Πέντε χρόνια έχουν περάσει από τότε που η κοινή γνώμη παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα τη δολοφονία του Ζακ-Zackie Oh στην οδό Γλάδστωνος. Σήμερα, 21 Σεπτεμβρίου θα πραγματοποιηθεί η μεγάλη πορεία οργής και θλίψης.

Ο Ζακ Κωστόπουλος δολοφονήθηκε σε κοινή θέα, με την υπόθεση να κυριαρχεί στην επικαιρότητα, ενώ οι δικαστικές εξελίξεις έφεραν επιπλέον αγανάκτηση, καθώς οι Σπ. Δημόπουλος και Αθ. Χορταριάς κρίθηκαν ένοχοι, όμως ο πρώτος αφέθηκε ελεύθερος δύο μήνες μετά, ενώ ο δεύτερος τέθηκε σε κατ΄οίκον περιορισμό, λόγω ηλικίας.

Η συγκέντρωση είναι προγραμματισμένη για τις 7 το απόγευμα, στις 21 Σεπτεμβρίου, και θα ακολουθήσει πορεία.

Ελένη Κωστοπούλου – Συγκλονίζει το κείμενο της μητέρας του Ζακ

«Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου 2023 λέει το ημερολόγιο του σπιτιού μου. Λίγο πιο πάνω στον τοίχο είναι κρεμασμένη μια φωτογραφία του Ζαχαρία. Είναι χαμογελαστός, τα μάτια του αστράφτουν και μέσα από το τζάμι της φωτογραφίας αισθάνομαι ένα κύμα ηρεμίας, καλοσύνης, συμπόνιας. Είναι σαν να μου ψιθυρίζει, «Μη λυπάσαι, μην πικραίνεσαι, μαμά». Όμως θυμάμαι, το μυαλό μου γεμίζει γυαλιά και αίματα. Μπροστά από τα μάτια μου περνούν αλλεπάλληλες εικόνες – πόδια που τρέχουν, πόρτες που κλείνουν, πανικός, αγωνία, απόγνωση, κλωτσιές, χτυπήματα, κοφτές ανάσες, σπρωξίματα, γκλομπιές, ασφυξία, θάνατος. Πώς να σβήσω από τη μνήμη και την καρδιά μου όλα αυτά; Πώς να δεχτώ το αποτέλεσμα, τον χαμό, το τραύμα;

Πέντε χρόνια παλεύω με το τέρας της επίγνωσης και της μνήμης και με τα τέρατα που χωρίς ίχνος ανθρωπιάς ή ενοχής ζουν και υπάρχουν δίπλα μας κι αναπνέουν τον ίδιο αέρα με εμάς.
Το παιδί μου χάθηκε εκείνο το μεσημέρι του Σεπτέμβρη. Όταν τον αποχαιρέτησα και τον αγκάλιασα ένα μήνα πριν, του έδωσα ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια. Αργότερα είδα το ένα παπούτσι στο πεζοδρόμιο της Γλάδστωνος, άδειο και τσαλαπατημένο. Έως τώρα, δεν έχω βρεθεί σε εκείνο το σημείο, δεν αντέχω να νιώσω τόση βία, απανθρωπιά και μίσος γύρω μου. Πέντε χρόνια πέρασαν και κανένας απ’ αυτούς που είδαμε στα βίντεο να δολοφονούν τον Ζακ, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, δεν είναι στη φυλακή. Έγκλημα σε δημόσια θέα, Δικαιοσύνη α λα καρτ. Ο κοσμηματοπώλης Δημόπουλος είναι σε κατ’ οίκον περιορισμό γιατί ο νόμος λυπάται τους ηλικιωμένους φονιάδες. Αν μέχρι τα 70, 80 σου χρόνια δεν έμαθες να αγαπάς όλους τους ανθρώπους, τότε σού πρέπει πιο σκληρή τιμωρία απ αυτή.

