Εικόνες από την μεταγωγή 2.000 κρατουμένων στο αμφιλεγόμενο Κέντρο Εγκλεισμού της Τρομοκρατίας

 

Συγκλονίζουν οι εικόνες της μεταγωγής μιας δεύτερης ομάδας περίπου 2.000 κρατουμένων, φερόμενων ως κακοποιών, στη «μεγαλύτερη φυλακή της Αμερικής», που οικοδομήθηκε στο Ελ Σαλβαδόρ στο πλαίσιο του «πολέμου» κατά του εγκλήματος.

«Κατά τη διάρκεια νέας επιχείρησης, μεταγάγαμε δεύτερη ομάδα δυο χιλιάδων συμμοριτών στο Κέντρο Εγκλεισμού της Τρομοκρατίας (Centro de Confinamiento del Terrorismo, CECOT). Πλέον τέσσερις χιλιάδες γκάγκστερ ζουν στη φυλακή που έχει επικριθεί περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στον κόσμο», σχολίασε σαρκαστικά ο πρόεδρος Ναγίμπ Μπουκέλε μέσω Twitter.

Οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν καταγγείλει επανειλημμένα τις συνθήκες κράτησης στη γιγαντιαία φυλακή στην Τεκολούκα, που βρίσκεται 4 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της πρωτεύουσας Σαν Σαλβαδόρ.

  Φωτ.: Presidencia El Salvador via Getty Images

Ο Ναγίμπ Μπουκέλε δημοσίευσε φωτογραφίες και βίντεο από τη μεταγωγή κρατούμενων, που βρίσκονταν προηγουμένως στη φυλακή της Ισάλκο, ενώ ο υπουργός Άμυνας Ρενέ Φράνσις Μερίνο διευκρίνισε πως οι κρατούμενοι φρουρούνταν καθ’ οδόν από περίπου 1.200 μέλη των ενόπλων δυνάμεων ενώ την πομπή συνόδευαν τρία στρατιωτικά ελικόπτερα.

Η πρώτη ομάδα δυο χιλιάδων φερόμενων ως μελών «μάρας» μετήχθη στη CECOT την 24η Φεβρουαρίου.

Η γιγαντιαία φυλακή, εφοδιασμένη με τεχνολογικά προηγμένα μέσα επιτήρησης, εγκαινιάστηκε στις αρχές Φεβρουαρίου και οικοδομήθηκε για να εγκλειστούν εκεί τα περισσότερα από τα 64.000 και πλέον φερόμενα ως μέλη συμμοριών που βρέθηκαν πίσω από τα σίδερα αφότου εξαπολύθηκε η επίθεση του κρατικού μηχανισμού εναντίον των μάρας, χάρη στο καθεστώς εξαίρεσης που επέβαλε το κοινοβούλιο κατ’ απαίτηση του προέδρου Μπουκέλε.

r  Φωτ.: Presidencia El Salvador via Getty Images

 

  Φωτ.: Presidencia El Salvador via Getty Images

Στο οπτικό υλικό που μεταφόρτωσε ο Ναγίμπ Μπουκέλε εικονίζονται αλυσοδεμένοι κρατούμενοι, με τατουάζ στα σώματά τους —ένδειξη πως ανήκουν ανήκουν στις δύο κυριότερες συμμορίες στη χώρα, τη Μάρα Σαλβατρούτσα (MS-13) και τη Μπάριο 18—, χωρίς να φορούν τίποτε ούτε στον κορμό ούτε στα άκρα, μόνο με λευκά εσώρουχα.

Παρά τις επικρίσεις ΜΚΟ υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που κάνουν λόγο για σωρεία καταχρήσεων, ο «πόλεμος κατά του εγκλήματος» χαρίζει στον 40χρονο πρόεδρο Μπουκέλε ιλιγγιώδη δημοτικότητα.

 Φωτ.: Presidencia El Salvador via Getty Images

 

  Φωτ.: Presidencia El Salvador via Getty Images

 

  Φωτ.: Presidencia El Salvador via Getty Images

Η μη κυβερνητική οργάνωση Cristosal ανακοίνωσε πως προσέφυγε την περασμένη εβδομάδα εναντίον του Σαλβαδόρ στη Διαμερικανική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΔΕΑΔ), καταγγέλλοντας τη «συστηματική παραβίαση» θεμελιωδών δικαιωμάτων 66 ανθρώπων που συνελήφθησαν στο πλαίσιο του «πολέμου κατά του εγκλήματος».

«Παραβιάστηκαν τα δικαιώματα στην ελευθερία, σε δίκαιη δίκη, στην υπεράσπιση από συνήγορο και στο να δικάζεται κανείς από ανεξάρτητο και αμερόληπτο δικαστή», τόνισε ο Αβραάμ Αμπρέγο, στέλεχος της Cristosal.

