ΚΑΙ ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ… στις κομματικές κοινότητες.

Στ@ς συντρόφισσες/ους της Έκτης,

Σε κάθε ενδιαφερόμεν@,

Σύντροφοι και μη σύντροφοι,

Αυτά που θα σας διηγηθούμε βγαίνουν από λόγια κομματικών ιθαγενών που ζουν σε διαφορετικές ζώνες του νοτιοανατολικού Μεξικού στην Τσιάπας. Αν και είναι μέλη, συμπαθούντες ή συνεργάτες διαφορετικών θεσμικών πολιτικών κομμάτων (PRI, PAN, PRD, PVEM, PMRN, PANAL, PT, PES, PFH,… και όσων προστεθούν μέχρι τις προεδρικές εκλογές του 2018), έχουν ως κοινό το ότι έχουν συμμετάσχει σε κοινωφελή προγράμματα της κακής κυβέρνησης και έχουν αποτελέσει ανθρώπινο υλικό για ψήφους και επίγεια και επουράνια δεινά, εκτός, φυσικά, του ότι είναι ιθαγενείς και Μεξικαν@.

Ό,τι θα διαβάσετε όχι μόνο δεν έχει εμφανιστεί, εμφανίζεται ή θα εμφανιστεί στον πληρωμένο τοπικό, εθνικό ή διεθνή τύπο, αλλά αντιφάσκει με ακρίβεια την κυβερνητική προπαγάνδα και τους ύμνους που τραγουδά ο τύπος της (πολύ άσχημα, με βεβαιότητα).

Συνολικά, συνιστούν μαρτυρίες ενός εγκλήματος: τη «νόμιμη» αρπαγή της γης, της ιστορίας και του πολιτισμού των ιθαγενικών κοινοτήτων που πίστεψαν ότι οι κακές κυβερνήσεις και οι κομματικές οργανώσεις υπάρχουν για να τις βοηθούν. Παραλείπουμε τα πραγματικά ονόματα κοινοτήτων και προσώπων λόγω της εκπεφρασμένης επιθυμίας των ομιλούντων, οι οποίοι, σε κάποιες περιπτώσεις, φοβούνται για αντίποινα. Σε άλλες, από τη ντροπή και την κοροϊδία που υποφέρουν για τα βάσανά τους.

Οι πρωταγωνιστές συνιστούν ένα μικρό κομμάτι των θυμάτων ενός πολέμου, του πιο βάναυσου, τρομερού, αιματηρού και καταστρεπτικού στην παγκόσμια ιστορία: ενός πολέμου ενάντια στην ανθρωπότητα.

Θα σας δώσουμε μόνο μερικά παραδείγματα γιατί υπάρχουν πολλά, και το ψέμα και η οδύνη περισσεύουν σε όλα τους. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν:

Αυτό που καταγράφεται είναι αυτό που συμβαίνει στις κομματικές κοινότητες.

Αυτά που σας διηγούμαστε φαίνονται απίστευτα, αλλά όντως έχουν συμβεί, έτσι όπως μας λένε και διηγούνται οι συντρόφισσ@ των βάσεων στήριξης, και λένε όσ@ δεν είναι Ζαπατίστας γι’ αυτό που ήδη υποφέρουν στα χωριά τους. Και αυτά είναι ξέχωρα από ό,τι υποφέρουν στις υπόλοιπες κοινότητες οι σύντροφοι και συντρόφισσες του Εθνικού Ιθαγενικού Κογκρέσου στη χώρα μας, που δεν είναι πολύ γνωστά γιατί δεν υπάρχουν ΜΜΕ να βγάλουν προς τα έξω τις πληροφορίες, γιατί η πλειονότητα των ΜΜΕ είναι πληρωμένα.

Αυτά που σας γράφουμε είναι πράγματα που έγινανεδώ και λιγότερο από ένα χρόνο.

Ας δούμε σαν να ήμασταν ένα υπόγειο Ντρον πώς είναι οι κομματικοί από τα κάτω, μακριά από τις κυβερνητικές στατιστικές και τις πληρωμένες ειδήσεις στα ΜΜΕ.

Προς την πλευρά της Ρεαλιδάδ, σε μια κοινότητα –μάλλον, θα συνεχίσει να είναι κοινότητα αν αμυνθούν, γιατί θα δείτε τι έγινε εκεί-. Δεν είναι Ζαπατίστας, αλλά κομματικοί.

Πήγε εκεί το πρόγραμμα κτηνοτροφίας της κακής κυβέρνησης. Έδωσε ζώα σε όλους τους ιδιοκτήτες των εχίδος [μορφή συλλογικής γαιοκτησίας], όχι από κοινού, αλλά ατομικά. Ατομικά τις αγελάδες τους, το άλογο, τη σέλα, τον στάβλο, αλυσίδες για το στάβλισμα, αλάτι και από κοινού τους έδωσε κτηνιατρικό κουτί.

Κι ο κόσμος έμεινε πολύ ευχαριστημένος. Μέχρι που είχαν και τις αφίσες τους και τις μπλούζες τους που έλεγαν ότι η κυβέρνηση ναι κρατά τις υποσχέσεις της. Και οι κυβερνώντες βγήκαν φωτογραφίες και πλήρωσαν τα πληρωμένα ΜΜΕ για να βάλουν τη μεγάλη είδηση: «οι κομματικές κοινότητες προοδεύουν, ενώ οι ζαπατιστικές είναι το ίδιο ή χειρότερα από το 1994». Οι αξιωματούχοι σημείωσαν από τη μεριά τους ότι ξόδεψαν πολλά για να κρύψουν όσα έκλεψαν: κάτι για αυτούς, κάτι για τις κυβερνήσεις, κάτι ακόμη για τα πληρωμένα ΜΜΕ.

Αλλά φαίνεται ότι οι ειδήσεις περπατάν σαν την τυφλή κόταπου δεν ξέρει προς τα που να πάει: και να που δραπέτευσε ο Chapo για δεύτερη φορά, και να που τον έπιασαν για τρίτη φορά, και να που ήρθε πάπας, και να που έφυγε ο πάπας, και στο μεταξύ σε κάθε γωνιά του Μεξικού, και του κόσμου, χτύπησαν-βίασαν-φυλάκισαν-σκότωσαν-εξαφάνισαν-ποιος-ξέρει-ποιον. Γιατί η είδηση είναι μέρος του συστήματος, δηλαδή είναι επίσης εμπόρευμα. Και πουλιέται αν ειπωθεί, και πουλιέται αν αποσιωπηθεί. Έτσι τα ΜΜΕ παίρνουν πολλά για να πουν… κι ακόμη περισσότερα για να το βουλώσουν.

Αλλά δεν πέρασε πολύς καιρός: ένας από τους εχιδατάριους της κοινότητας που πήρε κυβερνητικό βοήθημα βρέθηκε στην ανάγκη και πούλησε την αγελάδα. Όταν λέμε «ανάγκη» εννοούμε ότι του έτυχε κάτι επείγον, όπως μια σοβαρή αρρώστια. Τότε ήρθε ο επιθεωρητής του προγράμματος και άρχισε να μετρά μια μια τις αγελάδες που τους είχαν δοθεί, και φάνηκε πως έλειπε μία, δηλαδή ενός εχιδατάριου. Τότε ο επιθεωρητής ρώτησε πού ήταν αυτή η αγελάδα που δεν εμφανίζεται και ο άνθρωπος απάντησε: «την πούλησα λόγω ανάγκης». Και ο επιθεωρητής του είπε: «δεν μπορείς να πουλήσεις, γιατί δεν ζήτησες άδεια, πρέπει να την αντικαταστήσεις, και να είναι του ίδιου μεγέθους και της ίδιας ράτσας». Και ο εχιδατάριος είπε στον επιθεωρητή: «μα πώς, κ. επιθεωρητά, αφού ξόδεψα τα λεφτά λόγω ανάγκης, πού να βρω τα λεφτά για να την αντικαταστήσω;». Και ο επιθεωρητής απάντησε: «αυτό δεν είναι δικό μου πρόβλημα, είναι πρόβλημά σου, αντικατάστησέ την και τέλειωσε, αλλιώς θα σου πάρουμε και τα υπόλοιπα».

