε – στιγμή της καριέρας της, είναι ανατριχιαστική. Καθηλώνει με την ερμηνεία της σε έναν απαιτητικό, έντονα συναισθηματικό, συγκλονιστικό μονόλογο. Η παράσταση είναι, χωρίς ίχνος υπερβολής, μία από τις καλύτερες της δεκαετίας”… Δήμητρα Ζάρκου (newsbeast.gr)

… “Η ερμηνεία της Ράνιας Σχίζα είναι συγκλονιστική και τα βραβεία που έχει αποσπάσει για το συγκεκριμένο ρόλο είναι από την κατάθεση ψυχής που κάνει πάνω στη σκηνή ως «μάνα αυτουνού». Την ηρωίδα της θα την συμπαθήσεις, θα την συμπονέσεις, θα τη μισήσεις και θα σε συνεπάρει σε ένα ταξίδι συναισθημάτων ξεδιπλώνοντας όλα όσα κρύβουμε μέσα στην ίδια μας τη ψυχή. Λιτή, ατμοσφαιρική σκηνοθεσία, ένα κείμενο που δεν σου αφήνει περιθώρια να μην το ακολουθήσεις και φυσικά θα το συνδέσεις με το «Τρίτο Στεφάνι» του Κώστα Ταχτσή.”… Χριστίνα Ζάχου (bovary.gr)

… “Συγκλονιστική παράσταση, γροθιά στο στομάχι. Εξαιρετικό κείμενο, έξοχη σκηνοθεσία, υπέροχη  πρωτότυπη μουσική σύνθεση και θαυμάσια ερμηνεία από τη Ράνια Σχίζα. Όλα έδεσαν με καταπληκτικό τρόπο. Πολλά και θερμά συγχαρητήρια σε όλους.”… Νίκος Μπατσικανής, κριτικός Θεάτρου, μέλος τής Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Συγγραφέας: Κική Μαυρίδου

Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Λάσκαρης

Πρωτότυπη μουσική σύνθεση : Μάνος Αντωνιάδης

Σκηνικό / Κοστούμι: Γιώργος Λιντζέρης

Κατασκευή κοστουμιού: Ειρήνη Αβζίδου

Σχεδιασμός φωτισμών: Βαγγέλης Μούντριχας

Φωτογραφίες παράστασης: Χριστίνα Φυλακτοπούλου

Αφίσα παράστασης : Γιάννης Κεντρωτάς

Trailer / Κινηματογράφηση: ORKI Productions : https://www.youtube.com/watch?v=0x8IWDrzfZI 

Πρόγραμμα παράστασης: Εκδόσεις Απόπειρα

Επικοινωνία / Προώθηση παράστασης: Νταίζη Λεμπέση 

Παραγωγή: VAULT theatre plus (Μάνος Αντωνιάδης - Δημήτρης Καρατζιάς)

 

Στο ρόλο της Έλλης Ζάχου Ταχτσή η Ράνια Σχίζα

 

Την φωνή του χαρίζει στο ρόλο του Κώστα Ταχτσή ο Νίκος Καραθάνος

 

ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΗΛΗ ΘΕΑΜΑΤΩΝ

ΗΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:

Κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 17:45, έως 26 Ιανουαρίου 

 

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 80' (χωρίς διάλειμμα)

 

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:

Προπώληση More.com : https://www.more.com/theater/i-mana-aytounou-elli-zaxou-taxtsi/ 

Γενική είσοδος: 15 ευρώ 

Μειωμένο Εισιτήριο: 13 ευρώ (Φοιτητές / Σπουδαστές / Κάτοχοι Κάρτας Πολυτέκνων / ΑμΕΑ /Άνω των 65 ετών / Κάτοχοι Κάρτας Ανεργίας) 

 

* Η παράσταση πραγματοποιήθηκε με την οικονομική υποστήριξη και την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού 

«Η Υψοφοβία ενός Κομπάρσου»

Ένας θεατρικός μονόλογος του Νίκου Παπαθανάση
από τον Ιανουάριο στο
Θέατρο Αλκμήνη

Το Θέατρο Αλκμήνη παρουσιάζει τη νέα θεατρική δημιουργία του Νίκου Παπαθανάση, «Η Υψοφοβία ενός Κομπάρσου», έναν σουρεαλιστικό και ανατρεπτικό μονόλογο που εξετάζει με χιουμοριστική διάθεση την ανθρώπινη ύπαρξη.