 

  Φωτ.: Presidencia El Salvador via Getty Images

Το καθεστώς εξαίρεσης επιτρέπει συλλήψεις χωρίς εντάλματα και αναστέλλει συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα. Πάνω από 64.500 άνθρωποι έχουν συλληφθεί στο πλαίσιο του «πολέμου» του Ναγίμπ Μπουκέλε τον τελευταίο χρόνο.

Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ, AFP 

Απίστευτες εικόνες με χιλιάδες ανθρώπους στα γόνατα και καταγγελίες για πρωτόγονες συνθήκες κράτησης.

Στο δόγμα «νόμος και τάξη» και στον πόλεμο που έχει εξαπολύσει κατά των συμμοριών μένει πιστός ο πρόεδρος του Ελ Σαλβαδόρ Ναγίμπ Μπουκέλε, καθώς μετά την ανάπτυξη χιλιάδων στρατιωτών γι’ αυτόν τον σκοπό, δημιούργησε μία τεράστια «μέγκα φυλακή» (CECOT), τη μεγαλύτερη στην Αμερική με στόχο την καταπολέμηση της αύξησης στον πληθυσμό των κρατουμένων.

Η συγκεκριμένη εγκατάσταση σύμφωνα με το Al Jazeera βρίσκεται σε απόσταση περίπου 74 χιλιομέτρων από την πρωτεύουσα της χώρας Σαν Σαλβαδόρ, περιλαμβάνει οκτώ κτίρια και έχει 32 κελιά και θα κρατούνται σε αυτή περισσότερα από 100 άτομα. Ωστόσο κάθε κελί έχει μόλις δύο νιπτήρες και μία τουαλέτα, ενώ οι φύλακες φοράνε μάσκες για να μην αναγνωρίζονται.

Η φυλακή έχει χωρητικότητα 40.000 άτομα και οι πρώτοι 2.000 κρατούμενοι που κατηγορούνται ως μέλη συμμοριών μετήχθησαν εκεί την Παρασκευή, καθώς άνοιξε τις πόρτες της.

Μάλιστα ο πρόεδρος  του Ελ Σαλβαδόρ έκανε ένα πανηγυρικό tweet, γράφοντας χαρακτηριστικά: «Τα ξημερώματα, με μια μόνο επιχείρηση, μεταγάγαμε 2.000 μέλη συμμοριών στο Κέντρο Κράτησης της Τρομοκρατίας (Centro de Confinamiento del Terrorismo, CECOT). Αυτό θα είναι το νέο σπίτι τους, όπου δεν θα μπορούν να κάνουν περαιτέρω κακό στον πληθυσμό».

Ο Μπουκέλε, δημοσίευσε και ένα βίντεο όπου διακρίνονται οι κρατούμενοι πολλοί εκ των οποίων φέρουν τατουάζ, ένδειξη πως ανήκουν στις δύο κυριότερες συμμορίες στη χώρα, τη Μάρα Σαλβατρούτσα (MS-13) και τη Μπάριο 18 να τρέχουν προς τα κελιά, έχοντας ξυρισμένα κεφάλια, φορώντας μόνο λευκά σορτς και έχοντας τα χέρια πίσω από το κεφάλι.

Κατόπιν, με τα χέρια δεμένα πισθάγκωνα, οδηγούνται σε λεωφορεία υπό βαριά οπλισμένη συνοδεία, συμπεριλαμβανομένων ελικοπτέρων του στρατού, ως τη φυλακή CECOT.

 

Σε άλλα βίντεο διακρίνονται χιλιάδες κρατούμενοι σε μία ευθεία και πεσμένοι στα γόνατα, έχοντας από πάνω τους δεσμοφύλακες.

 

Αντιδράσεις από οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Τον περασμένο χρόνο ο Μπουκέλε ζήτησε από τους συμμάχους του στο Κογκρέσο να περάσει κατάσταση εξαίρεσης, η οποία έκτοτε έχει παραταθεί πολλές φορές και περιορίζει κάποια συνταγματικά δικαιώματα μετά από μία δραματική αύξηση των δολοφονιών από τις συμμορίες που δρουν στη χώρα.

Έκτοτε ο πρόεδρος του Ελ Σαλβαδόρ έχει ξεκινήσει έναν πόλεμο κατά του εγκλήματος και έχει προχωρήσει σε περισσότερες από 64.000 συλλήψεις. Μάλιστα οι συλλήψεις γίνονται χωρίς ένταλμα, οι επικοινωνίες των κατηγορουμένων είναι προσβάσιμες από την κυβέρνηση, ενώ οι συλληφθέντες δεν έχουν δικαίωμα σε δικηγόρο.