Δεν πέρασε ούτε μήνας και επιστρέφει ο βρωμοεπιθεωρητής και συγκεντρώνει τους εχιδατάριους και τότε λέει σε όλους, αφού βγάζει το πάκο τα χαρτιά και τα δείχνει στον κόσμο και τους λέει, δηλαδή λέει ο επιθεωρητής στον κόσμο: «όλα αυτά τα χαρτιά είναι η λίστα, οι αποδείξεις, οι λογαριασμοί όσων λάβατε από την κυβέρνηση, κι επομένως πλέον η γη δεν σας ανήκει, πρέπει να φύγετε και καλύτερα να φύγετε με το καλό, γιατί αλλιώς θα φύγετε με το άσχημο. Αν φύγετε με το καλό είναι ήδη έτοιμο που θα πάτε να ζήσετε: στην Escárcega, δηλαδή στην πολιτεία του Καμπέτσε, ή θα πάτε στους Τσιμαλάπας».

Δηλαδή όλο αυτό το διάστημα που ήταν ευχαριστημένοι με τα βοηθήματα της κακής κυβέρνησης, στην πραγματικότητα πρόσεχαν σαν παραπαίδια τα ζώα που δεν ήταν δικά τους. Και όλα τα χαρτιά που υπέγραψαν, με τις πράξεις των εχίδος και τις εκλογικές τους ταυτότητες, στην πραγματικότητα κακοπουλούσαν τη γη τους χωρίς να το ξέρουν.

Εκεί πλέον τέλειωσαν τα χαμόγελα και ήρθε η στεναχώρια, η λύπη, ο πόνος και η οργή.

Γιατί εκεί, εκείνο το μέρος είναι τουριστική περιοχή. Είναι εκεί που κατεβαίνει ο ποταμός Jataté και σχηματίζει πολύ όμορφα νησάκια. Αυτό ήθελαν οι πολυμήχανοι κύριοι των χρημάτων. Αυτό συμβαίνει στην κοινότητα Χ, στον συμβατικό δήμο MaravillaTenejapa, κοντά στα σύνορα με τη Γουατεμάλα.

Μήπως γνωρίζετε προς τα πού πέφτουν οι Τσιμαλάπας; Ναι, στα όρια με την πολιτεία της Οαχάκα. Γνωρίζετε ότι συχνά υπάρχουν εκεί συγκρούσεις λόγω εδαφικών διαφορών μεταξύ αγροτών από την Οαχάκα και από την Τσιάπας; Ωραία, θα αυξηθούν λοιπόν. Οι ομοσπονδιακή και οι πολιτειακές κυβερνήσεις χρησιμοποιούν αυτό το μέρος για να εγκαταστήσουν όσους εκτοπίζουν από τη γη τους. Αυτό κάνει ο κυβερνητικός λαϊκισμός: δεν λύνει τα προβλήματα, τα μεγαλώνει και τα μεταφέρει σε άλλες γεωγραφίες για να στοιχειώσουν άλλα ημερολόγια.

Οι κακές κυβερνήσεις και οι κομματικοί από τα πάνω δεν ενδιαφέρονται για τις ανάγκες του κόσμου. Όλες οι κοινωνικές εκστρατείες και τα προγράμματα δεν είναι απλά ένα μεγάλο ψέμα και πηγή χρημάτων που τους πλουτίζει, αλλά είναι παράλληλα και μέσο για την υφαρπαγή.

Αλλά ας συνεχίσουμε να ακούμε και να βλέπουμε τους κομματικούς:

Στη ζώνη του καρακόλ της Γκαρρούτσα (αλλά επίσης και σε άλλες ζώνες) συνέβη αυτό που θα σας διηγηθούμε: στις κοινότητες Χ, ΨκαιΩσυμμετείχαν στα προγράμματα «Pro Árbol» [Υπέρ τον Δέντρων], υπάρχουν κι άλλα χωριά, αλλά δεν μας είπαν γι’ αυτά. Το παρακάτω μάς το διηγήθηκαν από αυτές τις τρεις κοινότητες και γι’ αυτό το λέμε. Είναι από κομματικούς του συμβατικού δήμου του Οκοσίνγκο, στην Τσιάπας.

Η κυβέρνηση απαγόρευσε σε όλα αυτά τα χωριά να κόβουν δέντρα για τις ανάγκες τους, όπως κούτσουρα για το μαγείρεμα, ή ξυλεία για την κατασκευή σπιτιών. Λέει ο κόσμος ότι φοβούνται τι μπορεί να πάθουν, και ότι τους έδωσαν μικρά κομμάτια γης για να φυτέψουν καλαμπόκι κι αν παν λίγο παραπάνω παίρνουν πρόστιμο. Αν λοιπόν χρειαστεί ν’ αλλάξουν μια τάβλα στις καλύβες τους, πρέπει ν’ αγοράσουν την τάβλα από αποθήκες ξυλείας. Αυτές οι αποθήκες είναι μεγάλες εταιρείες και εκείνοι φυσικά μπορούν να κόβουν ξύλα, όσα θέλουν, εκεί όπου οι αγρότες δεν μπορούν να κόψουν. Αν χρειάζονται κούτσουρα για μαγείρεμα, τότε οι αγρότες πρέπει να τα αγοράσουν και κουβαλήσουν το φόρτωμα μέχρι τα σπίτια τους, και νατους που προχωρούν φορτωμένοι τα κούτσουρα από τον ίδιο αυτοκινητόδρομο που περνούν τα μεγάλα φορτηγά φορτωμένα τεράστιους κορμούς δέντρων κομμένων από τη γη της κοινότητας της οποίας οι κάτοικοι δεν μπορούν να κόψουν ξύλα «για την προστασία της οικολογία».

Από πού βγάζει ο αγρότης τα χρήματα για να αγοράσει την τάβλα που χρειάζεται για το σπίτι του ή τα κούτσουρα για να μαγειρέψει; Από τα κυβερνητικά προγράμματα βέβαια. Τι χρειάζεται για να λάβει την κυβερνητική ελεημοσύνη; Να παρουσιάσει πράξη από τη συνέλευση, την ταυτότητά του και όλα εκείνα τα χαρτιά που σημαδεύουν το άτομο όπως σημαδεύουν τα ζώα και τα δέντρα. Σημάδια που υποτίθεται πως είναι για να δώσουν ταυτότητα στα άτομα ενώ αυτό που κάνουν είναι να τους την αφαιρούν: πλέον δεν είναι ο τάδε και η τάδε, αλλά το νούμερο τάδε.

Και γιατί θέλουν οι κακές κυβερνήσεις αυτά τα χαρτιά; Για να δείξουν ότι οι αγρότες πούλησαν νόμιμα τη γη τους και να μπορούν να τους ληστέψουν νόμιμακαι να τους εκτοπίσουν νόμιμα σε άλλα εδάφη που έχουν καταπατήσει παράνομα. Κι έτσι πάει το πράμα.

