Καϊράτ Αλμάτι (Καζακστάν)-Σίγκμα Όλομουτς (Τσεχία)              1-2 (0-2)

Προγκρές Νίντερκορν (Λουξεμβούργο)-Ούφα (Ρωσία)                 2-2 (1-2)

ΑΕΚ Λάρνακας (Κύπρος)-Στουρμ Γκρατς (Αυστρία)                   5-0 (2-0)

Ελσίνκι (Φινλανδία)-Ολίμπια Λιουμπλιάνα (Σλοβενία)              1-4 (0-3)

Κραϊόβα (Ρουμανία)-Λειψία (Γερμανία)                            1-1 (1-3)

Κοπεγχάγη (Δανία)-ΤΣΣΚΑ Σόφιας (Βουλγαρία)                      2-1 (2-1)

Κλουζ (Ρουμανία)-Αλασκέρτ (Αρμενία)                             5-0 (2-0)

Μίντιλαντ (Δανία)-Δε Νιού Σέιντς (Ουαλία)                       3-1 (2-0)

Κουκέσι (Αλβανία)-Τορπέντο Κουτάισι (Γεωργία)                   2-0 (2-5)

Μόλντε (Νορβηγία)-Χιμπέρνιαν (Σκωτία)                           3-0 (0-0)

Σούντουβα (Λιθουανία)-Σπάρτακς Γιούρμαλα (Λετονία)              0-0 (1-0)

Ζαλγκίρις Βίλνιους (Λιθουανία)-Σεβίλη (Ισπανία)                 0-5 (0-1)

Ζενίτ Αγ. Πετρούπολης (Ρωσία)-Ντιναμό Μινσκ (Λευκορωσία)        8-1 παράταση κ.α 4-0 (0-4)

ΑΠΟΕΛ (Κύπρος)-Χάποελ Μπερ Σεβά (Ισραήλ)                        3-1 (2-2)

Λουκέρνη (Ελβετία)-Ολυμπιακός (ΕΛΛΑΔΑ)                          1-3 (0-4)

Μακάμπι Τελ Αβίβ (Ισραήλ)-Πιούνικ (Αρμενία)                     2-1 (0-0)

Ντιναμό Μπρεστ (Λευκορωσία)-Απόλλων Λεμεσού (Κύπρος)            1-0 (0-4)

Λίντσερ (Αυστρία)-Μπεσίκτας (Τουρκία)                           2-1 (0-1)

Αταλάντα (Ιταλία)-Χάποελ Χάιφα (Ισραήλ)                         2-0 (4-1)

Βασιλεία (Ελβετία)-Φίτεσε (Ολλανδία)                            1-0 (1-0)

Μπρόντμπι (Δανία)-Σπαρτάκ Σουμπότιτσα (Σερβία)                  2-1 (2-0)

Ντουντελάνζ (Λουξεμβούργο)-Λέγκια Βαρσοβίας (Πολωνία)           2-2 (2-1)

Ζρίνσκι (Βοσνία/Ερζεγοβίνη)-Λουντογκόρετς (Βουλγαρία)           1-1 (0-1)

Λεχ Πόζναν (Πολωνία)-Γκενκ (Βέλγιο)                             1-2 (0-2)

Μάριμπορ (Σλοβενία)-Ρέιντζερς (Σκωτία)                          0-0 (1-3)

FC Στεάουα Βουκουρεστίου (Ρουμανία)-Χάιντουκ Σπλιτ (Κροατία)    2-1 (0-0)

Φέγενορντ (Ολλανδία)-Τρέντσιν (Σλοβακία)                        1-1 (0-4)

Γάνδη (Βέλγιο)-Γιαγκελόνια Μπιάλιστοκ (Πολωνία)                 3-1 (1-0)

Παρτιζάν Βελιγραδίου (Σερβία)-Νόρντζελαντ (Δανία)               3-2 (2-1)

Ραπίντ Βιένης (Αυστρία)-Σλόβαν Μπρατισλάβα (Σλοβακία)           4-0 (1-2)

Μπορντό (Γαλλία)-Μαριούπολ (Ουκρανία)                           2-1 (3-1)

Μπέρνλι (Αγγλία)-Μπασακσεχίρ (Τουρκία)                          1-0 (0-0)

Ριέκα (Κροατία)-Σάρπσμποργκ (Νορβηγία)                          0-1 (1-1)

Ρόζενμποργκ (Νορβηγία)-Κορκ Σίτι (Ιρλανδία)                     3-0 (2-0)

Βαλούρ Ρέικιαβικ (Ισλανδία)-Σερίφ Τιράσπολ (Μολδαβία)           2-1 (0-1)

Μπράγκα (Πορτογαλία)-Ζόρια Λουχάνσκ (Ουκρανία)                  2-2 (1-1)

Η ημέρα της Κοίμησης της Θεοτόκου, δηλαδή ο Δεκαπενταύγουστος, είναι μια από τις μεγαλύτερες γιορτές της Ορθοδοξίας.
Σε κάθε περιοχή της Ελλάδας, υπάρχει ένα τελετουργικό που συνδέεται με την ημέρα αυτή καθώς θεωρείται το “Πάσχα του Καλοκαιριού”.


Παρακάτω παρουσιάζονται μερικά από τα έθιμα που λαμβάνουν χώρα σε όλη την Ελλάδα, όπως οι καβαλάτηδες προσκυνητές στα Σιάτιστα, ο αγώνας με καϊκια στα Κουφονήσια, τα φιδάκια της Παναγίας στην Κεφαλονιά κ.α.

Καβάλα (Θάσος) – Παναγία Θάσου

Πατάτες, ρύζι, μοσχάρι και στιφάδο περιλαμβάνει το γεύμα που παρατίθεται στο μεγάλο τραπέζι που συμμετέχουν όλοι οι πιστοί που έχουν συρρεύσει στον Ιερό Ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου, στην Παναγία της Θάσου, στο χωριό που πήρε το όνομά του από τη Θεοτόκο.

Μετά τη λιτάνευση της εικόνας, που συνοδεύεται από πολυμελή μπάντα, όλοι μαζεύονται στο προαύλιο της εκκλησίας, με σκοπό να φουντώσει το γλέντι, με χορούς από όλη την Ελλάδα, μεζέδες, κρασί.

Δωδεκάνησα (Nίσυρος) – Παναγία Σπηλιανή

Το Νιάμερο της Παναγιάς γιορτάζεται στη Νίσυρο από τις 6 Αυγούστου. Πρωταγωνίστριες του εθίμου είναι οι μαυροντυμένες Εννιαμερίτισσες γυναίκες, οι οποίες για εννέα μέρες μένουν στο μοναστήρι της Παναγίας της Σπηλιανής, ακολουθούν ένα αυστηρό πρόγραμμα νηστείας και κάθε μέρα κάνουν 300 μετάνοιες. Παράλληλα, είναι υπεύθυνες για την καθαριότητα του χώρου και ων ιερών σκευών.

Ανήμερα της Παναγίας οι Εννιαμερίτισσες κρατούν δίσκους με κόλλυβα και προπορεύονται της πομπής της λιτάνευσης της εικόνας από τους ιερείς, οι οποίοι την οδηγούν στο χωριό για να ευλογήσει το πανηγύρι. Οι γυναίκες αποσύρονται μόνο όταν ξεκινήσει το γλέντι με τον τοπικό χορό της “κούπας”.

Δωδεκάνησα (Λειψοί) – Παναγία του Χάρου

Μια σπάνια και μοναδική εικόνα της Παναγίας φιλοξενείται στην εκκλησία της Παναγίας του Χάρου στους Λειψούς. Σε αυτήν απεικονίζεται η Παναγία να κρατά τον Εσταυρωμένο, αντί για το Θείο Βρέφος, όπως συνηθίζεται. Το έθιμο εδώ κρατά από το 1943 όταν οι πιστοί τοποθετούσαν την άνοιξη κρινάκια γύρω από την εικόνα, τα οποία ξεραίνονται και ανθίζουν και πάλι τον Αύγουστο.

Επτάνησα (Kεφαλονιά) – Παναγία η Φιδούσα
Τα “φιδάκια της Παναγίας” είναι ένα μοναδικό φαινόμενο, που εμφανίζεται κάθε χρόνο το Δεκαπενταύγουστο στην Παναγιά της Φιδούς, στον Μαρκόπουλο Κεφαλλονιάς. Πλήθος κόσμου συγκεντρώνεται για να δει από κοντά αυτά τα μικρά φιδάκια, που βγαίνουν από το καμπαναριό και μεταφέρονται στο προαύλιο του ναού. Σύμφωνα με την παράδοση φέρνουν καλή τύχη στο νησί και όσους τα αγγίξουν.

Πλήθος πιστών συγκεντρώνεται κάθε χρόνο στην αυλή της Iεράς Mονής της Παναγιάς της Φιδούς στην περιοχή Mαρκόπουλου, Kεφαλονιάς για να δουν τα «φιδάκια της Παναγίας». Kάθε 15 Aυγούστου τα μικρά φιδάκια εμφανίζονται στο καμπαναριό και η εκκλησιαστική επιτροπή τα μεταφέρει στο προαύλιο του Iερού Nαού. Σύμφωνα με την παράδοση, τα φιδάκια φέρνουν καλή τύχη στο νησί και αν δεν εμφανιστούν, ο οιωνός είναι κακός, όπως έγινε, για παράδειγμα, την χρονιά των μεγάλων σεισμών, μερικές δεκαετίες πριν.

Ιωάννινα (Παλαιόπυργος Πωγωνίου) – Κοίμηση της Θεοτόκου

Στον Παλαιόπυργο, το πανηγύρι οργανώνει Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού. Το μεσημέρι, μετά το φαγητό, το οποίο γίνεται στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας, ακολουθούν τα «ντολιά», ένα έθιμο το οποίο γίνονταν και παλιά και συνεχίζεται και σήμερα.

Κατά το έθιμο η εντολή ντολή -ντολιά δίνεται από τον «ντολή πασά» που ορίζεται κάποιος από τους μεγαλύτερους, και παίρνοντας το ποτήρι του με το κρασί θα το τσουγκρίσει με έναν παρευρισκόμενο (κάποιο ξένο καλεσμένο, τον παπά κ.α.). Θα πιεί τρία ποτήρια ή τρείς φορές και θα τα αφιερώσει κάθε φορά και σε διάφορους ζητώντας από τους οργανοπαίκτες να παίξουν ένα τραγούδι.

Ύστερα οι υπόλοιποι με την σειρά που ορίζει ο «ντολή πασάς» αφιερώνουν τις ευχές τους όπου θέλει ο καθένας ζητώντας και από ένα τραγούδι. Ένας και από τους σκοπούς αυτού του εθίμου ήταν να διαλύονται και οι μικροπαρεξηγήσεις που είχαν δημιουργηθεί και να υπάρχει ομόνοια μεταξύ των χωριανών.

Το βράδυ ακολουθεί παραδοσιακό πανηγύρι με τοπικές ενδυμασίες και Πωγωνήσιους χορούς. Το γλέντι διαρκεί μέχρι τις πρωινές ώρες.

Δωδεκάνησα (Πάτμος) – Επιτάφιος Παναγίας

Το νησί της Πάτμου, το νησί της Ορθοδοξίας, όπου τα πάντα περιστρέφονται γύρω από το ιστορικό μοναστήρι της Αποκάλυψης, οι μοναχοί του τηρούν το έθιμο του επιταφίου της Παναγίας, ένα έθιμο με βυζαντινές καταβολές.

Ο χρυσοποίκιλτος επιτάφιος της Παναγίας περιφέρεται στα σοκάκια του νησιού σε μεγαλοπρεπή πομπή, ενώ οι καμπάνες του μοναστηριού και των άλλων εκκλησιών ηχούν ασταμάτητα.

Κυκλάδες (Κουφονήσια)-Αγώνας με καϊκια

Μετά τη λειτουργία και την προσφορά φαγητού από τους κατοίκους πραγματοποιείται παραδοσιακά ένας ιδιότυπος αγώνας δρόμου, με τα καΐκια που μεταφέρουν τον κόσμο στο Πάνω Κουφονήσι να προσπαθούν να περάσουν το ένα το άλλο.