Οι συγκεκριμένες πρακτικές έχουν δεχθεί επικρίσεις από οργανώσεις που υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, τόσο για τις συνθήκες κράτησης όσο και για αθώους που έχουν συλληφθεί στο πλαίσιο αυτής της εκστρατείας, αλλά και για το γεγονός ότι δεκάδες έχουν πεθάνει υπό κράτηση.

Πάντως «πόλεμος» κατά του εγκλήματος χαρίζει στον 40χρονο Μπουκέλε τεράστια δημοφιλία στο Ελ Σαλβαδόρ.

Την οποιαδήποτε αναθεώρηση του Συντάγματος, που θα επέτρεπε να γίνονται θεραπευτικές αποβολές ή γάμοι μεταξύ προσώπων του ιδίου φύλου απέκλεισε χθες ο πρόεδρος του Ελ Σαλβαδόρ, Ναγίμπ Μπουκέλε.

Ιστορική ημέρα -ανεξαρτήτως έκβασης- η 7η Σεπτεμβρίου για το Ελ Σαλβαδόρ, καθώς γίνεται η πρώτη χώρα παγκοσμίως που υιοθετεί το Bitcoin ως νόμιμο και επίσημο νόμισμά της.

Η χώρα της Κεντρικής Αμερικής αγόρασε Bitcoin αξίας 21 σχεδόν εκατομμυρίων δολαρίων, κάνοντας ένα γερό μπάσιμο στον κόσμο των κρυπτονομισμάτων, ο οποίος ωστόσο, για αρκετούς πολίτες της μοιάζει "χαοτικός".

Ο πρόεδρος του Ελ Σαλβαδόρ, Ναγίμπ Μπουκέλε ανακοίνωσε με πανηγυρικά tweet ότι η χώρα του κατάφερε να εξασφαλίσει 200 bitcoins, ενημερώνοντας λίγες ώρες αργότερα για άλλα 200, με τον μέχρι στιγμής απολογισμό να μετρά 400 από τα πιο δημοφιλή κρυπτονομίσματα του πλανήτη, υποσχόμενος βέβαια για ακόμη περισσότερα στη συνέχεια.

"Αύριο, για πρώτη φορά στην ιστορία, όλα τα μάτια του κόσμου θα είναι στραμμένα στο Ελ Σαλβαδόρ", είχε γράψει σε πρόσφατη ανάρτησή του.

Τις αναρτήσεις του Ναγίμπ Μπουκέλε διαδέχτηκε η επισημοποίηση του BitCoin ως νόμιμου νομίσματος της χώρας, το οποίο θα λειτουργεί παράλληλα με το αμερικανικό δολάριο.

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι αυτή η κίνηση θα προσελκύσει περισσότερους ανθρώπους στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και θα καταστήσει φθηνότερη την αποστολή εμβασμάτων, εξοικονομώντας περίπου 400 εκατομμύρια δολάρια από τα τέλη σε ετήσια εμβάσματα που στέλνονται στο εξωτερικό. Οι επιχειρήσεις θα πρέπει να αποδεχτούν το ψηφιακό νόμισμα σε αντάλλαγμα αγαθών και υπηρεσιών, ενώ η κυβέρνηση θα το δεχτεί για πληρωμές φόρων.

Πηγή: news247.gr

Ο Ναγίμπ Μπουκέλε, 37 ετών,   εκλέχθηκε πρόεδρος στο Ελ Σαλβαδόρ, χθες Κυριακή, από τον πρώτο γύρο, συγκεντρώνοντας σχεδόν το 54% των ψήφων στη μικρότερη, αλλά πιο πυκνοκατοικημένη, χώρα της Κεντρικής Αμερικής.

   «Μπορούμε να ανακοινώσουμε πια με βεβαιότητα (...) ότι κερδίσαμε την προεδρία της Δημοκρατίας του Σαλβαδόρ». «Τα καταφέραμε!», δήλωσε ο πρώην δήμαρχος του Σαν Σαλβαδόρ, απευθυνόμενος σε υποστηρικτές του που τον επευφημούσαν σε ξενοδοχείο της πρωτεύουσας.

   Η νίκη του υποψήφιου του συντηρητικού κόμματος Μεγάλη Συμμαχία για την Ενότητα (GANA) αναγνωρίστηκε σχεδόν ταυτόχρονα από τους κυριότερους αντιπάλους του, τον Κάρλος Καγέχα, πλούσιο επιχειρηματία, στέλεχος του δεξιού κόμματος Εθνικιστική Ρεπουμπλικανική Συμμαχία (ARENA) καθώς και τον Ούγο Μαρτίνες του Μετώπου Εθνικής Απελευθέρωσης Φαραμπούντο Μαρτί (FMLN, το άλλοτε κίνημα των ανταρτών), προστατευόμενο του απερχόμενου προέδρου Σαλβαδόρ Σάντσες Σερέν.