Ο μεσίτης Χορταριάς ελεύθερος μέχρι το εφετείο, βρήκε τρόπο να βγει από τη φυλακή μετά από δύο μήνες γιατί όταν καταδικάζεται σε 10 χρόνια φυλάκιση από το δικαστήριο που εξέτασε την υπόθεση και τα στοιχεία της, ένα άλλο δικαστήριο, που δεν έχει καν διαβάσει τα δεδικασμένα, μπορεί να φανεί πιο επιεικές. Οι τέσσερις εμπλεκόμενοι αστυνομικοί βρέθηκαν αθώοι γιατί όλοι είδαμε πόσο σεβασμό και ανησυχία έδειξαν για τη ζωή του Ζακ και με πόσο οργανωτικό και επαγγελματικό τρόπο αντιμετώπισαν ένα θύμα ξυλοδαρμού σε κρίσιμη για την υγεία και τη ζωή του κατάσταση. Ο πολιτισμός και η ανωτερότητα μιας κοινωνίας φαίνεται στον τρόπο με τον οποίο προστατεύει και βοηθάει τον αδύναμο άνθρωπο, τον φτωχό, τον ανάπηρο, τη γυναίκα, το παιδί, τον μετανάστη, τον ηλικιωμένο, τον άρρωστο και άλλους. Στην Ελλάδα είδαμε τον φτωχό να χάνει το σπίτι του, τον ανάπηρο να τον πετάνε στη θάλασσα, τη γυναίκα να δολοφονείται από τον σύζυγο ή σύντροφό της, το παιδί να βιάζεται, τον μετανάστη να βυθίζεται μαζί με το σκάφος, το τρανς άτομο να μαχαιρώνεται.

Ο Ζακ δολοφονήθηκε για τις πολλαπλές του ταυτότητες, για την αντιφασιστική του δράση, για το θάρρος και το πείσμα του να αλλάξει τον κόσμο. Η Δικαιοσύνη οφείλει να σταματήσει τον αυταρχισμό και την καταπίεση του αδύναμου από τον δυνατό, τη δολοφονική μανία του φασισμού και την απαξίωση των ανθρώπινων ζωών. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση άποψης και τελικά πεποίθησης γύρω από την προσωπικότητα του θύματος και τις πράξεις των θυτών. Βλέπουμε και ακούμε δημοσιογράφους, σχολιαστές και πολιτικούς να κατηγορούν τα θύματα με φράσεις του τύπου «τι ήθελε εκεί;», «ήταν παράνομος», «καλά του έκαναν». Λόγια ανεπιτρεπτα, απάνθρωπα, ανήθικα. Τα θύματα δεν χρειάζονται ούτε σχολιασμούς ούτε τηλεοπτικές δίκες, μόνο αλήθεια, τιμωρία των θυτών τους και μνήμη.

Είναι αλήθεια πως κανείς δολοφονημένος δεν αναστήθηκε, όμως είναι χρέος κάθε ευσυνείδητου, δημοκρατικού, αυθεντικού ανθρώπου να αντιδρά σε κάθε είδους σκληρότητα, κακοποίηση και φασιστική συμπεριφορά, γιατί απ’ αυτό κρίνονται τα μελλοντικά εγκλήματα και οι πράξεις των μελλοντικών δολοφόνων. Γι’ αυτό, το υγιές κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας θα συνεχίσει να διαμαρτύρεται, να διεκδικεί και να αγωνίζεται ενάντια σε κάθε διάκριση, καταπάτηση, απαξίωση και στέρηση ανθρώπινων δικαιωμάτων.»

Η ανακοίνωση της πρωτοβουλίας ενόψει της πορείας:

Η οργή μας για τη δολοφονία του, είναι ένα ποτάμι που διαρκώς φουσκώνει βλέποντας την ατιμωρησία που απολαμβάνουν όσοι αναπαράγουν το ρατσιστικό μίσος, όσοι νομιμοποιούνται να κλωτσούν μέχρι θανάτου έναν άνθρωπο πάνω σε σπασμένα γυαλιά, όσοι προτείνουν δημόσια και ανερυθρίαστα ως μέσο αντίδρασης τις κλωτσιές όταν ένας άνθρωπος τρέχει να προλάβει το πλοίο.Η οργή μας ξεχειλίζει για κάθε δολοφονημένο αδερφό μας, για κάθε δολοφονημένη αδερφή μας. Η Άννα, είναι μια από αυτές, είναι ένα από εκείνα τα πλάσματα που βρήκαν φρικτό θάνατο μέσα στο σπίτι τους, με τον Άγιο Παντελεήμονα να γίνεται ένας τόπος μαρτυρίου για τις φτωχές τρανς μετανάστριες αδερφές μας, που παλεύουν να επιβιώσουν.