Επιστρέφοντας το γλέντι ξεκινά στα μαγαζιά του νησιού, με τη μουσική, τα θαλασσινά εδέσματα και το κρασί να κρατούν το κόσμο εκεί μέχρι το πρωί.

Κυκλάδες (Τήνος) – Παναγία της Τήνου


Το προσκύνημα στην Παναγία της Τήνου είναι το μεγαλύτερο θρησκευτικό προσκύνημα του Ελληνισμού. Κάθε χρόνο χιλιάδες πιστοί πλημμυρίζουν το νησί για να προσκυνήσουν την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, στην Εκκλησία της Μεγαλόχαρης και να αποθέσουν τα τάματά τους. Ποιός δεν ξέρει το έθιμο με τους πιστούς να ανεβαίνουν τα σκαλοπάτια, μέχρι την εικόνα, γονατιστοί; Η περιφορά του επιταφίου της Παναγίας γίνεται όπως στον Επιτάφιο του Χριστού, τη Μεγάλη Παρασκευή, με τους χιλιάδες πιστούς να ακολουθούν με αναμμένα κεριά.

Έβρος (Φέρες) – Παναγία Κοσμοσωτήρα


Και στις Φέρες Έβρου, η Παναγία έχει την τιμητική της, το απόγευμα του Δεκαπενταύγουστου όταν, με επίκεντρο την εκκλησία της Παναγίας της Κοσμοσώτηρας, τελείται μέγας πανηγυρικός εσπερινός.

Από το ναό ξεκινά μια από τις πιο συγκινητικές λιτανείες της ιερής εικόνας, ενώ οι εορταστικές εκδηλώσεις ξεπερνούν το στοιχείο της θρησκευτικής κατάνυξης και απογειώνονται με τα κέφια των ανθρώπων.

Σιάτιστα-Οι καβαλάρηδες προσκυνητές


Ένα έθιμο, που έχει τις ρίζες του στην τουρκοκρατία, είναι αυτό των καβαλάρηδων προσκυνητών. Εκείνη την περίοδο ήταν η ευκαιρία των σκλαβωμένων να δείξουν τη λεβεντιά τους και τον πόθο τους για λευτεριά

Την ημέρα του Δεκαπενταύγουστου, οι καβαλάρηδες σχηματίζοντας μεγάλες παρέες με στολισμένα άλογα κατευθύνονται στο μοναστήρι του Μικροκάστρου, προσκυνούν την εικόνα και επιστρέφουν στο χωριό για γλέντι και χορό ως το πρωί.

Οι πλατείες της Χώρας και της Γεράνειας είναι στο επίκεντρο των εορτασμών, ενώ και οι γειτονιές της Σιάτιστας αντηχούν από τους ήχους της μουσικής.

Πυργί Χίου-Πυργούσικος χορός

Σε ένα από τα διάσημα Μαστιχοχώρια της Χίου, το Πυργί, με την ιδιαίτερη ασπρόμαυρη διακόσμηση των σπιτιών του, υπάρχουν 50 εκκλησίες.

Το Δεκαπενταύγουστο μετά τη λειτουργία στην εκκλησία της Παναγίας, το πανηγύρι μεταφέρεται στην πλατεία, όπου την τιμητική του έχει ο παραδοσιακός “Πυργούσικος” χορός, με τον γρήγορο και χαρούμενο σκοπό του να παρασέρνει τους πιστούς.

Κυκλάδες (Πάρος) – Παναγία Εκατονταπυλιανή


Ο παλαιοχριστιανικός ναός της Εκαντονταπυλιανής στην Παροικιά της Πάρου είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές εκκλησίες του Αιγαίου. Η παράδοση λέει ότι ο ναός χτίστηκε μετά από ένα τάμα που έκανε η Αγία Ελένη και σήμερα η εκκλησία αποτελεί έναν από τους αρχαιότερους και πιο καλοδιατηρημένους ναούς. Στη γιορτή της Παναγίας πλήθος πιστών καταφθάνει για να προσκυνήσει την εικόνα του 17ου αιώνα, αλλά και να συμμετάσχει στις εορταστικές εκδηλώσεις. Υπό τους ήχους παραδοσιακής μουσικής, το ντόπιο κρασί ρέει άφθονο και οι παριανοί μεζέδες έχουν την τιμητική τους.

Το εντυπωσιακό στοιχείο των εορτασμών όμως έρχεται από τη θάλασσα, όπου δεκάδες καΐκια καταφθάνουν στο λιμάνι της Νάουσας, με τους πιστούς μέσα σε αυτά να κρατούν αναμμένα δαδιά. Το φαντασμαγορικό θέαμα κορυφώνεται με νησιώτικους χορούς και γλέντι μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.

Ζαγοροχώρια-Το τριήμερο γλέντι

Ξακουστά σε ολόκληρη την Ελλάδα είναι τα πανηγύρια της Παναγίας που γίνονται τον Δεκαπενταύγουστο στα Ζαγοροχώρια. Σε χωριά όπως η Βίτσα και το Τσεπέλοβο, οι εκδηλώσεις στη μνήμη της Κοίμησης της Θεοτόκου είναι τριήμερες και προσφέρουν την ευκαιρία για ατελείωτο γλέντι με παραδοσιακούς ηπειρώτικους χορούς. Κι ενώ οι δύο πρώτες ημέρες το γλέντι είναι ανοιχτό για όλους, την τρίτη και τελευταία ημέρα της χαράς και του κεφιού, τον πρώτο λόγο έχουν οι ντόπιοι, με τοπικούς σκοπούς και ηπειρώτικους χορούς.

(Β. Αιγαίο) Ικαρία-Ατέλειωτο γλέντι

Επίκεντρο των εκδηλώσεων είναι το Γιαλισκάρι, όπου οι ντόπιοι κερνάνε ψητά και κατσικίσιο κρέας. Το γλέντι κορυφώνεται με κρασί και τον φημισμένο Ικαριώτικο χορό.

Δωδεκάνησα (Κάρπαθος) – Παναγία στην Όλυμπο


Για τους πιο ταξιδεμένους, που έχουν αψηφήσει την απόσταση και τις δυσκολίες στην πρόσβαση, το πανηγύρι της Κοίμησης της Θεοτόκου, στην Όλυμπο της Καρπάθου είναι από τα πιο κατανυκτικά.

Εδώ, στην Όλυμπο, οι λειτουργίες είναι βαθιά συνδεδεμένες με το πένθος που χαρακτηρίζει αυτή την συγκυρία για τον Χριστιανισμό και το αποκορύφωμα του παραδοσιακού εορτασμού είναι ο χορός που γίνεται στη μικρή πλατεία, μπρος στην εκκλησιά της Παναγίας, με τους οργανοπαίκτες να παίζουν τον Κάτω Χορό, αργόσυρτο και με σοβαρή διάθεση.

Αρχικά, οι άντρες καθισμένοι στο τραπέζι και με ένα κομμάτι βασιλικό στο πέτο, τραγουδούν και πίνουν, με τη συνοδεία λαούτου και λίρας. Στη συνέχεια, και καθώς πέφτει το σκοτάδι, ξεκινά ο χορός, στον οποίο μπαίνουν, σιγά-σιγά, και οι γυναίκες ντυμένες με τις εκπληκτικής ομορφιάς και λαμπρότητας παραδοσιακές γιορτινές φορεσιές τους.

Ο χορός αργός και πάντα με σταθερό βήμα και κατανυκτική διάθεση, κρατά για ώρες και η όλη ατμόσφαιρα είναι από τις ωραιότερες που μπορεί να βιώσει ο πιστός στα πανηγύρια του Αιγαίου.

Ημαθία (Καστανιά) – Παναγία Σουμελά


Η εκκλησία κτίστηκε το 1951 από τους πρόσφυγες του Πόντου, στη μνήμη της ιστορικής ομώνυμης Μονής, τα ερείπια της οποίας βρίσκονται στο όρος Μελά, κοντά στην Τραπεζούντα του Πόντου. Εδώ φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, που είναι φιλοτεχνημένη από τον Ευαγγελιστή Λουκά.

Μετά τον μέγα εσπερινό της παραμονής γίνεται η λιτάνευση της Αγίας Εικόνας και στη συνέχεια ακολουθούν καλλιτεχνικές εκδηλώσεις με ποντιακά συγκροτήματα, ενώ ανήμερα της Παναγίας γίνεται η περιφορά της Αγίας Εικόνας, την οποία ακολουθεί πλήθος πιστών.

 Στο αποκορύφωμα της μεγάλης γιορτής της χριστιανοσύνης, ποντιακά συγκροτήματα από την Μακεδονία προσφέρουν μοναδικές στιγμές με παραδοσιακούς σκοπούς και πολύωρο γλέντι.

Αμοργός-Παναγία Πανοχωριανή

Στην Παναγία την Πανοχωριανή, στην το πανηγύρι ξεχωρίζει για τις τοπικές σπεσιαλιτέ πατατάτο και ξιδάτο, αλλά και για τα θρυλικά αμοργιανά ρακόμελα.

Μαγνησία (Σκιάθος) – Επιτάφιος Παναγίας

Στο νησί της Σκιάθου το Δεκαπενταύγουστο, χιλιάδες προσκυνητών συρρέουν από ολόκληρο το νησί αλλά και τα γειτονικά μέρη όπου την παραμονή της γιορτής, το βράδυ, όπου γίνεται η έξοδος του επιτάφιου της Παναγίας μέσα σε μια ατμόσφαιρα μοναδικής κατάνυξης, υπό την συγκινητική μελωδία των εγκωμίων της Θεοτόκου που ψάλλουν όλοι μαζί οι Σκιαθίτες.

Λέσβος (Αγιάσος) – Παναγία Αγιασώτισσα


 Με επίκεντρο της ξακουστή εκκλησία της Παναγίας της Αγιάσου, οι πιστοί, επισκέπτες και ντόπιοι, απολαμβάνουν ένα από τα ωραιότερα πανηγύρια του ανατολικού Αιγαίου. Η ομώνυμη εικόνα είναι έργο του ευαγγελιστή Λουκά, πλασμένη με κερί και μαστίχα.

Πολλοί από τους προσκυνητές, με αφετηρία την πόλη της Μυτιλήνης, περπατούν 25 χιλιόμετρα για να φθάσουν στον αυλόγυρο της εκκλησίας, όπου και διανυκτερεύουν.

Την ημέρα της γιορτής της Παναγίας, ύστερα απ’ τη καθιερωμένη λειτουργία, γίνεται η περιφορά της εικόνας γύρω από το ναό, ενώ οι εορταστικές εκδηλώσεις φθάνουν στο αποκορύφωμά τους με τις μουσικές και χορευτικές εκδηλώσεις στην πλατεία του χωριού.

Στην Αγιάσο τον Δεκαπενταύγουστο συναντά κανείς όλα αυτά που συνθέτουν την εικόνα ενός τυπικού νησιώτικου πανηγυριού, πλανόδιους πωλητές, μουσικοχορευτικά συγκροτήματα και λαϊκές ορχήστρες, ενώ τα σκωπτικά πειράγματα δίνουν και παίρνουν, συντηρώντας μια παράδοση αιώνων.

Της Μαρίας Καδόγλου για το γαλλόφωνο βελγικό περιοδικό Gresea Echos. Σημειώνεται οτι δεν έχει ενσωματωθεί ως εξέλιξη η απόφαση της διαιτησίας Δημοσίου-Eldorado, που στην πραγματικότητα τίποτα δεν άλλαξε. Όλο το πολύ ενδιαφέρον τεύχος, με τίτλο «Relance minière en Europe” (H αναβίωση της εξόρυξης στην Ευρώπη) θα το βρείτε εδώ.

Στο εισαγωγικό σημείωμα διαβάζουμε:

«Ενώ θεωρούνταν οτι έχουν κλείσει και οτι ανήκουν οριστικά στην οικονομική και κοινωνική ιστορία των περιφερειών μας, ξαναπαίρνουν τα μεταλλεία στην Ευρώπη μια εξέχουσα θέση στην ενεργειακή στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Αφού προτίμησαν την αποικιοκρατική εκμετάλλευση (σ.σ. για την εξεύρεση ορυκτών πόρων), οι Ευρωπαίοι βιομηχάνοι θέλουν να αναβιώσουν τη μεταλλευτική βιομηχανία, μέσω ενός από τους άξονες της πρωτοβουλίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις πρώτες ύλες. Αποκωδικοποίηση του διακυβεύματος και των δυναμικών αυτού του σχεδίου με τους Raf Custers, Μαρία Κάδογλου και Romain Gelin.”

