Ρουβίκωνας: Το κείμενο της κατάληψης στη ΔΟΥ Ψυχικού

Πέμπτη, 05/10/2017 - 13:01
Μέλη της ομάδας "Ρουβίκωνας" εισέβαλαν το πρωί στο κτίριο της ΔΟΥ Ψυχικού επί της οδού Κηφισίας 160 και παρέμειναν μέχρι που προσήχθησαν από αστυνομικές δυνάμεις-

Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Εδώ και λίγες βδομάδες έχουν αρχίσει να φτάνουν τα “ραβασάκια” της εφορίας με τα οποία καλούνται εκατομμύρια άνθρωποι να πληρώσουν δισεκατομμύρια ευρώ. ΕΝΦΙΑ, ΦΠΑ, φόρος εισοδήματος, τέλος επιτηδεύματος, καθώς και ένα σωρό άλλες “εξωτικές” ονομασίες που επιλέγονται για τα χαράτσια κάθε είδους έχουν σαν μόνη χρησιμότητα να συσκοτίσουν μία πολύ απλή αλήθεια: το κτήνος είναι εδώ και διψάει για αίμα. Η αιχμή της ολομέτωπης επίθεσης που δέχονται οι λαοί σε όλη την ευρώπη είναι η αφήγηση ότι τα τρισεκατομμύρια του χρέους πρέπει να πληρωθούν από τους λαούς και ότι η αδιαμαρτύρητη καταβολή των φόρων είναι κάποιου είδους “εθνικό καθήκον”.

Λόγω των ημερών, θεωρούμε σκόπιμο να αναφερθούμε λίγο εκτενέστερα στον ΕΝΦΙΑ, το γνωστό σε όλους μας χαράτσι, που αρχικά είχε επιβληθεί ως έκτακτη εισφορά πληρωτέα μέσω της ΔΕΗ. Τότε, το μακρινό 2011, είχε επιβληθεί ως μια έκτακτη εισφορά με προκλητικές φοροελαφρύνσεις για μεγάλες ιδιοκτησίες (25% έκπτωση για ακίνητα απο 1000τμ ως 2000 τμ και 50% έκπτωση για ακίνητα από 2000τμ και πάνω). Τελικά αποδείχτηκε πως μόνο έκτακτος δεν ήταν αυτός ο νόμος, καθώς όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις έκαναν γαργάρα τις όποιες προεκλογικές τους εξαγγελίες περί μείωσης ή και κατάργησης του. Βλέπετε τα 2,5-3 δις που αποφέρει σε ετήσια βάση παραείναι γλυκά για να αρνηθούν, και το κυριότερο, καταβάλλονται ανελλιπώς και αγόγγυστα. Εσχάτως, η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αφού πέταξε στα σκουπίδια τις προεκλογικές της δεσμεύσεις περι κατάργησής του, θεώρησε καλή ιδέα να μετατρέψει αυτό το φόρο σε ένα ιδιότυπο νοίκι, με τις δόσεις για τα ετη 2017 και 2018 να καταβάλλονται σε μηνιαία βάση από το Σεπτέμβρη του 2017 μέχρι τον Ιούλη του 2018.

Οι διάφοροι λαγοί του συστήματος που προσπαθούν να μας πείσουν ότι “μαζί τα φάγαμε”, αποφεύγουν επιμελώς να μας πουν τι έγινε με όλα εκείνα τα στικάκια και τις λίστες Λαγκάρντ που έχουνε δει κατά καιρούς το φώς της επικαιρότητας. Αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι να θέσουν έπι τάπητος θέματα όπως η μηδενική φορολόγηση των εφοπλιστών,η φορολογική ασυλία των ολιγαρχών κάθε χώρας και οι φορολογικοί παράδεισοι όπου οι διάφορες offshore εταιρείες λύνουν και δένουν, ενώ δεν παραλείπουν να μας υπενθυμίζουν σε κάθε ευκαιρία πόση ζημιά κάναμε στην οικονομία κάθε φορά που δε ζητούσαμε απόδειξη για την τυρόπιτα και να ωρύονται μετά μανίας για τον υδραυλικό που δεν έκοβε αποδείξεις και τον κάθε καστανά που πούλαγε τα κάστανα χωρίς άδεια.

Αν αφήσουμε κατά μέρος τα πολλά λόγια και τις βαθυστόχαστες αναλύσεις, η βασική εικόνα είναι πάρα πολύ απλή: σύμφωνα με στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας πέρσι, 4.150 φυσικα και νομικά πρόσωπα χρωστάνε κάτι λιγότερο από 15 δις ευρώ, την ίδια στιγμή που κινούνται διαδικασίες κατάσχεσης για οφειλές λίγων χιλιάδων ή ακόμα και λίγων εκατοντάδων ευρω. Φυσικά, όταν πρόκειται για οφειλές εκατομμυρίων πολύ συχνά (και ενίοτε ελαφρά τη καρδία) χαρακτηρίζονται ως “μη εισπράξιμες” και καταλήγουν στο αρχείο, την ίδια στιγμή που αποστέλλονται ραβασάκια για τον ΕΝΦΙΑ σε δωδεκάχρονα παιδιά και σε ανθρώπους που έχουν πεθάνει εδώ και χρόνια.