Η παράσταση, εμπνευσμένη από τη μυθολογία και διανθισμένη με στοιχεία παραλόγου, μεταφέρει διαχρονικά ερωτήματα στην εποχή μας:

 Ποια είναι η θέση μας σε έναν κόσμο που αλλάζει;

 Πώς αντιμετωπίζουμε την αποξένωση και τις διακρίσεις;

 Τι σημαίνει ισότητα και συμπερίληψη στον σύγχρονο κόσμο;

Ο Νίκος Παπαθανάσης, με τη διεισδυτική του ματιά, δημιουργεί έναν χαρακτήρα που ισορροπεί ανάμεσα στο γελοίο και το τραγικό, προσκαλώντας το κοινό να γελάσει, να σκεφτεί και να αναλογιστεί τη δική του «υψοφοβία».

Ελάτε να ζήσετε μια παράσταση που ισορροπεί ανάμεσα στο γέλιο και τη σκέψη, στο φως και το σκοτάδι, στο ρεαλιστικό και το φανταστικό.

Θέατρο Αλκμήνη από Ιανουάριο 2025

 

Η Κύνθια Βουκουβαλίδου αναμετράται με την «Αντιγόνη μου» του Ανδρέα Φλουράκη | Από 15/11 στο Θέατρο 104 Όλοι μου λέγαν πως έγινα πλέον γυναίκα κι έπρεπε να κάθομαι στα αυγά μου, αλλά κι ο ίδιος μου ο αδελφός; Αυτό δεν με πείραξε. Αυτό μ’ έτσουξε, με τσουρούφλισε. Δέκα χρόνια από την τελευταία τους συνεργασία στην παράσταση «Μήδειας Πατούσες», η Κύνθια Βουκουβαλίδου συναντιέται ξανά με τον βραβευμένο θεατρικό συγγραφέα Ανδρέα Φλουράκη, ενσαρκώνοντας την «Αντιγόνη μου».   Η Αντιγόνη του παρελθόντος χρίστηκε ηρωίδα. Η «Αντιγόνη μου» ζει στο σήμερα.   Οι ήρωες χρειάζονται μια εποχή που ν’ αντιλαμβάνεται τον ηρωισμό των πράξεών τους, αλλιώς γίνονται παρίες. Θα καταφέρει η «Αντιγόνη μου» να δικαιωθεί; Να βρει την στήριξη που της αξίζει; Γιατί, εδώ που τα λέμε, η δική μας εποχή μοιάζει μην είναι φτιαγμένη για ήρωες…   «Αντιγόνη μου» Του Ανδρέα Φλουράκη Ερμηνεία: Κύνθια Βουκουβαλίδου Πρεμιέρα: 15 Νοεμβρίου Θέατρο 104 Προπώληση: https://tinyurl.com/yzvnvyh6   Λίγα λόγια για την πλοκή Είχατε ποτέ την ευκαιρία να γνωριστείτε με μια ηρωίδα; Τώρα την έχετε! Η Αντιγόνη υπήρξε ένας διαχρονικός μύθος, γνωστός σε όλους. Η «Αντιγόνη μου» έρχεται για να τ’ αλλάξει όλα. Στέκεται στη σκηνή και εκμυστηρεύεται στους θεατές τις σκέψεις, τα όνειρα και το παρελθόν της. Τους χρίζει κοινωνούς της «σημαντικότερης μέρας της ζωής της». Aναζητά τη θέση της στον κόσμο, ψάχνει την αλήθεια της πέρα από τα πρέπει, την ουσιαστική πράξη πέρα από τα προφανή και εντέλει, αναζητά αν την χωρά τούτος ο τόπος! Αν αφεθείτε και την ακούσετε, μπορεί να σας εκπλήξει. Ίσως και ν’ ανακαλύψετε και κρυμμένες πτυχές του ίδιου σας του εαυτού μέσα απ’ τα λόγια της. Η «Αντιγόνη μου» του Ανδρέα Φλουράκη είναι ένα σύγχρονο κοινωνικό έργο που θέτει με χιούμορ καίρια ερωτήματα για την ανθρώπινη φύση, τη θέση της γυναίκας, την εξουσία και την ατομική ευθύνη.   Ταυτότητα παράστασης «Η Αντιγόνη μου» Πρεμιέρα: 15 Νοεμβρίου Θεατρικό έργο: Ανδρέας Φλουράκης Ερμηνεία – Σκηνοθεσία: Κύνθια Βουκουβαλίδου Συνεργάτης στη σκηνοθεσία: Εριφύλη Στεφανίδου Φωτισμοί: Περικλής Μαθιέλλης Ηχητικό τοπίο - Μουσική: Γιώργος Μαυρίδης Σκηνικό-κουστούμια: Μιμίκα Καπούλα Φωτογραφίες-τρέιλερ: Βασια Αναγνωστόπουλου Παραγωγή: Tits Up Events Προβολή και Επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου-We Will   Πού: Θέατρο 104, Ευπολπιδών 41, Γκάζι Πότε: Από 15 Νοεμβρίου και κάθε Παρασκευή στις 21:15 έως και 17 Ιανουαρίου Εισιτήρια: 12 € γενική είσοδος, 8 € (φοιτητικό, ανέργων), 6 € (ΣΕΗ, ΑμεΑ) Προπώληση: MORE.COM Διάρκεια: 50’   Κατά τη διάρκεια της παράστασης γίνεται ελάχιστη χρήση φωτορυθμικών Βιογραφικό Κύνθιας Βουκουβαλίδου Είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης & συγγραφέας. Σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του «Εμπρός-Θέατρο Εργαστήριον» και συνέχισε τις σπουδές της στο θέατρο, ολοκληρώνοντας το μεταπτυχιακό πρόγραμμα Creating Theatre & Performance στο Λονδίνο. Έχει συμμετάσχει σε πολλές θεατρικές παραστάσεις απ’ τo 2012 που επέστρεψε στην Ελλάδα μέχρι σήμερα. Ενδεικτικά: «Ο Μαιτρ & η Μαργαρίτα» (σκηνοθεσία Μαρίας Πανουργιά, Πειραματική Σκηνή Εθνικού Θεάτρου), «Τρωάδες» (σκηνοθεσία Θοδωρή Αμπαζή, ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας), “sMOTHERed”, “Cosmofatilan” και “Lift me down” της ίδιας, με το τελευταίο να κερδίζει το Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ του Κινητήρα. Από το 2019 έως και σήμερα κάνει stand-up comedy (AthensComedy festival, Athens English Comedy club, Pride Athens, Θέατρο Ελιάρτ, Θέατρο Τζένη Καρέζη, Ελληνικός κόσμος κ.ά). Είναι κάτοχος διπλώματος στο βιολί και το πιάνο. Ως μουσικός παίζει βιολί από το 1998 σε παραστάσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό με χορευτικά, χορωδίες και παραστάσεις θεάτρου σκιών και έχει διδάξει στο Δημοτικό Ωδείο Θορικού. Υποστηρίζει ότι αυτά που αποτελούν πραγματικά τη βιογραφία μας δεν μπαίνουν ποτέ στα βιογραφικά μας.