Ο Ζακ, ήταν ένα περήφανο μέλος της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, ανοιχτά οροθετικός, ένας άνθρωπος που απέρριπτε καθημερινά τον φόβο καταγγέλλοντας ασταμάτητα τον καθημερινό εκφασισμό της κοινωνίας, την αδιαφορία, τον ρατσισμό, την ομοφοβία, τη θανατοπολιτική. Και μας λείπει αφάνταστα. Δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με το άδικο, κι αυτό είναι κάτι που μπορεί να μην προλάβαμε να του το υποσχεθούμε, ορκιστήκαμε όμως στο σύμπαν που απολαμβάνει πλέον το γκλίτερ και τη λάμψη του.

Πέντε χρόνια μετά, δίνουμε ξανά ραντεβού στον δρόμο, υπερασπιζόμαστε τη μνήμη της Zackie που δολοφονήθηκε από νοικοκυραίους. Δεν είμαστε μόνα μας, έχουμε το ένα το άλλο και αυτή είναι η πιο μεγάλη μας δύναμη. Η δικαιοσύνη, η δημοσιογραφία, το κράτος ολόκληρο τσαλαβουτούν στη λάσπη, εμείς όμως έχουμε των φως των χαμένων μας αδερφών να μας οδηγεί σε νέους αγώνες.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ

ΠΕΜΠΤΗ 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 19:00.

Προσυγκέντρωση στη Γλαδστωνος.

– Ας φέρουμε όλα από λίγο γκλίτερ, να γεμίσουμε τη Γλάδστωνος και τους δρόμους της Αθήνας με αστερόσκονη!
Σεξιστικές, παραβιαστικές, εξουσιαστικές, ομοφοβικές, τρανσφοβικές, ιντερφοβικές, μισαναπηρικές συμπεριφορές δε θα γίνουν αποδεκτές.

Πολλή συζήτηση σήκωσαν οι δηλώσεις της γνωστής δημοσιογράφου στη σκιά του μαρτυρικού θανάτου που βρήκε ο 36ρονος Αντώνης στα νερά του Πειραιά.

Τα λόγια της Ιωάννας Μάνδρου προκάλεσαν πλήθος αντιδράσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ενώ ήρθε και η απάντηση από την Ελένη Κωστοπούλου, τη μητέρα του Ζακ, με αναφορά στη δολοφονία του γιού της, αλλά και στον τραγικό χαμό του Βασίλειου Μάγγου.

Η κ. Κωστοπούλου έγραψε στον λογαριασμό της στο Facebook «κ. Μανδρου, ο γιος μου πέθανε από κλωτσιές, άρα αυτό που σας ενόχλησε είναι ο τρόπος που πέθανε ο Αντώνης. Αν έτρωγε όμως κλωτσιές και πέθαινε λίγο αργότερα όπως ο Ζακ ή ένα μήνα αργότερα όπως ο Βασίλειος δεν θα σας πείραζε, υποθέτω».

Υπενθυμίζεται ότι η Ιωάννα Μάνδρου είχε αναφέρει σε τοποθέτησή της «για αυτή την κτηνωδία, έχει παρέμβει ο εισαγγελέας, θα ασκηθεί βαριά ποινική δίωξη. Πρόκειται για ανθρωποκτονία από πρόθεση, όταν σπρώχνεις έναν άνθρωπο ενώ το καράβι έχει ξεκινήσει, ξέρεις πως θα τον σκοτώσεις. Και είναι επαγγελματίες. Ένας άνθρωπος 36 ετών να χάσει τη ζωή του για αυτό το πράγμα; Ένας νέος άνθρωπος. Έκανε το λάθος και μπήκε στο καράβι την ώρα που ξεκινούσε. Ας τον έσπρωχναν μέσα, ας τον πλάκωναν στις κλωτσιές, ας τον παρέδιδαν στο λιμεναρχείο, ας του έβαζαν πρόστιμο, όλα εκτός από το να τον σπρώξουν έξω».

Η μητέρα του, Ελένη Κωστοπούλου, με αίτησή της στην Επιτροπή Αναφορών της Ευρωβουλής, ενημερώνει για τον ρόλο των αστυνομικών στο λιντσάρισμα του γιου της και διαμαρτύρεται για την αθώωσή τους από την ελληνική Δικαιοσύνη.