Αλλά πώς είναι οι γυναίκες στις κομματικές οικογένειες; Θα σας πούμε λοιπόν αυτά που λένε οι ίδιοι οι κομματικοί:

Σε δυο κοινότητες, τη Χ και την Ψ, ξεκίνησαν οι γυναίκες για να λάβουν τα βοηθήματα, αλλά η κυβέρνηση τους είπε να παν επίσης και οι νεαρές και ότι το ραντεβού είναι στην Τούξτλα Γκουτιέρρες, που είναι η πρωτεύουσα της μεξικανικής πολιτείας της Τσιάπας, όπου ζουν ο κυβερνήτης και οι αξιωματούχοι του. Και όπως φαίνεται, όταν έφτασαν στην Τούξτλα, πήραν αλλού τις κοπελιές και αλλού τις μεγαλύτερες γυναίκες. Αλλά φαίνεται πως ανάμεσα στις κοπελιές πήγε και μια μεγαλύτερη γυναίκα κατά λάθος. Και εκείνη επικοινώνησε με τον σύζυγό της και του είπε ότι τις έχουν κλεισμένες σε ένα σπίτι τρεις ώρες. Και οι κοπελιές διηγούνται ότι τις υποχρέωσαν να συνάψουν σεξουαλικές σχέσεις. Και πλέον συζητιέται στην κοινότητα τι είναι αυτό που κάνουν οι αξιωματούχοι: αντί για τα δοσίματα του προγράμματος, τις υποχρεώνουν να συνάψουν σεξουαλικές σχέσεις. Για παράδειγμα μια κοπελιά είχε προβλήματα γιατί την υποχρέωσαν να συνάψει σεξουαλική σχέση και ρώτησε τη μαμά της αν είναι έτσι την πρώτη φορά, αν όντως πονάει όταν έχεις σεξουαλική σχέση. Και η μαμά ρώτησε την κόρη της: «γιατί παιδί μου; τι συμβαίνει; γιατί το ρωτάς αυτό;» είπε η μαμά της. Και η κοπελιά βρέθηκε υποχρεωμένη να πει τι έγινε στην Τούξτλα.

Δηλαδή η κακή κυβέρνηση επανεισάγει το δικαίωμα της πρώτης νύχτας (όταν ήταν να παντρευτεί μια κοπελιά, ο τσιφλικάς είχε δικαίωμα να τη βιάσει) στις κομματικές κοινότητες. Και όντως κυβερνούν και ντύνονται όπως αυτοί που παλιά είχαν τα τσιφλίκια και τις φάρμες. Και όπως παλιά, λαμβάνουν τις ευλογίες του Υψηλού Κλήρου, που τους ανοίγει τις πόρτες των καθεδρικών ναών, για να, αφού πληρώσουν, λάβουν την όστια, να συγχωρέσουν τα εγκλήματα και τους βιασμούς, και να επιστρέψουν για να ποζάρουν, αγνοί και χαμογελαστοί στις φωτογραφίες του πληρωμένου τύπου και της τηλεόρασης. Αυτό κάνουν οι κυβερνώντες και οι αξιωματούχοι τους, που προσεύχονται με προσήλωση και μπαίνουν στην πρώτη γραμμή για να λάβουν τις εκκλησιαστικές ευλογίες.

Έτσι καθαγιάζεται η επίγεια κόλαση.

Και οι κομματικοί νέοι;

Αυτό που θα σας διηγηθούμε τώρα δεν μπορούμε να σας πούμε από ποιο χωριό ή χωριά είναι, αλλά φαίνεται ότι ήρθαν δυο άντρες μιγάδες που είπαν ότι δουλεύουν με επιχειρηματίες και ψάχνουν εργάτες και ότι ξέρουν πως εκεί υπάρχει κόσμος που θέλει να πάει στο βορρά να δουλέψει αλλά τους είναι δύσκολο και ότι εκείνοι μπορούν να τους μεταφέρουν απευθείας στη δουλειά. Και φαίνεται πως αυτοί οι δυο πήραν 9 νέους. Μερικούς μήνες αργότερα, ένας κατάφερε να επικοινωνήσει με την οικογένειά του και τότε τους είπε ότι ήταν τραυματισμένος από σφαίρα γιατί δραπέτευσε από το μέρος που τους έχουν εσώκλειστους, και ότι η δουλειά είναι να φυτεύουν μαριχουάνα και παπαρούνα, και ότι δεν τους αφήνουν να φύγουν, και ότι τους είπαν ξεκάθαρα: «από δω δεν φεύγετε», και γι’ αυτό ποιος ξέρει αν θα μπορέσουν να φύγουν οι υπόλοιποι, αλλά ας το ξέρουν οι οικογένειές τους ότι έτσι έχουν τα πράγματα εκεί που τους πήραν.

Και σε άλλο κομματικό χωριό: μια οικογένεια που είχε πάρε δώσε με το εμπόριο ναρκωτικών. Κάτι συνέβη γιατί ήρθε ένα μήνυμα στον πατέρα που του είπαν: «αν δεν πληρώσεις, θα πληρώσει η οικογένειά σου». Και ότι όντως του ήρθε ένα τηλέφωνο με την εικόνα του πώς αποκεφάλισαν την κόρη του κι αν θέλει να τη θάψει να πάει στο τάδε μέρος κι εκεί θα τη βρει. Και πήγαν συγγενείς για να πάρουν το πτώμα της κοπελιάς. Αλλά πριν απ’ αυτή τη δυστυχία ήταν ευχαριστημένη η οικογένεια γιατί είχε καλά λεφτά και χωρίς πολλή δουλειά.

Σε άλλο χωριό, στη βόρεια ζώνη της Τσιάπας, πήγε κόσμος της κυβέρνησης να προσφέρει προγράμματα για καλλιέργεια καφέ, καλαμποκιού, για σχολείο, κλινική, εκκλησία και δρόμο, και ο κόσμος δέχτηκε. Όλος ο κόσμος ήταν ευχαριστημένος γιατί ζούσαν καλά. Έπειτα επέστρεψαν οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι για να τους που ότι έπρεπε να φύγουν γιατί η περιοχή έχει ουράνιο και θα το εξορύξουν και είναι πολύ τοξικό, και γι’ αυτό πρέπει να φύγουν με το καλό ή με το άσχημο. Αν φύγουν με το καλό μπορούν να πάνε στην Escárcega ή στους Τσιμαλάπας.

Και τους έδειξαν τους λογαριασμούς και τις αποδείξεις για όλα όσα ξοδεύτηκαν γι’ αυτούς στο πρόγραμμα. Κι εκεί ήταν τα ονόματά τους, η φωτογραφίες, οι πράξεις της συνέλευσης του εχίδο, όλα όσα δείχνουν νόμιμα ότι δεν λάμβαναν στήριξη αλλά πουλούσαν τη γη τους.

Σε άλλη ζώνη, σ’ ένα χωριό του δήμου Simojovel[το ιθαγενικό όνομα του Σαν Κριστόμπαλ δε λας Κάσας], όπου υπάρχει κεχριμπάρι και ο κόσμος σ’ αυτά τα μέρη βγάζει κεχριμπάρι για να ζήσει. Ήδη το ξέρετε ότι έχουν ιδιωτικοποιηθεί τα εχίδος και κάποια χωριά έπεσαν στην παγίδα. Και φαίνεται πως ο ιδιοκτήτης της γης την πουλούσε με το κομμάτι, ή μάλλον με το μέτρο, και ο κόσμος εκεί την αγόραζε για να δει αν έχει κεχριμπάρι και κάτι έβγαζαν, αλλά μια μέρα τους έδιωξαν γιατί ήρθε ένας κινέζος επιχειρηματίας για να βγάλει το κεχριμπάρι. Ο ξένος καπιταλιστής είχε όλα τα νόμιμα χαρτιά, που τα είχε αποκτήσει χάρη στα χαρτιά που υπέγραφε ο κόσμος για να λάβει κυβερνητικά βοηθήματα και προγράμματα.