«Η μητέρα του σκύλου» του Παύλου Μάτεσι, που συγκαταλέγεται στα 1001 βιβλία της παγκόσμιας λογοτεχνίας που πρέπει να έχει διαβάσει κάποιος στη ζωή του, ανεβαίνει στο θέατρο ΑΚΡΟΠΟΛ στις αρχές Φεβρουαρίου 2025 και την εμβληματική ηρωίδα ενσαρκώνει η Υρώ Μανέ.

Η Ραραού, μια ψυχή τραυματισμένη με ένα τραύμα που αδυνατεί να επουλώσει, μια γυναίκα, με λόγο παραληρηματικό σχεδόν, αφηγείται την Οδύσσεια της ζωής της ακροβατώντας μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας. Η Ραραού, η θεατρίνα, ανεβαίνει στο πάλκο επιδιώκοντας να λάμψει για μια φορά στη ζωή της σαν πραγματική πρωταγωνίστρια. Ιστορεί τη ζωή της και μέσα από το παραμορφωτικό της φίλτρο η κατοχή, ο εμφύλιος σπαραγμός, η χούντα και η μεταπολίτευση μετατρέπονται σε ένα μαγικό γαϊτανάκι ευτράπελων στιγμών, ανάτασης, χιούμορ, ελαφράδας και συγκίνησης.

