Το «οπερΩτικό μονόδραμα» Σαρλότ, σε μουσική και λιμπρέτο της νέας συνθέτριας Λίνας Ζάχαρη, παρουσιάζεται σε πανελλήνια πρώτη στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο ΚΠΙΣΝ για δύο μοναδικές παραστάσεις στις 13 και 15 Ιουνίου 2024, στις 20.30. Τη σκηνοθεσία υπογράφει η Ρηνιώ Κυριαζή, ενώ το οκταμελές μουσικό σύνολο διευθύνει η Μυρσίνη Χατζηκωνσταντή. Τον ομώνυμο ρόλο ερμηνεύει η μεσόφωνος Ιωάννα Φόρτη. Μουσικό θέατρο Λίνα Ζάχαρη Σαρλότ οπερΩτικό µονόδραµα 13, 15 Ιουνίου 2024 Ώρα έναρξης: 20.30 Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος Με αφορμή τον ανεκπλήρωτο έρωτα του Βέρθερου και της Σαρλότ, όπως προκύπτει από τα Πάθη του νεαρού Βέρθερου (1774) του Γκαίτε, καθώς και τα Αποσπάσματα του ερωτικού λόγου (1983) του Ρολάν Μπαρτ, το έργο Σαρλότ φέρνει επί σκηνής έναν ακροβατικό, «οπερΩτικό» μονόλογο για την επιθυμία που δεν τολμά να εκφραστεί, τους δαίμονες που δεν φθείρονται και το τραύμα της απώλειας. Η ηρωίδα, βυθισμένη σε ακίνητο πένθος από την αυτοκτονία του αγαπημένου της Βέρθερου, τολμά για πρώτη φορά να ξεστομίσει τον έρωτά της για εκείνον, σε ένα υπερβατικό παραλήρημα όπου αναμετριέται με τα όριά της. Σε ένα σκοτεινό δωμάτιο που η ίδια οριοθετεί και όπου παγιδεύει τον εαυτό της, το συνειδητό και το ασυνείδητο, η αλήθεια και η φαντασίωση συγχέονται σε ένα ρευστό μουσικό περιβάλλον. Ο ακραίος τραγουδιστικός χείμαρρος συνδιαλέγεται με τη χαρακτηριστική υφή της μουσικής κατασκευής και ανασυντίθεται ηλεκτρονικά οδηγώντας την ηρωίδα στην τελική «απελευθερωτική» κραυγή.   Ένα εύθραυστο μουσικό σύμπαν ερμηνευτικής ακρίβειας Για το έργο η ταλαντούχα συνθέτρια Λίνα Ζάχαρη σημειώνει: «Το έργο είναι δομημένο σε δεκατέσσερα αποσπάσματα (κατ’ αναλογία των Αποσπασμάτων του ερωτικού λόγου). Με στοιχεία άλλοτε σειραϊκά, άλλοτε αλεατορικά και άλλοτε ελεύθερα ατονικά, η μουσική αποτελείται από αυστηρές συμμετρικές κατασκευές και αναλογίες, ενώ είναι εν πολλοίς προγραμματική. Σε συγκεκριμένες μουσικές χειρονομίες εγγράφονται και συμβολοποιούνται συγκεκριμένες ιδέες (π.χ. το μοτίβο του πυροβολισμού, του ρολογιού κ.ά.), ενώ γίνεται περιορισμένη χρήση ηλεκτρονικών από την ψηφιοποίηση και την ανάλογη ηλεκτρονική επεξεργασία αμιγώς του φωνητικού υλικού του έργου. Η μουσική κατασκευή είναι εύθραυστη, καθώς τα υλικά χρησιμοποιούνται με τρόπο που απαιτείται ερεθιστικής ακρίβειας ερμηνεία, τόσο από την τραγουδίστρια όσο και από το μουσικό σύνολο και τη μαέστρο. Η τραγουδιστική γραμμή είναι ο πυρήνας του οποίου το υλικό αξιοποιείται για την κατασκευή όλων των υπόλοιπων μουσικών γραμμών με την πρόθεση η φωνή να γίνει, σ’ αυτό το παράδοξο σύστημα αναπαράστασης που ονομάζουμε μουσικό θέατρο, η μήτρα από την οποία γεννιέται ένας ολόκληρος και ολοκληρωμένος κόσμος. Η Σαρλότ είναι έργο “οπερΩτικό”, χαρακτηρισμό για τον οποίο ευγνωμονώ την Ιωάννα Φόρτη. Με αφορμή την ιστορία του Βέρθερου το έργο πραγματεύεται τον έρωτα στην οντολογική του διάσταση που, αποδεσμευμένος από την επιθυμία ή/και την απόλαυση, καθιστά τη μη σχέση δυο ανθρώπων τον αναγκαίο χώρο αυτοπραγμάτωσης του ίδιου του έρωτα. Τον χώρο που, μακριά από ταμπέλες και κανονιστικές οριοθετήσεις, μας χαρίζει μια εμπειρία του κόσμου βασισμένη στην ετερότητα, εμπειρία που με τη σειρά της πυροδοτεί τη δημιουργική γέννηση νέων κόσμων». Από τη μελωδία στη σιωπή Η Ρηνιώ Κυριαζή, που υπογράφει τη σκηνοθεσία του έργου, υπογραμμίζει: «Μια γυναίκα, ενδεχομένως η Σαρλότ, ενδεχομένως η αγαπημένη του Βέρθερου ή κάποια άλλη, σε μια εποχή ρομαντική, σύγχρονη ή μελλοντική αναρωτιέται για την πληγή και την ευτυχία, για τη δυστυχία και τη χαρά. Μέσα στην αβάσταχτη ομορφιά του κόσμου αναμετριέται με τον πόνο της ύπαρξης, χαμογελώντας. Τη συναντούμε μετέωρη ανάμεσα στο καθορισμένο και το ακαθόριστο, διχασμένη ανάμεσα στις επιλογές της, κομματιασμένη από τη ζωή που της έχει επιβληθεί. Εγκλωβισμένη μέσα σε ένα κρεβάτι-κλουβί σαν πληγωμένο ζώο. Θα αφουγκραστεί τον ήχο, θα βυθιστεί στην απέραντη μοναξιά, θα καθρεφτιστεί μέσα στη μουσική. Με μόνο όχημα τη φωνή θα ξετυλίξει το νήμα. Θα ταξιδέψει από τον ψίθυρο στην κραυγή, από το τραγούδισμα στον λόγο, από τη μελωδία στη σιωπή. Θα τολμήσει την καταστροφή ώστε να πραγματώσει την κίνηση προς τον βαθύτερο εαυτό της. Θα αναζητήσει το παιδικό της σώμα. Θα αντικρίσει με σαρκασμό την υποκρισία των συμβάσεων, θα δει τα όρια που χάραξαν τις διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα σε εκείνη και τις επιθυμίες της. Θα παλέψει με τη μνήμη, τον μεγάλο δαίμονα. Θα καταφέρει να διαφύγει από την προδιαγεγραμμένη πορεία, λοξοδρομώντας. Θα ταξιδέψει σε αχαρτογράφητα τοπία. Μέσα από δεκατέσσερις μουσικούς τόπους και έναν μετα-τόπο, θα αναδημιουργήσει τον εαυτό της».   Μουσικό θέατρο Λίνα Ζάχαρη Σαρλότ οπερΩτικό µονόδραµα 13, 15 Ιουνίου 2024 Ώρα έναρξης: 20.30 Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος Σε συμπαραγωγή με την Arte Libera Μουσική, λιμπρέτο: Λίνα Ζάχαρη Μουσική διεύθυνση: Μυρσίνη Χατζηκωνσταντή Σκηνοθεσία: Ρηνιώ Κυριαζή Σκηνικό, κοστούμια: Νεκταρία Ηλιάκη, Ναταλία Μαντά Σχεδιασμός φωτισμών: Στέβη Κουτσοθανάση Μουσική προετοιμασία: Μαριάννα Νικολακοπούλου Σαρλότ: Ιωάννα Φόρτη Μουσικοί: Κρινιώ Τρούλου (όμποε), Γιάννης Κρητικός (κλαρινέτο), Μαριάννα Νικολακοπούλου (πιάνο, τσελέστα), Διονύσης Βερβιτσιώτης, Βανέσσα Αθανασίου (βιολί), Αντίλοχος Τρανός (βιόλα), Αστέριος Πούφτης (βιολοντσέλο), Νίκος Τσουκαλάς (κοντραμπάσο) Τιμές εισιτηρίων: €12, €15 • Φοιτητικό, παιδικό: €10 Προπώληση: Ταμεία ΕΛΣ (καθημερινά 9.00-21.00 | 2130885700) και www.ticketservices.gr