Σε άλλα κομματικά χωριά έχει εμφανιστεί κόσμος άγνωστος και τους έχουν πιάσει και τους έχουν κόψει πρόστιμο που μπήκαν στη γη τους χωρίς άδεια. Σε μια κοινότητα τους χρέωσαν 300 χιλιάδες πέσος και οι άγνωστοι πλήρωσαν και μέχρι που έδωσαν και κάτι παραπάνω και είπαν: «αυτό είναι η πρώτη φάση που ερχόμαστε, θα υπάρξει δεύτερη και τρίτη, και εσείς θα έχετε πολλή δουλειά, δηλαδή θα έχετε καλή δουλειά με τον νέο ιδιοκτήτη της γης». Σε μια άλλη κοινότητα επίσης έπιασαν τους άγνωστους που ήρθαν με αγροτικό και τους χρέωσαν 100 χιλιάδες πέσος και πλήρωσαν οι άγνωστοι και είπαν ότι ήρθαν για να ερευνήσουν το μέρος γιατί πρέπει να υπάρχουν κοιτάσματα θείου, ανάμεσα στ’ άλλα, κι ότι επίσης ήταν μια πρώτη φάση και ότι θα υπάρξει δεύτερη και τρίτη.

Σε μια άλλη κοινότητα, προς τη μεριά της λίμνης Μιραμάρ, ένας κομματικός από κει είπε ότι το ποσό που έλαβαν από τα κυβερνητικά προγράμματα στις αρχές του Δεκέμβρη (του 2015) είναι το τελευταίο γιατί μ’ αυτό συμπληρώνεται η αποπληρωμή της γης και ο ιδιοκτήτης του λόφου θα έρθει να πάρει τη γη του, και ότι ο ιδιοκτήτης του λόφου είναι ένας Ιάπωνας. Το ζήτημα είναι ότι σε αυτήν την κοινότητα είχαν όλα τα απαραίτητα για να ζήσουν, τους είχαν προσέξει καλά, μέχρι και εκκολαπτήριο κοτόπουλων έχουν. Έλαβαν όλα τακυβερνητικά βοηθήματα και φαίνεται ότι, χωρίς να το ξέρουν, πούλησαν τη γη τους σ’ έναν ξένο.

Άλλο κυβερνητικό πρόγραμμα είναι το PROSPERA [ευδαιμονία] που πριν ήταν το Oportunidades [ευκαιρίες]. Σε αυτό το πρόγραμμα οι γυναίκες που συμμετέχουν λαμβάνουν βοήθημα για τα παιδιά που πηγαίνουν σχολείο. Αλλά αυτό το πρόγραμμα έχει τους όρους του, αυτό που είναι γνωστό από τις προϋποθέσεις είναι: τις γυναίκες τις υποχρεώνουν να επισκέπτονται συχνά έναν γιατρό και να κάνουν τεστ παπανικολάου δια της βίας αλλιώς τους αφαιρούν το βοήθημα, κι επίσης ως κοινότητα τούς απαγορεύουν κάποιες κοινοτικές υπηρεσίες υγείας που παραδοσιακά υπάρχουν στις κοινότητες, όπως οι μαίες. Πλέον οι γυναίκες πρέπει να πηγαίνουν μέχρι τις πόλεις για να γεννήσουν σε νοσοκομεία. Φυσικά, αν τις δεχτούν.

Άλλο ζήτημα είναι αυτό με την ψηφιακή τηλεόραση, η κυβέρνηση δίνει τηλεοράσεις σε όλο τον κομματικό κόσμο. Στις 22 και 23 Δεκέμβρη του 2015, άτομα από όλες τις κοινότητες του δήμου Λας Μαργαρίτας συγκεντρώθηκαν στο στάδιο του Κομιτάν. Από τα μεσάνυχτα ο κόσμος έκανε ουρά για να πάρει την τηλεόρασή του και φαίνεται πως μαζεύτηκε πολύς κόσμος. Αυτό που συνέβη εκεί είναι ότι πέθαναν δυο άτομα, ένα αγοράκι και μια γυναίκα: το αγόρι πέθανε γιατί πλακώθηκε στα σπρωξίματα του κόσμου χωρίς η μητέρα του να μπορέσει να το υπερασπίσει. Η γυναίκα δολοφονήθηκε όταν, γυρίζοντας στο σπίτι, ο άντρας έβγαλε το πιστόλι του και τη σκότωσε επειδή δεν μπόρεσε να προσέξει τον γιο του. Αυτή την πληροφορία την έδωσε ένας κομματικός.

Μερικές μέρες αφότου πήραν τις τηλεοράσεις, είπαν κομματικές γυναίκες ότι πολλές ήρθαν χαλασμένες. Και ότι πολλές δούλεψαν λίγο και κάηκαν, άλλες είπαν ότι όταν τις ανάβεις δεν φαίνεται τίποτα, και πρέπει ν’ αγοράσουν ένα μηχάνημα για να μπορέσουν να δουν κάτι, και σχολιάζουν οι κομματικοί ότι είναι μια μπίζνα που έκανε ο Πένια Νιέτο [πρόεδρος του Μεξικού] με μια γιαπωνέζικη εταιρεία.

-*-

Αυτά λοιπόν ήταν λίγα μόνο παραδείγματα. Υπάρχουν πολλά ακόμη και είναι τόσο ή περισσότερο ανατριχιαστικά και εξοργιστικά από αυτά που σας είπαμε.

Δεν λέμε ψέματα ούτε τα βγάζουμε απ’ το μυαλό μας.

Προέρχονται από λόγια κομματικών, που στην ντροπή και την οργή τους μας πλησίασαν, εμάς τ@ς Ζαπατίστας, για να ζητήσουν συμβουλή και στήριξη.

Εμείς, οι Ζαπατίστας, ακούσαμε με σεβασμό.

Δεν τ@ς αποπήραμε για τις προδοσίες, τις επιθέσεις και τις κακολογίες.

Δεν τους φωνάξαμε καταπρόσωπο ότι έχουν βοηθήσει τους διώκτες μας και ότι πολλές φορές συντάχθηκαν με τους από πάνω για να μας επιτεθούν.

Δεν τους κοροϊδέψαμε για τη δυστυχία και τα βάσανά τους.

Δεν χαρήκαμε με τον πόνο τους.

Ούτε τους είπαμε να γίνουν Ζαπατίστας γιατί το ξέρουμε καλά ότι είναι πολύ δύσκολο να είσαι Ζαπατίστας.

Έτσι έγινε, είναι και θα είναι η ζωή και ο θάνατός μας: ζαπατιστικός.

Τους είπαμε λοιπόν τα παρακάτω:

«Εμείς, οι Ζαπατίστας, δεν έχουμε τίποτα να προσφέρουμε, ούτε προγράμματα, ούτε λεφτά, ούτε επίγειες ή επουράνιες υποσχέσεις. Έχουμε μόνο το παράδειγμά μας. Οργανωθείτε μεταξύ σας, ώστε κανείς να μη σας λέει τι να κάνετε και πότε, υπερασπιστείτε αυτά που είναι δικά σας. Αντισταθείτε, αγωνιστείτε, ζήστε».

Τώρα ίσως να αναρωτιέστε τι κάνουν οι κομματικοί απέναντι σε αυτές τις επιθέσεις, αρπαγές και επιβολές.

Η απάντηση είναι πολύ απλή: κάνουν τους Ζαπατίστας.

Ένας κομματικός μάς είπε: «Γιατί μόνο έτσι μας σέβονται. Έτσι κρύβουμε τα χαρτιά μας και αλλάζουμε όνομα. Εμείς, λόγω της άγνοιας που μας επιβάλλουν οι κυβερνήσεις, σκεφτόμασταν ότι οι Ζαπατίστας είναι μοχθηροί. Αλλά πια το βλέπουμε πως δεν είναι έτσι.