Σκηνοθεσία: Κώστας Γάκης

Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης

Παραγωγή: ΘΕΑΜΑ ΑΚΡΟΠΟΛ

ΒΑΝ

της Αντιγόνης Σταυροπούλου 

 

ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Zmak Greek Pro Wrestling Dungeon

 

Μιλάει αυτή:

Σε μια γυναίκα 33 ετών έχει καρφωθεί μια τρελή ιδέα, ότι είναι στραβός ο γιαλός και άδικος ο κόσμος κι εκείνη η αδικοχαμένη ψυχή του Vincent Van Gogh που πήγε και της χώθηκε στο σώμα. Και μας καλεί να παλέψουμε τα τέρατα μαζί της, με κάθε μας απόκρυφο εαυτό, όσο είναι λέει γόνιμη ακόμα και τη νοιάζουν όλα αυτά. Στόχος είναι να διαλέξει τη ζωή.

 

Κι αυτή είμαι εγώ.

Αυτά που θέλω να πω: Μην έχεις προσδοκίες. Μπορεί να μην περάσεις καλά. Μην περιμένεις κανένα κρυφό κείμενο. Δεν παίζω εγώ. Εσύ παίζεις. Και μπορεί να πέσεις από τα σύννεφα. Μην πεις πως δεν σου το είπα.

Δες τώρα τι γίνεται. Παλεύω με τα τέρατα μέσα μου και δεν τα κερδίζω ποτέ. Κάποιες φορές γίνομαι τέρας και πάλι κερδίζει η άλλη εγώ. Αυτή που δεν ξέρω ποια είναι. Λέει πως δεν είναι αυτή που πίστευε πως ήθελε να είναι. Εγώ πιστεύω πως δεν πειράζει και τόσο. Διαφωνεί. Ψάχνω έναν τρόπο να την νικήσω και δεν νικιέται με τίποτα. Τρέχω ασταμάτητα κι ας είμαι αγύμναστη και δεν κυνηγάω πλέον τον χρόνο, τώρα με κυνηγάει αυτός. Δεν με πιάνει. Δεν τα φυλάω, δεν ψάχνω, δεν περιμένω. Βρίσκω κρυψώνες και κρύβομαι τόσο καλά που ούτε εγώ δεν με βρίσκω. Δεν ντρέπομαι. Η μεγαλύτερη επιτυχία μου είναι πως έχω αποτύχει τελείως σε όλα όσα έπρεπε να έχω πετύχει.

 

Η Βαν / ο Βαν / το Βαν. Όλα μαζί. Μαθαίνω να μιλώ και Ρομανί στο σχολείο τα πρωινά. Τόσο όσο για να πω πως πεθαίνω για σένα. Δεν θέλω καθόλου να γράψω περίληψη και σημείωμα συγγραφέα και σκηνοθέτη. Για τη μέθοδο του θεάτρου της πραγματικότητας δεν θέλω να γράψω. Αν έχει Ντουέντε στ’ αλήθεια το νιώθεις. Θέλω μόνο να πω μια προφητεία: σ’ ένα σταροχώραφο που μοιάζει με ρινγκ, κάποια έναστρη νύχτα, ένα ηλιοτρόπιο θα ξεριζωθεί και θα γίνει κοράκι. Τότε, τα ασπρόμαυρα πέπλα θα γίνουνε μωβ κι ύστερα θα χαθούνε για πάντα. Οι γκρι καναπέδες θα πάρουν φωτιά και θα κάψουν ό,τι θυμίζει σιέστα. Γκρίζο δεν θα ‘χει ο κόσμος μας ούτε για δείγμα. Και δεν θα κάνουν οι άνθρωποι διάλειμμα, ούτε και παύση, ποτέ. Αυτό που καίει μέσα μας, θα βγει, θα ενωθεί, θα μας δροσίσει. Και θα είμαστε μαζί για πάντα. Διάφανοι κι ελεύθεροι. Κι ό,τι κατάλαβες.