Μια χοροθεατρική παράσταση για όλες τις αισθήσεις που δημιουργήθηκε με φροντίδα και σεβασμό στην πολύτιμη πρώτη θεατρική εμπειρία ενός βρέφους

14 Οκτωβρίου- 16 Οκτωβρίου, 2022

Το ”Underwater” έρχεται στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στις 14, 15 και 16 Οκτωβρίου για να προσφέρει ένα ονειρικό ταξίδι κάτω από τη θάλασσα. Μετά την πρεμιέρα του στο θέατρο Watford Palace πριν από λίγους μήνες, η παράσταση ”Underwater”, που δημιούργησαν οι μητέρες και καλλιτέχνιδες Ξένια Αηδονοπούλου και Γεωργία Τέγου, θα παρουσιαστεί σε πανελλήνια πρώτη για περιορισμένο αριθμό θεατών.

Μια χοροθεατρική παράσταση για όλες τις αισθήσεις που δημιουργήθηκε από μια ελληνοβρετανική δημιουργική ομάδα με φροντίδα και σεβασμό στην πολύτιμη πρώτη θεατρική εμπειρία ενός βρέφους, το Underwater θα διεγείρει τη φαντασία του μωρού σας Επιπλέον παραστάσεις του Underwater θα παρουσιαστούν τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο του 2023.

Στην παράσταση σύντομης διάρκειας Underwater, που αποτελεί συμπαραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ, βρέφη από λίγων μηνών έως δύο ετών και οι ενήλικοι συνοδοί τους λαμβάνουν μέρος σε ένα μαγικό ταξίδι στη βαθιά γαλάζια θάλασσα γεμάτο ήχους, χρώματα και αμέτρητες μπουρμπουλήθρες, καθισμένοι κυκλικά επί σκηνής σε οικογενειακά νησιά. 

Η παράσταση Underwater ζωντανεύει με ζωηρό τρόπο το ταξίδι μιας μπαλαρίνας καθώς ξυπνά από έναν ύπνο γεμάτο όνειρα και βρίσκεται στον ωκεανό, έναν καθησυχαστικό κόσμο γεμάτο γαλανά φώτα και μπουρμπουλήθρες.

Καθώς εξερευνά το υπέροχο νέο της σπίτι, συναντά ένα χταπόδι – και οι δυο τους σύντομα σχηματίζουν μια φιλία γεμάτη αγάπη κάτω από τα κύματα, χορεύοντας ως ντουέτο με συνοδεία μιας μουσικής γεμάτης κουδουνίσματα, που περιλαμβάνει και μερικές γνώριμες μελωδίες…

Η Ξένια Αηδονοπούλου σημειώνει για την παράσταση: «Το Underwater είναι μια παράσταση χοροθεάτρου για βρέφη και τους ενήλικες συνοδούς τους που σχεδιάσαμε με τη Γεωργία Τέγου στο Λονδίνο το 2021-22, σε συμπαραγωγή με την Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Παρουσιάστηκε αλλά και συνεχίζει την περιοδεία του σε πολλούς σημαντικούς οργανισμούς και φεστιβάλ της Μεγάλης Βρετανίας – ανάμεσά τους το Sadler’s Wells, το Egg Theatre, το Belfast Children’s Festival, το Lowry, το Polka Theatre.

Το Underwater είναι μια απόπειρα επιστροφής στον υπέροχο κόσμο των αισθήσεων, όπου τον κύριο “λόγο” έχουν οι ήχοι και τα χρώματα, η κίνηση και η ακινησία, οι μπουρμπουλήθρες και τα λαμπυρίσματα. Προσκαλούμε, λοιπόν, τους πολύ μικρούς και λιγότερο μικρούς θεατές να παρασυρθούν στο μαγικό ταξίδι της μπαλαρίνας και να ξυπνήσουν μαζί της στον ονειρικό κόσμο του βυθού, τον γεμάτο εκπλήξεις και μαγικές περιπέτειες».

Τη μουσική υπογράφει ο Tζεφ Βάνγκερ, τα κοστούμια η Mαγιού Τρικεριώτη, τους φωτισμούς ο Eντ Σώντερς, ενώ σύμβουλος κουκλοθεάτρου είναι η Άλισον Αλεξάντερ. Τον ρόλο της μπαλαρίνας ερμηνεύουν εναλλάξ οι Ελευθερία Αγαπάκη, Μαργαρίτα Κώστογλου και Αλεξάνδρα Ρογκόβσκα.

Ξένια Αηδονοπούλου

Η Ξένια Αηδονοπούλου είναι δραματουργός και σκηνοθέτρια. Δημιουργεί παραστάσεις στα όρια του χορού και του θεάτρου, επινοώντας αφηγήσεις που αντικατοπτρίζουν την ανθρώπινη εμπειρία και εκφράζονται μέσα από τον διάλογο εικόνας και κίνησης. Είναι διδάκτορας και απόφοιτη του Τμήματος Θεάτρου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές σκηνοθεσίας στο Middlesex University του Λονδίνου.

Από το 2002 έχει συνεργαστεί εκτενώς με το Εθνικό Θέατρο, το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, τη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Αθηνών και μικρότερους καλλιτεχνικούς φορείς.