Μακάρι να μη γίνουμε άλλη φορά έτσι, να μην είμαστε πια ρουφιάνοι και προδότες. Το είδαμε πλέον ότι όποιος προδίδει προδίδεται.

Και η αλήθεια είναι ότι έχουμε πολλή στεναχώρια και οργή που μας κορόιδεψαν όπως πάντα.

Σκεφτόμασταν ότι ήμασταν καλά και ότι θα αργούσαν να έρθουν τα δύσκολα.

Πιστεύαμε ότι είχαμε πολλά πράγματα και τώρα δεν έχουμε τίποτα.

Ήμασταν τυφλοί και τώρα είμαστε γυμνοί.

Εμείς σας κοροϊδεύαμε και σας λέγαμε «βρωμο-ιθαγενείς» και φαίνεται πως εσείς είστε καλύτερα από μας γιατί έχετε την οργάνωσή σας που δεν σας εγκαταλείπει, και δεν παραστρατεί από τον καλό δρόμο, και δεν πουλιέται, και δεν παραδίνεται».

Έτσι μας είπε.

Η Ζαπατίστα, ο Ζαπατίστα που άκουγε τον κομματικό απάντησε:

«Να αλλάξουμε δρόμο; να πουληθούμε; να παραδοθούμε; Αυτό Ποτέ».

Από τα βουνά του νοτιοανατολικού Μεξικού.

Εξεγερμένος Υποδιοικητής Μοϊσές. Εξεγερμένος Υποδιοικητής Γκαλεάνο.

Μεξικό, Φλεβάρης 2016.

ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΤΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΙΘΑΓΕΝΙΚΟ ΚΟΓΚΡΕΣΟ: Τις επόμενες μέρες θα ανακοινώσουμε μια σειρά από δραστηριότητες. Ας είστε σε αναμονή.

Σημείωση: Το παρόν κείμενο συντάχθηκε στο σύνολό του με έναν επεξεργαστή κειμένων ελεύθερου λογισμικού και ανοιχτού κώδικα, με λειτουργικό σύστημα GNU/Linux, σε έκδοσηUBUNTU 14.04 LTS. «UBUNTU», στα Ζουλού σημαίνει «Ένα άτομο είναι άτομο σε σχέση με άλλα άτομα». Πες «ΝΑΙ» στο ελεύθερο λογισμικό.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΖΑΠΑΤΙΣΤΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ

ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΖΑΠΑΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ

Μεξικό.

Φλεβάρης 2016.

Στ@ς συντρόφισσες/ους της Έκτης,

Σε κάθε ενδιαφερόμεν@,

Συντροφόισσες, σύντροφοι και συντρόφισσες,

Τώρα θα σας μιλήσουμε λίγο για το πού βρίσκονται οι ζαπατιστικές κοινότητες, όπου αντιστέκονται και αγωνίζονται οι βάσεις στήριξης.

Αυτά που θα σας πούμε βγαίνουν από τις αναφορές των συντροφισσών και των συντρόφων Ζαπατίστας που είναι υπεύθυνοι στις κοινότητες, υπεύθυνοι επιτροπών (π.χ. υγείας, εκπαίδευσης, νέων, κλπ.), αυτόνομες αρχές και οργανωτικοί υπεύθυνοι. Αλλά με τ@ς συντρόφισσες/ους της Μυστικής Ιθαγενικής Επιτροπής έχουμε ελέγξει για να δούμε ότι δεν λένε ψέματα, και ότι δεν αλλάζουν τις αναφορές για να φαίνεται ότι όλα είναι καλά και να κρύψουν αυτά που είναι άσχημα. Σκοπός αυτών των κειμένων δεν είναι να πούμε ψέματα στ@ς συντρόφισσες/ους της Έκτης ούτε σ’ όσ@ς μας στηρίζουν και είναι αλληλέγγυ@. Ούτε σ’ έσάς, ούτε σ’ εκείν@ς ούτε σε κανέναν.

Αν πηγαίνουμε άσχημα, το λέμε ξεκάθαρα, όχι για να σας λυπήσουμε περισσότερο απ’ όλ’ αυτά που συμβαίνουν στις γεωγραφίες και τα ημερολόγιά σας. Το λέμε γιατί είναι ο τρόπος μας να δίνουμε λογαριασμό, δηλαδή να σας πληροφορούμε και να το ξέρετε ότι προχωρούμε στο δρόμο που σας είπαμε ή ότι δεν είμαστε αλλούς, ίσως επαναλαμβάνοντας τα ίδια δεινά στα οποία ασκούμε κριτική.

Αλλά αν πάμε καλά, θέλουμε επίσης να το ξέρετε για να χαρείτε με τη συλλογική καρδιά που είμαστε.

Πώς γνωρίζουμε αν πάμε καλά ή άσχημα; Για εμάς, τους Ζαπατίστας, είναι πολύ απλό: οι λαοί μιλούν, οι λαοί ορίζουν, οι λαοί κάνουν, οι λαοί ξεκάνουν. Τη στιγμή που κάποιος πάρει κακό δρόμο, γρήγορα η συλλογικότητα του δίνει κόκκινη κάρτα και ή διορθώνεται ή φεύγει.

Αυτό είναι η αυτονομία μας: είναι δικός μας ο δρόμος, εμείς τον περπατάμε, εμείς τον επιβεβαιώνουμε, εμείς τον στραβώνουμε, εμείς τον διορθώνουμε.

Εν συντομία, σας λέμε την αλήθεια, γιατί από ψέματα πρέπει πια να έχετε μπουχτίσει και βαρεθεί. Και η αλήθεια, αν και μερικές φορές πονάει, πάντα απελευθερώνει.

Με άλλα λόγια, δεν θέλουμε να κάνουμε όπως οι κακές κυβερνήσεις που τις προηγούμενες μέρες πουδραρίστηκαν πολύ, για να ευχαριστήσουν τον επισκέπτη [τον πάπα] για να μη δει αυτά που συμβαίνουν από κάτω. Αλλά αυτό το πουδράρισμα χρησίμευσε μόνο για να δείξουν πόσο ψεύτικες είναι ο κυβερνήσεις. Μήπως άραγε πιστεύουν ότι οποιοδήποτε άτομο μέσης αντίληψης δεν θα έβλεπε την πραγματικότητα; Το τι κάνει ή όχι απέναντι σ’ αυτή την πραγματικότητα και ο τρόπος που το κάνει είναι άλλο πράγμα και δικός του λογαριασμός.

Ας συνεχίσουμε λοιπόν, χωρίς πολλά πολλά. Αυτό που θα σας διηγηθούμε τώρα βρίσκεται επίσης στα βιβλία του Μικρού Ζαπατιστικού Σχολείου. Αν δεν παρακολουθήσατε το Μικρό Ζαπατιστικό Σχολείο σε κοινότητα ή από το εξωτερικό ή δεν γνωρίζετε όσα έλεγε το εκπαιδευτικό υλικό, σας συστήνουμε να το διαβάσετε. Εκεί θα καταλάβετε ποια ήταν η διαδικασία οικοδόμησης της αυτονομίας.

Αυτό που συμβαίνει είναι νέο, έχουν εμφανιστεί νέα πράγματα, που δεν υπήρχαν πριν ένα δυο χρόνια:

– Συνεχίζεται η ζαπατιστική ανάπτυξη. Μπαίνουν περισσότεροι νέοι και νέες.

– Στην υγεία είναι καλά οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες. Φαίνεται ότι στις αυτόνομες κλινικές πλέον πηγαίνουν λιγότεροι γιατί έχει αναπτυχθεί η δουλειά της πρόληψης και λόγω των υπηρεσιών που δίνουν οι υποστηριχτές/τριες της αυτόνομης υγείας. Δηλαδή αρρωσταίνουν λιγότερο. Στις αυτόνομες ζαπατιστικές κλινικές αυτοί που έρχονται όλο και πιο συχνά είναι οι κομματικοί.