Και κλάψε κι εσύ σαν μωρό, γέλα με την ψυχή σου, ούρλιαξε, πίστεψε, πάλεψε, γραπώσου και μάτωσε, χτύπα κεφάλι στον τοίχο, άσε τη γλώσσα να βγάλει μαλλιά και τράβα τα, ξερίζωσέ τα / με / μας, ό,τι θες, αρκεί να μη μείνει τίποτα ανείπωτο. Κι αν πιστέψουν πως είσαι τρελός, ευχήσου τους και στα δικά τους. Αυτά για τώρα. Είμαι τυλιγμένη σε ένα κροκί κάτι και σέρνω με αλυσίδες τους φόβους και τις αγάπες μου. Αν έρθεις, να έχεις έναν τρόπο να με ξυπνήσεις. Υπόσχομαι να κάνω το ίδιο. Να τα κάνουμε όλα λίμπα. Όχι επειδή πρέπει. Επειδή θέλω και θέλεις. Κι αν τολμάς, αγάπη μου, ανέβα στο ρινγκ κι εσύ.

Υπογραφή,

 

Β Α Ν

~ η μετεμψύχωση του Van Gogh

 

Συντελεστές

Σύλληψη-κείμενο-ερμηνεία: Αντιγόνη Σταυροπούλου

Σκηνοθεσία: Νικόλας Ανδρουλάκης

Σκηνογραφία - Ενδυματολογία: Δημήτρης Κωνσταντάρας

Φωτογραφίες: Έρικα Ανατολή

Γραφιστικά: Βασίλης Σκουρλής

Υπεύθυνη επικοινωνίας: Χρύσα Ματσαγκάνη

Παραγωγή: Ντουέντε

 

Ευχαριστούμε για τα ρούχα της Βαν: την Ελένη Καββάδα, τη Χριστίνα Παπατριανταφύλλου και τη Βιβή Πρεβενιού

Ευχαριστούμε για την πολύτιμη βοήθεια: τον Γιάννη Βερβενιώτη, την Κλέα Μιχαηλίδου, τον Ευάγγελο Τσάμη, τον Διονύση Τσιρώνη, τον Στάθη Συμεωνίδη, την Καλλιόπη Κουνιάδη, Αλέξανδρο Σάουκ και όλους τους ανθρώπους του Rail Entertainment Studio, για την ορμή και τον ενθουσιασμό τους. 

 

Πληροφορίες Παράστασης

Παραστάσεις: Από Παρασκευή 29 Νοεμβρίου

Ημέρες & ώρες παραστάσεων

Κάθε Παρασκευή στις 21:00

 

Τιμές εισιτηρίων

Γενική είσοδος: 15€

Μειωμένο (Φοιτητικό, Ανέργων – ΑΜΕΑ) : 12€

Διάρκεια παράστασης : 90 λεπτά 

Πληροφορίες/ κρατήσεις: Τηλ: 6947559645

Προπώληση εισιτηρίων: στο MORE.COM

https://www.more.com/theater/banvangogh/  

 