   Ο πρόεδρος της εκλογικής επιτροπής (Tribunal Supremo Electoral, TSE) Χούλιο Ολίβο ανακοίνωσε ότι τα αποτελέσματα, αν και όχι ακόμη οριστικά, καταγράφουν μια «αμετάκλητη» τάση υπέρ του πρώην δημάρχου της πρωτεύουσας. Με καταμετρημένο το 87% των ψήφων, η επιτροπή ανέφερε πως ο Μπουκέλε συγκέντρωνε 53,78%.

   Ο έκτος πρόεδρος του Ελ Σαλβαδόρ μετά το 1992 και το τέλος του εμφυλίου πολέμου ο οποίος αιματοκύλισε τη χώρα της Κεντρικής Αμερικής για 12 χρόνια θα έχει την αποστολή να αντιμετωπίσει τη διπλή κακοδαιμονία της βίας των μάρας, των συμμοριών του οργανωμένου εγκλήματος, και της φτώχειας.

   Η προεδρική θητεία είναι πενταετής και δεν ανανεώνεται, και την κοινοβουλευτική πλειοψηφία διατηρεί το κόμμα της παραδοσιακής δεξιάς, η ARENA, τουλάχιστον ως τις προσεχείς βουλευτικές εκλογές, το 2021.

   Λίγοι περισσότεροι από 5,2 εκατ. ψηφοφόροι κλήθηκαν στις κάλπες για την αναμέτρηση αυτή, η οποία εκτυλίχθηκε σε ήρεμη, σχεδόν εορταστική ατμόσφαιρα, όπως το θέλει η παράδοση των τελευταίων δεκαετιών, μετά τον εμφύλιο στο Ελ Σαλβαδόρ.

   Σε λαϊκές συνοικίες της πρωτεύουσας όπου τα γκραφίτι κάνουν σαφή την παρουσία των μάρας, οι νέοι ψηφοφόροι εξέφραζαν τον πόθο τους να μπορέσουν μια μέρα να ζήσουν με ασφάλεια.

   Ο Μπουκέλε, ο οποίος είχε εκλεγεί δήμαρχος του Σαν Σαλβαδόρ (2015-2018) με τα χρώματα του FMLN, πριν διαγραφεί από το κόμμα το 2017, πρόβαλε ιδίως πόσο κοντά βρίσκεται στους νέους.

Βία και μιζέρια

   Η σημαντικότερη πρόκληση για τον νέο πρόεδρο θα είναι να αντιμετωπίσει τη βία των συμμοριών, υπαίτιων για σχεδόν όλες τις 3.340 ανθρωποκτονίες που καταγράφηκαν την περασμένη χρονιά στη χώρα. Με τον δείκτη των φόνων να ανέρχεται στους 51 ανά 100.000 κατοίκους, το Ελ Σαλβαδόρ είναι μια πιο τις πιο βίαιες χώρες στον πλανήτη -- εξαιρουμένων μόνο εκείνων όπου μαίνονται ένοπλες συρράξεις.

   Περίπου 54.000 μέλη δύο μάρας, που συνεχίζουν πάντα τη δράση τους -- παρότι τα 17.000 από αυτά βρίσκονται πίσω από τα σίδερα -- προσπαθούν να επιβάλλουν τον δικό τους νόμο σπέρνοντας τον τρόμο. Επιδίδονται σε εκβιάσεις, διακίνηση ναρκωτικών και άλλες δραστηριότητες, σκοτώνοντας όποιον μπει στον δρόμο τους.

   Διάφορες κυβερνήσεις της αριστεράς και της δεξιάς έπαιξαν η καθεμιά με τη σειρά της τα χαρτιά της καταστολής και της διαπραγμάτευσης, χωρίς να καταφέρουν να τελειώσουν με τις μάρας.

   Η ενδημική βία και η ανέχεια ωθούν κάθε χρόνο χιλιάδες πολίτες να εγκαταλείπουν το Ελ Σαλβαδόρ. Πάνω από 3.000 εξ αυτών σχημάτισαν «καραβάνια» κι αναχώρησαν προς αναζήτηση του αμερικανικού ονείρου τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο του 2018, προκαλώντας την μήνι του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ.

   Η οικονομία του Ελ Σαλβαδόρ ασθμαίνει και το 30,3% των 6,6 εκατομμυρίων πολιτών ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.

Η απειλή του Τραμπ

   Ο Μπουκέλε κατάφερε κάτι που έμοιαζε ως πρότινος απίθανο, να βάλει τέλος στον δικομματισμό που κυριάρχησε στο Ελ Σαλβαδόρ για τρεις δεκαετίες.