Εξορυκτική αποικιοκρατία στην Ευρώπη: η περίπτωση της Ελλάδας

Από τη δεκαετία του 1970, ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδας προβλήθηκε από τη χώρα προκειμένου να εξασφαλίσει την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Σήμερα, μετά από πολλά χρόνια πολιτικών λιτότητας, η Ελλάδα, όπως και οι χώρες του Νότου πριν από αυτήν, βιώνει την κατάρα των ορυκτών πόρων. Λεόντειες συμβάσεις, ένα μοντέλο εξορυκτισμού προσανατολισμένο στην εξαγωγή, οι ορυκτοί πόροι της χώρας φέρνουν κέρδη στην παγκόσμια οικονομία αλλά όχι τους Έλληνες.

Όταν η Ελλάδα έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας το 1981, ο τότε πρόεδρος της Επιτροπής είπε ότι η Ελλάδα εισερχόταν στην Κοινότητα με τον ορυκτό της πλούτο ως ένα από τα κύρια οικονομικά της πλεονεκτήματα.
Κατά την πολυετή περίοδο των διαπραγματεύσεων που προηγήθηκαν της τελικής ένταξης, οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι προωθούσαν τον ορυκτό πλούτο [1] ως μέρος της προίκας της χώρας, ιδιαίτερα τα μεταλλικά ορυκτά τα οποία ήταν περιζήτητα αλλά σε ανεπάρκεια στον βιομηχανοποιημένο ευρωπαϊκό βορρά.

Αυτό οδήγησε τους FINANCIAL TIMES το 1977 να γράψουν: «Όταν η Ελλάδα γίνει το 10ο μέλος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, ο εκτεταμένος ορυκτός πλούτος της θα προσφέρει στην Κοινή Αγορά μια μεγάλη ποικιλία πρώτων υλών που θα βοηθήσουν την Κοινή Αγορά να γίνει αυτάρκης σε πολλά προϊόντα”. [2]

Φαινόταν να είναι ένα τέλειο πάντρεμα. Αλλά οι πρώιμες προσπάθειες πολυεθνικών εταιρειών, στη δεκαετία του 1990 και του 2000, να εκμεταλλευτούν τα πολυπόθητα κοιτάσματα πολυτίμων μετάλλων της Ελλάδας, στο βορρά της χώρας, απέτυχαν η μία μετά την άλλη. Τα εμπόδια περιλάμβαναν την εθνική και την κοινοτική περιβαλλοντική νομοθεσία και, κυρίως, την αντίσταση της κοινωνίας. Οι τοπικές κοινότητες της Χαλκιδικής και της Θράκης, έχοντας ενημερωθεί για τις επιπτώσεις της μεγάλης κλίμακας εξόρυξης, συνειδητοποίησαν ότι τα προτεινόμενα έργα αποτελούσαν άμεση απειλή για το περιβάλλον και τη διαβίωσή τους και αντιστάθηκαν σθεναρά. Τα σχέδια αυτά ακυρώθηκαν τελικά από το Ελληνικό Συμβούλιο της Επικρατείας και ήταν αρκετά χρόνια πριν το διεθνές εξορυκτικό κεφάλαιο εξαπολύσει δεύτερη επίθεση.

Μπαίνει στη σκηνή η οικονομική κρίση. Το 2010 η Ελλάδα αποδέχτηκε ένα τεράστιο δάνειο «διάσωσης”, το πρώτο μιας σειράς τριών μέχρι τώρα, που είχαν στόχο τη διασφάλιση της ικανότητας της χώρας να αποπληρώνει τα προηγούμενα δάνεια και έτσι τη διάσωση των ευρωπαϊκών τραπεζών που ήταν εκτεθειμένες στο ελληνικό χρέος. Η Τρόικα των πιστωτών (ΕΚ-ΕΚΤ-ΔΝΤ) επέβαλε μια σειρά σκληρών μέτρων λιτότητας που βύθισαν την Ελλάδα σε βαθιά ύφεση, καθώς και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις κρατικής περιουσίας και ορυκτών πόρων.

Ευρωπαϊκές και ελληνικές πολιτικές για τους ορυκτούς πόρους

Περίπου την ίδια εποχή, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε αρχίσει να αναπτύσσει τις νέες πολιτικές της ΕΕ για τις πρώτες ύλες και τη βιομηχανία. Η «Πρωτοβουλία για τις Πρώτες Ύλες” (Raw Materials Initiative – RMI), η οποία εγκαινιάστηκε το 2008 και εξειδικεύτηκε το 2011, αποσκοπεί στη διασφάλιση του απρόσκοπτου εφοδιασμού της ευρωπαϊκής οικονομίας με πρώτες ύλες. Ενισχυμένη από την Ευρωπάϊκή Σύμπραξη για την Καινοτομία στις Πρώτες Ύλες, αποσκοπεί να βοηθήσει την ΕΕ να επιτύχει τον φιλόδοξο στόχο της αύξησης της συνεισφοράς της βιομηχανίας στο ΑΕΠ της ΕΕ σε περίπου 20% έως το 2020 και να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα της ΕΕ στην εποχή της παγκοσμιοποίησης.

Ο δεύτερος πυλώνας της Πρωτοβουλίας για τις Πρώτες Ύλες είναι να διασφαλίσει την προμήθεια πρωτογενών ορυκτών πρώτων υλών από ευρωπαϊκές πηγές. Η ευρωπαϊκή βιομηχανία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από εισαγωγές μεταλλευμάτων και μετάλλων και για πολλά μέταλλα, όπως οι σπάνιες γαίες και τα μέταλλα της ομάδας πλατίνας, η βιομηχανία εξαρτάται πλήρως από τις εισαγωγές. Έτσι, ο στόχος του δεύτερου πυλώνα είναι να προωθηθεί η νέα εξόρυξη εντός της ΕΕ, ιδίως των κοιτασμάτων μεταλλικών ορυκτών, συμπεριλαμβανομένης της εξόρυξης του θαλάσσιου βυθού.

Για το σκοπό αυτό, η Επιτροπή έθεσε τρεις στόχους για τα κράτη μέλη:

1. τη θέσπιση εθνικής πολιτικής για τα ορυκτά.
2. τη θέσπιση μιας πολιτικής χρήσεων γης για τους ορυκτούς πόρους.
3. τη θέσπιση ενός πλαισίου αδειοδότησης που να διευκολύνει την εξερεύνηση και εκμετάλλευση ορυκτών.

Η Ελλάδα πρόθυμα συμμορφώθηκε και το 2012 ήταν μία από τις πρώτες χώρες της ΕΕ που υιοθέτησαν μια Εθνική Πολιτική Ορυκτών Πόρων, άμεσα συνδεδεμένη με την Πρωτοβουλία για τις Πρώτες Ύλες [3]. Η Εθνική Πολιτική περιγράφει τους κύριους άξονες πολιτικής για την εκμετάλλευση των ορυκτών πόρων που θα πρέπει να ενσωματωθούν οριζόντια σε κάθε πολιτική και σχέδιο. Ο στόχος είναι σαφώς να αρθούν όλα τα εμπόδια που παρεμποδίζουν την εκμετάλλευση. Η υπάρχουσα μεταλλευτική νομοθεσία (Μεταλλευτικός Κώδικας) ήδη παρέχει αποκλειστικά, σκανδαλώδη δικαιώματα στους επενδυτές στον τομέα της εξόρυξης, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος αναγκαστικής απαλλοτρίωσης ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας. Σύμφωνα με την Εθνική Πολιτική, προκειμένου να προσελκυστούν νέες επενδύσεις στην εξόρυξη, θα πρέπει να γίνουν νομοθετικές αλλαγές που θα επιταχύνουν την περιβαλλοντική και τεχνική αδειοδότηση και θα επιτρέψουν την εξόρυξη ακόμη και εντός των προστατευόμενων περιοχών. Ένα σχέδιο νόμου που θα απλοποιεί την αδιοδότηση των εξορυκτικών δραστηριοτήτων υποβλήθηκε τον Ιουλίο του 2017 (σ.σ. είναι το λατομικό νομοσχέδιο που εγκρίθηκε από τη Βουλή και έχει συμπεριληφθεί στο Ν. 4512/2018).

Η Εθνική Πολιτική δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην ανάπτυξη «επαρκών» χωροταξικών σχεδίων που θα εξασφαλίζουν απεριόριστη πρόσβαση σε κοιτάσματα ορυκτών, ενώ θα «επιλύουν” συγκρούσεις μεταξύ των διαφορετικών χρήσεων γης. Η εξόρυξη είναι η πρώτη προτεραιότητα και υπερισχύει όλων των άλλων πιθανών χρήσεων γης, συμπεριλαμβανομένης της προστασίας των οικοσυστημάτων. Θα υπάρχει πρόβλεψη για την αλλαγή της χρήσης γης μιας περιοχής σε περίπτωση που ανακαλυφθούν νέα κοιτάσματα ορυκτών. Όταν τεθούν σε ισχύ, αυτά τα χωροταξικά σχέδια θα εδραιώσουν τη θέση της εξόρυξης ως της κυρίαρχης οικονομικής δραστηριότητας σε μεγάλα τμήματα της βόρειας Ελλάδας και οποιεσδήποτε συγκρούσεις θα επιλύονται αυτομάτως υπέρ της μιας και μόνης, κυρίαρχης δραστηριότητας – της εξόρυξης.

Ένας άλλος άξονας της Εθνικής Πολιτικής για τους Ορυκτούς Πόρους είναι η «Προώθηση του διαλόγου – Αποδοχή από την τοπική κοινωνία”.

Η κοινωνική έγκριση είναι ένας σημαντικός παράγοντας για την ανάπτυξη της μεταλλευτικής δραστηριότητας, αλλά δεν αποτελεί προϋπόθεση. Οι τοπικές κοινότητες πρέπει να «πεισθούν” για τα οφέλη και την περιβαλλοντική συμβατότητα των προτεινόμενων εξορυκτικών δραστηριοτήτων. Δεν υπάρχει καμία αναφορά στο τι θα συμβεί αν δεν επιτευχθεί η αποδοχή – αλλά αρκεί να δει κανείς τη βίαιη καταστολή των ντόπιων κατοίκων που αντιτίθενται στα μεγάλης κλίμακας έργα εξόρυξης της Eldorado Gold στα πυκνά δάση της Χαλκιδικής, στη βόρεια Ελλάδα.

Νομοθετικές αλλαγές προς την κατεύθυνση της Πρωτοβουλίας για τις Πρώτες Ύλες πραγματοποιούνται ήδη, αν και με αργούς ρυθμούς, επειδή οι αντιστάσεις είναι ακόμα ισχυρές. Σε ορισμένους τομείς πολιτικής, ιδίως όσον αφορά τα επενδυτικά σχέδια, υπάρχει επικάλυψη μεταξύ της Εθνικής Πολιτικής για τους Ορυκτούς Πόρους και των απαιτήσεων των μνημονίων που επιβλήθηκαν από τους πιστωτές. Μια σειρά νόμων fast-track για σημαντικές και στρατηγικές επενδύσεις πέρασαν κατά τα χρόνια της κρίσης, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχουν δώσει τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Ποιος επωφελείται από το RMI;

Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το RMI αφορά την «κάλυψη των κρίσιμων αναγκών μας για ανάπτυξη και θέσεις εργασίας στην Ευρώπη”.
Αλλά για τίνος τις ανάγκες μιλάμε; Τίνος θέσεις εργασίας και τίνος την ανάπτυξη;

Τα μέταλλα είναι πολύτιμα υλικά. Ανακτώνται από τα ορυκτά και στη συνέχεια υφίστανται επεξεργασία και μεταποίηση, συναρμολογούνται και συνδυάζονται με άλλα υλικά για την παραγωγή τελικών προϊόντων. Η επεξεργασία και η ανθρώπινη εργασία προσθέτουν αξία στην πορεία και η αξία αυτή ενσωματώνεται στο τελικό προϊόν, είτε πρόκειται για αυτοκίνητο, πύραυλο ή ιατρικό μηχάνημα.