Από το 2005 έχει συνεργαστεί συστηματικά ως δραματουργός με τον χορογράφο και σκηνοθέτη Κωνσταντίνο Ρήγο και το Χοροθεάτρο Οκτάνα. Το 2018 μετακόμισε στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου εργάζεται ως ανεξάρτητη δραματουργός και σκηνοθέτρια. Η δουλειά της έχει υποστηριχθεί από το Συμβούλιο Τεχνών Αγγλίας και παρουσιαστεί από φορείς όπως Sadler’s Wells, The Place, Dance City, Polka Theatre.

Έχει συνεργαστεί με χορογράφους και σκηνοθέτες όπως οι Σιβάν Ρουμπινστάιν, Γεωργία Τέγου, Μιχάλης Θεοφάνους, Σούζαν Κέμπστερ, Κέιτ Φλατ, Κρίσνα Ζιβράι-Ναΐρ, Αλέξανδρος Ευκλείδης, Σίμος Κακάλας, Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης, Λενιώ Κακλέα, Βίκτωρ Αρδίττης.

Γεωργία Τέγου

Η Γεωργία Τέγου είναι χορεύτρια και χορογράφος και δημιουργεί παραστάσεις χορού που πραγματοποιούνται σε εικαστικά περιβάλλοντα. Επηρεασμένη από την αρχιτεκτονική, τη γλυπτική και τις εικαστικές τέχνες, χρησιμοποιεί τη σωματική κίνηση για να απεικονίσει όψεις της ανθρώπινης κατάστασης.

Η δουλειά της έχει υποστηριχθεί από το Συμβούλιο Τεχνών Αγγλίας και έχει παρουσιαστεί από φορείς όπως Dance Umbrella, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, The Place, Sadler’s Wells, Βασιλική Ακαδημία Μουσικής (Λονδίνο), γκαλερί Whitechapel, Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, και Εθνική Πινακοθήκη (Σκόπια).

Το 2018 έγινε δεκτή στο πρόγραμμα παρατήρησης (observership) για χορογράφους του οργανισμού One Dance UK σε συνεργασία με την Κέιτ Φλατ, διευθύντρια κίνησης της Βασιλικής Όπερας του Λονδίνου. Έλαβε αριστείο στη διδασκαλία από το Πανεπιστήμιο του Ροχάμπτον (2019), όπου είναι λέκτορας.

Το 2021 ήταν καλλιτέχνιδα Choreodrome του κέντρου χορού The Place και φιλοξενούμενη καλλιτέχνιδα του Somerset House Exchange Λονδίνου και του Studio Light Moves / Open Futures στο Λίμερικ (Ιρλανδία).

Επίσης παρουσίασε μια περφόρμανς-εγκατάσταση στο πλαίσιο της 17ης Διεθνούς Έκθεσης Αρχιτεκτονικής στην Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας, που φιλοξενήθηκε από το Κυπριακό Περίπτερο, και χορογράφησε ένα νέο έργο για την Εθνική Εταιρεία Χορού Μάλτας (ŻfinMalta), που έκανε πρεμιέρα τον Φεβρουάριο του 2022.

Cover photo ©Ε. Ζαχαροπούλου

 

Συντελεστές

Σύλληψη, σκηνοθεσία: Ξένια Αηδονοπούλου, Γεωργία Τέγου
Μουσική: Tζεφ Βάνγκερ
Σύμβουλος σχεδίου, κοστούμια: Mαγιού Τρικεριώτη
Σχεδιασμός φωτισμών: Eντ Σώντερς
Σύμβουλος κουκλοθεάτρου: Άλισον Αλεξάντερ
Διεύθυνση παραγωγής δημιουργικού: Λία Πρεντάκη
Ερμηνεύουν: Ελευθερία Αγαπάκη, Μαργαρίτα Κώστογλου, Αλεξάνδρα Ρογκόβσκα

Ανάθεση Παιδικού Φεστιβάλ Μπέλφαστ, Θεάτρου Watford Palace (Ουώτφορντ) και The Lowry (Σάλφορντ)

Με την υποστήριξη δημόσιων πόρων του Συμβουλίου Τεχνών Αγγλίας

Εισιτήρια

Τιμές:

€15 για κάθε βρέφος συνοδευόμενο από έναν γονέα, €12 για κάθε επιπλέον θεατή

Προπώληση

Ταμεία ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ (2130885700, καθημερινά 9.00-21.00)

ticketservices.gr

Ομαδικές κρατήσεις 2130885742

 

11, 12, 13, 16, 17, 18, 19, 20, 23, 24, 25, 26, 27 Φεβρουαρίου

2, 3, 4, 5, 6, 9, 10, 11, 12, 13 Μαρτίου 2022

Ώρα έναρξης: 20.30 (Κυριακή: 19.30)

 

Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής

Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

 

Λιμπρέτο: Πέτρος Βουνισέας

Σκηνοθεσία, κινησιολογία, σκηνικό: Κωνσταντίνος Ρήγος

 

Είκοσι δύο χρόνια μετά την πρώτη προβολή της, η πασίγνωστη ταινία Φτηνά τσιγάρα του Ρένου Χαραλαμπίδη, που σημάδεψε τη δεκαετία του ’90 και αγαπήθηκε παράφορα από τη νέα γενιά, μετατρέπεται σε μιούζικαλ από την Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Μια «ρομαντική οπερέτα» σε 34 σκηνές και 19 τραγούδια για ανεκπλήρωτους έρωτες, συλλέκτες στιγμών και φιλιά που δεν βρήκαν τον δρόμο τους.

 

Το μιούζικαλ Φτηνά τσιγάρα σε μουσική Παναγιώτη Καλαντζόπουλου και λιμπρέτο Πέτρου Βουνισέα έρχεται μέσα από τη σκηνοθετική ματιά του Κωνσταντίνου Ρήγου στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος από τις 11 Φεβρουαρίου 2022 και για 23 παραστάσεις έως και τις 13 Μαρτίου 2022.

 

Ο συνθέτης Παναγιώτης Καλαντζόπουλος προσθέτει 16 νέα τραγούδια στην αρχική παρτιτούρα της ταινίας ενώ η ατμοσφαιρική σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Ρήγου αποδίδει τον αισθησιακό πυρήνα αυτής της sui generis ταινίας περιπλάνησης με στοιχεία φιλμ νουάρ μέσω μιας δεξιοτεχνικής χρήσης του χώρου, που συμπυκνώνει τις τοποθεσίες του πρωτότυπου σεναρίου γύρω από ένα πολυμορφικό, παραισθησιογόνο lounge. Τους στίχους των τραγουδιών υπογράφουν οι Παναγιώτης Καλαντζόπουλος, Πέτρος Βουνισέας, Μιχάλης Γκανάς και Ελένη Ζιώγα.

 

«Είμαι συλλέκτης. Μαζεύω το πιο σκληρό και άγριο πράγμα του κόσμου: στιγμές».