   Θα κληθεί τώρα να αντιμετωπίσει τις συχνές απειλές του Τραμπ να μειώσει ή να κόψει τελείως την οικονομική βοήθεια προς το Ελ Σαλβαδόρ, όπως και προς τις άλλες χώρες της περιοχής, τη Γουατεμάλα κα την Ονδούρα, εάν δεν κάνουν περισσότερα για να μειωθεί η μετανάστευση προς τις ΗΠΑ.

   Ανάμεσα στις εξαγγελίες που έκανε ο Μπουκέλε προεκλογικά είναι ότι θα προωθήσει έργα υποδομής, ώστε να τονωθεί η οικονομική ανάπτυξη και να μειωθεί η μετανάστευση.

   Αφού αναλάβει τα καθήκοντά του τον Ιούνιο, ο Μπουκέλε έχει δηλώσει πως θα επιδιώξει τον εκσυγχρονισμό του κράτους και τη δημιουργία μιας επιτροπής με την υποστήριξη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για την καταπολέμηση της διαφθοράς.

   «Θα δημιουργήσουμε (μια επιτροπή) ώστε οι διεφθαρμένοι να μην μπορούν να κρύβονται εκεί όπου κρύβονται πάντα και να δώσουν πίσω τα κλεμμένα», είπε ο πλέον εκλεγμένος πρόεδρος της χώρας τον Ιανουάριο.

   Μολονότι ο Μπουκέλε δηλώνει αριστερός, έχει πάρει επανειλημμένα αποστάσεις από λατινοαμερικανούς ηγέτες της παραδοσιακής αριστεράς: χαρακτηρίζει «δικτάτορες» τον πρόεδρο της Βενεζουέλας, Νικολάς Μαδούρο, αλλά και τον πρόεδρο της Νικαράγουας, Ντανιέλ Ορτέγα. Τον ίδιο προσδιορισμό επιφυλάσσει όμως και για τον πρόεδρο της Ονδούρας Χουάν Ορλάντο Ερνάντες. «Ο δικτάτορας είναι δικτάτορας, είτε είναι "δεξιός" είτε "αριστερός"», υποστήριξε ο Μπουκέλε την περασμένη εβδομάδα σε ανάρτησή του στο Twitter.

Ο Ελίας Αντόνιο Σάκα, ο συντηρητικός πρώην πρόεδρος του Ελ Σαλβαδόρ (2004-2009), καταδικάστηκε την Τετάρτη από δικαστήριο να εκτίσει ποινή 10 χρόνων κάθειρξης και να επιστρέψει στο δημόσιο ένα ποσό ύψους 260,7 εκατ. δολαρίων, μετά την παραδοχή της ενοχής του στις κατηγορίες της κατάχρησης δημοσίων κεφαλαίων ύψους 301 εκατομμυρίων δολαρίων και περί νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα επί των ημερών του στην εξουσία.

Ο Σάκα, 53 ετών, ομολόγησε την ενοχή του τον περασμένο μήνα, με αντάλλαγμα να του επιβληθεί μειωμένη ποινή. Το κατηγορητήριο που αντιμετώπιζε επέσυρε έως και 25 χρόνια κάθειρξη.

Κατά τη διάρκεια της δίκης, εισαγγελείς ανέφεραν ότι Σάκα διασπάθισε κεφάλαια από τα δημόσια ταμεία τόσο για τον εαυτό του όσο και για άλλους, μεταξύ άλλων καταχρώμενος 7 εκατ. δολάρια προκειμένου να διατεθούν για την διαφημιστική προβολή του κόμματός του τότε, της δεξιάς Εθνικής Ρεπουμπλικανικής Συμμαχίας (ARENA).

Του επιβλήθηκε ποινή πέντε ετών φυλάκισης για νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα και άλλων πέντε για κατάχρηση.

Καταδικάστηκαν ακόμη έξι πρώην κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης του Σάκα σε ποινές φυλάκισης και κάθειρξης που κυμαίνονται από 3 ως 16 έτη για τη συμμετοχή τους στο κύκλωμα διαφθοράς.

Ο πρώην πρόεδρος είχε συλληφθεί μέσα σε πολυτελές εστιατόριο, στη γαμήλια δεξίωση ενός από τους γιους του, τον Οκτώβριο του 2016. Αναμένεται κατά συνέπεια να εκτίσει άλλα οκτώ χρόνια κάθειρξης.

Είναι η πρώτη φορά που πρώην αρχηγός του Κράτους του Ελ Σαλβαδόρ καταδικάστηκε «για εγκλήματα διαφθοράς», τόνισε η γενική εισαγγελία σε ανακοίνωσή της.