Τα μέταλλα μπορούν να ανακυκλώνονται διαρκώς και να επανέρχονται στην αλυσίδα της αξίας. Ωστόσο, η πρωτογενής εξόρυξη μεταλλεύματος είναι μια βιομηχανία που χαρακτηρίζεται από χαμηλή προστιθέμενη αξία και χαμηλή δημιουργία θέσεων εργασίας.

Οι στατιστικές σε επίπεδο ΕΕ που δείχνουν τη συμβολή του βιομηχανικού τομέα στην οικονομία της ΕΕ δε λένε ολόκληρη την ιστορία, διότι υπάρχουν τεράστιες διαφορές μεταξύ των κρατών μελών. Τα μη σιδηρούχα μέταλλα αντιπροσωπεύουν το 1,25% της μεταποιητικής βιομηχανίας της ΕΕ [4], αλλά αυτή συγκεντρώνεται στις βιομηχανοποιημένες χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης.
Πίσω από τα γλυκά λόγια της της Επιτροπής, ο στόχος του RMI είναι ολοκάθαρα προφανής. Οι ευρωπαϊκές βιομηχανίες μετάλλου χρειάζονται μέταλλα, μεγάλες ποσότητες από αυτά και σε προσιτές τιμές και σκοπεύουν να τα αποκτήσουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Έτσι, θα είναι η ΕΕ, στο σύνολό της, που θα κάνει τις ενέργειες για να εξασφαλίσει τον εφοδιασμό με μέταλλα, αντί να αφήσει τις βιομηχανίες να το κάνουν από μόνες τους. Μπορεί να γίνει μέσω της διπλωματίας των ορυκτών πόρων με τις εκτός ΕΕ χώρες παραγωγής μετάλλων ή με την «εξάλειψη των στρεβλώσεων της αγοράς” – που σημαίνει τον εκβιαστικό εξαναγκασμό οποιασδήποτε χώρας που επιθυμεί να χρησιμοποιήσει τον ορυκτό της πλούτο προς όφελος του δικού της λαού. Ή, η ΕΕ θα ανοίξει το δρόμο για εκμετάλλευση σε ευρωπαϊκές χώρες, όπου οι επιχειρήσεις εξόρυξης δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν τα εμπόδια που τίθενται από τη νομοθεσία και τη δημοκρατία. Οι δικαιούχοι του RMI είναι εξίσου η βιομηχανία επεξεργασίας μετάλλων και η βιομηχανία εξόρυξης, που κατάφεραν να επιβάλουν τις δικές τους προτεραιότητες στην επίσημη πολιτική της ΕΕ.

Στο παραπάνω πλαίσιο, η Ελλάδα φαίνεται να είναι το τέλειο θύμα. Μια περιφερειακή χώρα πλούσια σε ορυκτούς πόρους, σε μια οικονομική και κοινωνική κρίση ασύλληπτων διαστάσεων. Με αδύναμη κυβέρνηση και κοινοβούλιο που δεν μπορούν ούτε να νομοθετήσουν χωρίς την έγκριση των δανειστών. Με αδύναμους θεσμούς, διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα και δημόσια διοίκηση και την πλειοψηφία του πληθυσμού σε κατάσταση σοκ από τις επιπτώσεις των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Πολλοί την περιγράφουν ως αποικία.

Οι λέξεις «βιώσιμη” και «βιωσιμότητα” αναφέρονται 28 φορές στις 11 σελίδες του RMI. Αλλά η βιωσιμότητα του εφοδιασμού δεν είναι η ίδια με τη βιωσιμότητα της εξόρυξης – και το τελευταίο είναι οξύμωρο ούτως ή άλλως, καθώς τα ορυκτά είναι μη ανανεώσιμοι φυσικοί πόροι. Η Επιτροπή προσπαθεί να πείσει ότι πρόκειται για κάτι άλλο από μια αποικιακού τύπου αρπαγή των πόρων. Η αναγκαιότητα ορισμένων μετάλλων για καινοτόμες και «καθαρές” τεχνολογίες επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, σαν να είναι αυτές οι μόνες βιομηχανίες που απαιτούν μέταλλα και όχι οι άλλες, εξαιρετικά βρώμικες βιομηχανίες, όπως το σύμπλεγμα αμυντικής/πολεμικής βιομηχανίας. Επιπλέον, η RMI πολύ βολικά δεν αναφέρει ότι τα ηλιακά πάνελ και τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα είναι «καθαρά” και «πράσινα” μόνο για τη χώρα όπου χρησιμοποιούνται. Στις χώρες που προμηθεύουν τις πρώτες ύλες, η εξόρυξη συνδέεται με σοβαρή περιβαλλοντική υποβάθμιση και κοινωνικές επιπτώσεις.  Τα μέταλλα είναι φθηνά για τον καταναλωτή μόνο επειδή η εξορυκτική βιομηχανία συστηματικά εξωτερικεύει τα κόστη της.

 Τα μέταλλα των σπάνιων γαιών, για παράδειγμα, είναι περιζήτητα για τις μοναδικές τους ιδιότητές, αλλά τα απόβλητα που αφήνουν πίσω τους συχνά είναι ραδιενεργά. Υπάρχουν ενδείξεις ότι υπάρχουν κοιτάσματα σπάνιων γαιών στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένου του βυθού του βόρειου Αιγαίου, κατά μήκος των ακτών της Μακεδονίας και της Θράκης. Τόσο η ΕΕ όσο και οι Κινέζοι ενδιαφέρονται να τις εκμεταλλευτούν [5].
Οι υποστηρικτές της μεταλλευτικής βιομηχανίας στην Ελλάδα προσπαθούν να κερδίσουν την κοινή γνώμη επισημαίνοντας τις υψηλές τιμές των μετάλλων στην αγορά, αλλά μόνο τα καθαρά μέταλλα «πιάνουν” αυτές τις τιμές.

Η Ελλάδα δεν διαθέτει και είναι εξαιρετικά απίθανο να αποκτήσει την τεχνογνωσία για τον διαχωρισμό σπάνιων γαιών και, στην καλύτερη περίπτωση, θα εξάγει φθηνά, ακατέργαστα υλικά (συμπυκνώματα). Το οικονομικό όφελος της χώρας, εάν υπάρχει, θα είναι ελάχιστο. Από την άλλη πλευρά, οι καταστροφικές επιπτώσεις στο εύθραυστο θαλάσσιο και παράκτιο περιβάλλον καθώς και οι ζημίες στην αλιεία, τον τουρισμό κ.λ.π. είναι αναπόφευκτες.

Υπήρχαν προβλέψεις στον Μεταλλευτικό Κώδικα του 1973 που επέτρεπαν την επιβολή περιορισμών στην εξαγωγή συμπυκνωμάτων μετάλλων, προκειμένου να διασφαλιστεί η τροφοδοσία των εγχώριων μεταλλουργικών βιομηχανιών με τις αναγκαίες πρώτες ύλες. Ο στόχος ήταν να προωθηθεί η κάθετη εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου, αλλά αυτά τα άρθρα κρίθηκαν ασυμβίβαστα με την ελεύθερη αγορά και καταργήθηκαν το 2014.

Είτε επιβλήθηκαν από τους δανειστές είτε υπαγορεύθηκαν από την Επιτροπή στο πλαίσιο του RMI, αυτή η κίνηση ωφελεί ευθέως εταιρείες που επιθυμούν να κερδοσκοπήσουν από την πώληση μετάλλων υπό τη μορφή συμπυκνωμάτων αντί να επενδύσουν σε δαπανηρές εγκαταστάσεις μεταλλουργικής επεξεργασίας και εξευγενισμού των μετάλλων.
Το πρώτο παράδειγμα που έρχεται στο μυαλό είναι αυτό της καναδικής  Eldorado Gold.

Ο,τι από τα δύο και αν συμβαίνει, είναι σαφές ότι η ΕΕ είναι συνεπής στις προτεραιότητές της. Τα εταιρικά συμφέροντα έχουν προτεραιότητα έναντι των συμφερόντων των χωρών και οι πολιτικές που περιορίζουν την πρόσβαση σε μέταλλα δεν θα γίνουν ανεκτές.

Eldorado Gold: Μελέτη περίπτωσης

Το επενδυτικό σχέδιο της Eldorado Gold στη Χαλκιδική είναι το πιο τρανταχτό παράδειγμα του ποιοι είναι οι στόχοι και οι προτεραιότητες της Eυρωπαϊκής Επιτροπής. Το 2011, η Eldorado έλαβε έγκριση για την ανάπτυξη των μεταλλείων χρυσού, χαλκού και βασικών μετάλλων της Χαλκιδικής που περιλαμβάνουν τα παγκοσμίου κλάσης κοιτάσματα των Σκουριών και της Ολυμπιάδας. Πάνω από μια δεκαετία νωρίτερα οι κάτοικοι είχαν πετύχει να εκδιώξουν μιαν άλλη καναδική εταιρεία, την TVX Gold, αλλά η ειρήνη δεν κράτησε πολύ. Τα τελευταία χρόνια, η περιοχή έχει μετατραπεί σε εμπόλεμη ζώνη, με την αστυνομία να καταστέλλει βίαια τις διαδηλώσεις ενάντια στην επένδυση από τους κατοίκους που φοβούνται τις επιπτώσεις μιας τέτοιας μεγάλης κλίμακας τοξικής βιομηχανικής δραστηριότητας.

Τα προγράμματα της Eldorado αντιμετώπισαν πολλές προκλήσεις και πισωγυρίσματα, ιδιαίτερα από το 2015, όταν ήρθε στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα αριστερίζον κόμμα που είχε υποστηρίξει το αντι-μεταλλευτικό κίνημα. Παρ’οτι το ζήτημα της Eldorado δεν σχετίζεται άμεσα με τα μνημόνια που επέβαλαν στην Ελλάδα οι πιστωτές της, σύμφωνα με αναφορές  έμπαινε συχνά στις συναντήσεις τους με την κυβέρνηση. Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο σχέδιο φαίνεται οτι μετατοπίστηκε από την υπογραφή του τρίτου μνημονίου τον Ιούλιο του 2015 – και φημολογείται ότι ένας αφανής όρος της συμφωνίας ήταν να επιτραπεί στα έργα της Eldorado να προχωρήσουν.

Σύμφωνα με τη σύμβασή της με το κράτος, η θυγατρική της Eldorado, Hellas Gold, έχει την υποχρέωση να ιδρύσει μια κάθετη βιομηχανία μετάλλων που θα περιλαμβάνει την παραγωγή καθαρών μετάλλων, χρυσού, χαλκού και αργύρου. Η εξαγωγή προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας που θα έφερναν φορολογικά έσοδα στο κράτος ήταν ο κύριος λόγος για τον οποίο εγκρίθηκαν τα έργα. Το σχέδιο της εταιρείας που εγκρίθηκε περιβαλλοντικά το 2011 περιλάμβανε μια καινοφανή εφαρμογή της ακαριαίας τήξης, μιας μεταλλουργικής τεχνολογίας που παρέχεται από τη φινλανδική εταιρεία Outotec. Αλλά το 2016 αποδείχθηκε τελικά ότι αυτή η συγκεκριμένη μέθοδος επεξεργασίας ήταν ακατάλληλη για τα εξαιρετικά υψηλού αρσενικού μεταλλεύματα της Χαλκιδικής και η μελέτη της μεταλλουργίας επιστράφηκε στην εταιρεία. Αυτό σήμαινε ότι ο βασικότερος όρος της σύμβασης δεν μπορούσε να υλοποιηθεί και η Eldorado βρέθηκε σε ένα νομικό αδιέξοδο. Στις 3 Νοεμβρίου 2016, την επόμενη μέρα μετά την υπογραφή της επιστροφής της μελέτης μεταλλουργίας στην Eldorado, ο υπουργός περιβάλλοντος αντικαταστάθηκε από ένα πιο φιλικό προς τη βιομηχανία μέλος της κυβέρνησης.

