Έχοντας δώσει ήδη δείγμα γραφής για τις αναχρονιστικές αντιλήψεις, τις οποίες «ξεδίπλωσε» προεκλογικά προς άγραν ψηφοφόρων, ο πρόεδρος του νεοεισαχθέντος στη βουλή κόμματος Νίκη, πιστός στο τρίπτυχο «Πατρίς-Θρησκεία -Οικογένεια», επιμένει σκοταδιστικά.

Πλέον και με την ιδιότητα του αρχηγού κοινοβουλευτικού κόμματος, ο Δημήτρης Νατσιός δεν περιορίζεται στην αρθρογραφία σε εκκλησιαστικές ιστοσελίδες ούτε στις τηλεοπτικές του εμφανίσεις ως παρουσιαστής στην εκπομπή «Γράμματα Σπουδάματα» στον τηλεοπτικό σταθμό της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης «4Ε» και στο περιφερειακό δίκτυο «Dion ΤV».

Σήμερα λοιπόν, καλεσμένος το πρωί στην συχνότητα του ΑΝΤ1, ζήτησε μεταξύ άλλων, «αγωγή αγνότητας» από το Δημοτικό, ενώ παράλληλα ισχυρίστηκε ότι «το δικαίωμα της έκτρωσης δεν εδράζεται σε καμία ιατρική και νομική λογική».

Αποποιήθηκε για άλλη μια φορά κάθε σχέση με τον Ηλία Κασιδιάρη, αλλά με μισόλογα του τύπου «ό,τι λέει ο νόμος» για Χρυσή Αυγή και Σπαρτιάτες. Όταν όμως η συζήτηση έφτασε στο δικαίωμα της γυναίκας να έχει τον έλεγχο του σώματός της και το δικαίωμα στην έκτρωση, αποκάλυψε τον πραγματικό ακραίο εαυτό του. 

«Το δικαίωμα της έκτρωσης δεν εδράζεται σε καμία ιατρική και νομική λογική. Ως δημοκρατικό, πατριωτικό κίνημα Νίκη, πιστεύουμε πως κανένας απολύτως δεν έχει δικαίωμα προκλήσεως βλάβης στο έμβρυο», είπε ο κ. Νατσιός και πρόσθεσε: «Εξ άκρας συλλήψεως υπάρχει άνθρωπος, υπάρχει το δικαίωμα του ανθρώπου, του αγέννητου παιδιού, αυτή είναι η άποψή μας».

Αναφερόμενος εξάλλου στο αναχρονιστικό του μοντέλο για την εκπαίδευση, πρότεινε «να γίνεται και μία διαφορετική αγωγή στα σχολεία, να γίνεται αγωγή της αγνότητας», η οποία κατά τον ίδιο, θα πρέπει να προστεθεί στα διδακτικά βιβλία από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση. «Υπάρχουν 102 ενότητες στο Δημοτικό, στα παλιά αναγνωστικά (σήμερα τα λέμε βιβλία γλώσσας) ... Δεν υπάρχει ούτε μία ενότητα στην οποία να εκθειάζεται η οικογένεια», όπως υποστήριξε.

Στην ευνόητη αντίδραση των δημοσιογράφων, που αναρωτήθηκαν «η αγνότητα τι σχέση έχει με την οικογένεια; Μπορεί οικογενειάρχες άνθρωποι να είναι ταυτόχρονα υπερδραστήριοι σεξουαλικά», αλλά ο κ. Νατσιός επέμεινε, «για το Δημοτικό μιλάω ... να διδάσκουμε την αρετή της αγνότητας, πειράζει; Είναι κακό;».

Μάλιστα, πρότεινε «να διδάσκουμε κείμενα από τους μεγάλους της λογοτεχνίας μας ... είναι κείμενα αγνότητας, γλυκαίνουν την ψυχή των παιδιών ... να δείξουμε στα παιδιά και κάτι άλλο, μια αγωγή της προσοχής, να προβάλουμε τον ιερό θεσμό της οικογένειας»...