Το ζήτημα της αστυνομικής βίας και της αστυνομικής ατιμωρησίας φέρνει στο Ευρωκοινοβούλιο η Ελένη Κωστοπούλου, μητέρα του Ζακ, ενημερώνοντας με αίτησή της την Επιτροπή Αναφορών της Ευρωβουλής για τον ρόλο των αστυνομικών στο άγριο λιντσάρισμα του ακτιβιστή μέχρι θανάτου και διαμαρτύρεται για την αθώωσή τους από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας.

Η κ. Κωστοπούλου υπογραμμίζει στην αίτησή της ότι η αστυνομική κτηνωδία και η υπερβολική χρήση βίας έχουν πάρει τεράστιες διαστάσεις στην Ελλάδα και ζητά από τους ευρωβουλευτές «να χρησιμοποιήσουν τις δυνάμεις τους για να σταματήσουν αυτές τις πρακτικές που αντιτίθενται στη δημοκρατία και στη δικαιοσύνη και να διασφαλίσουν τον σεβασμό της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας».

Η αίτηση φέρει τον αριθμό 0605/2022, κατατέθηκε στα τέλη Ιουνίου και δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα στην ιστοσελίδα της Επιτροπής Αναφορών, ύστερα από την υιοθέτησή της από την επιτροπή. Την αίτηση μπορεί να συνυπογράψει στην ιστοσελίδα της επιτροπής όποιος το επιθυμεί, προκειμένου να εκφράσει την υποστήριξή του στο αίτημα. Η κ. Κωστοπούλου επισημαίνει ότι είναι πρόθυμη να παρουσιάσει την υπόθεση ενώπιον της επιτροπής, η οποία αποτελείται από 35 ευρωβουλευτές.

Η κατάθεση αίτησης ή διαμαρτυρίας στο Ευρωκοινοβούλιο αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα που ορίζεται στη Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ε.Ε. Κάθε πολίτης της Ε.Ε. ή κάτοικος κράτους-μέλους, όπως και ενώσεις, εταιρείες ή οργανώσεις με έδρα στην Ε.Ε., έχει τη δυνατότητα να καταθέτει ατομικά ή από κοινού αναφορές για ζητήματα δημοσίου συμφέροντος ή ατομικά, που σχετίζονται με την εφαρμογή της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ή να καλέσει το Ευρωκοινοβούλιο να τοποθετηθεί.

Στην αίτησή της, η κ. Κωστοπούλου επισημαίνει ότι υπάρχει βίντεο που δείχνει την κτηνώδη και απάνθρωπη μεταχείριση του γιου της από τέσσερις αστυνομικούς που τον κλοτσούσαν, τον χτυπούσαν και τον έσερναν στο πεζοδρόμιο ενώ αιμορραγούσε, δεν μπορούσε να αναπνεύσει και χρειαζόταν επειγόντως ιατρική βοήθεια. «Του πέρασαν χειροπέδες τόσο σφιχτά που οι διακομιστές δεν μπορούσαν να τις κόψουν και δεν έγινε καμία απολύτως προσπάθεια ανάνηψης», αναφέρει. Προσθέτει ότι τρεις ιατροδικαστικές εκθέσεις κατέληξαν στο συμπέρασμα πως τα χτυπήματα που δέχτηκε ο γιος της προκάλεσαν τον θάνατό του.

Ελένη Κωστοπούλου στην «Εφ.Συν.»:

«Δικαιοσύνη και κυβέρνηση εθελοτυφλούν»

Οι αστυνομικοί που συμμετείχαν στη δολοφονία του Ζακ όχι μόνο αθωώθηκαν από την ελληνική Δικαιοσύνη, αλλά πανηγύρισαν με «ζήτω» μετά την αθωωτική απόφαση και κατηγόρησαν την οικογένειά μας ότι τους προκάλεσε ταλαιπωρία και διασυρμό. Η ελληνική Δικαιοσύνη και η ελληνική κυβέρνηση εθελοτυφλούν και συμμετέχουν κι αυτές στην ατιμωρησία και τον αυταρχισμό της αστυνομίας.

Ολοι οφείλουμε να κάνουμε τα μέγιστα για να εξαλειφθεί αυτό το φαινόμενο και να μην υπάρχουν ευνοούμενοι και προνομιούχοι πολίτες. Πρέπει να αντιδράμε και, όπως έλεγε ο Ζακ, να μην κλείνουμε τα μάτια στην αδικία και τη βία.