– Στην εκπαίδευση περιλαμβάνεται πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Αλλά πλέον υπάρχει νέα ανάγκη στις κοινότητες: γυμνάσια και λύκεια. Σε κάποιες ζώνες υπάρχει πλέον γυμνάσιο αλλά όχι σε όλες. Πλέον υπάρχουν νέοι και νέες που ζητούν ανώτατη εκπαίδευση. Δεν θέλουν σεμινάρια, αλλά ανώτατη εκπαίδευση στις θετικές και ανθρωπιστικές επιστήμες. Αλλά όχι σπουδές σύμφωνα με τον καπιταλιστικό τρόπο των θεσμικών πανεπιστημίων, αλλά με τον δικό μας τρόπο. Σε αυτό έχουμε ακόμη μεγάλη έλλειψη.

– Στην οικονομία, χωρίς να απαριθμήσουμε ό,τι υπάρχει ήδη και συνεχίζεται σε συλλογικές και ατομικές εργασίες (καλαμπόκι, φασόλια, καφέ, κοτόπουλα, μπανάνες, κατσίκια, αγελάδες, μαγαζιά, μέλι, λαχανικά, εμπόριο βοοειδών, και άλλα προϊόντα), αυτό που έχει παρατηρηθεί είναι ότι έχει αυξηθεί η παραγωγή τους, έχει βελτιωθεί η διατροφή και η υγεία, και κυρίως στ@ς νέ@ς και στα παιδιά.

– Σε κάποιες περιοχές οι υποστηριχτ@ς της αυτόνομης υγείας ήδη εκπαιδεύονται στους υπέρηχους, στα εργαστήρια, σε γενική εξέταση, στη οδοντιατρική και γυναικολογία. Επιπλέον γίνονται στις ζώνες εκστρατείες πρόληψης. Σε κάποια ζώνη, με τα κέρδη από τη συλλογική εργασία κτηνοτροφίας ήδη αποκτήθηκε εξοπλισμός για εργαστήριο και μηχάνημα για υπέρηχο. Ήδη υπάρχουν έτοιμοι σύντροφοι και συντρόφισσες για το χειρισμό αυτών των μηχανημάτων, γνώση ως προϊόν της αυτομόρφωσής τους ως υποστηριχτές εκπαίδευσης σε κάποιο καρακόλ, δηλαδή αλληλοδιδάχτηκαν και ήδη βρίσκεται στα σκαριά άλλη κλινική που στο μέλλον θα πραγματοποιεί μικρές χειρουργικές επεμβάσεις, όπως ήδη γίνονται στη Ρεαλιδάδκαι στο Οβεντίκ.

– Στις γεωργικές εργασίες, έχουν αναπτυχθεί πολύ οι συλλογικές εργασίες καλλιέργειας καλαμποκιού και κτηνοτροφίας. Με τα κέρδη, εκτός της απόκτησης μηχανημάτων και φαρμάκων για τις κλινικές, αγόρασαν ένα τρακτέρ.

– Στο εμπόριο, τα συνεταιριστικά μπακάλικα έχουν κατακτήσει την οικονομική τους ανεξαρτησία και διατηρούν χαμηλές τιμές για τις ζαπατιστικές οικογένειες. Αυτό είναι δυνατό γιατί δεν υπάρχει κόσμος να πλουτίσει από την αύξηση τιμών των προϊόντων βασικής κατανάλωσης.

– Στα αυτόνομα μαγαζιά δεν υπάρχουν γνωστές μάρκες ούτε ρούχα τελευταίας μόδας, αλλά δεν λείπουν τα κεντητά ρούχα, σακάκια, μπλούζες, παντελόνια, πουκάμισα, παπούτσια (τα περισσότερα κατασκευασμένα σε αυτόνομα τσαγκαράδικα) και ό,τι χρειάζεται να βάλει κανείς για να καλύψει τα ιδιαίτερά του.

– Αυτοί που έχουν προχωρήσει περισσότερο στους συνεταιρισμούς παραγωγής και εμπορίας είναι οι συντρόφισσες. Πριν μερικά χρόνια, προϊόν της συλλογικής εργασίας της γενικής διοίκησης του EZLN, επιτροπές και αντάρτισσες (ναι, κι εμείς επίσης δουλεύουμε για να παράγουμε και να βρούμε χρήματα) στάλθηκε ένα ποσό σε κάθε αυτόνομο δήμο για να το αξιοποιήσουν οι συντρόφισσες σε συνεταιρισμούς με τον τρόπο που θα αποφάσιζαν.

Και φαίνεται ότι βγήκαν καλύτερες διαχειρίστριες από τους άντρες, γιατί σε έναν δήμο οι συντρόφισσες όχι μόνο έστησαν με επιτυχία έναν κτηνοτροφικό συνεταιρισμό, αλλά πλέον έχει αναπτυχθεί τόσο πολύ που «μερίζουν» τις αγελάδες τους σε άλλες κοινότητες με συνεταιρισμούς γυναικών («μερίζουν» λένε οι Ζαπατίστας όταν κάτι «μερίζεται» στη μέση και αυτό το μισό δίνεται σε άλλο «μέρος»).

– Το ίδιο έχει συμβεί με τα συνεταιριστικά μπακάλικα: ήδη δανείζουν σε άλλους συνεταιρισμούς της περιοχής ή κοινότητες και μέχρι σε μεμονωμένες συντρόφισσες.

– Όλοι οι αυτόνομοι δήμοι έχουν συλλογική εργασία καλλιέργειας καλαμποκιού και κάποιοι έχουν και κτηνοτροφίας. Όλες οι περιφέρειες έχουν συλλογική εργασία που δίνει κέρδος. Για παράδειγμα, στην περασμένη επέτειο, οι περιφέρειες συνέβαλαν για την αγελάδα που μαγειρεύτηκε για τη γιορτή και για τους μουσικούς.

– Οι περισσότερες κοινότητες έχουν συνεταιρισμούς, και σε όσες κοινότητες οι άντρες δεν δουλεύουν σε συνεταιρισμούς, δουλεύουν οι γυναίκες, και υπάρχουν κοινότητες με δύο συνεταιρισμούς, έναν αντρών και ένα γυναικών. Ατομικά, όλοι εργάζονται για να είναι καλά και έχουν κατορθώσει να προχωράνε. Τόσο τα μέλη όπως και οι αντάρτες/ισσες δουλεύουν σε συνεταιρισμούς παραγωγής για να στηρίζουν τους εαυτούς τους και τις κοινότητες.

– Στο καρακόλ του Οβεντίκ ήδη υπάρχει ένας αυτόνομος φούρνος για τορτίγιες. Δεν ξέρουμε πόσο πάει το κιλό η τορτίγια στις γεωγραφίες σας [10-17 πέσος, ανάλογα την περιοχή], αλλά στο Οβεντίκ είναι 10 πέσος το κιλό. Και είναι από καλαμπόκι, όχι από maseca [μάρκα καλαμποκάλευρου]. Μέχρι και τα δημόσια λεωφορεία κάνουν ειδικές διαδρομές για να αγοράσουν από εκεί τις τορτίγιες τους. Στη ζώνη των Υψιπέδων της Τσιάπας, όπου βρίσκεται το καρακόλ του Οβεντίκ, δεν παράγεται καλαμπόκι. Το καλαμπόκι παράγεται στις περιοχές της Ζούγκλας και γίνεται προϊόν εμπορίας ανάμεσα σε συνεταιρισμούς της ζώνης ώστε οι ζαπατιστικές κοινότητες να έχουν καλαμπόκι σε καλή τιμή και χωρίς μεσάζοντες. Γι’ αυτό χρησιμοποιούνται φορτηγά που δωρίστηκαν στα Συμβούλια Καλής Διακυβέρνησης από καλά άτομα που δεν θα πούμε τα ονόματά τους αλλά εκείνα και εμείς ξέρουμε ποιοι είναι.