Απόστολος Διαμαντής


Ο δάσκαλος Δημήτρης Νατσιός  από το Κιλκίς, έγραψε για τα βιβλία γλώσσας των μικρότερων τάξεων -Α΄, Β΄,  -και κυρίως της Α’ Δημοτικού πως θεωρεί την Α΄Δημοτικού την σπουδαιότερη τάξη του σχολείου.

Στην πρώτη εντυπώνονται ανεξίτηλα στην μνήμη του παιδιού βασικές αρχές και δεξιότητες. Δραστικότατα επιπλέον επιδρούν στο παιδί της ηλικίας αυτής ο δάσκαλος και το «αναγνωστικό».

Στα βιβλία γλώσσας αποτυπώνεται το ποιόν της κοινωνίας στην οποία καλείται το μικρό παιδί να ενηλικιωθεί.

Ξεφυλλίζοντας τα γλωσσικά εγχειρίδια της Α΄Δημοτικού εντυπωσιάζεσαι από τον μεγάλο αριθμό δράσεων με ζώα διαφόρων ειδών: κατοικίδια, άγρια ζώα του δάσους, πτηνά, ερπετά, ζώα αγρίων τροπικών χωρών, ζώα της θάλασσας, ακόμα και ζωύφια.

Η εκμάθηση των γραμμάτων της αλφαβήτας γίνεται μέσω κάποιων ολιγόστιχων ποιημάτων στα οποία πρωταγωνιστούν μόνο ζώα.
Έχουμε, τρόπον τινά, μια «ζωοκεντρική» αντίληψη ως προς τον τρόπο πρόσκτησης της μητρικής γλώσσας.

Παραθέτω κάποια παραδείγματα. Ας προσεχθούν οι ευφάνταστοι και εξωπραγματικοί συνδυασμοί διαφορετικών ζώων σε κοινές δράσεις.

Σελ. 25. «Γλώσσα», Α΄ Δημοτικού: «Ταξιδεύω με το τρένο/ τρέχω, τρέχω δίχως φρένο./ Και ο αετός φωνάζει: /Ε, ε, Τιτίνα, πάτα γκάζι».

Σελ. 29. «Ένα μυστήριο ελικόπτερο είδα/ χθες στην εφημερίδα./ Είχε ελέφαντα πιλότο,/ για τιμόνι ένα μπισκότο».

Σελ. 31. «Σαλιγκάρι, σαλιγκάρι,/ μήπως να σε πω Σαλιάρη;/ Μήπως Τάσο; Μήπως Σούλη;/ Μήπως να σε πω Σπιτούλη».

Σελ. 33. «Τι να έχει το πακέτο;/ Μήπως κόκορα καρότα;/ Μήπως μια μεγάλη κότα;/ Κι άμα έχει καναρίνι;/ Ένα γλέντι που θα γίνει!

Σελ. 38. «Ρινόκερος και κόκορας/ κότα, αετός και κόρακας/ παρέα περπατάνε/ σε παραλία πάνε.

Σελ. 53. «Γιατί γελάνε οι ακρίδες,/ οι γορίλες κι οι γαρίδες;/ Γιατί η γάτα κάνει μάγια/ για να γίνει κουκουβάγια».

Σελ. 57. «Να ‘χανα, τι να ‘χανα,/ να ‘χανα τα λάχανα./ Αχ, με τόσα χάχανα/ έχασα τα λάχανα». (Εξαιρετική η έμπνευση, αντικατοπτρίζει εναργέστατα το «Νέο Σχολείο». Για χάχανα και λάχανα…).

Σελ. 63. «Τι ουρά να μου ταιριάζει/ φουντωτή ή πουπουλένια;/ Μια ουρά με μαύρες βούλες/ ή με κόκκινες καρδούλες;».

Σελ. 65. «Με ένα παπούτσι για καράβι/ ταξιδεύει το κουτάβι./ Κάνει τα χέρια του χωνί,/ βάζει δυνατή φωνή./- Το καράβι μου βουλιάζει/ κι όπου να ‘ναι σκοτεινιάζει».

Σελ. 67. «Δε φοβάμαι το σκοτάδι/ είμαι δυνατό κουτάβι./ Οι αστραπές δε με τρομάζουν/ κι οι βροντές με διασκεδάζουν».