Zmak Greek Pro Wrestling Dungeon

Μεθώνης 48, Πειραιάς

Η Αλεξάνδρα Ούστα «συναντά» για 2ηχρονιά τη «Λεμονιά»  Από 23 Νοεμβρίου στο θέατρο 104  «Νιώθω σα τη λεμονιά. Σαν την λεμονιά την πίσω, που επειδή δεν έκανε λεμόνια την είχατε όλοι σας παρατημένη, χωρίς νερό. Εκεί στην άλλη άκρη του κήπου να παλεύει μόνη της να μη ξεραθεί, έτσι νιώθω.» Η Αλεξάνδρα Ούστα, στην πιο προσωπική παράσταση της πορείας της, συν-σκηνοθετεί με τη Μένη Κωνσταντινίδου και ερμηνεύει το έργο του Γιάννη Κεντρωτά, «Η λεμονιά». Με έμπνευση από τις κασέτες που ηχογραφούσε η μητέρα της, όταν ζούσε στη Σαουδική Αραβία του ‘70,έρχεται στο προσκήνιο μια ιστορία που κινείται ανάμεσα στον μύθο και την πραγματικότητα. Ένα έργο που μιλά για τα ψέματα που λέμε στους άλλους αλλά και στον ίδιο μας τον εαυτό, για την μοναξιά, την καταπίεση και τα ανείπωτα συναισθήματα.  «Η λεμονιά» Του Γιάννη Κεντρωτά Σκηνοθεσία: Μένη Κωνσταντινίδου-Αλεξάνδρα Ούστα Ερμηνεία: Αλεξάνδρα Ούστα 2ος Χρόνος   Έναρξη: 23 Νοεμβρίου Στο θέατρο 104 Προπώληση: https://t.ly/8Jp45 Δείτε το τρέιλερ της παράστασης εδώ:https://t.ly/Gjn4u  Σε πρώτο πρόσωπο «Η μητέρα μου έζησε τη δεκαετία του ’70 στη Σαουδική Αραβία ακολουθώντας τον άνδρα της στη δουλειά του, αλλά αντί για γράμματα στην οικογένειά της έγραφε κασέτες. Κασέτες γεμάτες ψέματα για το πόσο ευτυχισμένη ήταν, για το πόσο όμορφα περνούσε στον γάμο της. Σήμερα, 14 χρόνια μετά τον θάνατό της ξανακούω αυτές τις κασέτες προσπαθώντας να ανακαλύψω αν υπάρχει κάποιο θαμμένο μήνυμα στο χρόνο για όσα συνέβησαν εκεί.» Στις κασέτες αυτές ακούμε μια νέα γυναίκα να προσπαθεί να πείσει την οικογένεια - και τον εαυτό της - ότι όλα πάνε καλά, ενώ η ίδια υποφέρει. Εγκλωβισμένη σ’ έναν ρόλο που της έχει επιβληθεί από την κοινωνία, βρίσκεται σ’ έναν τόπο μακρινό και σε ένα πλαίσιο που δεν της επιτρέπει να εκφράσει τα αληθινά της συναισθήματα. Η «Λεμονιά» αντιπροσωπεύει αυτή την προσπάθεια επιβίωσης, αυτό το δέντρο που μαραζώνει όταν δεν το ποτίζει κανείς. Μέσα από την αφήγηση της πρωταγωνίστριας, το έργο προσκαλεί τους θεατές να ανακαλύψουν τις αλήθειες που βρίσκονται πίσω από το προσωπείο της ευτυχίας, ενώ παράλληλα φωτίζει τα κοινωνικά εμπόδια που αντιμετώπιζαν οι γυναίκες εκείνης της εποχής αλλά και το κόστος των επιλογών τους στις επόμενες γενιές.  Ταυτότητα παράστασης «Η λεμονιά» Έναρξη: 23 Νοεμβρίου Συγγραφέας: Γιάννης Κεντρωτάς Ερμηνεία: Αλεξάνδρα Ούστα Σκηνοθεσία: Μένη Κωνσταντινίδου – Αλεξάνδρα Ούστα Βοηθός Σκηνοθέτιδας: Τζοάννα Γεωργαντά Sound Design: Λευτέρης Δασκαλαντωνάκης Φωτισμοί: Τζοάννα Γεωργαντά Φωτογραφίες: Μιχάλης Παπαζήσης Σχεδιασμός Αφίσας: Γιάννης Κεντρωτάς Προβολή & Επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου – We Will Παραγωγή: Αλεξάνδρα Ούστα, Γιάννης Σαρακατσάνης Trailer Παράστασης: Γιάννης Σαρακατσάνης Πού: Θέατρο 104, Ευμολπιδών 41, Αθήνα 118 54, τηλ: 210 3455020 Πότε: Από 23 Νοεμβρίου και κάθε Σάββατο στις 18:15 και Κυριακή στις 21:00 Διάρκεια: 75΄ Προπώληση: https://t.ly/8Jp45

“Η κίτρινη ταπετσαρία” 
της Σάρλοτ Πέρκινς Γκίλμαν

Ένα έργο - φόρος τιμής για το φεμινιστικό κίνημα
από 28 Νοεμβρίου στο Θέατρο Αλκμήνη

Σκηνοθετεί η Francesca Minutoli
Πρωταγωνιστεί η Μαρία Μαλταμπέ

Το κλασικό διήγημα της γοτθικής λογοτεχνίας «Η κίτρινη ταπετσαρία» της Σάρλοτ Πέρκινς Γκίλμαν, γραμμένο το 1890, παρουσιάζεται σε σύγχρονη μεταφορά στο θέατρο Αλκμήνη από 28 Νοεμβρίου 2024 σε σκηνοθεσία της Francesca Minutoli. Τον πρωταγωνιστικό ρόλο της παράστασης θα ερμηνεύσει η ηθοποιός Μαρία Μαλταμπέ. 