– Σε πολλές ζαπατιστικές κοινότητες το 50% εργάζεται σε συνεταιρισμούς και το υπόλοιπο ατομικά. Σε άλλες, η πλειονότητα δουλεύει ατομικά. Αν και προωθείται η συνεταιριστική εργασία, είναι σεβαστή η ατομική εργασία που δεν εκμεταλλεύεται άλλα άτομα. Τόσο οι συνεταιριστικές εργασίες όσο και οι ατομικές όχι μόνο συνεχίζονται αλλά και προχωράνε.

– Σε κάθε μέρος οργανώνονται διαφορετικά οι συνεταιριστικές δουλειές. Υπάρχουν συνεταιρισμοί σε κοινότητες και αλλού υπάρχουν συνεταιρισμοί αντρών, γυναικών και νέων. Υπάρχουν συνεταιρισμοί περιφέρειας ή δήμου. Υπάρχουν συνεταιρισμοί ζώνης ή του Συμβουλίου Καλής Διακυβέρνησης. Όταν ένας συνεταιρισμός προχωρήσει πολύ, στηρίζει τους άλλους συνεταιρισμούς που βρίσκονται πιο πίσω. Ή, όπως σε κάποιες περιφέρειες, η συλλογική εργασία παραγωγής αποταμειεύονται για να δημιουργηθούν αυτόνομα γυμνάσια.

-*-

Η πρόοδος που σας διηγηθήκαμε δεν βγαίνει από τη γενική διοίκηση του EZLN, δηλαδή δεν βγαίνει από τα μυαλά κάποιων λίγων, αλλά από τις συζητήσεις των ίδιων των κοινοτήτων.

Σ’ αυτές τις συζητήσεις μιλάνε για τις δουλειές τους, την πρόοδο, τα προβλήματα και τα λάθη τους. Και εκεί γεννιούνται πολλές και νέες ιδέες που ανταλλάσσουν μεταξύ τους. Δηλαδή οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες μαθαίνουν μεταξύ τους.

Και φυσικά σας λέμε κι εμείς, ως διοίκηση, ότι κι εμείς μαθαίνουμε, και μάλιστα πολύ, από τις συντρόφισσες και τους συντρόφους Ζαπατίστας.

Είναι τρομερό και υπέροχο αυτό που βλέπουμε κι ακούμε, τόσο που δεν ξέρουμε τι θα βγει από όλη αυτή την πρόοδο.

Τώρα δεν θα σας πούμε για τον επανεξοπλισμό των παραστρατιωτικών, για την αύξηση των στρατιωτικών περιπολιών, εναέριων και έγγειων, και όλα όσα κάνουν οι κακές κυβερνήσεις προσπαθώντας να μας καταστρέψουν. Δεν σας δίνουμε λεπτομέρειες γιατί το ξέρουμε καλά ότι κι εσείς δεν τα έχετε εύκολα, ότι οι αντιστάσεις και η εξεγερσιακότητά σας δέχονται επιθέσεις κάθε μέρα, κάθε ώρα και σε κάθε μέρος. Και ότι, όπως και να ’χει, συνεχίζετε να αντιστέκεστε.

Αλλά ξέρουμε ότι ξέρετε πως όλα όσα σας διηγούμαστε συμβαίνουν ανάμεσα σε βία, επιθέσεις, εκβιασμούς, ψευδείς κατηγορίες και ένοχες σιωπές. Εν μέσω πολέμου, με άλλα λόγια.

Και παρόλο που στις μαύρες εποχές, όπως την παρούσα, αναδεικνύονται «έμποροι της ελπίδας», οι Ζαπατίστας δεν παρασυρόμαστε από τις εκκλησιαστικές ή κοσμικές ανοησίεςυποτιθέμενων «νέων πληρεξούσιους», που θέλουν να «μας σώσουν» και καταφεύγουν στις ίδιες παλιές μεθόδους εξαναγκασμού που λένε ότι κατακρίνουν, και που ψεύδονται για δήθεν στήριξη στον EZLN ενώ προσπαθούν να ξαναγράψουν την ιστορία με τη στήριξη παρωχημένων «πρωτοποριών» που, εδώ και καιρό, έχουν παραιτηθεί από την ίδια την κληρονομιά τους.

Ο EZLN δεν στηρίζει κανένα εμπόριο καθρεφτών. Είμαστε στο 2016, όχι στο 1521, ξυπνήστε πια.

-*-

Σύντροφοι/ισσες της Έκτης, Αδερφές και Αδερφοί του Εθνικού Ιθαγενικού Κογκρέσου,

Με όλη και εν μέσω τόσης καταστολής, οι Ζαπατίστας προετοιμαζόμαστε για το χειρότερο, αυτό που μένει να έρθει.

Δεν φοβόμαστε. Όχι επειδή είμαστε ατρόμητοι, αλλά επειδή εμπιστευόμαστε τους συντρόφους/ισσές μας.

Φαίνεται ότι όντως, μπροστά στον τυφώνα που ήδη σαρώνει τη γη και τους ουρανούς του κόσμου, οι ζαπατιστικές βάσεις στήριξης έχουν αναπτυχθεί. Ότι τώρα αναδεικνύονται περισσότερο η ετοιμότητα, η σοφία, η φαντασία και η δημιουργικότητά τους.

Στην πραγματικότητα αυτά τα λόγια προορίζονται όχι τόσο για να σας πληροφορήσουν ή να σας δώσουν λογαριασμό όσο θέλουν να σας αγκαλιάσουν, να σας θυμίσουν ότι εδώ, σε αυτό το μέρος του κόσμου, έχετε συντρόφισσες/ους που δεν σας ξεχνούν, παρά τις αποστάσεις στα ημερολόγια και τις γεωγραφίες.

Αλλά δεν πάνε όλα καλά. Σας το λέμε ξεκάθαρα ότι βλέπουμε ένα πρόβλημα: οι γυναίκες Ζαπατίστας προχωράν περισσότερο από τους άντρες. Δηλαδή, δεν προχωράν μαζί.

Μένει όλο και περισσότερο στο παρελθόν εκείνος ο καιρός που ο άντρας ήταν ο μόνος που στήριζε οικονομικά το σπίτι. Πλέον σε κάποιες ζώνες οι συνεταιρισμοί γυναικών δίνουν δουλειά στους άντρες. Και δεν είναι λίγα τα ζαπατιστικά νοικοκυριά όπου η γυναίκα είναι αυτή που θα δώσει λεφτά στον άντρα για να αγοράσει τα πουκάμισα, τα παντελόνια, το παλιακάτε [μαντήλι] και τη χτένα του για να παρουσιαστεί ομορφάντρας στις δραστηριότητες που θα ανακοινώσουμε σύντομα.

Γιατί ίσως είμαστε βρώμικοι, άσχημοι και κακοί, αλλά, χωρίς αμφιβολία, καλοχτενισμένοι.

Από τα βουνά του νοτιοανατολικού Μεξικού.

Εξεγερμένος Υποδιοικητής Μοϊσές. Εξεγερμένος Υποδιοικητής Γκαλεάνο.

Μεξικό, Φλεβάρης 2016

Από το τετράδιο Σημειωμάτων του Γατόσκυλου:

Απόσπασμα συζήτησης μεταξύ κομματικών και Ζαπατίστας:

Κομματικοί: Ως EZLN δεν λαμβάνετε κάποιο πρόγραμμα της κυβέρνησης όπως το Procampo [Υπέρ της Υπαίθρου], Prospera [Ευημερία], Νέα Αυγή για τους Ηλικιωμένους;

Ζαπατίστας: Όχι.