 

Αύγουστος 1999. Γυρισμένη μέσα σε είκοσι τρεις ημέρες του Αυγούστου του 1999 με φόντο την έρημη Αθήνα, η δεύτερη κινηματογραφική ταινία του Ρένου Χαραλαμπίδη Φτηνά τσιγάρα φέρνει στο μυαλό έναν «τζαζ αυτοσχεδιασμό». Ο Ρένος Χαραλαμπίδης έγραψε το σενάριο της ταινίας καθώς ταξίδευε, εμπνευσμένος από τη συνάντησή του με τον μπιτ συγγραφέα Πωλ Μπόουλς, τις πλαστικές σακούλες με τα χρυσόψαρα που απλώνονταν σαν γιρλάντες στις λαϊκές αγορές της Ταγγέρης και τις ταινίες του Τζιμ Τζάρμους. Οι ήρωές του ερωτεύονται, βρίζουν, φιλοσοφούν, διεκδικούν τον ρομαντισμό και ικανοποιούνται με τα ελάχιστα, καπνίζοντας πάντα φτηνά τσιγάρα. Η ταινία, ένας φόρος τιμής στο κέντρο της Αθήνας και στον ανεκπλήρωτο έρωτα, σημάδεψε την έναρξη της δεκαετίας του 2000 χάρη στον αστικό ρομαντισμό και τη νυχτερινή, νεανική της αισθητική.

 

Μια ταινία «ανδρικού ρομαντισμού», σύμφωνα με τον συνθέτη Παναγιώτη Καλαντζόπουλο, τα Φτηνά τσιγάρα προβλήθηκαν σε άδειες αίθουσες από το φθινόπωρο του 2000 στον κινηματογράφο «Απόλλων» στην οδό Σταδίου, λαμβάνοντας κυρίως κακές κριτικές. «Τα Φτηνά τσιγάρα, που μου δίνουν όλες αυτές τις πολύ μεγάλες χαρές, είναι η ταινία μου που μου έχει δώσει και τις μεγαλύτερες θλίψεις. Έχασα την πίστη μου. Με συνέτριψε όλο αυτό. Τι να κάνεις δηλαδή όταν προβάλλεις μια ταινία και πάει άπατη; Έπεσα, μου κόπηκαν τα φτερά. Σκέφτηκα ότι η ταινία ήταν ένα προσωπικό μου καπρίτσιο, μία προσωπική μου τρέλα. Και ότι απέτυχα στους στόχους μου», λέει ο σκηνοθέτης της ταινίας Ρένος Χαραλαμπίδης. Ωστόσο, η ταινία δεν είχε πει την τελευταία της λέξη. Έπρεπε να περάσουν αρκετά χρόνια από την παταγώδη εμπορική αποτυχία της ώστε να κερδίσει σταδιακά ένα μεγαλύτερο κοινό, αρχικά χάρη στο βίντεο και κατόπιν στο διαδίκτυο. «Έρχονταν στο δρόμο», θυμάται ο Ρένος Χαραλαμπίδης, «έχοντας δει την ταινία προφανώς από βιντεοκλάμπ και μου μιλούσαν. Και με το YouTube το όλο πράγμα εκτινάχτηκε!». Τα Φτηνά τσιγάρα πλέον μετρούν εκατομμύρια views και αποθεώνονται, κάθε προβολή τους σε θερινό σινεμά δημιουργεί το αδιαχώρητο, ενώ οι ατάκες τους έγιναν κλασικές και συνθήματα στους τοίχους: «Η ζωή ξέρει. Κι εγώ την εμπιστεύομαι». Ξεχωριστή θέση απέκτησε στις δισκοθήκες και το εξαιρετικό σάουντρακ που συνέθεσε ο Παναγιώτης Καλαντζόπουλος με τα υπέροχα τραγούδια «Summertime in Prague» και «Λευκό μου γιασεμί» ερμηνευμένα από την Έλλη Πασπαλά. Τα Φτηνά τσιγάρα μοιάζουν πλέον σαν ένα αποχαιρετιστήριο άσμα σε μια Αθήνα που δεν υπάρχει πια και αποτελεί σημαντικό δείγμα γραφής ενός ιδιαίτερου δημιουργού.

 

«Όταν έχω αυτόν τον ξαφνικό πόθο να πετάξω, και δεν έχω πού να πετάξω, κρύβομαι στη συλλογή μου. Γεμάτη καφέδες, μποξέρ, χορευτές. Τυχαία αγγίγματα, βρισιές. Τρυφερούς παρανόμους, στοές, συναντήσεις, κραυγές. Σιωπές, χωρισμούς, λόγια, λόγια, λόγια».

 

Φεβρουάριος 2022. Είκοσι δύο καλοκαίρια μετά, η ταινία Φτηνά τσιγάρα μετατρέπεται σε μιούζικαλ και ζωντανεύει στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. «Τα Φτηνά τσιγάρα, που συνεχίζουν τη συνάντησή τους με τις νέες γενιές, τώρα διασταυρώνονται με την πολυσύνθετη τέχνη του μουσικού θεάτρου, σε μια παράσταση που κρατάει ακέραιο τον καλλιτεχνικό πυρήνα της ταινίας. Η τιμή τού να εμπνέει δημιουργικά μια ταινία μου καταξιωμένους καλλιτέχνες άλλων τεχνών γίνεται ακόμα μεγαλύτερη αναλογιζόμενος το καλλιτεχνικό κύρος του οργανισμού αλλά και το ότι για πρώτη φορά ταινία του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου διασκευάζεται για την Εθνική Λυρική Σκηνή. Στο προσωπικό μου σύμπαν η μεταφορά του φιλμ στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ ταυτίζεται με το θαύμα της αρχής. Σαν μια απροσδόκητη καλλιτεχνική γέννηση. Εξάλλου η μεγαλύτερη χαρά στη ζωή είναι να αρχίζεις», σημειώνει ο Ρένος Χαραλαμπίδης.

 

Καθοριστική για το εγχείρημα, η ζωντανή παρουσία του σκηνοθέτη-σεναριογράφου της ταινίας Ρένου Χαραλαμπίδη στον ρόλο τού επί σκηνής αφηγητή συμπυκνώνει το αισθητικό στίγμα μιας παράστασης που διεξάγεται εν είδει «φλας μπακ» ανάμεσα σε δύο χρονικές ζώνες: Ο κεντρικός χαρακτήρας του αθηναϊκού flâneur (που ενσάρκωνε ο Χαραλαμπίδης στην πρωτότυπη ταινία) μοιράζεται εδώ ανάμεσα στον παροντικό και τον παρελθοντικό εαυτό του, ρίχνοντας ένα βλέμμα νοσταλγικό αλλά και κριτικό στην καθοριστική, για τον ήρωα και για την πόλη, μετάβαση τόσο από τη νωχελική μετεφηβεία στην ωριμότητα όσο και από τον 20ό στον 21ο αιώνα.