Κάπου εδώ να θυμίσουμε ότι όλοι αυτοί οι φόροι υποτίθεται ότι επιβάλλονται για τη χρηματοδότηση κάποιων θεμελιωδών λειτουργιών όπως η παιδεία και η υγεία, μόνο που στη μπανανία που ζούμε ποτέ δεν ήταν στ'αλήθεια έτσι. Κι αν υποθέσουμε ότι τα τελευταία χρόνια περιορίστηκαν κάπως οι μίζες, οι λαμογιές κι οι αργομισθίες που πληρώνονταν από όλους εμάς, αυτό σε καμία περίπτωση δε συνέβη εξ'αιτίας κάποιου υποτιθέμενου “εξορθολογισμού” ή εξυγίανσης. Πολύ απλά πρόκειται για περικοπές που επιβάλλονται από τους ίδιους “Θεσμούς” που διψάνε για αίμα και επιβάλλουν όλο αυτό τον ατελείωτο χορό των κάθε λογής φόρων, σε μια προσπάθεια να επιβιώσον οι τράπεζες που καταρρέουν. Και φυσικά δεν αναφερόμαστε στους εγχώριους ψιλικατζήδες μόνο αλλα στα πολυεθνικά μεγαθήρια που οι ισολογισμοί τους παίζουν με τα τρισεκατομμύρια.

Όταν οι μάσκες έχουν πέσει τόσο απροκάλυπτα, όταν ο μόνος σκοπός επιβολής νέων φόρων είναι η αποπληρωμή ενός χρέους που δημιούργησαν τα εγκλήματα του Χρηματιστηρίου, του Βατοπεδίου, των Βουλγαράκηδων, των Μαντέληδων και των Τσουκάτων, οι οποίοι παρεπιπτόντως κυκλοφορούν ελεύθεροι κι ωραίοι, τότε δε μένουν και πολλές επιλογές.

ΑΡΝΗΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Η κοινωνία στενάζει και δυστυχώς μέχρι τώρα το κάνει βουβά. Στενάζει και πληρώνει. Από την άλλη πλευρά του ταξικού πολέμου, από την πλευρά των εκμεταλλευτών, η παύση πληρωμών έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό με χαρακτηριστικότερη την περίπτωση του Μαρινόπουλου πριν από ένα περίπου χρόνο. Όλοι θυμόμαστε πως προβαλλόταν επί σειρά ετών ως υπόδειγμα επιτυχημένου επιχειρηματία, μέχρι που μια μέρα αποφάσισε να σταματήσει να δημοσιεύει ισολογισμούς και ήσυχα-ήσυχα να μεθοδεύσει τη μεταφορά της περιουσίας στο εξωτερικό. Όταν έσκασε το κανόνι, οι Μαρινόπουλοι την κοπάνησαν για άλλη γη κι άλλα μέρη αφήνοντας πίσω τους καμένη γη. Οι οφειλές του ομίλου ανέρχονταν σε 828 εκατομμύρια προς προμηθευτές, 500 εκατομμυρια προς τράπεζες και πιστωτές, καμιά 50αριά εκατομμύρια προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία και 5 εκατομμύρια στους εργαζομένους. Να σημειωθεί πως οι εν λόγω “κύριοι” δεν έπεσαν έξω. Δεν καταστράφηκαν από καμία κρίση. Αυτή τη στιγμή ζουν και βασιλεύουν ανενόχλητοι στο εξωτερικό καθώς έχουν στην κατοχή τους περιουσία αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ σε ακίνητα, επιχειρήσεις, επενδυτικά fund και κάθε είδους “ευηπόληπτες” δραστηριότητες. Αυτή η κατάληξη βέβαια δε μας εκπλήσσει, καθώς δεν περιμέναμε τίποτα διαφορετικό. Το κράτος ανέκαθεν προστάτευε τους “ημετέρους”. Έτσι, οι πραγματικά πλούσιοι ουσιαστικά χαίρουν φορολογικής ασυλίας, ενώ πληρώνουν μόνο αυτοί που δε μπορούν να το αποφύγουν.

Φυσικά τέτοιες καταστάσεις συμβαίνουν συνέχεια, σε μικρότερη ή μεγαλύτερη κλίμακα, και η μόνη διαφορά με την προαναφερθείσα περίπτωση είναι η δημοσιότητα που λαμβάνουν. Η στάση πληρωμών λοιπόν είναι σε πλήρη εξέλιξη και η καλύτερη απάντηση που δίνεται από την εκάστοτε κυβέρνηση είναι οι επιπλέον φόροι σε αυτούς που δεν μπορούν να τους αποφύγουν. Φόροι μέχρι τελικής πτώσης για τα “κορόιδα”, αδιαφορία και ατιμωρησία για τα καθάρματα: να ποια είναι η πραγματικότητα σήμερα. Η απάντηση που οφείλουμε να δώσουμε όλοι εμείς που βρισκόμαστε στη βάση της κοινωνικής πυραμίδας είναι απλή και δεν είναι άλλη από το οφθαλμόν αντί οφθαλμού: παύση πληρωμων εδώ και τώρα.

Για όλους τους παραπάνω λόγους βρεθήκαμε σήμερα στη ΔΟΥ Ψυχικού, την οποία καταλάβαμε για λίγες ώρες θέλοντας να καταδείξουμε την παράνοια και την αδικία του να μένουν κάποιοι στο απυρόβλητο την ώρα που οι πολλοί γδέρνοννται μέχρι να ματώσουν.

ΑΝ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΕΝΑΣ, ΠΑΕΙ ΦΥΛΑΚΗ

ΑΝ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ, ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ

Αναρχική Συλλογικότητα Ρουβίκωνας