Ο διάδοχος του Σάκα στην προεδρία, ο Μαουρίσιο Φούνες, ζει αυτοεξόριστος στη Νικαράγουα από τον Σεπτέμβριο του 2016, καθώς αντιμετωπίζει επίσης ποινική δίωξη για διαφθορά. Φέρεται να είχε καταχραστεί χρήματα από τα δημόσια ταμεία για να καλύψει δαπάνες για ταξίδια, νοσοκομειακή περίθαλψη, την ανακαίνιση ενός σπιτιού και άλλα.

Ο πρώην πρόεδρος Φούνες (2009-2014) καταγγέλλει από την πλευρά του ότι είναι θύμα πολιτικού διωγμού που ενορχήστρωσαν επιχειρηματίες και συντηρητικοί αντίπαλοί του.

Η 19χρονη Έβελιν Μπεατρίς Ερνάντες Κρουζ καταδικάστηκε σε φυλάκιση τριάντα ετών με την κατηγορία του φόνου, επειδή δεν φρόντισε να έχει προγεννητική φροντίδα και γέννησε το παιδί της νεκρό. Η Κρουζ είχε πέσει θύμα βιασμού επανειλημμένα.

• Content

Αυτή η υπόθεση που έχει ξεσηκώσει νέες αντιδράσεις στη χώρα της Κεντρικής Αμερικής έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά εξαιρετικά σκληρών και άδικων αποφάσεων της δικαιοσύνης κατά εγκύων.

Η Κρουζ καταδικάστηκε με την αιτιολογία ότι δεν είχε προγεννητική φροντίδα για την εγκυμοσύνη της, γεγονός που ισοδυναμεί για τη δικαιοσύνη με την κατηγορία του φόνου.

Όταν ήταν 18 ετών και ενώ βρισκόταν στο τρίτο της τρίμηνο γέννησε το παιδί της στο μπάνιο της νεκρό. Οι γιατροί δεν μπόρεσαν να εξακριβώσουν εάν το παιδί γεννήθηκε νεκρό ή πέθανε μετά τη γέννα.  Η ίδια αναφέρει ότι δεν είχε καταλάβει ότι ήταν έγκυος. 

Είχε πέσει επανειλημμένα θύμα βιασμού και σεξουαλικής κακοποίησης από ένα μέλος συμμορίας για τουλάχιστον έξι μήνες.

Η Ερνάντες συνελήφθη μόλις η ασυνομία βρήκε το νεκρό έμβρυο στην τουαλέτα. Την κράτησαν δεμένη με χειροπέδες στο κρεβάτι του νοσοκομείου, ενώ οι γιατροί τη φρόντιζαν επειδή είχε σοβαρή αναιμία και λοίμωξη στο ουροποιητικό της σύστημα.

Η γυναίκα δικαστής δέχθηκε τους ισχυρισμούς του εισαγγελέα πως η Ερνάντες δεν αναζήτηση προγεννητική φροντίδα γιατί δεν ήθελε το παιδί και το πέταξε στην τουαλέτα για να το σκοτώσει.

Μάλιστα, η δικαστής θεώρησε ότι η νεαρή είχε και συνεργό και επέρριψε ευθύνες και στη μητέρα της.

Σύμφωνα με την Μορένα Ερέρα, από την οργάνωση για την αποποινικοποίηση των εκτρώσεων, η ετυμηγορία είναι βασισμένη σε προκαταλήψεις.

«Η καταδίκη της Εβελιν σε 30 χρόνια φυλακής δείχνει πως στο Ελ Σαλβαδόρ ασκείται η δικαιοσύνη, χωρίς αποδείξεις, χωρίς επαρκή στοιχεία» δήλωσε.

Το Ελ Σαλβαδόρ είναι μια από τις πέντε χώρες όπου η έκτρωση απαγορεύεται για οποιαδήποτε αιτιολογία, ενώ πολλές, φτωχές κυρίως, νεαρές γυναίκες έχουν καταδικαστεί σε φυλάκιση αφότου έχουν υποστεί επιπλοκές στη γέννα.

Η έκτρωση είναι παράνομη εδώ και είκοσι χρόνια στη χώρα, η οποία ταλανίζεται από εξαιρετικά υψηλή εγκληματικότητα και διαφθορά.



Από efsyn.gr

Mεταφρασμένο από The Guardian, βίντεο από Telesur.
Από το antigoldgr


Ένα διεθνές δικαστήριο διαιτησίας απέρριψε το αίτημα μια πολυεθνικής εταιρείας εξόρυξης να της πληρώσει η κυβέρνηση του Ελ Σαλβαδόρ $250 εκατομμύρια ως αποζημίωση επειδή αρνήθηκε να επιτρέψει την εξόρυξη χρυσού στη μικροσκοπικό χώρα της Κεντρικής Αμερικής, όπου το «Όχι στην εξόρυξη, ναι στη ζωή» έχει γίνει ένα εθνικό σύνθημα.