Η εταιρεία ενημερώθηκε από τον νέο υπουργό ότι όλες οι διαφορές σε σχέση με τις συμβατικές της υποχρεώσεις θα επιλύονταν ενώπιον διαιτητικού δικαστηρίου. Αφού για ένα χρόνο προσπαθούσε να πάρει άδειες, για τα πάντα εκτός της μονάδας μεταλλουργίας, η Eldorado κατέφυγε στην μετωπική αντιπαράθεση. Στις 11 Σεπτεμβρίου 2017 παρουσιάστηκε στην κυβέρνηση ένα τελεσίγραφο. Εάν δεν εκδίδονταν όλες οι εκκρεμούσες άδειες για τις Σκουριές και την Ολυμπιάδα εντός δέκα ημερών, όλα τα μεταλλεία θα έκλειναν και οι εργάτες θα απολύονταν. Πηγές της ΕΕ ανέφεραν ότι η έξοδος ξένων εταιρειών από την Ελλάδα θα περιέπλεκε τις προσπάθειες για την αποκατάσταση της αξιοπιστίας της χώρας [6]. Είπαν επίσης ότι ήταν σχεδόν σίγουρο ότι οι αξιωματούχοι της Ευρωζώνης και της Επιτροπής θα έθεταν το ζήτημα στην ελληνική κυβέρνηση. Μια άλλη πηγή της ΕΕ που δεν κατονομάστηκε είπε στο Bloomberg ότι το ζήτημα επρόκειτο να συζητηθεί στην επερχόμενη συνεδρίαση του Eurogroup, στο Ταλίν της Εσθονίας [7]. Δεν συζητήθηκε, αλλά η απειλή λειτούργησε έτσι κι αλλιώς. Η κυβέρνηση εξέδωσε γρήγορα τέσσερις άδειες για το μεταλλείο της Ολυμπιάδας, γεγονός που οδήγησε την Eldorado να υπαναχωρήσει από την απειλή της.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η ΕΕ χρησιμοποίησε την επιρροή της για  να στηρίξει την Εldorado Gold χωρίς να εξετάσει την εγκυρότητα των ισχυρισμών της. Κατά την άποψη της ΕΕ η Ελλάδα χρειάζεται ξένες επενδύσεις, ανεξάρτητα από το αν είναι περιβαλλοντικά και κοινωνικά καταστρεπτικές, ανεξάρτητα από το αν η εταιρεία παραβιάζει τη σύμβασή της. Η Ελλάδα πρέπει να στείλει το μήνυμα ότι καλοδέχεται τις επιχειρήσεις, κάθε είδους επιχειρήσεις. Δεν έχει σημασία για την ΕΕ εάν η Ελλάδα διαθέτει μια βιομηχανία μεταλλουργικής επεξεργασίας και εάν τα καθαρά μέταλλα παράγονται στη χώρα ή όχι. Προφανώς είναι επίσης άσχετο το αν η Eldorado πληρώνει φόρους ή όχι. Στην πραγματικότητα, η ίδια ΕΕ που πιέζει την Ελλάδα υπέρ της Eldorado βοηθά ενεργά την Eldorado να αποφύγει τους φόρους μέσω θυγατρικών εταιρειών-ταχυδρομικών θυρίδων στην Ολλανδία [8].

Αλλά η Ελλάδα είναι επίσης μία από τις πλέον ελπιδοφόρες μελλοντικές πηγές μετάλλων για τις ευρωπαϊκές βιομηχανίες και η ΕΕ δεν μπορεί να επιτρέψει τα προγράμματα της Eldorado να αποτύχουν. Οι Σκουριές δεν είναι μόνο ένα πολύτιμο κοίτασμα από μόνο του, είναι επίσης το κλειδί για να ανοίξουν προς εκμετάλλευση νέα κοιτάσματα μετάλλων στο βόρειο τμήμα της χώρας, όπου η τοπική αντίσταση είναι επίσης ισχυρή. Όλα τα έργα και οι προσπάθειες έρευνας βρίσκονται σε αναμονή και δεν θα συνεχιστούν παρά μόνο όταν και εαν η ιστορία με την Eldorado τελειώσει και τα μεταλλεία της αρχίσουν να παράγουν.

Έτσι, με τη βοήθεια της ΕΕ, η Ελλάδα βρίσκεται στη διαδικασία μετατροπής της σε ένα εξορυκτικό κράτος, παρόμοιο με αρκετές χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής. Μια χώρα με αποκλειστικό ρόλο να παρέχει στην παγκόσμια οικονομία φθηνές πρώτες ύλες, συχνά με κόστος για τον ίδιο της το λαό, το ίδιο της το περιβάλλον, την ίδια της την ανάπτυξη [9]. Μια περίπτωση αποικιοκρατίας, μια κατάρα των πόρων. Η δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και η ακεραιότητα των κρατικών θεσμών διαβρώνται στην πορεία.

Άρχισε στον ραδιoθάλαμο του Τρίτου Προγράμματος του ΡΙΚ μαραθώνια εκπομπή για οικονομική στήριξη των πληγέντων από τις φονικές πυρκαγιές στην Αττική.

Στον ραδιοθάλαμο του ΡΙΚ θα βρεθούν παρουσιαστές από όλους τους τηλεοπτικούς σταθμούς, δημοσιογράφοι από όλα τα μέσα ενημέρωσης, ραδιοφωνικοί παραγωγοί, καλλιτέχνες πολιτικοί.

Το απόγευμα, η 'Αννα Βίσση, ο Αντώνης Ρέμος, ο Γιώργος Θεοφάνους και άλλοι καλλιτέχνες θα ενώσουν τις δικές τους μουσικές δυνάμεις σε μια μαραθώνια συναυλία, που θα αρχίσει στις 17:00 στον Δημοτικό Κήπο Λευκωσίας. Η είσοδος θα είναι ελεύθερη. Θα συγκεντρώνονται εισφορές σε περίπτερο του Hope for Children, ενώ θα πωλούνται φαγητά και ποτά.

Ο έρανος είναι παγκύπριος και πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του Επιτρόπου Εθελοντισμού. Τη διαχείριση του ποσού, που θα συγκεντρωθεί θα αναλάβει εξ ολοκλήρου ο μη κυβερνητικός οργανισμός Hope for Children. Στόχος είναι με τα χρήματα αυτά να γίνει ανοικοδόμηση υποδομών δημοσίου συμφέροντος για τα παιδιά, όπως κάποιο σχολείο ή ορφανοτροφείο.









ΑΠΕ

Στην κορυφή του κόσμου «αναρριχήθηκε» η Εθνική Γυναικών του μπιτς χάντμπολ.

Η «γαλανόλευκη» επικράτησε με 2-1 (18-14, 15-24, 5-2) της Νορβηγίας στον τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος του Καζάν και για πρώτη φορά στην ιστορία της στέφθηκε πρωταθλήτρια κόσμου.

Υπενθυμίζεται ότι η Εθνική στην πρώτη συμμετοχή της σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα εξασφάλισε την απευθείας πρόκριση στα World Games που θα διεξαχθούν το καλοκαίρι του 2019 στο Σαν Ντιέγκο των ΗΠΑ.

ΝΟΡΒΗΓΙΑ- ΕΛΛΑΣ 1-2 (14-18, 24-15, 2-5)

ΝΟΡΒΗΓΙΑ (Έσκι Αντρέασεν): Χάλτβικ 4, Χαμερσταντ, Βέφλερ 12, Μάρτινσεν 6, Άαρνταχλ 2, Σάετρε, Πέτερσεν, Τζ. Μπέργκ, Ούγκλαντ 16, Βικ. Μπέργκ.
ΕΛΛΑΔΑ (Καραντώνη/Δημητρίου): Σαμολαδά, Ποιμενίδου 6, Καλοϊδη, Κερλίδη 6, Σκάρα, Μούρνου 3, Μ. Κεπεσίδου, Α. Δημητρίου 18, Μάστακα 5, Ν. Κεπεσίδου.
Διαιτητές: Μαρτίνεζ- Μονίκο (Ουρουγουάη)

Η «χρυσή Βίβλος» των τελικών και των Παγκόσμιων Πρωταθλητών:

2004    Αίγυπτος        Ρωσία-Τουρκία     2-1

2006    Βραζιλία        Βραζιλία-Γερμανία 2-0

2008    Ισπανία         Κροατία-Ισπανία   2-0

2010    Τουρκία         Νορβηγία-Δανία    2-0

2012    Ομάν            Βραζιλία-Δανία    2-0

2014    Βραζιλία        Βραζιλία-Ουγγαρία 2-0

2016    Ουγγαρία        Ισπανία-Βραζιλία  2-1

2018    Ρωσία           ΕΛΛΑΔΑ-Νορβηγία   2-1

 

   ΧΩΡΑ     ΧΡ.  ΑΣ.  ΧΑΛ.  ΣΥΝΟΛΟ
  Βραζιλία      3    1     3      7
  Νορβηγία    1    1     3      5
  Ισπανία       1    1     0      2
  Ρωσία         1    0     1      2
  Κροατία      1    0     0      1
  ΕΛΛΑΔΑ     1    0     0      1
  Δανία           0    2     0      2
  Γερμανία      0    1     0      1
  Ουγγαρία     0    1     0      1
  Τουρκία       0    1     0      1
  Ιταλία          0    0     1      1

Μπορεί η Εθνική γυναικών να επέστρεψε στην κορυφή, κατακτώντας το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα πόλο της Βαρκελώνης, ωστόσο τα συναισθήματα που δημιούργησε στα κορίτσια του Γιώργου Μορφέση η ήττα στον τελικό από την Ολλανδία, δεν ταιριάζουν και τόσο με μια τόσο μεγάλη επιτυχία.

Αυτό, άλλωστε, φάνηκε και απ’ όσα είπε η Αλεξάνδρα Ασημάκη, μιλώντας στην ΕΡΑ ΣΠΟΡ και την εκπομπή «Πρώτη Σελίδα» με τον Μιχάλη Λαδόπουλο. Η αρχηγός του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος έκανε λόγο για πικρία, επειδή η Εθνική δεν κατόρθωσε να φέρει την Ελληνική σημαία στον ψηλότερο ιστό και δεν έδωσε την ικανοποίηση στους Έλληνες να ακούσουν τον εθνικό ύμνο της χώρας σε μια τέτοια διοργάνωση.

Παράλληλα, η κάτοχος των ρεκόρ συμμετοχών και γκολ της Εθνικής αναφέρθηκε στο μέλλον αυτής της ομάδας, στις συνθήκες που επικρατούν στο ελληνικό πόλο, αλλά και στο πώς αντιμετωπίστηκε η τραγωδία της Ανατολικής Αττικής από τους Ισπανούς και τους υπόλοιπους συμμετέχοντες στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

Αναλυτικά μίλησε:

Για την κατάκτηση της δεύτερης θέσης: «Ένα ασημένιο μετάλλιο πολύ σημαντική διάκριση, αλλά μας έμεινε η πικρία γιατί θέλαμε πολύ το χρυσό. Το θέλαμε για όλους τους Έλληνες, για την Ελλάδα που δοκιμάζεται, γιατί υπάρχουν πολλά θύματα, γιατί υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν που έχουν χάσει τους δικούς τους, που έχουν χάσει τις περιουσίες τους. Θέλαμε να μπορέσουμε με αυτή την επιτυχία να υψώσουμε ελληνική σημαία στον ψηλότερο ιστό και να δώσουμε, ίσως, λίγες στιγμές χαράς και αισιοδοξίας. Κι αισθανόμαστε μεγάλη πίκρα που δεν μπορέσαμε. Σίγουρα οι Ολλανδέζες ήταν καλύτερες κι ίσως τα πολλά δύσκολα παιχνίδια που είχε η δική μας ομάδα να μας επηρέασαν και να μείναμε με λιγότερες δυνάμεις. Δώσαμε όμως και την ψυχή μας και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε».

Για τα σκυμμένα κεφάλια και τα δάκρυα μετά τη λήξη του τελικού: «Εκείνη τη στιγμή αισθανόμαστε πίκρα που δεν καταφέραμε να χαρίσουμε στη χώρα μας το χρυσό. Σίγουρα σαν ομάδα αποδείξαμε σε όλους ότι ξαναμπήκαμε στην ελίτ της Ευρώπης, αλλά θέλαμε να ακούσουμε τον εθνικό μας ύμνο».