“Η Κίτρινη Ταπετσαρία” - Το έργο

Πρόκειται για ένα έργο - φόρος τιμής για το φεμινιστικό κίνημα, στο οποίο μία γυναίκα σε επιλόχεια κατάθλιψη καταγράφει την αλληλεπίδρασή της με τα αφηρημένα σχέδια της κίτρινης ταπετσαρίας του δωματίου της. Η ταπετσαρία την καταλαμβάνει και την οδηγεί σταδιακά σε μία απελευθέρωση.

Το έργο αναδεικνύει τις κοινωνικές παραμέτρους της επιλόχειας κατάθλιψης που προκύπτουν από τις έμφυλες ανισότητες εντός και εκτός της συντροφικής σχέσης. Φωτίζει αόρατα και ανεπίλυτα τραύματα των γυναικών που σχετίζονται με την αναπαραγωγή και παραγνωρίζονται από την ιατρική διαδικασία και τη δημόσια συζήτηση.

Σε μία εποχή που τα δικαιώματα και τα σώματα των γυναικών παραμένουν ευάλωτα, η εύγλωττη περιγραφή της ταπετσαρίας αποκαλύπτει τις ολέθριες συνέπειες της πειθάρχησης των γυναικών σε κοινωνικούς κανόνες που διαμορφώνονται ερήμην τους.

Σκηνοθετικό σημείωμα Francesca Minutoli

“Σκέφτηκα ότι πρόκειται για μια καλή ιστορία που αξίζει να τη διηγηθούμε. Μια ιστορία που την ερωτεύεσαι. Ήθελα να αφηγηθώ ένα εξαντλητικό και οδυνηρό, πολλές φορές αφόρητο, ταξίδι, μια διαδρομή προς την αυτογνωσία. Και ήθελα πολύ αυτή η γυναίκα να είναι μόνη της στη σκηνή, μια πραγματική ηρωίδα. Και έτσι τη βλέπω, σε κάθε της στιγμή: όταν πέφτει και όταν επαναστατεί, όταν πλησιάζει επικίνδυνα τη σκοτεινή της πλευρά και όταν απελευθερώνεται. 

Στην περίπτωσή μας πρόκειται για μια λευκή, νέα, όμορφη και ευκατάστατη γυναίκα. Αλλά δεν με ενδιαφέρει η ταυτότητά της. Με ενδιαφέρει η πολιτική πράξη, η οποία είναι οριζόντια και καθολική.

Θέλω μια ιστορία ανυποταγής. Επαναστατική”.

 

Ταυτότητα παράστασης 

Θεατρική Διασκευή: Κατερίνα Λουκίδου
Σκηνοθεσία: Francesca Minutoli
Πρωταγωνιστεί: Μαρία Μαλταμπέ
Μουσική: Γιώργος Βαρσαμάκης
Σκηνικά -κοστούμια: Βαγγέλης Αγναντόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Άνθη Ευσταθοπούλου
Ηχογράφηση, επεξεργασία ήχου, ραδιοφωνικό σποτ: Play recording studio/ Νίκος Αρκομάνης
Φωτογραφίες, Trailer, γραφιστικά: Χάρης Γεωργιάδης
Σχεδιασμός αφίσας: Μαρία Ζαφειριάδου
Φωτογραφίες παράστασης: Stelios Aghelidis
Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου
Οργάνωση Παραγωγής: Μαρία Μαλταμπέ, Francesca Minutoli 
Εταιρεία Παραγωγής: ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΕΧΝΗΣ

Το κείμενο της παράστασης κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάπα Εκδοτική 

 

Ιnfo

Πού: Θέατρο Αλκμήνη, Αλκμήνης 8-12, Κ. Πετράλωνα/ Στάση μετρό Κεραμεικός
Ημέρα και ώρα παραστάσεων:  Πέμπτη  9.00 μ.μ.
Πρεμιέρα: 28 Νοεμβρίου 
Διάρκεια παράστασης: 65 λεπτά
Τιμές εισιτηρίων: 13- 10 τιμή γκρουπ, 8 μειωμένο
Προπώληση εισιτηρίων: https://www.ticketservices.gr/event/theatro-alkmini-i-kitrini-tapetsaria/

Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=UraPa2tjBTw