Το δικαστήριο, το οποίο απέρριψε την προσφυγή της OceanaGold, διέταξε επίσης την εταιρεία να πληρώσει στην κυβέρνηση του Ελ Σαλβαδόρ $8 εκατομμύρια, για να καλύψει το μεγαλύτερο μέρος των δικαστικών εξόδων της χώρας.

«Οι κάτοικοι των Cabañas που αγωνίζονται για να υπερασπιστούν το περιβάλλον τους πέτυχαν το στόχο τους», δήλωσε ο γενικός εισαγγελέας του Ελ Σαλβαδόρ, Ντάγκλας Meléndez Ruiz. «Είναι ένα σημαντικό βήμα για τη χώρα το οτι βγήκε νικήτρια σε αυτή την αγωγή.»

Αν και η OceanaGold με δήλωση της εξέφρασε απογοήτευση για την ετυμηγορία, η απόφαση πανηγυρίστηκε από ομάδες της κοινωνίας των πολιτών από το Ελ Σαλβαδόρ μέχρι τον Καναδά, που αναρωτήθηκαν ωστόσο γιατί η απόφαση σε μια υπόθεση που χρονολογείται από το 2009 πήρε τόσο χρόνο.

Ο Bernardo Belloso, πρόεδρος του Συνδέσμου για την Ανάπτυξη του Ελ Σαλβαδόρ, μέρος μιας εθνικής στρογγυλής τραπέζης που αντιτίθεται στην εξόρυξη μετάλλων, δήλωσε ότι η απόφαση «επιβεβαιώνει το δικαίωμά μας να καθορίσουμε το δικό μας δρόμο ανάπτυξης».

Αλλά πρόσθεσε: «Αυτή είναι μια αγωγή που δεν έπρεπε ποτέ να επιτραπεί. Τα εκατομμύρια των δολαρίων που το Ελ Σαλβαδόρ κατέβαλε ως νομικά έξοδα θα μπορούσαν να έχουν χρησιμοποιηθεί για την ενίσχυση κοινωνικών προγραμμάτων, απολύτως αναγκαίων  στη χώρα μας. «

Η ετυμηγορία είναι το αποτέλεσμα περισσότερων από επτά χρόνια συζητήσεων, σε μεγάλο βαθμό πίσω από κλειστές πόρτες, στο «Διεθνές Κέντρο της Παγκόσμιας Τράπεζας για την επίλυση των Επενδυτικών Διαφορών» (ICSID).

Το 2009, η καναδική μεταλλευτική εταιρεία Pacific Rim – που στη συνέχεια εξαγοράστηκε από την αυστραλο-καναδική OceanaGold – κατέθεσε μήνυση στο κέντρο υποστηρίζοντας ότι το Ελ Σαλβαδόρ είχε άδικα αρνηθεί να της χορηγήσει άδεια για να αρχίσει το σκάψιμο στο μεταλλείο El Dorado.

Η εταιρεία είπε ότι η κυβέρνηση την είχε ενθαρρύνει να ξοδέψει «δεκάδες εκατομμύρια δολάρια για να διεξάγει μεταλλευτικές έρευνες» στην περιοχή των Cabañas, στο κεντρικό Σαλβαδόρ, μόνο για να της αρνηθεί τις απαραίτητες άδειες από τη στιγμή που ανακαλύφθηκαν πολύτιμα κοιτάσματα.

Παράλληλα, η εταιρεία μήνυσε Ελ Σαλβαδόρ για την απώλεια των πιθανών κερδών. Το ποσό που ζήτησε η εταιρεία, το οποίο αναθεωρήθηκε αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, σε κάποιο σημείο υπερέβη τα $ 300m – σχεδόν το διπλάσιο των $158m που το Ελ Σαλβαδόρ έλαβε ως διεθνή βοήθεια το 2014.

Το Ελ Σαλβαδόρ, όπου σχεδόν το ένα τρίτο του πληθυσμού ζει κάτω από το εθνικό όριο της φτώχειας, ξόδεψε πάνω από $12 εκατομμύρια για τη νομική υπεράσπιση του. Υποστήριξε καθ’ολη τη διαδικασία οτι η OceanaGold δεν πληρούσε τις κανονιστικές προϋποθέσεις για να λάβει τις αιτούμενες άδειες. Η χώρα, δήλωσε οτι η OceanaGold δεν διέθετε τις απαραίτητες περιβαλλοντικές άδειες, δεν κατείχε τα δικαιώματα για ένα μεγάλο μέρος της γης που απαιτούνταν για το έργο της και παρέλειψε να υποβάλει την τελική μελέτη σκοπιμότητας.