Για τα πολλά δύσκολα παιχνίδια που έδωσε η Εθνική στη φάση των νοκ άουτ: «Εμείς παίξαμε με τη Ρωσία που ήρθε για το χρυσό και την Ισπανία που ήταν το απόλυτο φαβορί, ενώ οι Ολλανδέζες είχαν πιο εύκολα παιχνίδια με τη Γερμανία και την Ουγγαρία. Υπάρχει, βέβαια, κι η άποψη ότι ο τελικός είναι ένα παιχνίδι κι εκεί πρέπει να ξεχάσεις τα πάντα. Για μας, όμως, δεν ήταν καλό παιχνίδι, αλλά αυτή είναι η μαγεία του Αθλητισμού. Και να σκεφτεί κανείς ότι σε αυτή τη διοργάνωση ξορκίσαμε όλους τους κακούς μας δαίμονες, όπως τη Ρωσία, την Ιταλία και την Ισπανία».

Για το τι δεν πήγε καλά στον τελικό: «Κολλήσαμε επιθετικά στην κλειστή άμυνα των Ολλανδών που τη βελτίωσαν πολύ σε σχέση με το παιχνίδι των ομίλων. Μπορούσαμε να βρούμε περισσότερες λύσεις, αλλά δεν τα καταφέραμε. Δεν καταφέραμε να μπούμε ποτέ στο παιχνίδι κι οι Ολλανδέζες ήταν εκείνες που είχαν τον έλεγχο σε όλη τη διάρκειά του».

Για το τι άλλαξε τον τελευταίο ενάμισι χρόνο κι η Εθνική κατάφερε να επιστρέψει στην ελίτ μετά από ένα διάστημα απουσίας: «Νομίζω ότι πάντα χρειάζεται κάποιος χρόνος. Έφυγαν κάποια από τα κορίτσια των μεγάλων επιτυχιών, ανάμεσα στα οποία είχα την τιμή να είμαι κι εγώ. Χρειαζόταν κάποιο διάστημα για να βρεθεί η σωστή συνταγή. Από πέρσι η ομάδα έδειχνε ότι βρίσκεται κοντά σε κάτι καλό. Θα μπορούσαμε να βρεθούμε στον τελικό του παγκόσμιου, αλλά δεχθήκαμε ένα γκολ στο τελευταίο δευτερόλεπτο και χάσαμε από την Ισπανία στα πέναλτι. Κάτι έλειπε, αλλά αυτό βρέθηκε φέτος. Η ομάδα πήρε ψυχολογία με την πρώτη θέση στο Europa Cup κι από εκεί και πέρα δουλέψαμε πολύ κι έχουμε φτιάξει ένα καλό σύνολο. Έχουμε μια ομάδα, στην οποία πιστεύω πολύ και θα έρθει κάτι μεγάλο και στο μέλλον».

Για το μέλλον αυτής της ομάδας, σε συνδυασμό με το μικρό μέσο όρο ηλικίας και την εικόνα που έχει αρχίσει να δείχνει: «Σαφέστατα είναι λαμπρό. Κι αυτό είναι πολύ οξύμωρο, αν αναλογιστούμε ότι ζούμε σε εποχές κρίσης που τα νέα παιδιά δεν έχουν κίνητρο να ασχοληθούν με τον Αθλητισμό. Η πορεία, όμως, αυτής της ομάδας, αλλά και των νεότερων ηλικακά δείχνουν ότι υπάρχει πολύ μέλλον».

Για τους λόγους που το πόλο καταφέρνει πάντα να βγάζει σπουδαίες ομάδες και σε άνδρες και σε γυναίκες: «Παραδοσιακά είναι ένα άθλημα που έχει χαρίσει πολύ όμορφες στιγμές. Γίνεται σωστή δουλειά, εκτός από την Εθνική και από τα σωματεία. Ο Ολυμπιακός και η Βουλιαγμένη που αποτελούν τη βάση της Εθνικής, κάνουν πολύ καλή δουλειά και είναι άξιο θαυμασμού που μπορούν και συντηρούν αθλητές και να τους παρέχουν τα εφόδια, ώστε να είναι έτοιμοι και για τις εθνικές. Από την άλλη, ίσως το πόλο να είναι ένα άθλημα που ο Έλληνας το έχει στο αίμα του».

Για το αν έχει βελτιωθεί η κατάσταση σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια: «Η κατάσταση όχι μόνο δεν έχει βελτιωθεί, αλλά αντίθετα έχει χειροτερέψει. Χάσαμε από την Ολλανδία, κερδίσαμε την Ισπανία και τη Ρωσία κι αν δούμε υποδομές που έχουν αυτές οι χώρες, τα αθλητικά κέντρα, τις συνθήκες προπόνησης, πραγματικά καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για έναν άθλο των Ελλήνων αθλητών. Σίγουρα, οι εποχές είναι δύσκολες για όλα και ανάμεσά τους είναι και ο Αθλητισμός. Νοιώθουμε άσχημα να γκρινιάζουμε όταν πολλοί άνθρωποι στερούνται βασικά αγαθά, αλλά πραγματικά είναι πάρα πολύ δύσκολοι οι καιροί για να ασχολείσαι με τον πρωταθλητισμό κι όταν καταφέρεις να φέρεις επιτυχίες πρέπει να έχεις δώσει και την ψυχή σου. Κι εμείς τη δίνουμε γιατί θεωρούμε τιμή να φοράμε εθνόσημο και να τιμούμε τα ελληνικά χρώματα».

Για το τι τους κάνει να συνεχίζουν παρά τα πολλά προβλήματα: «Είναι πολλές οι στιγμές που νοιώθεις αδικία, πίκρα, ακόμη και ταπείνωση, όταν βλέπεις τα εφόδια των άλλων γύρω σου, αλλά η αγάπη για την Ελλάδα, η τιμή και η περηφάνεια όταν την εκπροσωπούμε και παλεύουμε γι αυτή, τα υπερνικά όλα. Πεισμώνεις να συνεχίσεις ακόμη πιο δυνατά, για να αποδείξεις σε όλους ότι η Ελλάδα μπορεί να τα καταφέρει και να είναι ακόμη και πρώτη. Χαιρόμαστε που ακούμε για την αγάπη του κόσμου, γιατί οι Έλληνες έχουν ανάγκη τέτοιες στιγμές. Είναι πολύ ωραίο όταν νοιώθουμε αδέλφια ο ένας με τον άλλο, κι όταν όλοι οι Έλληνες είμαστε αδέλφια μπορούμε να καταφέρουμε πολλά και να έρθουν και καλύτερες μέρες».

Για τις αντιδράσεις των Ισπανών, αλλά και των μελών των αποστολών στο Ευρωπαϊκό, μετά την τραγωδία στην Αττική: «Η χώρα πενθεί. Εμείς το βιώνουμε από μακριά, αλλά είμαστε μπροστά σε ένα Ίντερνετ και συζητάμε συνέχεια γι αυτό. Κι αυτός ήταν ο μεγάλος και βασικός λόγος που θέλαμε να αφιερώσουμε νίκη στους ανθρώπους που έφυγαν νωρίς και άδικα από τη ζωή, στους ανθρώπους που έχασαν κάποιο δικό τους, στους ανθρώπους που έχασαν τις περιουσίες τους. Θέλαμε να τους δώσουμε λίγες στιγμές εθνικής περηφάνειας. Σίγουρα τίποτε δεν απαλύνει τον πόνο και ως αρχηγός της ομάδας, θέλω να εκφράσω τα θερμότερα συλλυπητήρια όλων στους συγγενείς των θυμάτων και να ευχηθώ κουράγιο και δύναμη σε όσους έχασαν περιουσίες. Ήταν συγκινητική η αντίδραση τόσο των Ισπανών, αλλά και όλων των αποστολών. Μας ρωτάνε συνέχεια για τα νέα, είναι συντετριμμένοι, δείχνουν τη συμπαράστασή τους κι είναι όμορφο όταν οι άνθρωποι είναι έτσι».

Για το αν λείπει κάτι από την ίδια: «Είναι αχαριστία να λέω ότι μου λείπει κάτι, γιατί είχα την τύχη να ζήσω πολύ όμορφες στιγμές και με την Εθνική και με τα σωματεία που αγωνίστηκα, αλλά αυτό που θα ήθελα και θα το ήθελα πολύ είναι ακόμη μια συμμετοχή σε μια Ολυμπιάδα και ένα μετάλλιο. Έχουμε δυο χρόνια μπροστά μας σκληρής δουλειάς να προετοιμαστούμε για το μεγάλο στόχο, αφού έχουμε το μυαλό μας και εκεί».





πηγή ΕΡΤ

Η ξέφρενη πορεία της Εθνικής Γυναικών του μπιτς χάντμπολ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Καζάν συνεχίζεται, με την «γαλανόλευκη» να παίρνει ιστορική πρόκριση για τον τελικό, όπου σήμερα (29/7, 17:00) θα αντιμετωπίσει τη Νορβηγία.

Μετά το αποκλεισμό της «οικοδέσποινας» Ρωσίας στην οκτάδα, το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα επικράτησε και της Ισπανίας στα ημιτελικά (2-1 με 14-18, 18-16, 6-2), αρπάζοντας από την πρωταθλήτρια κόσμου το... στέμμα και το «εισιτήριο» για τον αυριανό τελικό.

Υπενθυμίζεται ότι η Εθνική έχει κερδίσει την απευθείας πρόκριση για πρώτη φορά στην ιστορία της στα World Games που θα διεξαχθούν το καλοκαίρι του 2019 στο Σαν Ντιέγκο των ΗΠΑ.

ΔΗΛΩΣΕΙΣ

Η ομοσπονδιακή προπονήτρια Μαρία Καραντώνη, επισήμανε:
«Είναι μια τεράστια επιτυχία. Δείξαμε τις δυνατότητες μας. Ο κόσμος μας γνώρισε καλύτερα. Βάζουμε νέους στόχους και προχωράμε. Είχαμε αναλύσει πολύ καλά το ματς, μπήκαμε λίγο μουδιασμένα, αλλά βρήκαμε ρυθμό. Στα σουτ αουτ μπήκαμε αποφασισμένα και τα καταφέραμε. Αύριο πρωί θα δούμε σε βίντεο την Νορβηγία, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα, πάμε για την νίκη».

Η τερματοφύλακας της Εθνικής Μάγδα Κεπεσίδου, δήλωσε:
«Αφιερώνουμε αυτή την επιτυχία στην Ελλάδα και όλους τους Έλληνες που τόσο πολύ το έχουμε ανάγκη αυτές τις ημέρες. Είναι μια από τις δυνατότερες στιγμές που έχω ζήσει ως αθλήτρια. Ευχαριστώ όλους όσοι πίστεψαν σε εμάς. Αύριο θα παίξουμε χωρίς άγχος. Είμαστε στον τελικό, θα το χαρούμε και θα προσπαθήσουμε να πάρουμε το χρυσό».

Η διεθνής αθλήτρια Αποστολίνα Δημητρίου, είπε:
«Παρόλο που ήταν μια πολύ δύσκολη χρόνια αυτή για μένα. Πέρασα ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας. Το όνειρο του να βρίσκομαι εδώ και η πρόκριση που κερδίσαμε πέρυσι μου έδωσε δύναμη, πείσμωσα και κατάφερα το στοίχημα που είχα βάλει με τον ίδιο μου τον εαυτό. Σαν ομάδα έχουμε πολύ μεγάλη πίστη, ξέρουμε τις δυνατότητες μας και σήμερα τις έμαθε και όλος ο κόσμος .Θέλω να ευχαριστήσω την οικογένεια μου που με στηρίζει και είναι δίπλα μου, ένα τεράστιο ευχαριστήσω τις συμπαίκτριες μου για τις στιγμές που ζούμε και τέλος τις προπονήτριες μου».

Διαιτητές: Καρίνα- Μασάδο (Πορτογαλία), Αποβολές: 1-2

ΙΣΠΑΝΙΑ (Λάρα Κόμπος): Σάντζες, Μπατίστα, Ναβαρέτε, Π. Κονεγιέρο 4, Βιζουέτε 14, Σολάνο, Χ. Κονεγιέρο 14, Μενέντες 2, Εντσίνας, Καμαρά.
ΕΛΛΑΔΑ (Καραντώνη/Δημητρίου): Σαμολαδά, Ποιμενίδου 6, Καλοϊδη, Κερλίδη 4, Σκάρα 4, Μούρνου 6, Μ. Κεπεσίδου 2, Α. Δημητρίου 12, Μάστακα 4, Ν. Κεπεσίδου.