Ολόκληρο το τεύχος της «Γλώσσας» κινείται σ’ αυτούς τους... εξωφρενικούς ρυθμούς.

Ποιηματάκια, σαχλοειδή πολλές φορές, τα οποία σκαρφίστηκαν οι συγγραφείς και πρωταγωνιστές, σε απίθανους, εξωτικούς συνδυασμούς, μόνο ζώα. 

Στη σελ. 19, συμπληρώνοντας με τα σωστά γράμματα ορισμένα κενά, σε σχετική άσκηση, τα παιδιά μαθαίνουν πως «οι φίλοι της κότας Τιτίνας είναι ο αετός, ο βάτραχος και η νυχτερίδα(!), καλύτερος φίλος όμως ο αετός».

Στη σελ. 63, τα παιδιά πληροφορούνται ότι «στο χορό της νεράιδας πήγαν ζώα, όπως: το ελάφι και η φώκια, όπως και το φίδι(!), ενώ απουσίαζαν (άγνωστο για ποιο λόγο) η αλεπού, η αρκούδα και ο γάιδαρος».

Στη σελ. 29. Ο ποντικός προσκαλεί για φαγητό την οχιά, τον παπαγάλο και το άλογο. Στη σελ. 45 ο παπαγάλος χάθηκε και τον ψάχνουν ένας γορίλας, το άλογο και ο ιπποπόταμος.

Στο βιβλίο Γλώσσας, στο δεύτερο τεύχος. Σελ. 30-31. Στη συνέλευση των ζώων με θέμα «συζήτησης» την ανεύρεση ενός θησαυρού, μετέχουν η σαύρα, ο ταύρος, το μυρμήγκι, ο κόκορας, ο βάτραχος, ο σκύλος, ο ποντικός και η γάτα.

Στη σελ. 34, μετά από ένα ταξίδι που έκανε ο παπαγάλος στην Αφρική, καλεί με γραπτή πρόσκληση, το κείμενο της οποίας παρατίθεται στο βιβλίο, τους φίλους του, δηλαδή τον βάτραχο, τον ποντικό, την κότα, αλλά και τη γάτα, για να τους δώσει τα διάφορα δώρα που έχει φέρει.

Και το δεύτερο τεύχος της «Γλώσσας», το οποίο περιέχει πεζά ως επί το πλείστον κείμενα, πρωταγωνιστούν ζώα. (Παγκόσμιος πρωτοτυπία και αυτή. «Νέο Σχολείο» με βιβλία που παραπέμπουν στην «φάρμα των ζώων»).

Παντελής ανατροπή του παραδοσιακού, για μας τους Έλληνες, τρόπου Παιδείας, που ήθελε τις αξίες σαρκωμένες και βιωμένες σε πρόσωπα (προσωποκεντρική). Ελάχιστα, ανύπαρκτα τα κείμενα με ανθρωποκεντρική αναφορά.

Πού πήγε η ανθρωποποιός αποστολή της Παιδείας; Και ποιείς άνθρωπο προβάλλοντας άνθρωπο και όλες τις τιμαλφείς αξίες που τον δορυφορούν. Ανύπαρκτη η οικογένεια,  Προγραμμένες η φιλοπατρία, η πίστη, το φιλότιμο, η εργατικότητα και η εντιμότητα.

Πώς να τις διδάξεις με οχιές και ποντίκια; Κείμενα ανόητα, άνευρα, φλύαρα, άψυχα, μια ακατάσχετη και κουραστική παράθεση συμβάντων από την υποτίθεται «ζωή των ζώων».

Βιβλία – ντοκιμαντέρ. Τα παιδιά μας φωνάζουν «άνθρωπον ουκ έχω» και εμείς τους μαθαίνουμε τα πρώτα και κρισιμότερα «γράμματα» με βατράχια, φίδια, νυχτερίδες και κουνούπια…

Όσοι επιθυμούν περισσότερες λεπτομέρειες για τα τραγελαφικά συμβάντα στην εκπαίδευσή μας, δεν έχουν παρά να επισκεφθούν την ιστοσελίδα του κ. Δημήτρη Νατσιού.