 

Στη μουσικοθεατρική προσαρμογή των Φτηνών τσιγάρων, ο συνθέτης Παναγιώτης Καλαντζόπουλος έδωσε προνομιακή θέση στα τραγούδια και τη μουσική από την κινηματογραφική ταινία. «Είναι μια απόπειρα μεταφοράς στο θέατρο του απόλυτου ρομαντισμού στα τέλη του προηγούμενου αιώνα στην Αθήνα. Ένας ύμνος στην Αθήνα που έφυγε, με μάτι σημερινό. Η εποχή του ’90, η απομόνωση της νύχτας και η δύναμη της βωμολοχίας στο μουσικό θέατρο», σημειώνει ο ίδιος. Ως προς την υλοποίηση της τελικής παρτιτούρας, η αυτοσχεδιαστική ικανότητα των μουσικών που συμμετέχουν στην παραγωγή είχε κεντρική θέση. «Οι ιδέες των μουσικών, ο αυτοσχεδιασμός, το πάρε δώσε είναι το ωραιότερο κομμάτι της πρόβας, πόσο μάλλον που εδώ όλοι οι μουσικοί είναι ένας κι ένας: Σταύρος Λάντσιας, Ανδρέας Πολυζωγόπουλος, Χρήστος Ραφαηλίδης, Γιώργος Παλαμιώτης, Θανάσης Τσακιράκης, Χρήστος Βίγκος… Dream team».

 

Ο συγγραφέας Πέτρος Βουνισέας υπογράφει το λιμπρέτο του νέου μιούζικαλ. Στη διασκευή του, οι ατάκες και οι αυθεντικοί χαρακτήρες της ταινίας έχουν μείνει ανέπαφοι. «Τα Φτηνά τσιγάρα, αυτό το έξοχο κείμενο, στάθηκε μπροστά μου ολοζώντανο με τον πόθο να χορέψει και να τραγουδήσει χάρη στη θέληση του Παναγιώτη Καλαντζόπουλου και την εμπιστοσύνη του Ρένου Χαραλαμπίδη. Κείμενο συναρπαστικό, αστείο, αληθινό. Βαθύ, σαν θάλασσα με αστερίες που υποδηλώνουν τη συσχέτιση με το απέραντο του ουρανού και το απέραντο του νου, με ψάρια κλόουν που σε κάνουν να χαμογελάς αλλά και με καρχαρίες που σου θυμίζουν ότι είσαι σάρκα και αίμα. Πώς βουτάς σε αυτή τη θάλασσα; Δεν χρειάζεσαι πολλά. Μολύβι για να φτάσεις βαθιά, μελάνι για να μπερδέψεις τις αμφιβολίες που καραδοκούν και το φως μιας οθόνης που σου δείχνει το απύθμενο και το απίθανο. Και μετά, όταν πλέον θα έχεις αναδυθεί, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να βάλεις γύρω από τη φωτιά που άναψε μέσα σου τους εαυτούς σου και να τους διηγηθείς όσα είδες και όσα φαντάστηκες ότι είδες… Είναι βαθιά αυτή η θάλασσα. Γιατί είναι η θάλασσα του καθενός μας. Γι’ αυτό τα τραγούδια που φτιάξαμε μαζί με τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο για να την ταξιδέψουμε χτίστηκαν σαν υποβρύχια που ευελπιστούν να αντέξουν την πίεση της αβύσσου που κρύβουμε μέσα μας, φτιάχτηκαν σαν βαθυσκάφη που επιθυμούν να φτάσουν στο ανεξερεύνητο της κάθε ψυχής. Μακάρι να το καταφέρουν».

 

Τη σκηνοθεσία, την κινησιολογία και το σκηνικό υπογράφει ο Διευθυντής του Μπαλέτου της ΕΛΣ Κωνσταντίνος Ρήγος, ο οποίος επιστρέφει στην Εναλλακτική Σκηνή πέντε χρόνια μετά τη σαρωτική επιτυχία του μιούζικαλ Ερωτόκριτος. «Σαν μια τζούρα τσιγάρου, η ταινία ανάβει και σβήνει και μαζί της ανάβουν και σβήνουν πρόσωπα, αισθήσεις, συμβάντα. Ένας μικρός νυχτερινός περίπατος σε μια μεγάλη πόλη γίνεται η αφορμή για μια ταινία-σύμβολο λίγο πριν το πέρασμα στον 21ο αιώνα. Χαρακτήρες θεατρικοί αλλά και κινηματογραφικοί θα συναντηθούν σε αυτό το group therapy lounge μιούζικαλ με σκοπό να αναμετρηθούν με τις αγωνίες τους αλλά και τις απόψεις για τη ζωή, τις σχέσεις και το αύριο. Η παράσταση, χωρισμένη σε 34 σκηνές και δύο επίπεδα, ξεκινά στο μέλλον. Είκοσι δύο χρόνια μετά, όταν ο Νίκος, ήρωας της ταινίας, πλέον ζει στην κάψουλα της μνήμης του (εκεί όπου τα πράγματα μοιάζουν απλά, αλλά δεν είναι και τόσο), θα αναμετρηθεί με τον νεότερο διαφορετικό εαυτό του, θα ξανασυναντήσει τη Σοφία και η διαδρομή θα ξεκινήσει από την αρχή. Οι υπόλοιποι ήρωες θα ζωντανέψουν σαν σε μια παρτίδα σκάκι και θα αναμετρηθούν με τους εαυτούς τους, τους απέναντι αλλά και τη συλλογική μας μνήμη πάνω στην ταινία. Οι εμβληματικές φράσεις της ταινίας θα εξελιχθούν στα 19 τραγούδια της παράστασης και θα λειτουργήσουν σαν όχημα στοχασμού, αναζήτησης αλλά και χιουμοριστικής διάθεσης εξελίσσοντας τους χαρακτήρες και προσθέτοντάς τους τον προβληματισμό του σήμερα. Η ζωή ξέρει και εγώ την εμπιστεύομαι», σημειώνει ο Κωνσταντίνος Ρήγος.

 

Τα κοστούμια υπογράφει ο σχεδιαστής μόδας Απόστολος Μητρόπουλος και τους φωτισμούς ο Περικλής Μαθιέλλης.

 

Τους ρόλους ερμηνεύει ένα πολυσυλλεκτικό καστ ταλαντούχων ηθοποιών-τραγουδιστών με πείρα σε ολόκληρο το ευρύ φάσμα του χώρου του θεάματος: Τάκης Βαμβακίδης, Αθηνά Βρούβα, Πάρις Θωμόπουλος, Idra Kayne, Σοφία Κουρτίδου, Θάνος Λέκκας, Κωνσταντίνος Μπιμπής, Δημήτρης Ναλμπάντης, Χριστίνα Στεφανίδη, Ίαν Στρατής και Ρένος Χαραλαμπίδης, συνοδευόμενοι από ένα σύνολο κορυφαίων μουσικών: Σταύρος Λάντσιας (πιάνο), Ανδρέας Πολυζωγόπουλος (τρομπέτα),Χρήστος Ραφαηλίδης (βιμπράφωνο), Γιώργος Παλαμιώτης (ηλεκτρικό μπάσο), Θανάσης Τσακιράκης /Χρήστος Βίγκος (ντραμς, κρουστά), Παναγιώτης Καλαντζόπουλος (κιθάρες, γιουκαλίλι).

 

Σύνοψη

 

Θα ήθελα τόσο πολύ να σε εντυπωσιάσω.

Ας πούμε, σου έχω πει ότι τραγουδάω;

Τραβάω μια τζούρα γερή από την κάθε στιγμή, μυρίζω το λευκό μου γιασεμί και πάω μια βόλτα.

Μαζί σου.

Για να σ’ το αποδείξω.