ΑΠΕ

Η ΕΣΕΕ υποστηρίζει την πάγια θέση της αναφορικά με την προστασία των ελληνικών εμπορικών σημάτων μετά τη συμφωνία των Πρεσπών και την εμπορική επωνυμία «Μακεδονία» για 4.000 ελληνικές επιχειρήσεις, η οποία ανήκει αποκλειστικά και μόνο στην Ελλάδα».
Αυτό αναφέρει σε ανάρτησή του προέδρου της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ) Βασίλη Κορκίδη.

Αναλυτικά στην ανάρτηση του κ. Κορκίδη αναφέρονται τα εξής:

«Οι επιχειρήσεις με έδρα τη γειτονική χώρα θεωρούμε ότι δεν μπορούν να τη χρησιμοποιούν στα εμπορικά τους σήματα παρά μόνο με το νέο τους όνομα «Βόρεια Μακεδονία», όταν όμως και όποτε αυτό νομιμοποιηθεί και επισημοποιηθεί διεθνώς. Ειδικότερα, και για να μην υπάρξουν ζητήματα εξαιτίας της ασάφειας στη χρήση του όρου «Μακεδονία», η ΕΣΕΕ έχει ήδη καλέσει την ελληνική κυβέρνηση να εξασφαλίσει ότι κατά τη διάρκεια της τριετούς περιόδου που προβλέπει η συμφωνία ούτως ώστε να λυθούν θέματα χρήσης των εμπορικών σημάτων, δεν θα υπάρξει ούτε μία αλλαγή στις επωνυμίες των ελληνικών εμπορικών προϊόντων που περιλαμβάνουν τον όρο «Μακεδονία». Αναφορικά με τα Προϊόντα Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ) και τα Προϊόντα Γεωγραφικής Ένδειξης (ΠΓΕ) δεν τίθεται κανένα θέμα αμφισβήτησης, διότι αυτά έχουν καθορισθεί με αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επειδή μάλιστα στη Βόρεια Ελλάδα διαθέτουμε διεθνώς εμπορεύσιμα και παγκοσμίως αναγνωρίσιμα προϊόντα που το εμπορικό τους σήμα περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία», θεωρούμε αυτονόητο ότι επίσης θα εξασφαλισθεί πως τα συγκεκριμένα προϊόντα δεν θα γίνουν αντικείμενο χρήσης, άρα παράνομης υιοθέτησης του συγκεκριμένου εμπορικού σήματος, από επιχειρήσεις με έδρα τη γειτονική χώρα.

Η ΕΣΕΕ ανέδειξε με επιστολή της στην κυβέρνηση το πρόβλημα παρουσιάζοντας τις θέσεις και τις προτάσεις της για το θέμα. Τέλος χαιρετίζει τη νέα αναπτυξιακή πρωτοβουλία του ΣΒΒΕ που αφορά στην παροχή νομικής και διαδικαστικής υποστήριξης σε κάθε ελληνική επιχείρηση, για την κατοχύρωση εμπορικών σημάτων που περιέχουν τον όρο «Μακεδονία». Η υπηρεσία αυτή θα παρέχεται σε οποιαδήποτε ελληνική επιχείρηση, και όχι μόνον σε επιχειρήσεις με έδρα τη Βόρεια Ελλάδα, καθώς και σε επιχειρήσεις ανεξάρτητα από τον κλάδο στον οποίο ανήκουν. Απαιτείται λοιπόν πολύ μεγάλη προσοχή στην εθνική, ευρωπαϊκή και διεθνή κατοχύρωση ελληνικών εμπορικών σημάτων από σκοπιανές επιχειρήσεις. Επισημαίνεται ότι μόλις 24 ελληνικές επιχειρήσεις έχουν κατοχυρώσει τα «Μακεδονικά» προϊόντα τους σε ευρωπαικό και 2 σε διεθνές επίπεδο. Οι τρεις επίσημες διαδικασίες κατοχύρωσης εμπορικού σήματος από τις επιχειρήσεις είναι:

1. Εθνικό σήμα

• Ηλεκτρονική Υποβολή

• Παράβολο του Δημοσίου 110 ευρώ για την πρώτη κλάση (για κάθε επιπλέον κλάση και μέχρι και τη δέκατη, παράβολο 20 ευρώ)

• Χρόνος: Η σχετική απόφαση Καταχώρισης δημοσιεύεται στο δικτυακό τόπο της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου (ΓΓΕ) μέσα σε προθεσμία ενός μηνός από την ημερομηνία κατάθεσης.

2. Κοινοτικό σήμα (στην Ευρωπαϊκή Ένωση)

• Ηλεκτρονική Υποβολή https://euipo.europa.eu/ohimportal/ Αλικάντε Ισπανίας

• Το βασικό τέλος καλύπτει μία κλάση και ανέρχεται σε 850 EUR για ηλεκτρονική αίτηση, για έντυπη 1.000 euro

• Το τέλος για τη δεύτερη κλάση προϊόντων και υπηρεσιών ανέρχεται σε 50 ευρώ.

• Το τέλος για την τρίτη και κάθε επιπλέον κλάση ανέρχεται σε 150 ευρώ ανά κλάση.

•Από την ημερομηνία δημοσίευσης και μετά, κάθε τρίτο πρόσωπο που πιστεύει ότι το σήμα δεν πρέπει να καταχωριστεί έχει προθεσμία τριών μηνών να προβάλει τις αντιρρήσεις του, μετά την άπρακτη παρέλευση αυτής της προθεσμίας το σήμα μπορεί να καταχωρηθεί. Σε κάθε περίπτωση όποια προθεσμία ταχθεί κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, δεν μπορεί να είναι μικρότερη του μηνός και μεγαλύτερη των έξι μηνών.

3. Διεθνές σήμα

•Η κατοχύρωση ενός σήματος σε διάφορες χώρες ανά τον κόσμο εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η όλη διαδικασία αποστολής στο διεθνές γραφείο γίνεται μέσω Διεύθυνσης Εμπορικής Ιδιοκτησίας της Ελλάδος το οποίο κάνει τους βασικούς ελέγχους.

•Βασική προϋπόθεση η ύπαρξη ενός σήματος βάσης, είτε εθνικό, είτε κοινοτικό. Το έντυπο της αίτησης διατίθεται μέσω INTERNET στο site του Διεθνούς Γραφείου www.wipo.int στη Γενεύη.

•Έξοδα: ένα παράβολο των 15 Euro (ευρώ), για αποστολή της αίτησης στο Διεθνές Γραφείο Σημάτων. Το βασικό τέλος της αίτησης για το διεθνές σήμα ανέρχεται στο ποσό των 653 ελβετικών φράγκων για ασπρόμαυρο σήμα ή 903 ελβετικών φράγκων για έγχρωμο σήμα. Χρόνος που απαιτείται για την απόφαση: maximum 18 μήνες».

ΑΠΕ

«Ψάχνω εδώ και ένα μήνα για σπίτι, γιατί αυτό που έμενα από το 1990 πωλήθηκε σε μια κινέζικη εταιρεία και θα αξιοποιηθεί για βραχυχρόνια μίσθωση» λέει με άγχος στην «Αυγή» η Άννα, που για χρόνια ήταν κάτοικος Καλλιθέας.

«Δυστυχώς, είναι δύσκολο να βρω κάτι που να ανταποκρίνεται  στις  ανάγκες μου και το ενοίκιο να είναι λογικό, γιατί λόγω της Airbnb τα ενοίκια έχουν εκτοξευτεί σε δυσθεώρητα επίπεδα» προσθέτει, υπογραμμίζοντας ότι «από τα σπίτια που έχω δει, τα περισσότερα είναι τρώγλες με πολύ ακριβό ενοίκιο, γιατί πολλά καλά σπίτια έχουν δοθεί για βραχυχρόνια μίσθωση».

Αυτή είναι μια από τις μαρτυρίες μόνιμων κατοίκων που έρχονται αντιμέτωποι με την επέλαση των βραχυχρόνιων μισθώσεων.

Από το 2012, η Αθήνα, όπως και όλοι οι τουριστικοί προορισμοί της χώρας, είναι αντιμέτωποι με το φαινόμενο που ξεσπιτώνει τους μόνιμους κατοίκους, οι οποίοι για χρόνια ενοικιάζουν τη στέγη τους.

Τεράστιο είναι, επίσης, το πρόβλημα για φοιτητές ή για δημοσίους υπαλλήλους, που είναι αναγκασμένοι να ενοικιάσουν σπίτι και με μεγάλη δυσκολία βρίσκουν στέγη, καθώς οι ιδιοκτήτες των ακινήτων προτιμούν να εισπράττουν 100 ευρώ τη βραδιά παρά 400 ευρώ τον μήνα. Το πρόβλημα εκτείνεται σε όλους τους τουριστικούς προορισμούς της χώρας, ενώ έντονο είναι στα νησιά, όπου υπάρχει έλλειψη κατοικιών για τον μη ντόπιο πληθυσμό.

Αγοράζουν ολόκληρες πολυκατοικίες

Στο κέντρο της Αθήνας και τις ευρύτερες περιοχές της πρωτεύουσας, εταιρείες κινεζικών και ισραηλινών συμφερόντων αγοράζουν ολόκληρες πολυκατοικίες για να τις αξιοποιήσουν για βραχυχρόνια μίσθωση. Μόνιμοι κάτοικοι, με μηνιαία μίσθωση, αναγκάζονται να φύγουν και να αλλάξουν ακόμη και συνοικία. «Ήρθε χθες το μαγαζί μου ο κύριος Σπύρος, που μια φορά την εβδομάδα που τον επισκέπτεται ο γιος του με την οικογένεια του παίρνει σοκολατάκια. Τον είδα πολύ στενοχωρημένο. Όταν τον ρώτησα, μου είπε ότι ο σπιτονοικοκύρης του τον διώχνει από το σπίτι για να το δώσει για βραχυχρόνια μίσθωση» λέει η Γεωργία στην «Αυγή» περιγράφοντας μεγάλες αλλαγές στην περιοχή πέριξ της Ακρόπολης και στο Κουκάκι.

«Τα μαγαζιά που έκλεισαν τα πρώτα χρόνια της κρίσης, τώρα ανοίγουν ξανά ως μπακάλικα ή καφετέριες που προσφέρουν πρωινό γεύμα ή ακόμη και καθαριστήρια» σημειώνει. «Αλλάζει το κέντρο της Αθήνας, αλλά αυτό δεν είναι προς το καλύτερο. Μιλάμε για αλλοίωση των τελευταίων γειτονιών που έχουν απομείνει στην Αθήνα» σημειώνει η Γεωργία. Μαζί με την αλλοίωση του αστικού ιστού, διάχυτος είναι ο προβληματισμός εάν οι υποδομές ηλεκτροδότησης, ύδρευσης και αποχέτευσης θα αντέξουν, αφού οι επισκέπτες στην πρωτεύουσα έχουν πολλαπλασιαστεί τη θερινή περίοδο. Φημολογείται ότι στην Αττική τα ακίνητα που διατίθενται με βραχυχρόνια μίσθωση ανέρχονται σε 14.000 σπίτια. Εκτιμάται,   δηλαδή,   ότι   διατίθενται 42.000 κλίνες στα μισθωμένα διαμερίσματα, ενώ οι κλίνες των ξενοδοχείων της Αττικής ανέρχονται στις 22.000.

