Ο Νίκος Οικονόμου σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μουσική στο Ελληνικό Ωδείο.
Για όσους δεν τον γνώριζαν ήταν ο συνθέτης, παραγωγός, συγγραφέας και ιδρυτής της δισκογραφικής εταιρείας «Protasis», Νίκος Οικονόμου. Για εμάς που κάναμε χρόνια μουσικό ρεπορτάζ ήταν ο Νίκος που τον πετυχαίναμε με το μηχανάκι του να γυρίζει στο κέντρο της Αθήνας, πάντα ευδιάθετος, χαμογελαστός, με καινούργια μουσικά σχέδια.
Ηταν επίσης ο δημιουργικός Νίκος της «Protasis», ο πρώτος που, μεταξύ πολλών άλλων άλμπουμ τα οποία επιμελήθηκε και εξέδωσε, κυκλοφόρησε στη χώρα μας cd μουσικών του δρόμου, συστήνοντάς μας ταλαντούχες περιπτώσεις. Ή επίσης εκείνος που εξέδωσε το 2001 τα «Τραγούδια του Κόκκινου Στρατού». Ετσι θα τον θυμόμαστε: μέχρι τέλους ένα δημιουργικό, προοδευτικό, ανοιχτόμυαλο, αριστερό πνεύμα.
Ετσι αποχαιρετάμε τον Νίκο Οικονόμου ο οποίος, στα 69 του χρόνια, υπέκυψε την Παρασκευή στα σοβαρά καρδιολογικά προβλήματα που αντιμετώπιζε. Κι έτσι στέλνουμε τα συλλυπητήριά μας στη σύντροφό του Μαίρη Φασουλάκη, δικηγόρο, υπεύθυνη επικοινωνίας της ΑΕΠΙ και αργότερα της ΕΔΕΜ.
Ο Νίκος Οικονόμου σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μουσική στο Ελληνικό Ωδείο. Κάποια στιγμή η μουσική επικράτησε στις επιλογές του και σε αυτήν αφοσιώθηκε αποκλειστικά. Δείγμα γραφής πρωτοέδωσε το 1981 στους Μουσικούς Αγώνες της Κέρκυρας και του Μάνου Χατζιδάκι όπου συμμετείχε με το τραγούδι «Αν δεν είσαι τυχαίος». Το 1983 κυκλοφόρησαν από τη «Λύρα» 12 τραγούδια του με τίτλο «Αφύλαχτη διάβαση». Από το 1988 που άρχισε τη συνεργασία του, ως παραγωγού, με τις δισκογραφικές εταιρείες Warner Music και BMG, πέρασε κυρίως στον χώρο της παραγωγής και της συγγραφής.
Ετσι προέκυψε η συνεργασία του με τον Γιώργο Μητσάκη που του εμπιστεύτηκε τη συγγραφή της Αυτοβιογραφίας του (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου). Ακολούθησε ένα σκληρόδετο λεύκωμα για τον Μητσάκη (εκδόσεις Μανιατέας-Τεγόπουλος). Νωρίτερα, τον Ιούλιο του 1993 είχε διοργανώσει στο Βεάκειο και την τελευταία συναυλία του Γιώργου Μητσάκη.
Εναν χρόνο αργότερα ο Νίκος Οικονόμου ίδρυσε τη δισκογραφική εταιρεία «Protasis», φιλοδοξώντας να φέρει ένα νέο ρεύμα στη δισκογραφία, τόσο από πλευράς ρεπερτορίου (ποιοτικές συλλογές, καταγραφή παραδοσιακών τραγουδιών κ.λπ.) όσο και από πλευράς καλλιτεχνών, στηρίζοντας κυρίως νέους δημιουργούς και ερμηνευτές.
Εκτοτε συνεργάστηκε με πολλούς μεγάλους τραγουδιστές όπως ο Γιώργος Νταλάρας, η Γλυκερία, η Ελευθερία Αρβανιτάκη, ο Γιάννης Κότσιρας, ο Αγάθωνας, ο Μπάμπης Τσέρτος, η Ελένη Τσαλιγοπούλου, η Κρίστη Στασινοπούλου και ο Στάθης Καλυβιώτης, με συνθέτες όπως ο Ανδρέας Κατσιγιάννης και με δεξιοτέχνες μουσικούς όπως ο Μανώλης Καραντίνης (μπουζούκι), ο Γιώργος Ρόκκας (μπουζούκι), ο Παναγιώτης Πλαστήρας (κλαρίνο), ο Κώστας Πίτσος (λαούτο - κιθάρα), ο Γιώργος Κόρος (βιολί), ο Πέτρος Σαριδάκης (Κρητική λύρα) κ.ά.
Παράλληλα δεν εγκατέλειψε τη συγγραφή. Το 2009 κυκλοφόρησε (από τις εκδόσεις Λιβάνη) «Το τραμ το τελευταίο», το πρώτο του μυθιστόρημα. Το δεύτερο, με τίτλο «Μια Μερσεντές χρώματος γκρενά» (εκδόσεις Αρμός), μια αστυνομική ιστορία που διαδραματίζεται επί χούντας, κυκλοφόρησε μόλις πέρυσι.