Άκου.

Σε αυτή τη στροφή ακούγονται τραγούδια για μποξέρ που ρίχνουν γροθιές για να πληγώσουν τον αέρα

και για αργόσχολους φιλόσοφους που διαβάζουν τρεις αθλητικές εφημερίδες την ημέρα.

Τραγούδια για καφέδες που κάνουν τη μέρα να κρατάει περισσότερο

και για χρυσόψαρα που σε βοηθούν να ανακαλύψεις κάτι ανώτερο.

Μουσική. Από πού έρχεται όλη αυτή η μουσική;

Μήπως από τον τηλεφωνητή που έχει βάλει η Λίτσα ή από τα λόγια του Χομπίστα;

Είναι επειδή ο Πλάτων κι ο Επίκουρος γίνανε ντουέτο

και η Βασούλα από το λύκειο χώρεσε σε λιμπρέτο;

Μουσική. Από πού έρχεται όλη αυτή η μουσική;

Είναι ο ήχος από τις τηλεκάρτες που μένουν από μονάδες (τιτ τιτ τιτ τιτ), είναι ο Σάκης που λέει μελωδικά «μίλα ρε, μίλα ρε συ» (ντο ρε μι φα σολ λα σι) ή ο Μάκης που δεν του αρέσει το καράτε (αφήστε τον, τι τον βαράτε);

Είναι η μουσική από τους τίτλους αρχής του Σταρ Τρεκ;

Μήπως είναι αυτό το ζευγάρι που κάνει στην έρημη Πανεπιστημίου ζιγκ ζαγκ

ενώ από ένα παλιό ραδιόφωνο ακούγεται στο τέρμα το «Summertime in Prague»;

Μήπως είναι ο

ήχος από τα τζιτζίκια τον τελευταίο Αύγουστο του 20ού αιώνα στην Αθήνα, σε μια άδεια πόλη γεμάτη όνειρα;

Να ένα όνειρο: να φέρω μια πέτρα από τη σελήνη.

Πώς σου ακούγεται αυτό;

Μουσική. Από πού έρχεται όλη αυτή η μουσική;

Εσύ είσαι η μουσική. Εσύ είσαι το τραγούδι.

Οι λέξεις σου ο στίχος και οι ανάσες σου ο ήχος.

Τα Φτηνά τσιγάρα τώρα δεν είναι μόνο λόγος για να γελάσεις, να κλάψεις, να ψάξεις, να ψαχτείς ή να χαθείς.

Τώρα είναι λόγος και για να τραγουδήσεις.

Δεκαεννιά τραγούδια φτιάχτηκαν μόνο για σένα.

Άσε με να σε εντυπωσιάσω.

Άσε με να κάνω αυτό που κάνουν τα τραγούδια: να σηκώσω τα βάρη σου και να τα πετάξω μακριά.

Αρχίζω γυμναστήριο, σ’ το είπα;

Ναι ρε, αθλούμαι, υπάρχει κάνα πρόβλημα; Πρόβλημα; Α πρόβλημα!

Κωλοχώρα,

δεν καταλαβαίνει τους καλλιτέχνες.

 

 

 

Μιούζικαλ • Πρώτη παρουσίαση / Ανάθεση της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ

Φτηνά τσιγάρα

Παναγιώτης Καλαντζόπουλος / Ρένος Χαραλαμπίδης

11, 12, 13, 16, 17, 18, 19, 20, 23, 24, 25, 26, 27 Φεβρουαρίου & 2, 3, 4, 5, 6, 9, 10, 11, 12, 13 Μαρτίου 2022

Ώρα έναρξης: 20.30 (Κυριακή: 19.30)

Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής

Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

Λιμπρέτο: Πέτρος Βουνισέας

Στίχοι: Παναγιώτης Καλαντζόπουλος, Πέτρος Βουνισέας, Μιχάλης Γκανάς, Ελένη Ζιώγα

Σκηνοθεσία, κινησιολογία, σκηνικό: Κωνσταντίνος Ρήγος

Κοστούμια: Απόστολος Μητρόπουλος

Σχεδιασμός φωτισμών: Περικλής Μαθιέλλης

Συνεργάτιδα αρχιτέκτονας: Μαίρη Τσαγκάρη

Μουσική διδασκαλία: Μιχάλης Παπαπέτρου

Μουσική προετοιμασία: Φρίξος Μόρτζος

Αφηγητής: Ρένος Χαραλαμπίδης

Νίκος: Θάνος Λέκκας

Σοφία: Χριστίνα Στεφανίδη

Πικάσσο (καφετζής), Μάκης, Μποξέρ: Κωνσταντίνος Μπιμπής

Ιωάννα, Βάνα: Σοφία Κουρτίδου

Θανάσης, Σάκης: Πάρις Θωμόπουλος

Μανώλης: Ίαν Στρατής

Τέλης: Τάκης Βαμβακίδης

Τάκης: Δημήτρης Ναλμπάντης

Λάνα, Τραγουδίστρια: Idra Kayne

Ντάνα, Καντινιέρισσα: Αθηνά Βρούβα

 

Μουσικοί: Σταύρος Λάντσιας (πιάνο), Ανδρέας Πολυζωγόπουλος (τρομπέτα), Χρήστος Ραφαηλίδης (βιμπράφωνο), Γιώργος Παλαμιώτης (ηλεκτρικό μπάσο), Θανάσης Τσακιράκης / Χρήστος Βίγκος (ντραμς, κρουστά), Παναγιώτης Καλαντζόπουλος (κιθάρες, γιουκαλίλι)

____________________________________________________________________

 

Τιμές εισιτηρίων: €15, €20 • Φοιτητικό: €10

 

Προπώληση: Ταμεία της ΕΛΣ (2130885700, καθημερινά 09.00-21.00), ticketservices.gr

 

Bάσει των οδηγιών της Ελληνικής Πολιτείας, σημειώνεται ότι οι αίθουσες της ΕΛΣ στo ΚΠΙΣΝ λειτουργούν ως αμιγείς χώροι για εμβολιασμένους και νοσήσαντες, στο 100% της χωρητικότητάς τους (οι θεατές οφείλουν να επιδεικνύουν έγκυρο σχετικό πιστοποιητικό και επίδειξη ταυτότητας ή διαβατηρίου). Για παιδιά από 4 έως και 17 ετών ισχύει η επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού ή νόσησης, είτε δήλωση αρνητικού αυτοδιαγνωστικού ελέγχου (self-test) τελευταίου 24ώρου.

Το μιούζικαλ «ΦΤΗΝΑ ΤΣΙΓΑΡΑ» ανήκει στην ενότητα του προγραμματισμού της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ με τον τίτλο «ΗΜΕΡΕΣ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ» που εντάσσεται στην Πράξη «ΦΕΣΤΙΒΑΛΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ ΤΗΣ ΕΛΣ» (MIS5004053) με κωδικό 2017ΕΠΑ08510107 (Άξονας 06 του Ε.Π. «ΑΤΤΙΚΗ») και συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και από Εθνικούς Πόρους.