Η υπόθεση εναντίον του Ελ Σαλβαδόρ στο ICSID είναι μια από τις εκατοντάδες που εταιρείες έχουν καταθέσει εναντίον κυβερνήσεων, στο πλαίσιο του συστήματος επίλυσης των διαφορών επενδυτών-κράτους (ISDS), έναν μηχανισμό έχει κατοχυρωθεί σε χιλιάδες εμπορικές και επενδυτικές συνθήκες και σε ορισμένες εθνικές νομοθεσίες.

Το σύστημα έχει κεντρικό σημείο ανάφλεξης της αντίθεσης στην προτεινόμενη Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων μεταξύ των ΗΠΑ και της Ευρώπης, η οποία θα επεκτείνει περαιτέρω την εμβέλεια των ISDS.

Η Jen Moore, συντονίστρια Λατινικής Αμερικής στο MiningWatch Καναδά, δήλωσε: «Αυτή η απόφαση είναι μια ανακούφιση, αλλά δεν είναι νίκη. Αυτή η πολύ δαπανηρή αγωγή δεν έπρεπε να έχει τη δυνατότητα να λάβει χώρα. Για επτά χρόνια, έχει παγώσει τη χάραξη πολιτικής που θα σέβεται την απόφαση του κατοίκων του Ελ Σαλβαδόρ για απαγόρευση της εξόρυξης μετάλλων και την προστασία των τοπικών κοινοτήτων και του περιβάλλοντος».

«Πάρα πολλές εταιρείες έχουν χρησιμοποιήσει το σύστημα ISDS να «για να φοβίσουν τις κυβερνήσεις και να υπονομεύσουν την τοπική αντίθεση στην εξόρυξη, με δεδομένες τις καταστροφικές επιπτώσεις της, και αυτό πρέπει να σταματήσει».

Η Meera Karunananthan, ακτιβίστρια για το νερό με το Συμβούλιο των Καναδών, δήλωσε ότι η υπόθεση εναντίον του Ελ Σαλβαδόρ πρέπει να χρησιμεύσει ως μια προειδοποίηση.

«Τα κινήματα του Ελ Σαλβαδόρ πιέζουν για τολμηρές πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προκλήσεων της χώρας, συμπεριλαμβανομένης μιας πιο ισχυρής πολιτικής των υδάτων και μόνιμη απαγόρευση της εξόρυξης μετάλλων, αλλά αυτές οι πολιτικές έχουν παγώσει υπό την απειλή αυτής της αγωγής», είπε.

«Όσο η χώρα αναγκάζεται να συμμορφωθεί με τους κανόνες για το εμπόριο και τις επενδύσεις οι οποίοι έκαναν δυνατή αυτή την αγωγή, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για το Ελ Σαλβαδόρ να διατηρήσει την κυριαρχία του στην περιβαλλοντική και την κοινωνική πολιτική.»

Ο Manuel Pérez-Rocha, συνεργάτης συνεργάτης του Institute for Policy Studies της Ουάσιγκτον, δήλωσε: «Το γεγονός ότι χρειάστηκαν περισσότερα από επτά χρόνια για να καταλήξει σε απόφαση, και ότι μια χώρα με τόσες οικονομικές δυσκολίες, όπως το Ελ Σαλβαδόρ, χρειάστηκε να πληρώσει εκατομμύρια για να αμυνθεί, είναι ανήθικο και δείχνει την απόλυτη διακριτική ευχέρεια με την οποία αυτά τα δικαστήρια διαιτησίας από την Παγκόσμια Τράπεζα και το κακόφημο παρακλάδι της, το ICSID».

Η OceanaGold είπε σε μια δήλωση κληρονόμησε αυτή τη διαφορά όταν απέκτησε την Pacific Rim και οτι πάντα επιδίωκε μια φιλική επίλυση που «θα ωφελήσει όλα τα μέρη».

Η δήλωση πρόσθεσε: «Η εταιρεία πιστεύει ότι μια σύγχρονη βιομηχανία ορυκτών πόρων που λειτουργεί με ασφαλή και βιώσιμο τρόπο και εντός των διεθνώς αναγνωρισμένων βέλτιστων πρακτικών έχει τη δυνατότητα να ξεκλειδώσει μια βιώσιμη αναπτυξιακή ευκαιρία για τη Δημοκρατία του Ελ Σαλβαδόρ για πολλές δεκαετίες. Ωστόσο, η εταιρεία αναγνωρίζει ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να λάβει θετικά και  αποφασιστικά μέτρα για την καθιέρωση ενός σταθερού επιχειρηματικού περιβάλλοντος, εάν θέλει να προσελκύσει ξένες επενδύσεις για να δημιουργήσει αυτή την ευκαιρία. «