«Ανεβαίνει» η κτηματαγορά

Από την άλλη πλευρά, οι βραχυχρόνιες μισθώσεις έχουν επηρεάσει την κτηματαγορά. Οι μεσίτες βλέπουν ανάκαμψη μετά τη ραγδαία πτώση του 2015. Ωστόσο, δεν είναι λίγοι αυτοί που εκτιμούν ότι η απότομη άνοδος των τιμών στα ακίνητα ενδεχομένως να οδηγήσει σε νέα «φούσκα». Γνώστες του χώρου λένε ότι στα Εξάρχεια κάνουν «επέλαση» οι Κινέζοι, οι οποίοι αγοράζουν ολόκληρες πολυκατοικίες για να τις μισθώνουν βραχυχρόνια σε τουρίστες. Το ίδιο κάνουν και Ισραηλινοί επιχειρηματίες. Μεταφέρουν στην «Αυγή» ότι ημιυπόγειο 28 τ.μ. στο κέντρο της Αθήνας με αρχική τιμή πώλησης στα 10.000 ευρώ τελικώς. λόγω του ανταγωνισμού μεταξύ των Κινέζων με τους Ισραηλινούς αγοραστές, πωλήθηκε έναντι 74.000 ευρώ, αλλά το συμβόλαιο πώλησης έγραφε 5.000 ευρώ! «Η πρακτική αυτή είναι συνήθης από κυκλώματα που θέλουν να διαμορφώσουν μια νέα εικόνα στην κτηματαγορά της πρωτεύουσας» λένε στην «Αυγή» γνώστες της αγοράς.

Σε δυσθεώρητα επίπεδα οι τιμές των ακινήτων

Κτηματομεσίτες υποστηρίζουν ότι η άνοδος των τιμών σε περιοχές πέριξ της Ακρόπολης, ιδίως στην περιοχή του Κουκακίου, του Μεγάρου Μουσικής και του Κάραβελ, ανέρχεται στο 30%, με την τιμή ανά τετραγωνικό μέτρο να εκκινεί από τα 1.500 ευρώ. Όπως μας πληροφορούν, αυτή η άνοδος επηρεάζει όλους τους πιθανούς εγχώριους αγοραστές. Υποστηρίζουν, πάντως, ότι σε σχέση με πέρυσι περισσότεροι Έλληνες αγοράζουν σε αυτές τις περιοχές. «Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι μικροεπενδυτές, που θέλουν να αγοράσουν ακίνητα για βραχυχρόνια μίσθωση» εξηγούν οι κτηματομεσίτες με τους οποίους επικοινώνησε η «Αυγή», σημειώνοντας ότι  «οι  περισσότεροι  αγοράζουν τοις μετρητοίς ή με τραπεζικό δανεισμό που αγγίζει το 30-40% του συνολικού ποσού». «Παρατηρούμε ότι η άνοδος στην κίνηση της κτηματαγοράς οφείλεται στη βραχυχρόνια μίσθωση, που λειτουργεί ουσιαστικά ως κινητήριος μοχλός», σημειώνουν. Οι εκτιμήσεις για την πορεία της κτηματαγοράς μιλούν για επέκταση της ακτίνας πέραν του κέντρου των Αθηνών και οι αισιόδοξοι υποστηρίζουν ότι οι τιμές θα σταθεροποιηθούν τα επόμενα χρόνια.

Τι προτείνουν οι ξενοδόχοι

Πάντως, οι ξενοδόχοι από το 2012 είχαν ζητήσει από την κυβέρνηση να λάβει μέτρα όχι για να μειωθούν οι κλίνες, αλλά «για να μπει τάξη στην αγορά». Ζητούν, λοιπόν, να υπάρξει ρύθμιση της αγοράς με φορολόγηση της δραστηριότητας της βραχυχρόνιας μίσθωσης ώστε να υπάρχει ίση φορολογική μεταχείριση, αλλά και επιβολή του κανονισμού υγιεινής και ασφάλειας, που ισχύει για τα ξενοδοχεία.

«Δυστυχώς, η κατάσταση έχει ξεφύγει. Απέναντι από ξενοδοχεία αγοράζουν ολόκληρες πολυκατοικίες και μισθώνονται παράνομα για τη διαμονή τουριστών, χωρίς τα κτήρια να πληρούν τις προδιαγραφές μαζικής φιλοξενίας ως προς την υγιεινή και την ασφάλεια» τονίζει στην «Αυγή» ο Αλέξανδρος Βασιλικός, πρόεδρος του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδας. «Δεν πρόκειται για οικονομικό διαμοιρασμό. Πρόκειται για αθέμιτο ανταγωνισμό» τονίζει, χωρίς όμως να μπορεί να προσδιορίσει τυχόν ζημία των ξενοδοχείων, αφού δεν υπάρχουν στοιχεία, αφού τα έσοδα από τις βραχυχρόνιες μισθώσεις δεν είναι καταγεγραμμένα. Το δε Μητρώο αναμένεται να λειτουργήσει το επόμενο διάστημα. «Εμείς λειτουργούμε σε ένα υπεφορολογημένο και υπερ-θεσμοθετημένο περιβάλλον, ενώ αυτοί που ασχολούνται με τις βραχυχρόνιες μισθώσεις ακινήτων δεν υπόκεινται σε κανένα έλεγχο» σημειώνει.

Ρ. Αξελός: Αλλοιώνεται η φυσιογνωμία της πόλης

Το θέμα έχει φτάσει και στο Δημοτικό Συμβούλιο Αθηναίων, με την Ανοιχτή Πόλη να θέτει εκ νέου το ζήτημα προκειμένου να διαμορφωθούν θέσεις «ώστε να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες που προκαλούνται από την εξάπλωση του φαινομένου». «Αυτές οι πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης μπορεί να θεωρούμε ότι έχουν κινήσει την αγορά ως προς τις επισκευές παλαιών σπιτιών, που ήταν κλειστά, αλλά έχουν δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα κατοικίας στα νέα ζευγάρια, στις οικογένειες που δεν έχουν δικό τους σπίτι, σε όσους εργάζονται σε πόλεις μακριά από την έδρα τους» σημειώνει στην «Αυγή» ο Ρήγας Αξελός, επικεφαλής της δημοτικής παράταξης Ανοιχτή Πόλη.

«Παράλληλα, δημιουργείται μια τεχνητή αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών» τονίζει, για να συμπληρώσει ότι «αλλοιώνεται η φυσιογνωμία των πόλεων και των περιοχών, αφού επιβαρύνονται οι δομές καθαριότητας, αυξάνονται τα ενοίκια». Κάνοντας ένα βήμα παραπέρα, ο Ρήγας Αξελός τονίζει ότι μέσω αυτής της δραστηριότητας «υπάρχει ανεξέλεγκτη φοροδιαφυγή, οι δήμοι και το κράτος χάνουν έσοδα και αυξάνεται η μαύρη εργασία», ενώ «προκύπτουν ζητήματα υγιεινής και ασφάλειας για τους ενοικιαστές με βραχυχρόνια μίσθωση». «Σε όλες τις χώρες και τις πόλεις της Ευρώπης αρχίζουν να θεσπίζονται μέτρα» υπογραμμίζει, για να καταλήξει πως η δημοτική παράταξη ζητά από το δημοτικό συμβούλιο Αθηναίων «να εξετάσει συνολικά μέτρα για την αντιμετώπιση του φαινομένου».

Ευρωπαϊκές πόλεις απέναντι στο φαινόμενο

Το πρόβλημα της ανεξέλεγκτης διάθεσης διαμερισμάτων έχει επηρεάσει όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και για την αντιμετώπισή του ακολουθήθηκαν διάφορες πρακτικές. Η πιο αυστηρή είναι αυτή που πλέον εφαρμόζεται στην Πάλμα ντε Μαγιόρκα, την πρωτεύουσα των Βελεαρίδων Νήσων, όπου αποφασίστηκε η απαγόρευση των βραχυχρόνιων μισθώσεων των σπιτιών, αφού οι κάτοικοι κατήγγειλαν ότι οι τιμές ενοικίασης είχαν αυξηθεί ραγδαία. Έτσι, αποφασίστηκε η εφαρμογή νέου κανονισμού, δεν θα ενοι κιάζονται σε τουρίστες ούτε σπίτια ούτε δωμάτια για μικρό χρονικό διάστημα. Είχε προηγηθεί απόφαση με επιβολή προστίμου ύψους 300 ευρώ για τους ιδιοκτήτες που αναρτούσαν τα σπίτια τους για βραχυχρόνια μίσθωση στη διαδικτυακή πλατφόρμα της Airbnb. Πλέον, όμως, με τον νέο κανονισμό, δεν θα επιτρέπεται η βραχυχρόνια μίσθωση διαμερισμάτων, παρ’ ότι οι βίλες θα είναι διαθέσιμες εφ’ όσον δεν βρίσκονται σε προστατευόμε νες περιοχές ή σε περιοχές πέριξ του αεροδρομίου ή σε κτήρια που δεν βρίσκονται σε οικιστική περιοχή.

Πώς ρύθμισαν την αγορά

Σε άλλους τουριστικούς προορισμούς όπως το Άμστερνταμ, οι εταιρείες - πλατφόρμες ενοικίασης έχουν υποχρεωθεί να  αποδίδουν φόρο στον δήμο. Επίσης, υπάρχουν περιορισμοί ως προς τον χρόνο μίσθωσης και τον αριθμό των καταλυμάτων. Στο Βερολίνο έχουν θεσπιστεί υψηλά πρόστιμα σε όσους παραβιάζουν τις ημέρες ενοικίασης και βέβαια σε όσους ενοικιάζουν χωρίς την απαραίτητη άδεια από τις τοπικές αρχές. Επιπλέον υπάρχει όριο ενοικιαζομένων διαμερισμάτων ανά γειτονιά, ώστε να μην αλλοιώνε- ται το ύφος της πόλης. Σε Παρίσι και Βαρκελώνη υπάρχουν χρονικοί και χωροταξικοί περιορισμοί στην ενοικίαση μέσω των πλατφορμών της οικονο- μίας του διαμοιρασμού. Στο δε Βέλγιο, οι εταιρείες - πλατφόρμες ενοικία- σης υποχρεούνται να γνωστοποιούν όλα τα απαραίτητα στοιχεία για τη φορολόγηση από τις εθνικές αρχές των υπόχρεων.

Σε εγρήγορση τα υπουργεία Οικονομικών και Τουρισμού

Τάξη στο θεσμικό χάος που επικρατούσε όλα τα προηγούμενα χρόνια στη βραχυχρόνια μίσθωση ακινήτου επιχειρούν να βάλουν υπουργείο Οικονομικών και Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ). Το πιο σημαντικό βήμα που αναμένεται να πραγματοποιηθεί μέσα στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα είναι το Μητρώο για τις βραχυχρόνιες μισθώσεις ακινήτων, στο  οποίο  θα  δηλώνονται  οι συμφωνίες μίσθωσης που συνάπτει ο ιδιοκτήτης του ακινήτου με την ηλεκτρονική πλατφόρμα. Παράλληλα, η ΑΑΔΕ ήδη ρίχνει τις πρώτες «καμπάνες» σε όσους   αποκτούν   εισοδήματα από μισθωτή υπηρεσία ή επιχειρηματική   δραστηριότητα και αμέλησαν  ή  αδιαφόρησαν  να δηλώσουν τα  εισοδήματα  της Airbnb.

Η Αρχή καλεί τους υπόχρεους να σπεύσουν πριν από την εκπνοή της προθεσμίας υποβολής των δηλώσεων στο τέλος του  μηνός να  τα  εμφανίσουν υποβάλλοντας   τροποποιητική δήλωση. Με την ενεργοποίηση της ηλεκτρονικής πλατφόρμας, θα εντοπίζονται οι βραχυχρόνιες μισθώσεις ακινήτων μέσω της οικονομίας διαμοιρασμού (Airbnb) και οι ιδιοκτήτες ακινήτων θα πρέπει να δηλώσουν τα στοιχεία για τα ακίνητα που εκμισθώνουν. Όσοι ασχολούνται με τη συγκεκριμένη δραστηριότητα θα πρέπει να ενταχθούν στο μητρώο και να δηλώνουν τις συμβάσεις που έχουν συνάψει από την 1η Ιανουαρίου 2018,  διαφορετικά απειλούνται  με  πρόστιμα  έως 5.000 ευρώ.

Το ζήτημα της βραχυχρόνιας μίσθωσης και του νέου τρόπου μίσθωσης κατοικιών μέσω της Airbnb έχουν θέσει και παράγο- ντες της τουριστικής αγοράς στην υπουργό Τουρισμού Έλενα Κουντουρά. Η υπουργός έχει αναφερθεί μάλιστα στις σημαντικές προσπάθειες που γίνονται από την κυβέρνηση προκειμένου να ελεγχθεί μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας η βραχυχρόνια μίσθωση.

Πηγή: Η Αυγή