 

 

27, 28 Νοεμβρίου 2021
Ώρα έναρξης: 20.30 (Κυριακή 19.30)

Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ

 

Μουσική διεύθυνση: Νίκος Βασιλείου

Σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος

Στον ρόλο του Λόρδου Μπάιρον ο Χρήστος Λούλης

Στο πλαίσιο του εορτασμού των 200 ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης

Το νέο μουσικοθεατρικό έργο Σκιές στον Άδη του διακεκριμένου συνθέτη Αλέξανδρου Μούζα έρχεται σε πρώτη παρουσίαση μέσα από τη σκηνοθετική ματιά του Θωμά Μοσχόπουλου στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Το έργο μουσικού θεάτρου για ηθοποιό και μουσικό σύνολο θα παρουσιαστεί για δύο μόνο παραστάσεις στις 27 και 28 Νοεμβρίου 2021, στο πλαίσιο του εορτασμού των 200 ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης. Το ενδεκαμελές μουσικό σύνολο διευθύνει ο Νίκος Βασιλείου, ενώ τον ρόλο του Λόρδου Μπάιρον ερμηνεύει ο Χρήστος Λούλης.

Το έργο Σκιές στον Άδη αξιοποιεί, αποκλειστικά, αυθεντικά κείμενα του Λόρδου Μπάιρον επιλεγμένα από τις τελευταίες επιστολές του από την Ελλάδα, το ταξιδιωτικό του έργο Τσάιλντ Χάρολντ, το θεατρικό του έργο Κάιν, καθώς και ποιήματά του. Στο έργο περιγράφεται η κατάβαση του Μπάιρον, με τη μορφή του αρχετυπικού «έκπτωτου αγγέλου», στο υγρό και δυστοπικό περιβάλλον του Μεσολογγίου, σε έναν Άδη που παγιδεύει στις Σκιές του, σε ένα απόλυτα «Greek Gothic» περιβάλλον.

Μέσα σε ένα υποβλητικό, μουσκεμένο σκηνικό που αποδίδει με γλαφυρό τρόπο την αίσθηση ενός φαντασιακού Άδη γεμάτου σκιές, προαισθήματα και αναμνήσεις, η ατμοσφαιρική μουσική του Αλέξανδρου Μούζα φλερτάρει με την κινηματογραφική αισθητική πλαισιώνοντας με μοναδικό τρόπο την απαιτητική ερμηνεία του ηθοποιού Χρήστου Λούλη. Ο τελευταίος καταθέτει με τη σειρά του μια ιδανική ανάγνωση ενός Λόρδου Μπάιρον παιγνιώδους και ποιητικού, εμμονικού και δέσμιου των παθών του αλλά και ένδοξου δημιουργού της μοίρας του.

Η παραγωγή υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org] για τη δημιουργία του επετειακού προγράμματος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821.

Το έργο Σκιές στον Άδη αποτελεί ανάθεση της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ και εντάσσεται στον θεματικό κύκλο «Ωδές στον Βύρωνα», ο οποίος αποδίδει φόρο τιμής στον εμβληματικό ρομαντικό ποιητή και φιλέλληνα. Τον κύκλο επιμελείται ο Αλέξανδρος Μούζας. Το έργο παρουσιάζεται σε συνεργασία με τη Βυρωνική Εταιρεία Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου.

Ευγλωττία, χιούμορ, ενσυναίσθηση, δηκτική ειρωνεία και σωρεία από πολύτιμες βιογραφικές, ιστορικές και εθνογραφικές πληροφορίες χαρακτηρίζουν τις περίπου 3.000 (!) επιστολές του Λόρδου Μπάιρον που έχουν διασωθεί ως τις μέρες μας, κατατάσσοντάς τον, κατά ευρεία ομολογία, ανάμεσα στους σπουδαιότερους επιστολογράφους του 19ου αιώνα. Από αυτό το ατίθασο και ανεξάντλητο κειμενικό σώμα, ο επιμελητής του Κύκλου «Ωδές στον Βύρωνα», συνθέτης Αλέξανδρος Μούζας επέλεξε τις επιστολές που γράφτηκαν κατά το τελευταίο τρίμηνο της ζωής του ποιητή στο Μεσολόγγι, μαζί με αποσπάσματα από τα γραπτά, τις σκέψεις και τα ποιήματα του Μπάιρον, ως υλικό για το νέο μουσικοθεατρικό του έργο.

Οι ακάματες προσπάθειες του Μπάιρον να ενώσει τις φατρίες των αγωνιζόμενων Ελλήνων, να ενισχύσει οικονομικά την Επανάσταση, να αφυπνίσει συνειδήσεις στο εξωτερικό, να παράσχει ανθρωπιστική βοήθεια στα θύματα του πολέμου και να τακτοποιήσει τις προσωπικές του υποθέσεις προτού ο πρώιμος θάνατός του τον αναδείξει σε διεθνές σύμβολο του φιλελληνισμού και κινήσει αποφασιστικά το ενδιαφέρον των ξένων δυνάμεων για την ελληνική Εθνεγερσία αναπαρίστανται σε ένα καθηλωτικό μονόδραμα σε πρώτο πρόσωπο, που συνδυάζει τη σύγχρονη μουσική γλώσσα με την ενδελεχή ιστορική έρευνα.

Καταλυτικό ρόλο στην απόφαση για τη δομή του έργου έπαιξε μια αποστροφή σε επιστολή του Μπάιρον προς τον εκδότη Τόμας Μουρ την περίοδο της συγγραφής του Τσάιλντ Χάρολντ: «Ήμουν μισότρελος […] ανάμεσα στη μεταφυσική, τα βουνά, τις λίμνες, την άσβεστη αγάπη, τις άφατες σκέψεις και τον εφιάλτη των δικών μου παραπτωμάτων».

Η μουσική του Αλέξανδρου Μούζα λειτουργεί σχεδόν με κινηματογραφική οπτική, προσπαθώντας, με σύγχρονο τρόπο, να αναδείξει νέα μηνύματα μέσα από μια προσωπική ανάγνωση. «Δεν περιέχει μουσικά δάνεια, ούτε παραπέμπει σε μουσικές αναφορές της εποχής ή την παράδοση. Στις επιστολές, αφήνεται στον ηθοποιό σχετική ελευθερία να χειριστεί το κείμενο εντός συγκεκριμένων χρονικών πλαισίων, ενώ, στα ποιητικά κείμενα, η παρτιτούρα απαιτεί απόλυτη ακρίβεια στην εκφορά του λόγου και ο ηθοποιός αναλαμβάνει ρόλο σολίστ. Μεταξύ των μερών παρεμβάλλονται μεγάλα ορχηστρικά μέρη που λειτουργούν σχολιαστικά στη σκηνική δράση», σημειώνει ο συνθέτης.

Παράλληλα, η σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου αποδίδει γλαφυρά την πνιγηρή ατμόσφαιρα της ύστατης, παράτολμης περιπέτειας του ποιητή στο Μεσολόγγι, ένδοξο τελευταίο σταθμό μιας βιογραφίας μοναδικής – και πέρα για πέρα ρομαντικής.