Κομματικοί: Και ποιοι σας στηρίζουν οικονομικά ως οργάνωση;

Ζαπατίστας: Είμαστε οργανωμένοι και έχουμε βάσεις στήριξης που δουλεύουμε από κοινού και διοικούμαστε και έχουμε συλλογικές εργασίες και με αυτές αποκτούμε οικονομικούς πόρους για να στηρίζουμε την αντίστασή μας.

Κομματικοί: Και με ποιον τρόπο εμείς ως κοινωνία των πολιτών μπορούμε να οργανωθούμε και πώς μπορείτε να μας συμβουλεύσετε, καθοδηγήσετε και διδάξετε;

Ζαπατίστας: Εξετάστε την κατάσταση μαζί με τα αυτόνομα μέσα ενημέρωσης ή το Εθνικό Ιθαγενικό Κογκρέσο. Εμείς δεν είμαστε για να πούμε ή να αποφασίσουμε πώς θα οργανωθείτε και να βάλουμε όνομα στην οργάνωσή σας. Ο λαός ας σκεφτεί κι ας αποφασίσει τι θα κάνει και πώς θα οργανωθεί.

Κομματικοί: Τι πρέπει να κάνουμε;

Ζαπατίστας: Εμείς λέμε: να ρίξουμε το καπιταλιστικό σύστημα.

-*-

Αναφορά για τη συζήτηση που έλαβε χώρα ένα χάραμα του Φλεβάρη ανάμεσα σ’ αυτόν που αποκαλούν ως Εξεγερμένο Υποδιοικητή Μοϊσές (SupMoy) και τον λεγόμενο ΥποΓκαλεάνο (SupGaleano):

SupMoy: Ήρθε στην αναφορά ότι υπάρχουν απειλές θανάτου και ότι η κυβέρνηση θέλει να επιτεθεί στα καρακόλ και να τελειώσει πια με τον ζαπατισμό, γιατί δεν κάθονται καλά στις κυβερνήσεις.

SupGal: …

SupMoy: Και ότι ψάχνουν εμένα κι εσένα, για να μας σκοτώσουν.

SupGal: Να μας «σκοτώσουν»; Όχι να μας «συλλάβουν», να μας «πιέσουν»;

SupMoy: Όχι, η αναφορά λέει «να τους σκοτώσουν».

SupGal: E ρε μαμώτο, και γιατί; Αυτό είναι αποικιοκρατικός-ετερο-πατριαρχικο-ευρωκεντρικός ρατσισμός. Αφού εσύ είσαι ο εκπρόσωπος, σε σένα πέφτει ο κλήρος. Εγώ είμαι μόνο ο τελευταίος της φρουράς του ζαπατιστικής φαλλοκρατίας και ήδη βρισκόμαστε σε απόσυρση. Επιπλέον, προς τι η βία; Πριν έλεγαν μόνο «σύλληψη», «διαταγή να παρουσιαστεί», «προσαγωγή», και τώρα «σκοτώστε τους»; Κι επιπλέον εγώ έχω πεθάνει αρκετές φορές, δεν με σκέφτονται καθόλου; Ας το δουν τετελεσμένο, πια, και ας βάλουν «αποστολή εξετελέσθη». Αλλά μη μου αλλάζεις το θέμα: σου λέω πως δεν πρέπει να βάλουμε στην ανακοίνωση αυτό με τους γυναικείους συνεταιρισμούς.

SupMoy: Και γιατί όχι;

SupGal: Γιατί αν το πούμε θα φανούμε κακοί στο αντρικό φύλο. Όλη αυτή η παράδοση των ταινιών του PedroInfante και των τραγουδιών του José AlfredoJiménes διατρέχει τον κίνδυνο να εκλείψει. Εσύ συμφωνείς με την εξαφάνιση προγονικών παραδόσεων; Όχι, έτσι δεν είναι;

SupMoy: Αλλά όπως σου έλεγα έχει τελειώσει: ας πάει και το παλιάμπελο γιατί το έβαλα ήδη.

SupGal: Πώς το έκανες;;; Και η αντρική αλληλεγγύη;

SupMoy: Σκέψου καλύτερα πώς θα γίνει αποκτήσουν περισσότερη όρεξη οι άντρες και να αναπτύξουν τους συνεταιρισμούς τους.

SupGal: ΟΚ, ΟΚ, ΟΚ, Χρειάζεται να επιστρέψουμε στις ρίζες μας, όπως λένε. Θα κάνω ένα ειδικό πρόγραμμα στο RadioInsurgente [Εξεγερμένο Ραδιόφωνο]. Τι GamesofThrones και μπούρδες. Τίγκα τραγούδια του μεγάλου συντρόφου, του πρώτου των πρώτων, του βασιλιά της Γκαριμπάλντι, του πατέρα των αντρών, του κυρίου με τις εφτά γλώσσες: του PedroInfante.

SupMoy: Χαχαχαχα. Δεν θα σου το παίξουν. Την ευθύνη για το πρόγραμμα την έχει μια συντρόφισσα.

SupGal: Όχι ρε μαμώτο! Ανάθεμα στον επαναστατικό νόμο των γυναικών. Και του José AlfredoJiménes;

SupMoy: Ου! Ακόμη χειρότερα.

SupGal: Χμμ… Τότετων Bukis; … Los Temerarios; … Los Brindis; … Los Tigres del Norte;… Pirroro;

Η συζήτηση συνεχίστηκε μέχρι που ο γατόσκυλος, γυαλίζοντας τα νύχια τους, αποφάνθηκε: γαβ-μιάου.

Ήταν ξημέρωμα, έκανε πολύ κρύο και, παρά το ότι ένα σύννεφο ανασηκωνόταν πάνω από τη γη, μια φωτίτσα ζέσταινε τη λέξη «αντίσταση».

Δηλώνω πίστη υπό διαμαρτυρία φύλου.

Σημείωση: Αυτό το κείμενο γράφτηκε σε έναν επεξεργαστή κειμένου ελεύθερου λογισμικού και ανοιχτού κώδικα, με λειτουργικό σύστημα GNU/Linux, σεUBUNTU 14.04 LTS, σε έναν πολύ ειδικό υπολογιστή γνωστό με «Z.A. LaMigaja [Ψίχουλο] της C.V. της R.L» (σημείωση: «Ζ.Α. είναι τα αρχικά για «Αυτόνομη Ζαπατιστική», «C.V.» για «Ψηφιακή Συνεργασία», «R.L» για «Χαρωπή Εξέγερση» από τα αρχικά τους στα ισπανικά), μοντέλο “DeusExMachina 6.9” [Θεός πρώην Μηχανή], αναδομημένο (δηλαδή κάηκε και το ανασυστήσαμε σα σπαζοκεφαλιά) στο Ζαπατιστικό Τμήμα Υψηλής Εναλλακτικής Τεχνολογίας (DATAZ, από τα αρχικά του στα ισπανικά). ΟΚ, ΟΚ, βγήκε σα τρισδιάστατη γεωμετρική φιγούρα που ονομάσαμε «ΙΝΤΑΝΕΤΟΥΤΟ» –γιατί κανείς δεν ξέρει τι είναι- και περίσσεψαν μερικά καλώδια και βίδες αλλά δουλεύει καλά… μέχρι που να μη δουλεύει. «UBUNTU», στη γλώσσα τον Ζουλού σημαίνει επίσης «Είμαι γιατί είμαστε». Πες «ΝΑΙ» στο ελεύθερο λογισμικό! FuckMicrosoft, Appleandsoforth (ifyouknowwhatImean) [Γάμα τη Microsoft, την Apple και τα όμοια (αν με πιάνεiς)!] Linux rules