Σύνοψη

Ένας «έκπτωτος άγγελος» προσγειώνεται σε ένα κάθυγρο τοπίο, σχεδόν σαν ανάμνηση από τα Φτερά του έρωτα του Βιμ Βέντερς. Είναι ο ρομαντικός ποιητής Λόρδος Μπάιρον που καταφθάνει στην Ελλάδα τον Αύγουστο του 1823. Ο ήρωας εγκλιματίζεται σταδιακά στον χώρο και τον χρόνο, και φανερώνει την «αποστολή» του στο κοινό: ήρθε για να υπηρετήσει τον αγώνα των επαναστατημένων Ελλήνων απέναντι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η κατάσταση είναι δύσκολη, γιατί οι έριδες και οι αντιμαχόμενες φατρίες επιβαρύνουν το έργο της Επανάστασης. Ο Μπάιρον, όντας πλούσιος, ευγενής, αλλά και επίσημος εκπρόσωπος του Φιλελληνικού Κομιτάτου του Λονδίνου, προσπαθεί να κρατήσει ίσες αποστάσεις και να ενισχύσει τους Έλληνες με ακριβοδίκαιο τρόπο. Αντιμέτωπος με τις εσωτερικές διαμάχες, τα ψέματα και τη φιλαργυρία των Ελλήνων, ο εξοργισμένος Μπάιρον καταφεύγει στον εσωτερικό του κόσμο, την αισθαντική αναπόληση και τον μεταφυσικό στοχασμό.

Η υψιπετής του φαντασίωση έρχεται σε σκληρή αντίθεση με την απομαγευμένη πραγματικότητα του Μεσολογγίου, όπου γίνεται δεκτός με τιμές τον Ιανουάριο του 1824. Η αποφασιστικότητά του να παραμείνει στο πλευρό των Ελλήνων ως το τέλος ενισχύεται, όσο κι αν ο νους του πολιορκείται από σκέψεις αισθηματικές, που στρέφονται γύρω από την εγκαταλελειμμένη κόρη του Άντα και την ανάμνηση του φοιτητικού του έρωτα Τζων Έντλεστον. Το πνεύμα του ταλαντεύεται ανάμεσα στην πραγματικότητα του πολέμου, την αισθηματική διέγερση και τη φιλοσοφική ανησυχία. Η υγεία του επιβαρύνεται εξαιτίας του κλίματος και των κακουχιών, όμως η ελπίδα και το ρομαντικό όραμα της λύτρωσης τον συνοδεύουν ως το τέλος. Καθώς οι ζωτικές του λειτουργίες φθίνουν, ο νους του στρέφεται ξανά προς την αγαπημένη του Ελλάδα… Εντέλει, η ψυχή αυτού του «έκπτωτου αγγέλου», γενναία ως την ύστατη στιγμή, και ο επίγειος κόσμος αποχωρίζονται – «σαν δυο ωραίοι εχθροί».

Αλέξανδρος Μούζας

 

Σπούδασε σύνθεση με τον Θεόδωρο Αντωνίου, ανώτερα θεωρητικά με τον Χάρη Ξανθουδάκη, ηλεκτρονική μουσική με τον Δημήτρη Καμαρωτό και ενορχήστρωση με τον Κώστα Κλάββα. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ως συνθέτης ασχολείται συστηματικά με τον συνδυασμό της μουσικής με τις άλλες τέχνες (κινηματογράφος, χορός, θέατρο). Έχει δεχτεί πλήθος παραγγελιών για μουσικά έργα και σκηνικές παραγωγές από όλους τους οργανισμούς στην Ελλάδα. Ενδεικτικά αναφέρονται το μουσικό θέατρο City Lives, η μουσική για τις βωβές ταινίες Ο άνθρωπος με την κινηματογραφική μηχανή και Ανδαλουσιανός σκύλος, το μπαλέτο Trisha κ.ά. Ορχηστρικά του έργα έχουν κυκλοφορήσει διεθνώς από την εταιρεία Naxos. Υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Βωβού Κινηματογράφου του Ιδρύματος Μ. Κακογιάννης (2010-2018) και του Φεστιβάλ enLIVE στην Κύπρο, και παραγωγών όπως Ξενάκης σε Α΄ πρόσωπο, Madness (Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου), Vesalii Icones, Dream (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών) και Alternativa (Στέγη Ιδρύματος Ωνάση). Έχει σχεδιάσει τα εκπαιδευτικά προγράμματα μεγάλης κλίμακας Cam-media (2009-2015) και S-[cool]-life (2014-2015) στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ενώ υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής του ελληνικού τμήματος του ευρωπαϊκού προγράμματος New Media Edge. Διδάσκει Μουσική Τεχνολογία στο Μητροπολιτικό Κολέγιο.

 

 

Πρώτη παρουσίαση • Ανάθεση της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ
Μουσικό θέατρο για ηθοποιό και μουσικό σύνολο
Κύκλος «Ωδές στον Βύρωνα»
Αλέξανδρος Μούζας
Σκιές στον Άδη
27, 28 Νοεμβρίου 2021
Ώρα έναρξης: 20.30 (Κυριακή 19.30)
Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ
Σε συνεργασία με τη Βυρωνική Εταιρεία Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου
Στο πλαίσιο του εορτασμού των 200 ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης
Επιμέλεια κύκλου «Ωδές στον Βύρωνα»: Αλέξανδρος Μούζας

Σύλληψη, μουσική, επιλογή κειμένων: Αλέξανδρος Μούζας

Μουσική διεύθυνση: Νίκος Βασιλείου

Σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος

Σκηνικό: Ευαγγελία Θεριανού

Κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού

Κινησιολογία: Αλέξης Φουσέκης

Σχεδιασμός φωτισμών: Νίκος Βλασόπουλος

Καλλιτεχνική συνεργάτιδα: Άννα-Μόσχα Καμπόσου

Λόρδος Μπάιρον: Χρήστος Λούλης

Συμμετέχουν οι χορευτές Αντώνης Βαής, Δέσποινα Λαγουδάκη και ενδεκαμελές μουσικό σύνολο

_____________________________________________________________________

Τιμές εισιτηρίων: 15€, 20€

Φοιτητικό: 10€

Προπώληση: Ταμεία της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ (2130885700, καθημερινά 09.00-21.00), ticketservices.gr

Σημειώνεται ότι οι αίθουσες της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ λειτουργούν, βάσει του ΦΕΚ 4919/Β΄/24.10.2021, ως αμιγείς χώροι για εμβολιασμένους και νοσήσαντες, στο 100% της χωρητικότητάς τους (οι θεατές οφείλουν να επιδεικνύουν έγκυρο σχετικό πιστοποιητικό). Τα παιδιά έως 11 ετών θα προσκομίζουν δήλωση self-test τελευταίου 24ώρου. Τα παιδιά από 12 έως και 17 ετών μπορούν να προσκομίζουν είτε πιστοποιητικό εμβολιασμού ή νόσησης είτε βεβαίωση διαγνωστικού ελέγχου PCR ή rapid test.

 

Ιδρυτικός Δωρητής Εναλλακτικής Σκηνής & Δωρητής επετειακού προγράμματος 2021

Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org]